Monthly Archives: June 2015

30.06.2015 – garderen – dag 2 (camp trip) – 22,5 km

Vannacht heb ik eigenlijk prima geslapen. Het was niet te warm en ik was lekker gekleed in mijn katoenen ondergoed. Voor het eerst dus zonder lange broek of trui! De zomerslaapzak had ik als quilt een beetje over me heen gelegd. Ook nu weer het voeteneind van het matrasje in de zak geschoven en dat voelde fijn. Woef heerlijk in haar Noblecamper slapend als een roos. Ik was wel vroeg wakker omdat ik even naar het toilet moest maar daarna viel ik weer heerlijk in slaap totdat de vogeltjes keihard gingen fluiten. Dat is wel een mooi geluid zo. Heel zachtjes de wind en dan al die vogels om je heen. Verder niets…. Naast me een tevreden slapende waf en verder weinig troep om me heen. De nieuwe grote Villain waar ook weinig inzit en verder niks. Heerlijk.

klik voor groot

Ik was eigenlijk ontzettend lui en pas om 8.15 waren we dan op pad voor ons rondje. Het was prima koel nog en zeker in het bos! Ik maakte alleen de fout te denken dat woef haar cooljacket dus niet nodig had maar dat was toch niet handig, want het warmde natuurlijk razendsnel op met deze temperaturen. Maar het ging prima verder en al snel waren we op weg.

We namen dezelfde route als gisteren en ik zou wel zien hoe lang het lusje eventueel aan het einde vandaag zou worden. Eerst maar eens de 20 km ronde naar de schaapskooi en terug naar garderen. Ik was redelijk snel weer bij de schaapskooi en dat was prettig want daar zou ik water bij kunnen tanken voor woef en zou ik zelf wat kunnen drinken. Plakje cake zou ik ook wel willen want gisteren had ik eigenlijk heel weinig gegeten uiteindelijk. Maar helaas bleek de schaapskooi nog dicht, maar was er wel iemand zo aardig om water voor woef te gaan halen. Zij was dus goed verzorgd!

Daarna dus weer op pad terug richting het bekende fietspad richting Garderen. Als ik bijna bij de weg ben, pak ik een kaasje uit mijn rugzak (vet) en op dat moment zie ik een heel stel pyjamaatjes rennen. Jonge zwijntjes! Helaas zijn ze niet alleen ver weg, maar zijn ze ook snel verdwenen en zie ik alleen mama zwijn erachteraan lopen. Ik maak een vage foto maar ze liepen er echt!

klik voor groot

Dat was toch wel weer leuk. Ik eet mijn kaasje op dat inmiddels op smeerkaas lijkt door de warmte en we gaan weer verder. Vandaag valt me een beetje zwaar. Misschien doordat ik verkeerd uitkwam qua route, ik weet het niet. Maar het loopt niet gemakkelijk en ik ben blij als ik een dame op een prachtige Arabier tegenkom waar ik een half uur een praatje mee maak. Ondertussen doet waf een dutje en staat het paard ook op drie benen te soezen en laat zich lekker aaien.

Verderop probeer ik een foto te maken terwijl ik loop maar dat mislukt

klik voor groot

Daarna gaan we weer verder op pad en ik neem weer de omweg over Garderen dorp en ehm.. de ijssalon voor een ijsje en een tosti. Niet zo origineel en helemaal niet passend in een goed verantwoord loopdieet maar wel erg lekker en zeker op een dag als vandaag dus ik laat het me lekker smaken. Net als ik van mijn tosti zit te genieten kotst woeffie op het terras. Lege maag plus grasjes en een raar besje gegeten en dan krijg je dat.

klik voor groot


Daarna ligt ze gelukkig weer gewoon rustig te slapen maar het leed is geschied en nu heeft ze helemaal een lege maag. Als ik alles op heb gaan we dus via de kortste en minst warme weg weer heel rustig terug naar de tent. Na bijna 23 km zijn we daar en krijgt ze te eten en gaat slapen.

klik voor groot

Ik ga lekker douchen en me opknappen en zit de rest van de middag een beetje te praten en te lezen.

klik voor groot

In de avond ga ik weer met mijn buurvrouw samen eten en aangezien zij een omelet bij zich heeft met champignons, besluiten we die te delen en mijn trekkersmaaltijd van scrambled eggs ook te delen. Dat wil ze wel eens proberen. Ik ook, want deze kende ik nog niet maar ik weet dat de farmers omelet van Adventure Foods niet te vreten was. Deze maaltijd blijkt prima eetbaar hoewel de stukjes aardappel soms wat taai of hard zijn. maar de smaak is OK en het is een gigantische hoeveelheid. Ik heb er nog twee dus die gaan wel op de komende trip.

klik voor groot



In de avond maak ik nog een korte wandeling moet woef en dan zit het er weer op. Dag 2 was een succes met een mooie loop, heerlijk weer en een gezellige middag. Op naar dag 3. Ik begin te twijfelen of ik morgen weg zal gaan of er nog een dagje aan vast knoop. Maar eerst slapen en zien wat de dag verder brengt. Mijn stoeltje ligt wel al in de auto voor de zekerheid.

gegevens:

* 22,5 km
* 27 graden

juni 369 km – 2015 totaal 2.094 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 574 km
hoka stinson trail – 718+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

29.06.2015 – garderen – dag 1 (camp trip) – 28 km

Vandaag ga ik weer op stap richting garderen om lekker te lopen. Ik trainde hier ook langere afstanden onverhard en B2B voordat ik naar Schotland vertrok voor de borders abbey way. Dat is me toen prima bevallen. Ik kom vaker in Garderen omdat het daar heerlijk lopen is, maar het hotel is inmiddels (zonder vouchers) veel te duur en de tent is prima en ik heb een fijne plek gevonden.
De laatste keer dat ik hier was was eind april alweer! Toen nog een koude nacht notabene. We liepen toen 29 en 26 km en dat was de laatste lange training voor de BAW.

Deze week is er een heuse hittegolf hier in Nederland dus ik kan voor het eerst mijn zomer slaapzak meenemen maar ik twijfel of ik uberhaupt wel iets nodig heb in de tent. Het is op deze eerste dag ruim 25 graden als ik vertrek en dat is tamelijk on-Hollands. Maar in het bos lijkt het me nog wel te doen met dit weer dus gaan we maar snel op pad voor ons micro adventure.

Rond 14.30 starten we met de run. Ik wil ongeveer hetzelfde rondje lopen als de laatste keer in april, misschien iets korter vanwege de warmte dus ongeveer 25 km. Pauze bij de schaapskooi op 13 km om water bij de tanken voor woef, doorlopen naar Garderen dorp voor een ijsje en water voor woef op 20 km en dan kijken wat we er nog aan vast kunnen knopen.

Als ik nog bezig ben met de warming up, zie ik ineens een roodborstje poseren in het zonnetje op een stammetje. Met poseren bedoel ik echt poseren. Het leek wel een beeldje maar de oogjes knipperden brutaal en het kopje ging van links naar rechts. Maar ik kon hem bijna aaien zo dichtbij was ik. Tsja, en dan probeer ik wat foto’s te maken natuurlijk en zo tikten de eerste minuten (ahum bijna 20 minuten geloof ik) weg. Dan galmt er altijd weer ‘hoe lang doe jij nou over zo’n rondje’ door mijn hoofd. Lekker belangrijk!

klik voor groot


Daarna gaan we dan toch echt maar gauw op pad voor de ronde. Woef heeft gelukkig haar cooljacket aan en dat werkt echt heel goed. Ik denk niet dat we anders hadden kunnen starten vandaag op dit tijdstip!

klik voor groot


Het lopen gaat eigenlijk prima. Ik ben vandaag zeker niet snel want het is gewoon erg warm. Maar het loopt prima en ik schiet toch aardig op. Het pad loopt door het oude dichte gedeelte dus er is volop schaduw en dat maakt het allemaal prima te doen. Al snel komen we op de heide richting de schaapskooi en dat is wel berewarm merk ik. Maar al snel zijn we bij de schaapskooi en kan ik wat drinken, en waf weer verzorgen. Onderweg maakte ik het jacket al een keer nat en ook bood ik onderweg natuurlijk water aan.

klik voor groot


Na de korte pauze gaan we weer op pad. Ook weer lekker door de schaduw en al snel lopen we Garderen in. Dat valt even tegen want het is knetterwarm op dat open stuk en ik controleer dus eerst het asfalt waar we ineens overheen moeten. Het is te doen dus ik probeer een beetje op te schieten. Wandelen heeft geen zin want dat is alleen maar langer warm! En zo hobbelen we al snel het terras op van de ijssalon. Ik neem een heerlijk ijsje en een tosti. Heb ik meteen gegeten want dat is er nog niet van gekomen. Ik hoop maar dat ik nog hiermee kan lopen want dat zal geen makkie zijn (loop altijd op niks eigenlijk). Woef ligt op haar gemakje op het terras en lijkt tevreden. Het dekje werkt echt goed. Ik maak nog een foto van een jong musje op het terras

klik voor groot


Na een poosje gaan we weer op pad. Even terug naar het bos en daarna nog een lusje. Iemand zegt dat er zwijntjes lopen op een bepaald punt en daar ga ik heen. Ik zie ze niet maar loop wel verkeerd waardoor ik een extra lus moet maken en uiteindelijk na 28 km weer bij de camping uitkom.

klik voor groot

Eerst uitwasemen en dan de tent opzetten. Als ik aan kom lopen, zie ik tot mijn verrassing dat er ineens iemand bijgekomen is die op ‘mijn’ plek staat. Later blijkt dat ze al gewisseld was, omdat de eigenaar had gezegd dat ik in de hoek wilde staan…. Dat maakt mij niet uit maar ik was aanvankelijk onaangenaam verrast dat er uberhaupt iemand op ‘mijn’ veldje stond ineens.

klik voor groot

Maar ik ben gewoon de tent gaan opzetten, ik zou wel zien. Het leek me een aardige stille vrouw dus eerst maar eens afwachten.
De tent stond snel en daarna raakten we aan de praat om….. vervolgens nooit meer te stoppen. Het bleek een aardige vrouw van 68 die lekker met haar tentje daar stond. We hebben samen gegeten, alles gedeeld en enorm zitten kletsen. Maar gezellig was het die eerste avond! Borreltje met lekkers (voor mij thee) en samen gegeten. Ze had een soort toverauto waar ze van alles uit haalde. Terwijl ik alles in een rugzak prop en dus niks bij me heb, had zij alles bij zich, van waterkoker tot koelbox op stroom. Dat laatste was geen gek idee want mijn kaasjes waren al snel smeerkaas natuurlijk! Zo dronk ik dus verse munt thee getrokken van haar meegebrachte muntbladeren.

Woef had het ook reuze naar haar zin, lekker in de schaduw en uiteindelijk lekker in haar mand die al klaar stond. Echt leuk om te zien hoe tevreden ze er dan bijligt en het duidelijk echt naar haar zin heeft. Ik ook wel hoewel het idee van helemaal niemand om me heen niet helemaal uitkwam deze keer. Maar voor eind juni/begin juli was het nog heel rustig en vredig dus ik was dik tevreden.

klik voor groot

Aan het einde van de avond ben ik lekker gaan douchen en ben daarna de tent in gedoken. Dat was niet eens erg warm die eerste nacht en ik heb prima geslapen. Ik weet inmiddels dat het kussentje niet keihard opgeblazen moet zijn en het lakentje op het matrasje is heerlijk. Woef in haar mooie Noblecamper is ook prettig (1 item, makkelijk en klein) dus ik was happy.

Op naar dag 2 dan maar!

klik voor groot

gegevens:

* 28 km
* 28 graden

juni 346 km – 2015 totaal 2.071 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 574 km
hoka stinson trail – 695+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

27.06.2015 – hitland – 15 km

Vandaag het derde rondje op rij. Het is nog steeds warm weer maar de zon gaat schuil achter een wolkendek dus is het prima loopweer met een heel zacht briesje. Terwijl ik dit tik, is de zon alweer aardig door het wolken aan het heenbreken dus ik was op tijd weer terug van de ronde. Woef had natuurlijk geen jasje aan want temperatuur op zich maakt niet zoveel uit, het is de volle zon op haar bolletje die het moeilijk maakt soms voor haar (en mij). Maar vanmorgen was het dus prima. Ik heb vandaag eerst een rondje continu gelopen en dat ging verbazingwekkend makkelijk. Ik was het niet eens van plan want ik was heel langzaam gestart maar voordat ik er erg in had was de 1000 mtr al voorbij en toen besloot ik maar gewoon door te lopen. Dan maar eens kijken hoe lang ik dat zou doen en aanvankelijk besloot ik tot een 5000 mtr lapje om te beginnen. Maar uiteindelijk ben ik gewoon doorgelopen en toen ik op het onverharde stuk uitkwam drukte ik dan maar op de lap toets. De continu ronde van dus deze keer 6 km. Ook best, het maakt allemaal niet zoveel uit. Een MAF test was het immers nog niet, want dan moet wel rond de maximale MAF blijven lopen en eventueel het tempo aanpassen. Nu liep ik gewoon heerlijk op zo laag mogelijke hartslag. Nog liever rond de 130 dan rond de 138 en dat lukte aardig want gemiddeld was de HF 133 over de 6 km lap (!). Maximaal 137 dus dat is allemaal prima. Als ik terugkijk en zie dat ik op 24 april ongeveer hetzelfde tempo liep met veel hogere hartslag dan ben ik zeker tevreden!

Daarna op mijn gemakje nog wat kilometertjes gedaan. Ik had de hele dag zo wel door kunnen lopen maar na ruim 15 km was het welletjes en kwam ik ook weer bij de auto terug. Prima voor vandaag en zeker voor de derde dag op rij maar dat is nu eenmaal goed getraind voor de borders abbey way en dat wil ik er nog even inhouden voor het geval ik nog een lange route ga doen dit jaar.

Morgen dan even niet en volgende week wat kilometers maken in het bos bij Garderen!

gegevens:

* 15 km
* 21 graden
* lap: 6 km – HF 133 (137) – cadans 168 (moet weer wat hoger) pace 7.08 min/km (met keerpunten)

juni 318 km – 2015 totaal 2.043 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 574 km
hoka stinson trail – 667+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

26.06.2015 – hitland – 15 km

Vandaag is het weer lekker weer. Goede temperatuur, geen wind en redelijke vochtigheidsgraad. Ik vertrek ietsje vroeger dan gisteren en vandaag kom ik dus niemand tegen met honden. Heerlijk en dan loopt het daar wel erg fijn zo met de kwetterende vogeltjes en de (relatieve) stilte. Het blijft op zich een mooi gebied en ik ben nog steeds blij dat ik daar zo lekker kan lopen met woef die niet aan de riem hoeft! Toch bleef ik voor de zekerheid maar uit het nieuwe deel en liep al snel richting het oude stuk. Ik deed vandaag nog even rustig aan en hield de HF rond de 130 net zoals gisteren. Dat gaat ontzettend gemakkelijk (ondanks de warmte) en het tempo is niet gek voor die lage HF. Dat zou ik vorig jaar niet gekund hebben zo! Ik koos voor vandaag nog even voor de 1000-tjes met een korte wandelpauze ertussendoor. Maar volgens mij ben ik alweer wat minder moe dan vorige week en alles is hier heerlijk vlak (waarbij je dus helaas ook niet de voordelen hebt van de dalingen waar je lekker kunt scheuren!). Dus komend weekend ga ik weer iets sneller lopen en continu weer opbouwen. Overigens heb ik dat in Spott ook gedaan op de grote wegronde rond de cottage. Ik ben dus benieuwd hoe dat nu zal gaan. Ik herinner me de eerste MAF test daags na terugkeer uit Spott in 2014 rond de plas in Zevenhuizen die jammerlijk mislukte. Ik kon mijn HF toen helemaal niet op max 138 houden en schoot simpelweg naar de 148 met een tempo van 0. Dat gaat dit jaar dus aanzienlijk beter! Blij mee. Overigens vind ik het wel prettig dat ik gewoon de training kan aanpassen aan omstandigheden. Volgens mij is dat ook gewoon het verstandigste. Het wordt volgende week blijkbaar erg warm weer. Waarom zou je dan per se een een of andere tempo training moeten afwerken? Ik kijk met verbazing naar Twitter en naar fora waar mensen gewoon stug het schema blijven volgen omdat het nu eenmaal staat voorgeschreven. Nou veel plezier zou ik zeggen……

Woef deed het ook weer prima met haar cooljacket. Dat lijkt toch echt wel wat te doen en het was nog behoorlijk vochtig en koel op haar lijfje na terugkeer bij de auto. Dat lijkt dus wel wat, want madam is echt geen warm weer hond en koeler is ook minder belasting voor haar. Dat lijkt dus wel een aardige aanschaf.

De ooievaartjes zaten ook vandaag weer lekker op het nest te wachten tot ze wat te eten kregen. Ben benieuwd wanneer ze zullen uitvliegen.

Op naar de volgende run dan maar weer!

klik voor groot

gegevens:

* 15 km
* 21 graden

juni 303 km – 2015 totaal 2.028 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 667+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

25.06.2015 – hitland – 14 km

Vandaag het eerste rondje weer in Nederland. Het is gelukkig wel zonnig en warm weer dus dat verzacht de pijn weer iets maar verder…. Brrrrr. Het begon al meteen met groepen dames die hun (onopgevoede) honden aan het uitlaten waren. Kwebbelend zowat door je heen lopen en hun honden die dan lelijk doen tegen woef. Irritant. Maar gelukkig werd het meteen rustig zodra ik het nieuwe deel uitliep. Tsja, een beetje verder lopen dan het eerste stuk doet bijna niemand dus dan maar weg van de grote massa. Het was echt warm en ik was blij dat ik alsnog snel het nieuwe cool jacket had gepakt voor woef om uit te proberen. Ik geloof echt dat het werkt maar volgens mij had ik wel toegekund met de ‘small’ voor woeffie. Maar dit is ook prima zo.

klik voor groot

Ik heb rustig aan gedaan want dat ik weer in Nederland ben, kan ik meteen merken qua longen. Wat een jakkie lang zeg echt niet normaal. Maar goed, gelukkig went het lijf er ook weer snel aan dus dat zal wel weer beter gaan. Maar de HF kwam maximaal op 137 dus dat was mooi, eigenlijk bleef ik rond de 130 a 132 lopen dus dat was netjes ondanks de warmte (waar ik totaal geen last van had trouwens).

Er zijn blijkbaar twee jonge ooievaartjes groot geworden want die zag ik op het nest:

klik voor groot

Op de terugweg raakte ik een uur (!) aan de praat met een vrouw met 2 hondjes. Over Schotland en over honden natuurlijk. Dat was gezellig en ik kon goed zien dat woef het minder warm had met haar jacket toen ze zo in het zonnetje lag. Niet slecht. Toen ik klaar was met de run kreeg ik nog een discussie met iemand of je nu wel of geen bananenschil de natuur in mag slingeren. Ik vond van niet maar hij vond van wel omdat de vogeltjes het op zouden eten. Ja vast maar er blijft heel lang rotzooi liggen! Uiteindelijk hebben we samen de schil opgezocht en heb ik de schil in de prullenbak gegooid waar ik toch langs zou lopen. Het was een leuke ontspannen discussie eigenlijk met een leuke afloop. Zo kan het dus ook.

Op naar de volgende run. Misschien vanavond nog een stukje, ik vond het nu wel lang genoeg in de zon vanwege het kletsen toen ik bijna bij het einde was….

gegevens:

* 14 km
* 22 graden

juni 288 km – 2015 totaal 2.013 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 100 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 667+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

23.06.2015 – belford (st cuthberts cave) – 17 km

Vandaag de laatste dag in de UK en dus ook mijn laatste rondje. Ik liep hier afgelopen vrijdag ook en met veel plezier. Omdat het rondje bij Belford mijn favoriet blijft en ik er toch langs moet rijden op weg naar de ferry, wilde ik graag daar het laatste rondje lopen. Al vroeg was ik dus klaar met opruimen en inpakken en om 8.15 reden we weg bij de cottage op weg naar Belford. Al snel waren we op pad na aankomst! het was nog geen geweldig weer, een beetje somber en bewolkt maar prima qua temperatuur en droog zonder wind. Lekker loopweer dus!

klik voor groot

Ik kwam weer helemaal niemand tegen echt ideaal. Bij de eerste boerderij zie ik ineens rechts in de verte koeien staan. Dat is nieuw voor mij. Ik weet wel dat ze er normaal zijn want het is in de winter altijd enorm omgeploegd door koeien en modderig maar ik ben ze nog nooit tegen gekomen. Enorme dieren en toevallig komt de boer eraan en ik vraag of ze OK zijn. Volgens de goede man wel, dus dat zullen we dan op de terugweg straks wel gaan meemaken of ze echt OK zijn. Al snel zijn we echt lekker aan het lopen. Even over een veld en dan het bos in. Heerlijk. Ik doe rustig aan, heb geen haast maar ik merk al dat het lopen gewoon prima gaat. Ik hou het bij de korte variant zonder lusjes omdat ik dan wel ongeveer weet hoe lang ik er (maximaal) over zal doen. Na het bos weer even een stukje open met weer het mooie uitzicht richting Holy Island. Zucht… wat is het hier toch fijn lopen! Overal mooie natuur en stilte. Heel anders dan straks weer thuis.

klik voor groot


Woef vindt het allemaal gaaf en hobbelt vrolijk voor me uit. Als zij zou mogen kiezen…. Al snel hobbelen we weer door een stukje bos en daarna weer richting de cave met uitzicht op de cheviots. Wat gaat het snel vandaag!

klik voor groot



Ik maak nog wat foto’s bij de cave en daarna het laatste stukje. De jonge varens geven een mooi beeld zo met woef en het uitzicht. Het is heel fijn en fris groen en dat is echt mooi. Over een maand zijn de varens enorm hoog en groot en zullen ze ook steeds donkerder worden. Normaal zie ik dit nooit in de winter!

Het laatste stukje weer terug naar Belford gaat snel en makkelijk en nog niet eerder waren we zo snel alweer terug in Belford. Jammer, het had van mij nog wel langer mogen duren maar aan alles komt een eind natuurlijk.

Ik ga me omkleden bij de farmshop en haal daar wat perensap. Daarna ga ik verder naar Bamburgh en ga ik buiten op het terras wat eten. Woef ligt gezellig bij me op haar reismatrasje. dat lag toch voor het grijpen in de auto dus dat nam ik lekker mee. Inmiddels is de zon heerlijk gaan schijnen dus dit is wel even lekker zo op de laatste dag.

klik voor groot

Na de lunch ga ik woef nog een keer uitlaten in de duinen en daarna rijden we verder naar Newcastle en stappen op de ferry terug nar huis. Het zit er weer even op maar nieuwe plannen zijn al in de maak!

gegevens:

* 17 km
* 15 graden

juni 275 km – 2015 totaal 1.999 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 87 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 667+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

22.06.2015 – spott (doon hill) – 13 km

Gisteren heb ik uiteindelijk niet meer gelopen maar vandaag gaan we weer op pad. Niet de kust route en ook niet meer bij St Abbs. Ik heb simpelweg geen puf meer om routes te maken en ook niet om te lopen op onbekend terrein met een kaart en onzekerheid over klimmen en dalen. Dus vanmorgen gekozen voor het rondje naar Doon Hill. Dat blijft leuk en afwisselend met prachtig uitzicht. Bovendien heb ik niet veel tijd want ik moet inpakken en heb een lunch afspraak met een goede vriendin hier.

Om 8.30 gaan we dus op pad voor ons rondje. Het is eigenlijk gewoon koud weer (net zoals in Nederland). Niks zomer! Ik heb zelfs mijn dunne windjackje aan want als je op het hoogste punt bent, is het toch aardig frisjes daar.

Eerst even de warming up weer over die fijne heuvel maar het gaat eigenlijk wel goed. Daarna gaan we van start. Weer geen leuke baby hermelijn jammer genoeg. Het verder klimmen gaat niet slecht en in ieder geval een stuk beter dan op de 20e. Al snel zijn we weer offroad aan het lopen en hou ik mijn ogen open voor het ree. Jawel! Daar springt ze weer en ik weet nu toch echt bijna zeker dat er een jong moet liggen daar. Anders zou ze nooit zo lang op dezelfde plek zijn volgens mij. Omdat het inmiddels een beetje miezert loop ik gewoon door en geniet van het elegante dier dat wegspringt door het hoge gras.

Woef vindt dit weer helemaal geweldig en snuffelt overal en rent als een idioot rond. Wat een verschil met de vorige keer toen het ineens warm werd onderweg en ze een beetje zielig meesukkelde. Nu heeft ze lol voor 10. Ik ook wel, want het voelt als een verfrissend rondje. Het enige dat vervelend is zijn de natte grassen want mijn schoenen en kousen zijn meteen doornat natuurlijk.

Met een mooie tijd klok ik tussentijds af voor de tempolap. Dat is toch weer 20 sec sneller dan toen het zo warm was en deze keer ook met rugzak dus dat is niet slecht. Niet belangrijk maar het kan dus nog steeds. Ik hobbel even verder over de weg naar beneden en kijk daar even naar het uitzicht. Voor me die lelijke cement fabriek waar ik geen foto van wil maken hoewel het wel bijzonder is van lelijkheid. Links van me zie ik Dunbar, Innerwick en de Asda. Merkwaardig dat je hier de A1 zo goed hoort.

klik voor groot

Daarna lopen we weer terug naar boven en sla ik rechtsaf weer het offroad pad in.

Woef heeft het nog steeds leuk en is bijna nergens te zien door het hoge gras. Die amuseert zich kostelijk vandaag zo in haar eentje. Af en toe fladdert er een patrijs uit het hoge gras. Stoute waf maar aangezien ze niets ‘doet’ laat ik het maar even begaan.

Ik klauter even naar het hoogste punt en ondanks het natte weer blijft dat uitzicht prachtig daar. Echt bijzonder. Ik zie Dunbar, de kerk en de zee. Bass Rock en toch heel in de verte ook Isle of May. Zo slecht is het zicht dus niet eens.

klik voor groot

Na de klim gaat het weer lekker naar beneden. Ik doe rustig aan over de rollende stenen. Ik amuseer me ook best eigenlijk. We lopen even over de weg, slaan rechtsaf weer langs de farm en weer verder naar beneden over het natte gras met de halmen. Mijn broek zit helemaal onder de grasjes en is zeiknat. Woef is ook kleddernat. Dat wordt straks nog snel even een hele warme douche want het is best koud zo met dat koude gras!

Ik klok af en begin met de cool down over de Canongate terug naar het huisje. Daar vindt woef ineens langs de weg een baby koolmeesje. Ze denkt dat ik dat wel wil hebben maar dat wil ik dus niet. Ik zorg dat het beestje weer netjes in de struikjes terecht komt langs de weg. Woef deed niks, maar op haar gesnuffel kroop het diertje natuurlijk ineens uit zijn schuilplaats. Kennelijk net uit het nest en nog geen vliegerd. De ouders vliegen rakelings langs woef om te waarschuwen. Mooi die ouderliefde.

Zonder andere ontmoetingen met wildlife of humans komen we na ruim 13 km weer bij het huisje. Hoewel het nog steeds miezert was het een fijn verfrissend rondje. Alles weer lekker fris buiten!

Op naar de volgende run. Ik hoop morgen bij Belford nog een keer te kunnen lopen op weg naar de ferry. Dat zou mijn jaar totaal op 2.000 brengen. Niet belangrijk, maar ik zag het toevallig. Maar je zult zien dat het 1.999 wordt. Ha!

gegevens:

* 13 km
* 11 graden
* lap 4 km – pace 6.34 min/km – HF 141 (157)

juni 258 km – 2015 totaal 1.982 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 87 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 650+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

20.06.2015 – spott (doon hill) – 13 km

Vandaag was ik eigenlijk te moe (waarschijnlijk na de Bowen treatment) om naar St Abbs te gaan ondanks dat het vrij goed weer was vandaag. Weinig wind en prima temperatuur.

Maar ik wilde wel even lopen en koos dus voor het rondje naar Doon Hill plus het extra lusje dat ik wilde doen. Omdat ik de camera bij de hand wilde hebben voor het geval ik weer het reetje zag of zelfs de vos, nam ik de Salomon op mijn schouders. Stom genoeg zonder water, want normaal neem ik op zo’n klein stukje nooit wat mee. Wist ik veel dat zodra ik boven was, het zonnetje uitbundig zou gaan schijnen….

Eerst maar wie die rottige klim over Spott Loan. Ik ben die heuvels hier een beetje zat inmiddels. Je kunt hier geen meter lopen of je moet niet eerst een heuvel op. En dan niet iets van 50 meter, nee de eerste klim is gewoon bijna 1000 mtr lang en dan 120 meter de hoogte in. Nou dat vind ik dus echt geen pretje (meer) en ik gebruikte de hill dus gewoon als warming up en gebruikte daarbij mijn poles. Lekker lui. Deze keer geen lief baby hermelijntje jammer genoeg. Wat was dat gaaf van de week!

klik voor groot

Daarna gauw de poles weg en op pad voor de run. Ik kwam echt niet vooruit. Zeker niet toen de zon ook nog eens ging schijnen. Zware benen en gewoon echt vermoeid. Toen ik off road aan het lopen was, sprong inderdaad het ree weer weg op precies dezelfde plek. Maar ik had de camera niet bij de hand en was dus weer te laat. Had er ook geen oog voor eerlijk gezegd.

Ik klokte af voor de temporun zoals gebruikelijk bij de afslag naar Doon Hill. Heel traag. Ik denk zelfs de traagste tijd tot nu toe en zo voelde het ook. Daarna loop ik nog even door over de weg maar dat komt nergens uit en dus klauteren we weer naar boven, dezelfde weg terug.

Rechtsaf het veld in en jammer genoeg zie ik daar iemand lopen in de verte. Een eventuele vos is dus allang weg als ik er zal lopen. Jammer. Het is erg warm ineens en woef doet alsof ze bijna smelt. Dit was nou een mooie kans geweest om het cooljacket te proberen maar wist ik veel dat het lekker weer zou worden!

Ineens duikelt de zon weer achter de wolken en dan besluit ik even door te lopen voor de extra lus en iet rechtsaf terug te gaan. Dat is weer een hele klim maar het uitzicht is echt geweldig. Dat maakt alles weer de moeite waard en ik weet dat we straks rustig aan weer zullen dalen terug naar de weg. Ik liep dit rondje al eens ongeveer vorig jaar.

klik voor groot

Ik stop even voor het uitzicht, want hier kom ik niet meer denk ik. Prachtig zo met Bass Rock in de verte en de zee. Heerlijk zo zonder de wind. Woeffies tong hangt gelukkig ook niet meer op de grond dus dat zit wel goed.

klik voor groot

We hobbelen langzaam naar beneden weer naar de weg. Dit gaat zelfs langzaam want met die stomme rollende stenen moet je echt opletten zeker als je niet 100% geconcentreerd bent.

Even een stukje over de weg en weer rechtsaf naar de boerderij. Ik wil namelijk verder dalen over zachte ondergrond en niet over de steile harde weg via Spott Loan. We hobbelen dus langs de boerderij en de boerderij woningen en nemen het graspad weer terug naar beneden naar Cannongate. Dat loopt wel lekker maar ik vind het ook wel genoeg zo.

Na 13 km zijn we weer bij de cottage. Prachtig uitzicht maar niet echt een lekkere run.

Volgende run ga ik langs de kust doen over een vlak stukje. Dat ken ik nog niet, maar volgens mij is dat ook wel mooi en dat pad loopt langs een vuurtoren. Altijd leuk.

Op naar de volgende run dan maar.

gegevens:

* 13 km
* 20 graden
* lap 4 km – pace 6.55 min/km – HF 138 (153)

juni 244 km – 2015 totaal 1.968 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 87 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 637+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

19.06.2015 – belford (st cuthberts cave) – 18 km

Huh? S Cuthberts Cave? Klopt, daar was ik precies een week geleden ook op de St Cuthberts Way van Wooler naar Holy Island! Toen was de dagroute 35 km en was het de laatste etappe van de 115 km tocht die startte in Melrose op woensdag. Geweldig en wat een weer!

Vandaag is het ander weer. Het is wat grijzig, maar er staat geen echte harde wind en de temperatuur is verder prima. Omdat ik voor een Bowen Treatment naar Seahouses ga, besluit ik mijn favoriete rondje uit de winter vandaag dan maar te lopen. Ik vind het een fijne afstand, net een lekker ommetje en er is van alles te zien en het is heel afwisselend.

Ik neem als experiment mijn poles mee op mijn rug op de Salomon. Ik kwam er gisteren eindelijk achter hoe je die moet bevestigen op die rugzak dus dat wil ik wel eens proberen. Ik zal ze niet gebruiken, maar ik wil het gewoon wel eens zien, want dat geeft dan misschien een mogelijkheid om zo’n soort bevestiging ook op de grote rugzakken te maken. Vorige week was het knap lastig dat ik ze niet zonder rugzak van mijn rug te halen kon wegbergen.

Na het parkeren dus eerst even pielen met die stokken. Ik deed dat nog niet thuis dus het is een risico dat ze toch niet goed zitten maar na even klungelen, lijken ze goed te zitten en kunnen we op pad. Eerst even de warming up en dat gaat over een stukje weg en daarna over een boerderij.

klik voor groot

Ik vind niet dat het landschap erg verschilt met de winter. Het is groener en er staan bloemen maar dat is het dan. Bij het bunkertje staan wel erg mooie paarse bloemen.

klik voor groot

Woef vindt het allemaal weer helemaal geweldig en voor mij is het weer de eerste langere route na de SCW. Nog nooit een week zo weinig gelopen volgens mij! Maar als ik na deze run nergens last van heb, dan kan ik weer verder denk ik.

klik voor groot

Ik stop eigenlijk nergens, alleen even bovenaan om van het uitzicht naar Holy Island te kijken. Wat was dat prachtig vorige week met het mooie weer. Ik zie ook het watertje waar woef uitgebreid heeft gebadderd op die hete dag. Vandaag kijkt ze niet op of om en zal de hele weg niets nodig hebben qua water of verzorging. Vorige week kostte het uren om haar te koelen, en bij te laten drinken en ook ik had echt behoefte aan water. Wat een verschil!

klik voor groot

Ik maak nog even een selfie van waf en mij onderweg

Daarna lopen we lekker door. Over het pad waar vorige week de fietsers reden. Er is nu helemaal niemand onderweg. Doodstil echt heerlijk. Ik zie waar ik vorige week vandaan kwam en ben verrast dat er dus vanaf deze kant inderdaad geen pijltje staat richting de Cave. Ik loop om zoals altijd, maar ik weet dus nu dat de SCW ergens naar links het veld in loopt. Zal eens een mailtje sturen aan de council dat er iets ontbreekt daar.

Ik loop het bos in. Heerlijk! Vorige week ging ik nog rechtsaf richting Holy Island. Nu loop ik lekker rechtdoor en zal ik via een lus naar de cave lopen en dan weer terug naar Belford. Dan zie ik ineens een jonge ree op het pad staan in de verte. Wat leuk!

klik voor groot

We lopen verder maar ik heb het idee dat het dier niet precies weet waar het heen moet want af en toe zie ik het voor me uit springen met die enorme hoge sprongen. Prachtig gezicht. Als we verder lopen, hoor ik een raar geluid alsof er iets tegen metaal aankomt en dat blijkt te kloppen. Het jonge dier heeft nog geen ervaring of kracht om over het hek heen te springen wat ik de volwassen dieren zo vaak zag doen en springt dus steeds tegen het gaas op.

klik voor groot

Wat zielig en we gaan gauw verder zodat het dier tot rust kan komen en de andere kant op kan lopen.

Daarna gaan we door een hek met prachtig uitzicht over de Cheviots. Jammer dat het zulk weer is, maar ik weet dat het mooi is en het blijft genieten. We lopen verder en gaan weer door een ander hek. De run gaat snel, we zullen met 10,5 km bij de cave zijn en vanaf daar is het nog maar ruim 7 km terug tot Belford. Wat een verschil toch met vorige week!

klik voor groot


Even wat omhoog en weer lekker naar beneden en genieten van het uitzicht. Daarna over een stuk met allerlei schapen die maar in de weg blijven lopen en dan lopen we het bos al in waar de cave is.

klik voor groot

Ik neem daar even wat te drinken en kijk nog even naar de stille cave. Niemand en dat is zo heerlijk….. Onderweg kwam ik alleen een jong stelletje tegen die geslapen hadden bij de andere rotsen. Die waren dus erg laat en hadden blijkbaar nog nooit van de regels gehoord van wild campen (wat hier overigens uberhaupt niet mag). Maar verder lekker stil en gauw zijn we weer op pad voor het laatste stukje.

Kiekje van het uitzicht maken want dat blijft mooi…

klik voor groot


De andere rotsen een klein stukje verderop..

klik voor groot

En verder gaat het weer. Het gaat super en het schiet lekker op. Straks weer bij Swinhoe waar een soort manege is, over het veld met de paardjes en dan het allerlaatste stukje alweer. Het is veel te snel voorbij maar ik durfde het nog niet aan om de grotere lus erbij te doen die het 26 km zou maken. Ik wilde eerst zeker weten dat alles OK was qua lijf want ik vroeg nogal wat de afgelopen 6 weken. Eerst de borders abbey way (120 km), daarna de HM in Edinburgh en nou de st cuthberts way weer en alles wat ik daar tussendoor nog heb gelopen. Maar beter zo dan toch!

Als we de manege voorbij zijn, ontdek ik toch een verschil met de winter rondes… Het gras staat ontzettend hoog!

klik voor groot

Straks even goed op teken letten. Ik ving er al 4 af bij de cave!

Jammer genoeg zit het er bijna op. Nog even het rare klimmetje

klik voor groot

Ik ben ontzettend snel weer terug natuurlijk. 18 km is ook niks en het is echt een verschil met vorige week. Zo zie je maar hoe belangrijk het is om ook de uren te trainen en niet alleen de afstand. Want de ene keer loop je 18 km binnen 2 uur, de andere keer doe je er misschien 4 uur over door allerlei omstandigheden.

Leuk was het wel. Ik heb echt genoten alleen was het veel te kort en veel te snel voorbij. Ik heb dat altijd met dit rondje. De laatste keer dat ik het liep was op de laatste dag dat ik in Seahouses was eind maart!

Ik ga me omkleden bij de Farmshop en wil daar eigenlijk iets eten. Maar het is duur en de laatste keren heel slecht en als ik ook nog eens zie dat een ijsje 1.90 per bolletje kost, loop ik hard weer weg en besluit bij Castle Inn in Bamburgh te gaan eten. Dat was de laatste keer erg lekker en heel goedkoop en ik kan buiten zitten met de hond. Zo gezegd zo gedaan en we sluiten deze run af met een heerlijke lunch voordat ik naar L. ga voor de Bowen Treatment. Al met al een leuke en nuttige dag.

klik voor groot


gegevens:

* 18 km
* 13 graden

juni 231 km – 2015 totaal 1.955 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 87 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 624+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

17.06.2015 – spott (doon hill) – 9 km

Dit was toch echt een heel gaaf rondje. Waarom? Daar kom ik zo op terug. Eigenlijk was het een rare dag vandaag. Het begon met regen en wind en hoewel het daarna wel opknapte en droog werd, was het fris en winderig. Ik had ook eigenlijk een langer rondje voor vandaag bedacht vanaf Doon Hill maar het was zo ijskoud bovenaan de heuvel dat ik toch gewoon het rondje afmaakte en dat was maar goed ook, anders had ik misschien wel iets gaafs gemist….

Maar laat ik beginnen bij het begin…. Eerst even de warming up de heuvel op. Daar werd ik inderdaad lekker warm van. Het uitzicht blijft mooi en er was eventjes zon op Bass Rock!

klik voor groot

Daarna ga ik al bijna beginnen aan de run als ik iets kleins over de weg zie schuiven. Een blad? Beetje raar zonder bomen en en in een rechte lijn. Woef heeft het ook gezien en geroken en gaat kijken. Ik weet inmiddels al dat het een klein diertje moet zijn. Maar tot mijn verrassing hoor ik gepiep en blijft woef stokstijf staan. Wat nu? Ik ga gauw kijken en zie iets heel bijzonders. Meteen zit ik op mijn knietjes in de berm natuurlijk voor een foto waar nog heel goed op te zien is wat hier nu precies zit en niet bang is voor woef!

klik voor groot (!)

Wat gaaf zeg en wat istie klein! Ik moet een beetje oppassen dat het beestje woef niet in haar neus bijt en op een gegeven moment is het ook wel genoeg en kruipt het diertje uit het zicht. Woef vindt het reuze spannend. Lijfje in opperste concentratie gespannen!

klik voor groot

Ik vertrek met een enorme grijns op mijn gezicht voor de run. Wat een mooi moment en wat gaaf zo dichtbij. Echt bijzonder. Ik loop heerlijk nu eerst naar beneden en met een glimlach klim ik weer naar boven alsof het niets is. Al snel draaien we weer het onverharde stuk op, net zoals gisteren en….. verdomd als het niet waar is maar op precies dezelfde plek springt weer een ree vlak bij me vandaan en rent het veld over. Prachtig!

Ik ren door en het gaat prima. Aan het einde van het pad klok ik weer af voor dit eerste tempo stukje net zoals ik anders ook doe. Tot mijn verrassing ben ik ruim een minuut sneller dan gisteren. Grappig want het voelde prima.

Ik maak even een kiekje van de koeien die daar staan en de zee op de achtergrond.

klik voor groot

Daarna weer eventjes heuvelopwaarts en omdat het zo akelig koud en winderig daar is, besluit ik niet rechtdoor te lopen voor het extra lusje maar rechtsaf te slaan terug naar het huisje. Dan gebeurt het! Naast me lag blijkbaar een vos te slapen en het prachtige rode dier schiet voor ons uit. Helaas zit de camera in de spibelt op mijn rug en ben ik dus niet snel genoeg en kan ik alleen maar met open mond het dier nastaren. Wat prachtig zo met die dikke staart! Nooit eerder hier gezien.

Wat een fantastisch rondje met al deze close encounters. Ik ben helemaal blij en opgeladen. Niet alleen ging het lopen ‘goed’ ook waren alle dieren en route natuurlijk geweldig. Op naar de volgende run.

klik voor groot

gegevens:

* 9 km
* 15 graden
* lap 4 km – pace 6.26 min/km – HF average 140 (max 154)

juni 213 km – 2015 totaal 1.938 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 87 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 606+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km