Vandaag weer een lekker rondje gelopen. Deze ronde liep ik al eens eerder en dat maakt het wel makkelijker omdat je niet hoeft te zoeken. Het leek me een leuke ronde voor S op de fiets omdat het naar Doon Hill monument gaat, waar je anders niet zo makkelijk komt. Het stelt geen bal voor maar wel leuk om eens te zien. Vorig jaar heb ik me rot gezocht om de weg terug te vinden, nu wist ik natuurlijk gewoon.

Het begin is een klim van ruim 80 meter over nog geen 600 meter lengte. Dat is best wel even klimmen en met de fiets vanuit nul is dat dus niet te doen.

klik voor groot

Maar al snel waren we dan toch op pad en konden we weer even normaal lopen (en fietsen). Het uitzicht was geweldig zo bovenop, maar ik mis echt de gele velden die vorig jaar voor spectaculaire beelden zorgden. Volgend jaar dan waarschijnlijk weer.

klik voor groot

Ik wist dat we de weg even moesten volgen en uiteindelijk links af zouden slaan en off road verder zouden moeten. Aan de foto’s van vorig jaar te zien, zou dat met de fiets ook goed te doen zijn en dat klopte gelukkig wel.

klik voor groot

Het pad liep heerlijk en met fladderende armpjes ploegde ik verder over het pad. Voor S was het gelukkig ook allemaal goed te doen over het off road pad. Hier kom je wandelend niet zo snel dus het was erg leuk om nou eens te kunnen laten zien waar ik allemaal kom met de benenwagen!

klik voor groot

Uiteindelijk konden we linksaf slaan richting Doon Hill. Dat is een beetje vervelend pad omhoog, dus wandelde ik met hem mee naar boven. Op de terugweg moeten we weer zo’n soort pad doen en dat is iets beter beloopbaar.

Eigenlijk stelt Doon Hill monument niets voor. Het zijn alleen de contouren van de gebouwen die er hebben gestaan. Verder is er niks te zien. Je moet op de foto wel erg goed kijken, wil je kunnen zien waar het eigenlijk om gaat. Ik herinner me nog dat ik hier vorig jaar beteuterd stond te kijken. Het was toen geen mooi weer, en ik wist daarna ook niet hoe ik weer terug op het pad moest komen en tilde woef overal overheen zonder resultaat. Vandaag wist ik gelukkig wel hoe we weer terug moesten dus dat was geen probleem en al snel rende ik weer naar beneden op weg naar het huisje.

klik voor groot

Ik vind dat lopen over paden erg leuk en veel leuker dan over de weg. Het gaat me ook redelijk goed af. Misschien slof je wel minder dan over de weg waardoor je een hele andere loophouding hebt, ik heb geen idee. Maar ik tufte lekker omhoog over het grassige stukje.

klik voor groot

Uiteindelijk kwamen we weer uit op de splitsing waar we gisteren ook waren en kozen we toch voor het graspad (zoals de route ook liep) waar S gisteren nog zo liep te schelden. Maar naar beneden zou wel lukken!

Ik vond het erg lastig lopen naar beneden omdat het gras heel hoog stond en je moet opletten dat je niet op stenen trapt. Als je de stenen gewoon ziet, dan is er niks aan de hand natuurlijk maar zo onzichtbaar is het best link. Maar wel leuk en al snel waren we weer beneden en begon ik aan de cool down. Woeffie vond het prachtig.

klik voor groot

Op naar de volgende run. Morgen waarschijnlijk niet, omdat we naar de farne islands gaan om vogels te fotograferen. Zondag dan maar weer en daarmee heb ik dit jaar nog niet zo weinig gelopen als deze maand!

Gegevens:

* 10 km
* 17 graden

rondje in google earth openen

mei 204 km – 2014 totaal 1.181 km

rapa nui – 22 km
hoka bondi b – 335 km
hoka stinson tarmac – 460 km
hoka stinson trail – 473 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 256 km

Vandaag bedacht ik ineens dat het misschien leuk zou zijn als S. mee zou fietsen hier. Ik stuurde dus een mailtje naar D. en meteen kwam er een antwoord dat er meerdere fietsen waren en dat hij wel even zijn vrouw en zoon zou SMSen. Het zijn werkelijk schatten, niks is teveel. Super gewoon. S. vond het overgens wat minder leuk dat ik om een fiets gevraagd had…….Maar terwijl we nog even aan tafel zitten, zie ik ineens een van de jongens voorbij lopen met een fiets. Ik roep dus blij dat er een fiets in aantocht is en jawel…. fiets! Dat is dus geregeld! De zoon van D. vraagt zich openlijk af of we gek geworden zijn met die fiets. Of we weten dat het een beetje hilly is en welke kant we eigenlijk opgaan. Ik wijs en zeg blij dat we eerst naar de Ford zullen lopen en dan rechts af zullen slaan. Hij kijkt wazig en dringt niet verder aan, maar wijst nog wel behulpzaam op de kaart naar andere leuke routes. Jajaja, die gaan we ook nog allemaal doen! Eerst deze even want daar ken ik de weg. Behalve het wegrondje, zullen we ook nog even een extra lusje doen, deels even over gras en daarna over een onverhard pad. Maar mijn geheugen blijkt toch een beetje anders dan de werkelijkheid maar daarover later meer.

klik voor groot

Vol goede moed en zin gaan we dus op pad. Als we vertrekken, komen we de vrouw van D. ook nog even tegen. Ze kijkt wat verrast en vraagt of het leuk was, en of we niet nog een tweede fiets willen hebben. Nee nee, ik ga lopen, S. gaat op de fiets en de hond loopt gewoon mee. Als we op weg zijn, blijkt dat de banden een beetje zacht zijn, en S gaat even terug om ze op te pompen. Ik vertrek vast voor de warming up. Het is lekker weer, maar het is een beetje fris nog dus heb ik mijn arm sleeves nog aan die ik al snel af zou doen. Als ik warm ben, klauter ik de eerste heuvel op en dat gaat prima. S. zal hier straks tegenaan moeten fietsen maar gelukkig kan hij dat nu op zijn eigen tempo doen. Ik zie hem nog nergens, dus hij is nog met de fiets bezig denk ik. Ik hobbel verder. Wat is het ontzettend mooi. Gek genoeg geen gele koolzaad velden dit jaar en dat is erg jammer, want dat maakt het gebied zo fraai. Ik loop over de ford die helemaal droog is gelukkig en klim weer omhoog. Ik zie een prachtige ree staan en geniet. S is nog steeds nergens te vinden en als ik bij de afslag kom, besluit ik even te stoppen en te wachten maar dan zie ik S. ineens al verhit aan komen fietsen. Het gaat wel en dus hobbel ik verder. Volgende heuvel op!

klik voor groot

Verder lopen we. Woeffie geniet, ik geniet maar S heeft het wel een beetje moeilijk geloof ik. Hij wandelt ergens de heuvel op, ik hobbel door en als we naar beneden gaan, loopt het weer heerlijk en al gauw komt S. weer naast me fietsen. Het tempo ligt op 4.45 min/km en dat loopt lekker natuurlijk.

klik voor groot

Al snel zijn we weer bij de afslag van de farm en gaan we richting Little Spott. Ook daar een beetje op en neer maar niet zo heftig meer als op het eerste stuk. We lopen verder, slaan weer rechtsaf, komen weer op een rottig stukje en sluiten dat weer af met een mooi stukje dat naar beneden loopt.

klik voor groot

Daarna besluiten we even de exra lus te maken. Eerst even omhoog, daarna rechtsaf door een veld. En hier heeft mijn geheugen me blijkbaar in de steek gelaten want het pad is in werkelijkheid veel langer dan ik me herinner en loopt aardig omhoog. Bovendien staat het gras vrij hoog, wat met de fiets ook geen lolletje is. Ik hobbel naar boven maar als ik omkijk om van het uitzicht te genieten, zie ik een totaal vermoeide en chagrijnige S aankomen. Hij vindt het niet meer leuk, is op het pad aan het schelden en vindt mij volgens mij ook even helemaal niet leuk. Ahum.

klik voor groot

klik voor groot

Herkenbaar, want ik kan ook heel geirriteerd doen als het niet zo lekker loopt allemaal. Blijkbaar is dat wel een menselijk trekje. Ik probeer de zaak wat te sussen door te zeggen dat het maar een klein stukje is en dat het pad straks echt weer normaal wordt. Welnee, ook dat heb ik dus anders onthouden want er komt een kloterig pad met nare grote keien. Ook al niks voor de fiets en mijn Rapa Nui vragen zich ook af waar ze nu weer overeen gestuurd worden en roepen ‘wij zijn de tarmac variant en niet de trail variant’. Maar het gaat prima en al snel komen we weer bij de weg uit. Vanaf daar even golvend op en neer voordat we steil naar beneden zullen gaan. Het uitzicht is geweldig, maar wat mis ik de gele velden van vorig jaar!!

klik voor groot

klik voor groot

Als de weg heel steil wordt, klok ik af en gebruik ik de rest voor de cool down. Dit is zo steil, daar ga ik mijn knietjes niet op kapot maken met naar beneden rennen dus het is mooi geweest. Ik vond het weer onwijs leuk om dit eens zo samen te doen. S. is vooral heel blij dat hij er weer is en hij maakt me duidelijk dat hij eventueel wel met een wegrondje mee wil maar niet meer ‘over die stomme paden’. Ja baas……

klik voor groot

Na 14 km komt er dus weer een einde aan een leuk rondje hier. Op naar de volgende!!

Gegevens:

* 14 km
* 12 graden

rondje in google earth openen

mei 195 km – 2014 totaal 1.171 km

rapa nui – 22 km
hoka bondi b – 325 km
hoka stinson tarmac – 460 km
hoka stinson trail – 473 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 256 km

Vandaag het eerste rondje na de marathon van afgelopen zondag. We zijn bijna de hele middag op pad geweest om vogels te kijken en te fotograferen. Dat was leuk. Maar ik wil toch nog even lopen. Aanvankelijk dacht ik lang te lopen maar aangezien het al laat was en ik de Rapa Nui even wilde proberen, besloot ik tot het korte rondje dat ik al eerder liep hier. Ik wilde eerst even tempo lopen maar de klim de heuvel op was wel heftig en die haalde ik niet. Even omhoog wandelen dus maar. Hum… dat betekende dus dat ik niet meer mijn 4000 mtr lapje kon proberen te evenaren van vorig jaar. Toen ik boven gekomen was ben ik weer lekker gaan lopen. Maar wat ging ik nou doen… rustig of even kijken of ik het nog kon…. De gemiddelde pace was natuurlijk tot het nulpunt gezakt met dat klimmetje. Maar niet getreurd, ik slingerde de motor weer aan en zou wel zien waar ik uit zou komen. En al snel scheurden woef en ik over het stukje weg. Even lekker een stukje dalen dus lekker vaart maken. Door en door…. eens kijken wat ik nou nog op die 4000 mtr lap zou kunnen halen. Just for fun. Haf oog op de HF om te kijken of dat na de marathon niet te gek werd. Lopen lopen en harder lopen even voor de gein. Stukje dalen en stukje stijgen. Beetje vaart maken. Het gemiddelde van ruim over de 7 min/km van het begin zakte steeds verder terug en uiteindelijk klokte ik dat 4000 mtr lapje af op 5.53 min/km. Vorig jaar liep ik 5.45 min/km maar wandelde ik niets en sukkelde ik dus niet het eerste stuk doelloos zoals nu. Wow. Ik kan het dus blijkbaar nog wel. Leuk. Om mijn lichaam wat rust te geven, deed ik de rest van de route heel rustig op AF tempo. Dat was lekker.

De schoenen zitten heel anders dan de Bondi. Minder zacht en wat stugger. Ik moet er even aan wennen maar ze zijn wel vrij licht Nog even bekijken dus hoe dat voelt.

Op naar de volgende ronde dan maar weer. Ik voel niets, geen spierpijn niks!

Gegevens:

* 7,5 km
* 10 graden
* pace 4000 mtr lap 5.53 min/km

mei 182 km – 2014 totaal 1.157 km

rapa nui – 8 km
hoka bondi b – 325 km
hoka stinson tarmac – 460 km
hoka stinson trail – 473 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 256 km

Vandaag toch maar de auto vast naar de finish area in Musselburgh gebracht. Douglas was zo aardig om ons te brengen op zondag, rond te rijden en weer naar huis te brengen na de run maar het leek toch handiger om de auto daar te hebben (was het eerste plan overigens ook) en zo hebben we het uiteindelijk gedaan. Om 16 uur vertrokken we dus hiervandaan om de auto weg te brengen en aansluitend even via Prestonpans, Gullane en Longniddry naar Gosford House te rijden. De marathon loopt vanaf 10 miles naar het estate, keert daar om en gaat weer terug naar Musselburgh waar de finish ook is. Het is een kale, sombere route door nare stadjes. Alleen het eind richting het keerpunt is wel mooi langs de zee en de loop over het estate is zeker leuk met het 18 mile punt daar. Onverhard, dus lekker grindjes happen. Er was iemand bezig om het allemaal een beetje aan te stampen met een roller maar helaas regent het nu dus dat zal wel een puinhoop zijn morgen.

Na het estate dus weer 8 mile terug naar de finish maar daar staat dan gelukkig de auto te wachten! Ik ben erg benieuwd hoe het zal gaan morgen. Ik heb wel een plan maar heb geen idee of dat haalbaar is. Ik probeer 6.45 min/km te lopen met een RWR ratio van 2/30 aan het begin. Ik heb geen flauw idee of het iets gaat worden maar dat zie ik morgen dan wel en dan moet ik het aanpassen eventueel. Wat ze hier ‘vlak’ noemen is een op en neer golvende weg die weliswaar lager ligt bij de finish dan aan de start maar desondanks dus aardig op en neer golft. Twee jaar geleden was dat echt een probleempje op het korte stukje van de golfcourse naar het keerpunt voor de halve marathon. Nu dus 8 miles heen en 8 miles terug. Zoals het ernaar uitziet hebben we ook 18 miles wind tegen want er staat een NE wind.

Afwachten dus maar. Ik hoop dat mijn plannetje gaat lukken!

klik voor groot

Een paar dagen voor de marathon dus nog even lekker op pad dan maar. Stefan maakt eerst nog wat foto’s voordat we op pad gaan.

klik voor groot

Vandaag een kort rondje om nog even los te lopen. Het liep wel lekker eigenlijk en ik heb alleen bij het klimmen even RWR gedaan. Deze keer liep ik tot de klim op 6.10 min/km om alles kwijt te raken tot 6.22 min/km na de klim en uiteindelijk te eindigen op 6.18 min/km. Ongelooflijk dat je zo snel alles kwijt raakt met even tutten op een klimmetje. En dat loop je dan maar matig weer goed in de laatste kilometer. Ik was dan weliswaar 25 seconden per kilometer sneller dan gisteren, maar eerlijk gezegd kan me dat toch weinig boeien. Ben niet zo geschikt als ‘competitief beest’ vrees ik. Maar het rondje ging wel OK. Overigens schrok ik me rot toen ik zag dat ik hier vorig jaar 5.45 min/km over deed (op 4 km dus niet met de klim en de volle 6 km) maar goed, toen liep ik niet twee dagen voor de marathon dus maar eens kijken later in de weken dat ik hier nog ben of ik dat nog haal dit jaar! Eerst op naar de run zondag!

klik voor groot

Gegevens:

* 7,5 km
* 10 graden

mei 131 km – 2014 totaal 1.107 km

hoka bondi b – 325 km
hoka stinson tarmac – 418 km
hoka stinson trail – 473 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 256 km

Vanmorgen met de boot aangekomen in de UK. Redelijk geslapen dus dat was geen probleem. Woef deed het gelukkig ook prima Eerst even ontbijten, en daarna shoppen. Tesco, hondenspullen en tot slot even naar een renwinkel waar ik een waterbelt had laten klaar leggen. Nou dat was niks, maar verder kijkend vond ik leuke kleding. Ik koop eigenlijk niet veel kleding maar in de UK is het allemaal veel goedkoper dan in Nederland dus toch maar even wat gepast. Leuke dingen gevonden! Daarna hebben we wat gegeten en zijn we eindelijk richting de cottage gegaan. Om 21 uur kwamen we aan, en heb ik meteen de dakkoffer open gerukt om mijn renspullen en schoenen te pakken. Binnen 10 minuten was ik op weg voor een kort rondje met woef want dat had ze wel verdiend na 31 uur als kistkalfje in de auto! Net voor het donker waren we weer thuis. Moet wel weer even wennen aan de geur hier en ook aan de heuveltjes maar het was prima te doen eigenlijk. Op naar de volgende ronde! Kan me nauwelijks voorstellen dat het al een jaar geleden is dat we hier waren!

klik voor groot

Gegevens:

* 7,5 km
* 10 graden

mei 124 km – 2014 totaal 1.100 km

hoka bondi b – 317 km
hoka stinson tarmac – 418 km
hoka stinson trail – 473 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 256 km