Monthly Archives: February 2021

20.02.2021 – hulshorst – 10 km

Vandaag is het zaterdag. Gisteren hebben we de wissel gehad dus vandaag hoef ik in principe niks. Dat voelt best rustig eigenlijk. Misschien gaan we straks wat klusjes in de tuin doen ofzo, moeten maar even kijken naar de plannen. Ik ben ook best moe en mijn bekken voelt echt niet fijn. Stom gedoe. Ik ga van start maar het gaat maar matig en ik besluit het eerste pad rechtsaf te nemen. Ik ga dan wel verder en dus niet rechtsaf bij de kale strook maar loop door en ga pas dan rechtsaf zodat ik straks over het zand terug kan en Fleur even lekker los kan rennen. Zo gezegd zo gedaan. Ik kom verder niemand tegen en hobbel rustig onze route. Ik ga terug naar het zand, laat Fleur daar los en geniet van haar gekkigheid. Aan het einde praat ik nog even met iemand die naar sporen kijkt. Verder geen bijzonderheden vandaag eigenlijk en ik ben gewoon blij dat we weer thuis zijn. Volgens mij wordt het heel mooi weer en ik ben blij dat ik deze keer al water bij me had voor Fleur want op het zand heeft ze wat gedronken. Daarvoor wordt het ook echt weer tijd qua temperatuur en weer. Op naar de volgende run dan maar weer.

klik voor groot




gegevens:

* 10 km
* 8 graden

februari 125 km – 2021 totaal 308 km

18.02.2021 – hulshorst – 15 km

Gisteren was ik braaf op pad voor mijn rondje. Maar het was zo idioot glad nog in het bos dat ik alleen gewandeld heb (nou ja zo ver als het ging) en daarna niet meer op pad ben gegaan. Het bleef gelukkig wel fors dooien en vandaag is echt alles weg. Bijzonder eigenlijk dat de dikke deken van sneeuw van vorige week nu gewoon weg is. Ik zie weer kleur en weer gewoon grassen, struiken en bomen. Gelukkig hebben we weinig tot geen schade deze keer dus dat is ook al leuk. Even afkloppen hoor. Ik wandel uitgebreid met Fleur aan de overkant maar ze poept niet.

klik voor groot

Dan toch maar op pad want dit duurt wel erg lang. Ik zal haar dan wel ergens even los laten tussendoor voor een poepje. Zo gezegd zo gedaan en we gaan naar de overkant. Bij de hekken maak ik even een kort praatje met iemand over de sneeuw en hoe het allemaal was vorige week. Daarna gaan we van start. Over het fietspad helemaal naar het einde. Mijn bekken lijkt ontzettend vast te zitten. Jammer genoeg heb ik het niet los gewandeld en het voelt niet fijn allemaal. Rustig aan dan maar. Bij het einde van het fietspad slaan we linksaf en vervolgen het fietspad. Vorige week liep ik nog in het spoor van een wagen op het naastgelegen pad en nu is alles weer groen. Apart!

Ik steek de Stakenbergweg over en loop door. Verderop zie ik 2 mannen staan. Wat doen die daar? Ze gaan het bos in als ik dichterbij kom. Ik hou geen pauze meer maar loop door. Ik vind het maar niks. Ik heb geen idee wat ze aan het doen zijn maar ik kijk niet en hobbel door. Ik sla rechtsaf en verderop laat ik Fleur even los voor een poepje (dat ze niet doet trouwens). Daar hoor ik Zwarte Spechten en ik zie er zelfs eentje duidelijk in beeld. Ik hoor nu ook eindelijk de roffel van een zwarte specht. Wat een ander geluid dan van de GBS! Veel lager, iets trager en dieper. Heel anders en nu weet ik dus echt hoe dat klinkt. Leuk hoor! Ik ga de heide op en lijn Fleur weer netjes aan. Dat vindt ze overigens prima. Ze is heel braaf vandaag.

klik voor groot

We hobbelen het korte stukje over de heide terug naar de Stakenbergweg en steken weer over voor het stuk terug naar de zandverstuiving. Hoe ver is het eigenlijk nog? Toen ik Fleur los liet stond de teller op 8 km. Ik kan vast verklappen dat de teller op ruim 15 km stond bij de voordeur dus kennelijk is het toch nog 7 km vanaf het verste punt terug naar huis via deze route. Ik hobbel door over het brede pad en wil via de verstuiving terug. Het laatste stukje dus gewoon wandelen. Vorige week kon je hier bijna niet overheen door de diepe sneeuw. Ik voel nu wat wind dus waarschijnlijk was het hoog opgewaaid daar. Het paadje dat ik kies door de heide was vorige keer ook niet te herkennen. Ik ben toen over het andere pad dichter bij het hek terug gelopen. Maar nu lopen we gewoon over het pad. Er liggen nog steeds gesneden sparretjes. Ik snap het niet, want wanneer gaat dat nou weg dan?

klik voor groot


<

Fleur is inmiddels weer los en gaat eindelijk poepen. Het is 10.44 dus zij kan er weer even tegen als we straks thuis zijn. Dat is dan wel weer fijn. Ze rent vrolijk op en neer over de zandverstuiving. Komend weekend wordt het zonnig dus ik ben benieuwd! Misschien wat oefenen met de drone nog en wat mooie plaatjes schieten. Ik zal blij zijn nu als ik thuis ben want het lopen gaat niet zo erg goed vandaag. Ik heb nog dorst ook dus het wordt weer tijd voor water mee voor woefje en voor mij denk ik.

klik voor groot

Ik lijn Fleur weer aan en wandel naar huis. Na ruim 15 km staan we weer voor de deur. Op naar de volgende run dan maar. Oh en wel met andere kleding aan. De winter broek mag echt even in de kast voor nu en mijn shirt ook!

gegevens:

* 15 km
* 7 graden

februari 115 km – 2021 totaal 298 km

15.02.2021 – hulshorst – 11 km

Vandaag is het geen mooi weer meer. Het miezert en dooit als een gek. Gisteren was ik bij de deur in mijn loop pakje en bedacht dat het misschien wel leuk was als ik met S. zou gaan wandelen voordat de sneeuw helemaal weg zou zijn. Zo gezegd zo gedaan. We hebben een fijn stuk gewandeld. Daarna de gasten gedag gezegd en naar Gorinchem gereden om de nieuwe drone op te halen. Ik ben zo’n enorme sukkel dat ik vorige week niet de drone op mijn rug heb meegenomen voor mooie plaatjes. Waarom zit dat ding niet gewoon standaard in de rugzak? Vandaag neem ik de nieuwe drone gewoon mee. Grijs en donker weer of niet. Als het even droog is, ga ik proberen 1 kiekje te maken van Fleur en mij. Misschien nog wel de zandverstuiving ook. Maar helaas blijkt de zandverstuiving dul en saai met dit weer.

klik voor groot

Niks mooie blauwe lucht en zon zoals afgelopen weekend. Sukkel. Maar goed. Ik vlieg een klein stukje en dan gaat het miezeren. Gauw in de tas dan maar en we gaan verder. Gelukkig is het redelijk te lopen nog met mijn Yaktrax. Ik neem het fietspad verder en sla linksaf deze keer. Over het zachte pad is het goed te doen maar waar ik eigenlijk weer linksaf het bos in wil, blijkt dat eigenlijk niet te gaan en dus keer ik terug. Fleur glijdt ook als een gek. Ik neem daarna dan maar het brede pad parallel aan het fietspad en dat gaat wel goed. Glibberend hobbelen we verder. Aan het einde is de sneeuw nog wel mooi vanwege de schaduw en met het laatste restje accu maak ik snel nog een kiekje van Fleur en mij. Toch eigenlijk wel echt leuk dus voortaan ding gewoon in de rugzak. Als ik nou de rits trekker verleng zodat ik de rugzak niet af hoef te doen om de etui te pakken, dan gaat het allemaal nog sneller! Na 11 km staan we weer voor de deur. Rare run, ik ben benieuwd wanneer de sneeuw nu weg is zodat ik normaal weer kan hobbelen. Het schijnt heel mooi weer te gaan worden.

klik voor groot



gegevens:

* 11 km
* 2 graden

februari 95 km – 2021 totaal 278 km

12.02.2021 – hulshorst – 12,5 km

Gisteren heb ik een prachtige ronde gemaakt met Fleur. Vandaag heb ik weer zin in een rondje. Ook een beetje omdat ik met de Yaktrax veel makkelijker loop dan met mijn gewone schoenen. Bovendien blijf ik lekker warm als ik een beetje door het bos hobbel en zeker in het zonnige deel zoals gisteren. Het is vandaag de koudste dag denk ik met min 7 of zelfs iets kouder nog. Ik ben benieuwd of het gaat qua ademhaling maar ik hou mijn buff gewoon weer voor mijn neus en mond in het begin. Gisteren was het ook prima te doen en zeker door het andere shirtje dat ik aan had getrokken met de hoge kraag. Dat is echt een vondst met die koudere weer. Overigens heb ik nog steeds alleen mijn ondertopje aan zonder mouwtjes.

klik voor groot

Ik wandel eerst aan de overkant. De zon schijnt al een beetje en ik maak een kiekje van Fleur op een heuveltje. Ze poept vrij snel en daarom ga ik maar naar de overkant zodat we in beweging gaan komen (en blijven) en ik niet eerst ijskoud word. Als ik terugloop naar de weg, hoor ik een Zwarte Specht die ik even later over zie vliegen. Blijft gaaf.

klik voor groot

Inmiddels rijden de treinen weer maar het hek gaat nog steeds niet open dus ik glibber met Fleur over het rooster waar zoveel sneeuw in gevallen is dat je er gewoon overheen kunt lopen. Zouden de hertjes dit nu ook doen? Ik hoop het niet. Gelukkig rijden er nog geen auto’s dus we kunnen lekker lopen. Aan de overkant maak ik de riem vast aan mijn harnasje en daarna gaan we beginnen. Het valt niet eens tegen. Gisteren scheen de zon volop en is het bovenste laagje gesmolten dat vannacht weer is opgevroren. Maar het is niet eens enorm lastig en hard dus dat valt alweer mee. We hobbelen rustig door over het fietspad. Vandaag weet ik wel hoe het pas loopt en volg ik gewoon het pad. Verderop ga ik van het pad af en neem het naastgelegen zachte pad waar een auto een prachtig spoor getrokken heeft. Tot mijn verrassing liep hier bijna niemand. Kennelijk neemt iedereen het fietspad. Ik ben er blij mee want we kunnen gewoon lekker doorhobbelen. Af en toe even een fotootje en weer verder. Aan het einde slaan we weer rechtsaf. Ik neem weer het brede zachte pad met het spoor omdat dat prima begaanbaar is. Het is wel echt prachtig hier en het blijft bijzonder zo’n laag die de aarde bedekt. De bomen buigen zwaar door vanwege het zware sneeuwdek. In de tuin hebben we veel eraf geschud. Ik hoop maar dat alles overleeft en dat we niet weer een lente krijgen zonder bloemen in de hortensias enzo.

klik voor groot


Bij de kruising ga ik weer rechtsaf en links langs de heide. Ik realiseer me te laat dat ik het tijdkijkerpad had kunnen nemen om weer hier uit te komen. Ik zie daar ook een spoor dus dat was wel begaanbaar denk ik. Zondag misschien proberen in de hoop dat het dan net zo mooi is als vandaag. Ik hobbel verder en maak een foto van de tijdkijker langs het pad. Misschien leuk voor het boekje. Ik kijk naar de sporen van de dieren in de sneeuw. En natuurlijk maak ik een foto van woefje in de sneeuw. Ik laat haar even los rennen en dan gaat het mis. Ze rent op en neer en blijft vervolgens hangen over een opstaand stronkje en gaat twee keer over de kop. Ze blijft even versuft liggen. Ze heeft toch niks? Ze komt beteuterd naar me toe en ik controleer haar lijfje op wonden en betast haar lichaam. Ze lijkt OK maar wel wat onder de indruk. Dan maar weer aan de riem samen verder. Ik ben altijd bang dat ze ergens tegenaan rent maar dit kan dus ook nog, Gisteren met die diepe sneeuw ben ik terug gekeerd omdat ik bang was dat ze een poot zou breken maar dit…. Ze beweegt en loopt verder prima dus vooruit maar. Een brokje gaat er ook nog wel in.

klik voor groot

Bij de kruising gaan we weer rechtsaf over het brede pad met het spoor. Ook hier weinig wandelaars geweest blijkbaar. Misschien toch te ver voor de meeste mensen. Het is erg mooi in het bos en we schieten lekker op. S. is bij 4c geweest lees ik op mijn whatsapp en gaat nu boodschappen doen. Wat een lieverd is het toch. Vandaag neem ik het eerste pad rechtsaf dan maar. Een pad waar gekapt wordt want ik zie een grote wagen staan. Het spoor is gelukkig redelijk glad dus ik kan gewoon opschieten. Ik stop nog even om naar een Goudhaantje te kijken dat vlakbij rustig zit. Verderop gaan we linksaf via het open stuk. Dat valt even tegen vanwege het spoor met de diepe groeven van de wagens. Verderop gaat het weer goed. Maar wat een puinhoop hier en wat lelijk gekapt. Overal ligt rommel. Gaat dat nog weg? Ik ben benieuwd maar we zullen zien.

Aan het einde van het pad neem ik toch de afslag naar links. Ik ben bang dat het hele smalle pad niet begaanbaar is. Dan maar hetzelfde pad. Is ook mooi! Ik laat Fleur een klein stukje los zodat ze door de heide kan rennen. Aan het einde neem ik haar weer aan de riem. Straks even via een andere route naar de zandverstuiving zodat ze echt kan rennen. Gisteren ben ik terug gegaan vanwege de diepe sneeuw maar ik weet nog een pad! Zo gezegd zo gedaan. Ik kom op het bospad naar mijn geheime paadje nog 2 mensen tegen maar daarna is er niemand meer. Ik maak Fleur los en we klimmen naar boven. Niemand! Heerlijk hier en Fleur rent als een idioot over de sneeuw en geniet met volle teugen. Ik ook!

Vanaf hier kan ik niet meer hardlopen dus ik ploeg door de sneeuw naar de uitkijk. Daar zie ik rechts van me al de eerste mensen op de slee. Jammer want ik moet Fleur nu even aanlijnen. Straks komen ze tegen haar aan! Verderop is de sneeuw al bijna weg bij de heuvel door de zon en de sleetjes. Jammer. Ik heb de drone niet bij me vanwege de kou maar het zou nog wel even moeten natuurlijk met deze zon. Unieke kans.

klik voor groot



Ik klauter omhoog en daarna weer naar beneden naar de parkeerplaats. Inmiddels is en wordt het druk dus gauw naar huis. Na 12.5 km staan we weer voor de deur. Op naar de volgende ronde.

gegevens:

* 12,5 km
* -7 graden

februari 78 km – 2021 totaal 262 km

11.02.2021 – hulshorst – 13 km

Ook vandaag is het weer prachtig buiten. Het weer is goed, er is volop zon maar het is heel erg koud. De nacht was kouder dan -10 dus het is wel even aanpoten met het open houden van het zwembad en de vijver. Maar tot nu toe lukt het. Ik ben benieuwd hoe we hier op terug kijken over een paar weken. Maar goed, we zullen het ermee moeten doen natuurlijk! Ik ga ook vandaag weer gewoon op pad en zie wel of ik een rondje kan doen of niet. Uiteindelijk wordt het misschien teveel ijs, maar voor nu kan het vast nog wel. Natuurlijk weer met mijn Yaktrax aan. Wat fijn toch dat we al die dingen gewoon hebben (en kunnen vinden). Woefje krijgt wel hertenstick op haar voetjes maar ze vindt het al minder vervelend dan in het begin allemaal. Niet de stick, maar de sneeuw. In het begin wilde ze nog wel eens aan haar voetjes gaan likken en bijten. Al die rare balletjes! Maar het gaat steeds beter. Ik wandel eerst even aan de overkant. Dat gaat allemaal prima met mijn sneeuwkettingen. Daarna ga ik naar de overkant. Ik ga ook even kijken op het zand. Ik zie rechts dat het zand zichtbaar is geworden door het sleetje rijden, terwijl er echt een hele dikke laag sneeuw nog ligt. Zo zie je maar hoe dat allemaal lijdt onder dat gedoe.

klik voor groot

Daarna hobbelen we weer langs de brandsweg over het mooie verharde spoor naar het einde. Ik denk dat ik dezelfde route ga doen als eergisteren want het was zo ontzettend mooi. Stil is het ook vandaag!

klik voor groot

Ik loop vandaag wel langs de heide maar loop niet zo ver als de Klarenweg maar sla rechtsaf weer mijn bekende route op.

klik voor groot



De zon schijnt nog steeds. Het is echt zo prachtig mooi allemaal. Heel onwerkelijk voelt het ook. Wafje geniet, ik geniet ook. Wat is het mooi. En ik ben wel erg blij met dat spoor anders was het allemaal niet zo makkelijk geweest denk ik. Aan het einde van het pad besluit ik naar links te gaan, de heuvel op. Dat is vast ook erg mooi! Helaas is het daar zo ontzettend diep dat het echt bijna eng is omdat je niet weet hoe ver je erin zakt. En dat geldt ook voor Fleur want die probeert te rennen en zakt soms helemaal weg. Straks breekt ze nog wat. Leuk om even gezien te hebben en ervaren te hebben maar niet om helemaal overheen te lopen naar de uitkijk. Dat is te ver en te diep.

klik voor groot


Ik loop dus weer terug en neem het gewone pad terug. Ik blijf even staan en geniet van de absolute stilte. Dat gebeurt niet vaak. Ik sta en luister. En hoor niks. Wat een ontspanning. Ik kan ook uit. Heerlijk. We hobbelen maar weer verder en slaan linksaf richting het stukje bos voor de zandverstuiving. Dat is trouwens ook prachtig met hele dikke sneeuwpakketten omdat het hier wat schaduwrijker is.

klik voor groot

Na ruim 13 km zijn we weer thuis. Het was zwaar en koud maar echt prachtig. We gaan gauw aan de slag aan de andere kant. De overburen willen wel even helpen met de wagen om de sneeuw daar weg te krijgen. Dit is echt teveel om gasten overheen te hebben!

klik voor groot

gegevens:

* 13 km
* -9 graden

februari 65 km – 2021 totaal 249 km

09.02.2021 – hulshorst – 12 km

Er ligt nog steeds veel sneeuw. Eergisteren heeft het echt de hele dag gesneeuwd. Prachtig hoor, maar we hebben wel veel werk gehad in de tuin om alles sneeuwvrij te krijgen op de takken etc. Gelukkig nog geen schade. Fleur en ik gaan maar weer een rondje lopen. Ik ben benieuwd of het weer gaat net zoals eergisteren. Toen was de sneeuw vers, vandaag natuurlijk niet dus misschien is het niet te doen. Ik trek in ieder geval mijn Yaktrax weer aan, want zonder is het niet te doen natuurlijk. De oprit ligt nog helemaal vol. Doordat er overheen gereden wordt, wordt het vast super glad allemaal. Blergh. Mooi maar lastig! Eerst maar even wandelen aan de overkant, dat gaat in ieder geval prima en Fleur vindt het hartstikke leuk natuurlijk.

klik voor groot


Als ze alles gedaan heeft, gaan we naar de overkant. Zal mij benieuwen….. Het spoor ligt nog helemaal onder de sneeuw en treinen rijden er dus ook niet. Op de parkeerplaats is het wel te doen maar het eerste stukje over het fietspad is nog best lastig vanwege de diepe sneeuw met vreemde sporen.

klik voor groot

Uiteindelijk ga ik naast het fietspad lopen. Daar ligt een goed en hard spoor waar ik prima overheen kan. Ik loop zelfs gewoon helemaal de brandsweg af. Onverwacht makkelijk. Ik ben wel happy met dit spoor waarvan ik vermoed dat het door een auto van de boswachter gemaakt is. Ik heb er echt iets aan want zonder…. Ik sla rechtsaf en ook daar loopt een mooi spoor langs het fietspad. Hier loop ik normaal nooit trouwens. Ik kies het paadje langs de heide. Ook daar vreemd genoeg een mooi spoor en….. ineens komt de zon tevoorschijn en is het geweldig mooi. Blauwe lucht, mooie sneeuw en een blije woef. Helaas duikelt de zon wel en wordt het daarna weer wat somberder. Het effect op de foto’s is echt groot!

klik voor groot


We hobbelen terug en ik kies het pad helemaal rechtdoor richting de Klarenweg. Daar laat ik Fleur dan straks even los op en richting het zand. Het is vast prachtig op dat laatste stukje! Dat blijkt ook te kloppen en rustig vervolgen we onze weg. Helaas is de sneeuw hier her en der zo diep dat ik echt niet meer kan hobbelen. Maar leuk is het wel! Ik maak twee mooie foto’s van Fleur die alles super leuk vindt.

klik voor groot

Als ik eindelijk bij de heuvel van de uitkijk kom, zijn er mensen sleetje aan het rijden natuurlijk. Ik ploeter moeizaam naar boven en kijk boven even naar de mensen die lol hebben met de slee. Het is gelukkig nog niet zo erg druk.

klik voor grooot

Na 12 km staan we weer voor de deur. Moe en koud maar het was wel leuk!

gegevens:

* 12 km
* -4 graden

februari 52 km – 2021 totaal 236 km

07.02.2021 – hulshorst – 10 km

Gisteren was ons beloofd dat we in een witte wereld zouden ontwaken en dat klopt! Een enorm pak sneeuw ligt er inmiddels en het sneeuwt nog steeds. Volgens de verwachting gaat het de hele dag sneeuwen. We hebben gasten in ons huisje die tot 16 uur zouden blijven maar ik ben benieuwd of ze straks weg kunnen komen. Gelukkig komen er geen nieuwe mensen morgen dus ze kunnen blijven als ze zouden willen. Ik pak me dik in en ga proberen met Fleur een rondje te doen. Ik heb mijn buff om, mijn dikke shirt, dikke tight, giletje en mijn groene jackje. Dat zou genoeg moeten zijn hoop ik. Afwachten maar. Het wandelen is vrij koud dus als Fleur alles gedaan heeft, vertrek ik naar de overkant. Ik heb mijn Yaktrax aan want anders zou ik niet kunnen lopen met al die sneeuw. Zou ik uberhaupt vooruit komen aan de andere kant? Er is nog niemand en de laag is op zich nog te doen merk ik. Het spoor ligt helemaal onder de sneeuw dus treinen zullen er niet rijden vandaag vermoed ik.

klik voor groot

Ik hobbel naar de parkeerplaats en daar gaan we van start. Fleur wil ook wel een brokje dus dat gaat alvast goed. Het lopen gaat niet overal echt goed en het is vooral vermoeiend maar het loopt wel aardig. het enige probleem is mijn buff. Door de adem wordt het nat en door de kou wordt dat dus hard en nutteloos. Maar goed, uiteindelijk heb ik het niet meer echt nodig. Mijn dikke handschoenen zitten niet erg lekker merk ik en ik kan er niks mee op de telefoon. Wat een stom gedoe. We hobbelen verder en voordat ik het weet ben ik al aan het einde van de Brandsweg. Ik ga niet al te ver want het is wel koud zo met die sneeuw die maar door blijft gaan. Ik probeer een kiekje te maken van Fleur op het bankje aan het einde maar ze wil niet echt zitten en kijken en mijn vingers worden er ijskoud van dus ik stop er maar mee en loop verder.

klik voor groot

Ik neem het eerste pad weer terug zodat we niet al te lang buiten zijn. Dat gaat goed in het begin maar uiteindelijk kom ik op het deel waar de grote wagens gereden hebben. Die sporen zijn bijna niet te lopen dus ik neem een ander paadje terug naar het fietspad en loop vandaar weer verder. Inmiddels komen de eerste mensen me tegemoet en zelfs een paar mountainbikers waarvan er al eentje gevallen is zie ik. Op de parkeerplaats is het al erg druk dus ik ga niet daar heen. Eerst terug naar de overkant. Daar nog even een plasrondje in het bos en dan gauw naar binnen. Brrrrrr.

klik voor groot



gegevens:

* 10 km
* -4 graden

februari 40 km – 2021 totaal 224 km

05.02.2021 – hulshorst – 16 km

Gisteren heb ik de hele middag in de tuin gewerkt. Dat was vermoeiend maar ik ben wel heel blij dat ik het gedaan heb en dat dat gedaan is. Ik plantte eindelijk alle gaspeldoorn, haalde wat dingen weg etc. Snoeien gaat nog niet omdat het komende week ineens gaan sneeuwen en koud wordt. Zo ontzettend balen maar goed we moeten er even door. Ik hoop maar dat er niet teveel schade is. Het doet me denken aan winter 2017/2018 toen we hier nog niet eens woonden en een dik pak sneeuw kregen die onze bomen deed knakken etc. Grrrrrr. Ik hoop ook dat ik nog kan lopen volgende week!

Vandaag heeft S. al Fleurtje uitgelaten en hartstikke laat gaan we dan eindelijk op pad voor ons rondje. Het is best aardig weer dus vooruit maar. Ik ben wel moe. Misschien van gisteren, ik weet het niet zeker. Ik wandel met Fleur aan de overkant. Ze heeft ineens een dikke bult op haar linker sprong gewricht. Blijkbaar heeft ze er geen last van. Is het nou een legger? Iets anders? Ik snap het niet maar eerst maar even afwachten. Het hobbelen over de Brandsweg naar de kruising gaat moeizaam. Ik loop maar 500 mtr stukjes en dat kost me zelfs moeite. Hoezo nu dan? Toch niet van gisteren? Ik sliep notabene prima. Ik snap er niks van maar ik hobbel rustig door. Ik ga gewoon vandaag weer naar de heide dus het langere stukje. Na de brandsweg gaat het wel iets beter. Dat eerste stuk is ook echt vervelend als je moe bent, want dan lijkt het eindeloos en ook eindeloos stijgend wat natuurlijk helemaal niet zo is. Al snel zijn we bij de Stakenbergweg en steken over. Daarna lekker over de heide en weer terug. Deze keer loop ik wel naar het einde van de Klarenweg zodat we over het zand terug kunnen. Grappig dat dit nu mijn rondje is geworden terwijl ik er nooit kwam met Zivaatje. Het schiet nog niet zo op met het opruimen van de geknipte sparretjes maar ze doen wel wat. Natuurlijk zijn ze nu weer aan het lunchen om 13 uur. Vorige keer waren ze aan het koffie drinken dus ik zie ze nooit werken. Ik sla rechtsaf het pad op naar het zand en laat een stukje verder Fleurtje ook los. Ze gaat lekker plassen en poepen en is helemaal blij. Inmiddels is het zonnetje er ook bij. Wat is het dan mooi hier! Ik maak wat foto’s en geniet. Het lijkt wel lente. Raar idee dat we komende week sneeuw en ellende hebben. Ik hoop echt dat het snel voorbij is allemaal en dat we dan zonder schade in de tuin gewoon naar mooie foto’s kunnen kijken. Kom maar op met het voorjaar hoor!

klik voor groot




gegevens:

* 16 km
* 6 graden

februari 30 km – 2021 totaal 214 km

03.02.2021 – hulshorst – 14 km

Nou februari begint dus niet goed qua lopen. Na 8 maanden ben ik ineens weer ongesteld geworden en niet een beetje maart heel erg natuurlijk. En daarbij voelde ik me gammel dus de laatste dagen liep ik dus niets. Maar vandaag wil ik gewoon op pad. Ik heb geen idee of ik dat ga redden met mijn tampon maar dat gaan we dan wel zien. Eerst even wandelen met Fleur en daarna naar de overkant. Het lopen gaat niet eens slecht en het voelt redelijk allemaal. Ik ga dus weer hetzelfde rondje lopen als de vorige keer naar de heide aan de overkant van de Stakenbergweg. Ik hobbel vrolijk door en al snel lopen we over de heide. Fleur is braaf en ik kom niemand tegen. Bij de kruising kijk ik een op de kaart of ik een andere kant op zal gaan. Maar misschien red ik dat dan toch niet qua gedoe dus ga ik maar weer richting huis. Dat duurt toch nog minimaal 7 km dus vooruit maar. Als ik de weg overgestoken ben en weer op het bekende pad richting de Klarenweg loop, komt de auto van het Aortjes Huus me achterop. Die hebben de afgelopen maanden ook geen inkomsten gehad. Wat zuur toch allemaal. Al nadenkend hobbelen we verder. Inmiddels weet en voel ik al dat ik enorm doorgelekt ben en daar baal ik van natuurlijk. Ik loer eens wat er te zien is. Nou veel. Dat betekent dus dat ik niet rechtdoor kan lopen en via het zand terug kan omdat er mensen bezig zijn met de sparretjes en dennetjes op de heide. Dan maar rechtsaf. Fleur vindt alles best natuurlijk. Maar dat betekent ook dat ze straks niet nog lekker even los kan ergens en dat is wel jammer. Als ik dichtbij het fietspad ben, kijk ik even hoe het eruit ziet. Oei…. ik besluit mijn regenjasje om mijn middel te binden zodat aan de achterkant niets te zien is. De mouwen moeten dan maar voor een beetje afschermen. Helaas kom ik ook nog mensen tegen maar volgens mij is het zo allemaal wel te doen. Ik let nauwelijks meer op het lopen en hobbel gewoon maar door en naar huis. Na ruim 14 km staan we weer voor de deur. Volgende keer beter!

klik voor groot

gegevens:

* 14 km
* 2 graden

februari 14 km – 2021 totaal 198 km