**31.01.2012 – bamburgh castle/seahouses**

Hoewel het misschien saai lijkt, is het strandrondje hier van Seahouses naar Bamburgh castle (of andersom zoals vandaag) nooit saai. De wind staat iedere keer anders, maar bovendien is het strand iedere keer anders. Een heel breed strand (zoals vandaag). of een klein smal strand, afhankelijk van het getijde. Een van de vorige keren een geweldige wolkenlucht met hele rare paddenstoel achtige wolken, een strakblauwe lucht of een dreigende grijze lucht (zoals vandaag). Het is nooit twee keer hetzelfde strand en ook het licht dat op het kasteel schijnt, is iedere keer anders.

Vandaag waaide de wind vanaf Bamburgh, dus ben ik vanaf daar gestart want ik wilde de terugweg graag met de wind in de rug lopen. In tegenstelling tot nederland is het hier niet wit en koud, maar fris en winderig en een beetje sombertjes. Die wind is een goede oefening, ook voor mijn ademhaling en zeker als het strand glad is hard is zoals vandaag, en het zand dus niet in je ogen of neus waait zoals vorige week, dan is het zalig lopen en verheug je je op de heenweg al op de terugweg.

Ik vond het een lekker rondje vandaag, en Ztje vond het allemaal weer prachtig. Ze loopt nog steeds niet met me mee over de weg, en daarom loop ik dus vaker dan gepland over het strand naar bamburgh. Maar het is precies goed en het rondje is te varieren van kort naar lang. Heen en weer over het strand met heel laag water zoals vandaag levert een rondje van 11 km op. Ik zou achter Stag Rock langs kunnen gaan en een stukje van het andere strand mee kunnen pakken, maar dat doe ik een volgende keer. Dat is ook leuk om te doen en deed ik deze keer nog niet. Vanzelfsprekend levert dat een langere ronde op.

Deze keer ondanks de wind weinig problemen. Cadans lag – zelfs op het strand – ruim boven de 162 bpm en het liep gewoon lekker. Op naar de volgende run maar weer. Ik ben blij dat hier nog geen enge gladheid is, hoewel het strand (zo dichtbij) altijd een optie is om te lopen.

Gegevens:

* totaal 11 km
* temp 4 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 200 km – 2012 totaal 200 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 134 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

**29.01.2012 – seahouses/bamburgh castle**

Omdat het gisteren wat korter was dan gepland en ik wel zin had om even lekker te lopen, vandaag toch nog maar een strandrondje gedaan. Ik wilde eigenlijk een temporondje over de weg doen, maar ineens regende het keihard vanmiddag en begon het ook nog te waaien. Omdat ik een beetje lui was, maar wel met de hond naar buiten moest voor een wandeling, heb ik me dus maar in mijn renpak gehesen en ben op weg gegaan. Het was een apart rondje. Deze keer de wind mee op de heenweg richting het kasteel, en tegen op de terugweg. En regenen dat het deed! Keihard en het was nog koud ook. Gelukkig had ik zowel mijn buff als pet op en dat werkte prima, ik had het dus niet koud. Maar als je dan uitgelopen bent en alles is werkelijk drijfnat, dan is dat toch niet zo erg lekker. Inmiddels zit alles in de was en staan mijn schoenen te drogen met kranten erin. Hondje is ook lekker droog gewreven en slaapt alweer na haar lekkere rondje. En zo word ik ook onder het genot van een kopje warme chocolademelk weer lekker warm en droog en kijk terug op een aardig rondje. Zonder hond was ik zeker lui op de bank blijven hangen, en nu liepen we toch lekker weer bijna 10 km weg samen. Wat een verschil met gisteren, waar ik een eeuwigheid leek te doen over een lousy 10,5 km door al die modder op het pad. Op naar de volgende run.

Gegevens:

* totaal 9,5 km
* temp 2 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 189 km – 2012 totaal 189 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 123 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

**28.01.2012 – craster/howick**

Er zijn van die rondjes die je snel weer wilt vergeten. Niet omdat het niet mooi was, maar gewoon omdat de weg niet beloopbaar was, of iets niet te vinden ofzo. Deze route was er zo eentje. Ik had van te voren bekeken en uitgezet welke route ik zou willen lopen met Ztje. Dat mocht niet over de weg zijn en ook niet over gravelpaden, dus ik koos voor weiland (dacht ik) en een bospaadje. Omdat ik al twee keer vanaf Low newton naar Dunstanburgh Castle ben gelopen en vanaf daar naar Craster, besloot ik eens te kijken of ik verder kon vanaf Craster, zodat ik het nare hobbelpad rond het kasteel zou kunnen vermijden. Op Google Earth zag het er allemaal veel belovend uit en de keuze was dus snel gemaakt. Parkeren in Craster en vanaf daar op weg naar Howick.

Het begin was allemaal prima, een paadje vanaf de parkeerplaats dat al snel overging in weiland dat prima beloopbaar was.

klik voor groot

Garmin gaf keurig aan welke kant ik op moest, en het was ook vrij logisch al moest ik soms even kijken welke kant ik op moest, als er ineens een bordje stond richting Howick. Soms was het erg mooi als je ineens een glimp zag van de zee waar ik op de terugweg langs zou gaan lopen.

Het weer was redelijk goed, en het weiland was prima te doen dus het begin was erg leuk om te lopen, ook al hoorde ik soms schoten die wel erg dichtbij kwamen. Dat soort dingen vind ik altijd een beetje eng en dan ben ik weer blij dat ik in ieder geval met een geel jasje loop. Maar ik denk – achteraf – dat de schoten aan het begin ergens anders vandaan kwamen.

Toen ineens moest ik volgens de garmin rechtsaf, en ook stond er een bordje. Maar het pad liep ook links van een muur door, en dat was aantrekkelijker dan het blubberpad waar het bordje heen wees. Ik probeerde dus eerst door de lopen, maar ineens kreeg ik een seintje dat ik toch echt van de route afweek dus moest ik terug. Toch naar het blubberpad. Dat was geen feest.

Ik vind modder dus echt afschuwelijk en kan daar niets mee. Gladde rotzooi. Al snel zaten mijn schoenen onder een dikke laag blubber en sleepte ik allerlei dunne takjes mee onder mijn zolen die in de modder gekleefd zaten en daarna langs mijn broekspijp streken. Ik baalde als een stekker en vroeg me af of het nog lang zou doorgaan op deze manier.

Ineens kwam ik in een soort bosje met sneeuwklokjes, en dat maakte weer wat goed. Het bleken de tuinen van Howick Hall te zijn en ik moest een heel klein stukje over de weg voordat ik weer kon afslaan. Ik vroeg me tijdens het lopen wel af of ik het juiste pad had gekozen en niet ineens een heel stuk over de weg zou moeten met Ztje en haar pootjes.

klik voor groot

Maar al snel kon ik afslaan echt de tuinen in en dat was redelijk beloopbaar. Het vreemde is alleen dat ik een auto zag stoppen toen ik over de weg liep. Daar stapte een man uit in jagerskleding en net toen ik het hek door was gegaan aan de andere kant dan waar hij heen ging hoorde ik een keiharde knal. Ik baalde als een stekker, want ik had geen idee of ik niet ineens op een terrein was gekomen waar men mocht jagen. Maar toen ik mensen kwam, heb ik het gevraagd en zij vertelden me dat ook zij waren geschrokken van de luide knal amar dat er in die tuinen niet gejaagd mocht worden. Wel iets om rekening mee te houden. Als ik hier door de weilanden loop, dan heeft de hond altijd een geel dekje om, om te voorkomen dat ze wordt aangezien voor wild. Het zal je maar gebeuren dat ineens de hond door de lucht vliegt, geraakt door een kogel. Liever niet dus en ik blijf weg van enge plekken waar gejaagd wordt (hoop ik).

Maar goed, de tuinen waren prima beloopbaar. Niet erg fraai zo in deze tijd van het jaar, maar leuk om eens gezien te hebben.

Daarna moest ik door een hek en kwam ik ineens vlak bij de zee uit. Weliswaar na een enorm modderpad waar ik dus echt niet op kon lopen.

klik voor groot

Daarna ben ik een stukje over een pad gegaan en over een weiland. Dat weiland was prima beloopbaar en wel lekker ondanks het schuinlopen. Maar ineens begreep ik waarom het lekker liep… Het was helemaal geen pad, want het pad lag ernaast en daar zag ik al mensen glibberen op de vieze modder. Ik liep door, want er was tussen mij en het pad een hekje waar ik niet even overheen kon stappen. Ik hoopte er maar het beste van maar uiteindelijk kwam ik er toch achter dat ik ergens overheen moest stappen. Voor mij geen probleem, maar Ztje snapte niet dat ze over een hek moest springen en dus moest ik haar dan toch maar tillen. Maar een hond over een hek tillen valt nog niet mee met vier poten die dan alle kanten op wijzen en er ook nog overheen moeten! Maar uiteindelijk stonden we allebei aan de andere kant van het hek en had ik wat extra pootafdrukken op mijn gele jasje dat toch al niet meer zo geel was vanwege de idioot in de Range Rover eergisteren.

klik voor groot

Het uitzicht maakt veel goed natuurlijk, want ik was hier nog nooit geweest en het was erg mooi, ondanks dat het inmiddels wel somber wer was geworden. Heel in de verte kon ik Dunstanburgh Castle al zien liggen.

klik voor groot

Het voorlaatste stuk liep prima, alleen was dat een grindpad en dat leek me niet zo geschikt voor Ztje. Maar ze gaf geen kik en het ziet er gelukkig allemaal goed uit. Na het grindpad ging de route weer naadloos over in een enorm modderpad richting Craster en langzaam begon ik er wel genoeg van te krijgen. Ik ben nog een klein stukje richting Dunstanburgh castle gelopen, maar omdat dat ook allemaal hobbelt en schuin afloopt, besloot ik terug te keren en dan morgen maar even een wegrondje te doen om weer even een beetje normaal te kunnen lopen. Deze route was dus een heel stuk korter achteraf dan gepland, maar ik vond het genoeg zo. Dit was qua loopwerk geen succes, getuige ook het aantal foto’s dat ik nam iedere keer als ik weer even moest stoppen of moest klunen. Mooi en leuk (achteraf) maar niet voor herhaling vatbaar.

klik voor groot

Gegevens:

* totaal 10,5 km
* temp 6 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 180 km – 2012 totaal 180 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 113 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

**26.01.2012 – seahouses/beadnell/seahouses/bamburgh/seahouses – 21,5 km**

Beetje vreemde titel voor mijn postje, maar het was een achtje vandaag. Ik wilde een wegrondje doen zonder Ztje omdat ik het nog niet aandurf om haar zo ver mee over de weg te nemen met dat pootje. De volgende run hoop ik op Holy Island te kunnen doen want daar is strand en weiland. Hoewel ik aanvankelijk een 25 km rondje had uitgezet richting Waren Mill, of richting Low Newton over de weg, koos ik toch voor een ander rondje in deze vorm. Ik had namelijk weinig gegeten vanwege pijn in mijn tanden en had dus geen idee hoe het lopen eigenlijk zou gaan. De pijn was weliswaar weg, maar aan eten moest ik nog even niet denken. Ik had dus na 11,5 km kunnen besluiten om te stoppen, of om 7 of 10 km verder te lopen nog, afhankelijk hoe het zou gaan. Bovendien kende ik deze weg goed, dus zou ik niet ergens mis kunnen lopen zodat ik kilometers om zou moeten lopen.

Vol goede moed ging ik dus op pad. Het was lekker weer, er stond weinig wind en het was droog. Het was vannacht wel koud geweest, en daarom moest ik een paar uur wachten sinds vanochtend vroeg na het wandelen op het strand voordat het ijs van de weg zou zijn. maar dat was allemaal prima en toen ik startte scheen er een lekker zonnetje.

Rustig aan gestart en vooral lekker op ademhaling gelet die dan meteen zorgt voor een goede cadans. Het is duidelijk dat mijn cadans toch een stuk hoger ligt op de wegrondjes dan vorig jaar. Langzaam aan opvoeren, dat is dus het beste. Nu voelt het allemaal natuurlijk en gaat het automatisch. Het ademhalen gaat ook prima, ik denk dat de training met de K5 langzaam aan ook zijn vruchten gaat afwerpen. Nu moet ik wel zeggen dat het hele eerste stuk weinig wind stond en het dus optimaal weer was om te lopen. Dat scheelt ook al enorm. Maar ik ademde – afhankelijk van het parcours – twee stappen in en 4 stappen uit of zelfs 6 stappen uit. Ik tel dan niet gedurende de inademing, dat gaat inmiddels automatisch en kan ik goed sturen qua ademteug maar tel bij het uitademen 1,2,3,4 of 1,2,3,4,5,6. Dat zorgt er ook voor dat de cadans dus heel regelmatig blijft. Als er een heuveltje is, dan wil de frequentie nog wel eens terugvallen naar 2 in en 2 uit maar dat herstelt eigenlijk al automatisch. De goede rekenaar kan dus zelf wel uitrekenen hoe vaak ik dus per minuut ademhaal tijdens het lopen.

Al snel was ik bijna bij Swinhoe om links af te slaan. Hier liep ik eerder toen ik verkeerd was gelopen tijdens mijn laatste lange run. Ik maakte dus deze keer geen foto’s maar dieselde vrolijk verder en genoot van alles wat er op mijn weg kwam. Bij Beadnell sloeg ik deze keer niet af om richting de zee te gaan zoals de vorige keer, maar liep ik door richting Seahouses. Door Seahouses en deze keer wist ik wel hoe ik op de oude spoorlijn moest komen om weer terug te komen (ongeveer) bij de startlocatie. Dat paadje viel een beetje tegen, want er waren twee hekjes die ik open en dicht moest doen en het was een beetje hobbelpaadje met modder aan het einde. Maar op zich wel leuk want nu heb ik dat ook eens gelopen.

Daarna besloten om door te lopen en een tweede lus te doen omdat het lekker liep en het weer ook nog goed was. Er was wel een windje opgestoken en ik had al snel in de gaten dat ik die terug over de weg vanaf Bamburgh tegen zou hebben. Maar goed, aangezien ik niet op tijd liep, kon me dat weinig schelen. Ik stak een winegum in mijn mond en liep verder.

Helaas scheurde er een grote Range Rover langs me heen over de weg die modder zo hoog als mijn oren liet opspatten. Alles zit dus onder, mijn schoenen zien er niet uit, mijn broek en jasje, alles is vies. Ik kreeg de neiging om mijn middelvinger op te steken naar die aso maar deed dat natuurlijk niet. Ik was wel even uit ritme merkte ik, want ik vond het knap vervelend. Maar al snell liep ik weer te draven zoals voorheen en kwam het kasteel van Bamburgh al in zicht. Ik liep dit rondje ook al eerder zo over de weg. Dat kasteel blijf je heel lang in beeld houden en wordt groter en groter. Een geweldig gezicht en best wel een ‘trekker’ om door te lopen. En loopt de weg aanvankelijk even een beetje omhoog, daarna heb je een fijn stukje dat naar beneden loopt en kan je even lekker je laten leiden door de zwaartekracht.

Daarna door bamburgh heen langs de hotelletjes waar de lekkerste geuren me tegemoet kwamen vanuit de openstaande deuren van de pubs. Lekker, maar voor mij alleen een winegummetje dan maar. Nog snel even een kiekje gemaakt van het kasteel waar je dan opeens naast loopt. Het blijft imposant om te zien.

klik voor groot

Vanaf het kasteel een stuk over de weg, langs Monks House maar dan aan de wegkant en daarna rechtsaf naar Shoreston. Het hele stuk vanaf Bamburgh had ik inderdaad windje tegen en dat was nog best even doorbuffelen. De rest van de route heb ik heerlijk op mijn gemakje gelopen, maar het laatste stukje heb ik dan maar even doorgezet tot ik weer kon afslaan.

Stom genoeg liep ik langs allemaal bloeiende sneeuwklokjes die in grote plukken langs de weg stonden, maar vergat ik een foto te maken. Het staat wel erg lente achtig al die bloemetjes!

Na 21,5 km kwam er een einde aan de run. Ik was/ben totaal niet moe en was aangenaam verrast hoe het lopen ging. Volgende keer weer een lekekr rustig rondje met mijn beessie. Nu moest ik direct weer uitrukken om te gaan wandelen over het strand dus na het zwemmen van vanavond heb ik mijn portie beweging wel weer gehad voor vandaag. Op naar de volgende run.

Gegevens:

* totaal 21,5 km
* temp 5 graden
* HR gem 140 bpm
* cadans 166 bpm

rondje in google earth openen

januari totaal 169 km – 2012 totaal 169 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 103 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

**24.01.2012 – low newton beach, dunstanburgh castle, craster**

Vandaag liep ik hetzelfde rondje als op 16 januari. Toen liep ik zonder Ztje vanwege haar voetje, deze keer liep ze lekker met me mee. Ik had ook speciaal voor deze route gekozen omdat ik dacht dat dat wel zou kunnen qua ondergrond. Strand, zacht weiland en een pad langs de golfbaan.

Het was vanmorgen voor het eerst druilerig en grijs maar tijdens de run was het droog weer gelukkig en er stond weinig wind.

Eerst maar eens even snel een kiekje van de start voordat het eventueel zou gaan regenen dan:

klik voor groot

Het strand was redelijk breed, ik had nog ruim de tijd voordat het getijde te hoog zou zijn, maar het zand was wel erg zacht vreemd genoeg. Nu is het strand veel zachter dan op bamburgh of seahouses en bovendien loopt het aan het einde ontzettend schuin af.

Al snel was ik alweer aan het einde waar we de keien over moesten klimmen op weg naar het pad richting ruines. Daar boven aangekomen dan snel nog een kiekje

klik voor groot

Ook deze keer baalde ik weer behoorlijk van de keien. Ze zijn groot en glad, maar er liggen ook enkele puntige krengen tussen en ik wilde nou net niet dat Ztje daaroverheen zou lopen. Tussendoor deze keer ook modder en het pad rond het kasteel was ook modderig en glad. Nog steeds niet prettig om op te lopen en terugkijkend naar vorig jaar, vond ik het toen ook niet fijn.

klik voor groot

Aan de andere kant aangekomen stonden er ontzettend veel schapen. Het is prachtig om te zien hoe Ztje onaangelijnd keurig aan de knie ertussendoor loopt zonder op of om te kijken. Krulletjeswild is immers geen veerwild en daarvoor is ze tenslotte gefokt. Niet om krullendieren op te jagen maar dieren met veren! De scholeksters die verderop in het veld aan het fourageren waren, waren dan ook veel leuker!

Uiteindelijk kwamen door alle hekjes en tussen alle schapen door bij Craster, het dorpje na het kasteeltje. Daar wilde ik eigenlijk verder lopen naar het bos of naar het andere strand, waar we nog niet eerder waren. Maar toen ik de pootjes inspecteerde, leek het me toch beter om terug te keren. Voor deze keer was het lang genoeg en ik was echt bang dat het anders niet goed uit zou pakken. Ik ben dus heel langzaam over de keien gegaan zodat zij vooral over het gras zou kunnen stappen. Deze keer ben ik ook niet het hele pad langs de golfbaan langsgegaan en door de duinen terug maar (helaas) over het strand. Door de duinen loopt namelijk een grindpad, en dat leek me ook niet zo geslaagd. Dat betekende dus wel doorhobbelen over heel zacht zand en een schuinlopend strand door het inmiddels hogere water. Maar ja, liever dat dan kapotte pootjes voor Ztje.

Al met al niet een heel geslaagde run. het blijft op zich mooi en bijzonder om daar zo boven die kliffen te lopen, maar met die rottige keien is het toch niet echt fijn. Misschien een keer parkeren in Craster en kijken op het nieuwe strand. Ik kan ook nog met Ztje vanaf beadnell door de duinen naar High Newton. Op naar de volgende run.

klik voor groot

Gegevens:

* totaal 13 km
* temp 4 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 148 km – 2012 totaal 148 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 103 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

22.01.2012 – seahouses/bamburgh castle

Vandaag een beetje surrealistisch rondje gedaan. Het was ontzettend fraai weer, een lekker zonnetje en helemaal droog maar er stond een keiharde wind. Meer een storm. Helaas had ik die op de heenweg richting het kasteel tegen. Dat betekende een mooi strand waar een laagje zand opstoof en me keihard tegemoet rolde. Ik zag maar een deel van de hond die dapper voor me uitploegde tegen de wind in met wapperende oortjes en het leek alsof ik op een soort loopband liep met een stroom zand die onder me door werd getrokken. Heel vreemd. Het waaide zo hard, dat ik bijna me tegen de wind in kon laten vallen. Dat is op zich een leuke oefening, want volgens het chi-running moet je ook hellen. Maar ik was keihard aan het ploegen en ik had het idee dat ik op sommige stukken niet eens vooruit kwam. De buff had ik al snel over neus en mond getrokken maar op een gegeven moment vroeg ik me af of dit wel zo geslaagd was voor mijn arme hond die geen buffje voor haar snoetje had natuurlijk. Bril bleef stevig op mijn neus zitten en zonder bril en buff had ik echt niet kunnen lopen met dat gekke weer. Ik vond het wel apart om het te proberen zo. Ik kon niet helemaal tot het einde doorlopen, want net na de bocht bij het kasteel stond de wind helemaal pal tegen en was het bijna over en uit dus ben ik omgekeerd. Dat liep niet eens echt lekker, want door de harde wind werd je voorover geblazen, waardoor ik ging compenseren met een beetje achterover hangen en dat remt af. De terugweg ging wel aanzienlijk sneller dan de heenweg natuurlijk en dat scheelde ook soms bijna 90 sec/km! Maar het gemiddelde was niet eens zo gek, hoewel ik absoluut niet naar de tijd heb gekeken, meer achteraf en met verbazing over het effect van zoveel tegenwerkende kracht van de wind.

Op naar de volgende run, ik hoop zonder al die wind. Normaal zou ik natuurlijk een wegrondje met wat afslagen hebben gekozen maar dat kan nog even niet met de pootjes van Ztje.

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 6 graden
* storm!

rondje in google earth openen

januari totaal 135 km – 2012 totaal 135 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 90 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

**20.01.2012 – seahouses/bamburgh castle**

Omdat Ztje nog niet over de weg kan lopen toch maar snel nog even het rondje naar bamburgh gedaan. Ik wist dat ik pas na 15.15 over het strand kon lopen, dus dat werd een laat rondje vandaag. Dan maar een beetje opschieten en dat lukte aardig. Omdat ik dacht dat het ging regenen, en het ook donker zou worden, had ik allerlei nieuwe gadgets mee om uit te proberen. Mijn nieuwe Climacool pet van Adidas en mijn nieuwe hoofdlamp. Die hoofdlamp review is al te vinden op de website.

De Climacool pet zal ook prima en was niet warm. Voorheen liep ik altijd met een gekregen zwarte pet die eigenlijk ontzettend warm was op mijn hoofd. Niet erg lekker en aangezien hier in de UK alles veel goedkoper is, heb ik een paar weken geleden deze pet gekocht.

Aan het einde van de run dus voor het eerst gelopen met de hoofdlamp toen het eenmaal donker geworden was en dat ging prima. Ik was aangenaam verrast. Echt een aanrader.

Het lopen ging verder heerlijk. Ondanks de rotsen, een stukje zacht strand en de twee watertjes waar je even overheen moet, had ik een mooi tempo. iets te snel maar lekker voor een snel rondje tussendoor. Cadans ook prima, overal bijna strak op 83 (167) per minuut. Hartslag mooi laag dus ik ben tevreden.

Nu gauw een uurtje zwemmen!

Gegevens:

* totaal 11 km
* temp 4 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 127 km – 2012 totaal 127 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 81 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

Vandaag heb ik hetzelfde rondje gedaan als op 6 januari toen ik hier net was. Ik was ontzettend sloom en was net terug van de aquafit les. Maar aangezien Ztje toch moest lopen en vandaag wel mee over het zachte zand kon, besloot ik natuurlijk toch maar voor een rondje te gaan. Het getijde zou de hele dag laag zijn zodat ik het hele stuk over het strand zou kunnen lopen. Startte ik de vorige keer in Bamburgh, nu startte ik in Seahouses en liep ietsje minder ver door naar het vuurtorentje in Bamburgh. Ik wilde ongeveer een uurtje lopen, dus die 10 km leek me wel genoeg.

Er stond een harde wind, die ik eigenlijk niet zo erg goed had ingeschat, want ik dacht dat het een westenwind zou zijn, maar helaas had ik de hele heenweg richting Bamburgh de wind pal tegen. Goede oefening zullen we maar zeggen en gelukkig is het niet al te ver weg allemaal. Al snel dieselde ik op mijn lekkere trailschoenen langs de Farne Islands die in het waterige zonnetje lagen.

klik voor groot

Ik kon redelijk goed oversteken bij Monks House maar het tempo gaat er daar toch aardig uit omdat je nou eenmaal niet met deze schoenen door het water kunt denderen. Na Monks House kon ik goed langs de rotsen komen door het lage water en al snel kwamen we bij Bamburgh castle uit. Het was een beetje sombertjes geworden helaas, dus geen mooie foto’s. Nog even snel een kiekje gemaakt van mijn runningmate met het kasteel op de achtergrond.

klik voor groot

Na het kasteel dus weer omgedraaid omdat ik ook over het strand weer terug wilde lopen. Deze keer keek ik niet goed toen ik bij de rotspartij kwam en al snel zag ik dat ik in een fuik was gelopen en alsnog door water moest lopen. Het grappige van het strand is dat bij laag water hele stukken strand enorm geribbeld zijn van de golfjes van de zee die groefjes en ribbels maken. Mooi om te zien maar niet lekker om op te lopen tenzij je er haaks op kunt lopen. Dat heb ik dan maar geprobeerd en al snel was ik voorbij de rotsen en liep ik weer richting Monks House.

In Seahouses aangekomen heb ik toch maar even een foto gemaakt van mijn beessie die denkt dat ze een koe met horens is geworden. De tweede helft heeft ze een vreemd uitziend stuk zeewier meegedragen met twee uitstekende dingen waardoor het net leek alsof ze horens had. Maar ze had reuze plezier en was lekker aan het rommelen zo op het strand. Dit kunnen haar pootjes dus allemaal prima aan. Op naar de volgende run(s).

klik voor groot

Gegevens:

* totaal 10 km
* temp 8 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 116 km – 2012 totaal 116 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 70 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km

Vorig jaar liep ik voor het eerst richting Dunstanburgh Castle. Later ontdekte ik dat ik ook kon omlopen en dan aan de andere kant verder kon lopen richting Craster over het gras. Dat was erg mooi en ik deed dat vaker. Op die manier loop je eerst over het strand, daarna over het gras en op de terugweg over de golfbaan. Vorig jaar was het grote probleem de modderpoel rond het kasteeltje en langs de golfbaan.

Dit jaar was het anders. Ik dacht dus heerlijk te kunnen lopen en vol goede moed ging ik op pad. Ik had er zin in. Het was stralend mooi weer, koud en zonder een zuchtje wind. Hoewel ik nog steeds zonder Ztje loop, beloofde het een mooie tocht te worden. Niet te lang gezien de 20 km van eergisteren. Ik startte dus rustig aan in Low Newton.

klik voor groot

Het strand was enorm, want de hele dag zou de zee laag blijven. Dat had ik van te voren uitgezocht. Het strand loopt namelijk nogal schuin en als je er niet normaal langs kunt dan ben je al bekaf van het schuin lopen tegen de tijd dat je bij het kasteeltje aankomt. Dat ligt heel in de verte vaag zichtbaar als je op het strand aan het lopen bent:

klik voor groot

Het was echt mooi weer en ik genoot met volle teugen. Niet eerder was het strand zo breed geweest om op te lopen. So far so good dus.

Uiteindelijk kwam ik aan bij het einde van het stuk strand en moest ik even naar boven klauteren om weer op de weg te komen richting de ruines. Dat zag er niet veelbelovend uit want dat stuk ligt in de schaduw en aangezien het hard gevroren heeft vannacht (ik moest de ruiten flink krabben vanmorgen), was alles wit uitgeslagen en glad.

klik voor groot:

Maar al snel ben je dan weer op een weggetje en dichterbij de ruines die zo ver weg leken.

klik voor groot:

Alleen was dat pad dus ook dit jaar echt shit om op te lopen. Deze keer geen modder, maar keihard en aangezien ik niet zeker wist of dat witte ook nog glad zou zijn, heb ik maar heel voorzichtig aan gedaan en stukjes zelfs gewandeld. Ik had geen zin om mijn enkels te verzwikken op die stomme stenen. Geen idee hoe ik dat vorig jaar gedaan heb. Ik zal vast gewandeld hebben, want dit was niet echt fijn.

Maar al snel was ik er langs en kwam ik aan de andere kant, waar ik vorig jaar toch echt google earth voor nodig had. Toen had ik me laten ontmoedigen door het pad ernaartoe en was aanvankelijk niet aan de andere kant geweest:

klik voor groot:

Dat blijft toch wel heel apart zo op de klif.

Daarna over het gras nog een stuk doorgelopen richting Craster. Eindelijk kon ik normaal even vaart maken. Maar omdat het sukkelen rond het kasteeltje zoveel tijd had gekost en ik eens kritisch naar de stand van de zon keek, bedacht ik dat ik huiswaarts moest, om nog op tijd op het strand te kunnen zijn met Ztje die immers ook nog uit zou moeten na thuiskomst.

Ik ben dus maar omgekeerd, maakte nog een plaatje van het kasteel uit de verte en sukkelde weer terug langs de golfbaan. Dat liep ook buitengewoon vervelend omdat de diepe sporen die de trekker maken nu hard opgevroren waren. Dat is dus niet echt makkelijk en ontspannen lopen. Maar het was zeker de moeite waard, al zou ik het niet meer zo snel als trainingsrondje kiezen, maar alleen als ‘geniet en sloom rondje’. Mijn 20 km rondje van eergisteren was lekkerder en rustiger lopen dan dit!

klik voor groot

klik voor groot:

Hetwas in ieder geval geweldig mooi weer en weer leuk om te zien allemaal. Overigens staat vooor mijn 25 km rondje de route Seahouses-Beadnell-Low Newton gepland, dus dan kom ik er weer uit maar loop niet naar Craster. Die route gaat deels over strand en terug over de weg. Ben benieuwd hoe dat gaat bevallen! Ik reed de weg nu op de terugweg met de auto en op wat klimmetjes na leek dat wel lekker te lopen.

Gegevens:

* totaal 12,4 km
* temp 1 graden

rondje in google earth openen

januari totaal 106 km – 2012 totaal 106 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 60 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km