Vandaag stond een test HM op het programma. Dat begreep ik niet helemaal qua schema, aangezien ik nog een 7M en 9M op het programma heb op HM tempo en dat is al uitdaging genoeg. Ik had dit al gezien en had al bedacht dat er iets anders moest, maar ik twijfelde tussen een MAF rondje en toch de prikkel qua inspanning van ‘net iets meer’ dan de normale duurloop. Uiteindelijk koos ik voor het laatste. Ik wilde de 20K lopen rond de 6.30 min/km, net zoals twee weken geleden op de 8M ronde.

Omdat het niet meer zo warm is, hoefden we niet vroeg op pad en even na 7.30 startten we bij de roeibanen voor ons rondje. Helaas regende het natuurlijk weer aardig door bij vertrek.

klik voor groot

Voor de zekerheid dus maar de kar mee en omdat het toch wel flink regende, deed ik ook de Hurtta om bij Ztje. Ze hoeft immers niet meer te ‘slijten’ dan noodzakelijk, zeker niet met het 2015 plan voor de boeg. Bovendien kan het haar dus werkelijk niet schelen of ze dat ding om heeft.

Al snel waren we op weg na inlopen met een rustige kilometer. Linksaf richting het ophaalbruggetje en verder dan maar weer. De eerste paar kilometers zitten er redelijk snel op maar het gaat (te) hard. En eigenlijk loopt het al heel snel gewoon niet lekker. Wie zeurt daar nou zo? Ik? Ja. Het regent, het waait en het is gewoon niet leuk. De eerste 5 kilometer gaan keurig onder de 32.30 dus op streeftempo van 6.30 min/km. Gek genoeg liepen we 2 weken geleden ook op 6.30 min/km en toen ging het best lastig. wat liep nu beter? Deze ronde of 2 weken geleden? Ik vond het toen ook bikkelen en een beetje afzien, maar nu loop ik RWR en toen liep ik continu. Streeftempo gelijk en dus moet ik sneller doorlopen (!) tijdens de run segmentjes. Ik weet het niet. Ik vind het allebei lastig geloof ik.

Het wordt droog en S. doet het jasje van woeffie uit. Ik heb ook al snel mijn regenjasje niet meer aan, want dat werd veel te warm maar was voor het warmlopen wel even lekker. We lopen door en ondertussen mopper ik af en toe wat. Zijn we er al?

klik voor groot

Ik vind het maar een raar spelletje. MAF op 6.45 min/km met maximale HF van 138 (OK, dat was maar 10 km maar toch), continu op 6.22 min/km twee weken geleden op de 13,5 km, nu RWR met zelfde streeftempo (namelijk 6.30 min/km) en vorige week nog ruim 31 km op 6.39 min/km zonder morren en met mooie lage hartslag. Wie het begrijpt mag het zeggen. Is het nu alleen de wind die het lastig laat aanvoelen? Benen zijn niet moe, het is net alsof ik mijn ademhaling niet mooi mee krijg. De cadans? Wat klopt er nou niet?

Inmiddels regent het ook weer flink en dus loopt woef alsnog in de regen. Maar je kunt geen jasje op een natte hond leggen, dus dan maar niet en in de kar kan ze dus ook niet meer, want dan wordt ze meteen stijf. Lekker doorlopen dan maar. Arme S. Ook nat en op de fiets is dat helemaal niet lekker.

Inmiddels lopen we alweer richting de molens en hebben we de wind bijna vol tegen. Dat loopt ook weer anders dan op de heenweg. Ik zie al dat we totaal niet gaan uitkomen qua afstand en ik reken vast uit welke route we moeten nemen voor een beetje aardig rondje dat in de buurt van die 20 km komt. Daar kom ik ook wel uit denk ik.

Op zich lig in nog steeds op schema van 6.30 min/km dus het gaat niet slecht. Qua getalletjes dan want de PE is best hoog.

We draaien de roeibaan weer op en gaan beginnen aan de laatste ronde. Hoewel…. op een gegeven moment zie ik dat er nog 7 km gelopen moeten worden. Pffff ik ben pas op 2/3 van de route! Ik brul tegen de wind in. Even ontladen. Woef kijkt verschrikt op. ‘Wat doe ik fout’? Ik lach naar haar en roep dat alles goed is. En we lopen weer verder…. Nog steeds keurig op schema. Dat wel. Zijn we er al?

Rondje buitenom over de weg, terug over de baan en dan weer de andere kant op. Windje mee en windje tegen. Ik reken uit dat de kern precies 20 km zal zijn en dat is ook welletjes nu. Woef is nat, S. is nat en het is mooi geweest. De laatste paar kilometer heb ik continu gelopen en ik besluit de laatste 500 meter even flink te versnellen. Dat zal vanaf het meethuisje zijn maar ik vergis me en het is maar 250 meter maar het tempo is 5 min/km. Ik zie de klok op 20 km springen en ik klok af op precies 2.09.30 en dat is mooi want mijn streeftempo was onder de 2.10 uur te blijven. Done!

Wat een klote rondje. Gauw vergeten. Tempo goed, HF binnen grenzen maar het voelde niet echt lekker allemaal. Gelukkig nergens last van onderweg dus verder niet zeuren. Op naar de volgende ronde.

Als we bij de auto komen regent het weer hard. Gauw de fiets en de kar weg en de hond afdrogen dan maar en lekker naar huis.

klik voor groot

klik voor groot

Onderstaand weer het overzichtje van pace versus hartslag. Geen gekke dingen deze keer. Aan einde versnelling en geen RWR meer.

klik voor groot

Gegevens:

* 22 km
* temp 16 – regen en winderig 25 km/u
* lap: 20.000 mtr – 2.09.30 (6.29 min/km) – HF 146(157) – cadans 170 – stride 0.95 mtr – RWR 2/30 laatste km’s continu
* voeding: chocolademelk 200 ml op 15 km, gelletje op 8 km
* vocht: 500 cc
* 2 saltsticks en route

aug 285 km – 2014 totaal 2.032 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 24 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 103 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Vandaag weer een braintraining net zoals vorige week. In deze recovery week is de afstand ‘maar’ 8 km voor de tempotraining vorige week was dat 11.5 km.

Het is weer mooi weer geworden en eigenlijk ben ik toch een beetje laat op pad, want ik start pas om 9 uur in de ochtend. Het zonnetje is er al flink bij en het is veel warmer dan ik dacht met ruim 18 graden. Dat is een tegenvaller dus. Eerst maar de warming up en de easy mile. Dat gerommel met opwarmen gaat redelijk OK maar ik voel me een beetje zwaar en loom. Misschien door het weer nu. Als de easy mile erop zit, ga ik maar van start voor de kern training van 8.000 mtr. Klinkt lekker weinig zo dus vooruit maar! Ik kies voor een rondje met de klok mee zoals ik dit rondje ook enkele weken geleden ook liep op deze afstand. Dan kan ik tenminste een beetje vergelijken. Dat is alweer 3 weken geleden!

De eerste kilometer gaat prima, de metronoom tikt op 171 en dat voelt allemaal goed. Helaas springt er weer een hond op me af waardoor ik moet uitwijken en moet inhouden. Stomme eigenaren. Ik zwaai met mijn hand en ben geirriteerd. Ik zie mijn hartslag de hoogte inschieten en mijn ritme is er weer uit. Ik loop door en sla linksaf naar het ophaal bruggetje. De eerste kilometer leg ik te snel af en ik doe mijn best om een beetje in te houden. Ik klauter over het ophaalbruggetje en sla weer rechtsaf. Het zonnetje is echt warm en schijnt in mijn gezicht van rechts. Het matige windje blaast in mijn rug waardoor ik totaal geen verkoeling heb. Ik ben echt geen warm weer loper, dat is wel duidelijk. Waf hijgt ook hard en loopt een beetje achter me en speelt dus niet voor opgewekt en fit haasje vandaag blijkbaar.

We hobbelen door. langs het water richting het restaurant en dan naar de snelweg en weer terug naar de molens. Het gaat op zich wel maar ik vind het gewoon lastig. Tot de 5 kilometer is er weinig aan de hand, maar daarna heb ik het ook wel gezien merk ik. Maar zo werkt het niet natuurlijk, het is juiste de bedoeling om te lopen met een vermoeidheidsgevoel en dan dus door te zetten. Nou vooruit maar. Ik probeer woef een beetje voor me uit te krijgen maar dat mislukt. Dan maar niet.

Dan ineens weer zo’n hond die voor mijn voeten springt en blaffend op mijn arme running mate afspringt. Ik roep wat naar die man, ben weer uit mijn ritme en baal als een stekker. Wat is dat toch met die mensen? Ik snap dat dus echt niet!

Doorhobbelen, tempo is niet zo mooi vlak denk ik. Ik zie niks, want de garmin hopst heen en weer van snel naar langzaam en alles er tussenin. Geen idee waarom het de laatste tijd zó erg is qua storing. Irritant is het wel, zeker als je niet zo soepel loopt en geen idee hebt of de pace in beeld klopt of gewoon een fout is.

De route gaat verder langs het restaurantje en ik probeer door te zetten. Dan ineens weer iets anders op mijn weg. Deze keer een busje op het fietspad. Idioot genoeg denkt de man blijkbaar dat hij niet even door het gras kan en word ik dus bijna van de weg gedrukt. OK, zo gaat het allemaal lekker. Weer ergernis en weer uit het ritme.

Ik loop de brug op bij de snelweg en besluit toch even een slokje water te drinken. Ik zet daar dus drie looppassen en moet mezelf daarna enorm aanzwengelen om het laatste stukje even te lopen. Wat is dat toch elke keer? Ik had eigenlijk gedacht dat deze 8 km wel veel makkelijker zou gaan na de 10 en de 11.5 km die ik al eerder liep maar het is elke keer hetzelfde geloof ik.

Uiteindelijk kom ik natuurlijk gewoon op het punt waar ik de 8 km kan afklokken. Ik liep deze keer 47.44. op zich prima op schema maar makkelijk gaat het niet.

Op naar de volgende training dan maar. Ik start een easy mile die vooral bestaat uit stevig doorwandelen en maak twee foootjes van woef.

klik voor groot

Daarna richting de auto en klaar. Woef hijgt als een dolle en heeft het duidelijk warm. Straks gauw even water geven!

klik voor groot

Omdat ik ook warm en moe ben, ga ik even lekker in het zonnetje zitten bij woef in de achterbak. Niet ingesmeerd en niet opgemaakt ziet mijn selfie er niet zo fraai uit. Maar woef doet het natuurlijk altijd goed voor de foto.

klik voor groot

klik voor groot

Zaterdag een training waar ik even over moet denken. Ik ga namelijk in ieder geval afwijken van het programma en daar moet ik even over nadenken wat nu wijsheid is. Wordt vervolgd. nmiddels ben ik al over de 2.000 km grens voor dit jaar!

Gegevens:

* 13 km
* temp 19
* lap: 8.000 mtr – 47.44 (5.58 min/km) – HF 154(164) – cadans 168 (max 174) – stride 1.00 mtr

aug 263 km – 2014 totaal 2.010 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 24 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 81 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

vandaag weer een mixed interval op het schema. Het is recovery week dus de afstanden zijn weer korter dan vorige week, streef tempo weer gelijk aan de andere keren dus HM – 10K – 5K – 3K tempo. Dat zou dan als volgt eruit moeten zien:

2000 mtr op HM pace – 6.05 min/km (op langere run zou ik voor 6.10 min/km kiezen)
1600 mtr op 10K pace – 5.45 min/km
1000 mtr op 5K pace – 5.30 min/km
800 mtr op 3K pace – 5.15 min/km

Op 5 augustus, dus 3 weken geleden deed ik deze training voor het eerst en ook met deze afstanden. Het ging toen best aardig met optimale omstandigheden, dus weinig wind en prima temperatuur.

Ik liep de reeks toen als volgt:

lap 1 – 2000 mtr – 11.45 (5.53 min/km) – 144(149) – 172
lap 2 – 1600 mtr – 8.54 (5.34 min/km) – 148(155) – 170
lap 3 – 1000 mtr – 5.21 (5.21 min/km) – 151(158) – 170
lap 4 – 800 mtr – 4.06 (5.08 min/km) – 155(163) – 168

Dat zag er veelbelovend uit en had een mooie progressie in tempo over de afstanden heen. Ik was toen dik tevreden. De week daarna waren de afstanden al iets langer en vorige week was het schema 3000-2000-1000-800 en dat ging ook prima. Overigens is dat veel zwaarder, want je begint al met een 3.000 meter gevolgd door een 2.000 meter terwijl je nu alleen maar een 2.000 en 1.600 hoeft te lopen voordat je aan de 1.000 begint. Kind kan de was doen toch?

Vanmorgen was ik dus klaar om te gaan lopen en deze training te doen. Toen ik beneden kwam, goot het werkelijk van de regen en aangezien ik te lang bezig was op de computer had ik geen tijd meer om voor mijn afspraken nog te gaan trainen. Uiteindelijk dus naar de namiddag verschoven! Dat is voor het eerst sinds maanden dat ik een training doe aan het einde van de dag. Voelt heel anders, want je bent eigenlijk al meer opgewarmd en soepeler dan aan het begin van de dag! Maar aan de andere kant heb je ook meer gedaan en treedt de eerste vermoeidheid alweer in. Ik was dus erg benieuwd hoe het zou gaan.

Toen ik bij de baan kwam, merkte ik dat het weliswaar droog was maar dat het flink waaide. Dat was een tegenvaller, want de vorige keer op deze reeks was het fraai en rustig weer. Maar ik zou eens even mijn best gaan doen! Even opwarmen maar en daarna starten met de easy mile. Ik besluit weer het een na laatste meethuisje te nemen om mijn park hydro neer te leggen met wat perensap en vanaf daar de 500 meter rondjes te gaan doen. Dat bevalt toch eigenlijk beter dan de kortere 400 meter rondjes aan het einde van de baan. Zo gezegd zo gedaan.

Het piepje van de eerste lap klinkt en ik ga op weg. Garmin is all over the place qua pace en ik kan slecht inschatten hoe snel ik loop. Ik gebruik de borden langs de baan en de timer dan maar. Iedere 250 meter staat een bord maar door de twee bochtjes klopt dat natuurlijk nooit helemaal. Ik doe mijn best maar het gaat veel te hard. Ik vertraag bewust in de tweede kilometer maar het is en blijft veel te snel en ik klok af op 11.14 minuten. Ik reken snel en kom uit op 5.37 min/km. WTF dat is zo ongeveer mijn 10K tijd en natuurlijk niet mijn HM tijd. Geeft op zich niet, maar nu moet ik de andere afstanden dus steeds iets sneller lopen.

Tijdens de 2 minuten active recovery reken ik uit welke pace dan een beetje fraai uit komt zo richting de 800 meter aan het einde die ik zo ongeveer op 5.10 zal gaan lopen (vermoed ik). Als ik nou de 1.600 meter rond de 5.25 min/km doe, dan is dat een mooie sprong! Het signaal klinkt en we gaan weer op weg. Mijn knappe runningmate is zo ongelooflijk goed dat ik geen enkele keer over haar struikel bij de bochten op de baan. Omdat ik tegen de klok in loop, loopt zij in de binnenbocht. Vanwege de wind snijd ik een beetje af waardoor er weinig ruimte voor woef overblijft in de binnenbocht maar blijkbaar leest ze mijn gedrag zo goed, dat ze vanzelf al een stukje over het gras loopt als we de bocht in draaien. Geweldig en ik moet er wel om lachen! Voordat ik het weet zit de 1.600 meter er ook weer op en ik klokte deze mijl af op 8.30. Ik reken en kom uit op 5.19 min/km voor deze mile. O ja grapjas…. beetje doseren kan ook geen kwaad. Veel te snel.

Ik ga er maar het beste van hopen dan voor de laatste twee laps. Een 1.000-tje is prima te doen maar ik had die dus rond de 5.15 min/km bedacht eigenlijk. Het signaal klinkt. Woef heeft dat al eerder gehoord dan ik en versnelde al. Dat is toch geweldig, dat ze al precies weet wat we allemaal gaan doen en wat alle piepjes en rammeltjes betekenen? Ik vind dat echt bijzonder. Samen gaan we weer op pad. De wind is best heftig maar ik loop door. Het zijn maar twee 500 meter rondjes en het gaat nog prima eigenlijk. Ik klok af op 5.10 en dat blijkt afgerond 5.11 min/km te zijn.

OK dan nu de laatste lap van 800 meter. Niet veel korter dan een 1.000-tje en de laatste van de reeks. Moet dus iets sneller en ik ben benieuwd waar ik uitkom. Ik start met de metronoom maar zet het ding halverwege uit. Dit moet even uit de paslengte komen en ik beuk tegen de wind in voor het laatste stukje. Helaas zie ik dat de bocht natuurlijk tijd kost omdat de GPS dan even verstek laat gaan bij zo’n 180 graden draai. Maar ik heb nog net een stukje compensatie zie ik en ik loop snel door en klok af op 4.04 (5.06 min/km) en heb daarmee een mooie oplopende reeks gelopen.

Hoewel het natuurlijk geweldig is dat ik zoveel sneller ben dan vorige keren is dit niet de bedoeling in de recovery week. Maar leuk is het wel. Zonder morren ging mijn HF over de grens van 158 en kon ik ook daadwerkelijk lekker doortrekken. Heerlijk als er geen ‘kunstmatige’ rem op zit!

Op naar donderdag, dan staat er weer een (kortere) temporun op het programma. Ik ga dan opletten dat ik netjes loop wat ik de vorige keer liep en niet ga racen omdat de afstand nu korter is dan de vorige keer. Braaf zijn dus!

De getalletjes van deze keer nog even op een rijtje:

lap 1 – 2000 mtr – 11.14 (5.37 min/km) – 147(152) – 172 – stride 1.03
lap 2 – 1600 mtr – 8.30 (5.19 min/km) – 150(158) – 170 – stride 1.10
lap 3 – 1000 mtr – 5.10 (5.11 min/km) – 155(166) – 168 – stride 1.15
lap 4 – 800 mtr – 4.04 (5.06 min/km) – 157(166) – 164 – stride 1.20

Gegevens:

* 11 km
* temp 16 droog en matige tot stevige wind

aug 251 km – 2014 totaal 1.997 km

rapa nui – 173 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 24 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 81 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Voor vandaag stond er weer een lange run op het programma. Twee weken geleden was de kern nog 28 km, nu zou de kern 32 km zijn. Vorige week was het een ander soort rondje, een run op M tempo en dan korter dan de duurlopen natuurlijk. Dat was ook weer een uitdaging.

Deze keer dus de afstand als uitdaging en ook een beetje het tempo. Ik wil namelijk graag alle afstanden van de duurlopen die ik gedaan heb op precies hetzelfde tempo afleggen, namelijk 6.45 min/km en daarmee is dat mijn M streeftempo. Idioot misschien, want normaal train je de duurlopen op een tempo dat veel lager ligt dan de M. Maar dat deed ik de vorige keren en dat bracht me ook nergens. Qua tabellen zou ik de M eigenlijk sneller dan 4.30 uur moeten afleggen en daar hoort dus inderdaad ongeveer de 6.22 min/km bij die we vorige week trainden (onbedoeld want ik wilde 6.30 min/km lopen). Soit. Ik weet het niet, ik doe nu dit en kijk waar het schip strandt eind september maar ik denk nergens eerlijk gezegd. Zeker niet na vandaag.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Om 4.30 ben ik toevallig wakker en ga ik vast naar beneden om het raam open te zetten bij woef en haar eten open te doen. De automaat zal pas om 4.50 opengaan maar iets eerder is ook prima dus ze gaat lekker smikkelen en ik ga weer naar boven. Ik neem een glas basen poeder zodat ik gedurende de komende uren weer netjes ‘ontzuur’. Dat is een mooi uitgangspunt om op te gaan trainen natuurlijk. Ik kruip nog even mijn bedje in en om 5 uur ga ik er dan toch echt uit om me klaar te maken.

Om 6.30 staan we bij de startplaats. Het schemert nog een beetje maar het is droog. Er staat gelukkig weinig wind en dat is echt heerlijk. De temperatuur is met 12 a 13 graden ook prima, en ik start met mijn sleeves aan en verder een korte broek en korte mouwen. S. is weer mee met de fiets en de kar.

klik voor groot

Aanvankelijk loop ik verkeerd omdat ik wat extra meters wil maken bij het inlopen zodat ik beter uit zal komen voor de hele afstand. Het is hartstikke koud! Ik keer dus weer om en ben dan ook alweer bijna toe aan de kern training als ik bij de auto terug ben. Zal mij benieuwen hoe het gaat! Metronoom gaat aan en daar gaan we. Woef rent als een idioot heen en weer tussen ganzen en haasjes en haar tong hangt al op haar schoenen van alle spanning en inspanning. Niet zo handig en ik ben blij dat we de kar bij ons hebben. Dat zal vooral handig zijn bij het deel van de route na de eerste ophaalbrug. Daar is het soms erg druk en onoverzichtelijk en de vorige keer was dat en een al ergernis. Hond in de kar is dus een stuk beter als je gewoon ook even lekker wilt lopen!

klik voor groot

Ik klok al snel de eerste 5 km af op een keurig tempo. Dat lijkt gelijk aan de vorige keer dus ik ben tevreden. We hobbelen richting de molens en het zonnetje is inmiddels al een beetje gaan schijnen. Ik ben benieuwd of we straks nog echt warmer weer gaan krijgen, maar ik hoop het niet (wist ik veel wat ons te wachten zou staan). We boffen wel enorm met het weer zo zonder wind en met een fijne temperatuur.

klik voor groot

Verder en verder gaat het en bij het restaurantje aan de overkant van de plas gaat woef na een kleine 11 km even in de kar. Dat is makkelijker zo onderweg met alle fietsers straks. Aan het einde mag ze weer gewoon een heel stuk meelopen. Terwijl S. woef in de kar propt en wat water geeft, loop ik lekker door. Ik ben benieuwd of ik straks weer een joelende hond hoor aankomen. En dat is natuurlijk zo. Omdat ze me niet ziet, gilt ze het uit maar ze wordt wel wat rustiger als ze eenmaal naast me rijdt in de kar. Ze is wel vrij onrustig en af en toe huilt ze hard. Irritant!

Ik heb ondertussen mijn eerste chocomelletje opgedronken onderweg en dat valt prima. De 10 km gingen ook prima op vlak tempo en ook op het tempo dat ik wilde lopen. HF blijft fraai dus ik ben tevreden. Ik vind de route inmiddels wel ontzettend saai op deze afstand. Het is nu echt rekenen welke route we moeten lopen en we kennen werkelijk iedere bocht en ieder vervelend stukje van de route. Dat werkt op zich niet echt mee voor het ankeren van positieve ervaringen!

klik voor groot

Maar voorlopig gaat het prima. We slaan deze keer niet linksaf bij de ophaalbrug maar lopen door naar het volgende bruggetje.

Dan zien we ineens een enge grijze lucht met rare wolken. Niet een beetje donkere lucht maar dat staalblauwe. Regen blijkbaar! Zodra we over het bruggetje lopen, scheurt de hemel open. Werkelijk niet normaal zo hard als de regen naar beneden komt. Ik ben blij dat woef in de kar zit en S doet gauw het voorgevalletje dicht zodat er geen regen naar binnen slaat. Ik moet mijn pet op, omdat de regen werkelijk bijna mijn lenzen uit mijn ogen spoelt. Maar het loopt zalig. Ik zal wel gek zijn maar ik vind het heerlijk. Nu geen jasje, want ik ben al nat en lekker warm dus dat gaat verder ook gewoon goed. Dan ineens een bliksemschicht die bijna lijfelijk te voelen is. Niet veel later enorme donder, vlak boven ons. Mmm dit is minder leuk want onweer is echt iets waar ik voor thuis blijf. Maar we zijn nu vrij ver van de auto, nog een kilometer of 5 dus we moeten toch gewoon verder. Ik zet wat aan en ondertussen blijft het maar bliksemen en donderen. Niet prettig. Woef is er ook stil van geworden in haar kar.

Dan komen we dichterbij de auto en we overleggen wat we moeten doen. Als het echt zo eng blijft bliksemen en zo dichtbij, dan moeten we misschien toch schuilen. Maar het klaart al een beetje op en de periode tussen onweer en bliksem neemt toe. Dat is prettig en we besluiten dat het veilig genoeg is om door te lopen. Inmiddels zit de eerste 20 km er alweer op en met een prachtig tempo. Ik ben ook nog totaal niet moe eigenlijk ondanks het feit dat ik toch wel heb doorgelopen tijdens die enge bui!

We lopen weer de baan op en ik weet dat we een ronde buitenom minimaal nog moeten maken en dan nog een stukje van de baan moeten meepakken om voldoende kilometers te maken. Dat doen we en dat voelt allemaal prima. Op een gegeven moment vraagt S hoeveel kilometer we nog moeten. ‘Nog 9 kilometer’, antwoord ik en dat lijkt dan ineens best ver. Maar zo ga ik niet denken, want het loopt allemaal goed. Eerst nog maar eens lekker even een stukje lopen en voordat ik er erg in heb is het nog maar 6 kilometer! Ik zeg dat ook tegen S. en hij beaamt dat het eigenlijk zo best nog vlug gaat allemaal! Nog het rondje over de weg en dan terug de baan op. Helaas de binnenbaan omdat het anders te kort is, en daar ligt weer enorm veel ganzenkak.

Als we een loper passeren zie ik ineens de HF omhoog schieten naar 165. Niet vanwege de loper maar blijkbaar wordt een verkeerd signaal opgepikt dat niet van mij is. Een tel later is de HF weer gezakt tot mijn eigen 138. Wat idioot zeg! Later zal ik zien dat dit nog drie keer gebeurd is met een piek van iemand die blijkbaar 172 liep of een optelling van gegevens. Geen idee maar wel vervelend. Ik loop namelijk op dit RWR rondje met een bepaalde maximale hartslag en daar hou ik me keurig aan!

klik voor groot

Het is niet anders, ik kan die gegevens niet meer veranderen. Ondertussen loop ik lekker door en het gaat op rolletjes. Ik loop nu iets te snel en ik zie dat ik al enkele minuten onder mijn streeftempo loop. Nou ja, als het zo lekker loopt, zal het wel goed zijn neem ik aan.

Uiteindelijk klokken we af bij het bruggetje waar we ook gestart zijn. De kerntraining komt daarbij op 31,5 km maar dat is prima. De totale training was 33.5 km. Ik vond het op zich prima dat we aan het einde waren gekomen maar het liep deze keer erg gemakkelijk. De gemiddelde pace bleek 6.39 min/km te zijn en daarmee was ik dus 3 minuten sneller dan streeftijd. Laat die marathon maar komen zou ik zeggen. Ik hoop stiekem dat het enorm regent onderweg en dat er totaal GEEN zon is op M day!

Volgend weekend weer een kortere en snellere, de rest van de week is recovery week. Over 2 weken dan weer een lange duurloop en dat zal de langste zijn voordat ik de M zal lopen eind september. Zoals deze run ging, kijk ik daar wel naar uit.

klik voor groot

Helaas geen leuke selfies meer aan het einde. We waren allebei erg nat en ook wel koud en toen we in de auto zaten, bedachten we pas dat er geen foto was gemaakt. Dan maar niet. Ik vergeet zelfs mijn Garmin uit te zetten en merk dat pas na 5 km. Beetje stom want ik weet niet hoe ik dat eruit moet krijgen en nu moet ik dus de rest van het jaar 5 km van de totalen aftrekken.

Onderstaand het verloop tussen pace en hartslag. Mooi vlak op RWR maar helaas aan einde enkele keren een verkeerd HF signaal opgepikt klaarblijkelijk. Eenmaal zag ik het gebeuren met een spike van 163 toen we een dame passeerden. De rest zijn waarschijnlijk fietsers en een andere loper. Max HF 149 en route. Helaas ook de Garmin 5 km te laat uitgezet.

klik voor groot

Op naar de volgende trainingen!

Gegevens:

* 33,5 km
* temp 14 – slagregen en onweer tussen km 15 en 20
* lap: 31.500 mtr – pace 6.39 min/km – HF average 139 – cadans 170 metronoom – RWR 2/30 – ademhaling 2/2 soms 2/3
* voeding: 1 chocomel op 10 km, complan op 20 en restje op 28 km
* saltsticks: 4x niets van te voren
* ontbijt: complan

aug 227 km – 2014 totaal 1.974 km

rapa nui – 173 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 81 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Braintraining vandaag! Vorige week was het nog 6 miles, deze week zou ik er 7 moeten lopen op tempo. Zal mij benieuwen want dit is echt het lastigste deel van mijn schema. Maar iedere keer gaat het achteraf toch wel weer redelijk goed dus vooruit maar.

Omdat het in de nacht flink afkoelt, is er geen reden meer voor een hele vroege start. Ik begon dus vandaag ook pas om 8.30 met de training. Het was vanmorgen ijskoud toen ik opstond (nou ja, in vergelijking tot de voorgaande weken, het was 8 graden) en uiteindelijk trok ik toch weer mijn lange tight aan in plaats van het short dat ik al aangetrokken had. Achteraf misschien niet slim, omdat het zonnetje heerlijk ging schijnen en de temperatuur rap richting de 16 graden klom tijdens de training. Maar ja, dat is all in the game.

Tijdens de warming up met de easy mile trok ik dan ook mijn sleeves al gauw uit. Die passen prima achterin de kleine rugzak bovenop de water bladder. Weg ermee. Na de easy mile van start met de 7 mile run. Ik weet van de vorige keer dat ik niet te snel moet starten omdat ik mezelf toen bijna stuk liep na de eerste 5 km. Rustig aan, de eerste km gaat keurig op 6 min/km, en de tweede en derde ook. Ik ben alweer bij het begin van de route rond de plas en weet dus al dat ik niet eens het hele rondje rond de plas zal hoeven te lopen omdat dat hele rondje 10,5 km is. Dat maakt samen 13,5 en dat hoeft gelukkig deze keer nog niet. Dat is een opsteker. Vorige week liep ik de route met de klok mee, deze keer tegen de klok in. Later zal blijken dat aan beide opties een nadeel kleeft.

Ik loop richting de molens en het gaat tamelijk goed eigenlijk. De eerste 4 kilometer vliegen voorbij, kilometer 5 komt in beeld en alles gaat prima. Ik rommel wel weer wat met metronoom en cadans en ik heb geen idee waarom dat nou niet lekker loopt. Ik sla linksaf bij de snelweg en loop weer de andere kant op. Het waait maar heel licht en ik heb hier wel de wind op kop. Ik zet de metronoom uit. want het irriteert me en het loopt niet goed. Kilometer 7 en ik zie ineens dat ik toch 7 seconden kwijt ben. Wasda nou? Vervelend maar ik doe maar net alsof ik het niet zie. Doorlopen. Eerst richting de 8 kilometer en daarna nog maar 2 kilometer tot het 10 kilometer punt. Toch struggle ik een beetje. Achteraf denk ik dat het op zich makkelijker ging al dan vorige week op de 10 km, maar het is echt nog steeds geen easy ride op deze manier. Ik verlies weer seconden op het ophaalbruggetje dat steil is. Daarna even naar beneden en vanaf daar is het nog maar een klein stukje. Maar dan gebeurt het. De weg loopt daar eventjes omhoog. En ik kom er eigenlijk niet normaal tegenop. Ik zet drie wandelpassen maar ik ben natuurlijk totaal uit mijn ritme. Komaan, nog een piepklein stukje, eigenlijk nog maar 500 meter en ik ga versnellen. Dat gaat prima, ik loop ineens op 5.30 min/km en dus te snel maar zo kan ik even tijd ‘goedmaken’. Ik klok toch af op 7 mile precies in plaats van even door te trekken naar de 12 km rond. Stom, want na het oplopende stukje weg is het weer helemaal vlak en had ik gewoon wat tijd weer weg kunnen draven, zeker omdat mijn hartslag op de versnelling ineens weer netjes boven de 160 schiet. Ik klok dus af op 1.09.30 en daarmee heb ik 30 seconden te lang gedaan over deze 7 mile en kom ik op 6.02 min/km en geen 6.00 min/km. Op zich natuurlijk niet erg, maar het is gewoon een mentaal dingetje en ik denk eigenlijk dat ik die 30 seconden nog wel bijna had weg kunnen lopen met een versnelling (ook al hoort dat niet bij een vlakke training). Op dit punt de training eindigen is dus ook niet optimaal blijkbaar. In ieder geval heb ik doorgezet, en heb ik niet gemakzuchtig opgegeven omdat het wat zwaarder liep dan gedacht. Dit is nu eenmaal mijn zwakke punt en daar zal ik wat harder aan moeten trekken. Over 2 weken weer een langere temporun, volgende week even een stapje terug qua afstand en dat zou dan veel makkelijker moeten gaan. Ben benieuwd!

Nu eerst zaterdag weer een lange training van 34 km.

klik voor groot

Gegevens:

* 16 km
* temp 13
* lap 11.500 km – 6.02 min/km (1.09.30) – HF 153(165) – cadans 168 (max 174 op metronoom) – stride 0.98 mtr

aug 193 km – 2014 totaal 1.940 km

rapa nui – 173 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 47 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Vandaag weer een mixed interval op het programma net zoals vorige week. Het verschil zat in de tweede lap, die was deze keer geen 1.600 meter maar 2.000 meter. De rest was gelijk, dus 3.000 – 2.000 – 1.000 – 800 met een active recovery van 2 minuten. Schema was daarbij HM tempo – 10 km tempo – 5 km tempo – 3 km tempo. Ook vandaag weer een fors windje zoals vorige week maar deze keer met een W tot ZW wind, dus soms zijwind en soms wind tegen of in de rug. He was dus minder heftig dan vorige week waar ik echt steeds tegen de wind in moest boksen en daarna een rondje met de wind mee kon lopen.

Omdat de temperatuur flink gezakt is, hoefde ik eindelijk niet vroeg op om te gaan lopen. Dat was maar goed ook want om 5 uur kletterde de regen nog tegen het raam en onweerde het ook nog eens. Ik draaide me nog eens lekker om en pas tegen 7 uur ging ik me klaar maken voor de run. Omdat ik daarna nog allerlei mailtjes zat te beantwoorden over een plannetje voor volgend jaar, startte ik uiteindelijk pas om 8.30. Het was zo fris bij de start (12 graden) dat ik als koukleum mijn korte short omruilde voor een zomer tight! Dat voelde heerlijk want op de open roeibaan is het echt koud met de wind erbij. Goede keuze!

Helaas bleken er allerlei vrachtwagens af en aan te rijden toen ik op de roeibaan aankwam. Ze waren iets bij het water aan het doen en daardoor kon ik niet starten bij het laatste meethuisje aan het einde van de baan. Ook best, ik koos dan maar voor het huisje op het 1.000 meter punt, en zou dus rondjes van 500 meter maken in plaats van 400 meter. Ook wel weer eens een goede oefening!

Woef had er wel zin in en pakte constant mijn hand vast bij het opwarmen.Ik vind dat zo schattig. Het hoort bij het ras, maar pas sinds kort doet ze dat. Waarschijnlijk mocht ze het vroeger niet bij de vorige baas.

Maar na de warming up was het voorbij met het gezellige gedoe tussen waf en mij en moest er echt even gewerkt worden. Ik was erg benieuwd hoe het zou gaan. Gisteren ging de training al erg goed, maar het leuke van het schema is eigenlijk steeds het onbekende. Vorige week was het schema immers net iets anders dan vandaag en dat is dus wel een uitdaging.

Als het piepje van mijn horloge klinkt, gaan we dus op pad voor de eerste lap. Die is 3.000 meter en zal ik rond de 5.55 min/km willen lopen als het goed gaat. Dat moet lukken ondanks de wind. Stiekum is dit mijn uitdaging, want 5.55 min/km is eigenlijk een beetje te snel, 6 min/km tot 6.05 is een beter tempo als ik HM tempo moet aanhouden. Maar mijn uitdaging is niet zozeer snelheid als wel ‘volhouden’ en de hartslag. Dus vooruit maar. Lopen! Het is erg lastig om op de eerste km in te schatten hoe snel ik moet lopen, want in dit eerste rondje begin ik met wind mee, en zal dus straks wind tegen hebben. Hoe moet ik dat nu verdelen? De eerste 1.000 mtr gaat goed maar eigenlijk registreer ik niet bewust wat het tempo was. Ook raar. Ik loop verder en kijk op de helft. Het ziet er wel goed uit volgens mij maar pas in de derde kilometer zie ik dat ik veel te hard ga. Zelfs als ik een beetje ga inhouden, zal ik nog veel te snel uitkomen. Op zich leuk dat het kan en lukt, maar ik heb nog 3 andere laps te doen en die moeten ook goed en sneller dan deze….. Ik besluit dus op het laatste lapje van 500 meter maar ietsje in te houden en mooi op de metronoom te lopen. Ik klok af op 17.26 (5.49 min/km) en dat is dus een beetje te snel. Twee weken geleden was het op de 2.000 meter nog 5.53 min/km en vorige week op de 3.000 mtr met de harde wind 5.55 min/km. Nou ja, eens kijken wat ik er nog meer uit kan persen allemaal.

Ik ben natuurlijk bij het huisje uitgekomen (laps zijn immers 500 mtr) dus ik neem wat perensap en ga snel weer verder voordat het piepje klinkt. Op naar de 2.000 mtr lap. Dat zal nieuw zijn want vorige week was het nog 1.600 mtr. Als ik met de zijwind loop, vliegen er twee lepelaars vlak boven me. Wat is dat toch gaaf. Ik weet dat ik erover blijf zeuren maar ik blijf het bijzonder vinden. Altijd weer een kadootje. Het is nog steeds droog en het is een prima temperatuur op zich. Jammer van die wind maar goed. dat hoort er allemaal bij. Ik hoef maar vier rondjes bij het huisje te lopen en ik probeer weer zo goed mogelijk te doseren. Dat valt nog niet eens mee merk ik. Maar ik klok af op 11.04 (5.32 min/km) en ik weet dat het tempo ongeveer gelijk is aan de eerste keer dus ik kan tevreden zijn denk ik. Het is op zich niet zo te vergelijken want in de eerste week startte ik met een lap van 2.000 mtr en moest ik daarna 1.600 meter lopen op dit tempo, nu startte ik met 3.000 mtr en moet ik 2.000 meter lopen op dit tempo. Zo zie je maar hoe je het lichaam voor de gek kunt houden, want ik liep nu sneller en verder!

Weer even een slokje perensap en ik ben alweer bijna klaar voor de derde ronde. Dat is nu een eitje want het zal maar 1.000 meter zijn. Zo verleg je dus steeds een grens! Ik doe weer mijn uiterste best om te doseren. Misschien gaat het tegen de wind in nog wel lekkerder dan met de wind mee, maar de wind lijkt steeds te draaien tussen zijwind en wind mee of tegen. Kom… het zijn maar twee lapjes. Gelukkig heb ik geen enkele keer last gehad van de rijdende wagens, en dat is wel fijn met een loslopende waf bij me in de buurt. Ik bof echt enorm hiermee! Ik klok de lap af op 5.17 min/km. Vorige week was dat nog 5.35 min/km door de harde wind waar ik uiteindelijk echt vermoeid raakte na de eerste twee laps. In de eerste week liep ik 5.21 min/km bij optimale omstandigheden maar met kortere laps 1 en 2. Bijzonder dit en ik kan dus tevreden zijn.

Dan het laatste lapje. Vorige week smokkelde ik nog door alleen maar met de wind mee te lopen, deze keer loop ik gewoon mijn rondje zoals het uitkomt en zal ik ongeveer half/half lopen. Maar eens even zien wat me dat gaat brengen. Nu mag ik dus even sneller lopen. Voluit maar niet racen en niet op de top. Gewoon ‘normaal snel’. Ik zet de metronoom uit want ik weet dat ik op de 800 mtr beter loop zonder. Hoe gek dat ook klinkt en ik zal dat eens moeten uitzoeken waarom dat is. Zodra ik mijn hartslag boven de 160 uit zie komen weet ik dat het goed zal gaan en dat ik verder kan doortrekken. Dat voelt ook prima en ik ‘glij’ als het ware naar het einde toe van de lap. Als de hartslag blijft hangen op 158 kan ik niet meer verder versnellen. Ik klok af op 4.08 (5.11 min/km). Dat was vorige week 4.18 (5.23 min/km) met de harde wind en gesmokkeld met de wind en de eerste week 4.06 (5.08 min/km) met optimale omstandigheden maar een ander voortraject. Ik ben dus dik tevreden.

Na de intervallen een lekkere easy mile en daar experimenteer ik wat met de cadans en het tempo. Na de mile de cool down en die is een beetje kort omdat ik nu eenmaal niet van het einde van de baan kom. Ik vind het prima zo, mijn hartslag is al helemaal hersteld en ik voel me prima.

Woef blij, ik blij. Op naar de volgende uitdaging, aanstaande donderdag weer een tempo ronde maar 2.000 meter langer dan vorige week. Elke keer wat anders en steeds blijkt het toch prima te lukken allemaal!

De getalletjes van vandaag:

lap 1 – 3.000 mtr – 17.26 (5.49 min/km) – 147(153) – cadans 172
lap 2 – 2.000 mtr – 11.04 (5.32 min/km) – 152(159) – cadans 170
lap 3 – 1.000 mtr – 5.17 (5.17 min/km) – 155(162) – cadans 168
lap 4 – 800 mtr – 4.08 (5.11 min/km) – 156(163) – cadans 166

De getalletjes van 12 augustus (harde wind)

lap 1 – 3000 mtr – 17.45 (5.55 min/km) – 142(147) – 166
lap 2 – 1600 mtr – 9.06 (5.41 min/km) – 145(152) – 164
lap 3 – 1000 mtr – 5.35 (5.35 min/km) – 154(165) – 164
lap 4 – 800 mtr – 4.18 (5.23 min/km) – 152(164) – 164

De getalletjes van 5 augustus (optimaal weer)

lap 1 – 2000 mtr – 11.45 (5.53 min/km) – 144(149) – 172
lap 2 – 1600 mtr – 8.54 (5.34 min/km) – 148(155) – 170
lap 3 – 1000 mtr – 5.21 (5.21 min/km) – 151(158) – 170
lap 4 – 800 mtr – 4.06 (5.08 min/km) – 155(163) – 168

klik voor groot

Gegevens:

* 12 km
* temp 13 – winderig W/ZW wind kracht 5

aug 177 km – 2014 totaal 1.923 km

rapa nui – 157 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 47 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Vandaag weer een nieuwe uitdaging. Grappig genoeg zie ik in de historie dat ik in november 2013 een kort schema heb gevolgd voor de Bruggenloop dat qua trainingsonderdelen wel hier iets op lijkt. Een tempo rondje, een ‘draafrondje’ en een duurloop. Ook toen waren de tempo rondjes en de draafrondjes een uitdaging voor me. Jammer genoeg was toen de langste tempo ronde maar 8 km en dat merkte ik dus goed bij de Bruggenloop in december (15k).

Voor vandaag stond als kern 13,5 km op het programma op M tempo. Nou loop ik een beetje te klungelen met mijn tijden, want mijn HM en M tempo ligt totaal niet in lijn met mijn 5K en 10K tijden. Dat maakt het dus erg lastig om de juiste trainings pace te bepalen. Enerzijds moet de training voldoende prikkel vormen voor progressie, anderzijds mag het tempo zeker niet te hoog zijn, aangezien je daar alleen maar mee afbreekt en niet opbouwt. Lastig! In ieder geval zou deze training dus sneller moeten zijn dan de lange duurlopen die ik ook al gedaan heb (en waarvan er nog twee op het schema staan) en minder snel dan de tempo rondjes (zoals van afgelopen donderdag). Vooraf dus een realistische pace vastgesteld van 6.30 min/km en dat zou het moeten gaan worden.

klik voor groot

De wekker ging weer vrij vroeg en rond 5.45 gingen we op pad naar de startlocatie. Fiets en woef weer achterin. Het had rond 4 uur keihard geregend, maar het was gelukkig droog toen we bij de baan aankwamen. Snel de fiets eruit en op pad. Nog even met sleeves aan vanwege de frisse ochtend, maar die zou ik al snel weer uitdoen. Ideale dingen! Voor de zekerheid een regenjack en de jas voor woef in de fiets tas.

Omdat ik koos voor de start ‘buitenom’ had ik bij het bruggetje al de eerste 800 meter warming up te pakken. De hele baan van 2 kilometer lag op deze manier dus nog voor me om te gebruiken voor de warming up en ik startte mijn lap voor de easy mile warming up. Rustig langs het water hobbelen. Sleeves uit en kijken naar de vogels in de ochtendschemering. Het was helemaal geen gek weer, gelukkig geen wind deze keer! Zo kon ik mooi de eerste training kijken hoe het zou gaan zonder dat ik gehinderd zou worden door harde wind.

Na de easy mile moet ik er dan toch echt aan geloven en maak ik tempo. Minder snel dan donderdag, sneller dan vorig weekend en zeker sneller dan de MAF ronde van maandag! Metronoom gaat ook aan op 170 en ik loop….. De eerste kilometer vliegt voorbij en ik zeg tegen S dat we op schema liggen. Een keurige 6.28 min/km voor de eerste kilometer. Dat is netjes, dit nu even volhouden. Ik zal in ieder geval de hele plas om moeten lopen en dan nog een stukje om de kern van 13,5 vol te maken. In de tweede kilometer vliegt er ineens een vliegje in mijn oog en noodgedwongen kom ik tot stilstand maar gelukkig is het beestje snel weg. Met lenzen is dat geen feest! Gauw door en de tweede kilometer wordt ook nog keurig op schema afgelegd. Zo hobbelen we door en ik kijk wel geregeld op mijn horloge naar de pace en de hartslag. Die hartslag ziet er nog prima uit. Kilometer drie en vier gaan ook prima, ook al heb ik de pest aan de weg richting de molens met het schuin aflopende wegdek! We slaan linksaf om weer aan de andere kant van het water uit te komen en ik zie al dat ik wat te snel ga omdat ik al aardig wat ‘seconden’ winst heb op de doorkom tijden. Niet te gek maken en kijken waar het schip strandt dan maar. Het is niet enorm ver!

klik voor groot

We praten niet veel, ik let op mijn ademhaling en de cadans en probeer zo ontspannen mogelijk te lopen. Af en toe klinkt mijn ‘op schema’ en dat is het een beetje. Het is nog rustig onderweg, ondanks het mooie weer. Geen wandelaars en weinig tot geen fietsers.

klik voor groot

We lopen richting de ophaalbrug en daar gaat ineens het accu lampje flikkeren. Ik ben uit mijn ritme, en uit de cadans en het loopt niet meer zo lekker. Ik hou het tempo wel netjes vast maar ik hijg een beetje en het loopt gewoon niet zo lekker. Ook al hoef je helemaal geen voeding tot je te nemen tijdens zo’n korte training, ik merk echt dat ik op een lege tank lijk te lopen. Maar dat is dan jammer, ik zal toch nog even een stukje verder moeten. Het gaat alleen niet meer zo soepel en makkelijk. Op zich ook niet eens zo vreemd, want dit is de eerste training op deze manier en op deze afstand. In november vorig jaar was 9,5 km de langste afstand voor een draafrondje. Ik ga er maar van uit dat bij de volgende training ook alleen de laatste paar kilometer pas weer lastig worden en dat dan de eerste 13,5 km heel makkelijk gaan, net zoals nu tot het 10 km punt. Mentaal dingetje denk ik, ik weet het niet. Nadeel van een bekende route misschien ook wel. Je kunt nu immers precies inschatten tot hoever je moet lopen en waar je dan eindelijk kunt stoppen. Weet je dat niet precies, dan blijf je toch makkelijker doorlopen op een of andere manier.

klik voor groot

Hoe het ook zij, de laatste twee kilometer is een beetje een lopen tegen de klok. Ik zie hier inmiddels wat drift komen qua hartslag maar nothing major eigenlijk. Ik denk in vier maal 500 meter om mezelf moed in te praten. S. oppert dat ik misschien wil inkorten? Daar denk ik natuurlijk niet aan. Die 13,5 km ga ik gewoon lopen en nog op tempo ook. Sterker nog, de laatste paar honderd meter ga ik ook nog versnellen en dat lukt prima. Maar ik vind het helemaal lekker als we er zijn en kunnen afklokken. Het zonnetje schijnt inmiddels vrolijk en het ziet er vredig uit op het moerasje zo zonder de wind. Ik heb uiteindelijk niet precies gezien wat de eindtijd nou was, maar dat zie ik zo wel. Dat ik ook niet kan rekenen en te ver gelopen heb (8 mile is immers geen 13,5 km) boeit me ook niet. Van te voren had ik 13,5 km op een bepaald tempo vastgelegd in mijn hoofd en dat zou ik dus gaan lopen. Gelukt!

We genieten van de vogels en mijmeren over het gebied. Wat we nog meer kunnen verwachten de komende periode. Het groeit allemaal prachtig en het is echt bijzonder hoe het gebied zich ontwikkelt. Waar kan je nou zo lopen en kijken? Naar lepelaars, kleine zilverreigers, grote zilverreigers, tureluurs, zwanen, diverse soorten ganzen, kluten en meer moois? Omdat het zo stil is, hoor je ook veel geluiden en dat doet me dan denken aan de keren dat ik in de vogelhut in spanje ook bij een soort moerasje zat te wachten. Op de vogel waar ik toen op wachtte (de purperkoet) kan ik hier lang wachten, want dat beestje heeft ook nog een zonnetje nodig. Maar er komt vast van alles nog, als je er maar oog voor hebt. Zo na de inspannende run is het wel lekker om even rustig te kijken en een stukje te hobbelen nog.

klik voor groot

Helaas blijkt er een wielertocht ook over dit stuk baan te lopen, dus we zijn erg blij dat de training erop zit en gaan terug naar de auto. Training gelukt, weer veel geleerd maar ook een opsteker dat het zo goed ging. Op naar de volgende run dan maar weer.

klik voor groot

Onderstaand weer het overzichtje van pace versus hartslag. De dip op 5 km komt door een stop vanwege een vliegje in mijn oog.

klik voor groot

Gegevens:

* 19 km
* temp 16 – zonnig, weinig wind
* 13.500 mtr – 6.22 min/km – 146(156) – cadans 170 – stride length 0.92 mtr

aug 148 km – 2014 totaal 1.895 km

rapa nui – 145 km
hoka bondi b – 490 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 31 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km