Monthly Archives: October 2012

30.10.2012 – rondje Capelle – 8 km

**30.10.2012 – rondje Capelle – 8 km**

Helaas heeft mijn running mate afgelopen zondag tijdens de run kennelijk door glas gelopen want ze heeft een sneetje in haar zooltje. Gelukkig heelt dat redelijk snel en is het geen likgranuloom zoals ze wel eens eerder had, maar vervelend is het wel. Zowel voor haar (pijn) als voor mij, want ik moet nu extra vaak korte rondjes wandelen en dan dus nog zelf gaan hardlopen. Het was dus inmiddels alweer donker toen ik eindelijk aan mijn rondje toekwam en ik besloot even op de loopband gaan lopen. Niet slecht als dat ding ook eens in beweging komt en ik zou lekker even televisie kunnen kijken ondertussen. Zo gezegd zo gedaan. Maar mijn footpod deed het niet. Geen van de Garmins kon de footpod vinden en dus lijkt het erop dat de footpod nu ook definitief de geest heeft gegeven. Ik vond het ook al zo vreemd dat het contact zo vaak wegviel en er steeds nieuwe batterijtje nodig leken te zijn. Niet echt een kwaliteitsprodukt, want de footpod is ook van december 2009 net als de Forerunner 405. Merkwaardig en niet fijn. Maar toen ik dat allemaal had uitgevogeld was ik drie kwartier verder en redelijk ahum ‘opgeladen’ dat ik me weer heb omgekleed en naar buiten ben gegaan. Ik heb nog niet eerder in het donker hier gelopen op deze manier. Over de weg en zonder de hond. Lampje om mijn arm en been, reflecterend vestje aan over mijn gele jasje en voor de zekerheid een lampje mee.

Hoewel het wel een belevenis was zo met de mooie volle maan, vond ik er niets aan. De auto’s stonken en de scooters lieten een walm na waarvan je de neiging kreeg om de adem in te houden. Ik ben natuurlijk een ontzettende zeur, maar ik ben ook wel verwend eigenlijk met de mooie – autovrije – gebieden zo dichtbij. Daarom is het wel eens goed om zo door de stad te lopen. Ik realiseer me dan dus weer dat het echt de combinatie is van de natuur en het lopen waarvan ik geniet. Het lopen zo tussen de auto’s, fietsers en scooters doet me niks.

Overigens was het rondje precies 8 km zonder dat ik van te voren had gekeken waar ik eigenlijk heen zou moeten en hoe lang het zou zijn. Ik was ergens halverwege verrast door het punt waar ik uitkwam. Zo leer je nog eens wat over de omgeving!

Op naar de volgende run en dan weer lekker door het natuurgebied.

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 10

okt 138 km – 2012 totaal 1.809 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 33 km
merrell bare access 42 km
kinvara 3 205 km

28.10.2012 – assignment 6: 8 km – totaal 10,5 km

**28.10.2012 – assignment 6: 8 km – totaal 10,5 km**

Vanmorgen was het natuurlijk eigenlijk helemaal geen 8 uur als ik vertrek, maar 7 uur vanwege het ingaan van de wintertijd. En winterachtig is het, want heeft flink gevroren. In Twente zelfs min 10. Hier niet, maar het is echt wit uitgeslagen en alles is bedekt onder een laagje rijp. Ik heb ook flink moeten krabben en heb een lekker thermohemd aan en mijn nieuwe Nike handschoentjes. Onderweg naar de meren rij ik langs allerlei geweldige plaatjes die de natuur me biedt. Een rijtje vogels op een berijpt houten hekje met schaapjes in het witte landschapje. Ik ben nog niet eens begonnen met mijn run en ik geniet al!

Als ik aangekomen ben bij de start van de route van vandaag, is het nog heerlijk stil. Geen enkele auto en fietsers zijn er ook nog niet. Ik zie er uit als een malloot met links en rechts een horloge om. De 610 is net terug gekomen en ik wil natuurlijk wel eens zien of het geval deze keer wel werkt. De eerste keer waarschijnlijk wel, want dat was de vorige keer ook zo. Daarna bleef ik ineens 1.51 min/km lopen….. Afwachten maar.

Ik start mijn horloges en ga op weg. Het is flink koud en ik ben blij dat ik de buff ook op mijn hoofd heb gedaan. Ik kan er even tegen onderweg! het zonnetje komt al tevoorschijn dus straks zal het wel opwarmen. Ik heb wel zin! Ik ga samen met woef van start en al snel worden we wat warmer tijdens het inlopen. Rustig aan en ondertussen genietend van het spiegelgladde water met alle eendjes die daar rustig dobberen. De molenviergang doemt op en ik geniet van het wondermooie plaatje. Jammer dat ik geen camera heb meegenomen, want dit zijn toch wel unieke dagen!

Ik doe vandaag weliswaar het rondje weer, maar loop 6×800 meter met 2.5 minuut rustpauze. Van te voren rekende ik uit welk tempo ik moest aanhouden ongeveer en zoiets doe ik ook. Ik kom uit op rondjes van 4.34 (147) – 4.42 (140) – 4.37 (144) – 4.30 (149) – 4.26 (149) – 4.33 (147) met tussen haakjes de gemiddelde HR in die lap. Keurige waarden dus hoewel het ook niet super snel ging. Ik oefende wel weer met de metronoom want op het laatste lapje na, liep ik alles met de metronoom rond de 87-88 en dat ging prima. Grappig dat de laatste lap weliswaar op 82 ging, maar nauwelijks langzamer. Maar goed, ik weet dat ik de cadans langzaam moet opvoeren dus dat wordt de uitdaging een beetje. Over een tijdje zal het weer makkelijker gaan en kan ik makkelijker snelheid maken op een hogere cadans.

Na de laps loop ik nog 2 kilometer waar ik wat cadance drills doe en dat is leuk en voordat ik het weet is het rondje alweer voorbij. Het voelt toch een beetje gek dat ik niets getraind heb voor de berenloop van aanstaande zondag, maar het zal wel loslopen want qua afstand deed ik nog wel wat natuurlijk. Maar goed, deze week zit er ook alweer op. Ik vind het opvallend te zien dat elk schema totaal anders is. De 800-tjes moest ik volgens het edinburgh schema bijvoorbeeld sneller lopen, maar dat waren er dan ook maar een paar (meestal 2 in een andere reeks). Ik zie wel een oude training nog met 6×800 op een veel hoger tempo. Geen idee of ik me toen uit de naad heb gerend ofzo want ik vind dat knap rap voor die lapjes. Hoe het ook zij, ik doe nu dit en ik moet maar eens kijken. Voor Berlijn gaan de laps oplopen tot 15×800 dus ik ben benieuwd. Dat lijkt me helemaal niet zo gemakkelijk.

De Pure Flow liepen redelijk hoewel ik niet echt blij ben met het gerommel rond de maatvoering. Eigenlijk loop ik dus nu op een te grote schoen. Heel raar allemaal. Gelukkig hebben de DS Trainers en de Racers een nieuw baasje gevonden. Hele fijne schoenen waar ik met weemoed afstand van doe, maar ik kan niet meer allerlei soorten schoenen door elkaar blijven gebruiken.

Op naar de volgende loop. Helaas zonder mijn runningmate, want kennelijk liep ze door iets scherps tijdens de run (niks gemerkt) want er zit een sneetje in haar zooltje. Heel zielig en bovendien erg vervelend omdat ik dus nu weer extra rondjes moet maken met haar, voetje uit moet wassen en moet verzorgen etc. Ik hoop maar dat het snel herstelt!

Gegevens:

* totaal 10,5 km
* temp 1

okt 130 km – 2012 totaal 1.801 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 25 km
merrell bare access 42 km
kinvara 3 205 km

25.10.2012 – rottemeren 30 min HM tempo – totaal 10,5 km

**25.10.2012 – rottemeren 30 min HM tempo – totaal 10,5 km**

Vandaag binnen het schema een beetje gerommeld. Daarom ben ik maar naar de Rottemeren gegaan omdat ik daar bijna nooit last heb van andere honden en dus kan lopen zonder dat over andere honden te struikelen. Het was aardig weer, een beetje mistig maar er waren wel enorm veel vogels. Aan het einde van de run genoot ik van een heel stel tafeleendjes. Dat was erg leuk om te zien.

Onderstaande foto nam ik niet vandaag maar in 2009 in Spanje:

Eerst even warm gelopen. Toen was ik nog blij dat ik mijn Buff op had en een jackje had aangetrokken. Daarna rustig even een paar kilometer RWR gedaan op 2/30 en ook echt rustig gelopen. Toen ik het water over was en er 3 kilometer op de teller stond, ben ik gestart met een heel korte TL. Ik had kennelijk de workout niet goed geprogrammeerd, want de TL startte al na de warming up, dus zat ik al in de volgende lap (die kan je als het ware doordrukken). Beetje dom dus. Ik besloot zonder metronoom te lopen om te kijken wat nu mijn ‘eigen’ cadans was maar deze keer wel af en toe even op de klok te loeren wat ik ongeveer uitspookte en wat het gemiddelde tempo was. Maar toen ik eenmaal aan het lopen was, had ik natuurlijk spijt van mijn jackje, want het was best warm. De Buff was al in mijn jaszak verdwenen! Omdat het lopen wel goed ging, wilde ik eerst al stoppen na 20 minuten om wat beter in het schema te blijven, maar aangezien ik toch het hele meer om zou moeten lopen, heb ik de 30 minuten gewoon maar uitgelopen. Gek genoeg ging het eigenlijk veel makkelijker dan de TL die ik in het kader van eerdere schema’s liep. Toen moest ik echt moeite doen om onder de 6 min/km te komen, terwijl ik nu na 20 minuten het gas eraf heb gehaald omdat het eigenlijk te snel ging (5.53 min/km is immers geen 6.05 min/km wat de bedoeling was) en zo kwam ik uiteindelijk uit op 5.55 min/km met een cadans (zonder metronoom) van 170 dus ik ben dik tevreden. Nu verder lekker rustig aan. Helaas raakte Garmina totaal in de war toen ik op de lap toets drukte na de TL, en bleef het apparaat zenuwachtig brommen en piepen. Vervelend, want er gebeurde niets meer. De workout was klaar (omdat ik een lap miste) en daarom drukte ik weer op start zoals ik normaal ook doe met de 610 als ik de timer weer aan wil zetten. Maar daar kan de 910 dus niet tegen, want dan start ook de autolap en de RWR alert en dat gaat blijkbaar niet samen. Techniek staat dus inderdaad voor niets.

Maar goed, na wat pielen werkte alles weer en kon ik verder hobbelen. Ik hoef dus kennelijk niet bang te zijn dat ik (nog) trager word van het RWR schema dat ik doe voor de marathon eind mei 2013. Volgens mij is die extra rust en de relatief snellere run segments tijdens de RWR precies goed voor mij. We zullen zien, het is allemaal nieuw en ik moet gewoon maar goed voelen en kijken hoe het allemaal is. Pas over een paar maanden kan ik er echt iets van zeggen.

Gegevens:

* totaal 10,5 km
* temp 11
* 30 min TL op 5.55 min/km
* cadans 170 zonder metronoom

okt 120 km – 2012 totaal 1.791 km

brooks pure flow 160 km
brooks pure flow (2) 5 km
merrell bare access 42 km
kinvara 3 205 km

review: Energy Belt – SpiBelt

**review: Energy Belt – SpiBelt**

Ik schreef al eerder over de SpiBelt, waar je kleine spulletjes in kunt stoppen tijdens het hardlopen, zoals sleutels, een telefoon en gelletjes voor onderweg. Ik was erg enthousiast over de Spibelt en gebruik de belt nog iedere keer bij het lopen. Ideaal. Ik was echter ook erg nieuwsgierig naar de energy belt, omdat je bij langere trainingen soms een gelletje wilt gebruiken en ik niet 100% enthousiast was over de gelletjes in de SpiBelt wanneer er gelijktijdig ook sleutels en een telefoon in het zakje zaten. Ik vond het lastig om al lopend onderweg de gelletjes eruit te krijgen, zonder dat er iets uit het zakje viel.

Daarom de Energy belt geprobeerd. Op de website van SpiBelt zie je overigens alle versies van de SpiBelt!

Toen de SpiBelt arriveerde, keek ik in eerste instantie stomverbaasd naar de lusjes. Ik had de nieuwste variant met de brede lusjes, want ik had me laten uitleggen dat de eerdere versies dunnere lusjes hadden. Aangezien ik isogels gebruik (te gebruiken zonder water en dus wat groter), zag ik aanvankelijk geen mogelijkheid om de gels in de lusjes te krijgen. Ik gebruik zelf de High5 Isogels en de belt die daarbij verkrijgbaar is, heeft een soort vlindervormige lusjes die heel makkelijk om de gels passen.


de vlindervormige lusjes van de high5 belt


de high5 isogel in de bijbehorende belt


verschillende soorten gelletjes in allerlei maten

Maar na wat klooien en met wat meer kracht, lukt het uiteindelijk toch om de gels in de lusjes te krijgen. Ze zaten er in!


gels in de energy belt van SpiBelt


gels in de energy belt van SpiBelt

Het lukt dus prima en de gels knappen niet uit elkaar, ook niet tijdens het lopen. Vanzelfsprekend zijn de gewone gels kleiner, en zullen dus beter passen. Maar dan kan je je afvragen of je een Energy belt gaat dragen met de gelletjes, aangezien je daar ook water bij nodig hebt. Persoonlijk zou ik dan eerder voor het Nathanvest kiezen waar je ook water bij hebt en de gelletjes dan in de front zakjes kunt stoppen. Voor isogels waar je niet per se water nodig hebt, is de Energy Belt dus prima en ook voor een (halve) marathon of ultra waarbij je gebruik maakt van verzorging (water) onderweg, is de belt een prima oplossing. Er gaan overigens maximaal 6 gelletjes in de lusjes.

Ik kreeg het niet voor elkaar om onderweg een gelletje al lopens terug te stoppen, dus ‘eruit’ is ook echt eruit. Dat eruit halen gaat niet super makkelijk met een redelijk groot formaat Isogel. Je moet er wel even mee oefenen zodat je gemakkelijk het gelletje eruit trekt. Tijdens het lopen blijft alles verder prima zitten, de belt draait niet. Ook prikken de gelletjes niet in het lichaam tijdens het lopen.

afwerking en kwaliteit

Net zoals de gewone belt ziet de energy belt er prima uit en is mooi afgewerkt. In principe zijn de lusjes natuurlijk heel simpel op de belt zelf genaaid en is dus niet iets bijzonders. Wa dat betreft vind ik de lusjes op de High 5 belt iets mooier en ook wat handiger. Maar het is natuurlijk lastig om voor ieder formaat gelletje een passende oplossing te bedenken.

opmerkingen

Voor de energy belt is dus zeker een plaatsje tijdens trainingen die lang genoeg zijn om het gebruik van gelletjes te rechtvaardigen. Ik merk echter wel dat ik bij langere trainingen ook water gebruik, waarbij mijn voorkeur dan toch uitgaat naar 1 systeem zoals de Nathan met de zakjes aan de voorzijde waar gemakkelijk gelletjes in passen en ook gemakkelijk tijdens het lopen te pakken zijn. maar de energy belt is handig en licht en na even oefenen zijn de gelletjes er gemakkelijk in mee te nemen. Aanrader.

23.10.2012 – hitland 9 km – cadence drills en test

**23.10.2012 – hitland 9 km – cadence drills en test**

Na het mislukte experiment van afgelopen zondag, wilde ik wel eens kijken wat je nu precies aan meters aflegt tijdens de 20 sec wandel’pauze’ in een RWR ratio van 2′/30″ en dat bleek 40 meter te zijn. Maar met een kort run segment van 2 minuten, duurt het vrij lang voordat je echt op stoom komt vanaf het wandeltempo, dus je moet toch wel hard doorlopen wil je een beetje een gemiddelde halen.

Ik heb gewoon een test rondje gedaan met de volgende workout (op gevoel, niet op tempo)

4x RWR segmentjes van 2′/30″ waarbij ik voor mijn gevoel ieder run segmentje net iets harder zou moeten lopen (zonder te kijken op het horloge). Het ging me in dit geval echter vooral om het wandel stukje, om te zien welk ‘gemiddelde’ (i.c. hoeveel meters) je nou eigenlijk haalde, want dat had ik alleen zitten berekenen. De 40 meter is dus meer dan je berekent in een schema, dus het laat zich nu gemakkelijk berekenen hoeveel het gemiddelde tempo kan worden op een bepaalde ratio. Ook het steeds ietsje sneller zonder dat ik snel aan het lopen was ging kennelijk redelijk, dus ook mijn tempo gevoel verbetert wel:
5.56 min/km – 5.51 min/km – 5.47 min/km – 5.36 min/km.

Verder vooral veel cadence drills en dat lijkt nu toch op de merrells echt steeds beter te gaan. Ik vind het nog moeilijk om snelheid te maken op een cadans rond de 180 (in dit geval rond de 177) maar net iets lager lukt het al aardig en bij het lopen, hobbel ik nu rond op 172 – 174 en kan daar al aardig op varieren nu qua tempo (van niks tot sneller) dus dat lijkt de goede kant op te gaan. Grappig dat nog steeds stapjes van 2 soms echt een verschil maken!

De Magic Mile die ik afgelopen zondag eigenlijk moest doen, moet ik dus nu nog ergens doen, maar ik denk dat ik dit nu hetzij morgen hetzij zondag ga doen. Zal vanmiddag bij de rapportage even vragen wat ik het beste kan doen nu.

Gegevens:

* totaal 8,7 km
* temp 13

okt 110 km – 2012 totaal 1.781 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 5 km
merrell bare access 42 km
kinvara 3 205 km

21.10.2012 – assignment 5: 8 km – amsterdam

21.10.2012 – assignment 5: 8 km – amsterdam

Vandaag een experiment op de 8 km in Amsterdam. Mijn hart lag niet echt bij deze run, ik had me er al eeuwen geleden voor ingeschreven en eigenlijk ben ik op dit moment helemaal niet (meer) bezig met ‘snelheid’. Maar aangezien er wel 8 km op het programma stond en de trainer het ook OK vond om het als ‘race’ te doen, besloot ik dan toch maar te gaan. Met R. had ik een afspraak voor een haasklusje! dat zou natuurlijk normaal helemaal topperdetop moeten zijn en ik had op zich ook erg veel zin om te experimenteren met deze run, om het als RWR te doen, met een vooraf bedacht plannetje. Nou daar kan ik vast kort over zijn: dat is dus werkelijk totaal mislukt. De eindtijd was dus prut en bijna 90 sec langzamer dan vorig jaar. Maar dat lag dus totaal niet aan R. natuurlijk, maar alleen aan mij.

Maar laat ik bij het begin beginnen. De aanloop naar de run was natuurlijk al niet optimaal met mijn buikloop van eergisteren die gelukkig wel op tijd weer weg was. Maar er gebeurt natuurlijk toch wel wat qua lijf en leden. Giseren voelde alles echter prima, dus wat dat betreft leken de lichten wel op groen te staan. Vanmorgen vroeg opgestaan en aangezien alles al netjes klaar lag, was ik ruim op tijd klaar voor vertrek richting station. Onderweg naar het station bedenk ik ineens dat de envelop met het briefje voor het startnummer nog op het aanrecht staat. Grappig dat je op zich dus wel intuitief weet dat je iets vergeet. Beetje jammer wel dat we daardoor de trein zouden missen, en het kaartje al – keurig voorbereid – gisteren gekocht was. Dat betekende dus dat we uiteindelijk toch met de auto naar Amsterdam zouden moeten, maar gelukkig twitterde R. toevallig waar hij had kunnen parkeren (gratis!) en daar konden wij ook terecht. Vanaf daar een klein stukje wandelen naar de startplaats, na een plaspauze in de VU. Altijd handig! In ieder geval geen dixie met lange wachtrijen deze keer!

Het was heel rustig bij het ophalen van de startnummers dus dat was heel erg fijn. De expo sloegen we over, want het was daar zo ontzettend heet! Dan maar even naar buiten en kort nog wat in gedribbeld om warm te blijven en op naar de startvakken. Ondertussen startte de marathon en keken we vol verbazing hoe de grote groep mensen bij de bocht net na het stadion bijna tot stilstand kwam. Ook niet lekker denk ik, als je eerst in het stadion lekker kunt lopen en dan buiten ineens zo moet vertragen!

klik voor groot



Daarna natuurlijk over en weer bellen met R. om uit te vogelen waar hij was en waar ik was. Dat ging ongeveer zo: ‘Ja bij de Febo’, vlak achter de ballonnen, bij het gele startvak’. ‘Zie je die brandweerwagens niet dan?’. Toevallig had ik – als twijfelkont – in de tent van de brandweer mijn zwarte top gewisseld voor een ander shirt met mouwtjes. Dom natuurlijk want het was prima weer voor een topje ook al was het grijs en somber. Maar goed, uiteindelijk kwamen we met zwaaien en bellen toch bij elkaar uit. Ik ontmoette zo ook N. die – zo bleek later – een waanzinnige tijd zou gaan lopen. Knap hoor. Die Rio aspiraties gaan vast goed komen!

klik voor groot




R. had van te voren het hele schema als workout in zijn Garmin 310 geprogrammeerd, en ik had simpelweg 2′/23″ als RWR alert ingeprogrammeerd. Het was een beetje gereken van te voren om te bepalen hoe snel de loop stukken zouden moeten zijn op deze ratio. Dat leek op zich wel te kloppen, maar ik vond het maar ambitieus en bovendien is het in een massa haast niet te doen om gelijkmatig te lopen. Maar R, dus met het schema in de 310, ik met een RWR alert in de 910. Ik zou dus steeds een signaal krijgen, zonder dat het me een lap zou opleveren. Als autolap koos ik weer voor een kilometer, ook al zou dat niet zoveel zeggen met de walk-segmenten deze keer.

klik voor groot

Om 10.10 klonk het startsignaal en langzaam kwam de massa op gang. Even naar rechts en vervolgens meteen weer naar links waar vorig jaar nog iemand onderuit ging op de tramrails. deze keer dus goed oppassen. Ik liep op mijn slofjes, en had prima grip, ook op de natte blaadjes. Lekkere sloffen dus! Maar we merkten allebei volgens mij al dat we de eerste kilometer al ver achter lagen op schema. We zouden weliswaar beginnen met 5.40 min/km met RWR maar de eerste kilometer kwam er niet van een walk segment, en als je dan maar 5.38 min/km kunt halen als eerste doorkom tijd, dan is er dus iets niet goed. Daarna zijn we toch gestart met de RWR segmenten zoals we die gepland hadden, maar dat betekende dus best wat zigzaggen om netjes rechts uit te komen voor het W-segment. De tweede kilometer ging in 5.31 min/km dus dat is met RWR helemaal niet verkeerd, hoewel we ook in dit lap niet alle W’s gepakt hebben. Het schema van R. lag dus volledig in de soep! De derde lap ging in 5.43 min/km, de vierde in 5.32 min/km dus op zich was het tot op dat moment nog niet eens zo slecht allemaal, en nog redelijk ‘op schema’ hoewel we niet meer liepen volgens plan. Toen we dat wel gingen doen op mijn RWR alert, riep ik na 2 minuten ‘walk’ en zo zakten de ronde tijden ook aanmerkelijk. Niets aan te doen, experiment mislukt.

Ik denk dat we een paar dingen anders hadden kunnen doen. In de eerste plaats ben ik benieuwd wat er gebeurd was, als we helemaal achteraan gestart zouden zijn. De klok tikt immers gewoon door en het gaat toch om de ‘netto’ tijd die je loopt. Waarschijnlijk hadden we dan veel gelijkmatiger kunnen lopen, hadden wij geen last gehad van anderen en anderen niet van ons. Ten tweede hebben we nu weliswaar het schema gevolgd wat voor mij was bedacht, maar zelf was ik misschien meer gebaat geweest met een schema zoals ik in Utrecht deed met 6′/30″. OP die manier loop je uberhaupt al de eerste kilometer zonder W-segment, en hoef je eigenlijk ook minder snel te lopen tijdens het R-segment. Je moet toch aardig doorhobbelen om de 25 of 20 seconden wandelen goed te maken en dat is dus deze keer simpelweg niet gelukt. Natuurlijk blijft dan tot slot altijd de vraag wat we nu hadden gelopen als we simpelweg – zoals ik normaal altijd doe – rustig hadden doorgekrabbeld de hele weg met een mooi tempo. Ik heb zoiets nog nooit gedaan zo, en al helemaal niet met deze ratio en op deze korte afstand. Dit liep ongelooflijk onregelmatig en eigenlijk heel onplezierig. Arme R.! Voor hem natuurlijk al helemaal niks op deze manier.

Zo moet het dus niet, maar het was op zich leuk om ermee te experimenteren. Als je bedenkt hoeveel tijd we toch kwijt zijn geraakt door het slingeren en het wandelen tijdens de W-segmenten, valt het uiteindelijk toch nog mee dat we een eind gemiddelde hadden van 5.46 min/km. Dat had dus allemaal nog veel trager gekund. Zeker als je bedenkt dat ik helemaal geen tempo werk momenteel doe (pas weer in de winter voor Berlijn) en ook nog een beetje aan het sukkelen ben qua lijf en leden (gelukkig geen loop blessure o.i.d.). En we zullen helaas nooit weten wat het anders had kunnen zijn. Dus…. ik hoop van harte dat R. het nog eens wil proberen op een andere loop, met een normaal loop tempo en zonder mensenmassa!

In ieder geval was het finishen in het stadion wel weer grappig. De ondergrond loopt lekker! Er zat alleen totaal niets meer in qua versnelling.

klik voor groot


klik voor groot


De toevoer was gewoon even dicht geloof ik. Als ik nou op mijn klokje gekeken had, dan had ik gezien dat die ene seconde daar echt wel even weggelopen had kunnen worden. Na de finish gezocht naar S. die ergens op de tribune zat. Bij de uitgang vonden we elkaar weer en zijn we daarna nog even naar de Hardloopwinkel gegaan. Die had ik dus echt nooit kunnen vinden, terwijl die plek voor R. zo bekend is. Nu weet ik het natuurlijk ook! Daar nog even wat gedronken, R. heeft zich omgekleed en ik heb J. nog even begroet die ik tot nu toe alleen van Twitter ken. Leuk om dan weer mensen te leren kennen! Helaas waren er nog veel mensen buiten om de marathon lopers aan te moedigen, dus verder heb ik niemand gezien. N. liet zich lekker masseren door J. die dat beroepsmatig doet, dus die lag te genieten toen we weer vertrokken daar.

klik voor groot

We zagen ook nog de eerste finisher op de marathon. Toen we op de TV zagen dat hij eraan kwam (en de helicopter boven ons hoorden), zijn we door het raam van de winkel geklommen, en kwamen zo ineens eerste rang te staan op de baan van het stadion en zagen de eerste finishers binnen komen. Dat is pas hardlopen natuurlijk. Wat een benen, en wat een tempo. Geweldig om te zien!

Daarna rustig teruggelopen naar de auto, naar huis gereden en tot slot lekker sushi gegeten in Rotterdam. Sorry R. dat heb je nu gemist, maar die sushi run gaat er echt nog van komen! Bedankt voor vandaag, en dit gaan we dus een keer goedmaken!

Gegevens:

* totaal 8 km – eindtijd 46.01 (wat doe die stomme seconde daar nou)
* temp 13
* HR average n.b
* cadence gemiddeld 164 met RWR max 186
* pace 5.46 min/km
* ratio 2′/30″ veel w-segments overgeslagen zeker 1e km

rondje in google earth openen

okt 101 km – 2012 totaal 1.772 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 5 km
merrell bare access 34 km
kinvara 3 205 km

20.10.2012 – hitland 5 km en Garmin 910 XT

20.10.2012 – hitland 5 km en Garmin 910 XT

Gisteren stond er toch echt hotland 5 km en Garmin 310XT maar vandaag dus ineens een andere titel. Inderdaad kwam gisteren de 310XT en heb ik daar even mee gespeeld. Het lijkt me een top apparaat waar werkelijk alles op en aan zit wat je je maar kunt wensen. Een prima course functionaliteit met zowel breadcrumb route als kompas (terwijl de 405 alleen een kompas heeft), heerlijke grote display die zelfs afleesbaar is door een blinde mol zoals ik en allerlei handige functies. Maar ja. Ik miste dus direct de RWR alert, die ik op de 610 wel heb en natuurlijk ook heel erg vaak gebruik. Vandaag alles heroverwogen, gekeken naar een los RWR apparaatje (USD 20) die dan weer op de broekband moet, nog eens naar de Garmins gekeken en na veel wikken en wegen toch de 310XT weer teruggebracht. En vervolgens omgeruild voor de 910XT. Ik sprak wel af dat als er iets niet goed is, dat ik het geval binnen 14 dagen weer om mag ruilen. Dan zou ik deze zeker voor de 310XT omruilen. Ik ben dus benieuwd of deze 910XT net zo slecht is als de 610 of dat het nu redelijk loopt allemaal. Ik las op fora al van alles over de inaccurate instant pace, maar dat is zo logisch als je op GPS loopt dat ik me daar al jaren niet druk over maak. Zeker na versnellingen of vertragingen, heeft het signaal nu eenmaal even nodig, en dan krijg je soms hele vreemde waarden die uiteindelijk wel redelijk gemiddeld worden. Wat echt achterlijk is, is het ontbreken van een auto standby. Je moet het horloge echt uitzetten na een training, en dan kan je dus ook geen tijd meer zien. Zowel de 405 als de 610 gaan na verloop van tijd na een signaaltje automatisch in de standby modus. Ongelooflijk dat ze nou zoiets stoms weer erin hebben gedaan. Ik snap dat niet, maar zo is er altijd wel weer iets te zeuren over een apparaat. Ook op de 910XT breadcrums en kompas voor navigatie op een ingevoerde course. De back to start (die je werkelijk nooit gebruikt volgens mij) is op de 610 aanzienlijk beter (aanwijzingen en zelfs een signaal bij richting verandering) en ook de bediening van de 610 is superieur aan de 910 en de 310. Maar ik zal over niet al te lange tijd een uitgebreide review schrijven over de 405, 610 en 910 als ik wat langer de 910 in gebruik heb.

Ik liep vandaag dus alleen even een kort experimenteer rondje voor morgen. Even snel RWR getest, even een beetje ingelopen en dat ging allemaal prima. Net zoals gisteren waren mijn benen wel in de loopmodus en zat het tempo er wel goed in. Ik heb natuurlijk niet echt iets gedaan, en me niet moe gemaakt, maar het voelde goed. Als we morgen in het begin nou op een of andere manier dat gekke ritme even in bedwang kunnen houden, dan lukt het misschien allemaal wel. Maar ja, helaas ging het in Bussum enkele weken geleden ook niet goed, hoewel de zin en de vorm er toen ook was. Afwachten maar. Voorlopig zal dit het laatste ‘tempo’ rondje worden in de trainingen naar de marathon. Ik heb morgen wel hulp van R. die me gaat hazen. Die arme man heeft zitten rekenen vanmiddag en alles in zijn Garmin gepropt als workout, zodat je een RWR schema krijgt. Ik ben heel benieuwd naar de uitdraai daarvan na morgen, want volgens mij krijg je dus nu hele vreemde laps. Dubbel leuk dus om te zien wat we uitspoken. Het viel niet mee om te bepalen hoeveel meter je aflegt tijdens het wandelstukje en dat had ik nou vandaag eigenlijk beter uit moeten proberen door zelf even een workoutje te maken. Maar we gaan het allemaal ontdekken morgen. Het RWR schema is opgesteld met een idee dus vooruit maar. Ik weet inmiddels in ieder geval wel welke broek ik aan ga trekken en welk shirtje dus dat is al weer heel wat. En vooral ook op welke schoenen ik ga lopen: de slofjes! Dat wordt dus de eerste keer op de Merrell slippers.

Wordt vervolgd.

Gegevens:

* totaal 5 km
* temp 15 – prima temperatuur geen wind
* HR gemeten, niet relevant
* cadence 172 op metronoom gedurende run segmenten
* pace, niet relevant, experiment lapjes

okt 93 km – 2012 totaal 1.764 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 5 km
merrell bare access 26 km
kinvara 3 205 km

19.10.2012 – hitland mislukte loop en garmin 310XT

**19.10.2012 – hitland mislukte loop en garmin 310XT**

Vandaag was het prachtig weer en ik had wel zin in een rondje. Gisteren bij de Nike outlet een zwart topje gekocht en hele dunne handschoentjes. Voor de handschoentjes was het geen weer, voor het topje wel, maar ik koos toch voor een ander shirt. Ook dacht ik slim te zijn en een tight aan te doen die geschikter zou zijn voor warm weer. Nieuwe coolcap uit de verpakking, nieuwe schoenen en op weg! Ztje had er ook wel zin in.

Als ik uit de auto stap, zie ik al dat de Garmin 405 nog geen satelliet heeft gevonden. Merkwaardig. Jammer ook wel dat ik na ruim 2 weken taal noch teken over de garmin 610 heb. Heel vreemd en ook echt slecht. Ik besluit alvast warm te gaan lopen en ga ervan uit dat de 405 wel zal starten. Uiteindelijk lijkt er signaal te zijn maar blijft het veld van de pace leeg. Ik zie niks, alleen de tijd loopt. Gatsie.

Ondertussen begint de broek te schuren in mijn kruis, kriebelt de cool cap op mijn hoofd, beslaat mijn bril al en draait de Spibelt wat anders dus echt nooit gebeurt. Shirt erover heen, shirtje eronder, het zit gewoon allemaal voor geen meter.

Ztje hobbelt intussen vrolijk voor me uit e probeert een fazantje te vangen. Gelukkig heeft ze geen erg in mijn gemopper.

Als ik ga lopen, doet de garmin nog steeds niets. Kloteding. Ik stop, probeer het nog een keer, reset nog eens en er gebeurt niks. Ik roep allerlei lelijke dingen en hoopt dat niemand me hoort. Ik zal er wel belachelijk uitzien. Ik besluit gewoon te gaan lopen. Dan maar een kort stukje en alleen lekker genieten. Dat is immers niet afhankelijk van een klokje.

Maar mijn broek gaat meer en meer schuren. Het kruis zakt verder naar beneden en ik kan het niet opsjorren. Mijn BH lijkt wel 10 maten te klein, ik heb het gevoel dat alles hobbelt als een gek. Ik voel me steeds groter worden als een soort ballon. Vreemd genoeg gaat het lopen op zich prima. Het is dus niet zo dat mijn benen niet willen. Die zijn wel in de loop modus.

Ik besluit toch na 2500 meter maar om te keren want dit wordt niks en besluit later op de dag nog een rondje te gaan doen. Ondertussen krijg ik een plannetje en zodra ik thuis ben, loop ik naar de computer.
Ik klik een site open en probeer te achterhalen of het item dat ik wil hebben op voorraad is. Na een telefoontje blijkt dat niet het geval, maar ze kunnen het wel morgen hebben. Ik kan echter ook met bijbetaling het ding in de avond laten bezorgen en ik zeg meteen ‘doe dat maar’. Dit soort dingen doe ik dus echt nooit (die pecunia he).

Vanavond werd mijn impulsaankoop dus bezorgd.

Nou is het niet helemaal een impulsaankoop, want ik had er al eens naar gekeken, en vond (en vind) het een vreselijk lelijk en lomp ding. Vandaar dat begin dit jaar gekozen is voor de 610 die een touch screen bediening heeft en ook erg mooi is. Achteraf was de 610 toch misschien geen optimale keuze, vanwege de onbetrouwbaarheid (tot nu toe) en het gemis van de course functionaliteit. Dat deed ik heel vaak, en dat mis ik echt op de 610. De bediening van de 610 is super, en zoveel beter dan van de 405. Bovendien doet de 610 verder alles wat ik wil. Maar ja, een apparaat dat zowel waterdicht is, duidelijke letters heeft, veel schermen heeft en een prima course functionaliteit heeft, is dan wel erg aanlokkelijk, zeker als je al enkele maanden met een 610 loopt die niet betrouwbaar is. Ik heb nog geen enkele loop normale waarden kunnen uitlezen. De 405 is dus bij deze met pensioen en vervangen door de 310XT. Inmiddels ligt het geval aan de lader. Inmiddels heb ik wel al ontdekt dat ondanks alle opties van de 310XT de 610 als enige een run/walk alert heeft. En laat dát voor mij nou het allerbelangrijkste zijn aan een horloge. Jammer, want ik dacht dat de 310XT dat ook had.

Helaas denk ik nu te weten waarom ik vanmiddag zo super geirriteerd was en niks lekker liep (behalve mijn benen), want ik heb kennelijk iets verkeerds gegeten. Ik loop aan alle kanten leeg, ben zo slap als een vaatdoek en erg witjes.

Het spelen met de 310XT moet ik dus even uitstellen tot morgen! Ik hoop dat het dan allemaal weer OK is.

Gegevens:

* totaal 5 km
* temp 21 – klam
* HR niet gemeten
* cadence niet gemeten
* pace geen gegevens

okt 88 km – 2012 totaal 1.759 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 5 km
merrell bare access 21 km
kinvara 3 205 km

16.10.2012 – hitland 8,5 km

16.10.2012 – hitland 8,5 km

Vandaag een rustig rondje na de ruim 30 km van afgelopen weekend. Alles voelde prima en ik besloot mijn voeten maar te verwennen met de Merrells die lekker licht zijn en ruim rond de tenen. Mijn arme teentjes hadden natuurlijk aan het einde van de run van zondag nogal wat te verduren gehad in de te kleine Brooks. Beetje jammer wel. Ongelukkig genoeg had ik toevallig links geen toe protector gebruikt. Rechts gelukkig wel.

Hoewel het vanmorgen somber, donker en vooral erg nat was, klaarde het ineens op en scheen het zonnetje. Ik was dus ook veel te warm gekleed met mijn lange mouwen shirt en onderhemd. Ik moet toch eens beter de kledingtabel in mijn hoofd stampen waar precies aangegeven wordt wat je aan moet trekken bij welke temperatuur. Maar vanmorgen was het ook zo koud en somber, dat ik het echt niet goed kon inschatten.

Maar het was weer geweldig onderweg. Eerst een grote buizerd die vlak langs me heen vloog en dichtbij bleef. Waarschijnlijk stoorde ik hem net bij het zoeken naar een prooi. Verder veel ganzen en winterkoninkjes. Dat geluid is zo herkenbaar! Een enkele grote zilver reiger en natuurlijk veel gewone reigers. Maar in deze periode is het natuurlijk super genieten van alle paddenstoelen!

Dat is nou het voordeel als je niet alleen maar op een klokje aan het loeren bent, maar gewoon lekker aan het lopen bent. Het enige dat deze keer een beetje storend was, was het getik van mijn metronoom af en toe. Ik wilde namelijk wel op een zo hoog mogelijke cadans lopen, juist vanwege het herstel moment na zondag. En daar helpt de metronoom goed bij. Op de terugweg lekker keihard tegenwind zodat je lekker kunt ‘hellen’. Het ging nog sneller dan de heenweg ook. Misschien omdat ik lekker was ingelopen.

Maar verder was het weer een zalig ommetje.

Gegevens:

* totaal 8,6 km
* temp 13
* HR niet gemeten
* cadence 172 met metronoom
* pace 6.38 min/km gedurende 45 minuten lap
* ratio 1′/30″ naderhand 2′/30″

okt 83km – 2012 totaal 1.754 km

brooks pure flow 150 km
merrell bare access 21 km
kinvara 3 205 km

14.10.2012 – assignment 4: 29 km – totaal 30,5 km

14.10.2012 – assignment 4: 29 km – totaal 30,5 km

Vandaag als assignment weer een lange loop. 29 kilometer en dat is dus al een stukje langer dan de route van 27 september, toen ik 25 moest lopen. Toen liep ik nog heerlijk in de UK in een geweldige omgeving! Ik wist dus dat ik met de warming up en cool down voor het eerst over de 30 km zou gaan. Wat een eind. Ik vind dat al ver als ik met de auto rij, en het deed me een beetje denken aan het komische filmpje over de loper die voor de marathon traint en aan een collega uitlegt waarom hij te laat op z’n werk is. Maar goed, ik moest het vandaag dan eerst nog maar ‘even’ doen natuurlijk. Vanmorgen eerst lekker opgewarmd met appelsap uit de juicer verwarmd in een pannetje met wat kaneel. Lekker veel koolhydraten en nog warm en verwarmend ook.

Daarna naar buienrader gekeken of het nog eens droog zou worden en dat leek zo te zijn rond 10.30. Vol goede moed gingen we dus op weg met een goed voorbereide route op zak en opgeslagen in de Garmin 405. Aangezien de 610 nog steeds in reparatie is, loop ik tijdelijk weer met de 405 en daar kan je gemakkelijk een route mee nalopen. Jammer genoeg geen RWR alert, dus S. was de klos met een stopwatch. Gelukkig deed het Aldi of Lidl dingetje dat nog in de kast lag het uitstekend. Daar kan Garmin nog wat van leren! Mijn Garmin 405 gaf namelijk aan het einde van de route al een low battery signaal dus voor een marathon of ultra is deze niet (meer) geschikt.

Aangezien ik gisteren tijdens het voorbereiden van de route gezien had dat het voetveertje naar Ouderkerk in deze tijd van het jaar niet meer vaart op zondag (van 1.10 – 31.03 niet), moest de fiets even achterin de auto, zodat we wel aan de overzijde van de IJssel konden starten, zodat we door de polder op voornamelijk onbekend terrein lekker konden lopen. So far so good en na een kwartiertje rijden (met de pont is dus echt sneller zo hoppekee over de IJssel) startten we bij het begin van de route. Mijn Garmin gaf keurig een pijltje met ‘nog 31,5 km te gaan’ aan. Ahum. Nou vooruit dan maar. Eerst even een korte warming up om warm te worden. Het was eigenlijk best fris bij de start en ik heb korte tijd even handschoenen aan gehad. Maar al snel was het toch wel lekker warm met een flauw zonnetje.

klik voor groot



Maar al snel zagen we een regenboog aan de grijze hemel verschijnen en scheurde de hemel werkelijk open. Harde regen en niet echt lekker. Hoewel dat op zich wel meevalt tijdens het lopen, want met goede kleding en een petje is het niet echt erg. De Pure Flow neemt ook niet meteen een liter water op zoals de Kayano’s wel doen, en worden dus niet ineens ontzettend zwaar.

De route loopt op zich door mooi gebied. Lekkere paden, zonder al te veel auto’s, veel te kijken in de weilanden hoewel er relatief weinig vogels te zien waren. De vorige keer dat we in dit gebied liepen, waren er nog purperreigers te zien, maar deze keer alleen wat grote zilverreigers.

Op een gegeven moment liepen we over een weg waar wel wat auto’s reden en daar werden we dan ook bijna van onze sokken gereden door ‘kerkgangers’ die volgens mij helemaal geen auto mogen rijden op zondag. Aso’s. Gelukkig verder weinig auto’s op de route.

klik voor groot



Verder en verder ging het, en de tijd ging eigenlijk best snel voorbij. S. bleef lief aftellen en roepen wanneer mijn W segment moest beginnen en aanvankelijk zat ik eigenwijs mee te tellen op de stappen en de ademhaling en startte ik steevast wat eerder dan zijn 30 seconden signaal. Maar het ging allemaal prima, en ik had eigenlijk nergens last van, hoewel ik ergens een vaag pijntje kreeg in mijn lies, die na even schudden met mijn been weer helemaal wegtrok.

Maar ja… ondanks een goede voorbereiding moest er natuurlijk toch iets niet helemaal vlekkeloos verlopen. ‘Hier rechts bij het doodlopende weg bord’ hoorde ik ineens en dat klopte helemaal! De weg liep namelijk dood in een weiland met een hek en een keurig ‘verboden toegang’ bordje. Ik had vreselijk de pest in, want ik zag ons al 5 km omlopen, en dat is bij deze (voor mij nieuwe afstand) toch net een beetje (te) ver. Achteraf hoorde ik dat S. ook enorm had zitten schelden op zijn fietsje toen hij terug fietste om een foto te maken van het ‘verboden toegang’ bordje. Nou ja. Met een onaardige pupil is het natuurlijk ook niet prettig rijden.

Ik vond het op een gegeven moment opvallend dat we ruim 2 uur gelopen hadden, omdat we nog niet zo lang geleden met moeite 2 uur en 10 minuten liepen. Zo zie je maar dat je toch effect hebt als je rustig doortraint.

klik voor groot


Garmin gaf keurig aan dat we 600 meter van de route verwijderd waren, maar we konden vrij snel weer rechtsaf slaan, en kwamen uiteindelijk uit op een bekend stuk van de vorige keer. Gelukkig! Uiteindelijk zouden we dus helemaal niet ver omlopen, maar mentaal is zoiets toch een beetje een ‘duwtje’ als je ineens niet meer weet hoe ver je nog moet! Maar toen we weer langs het Loetbos liepen, wisten we ongever wel hoe ver het nog zou zijn, en dat liep een stuk lekkerder.

klik voor groot

Het allerlaatste stukje hadden we wind tegen, en dat was nog wel even zwaar, maar na zoveel kilometer mag je ook wel voelen dat je gelopen hebt. Het begin was natuurlijk ook wel erg lekker geweest met het windje in de rug! Natuurlijk ging het ook weer regenen, zodat we uiteindelijk toch nog nat bij de auto aankwamen (hoewel het toen weer droog was geworden). Ik zag dat het tempo de hele run constant was gebleven rond de 7 min/km met een RWR ratio van 2′/30″. Niet slecht dus, want dan loop je tijdens de run segmenten ongeveer 6.40 min/km. Niet ontevreden, zeker niet omdat ik eigenlijk nergens last van had.

Alleen de laatste kilometers natuurlijk last van mijn schoenen die veel te krap werden. Niet alleen door de regen, maar ook doordat Brooks het presteerde om de schoen tijdens het productieproces gewoon veranderde van pasvorm. De nieuwe schoenen zijn simpelweg een halve maat kleiner dan de eerste witjes waar ik 495 km op heb gelopen. Ik vergat tijdens deze loop over te stappen op de Kinvara die we ook bij ons hadden en die nu eenmaal wat groter vallen. Niks aan te doen, dat wordt dus weer een mooie blauwe nagel.

Na ruim 30 kilometer kwam er een einde aan een gezellige loop die weliswaar lang duurde, maar heel makkelijk ging eigenlijk. Onderweg zei ik nog tegen S. hoe bijzonder ik het vond dat we nou zo samen aan het lopen waren (nou ja hij op de fiets). Dat hadden we toch nooit kunnen denken vorig jaar.

klik voor groot

Op naar de volgende run!

Gegevens:

* totaal 30,5 km
* temp 10 – veel regen
* HR average 140
* cadence ong 170
* pace 7.02 min/km
* ratio 2′/30″

rondje in google earth openen

okt 74 km – 2012 totaal 1.745 km

brooks pure flow 150 km
merrell bare access 12 km
kinvara 3 205 km