Monthly Archives: May 2015

31.05.2015 – edinburgh half marathon – 21 km

Vandaag is het dan de dag van de HM van Edinburgh. In 2012 liep ik diezelfde HM voor de eerste keer en daar haalde ik toen mijn PR (dat nog steeds staat 2.08.29). Ik deed een vermoeiend en zwaar schema daarvoor met in de aanloop een 5K en 10K wedstrijd waar ik overigens ook een PR haalde destijds. In 2013 zou ik hier dan de hele marathon gaan lopen, maar uiteindelijk startte ik niet omdat ik – na alle weken training en de volle afstand – een rare liespijn kreeg die niemand kon verklaren. Ik durfde het niet aan en liep gewoon wat voor mezelf toen. In 2014 liep ik uiteindelijk hier toch de marathon overigens. Dat jaar hadden we een top vakantie met heel mooi weer en ging S. voor het eerst ook met de fiets mee op rondjes in de buurt.

Dit jaar geen poespas rond schema’s en trainingen. Ik heb totaal niet getraind voor een (snelle) halve marathon want ik liep voornamelijk offroad en op MAF. Maar op zich zou dat laatste me niks in de weg moeten leggen voor een goede tijd want het legt een prima basis. Aangezien mijn hartritme me vanaf november 2014 niet meer zo in de steek laat tijdens snellere runs, zou in principe alles op groen moeten staan voor een redelijke run. Fit was ik op zich zeker. Zo mijmerde ik over mijn beste tijd van 2012 (2.08.29) en de tijd van de laatste HM in Terschelling november 2014 (2.14.35) en de Bruggenloop in december 2014 (1.33). Die laatste was geen beste uitslag eigenlijk. In 2015 liep ik alleen de ultra in februari en een 5K en 10K voor de lol op heel lastig terrein. Eigenlijk gingen beide runs wel goed overigens. Wat zou ik dan nu kunnen lopen? Ik dacht niet zozeer aan mijn 2.08 en nam me voor happy te zijn met een tijd sneller dan 2.14 maar helemaal blij te zijn met een 2.10. Met die gedachte ging ik gisteren lekker slapen. We zouden om 6.30 vertrekken naar Edinburgh. Eerst richting Musselburgh om de auto te parkeren bij de finish en daarna door naar de start. D. was weer zo aardig om ons weg te brengen naar de stad en voor het eerst hadden we de fiets ook bij ons in de taxi. Vorig jaar reed D. de hele weg met S. langs het parcours van de hele marathon. Voor niemand eigenlijk leuk en ook niet handig. De fiets leek een prima idee dus zo hadden we het gepland.

De voorspellingen waren vreselijk voor vandaag: harde wind en slagregens. Er was zelfs een weerswaarschuwing uit gegaan vanuit de organisatie. Eerst maar eens zien. Keurig op tijd vertrokken we vanmorgen. Ik had een beker slimfast met ribose genomen en had een reserve softflaskje mee voor bij de start met ribose en nesquick. In mijn spibeltje had ik 150 cc nesquick en ribose gedaan voor het geval dat. Verder lekker niets. Geen rugzakje, helemaal niets. Dat loopt toch zoveel lekkerder dan met iets op je nek!

De auto konden we prima kwijt bij het sports centre in musselburgh. Overigens stond bij terugkomst een medewerker iedereen weer weg te sturen want ze wilden natuurlijk alleen members daar hebben. Maar wij hadden een fijne plek niet te ver van de finish. Daarna gauw met de taxi richting centrum Edinburgh waar D. ons afzette en verder geld ging verdienen met andere lopers.

klik voor groot



Even snel bij een mooi hotel op een lekker warm toilet plassen en daarna naar de start. Het regende zachtjes maar de wind viel erg mee. Stom genoeg hadden we geen ponchos meegenomen maar ik had wel mijn dunne waterdichte broek aan en een regenjack. Voor de run had ik mijn lange tight aan, een korte mouwen thermo en een shirtje. Voor het begin de dunne sleeves en een petje vanwege de regen. De pet en de sleeves bleken toch veel te heet vanaf de eerste meter overigens!

klik voor groot

We waren niet extreem vroeg en hoefden dus niet al te lang te wachten op Regent Road. Mijn startvak was daar vrij vooraan dus dat was ook prettig. Om 8.05 ging de eerste wave van start en om 8.10 ging ik dan over de start streep. Er was omgeroepen dat Regent Road erg slippery was en dat klopte ook. Het zorgde ervoor dat ik netjes liep en vooral niet te snel van start ging. In 2012 scheurde ik de eerst 5 km weg met 5.30 min/km wat ik dus totaal niet heb volgehouden. Nu bleef ik rond de 6 min/km lopen en dat zou ook al prachtig zijn als ik dat zou kunnen volhouden met een continue loop.

klik voor groot






De eerste kilometers gingen snel. Even door de stad en daarna door een soort parkje. Ik hoopte S. daar te zien om mijn pet af te kunnen even. Helaas heb ik hem daar niet gezien maar een stuk verderop wel en toen kon ik mijn pet en sleeves kwijt. Heerlijk! Ik kwam snel weer in mijn ritme en draafde door. De eerste 5 km gingen keurig op 6 min/km en al snel draaiden we de promenade langs de zee op. Ik wist dat daar de 10 km mat ook zou liggen. Helaas zag ik S verder nergens langs de route. Ik hoopte maar dat het allemaal OK was op de fiets (dat bleek zo te zijn gelukkig).

klik voor groot







Ik liep in 1.00.00 over de mat, keurig op 6 min/km dus ik was tevreden maar ik moest het nog wel even zien vol te houden natuurlijk. Na de boulevard weer langs de weg. De route is echt vreselijk maar vandaag was ik alleen bezig met mijn horloge en met lopen. Ik had de route immers al eens gezien en veel was er niet te beleven.

klik voor groot




Ik wist dat Musselburgh racecourse nu al snel dichterbij zou komen. Op 15 km langs de racecourse, dan met 16 km bij de rotonde Musselburgh weer uit en dan het heen en weertje dan in 2012 nog zo lastig was. Met 12 km wurm ik mijn softflaskje uit de spibelt tijdens het lopen. Ik raak wel even uit mijn ritme maar ik heb het snel op en ben daarna weer snel in het ritme. Ik kan inmiddels wat beter cadans vasthouden terwijl ik andere dingen aan het doen ben. Toch maak ik een rekenfout, want ik reken met 6 min/km en reken door met een finishtijd van 2.06 terwijl dat niet klopt. De route is 21.22 km en die 220 mtr kost dus meer dan een minuut. Eigenlijk stom, want ik had met 6 min/km moeten rekenen met een basis finish tijd van 2.07.15 ongeveer. Mijn PB is 2.08.29 dus ik kon maar 75 seconden verliezen op het hele stuk. Maar goed… voorlopig liep ik in ieder geval nog mooi vlak en niet zoals in 2012 waar ik van 5.30 min/km over de eerste 5 km al snel wegzakte en uiteindelijk zelfs op 6.35 min/km zou gaan lopen in het vierde blok (!). Nu ging het veel beter dus ik had nog steeds goede hoop op een mooie tijd die nog niet eens moeilijk te halen zou zijn. Omdat dit weer de eerste keer was dat ik zoiets deed, was mijn eerste doel nu mooi vlak te lopen op een redelijk goede tijd. Zou het gaan lukken? Ik loop verder en al snel klinkt het 15 km signaal op mijn horloge. Ik loop door Musselburgh langs de racecourse.

klik voor groot


Het ziet er nog steeds goed uit. In tegenstelling tot 2012 voel ik dat ik er nu bijna ben. Even naar de rotonde en dan kan het niet meer dan 2 km zijn tot het keerpunt. De weg glooit een beetje op en neer maar het voelt prima. In 2012 leek dit nog een op en neer gaande weg met eindeloze stroom lopers waar het keerpunt maar niet in zicht kwam. Hopeloos was het toen en ik verloor veel tijd. Nu niet, ik hou het tempo vast en kijk per kilometer. 17 km… nog steeds op schema…. 18 km en inderdaad is daar het keerpunt al…..De andere kant weer op en zien dat er nog een eindeloze stroom lopers aan die kant loopt. Daar komt kilometer 19 al en nog steeds gaat het goed. Alleen had ik dus iets beter moeten rekenen (achteraf)…..Ik zie en 12 mile bord dus nog maar 1.600 mtr. Ik kijk op de klok en reken uit wat de finish tijd zou kunnen zijn. Ik zet een beetje aan maar wanneer moet dat nou…. Bij de rotonde staat S. te roepen. Ik til mijn hand op maar ben bezig met de tijd nu. Normaal doe ik dat niet zo eigenlijk maar het loopt nu prima en niets staat me in de weg om een redelijke tijd te lopen. Zonder tempowerk, zonder schema en zonder specifieke training voor dit evenement. Ik heb gewoon al 20 km continu op mooi tempo gelopen. Het voelt best goed en het voelt als een opsteker na mijn eigen trainingen en het geduld om weer op de weg te komen. Ik loop door de mensen massa die bij de rotonde staat en ga op weg naar het park waar de finish is. Die finish is ineens dichterbij dan ik denk en ik ga linksaf het park in. Daar liggen van die enge ijzeren platen die misschien ook glad zijn. Maar ik kijk op mijn horloge. Ik zie de 2.08 in beeld en ik WIL per se nu nog op 2.08 finishen. En dat lukt. Ik klok af. De 2.08 is het enige dat me boeit. Ik weet dat het (net) geen PB is maar ik ben stomverbaasd en verrast. Wat goed zeg en dan ook nog op deze manier Vlak, zonder gedoe en gewoon ‘goed’. Na alle kilometers van de afgelopen weken. Goed gedoseerd.

klik voor groot

Na de finish krijg ik de medaille en het zakje met goodies en T-shirt. Jammer genoeg blijkt het een hele grote maat te zijn. Niks aan te doen. Het shirt uit 2012 heb ik wel eens gedragen want het was toen een fijn shirt.

klik voor groot

Dit jaar zie ik S. meteen staan bij de finish. Dat is fijn want dan kan ik mijn kleren pakken en me even snel gaan omkleden. Mijn nieuwe Lafuma softshell zit heerlijk ondanks mijn vochtige armen. Het is namelijk weer bloedheet in de kleedkamers. Maar ik ben weer lekker warm en aangekleed. S. is gelukkig niet nat geworden onderweg. We hadden anders al bedacht dat we eventueel bij de grote Tesco in de buurt zouden kunnen omkleden als het zou regenen. We moesten immers eerst nog even naar de auto lopen nu.

klik voor groot

Zo jammer dat hij me onderweg overal gemist heeft. Maar zo met de fiets was een verademing duidelijk. Je bent overal natuurlijk veel sneller met de fiets. Dit was een prima oplossing op deze manier.

We wandelen samen terug naar de auto, proppen de fiets erin en gaan vlees halen voor woef en eindelijk en dingetje voor aan haar harnasje met telefoonnummer en naam erop. Daarna gaan we lekker eten bij Rocks. Waf is al uitgeweest met de vrouw van D. Toen we aan kwamen rijden, komt zij met haar dochter net aanlopen met de vier honden en woef. Een mooi gezicht en woef gaat helemaal uit haar dakje als ze ons ziet. Ook weer happy.

klik voor groot

Ik vond het eigenlijk wel grappig vandaag moet ik bekennen. Niet gedacht dat het zo goed zou gaan eigenlijk. De eerste hurdle is natuurlijk het hartritme. Dat was nu allemaal OK en verder heb ik goed gedoseerd en netjes gelopen.

Nu eerst 10 juni weer op avontuur met woef. Ruim 100 km lopen en overnachten. Daarna zien we wel weer wat het volgende avontuur gaat worden.

Onderstaand drie foto’s die ik voor heul veel geld kon aanschaffen…. Toch maar gedaan dan

klik voor groot


gegevens:

* 21 km
* 10 graden
* finish tijd 2.08.51 (6.05 min/km)
* HF max 164

mei 347 km – 2015 totaal 1.725 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 70 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 404+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

30.05.2015 – dunbar – 7 km

Vandaag een laatste rondje voor de HM van Edinburgh die morgen is. In 2012 liep ik ook de dag van te voren een rondje door Dunbar omdat dat vlakker is dan hier in de buurt. Woeffie mocht dus niet mee. Stakker. S. ging wel mee op de fiets en klikte een heel rolletje vol vanaf de fiets. Wel leuk want het is helemaal de route die we gelopen hebben. In 2012 maakte het rondje nog deel uit van een ingewikkeld en veel te zwaar schema dat me weken lang aan de leiband meenam. Ik vond er geen zak aan en ik weet nog steeds niet of dat nou uiteindelijk in juni ook voor de nieuwe ritmeproblemen zorgde. Hoe het ook zij, vandaag zouden we dat rondje wel even gaan doen.

Helaas niet helemaal vergelijkbaar met morgen, want het wordt morgen koud, stormachtig en nat. Ik kan dus qua kleding niet alles proberen maar loop wel weer eens op de Stinson Lite die ik ook al eeuwen niet meer aangetrokken heb omdat ik vooral onverhard heb gelopen.

We parkeren bij de Asda en lopen vanaf daar eerst richting het centrum. Na de warming up start ik met de rustige ronde continu. Het is nog best warm met het zonnetje erbij eigenlijk! Door het centrum, naar de rotonde met het grote gebouw en weer verder langs de weg. Langs het grote zwembad en langs de zee. Daar heb ik nog wel plannen voor een rondje maar voor vandaag even niet.

klik voor groot



Ik neem een korte detour dichter langs de zee tussen de huizen door en we lopen dan ook langs Rocks, een restaurant waar ze lekker eten hebben en we al een paar keer zijn geweest.

klik voor groot






Daarna weer terug naar de weg en langs de golfbaan richting John Muir park. De weg loopt even naar beneden en lekker in de schaduw dus dat komt mooi uit.

klik voor groot


Daarna even de weg over en langs het hospital dat je nauwelijks ziet liggen vanaf de weg. Ben benieuwd of dat wat voorstelt trouwens.

De weg loopt dan ineens wat op en neer. Het gaat nergens over maar ik verwachtte een biljartlaken eigenlijk want waarom zou ik hier anders dit rondje gaan doen……Ik heb een beetje de pest in. Ik loop net buiten MAF en heb zo net niks. Geen MAF en geen temprondje. Ik wil trouwens helemaal geen temporondje lopen. Dat temporondje moet ik morgen immers proberen te lopen op de HM.

We hobbelen verder, lopen over een fietspad weer terug richting ASDA en klokken af. Even de cool down. Stom rondje en niet echt leuk. Ik baal al van de HM want ik doe nu concessies aan onze runs hier. Het is mooi weer en ik was veel liever weer lekker op pad gegaan. Maar goed… ik schreef nu eenmaal in en ben op zich wel benieuwd of de training op lage HF nu echt werkt of niet. Ik heb geen specifieke training gedaan voor de HM dus ik ben benieuwd. De HF houdt zich rustig de laatste maanden dus dat zou niet echt een probleem moeten zijn en verder staat alles op groen behalve misschien het weer. Er wordt storm en regen verwacht. Maar dat zullen we allemaal nog gaan zien.

klik voor groot



Het zal mij benieuwen morgen. Ik hoop natuurlijk dat het ongeveer in de range van de berenloop 2014 zal worden, misschien wat sneller. Ik zou erg blij zijn met 2.10 (PB is 2.08 in 2012 in Edinburgh) maar we zullen het gaan zien morgen. Eerst slapen!

klik voor groot

gegevens:

* 7 km
* 12 graden

mei 326 km – 2015 totaal 1.703 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 70 km
hoka stinson lite – 538 km
hoka stinson trail – 404+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

28.05.2015 – spott (doon hill) – 2 – 9 km

Vanavond op pad voor ons tweede rondje van de dag. Vanmorgen hebben we een prima rondje gelopen over de weg, nu gaan we deels over de weg deels over onverharde paden. Eergisteren zijn we ook naar Doon Hill geweest maar zijn we bij de ruines geweest, nu slaan we dat deel over en nemen alleen de lekkere route. Het leuke van de route is dat het maar kort ‘afzien’ (lees training) is over een stukje klimmen, gevolgd door een heerlijk stukje naar beneden rennen zonder dat het te belastend is. Ik vind het leuk en met de fiets is het ook prima te doen gelukkig.

klik voor groot

Eerst weer even Spott Loan omhoog voor de warming up en daarna gaan we van start. Het gaat prima en ik geniet van het uitzicht. Woef is ook vrolijk en fit.

klik voor groot



Bijna boven en nog even een gekke foto van ons…

klik voor groot

We hebben vandaag het voer nagewogen om te kijken of ze wel voldoende krijgt. Ik liep deze maand al 310 km en al die kilometers is ze mee geweest dus ik moet wel opletten of ze voldoende voeding krijgt. Na een paar kilometer slaan we weer linksaf en gaan onverhard verder.

klik voor groot




Het loopt heel langzaam omhoog maar niks bijzonders. Ik loop heerlijk en het lijkt eventjes alsof ik echt kan hardlopen. Ik voel alsof mijn benen in en wiel aan het ronddraaien zijn. Heerlijk! Ik moet wel op het pad letten want overal liggen rollende stenen en andere rare dingen maar dat is een goede training. Koppie erbij!

Woef rent weer tussen S. en mij in om haar roedeltje in de gaten te houden. Ze is blij en fit en dat maakt mij ook weer blij. Als alles volgens plan verloopt, zijn we over 2 weken al met de laatste etappe bezig van de St Cuthberts Way. Ik ben benieuwd. Maar vandaag is vandaag en nu lopen we lekker hier.

Mooi weer, zonnetje erbij en de regen die voorspeld is, zal pas over een half uurtje gaan vallen (gebeurde overigens niet).

Als we beneden aankomen waar we eergisteren naar Doon Hill zijn geklauterd, klok ik af en wacht op S. Daarna gaan we van start voor het laatste stukje. Even met wind tegen omhoog langs het weiland, linksaf en weer rechtsaf. Dat varkentje ga ik even wassen en dat lukt inderdaad prima. Deze keer helaas geen ree onderweg en zonder moeite komen we weer bij het einde van de route.

klik voor groot



Heerlijk rondje, helemaal opgeladen. Op naar de volgende route dan maar weer. Na zondag gaan we wat verder en langer op pad.

Aan het einde nog een mislukte foto van ons samen

klik voor groot

gegevens:

* 9 km
* 12 graden

mei 319 km – 2015 totaal 1.696 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 70 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 404+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

28.05.2015 – spott – 10 km

Gisteren zijn we naar Isle of May geweest om vogels te kijken. Dat was ontzettend gaaf maar ook wel vermoeiend en vooral… koud dit jaar!! Onderstaand een foto van gisteren van een Puffin met visjes voor de chicks.

Vandaag is het vreemd weer en de voorspellingen zijn lastig. Eerst even zonnig in de ochtend, regen, daarna weer opklaringen, regen en daarna in de avond weer zonnig. We besluiten dus maar een herhaling te doen van eergisteren dus een korte ‘serieuze’ ronde in de ochtend waarbij we niet eerst met de fiets in de auto op pad hoeven en vanavond eventueel nog een lekkere ronde.

Al snel zijn we dus op pad voor ons rondje. Ik ben benieuwd hoe het gaat vandaag omdat het redelijk hard waait. Sterker nog: de trip naar Isle of May is vandaag niet doorgegaan vanwege de harde wind. Hoewel het nu tijdens het lopen even buffelen zal zijn, hebben we dus gisteren enorm geboft qua weer en vogels kijken.

klik voor groot

Eerst weer even klimmen voor de warming up. Ik heb mijn windjack aan en mijn sleeves. De sleeves doe ik af na de warming up, het jack hou ik aan maar zal straks toch veel te warm blijken. Goede oefening ook al zorgt dat voor een hogere hartslag natuurlijk.

klik voor groot



Het lopen gaat eigenlijk wel goed maar we gaan iets te snel. Ik klok uiteindelijk af op 6.46 min/km – HF 140 (max 155). Dat ligt hoger dan de 138 gemiddeld van eergisteren en zeker hoger dan de 130 van de eerste keer hier. Maar toen stond er geen wind en lag het tempo aanzienlijk lager. Op zich prima, maar duidelijk geen MAF rondje.

We klimmen en dalen en genieten van het uitzicht. Waf rent weer vrolijk mee en heeft nergens last van. Vandaag loop ik op de Bondi B om te voelen of er verschil is met de Rapa Nui van eergisteren. Dat is er zeker, maar ik weet niet of het rondje van eergisteren zo lousy liep vanwege de schoenen, of de warmte, mijn buik of de combinatie. Dat zal je helaas nooit weten natuurlijk. Vandaag gaat het op zich prima, maar als we uit de wind draaien en de zon ineens uitbundig gaat schijnen, heb ik het natuurlijk in mijn jack veel te heet. Het lijkt wel een stoomzak.

klik voor groot


Weer uitzicht op Bass Rock waar we gisteren nog zijn geweest. Heerlijk en meteen komen de herinneringen weer terug aan de dag. Die geluiden! We lopen verder en het schiet lekker op vandaag.

klik voor groot

Uiteindelijk komen we bij het laatste stukje van de route door het mooie valleitje met het kleurrijke onkruid.

klik voor groot

Prima rondje, mooi weer met een beetje veel wind en een te warm zonnetje uit de wind. Lastig op te kleden maar dan maar liever trainen met te warme kleding. Zondag schijnt het te regenen en koud te worden maar dan kies ik echt voor koele kleding. En…. heerlijk zonder rugzak lopen. Wie weet wordt het nog wel wat ook al ben ik er totaal niet voor getraind natuurlijk.

Ik hoop dat we vanavond weer een rondje kunnen doen. Inmiddels alweer over de 300 km deze maand met nog een paar dagen te gaan.

gegevens:

* 10 km
* 9 graden
* lap 8 km : pace 6.46 min/km – HF 140 (max 155)

mei 310 km – 2015 totaal 1.688 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 70 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 395+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

26.05.2015 – spott (doon hill) – 2 – 10 km

Het is nog steeds lekker weer in de namiddag dus gaan we op pad voor ons tweede rondje van de dag. Vanmorgen deden we een serieuzer rondje op Maf als voorbereiding op zondag. We besluiten naar Doon Hill te gaan. Dat is erg mooi en ook met de fiets goed te doen. Eerst even Spott Loan op klauteren. Dat stijgt flink door over een afstand van 800 mtr. Prima voor de warming up. Vorig jaar deden we ook dit rondje overigens.

klik voor groot


Volgens mij gaat het een stuk beter met die fiets dan vorig jaar. Ik herinner me nog de scheldpartijen toen!

Als we boven zijn, maken we even een gekke selfie en een foto van het uitzicht.

klik voor groot

Maar dan moet het toch echt gaan gebeuren. Ik neem me voor om een rustig RWR rondje te doen. Overigens doe ik dat toch niet, want het lopen gaat heerlijk en ik loop gewoon zonder op of om te kijken verder uiteindelijk naar Doon Hill. Heerlijk zonder rugzak en dat merk je dus meteen. Het voelt helemaal vrij.

klik voor groot


Na het stukje weg slaan we linksaf het pad op richting Doon Hill. Lekker onverhard en een prachtig uitzicht. Ook dit is met de fiets goed te doen en ik hobbel ook vrolijk door.

klik voor groot


Als we bij de afslag naar Doon Hill komen, is S. wat achterop geraakt vanwege alle foto’s. Ik klok af op de helft en wacht hier even en geniet van het uitzicht.

klik voor groot

Woefje is totaal niet moe en rent van S terug naar mij als S. even achtergebleven was voor een foto. Ze heeft het maar druk met het controleren van de roedel en rent als een dolle. Die is fit als wat!

Daarna gaan we even naar Doon Hill. Dat blijft altijd weer leuk om een keertje even te gaan kijken ook al is er weinig te zien nog. Het zijn meer de contouren die in het gras liggen. Ik schreef vorig jaar al dat ik me bekocht zou voelen als ik als tourist hier helemaal heen zou zijn gegaan eerlijk gezegd. Maar goed als doel voor een run altijd leuk.

klik voor groot


Daarna gaan we weer naar beneden. Ik start weer met de run voor het laatste stuk. Het is nog steeds prachtig weer. Eerst even lekker naar beneden rennen. Aan de kustlijn staat zowel een cementfabriek als een ander vreselijk bouwsel met een enge pijp waar wel eens iets uitkomt. Echt heel erg lelijk. Maar ik ren lekker naar beneden.

klik voor groot

Daarna rechtsaf en rechts het veld weer in even omhoog. Niet zo erg als richting Doon Hill, dit is prima te doen en ik merk dat als ik net iets sneller draaf dat het nog makkelijker gaat ook. Links rent ineens een ree vor mijn neus weg. Geweldig. Even later schiet er nog eentje voor me uit. Ik geniet met volle teugen. Het voelt allemaal zo licht en fijn!

Het laatste stukje is ook leuk. Deze keer is het gras vrij laag dus kan ik het pad en de losse stenen goed zien. Vorig jaar was dat veel lastiger. Ik fladder naar beneden en zo komt er helaas weer een einde aan de run.

klik voor groot

Heerlijk om zo in de vroege avond met mooi weer nog even een rondje te lopen. Totaal vandaag toch bijna 20 km weggelopen maar zo voelt het niet. Dit smaakt naar meer zo twee keer op een dag.

Woef is ook niet moe gelukkig en met de fiets ging ook alles goed zo.

Op naar de volgende run. Eerst morgen naar de vogels kijken!

gegevens:

* 10 km
* 12 graden

mei 300 km – 2015 totaal 1.678 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 395+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

26.05.2015 – spott – 10 km

Vandaag het eerste rondje samen met S. op de fiets. Het is altijd even wennen hier met de heuvels met de fiets, dus besluiten we een kort rondje MAF te proberen en vanavond nog een leuker rondje in de buurt te doen. Voor vertrek smeer ik de pootjes van woef nog even in om te voorkomen dat ze problemen krijgt met haar zooltjes. Het gaat prima, maar er zit een groef dus vandaag maar even wat erop smeren. Daarna zijn we klaar voor vertrek.

klik voor groot

Het begin van de route valt niet mee, maar ik ben nog bezig met de warming up daar dus kan S. de fiets omhoog duwen.

klik voor groot

Het blijft een mooi rondje want juist door de hoogteverschillen, heb je overal fraai uitzicht met Bass Rock in de verte als hoogtepunt natuurlijk. Morgen gaan we naar Isle of May om Puffins te kijken en zullen we ook even langs Bass Rock varen om de Gannets te zien en te horen (en te ruiken). Vreemd idee dat die duizenden vogels daar omheen vliegen en nestelen.

klik voor groot

Hoewel het stevig waait, heb ik het berewarm. Ik stik zowat en de zon schijnt op mijn hoofd. Niet echt lekker lopen zo maar ik zet netjes door.

klik voor groot


Met Bass Rock in de verte mag ik eindelijk lekker naar beneden rollen richting de boerderij. Dat voelt een stuk beter. Helaas geen mooie gele velden links van me zoals eerdere jaren. Onderaan de heuvel is een mineraalwater bedrijf. Nooit gezien in de winkel overigens.

klik voor groot

Daarna sukkelen we even verder richting Little Spott, slaan rechtsaf en klimmen weer een stukje en gaan daarna een klein stukje onverhard verder. Dat is op de fiets ook prima te doen overigens.

klik voor groot

Ik ben niet zo netjes binnen MAF gebleven want ik was er vrij snel uit bij het klimmmen. Maar op het laatste stukje zie ik dat ik ook sneller heb gelopen dan eergisteren dus gelukkig klopt het wel dat de HF iets hoger was. Maar ik moet dus langzamer die hellingen opklauteren nu als ik binnen MAF wil blijven!

klik voor groot

We eindigen met een lekker stukje naar beneden over een prachtig pad met kleurrijk onkruid. Heel Engels eigenlijk en het ruikt ook nog eens lekker.

klik voor groot

Het rondje zit erop. Ik ben blij dat we klaar zijn want ik heb het vreselijk warm en ik moet heel nodig naar het toilet. We besluiten inderdaad niet nog verder te gaan lopen nu maar dat uit te stellen tot vanavond. Dit rondje was goed en had een doel (ongeveer MAF), vanavond nog een fun run doen!

gegevens:

* 10 km
* 10 graden
* lap: 8 km – 6.56 min/km – HF 138 (max 153 op klim)

mei 291 km – 2015 totaal 1.668 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 385+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

24.05.2015 – spott – 14 km

Vandaag het eerste rondje hier in Spott, een plaatsje iets noordelijker en dichterbij de kust dan Kelso. Verwarrend, want ik was graag in Kelso gebleven. Geweldige omgeving en magnifiek huisje. Maar dit was nu ook al afgesproken en dit is de vierde keer dat we hier zijn en eigenlijk is het wel altijd heel fijn en hebben we stralend weer. Nu maar even afwachten wat het wordt hier.

Het waait gigantisch als we vertrekken en het is ijskoud maar ik zie dat het zonnetje zijn best doet om de boel een beetje te verwarmen. Maar ik start mooi met mijn sleeves aan en een windjackje. Grappig genoeg was het vorig jaar op mijn eerste rondje 10 graden en vertrok ik met echt jack en handschoenen!

De eerste stop voor een foto is natuurlijk de witches stone waar ik een een wens doe. Grappig genoeg staat er een paardje op de steen. Ben benieuwd wat daar gewenst is!! Daarna lekker over de weg een bekend rondje doen waarbij ik wil proberen binnen MAF te blijven en gewoon even door wil lopen als dat lukt met de hoogteverschillen. Ik wil immers zondag de HM in Edinburgh lopen en zal weer even moeten wennen aan doorlopen zonder pauzes en aan een verharde ondergrond. In 2012 liep ik hier ook een HM, in 2013 startte ik niet op de M en in 2014 liep ik de M. Ik vond er geen zak aan en kies daarom dit jaar alleen voor een HM.

klik voor groot


Jammer genoeg heel weinig koolzaadvelden om me heen. Vorig jaar ook al niet maar in 2012 en 2013 was het prachtig. Ik ben benieuwd waarom er de laatste twee jaren geen koolzaad verbouwd wordt hier.

klik voor groot

Het klimmen gaat prima tot mijn verrassing en ik schiet maar net iets buiten de MAF zone. Dat is positief tenminste en we hobbelen door. Ik maak wat foto’s tijdens het lopen, want ik wil niet stoppen. Maar als ik ineens de gele koolzaad velden toch ergens zie en het uitzicht op Bass Rock klik ik ook gauw een foto weg

klik voor groot

Daarna geen geklooi meer met foto’s, ik wil eerst even het rondje afmaken. Inmiddels is het best lekker weer geworden maar de wind is echt niet prettig. Ik loop langs de cottage die vorig jaar ineens op de markt kwam en waar we serieus naar hebben gekeken. Nog steeds de lelijke conservatory aan de achterkant maar wel bewoond en leuk aangekleed. Daarna even over een mooi stukje lekker naar beneden en daarna klok ik af voor mijn MAF rondje. Ik ben zeker niet ontevreden en verrast dat het nog redelijk ging na al het getrut over onverharde paden.

Ik besluit nog een rustig lusje eraan vast te knopen en wandel een stukje en maak twee kiekjes daar.

klik voor groot

Ik klauter omhoog en doe maar liefst 21 minuten over 1,5 km al wandelend. Ik ben bekaf en snap er niks van. Niet echt opwekkend eerlijk gezegd. Tijd om weer te gaan joggen als het lukt.

Ik kijk op de kaart waar ik heen zal gaan maar als ik eindelijk hoger ben, waait het zo hard en ben ik zo afgekoeld dat ik eigenlijk wel genoeg heb van de run. Ik sla rechtsaf, en hobbel naar beneden en kom op een klote pad met rare stenen waar je 1 stap vooruit doet en 2 achteruit rolt. Irritant zeg! Daarna weer over de weg en ik merk dat ik even vergeten was dat ik eerst omhoog moet voordat de weg heel steil naar beneden loopt. Ik heb de wind tegen maar ik loop toch door. Het gaat weliswaar heel langzaam maar eigenlijk lukt het redelijk (ook al kan ik er niks van). Ik kom toch boven! De zon is deels verscholen achter de wolken inmiddels maar het is zo mooi als je nu naar beneden richting dorp kijkt omdat je ziet welk deel nog in de zon ligt!

klik voor groot

De laatste paar kilometer gingen dus redelijk maar het voelde als een rondje ‘afzien’. Ik ben blij dat we weer bij de cottage staan eerlijk gezegd. Op naar de volgende ronde dan maar weer.

gegevens:

* 14 km
* 12 graden
* lap: 8 km – 7.05 min/km – HF 130 (max 145 op klim)

mei 281 km – 2015 totaal 1.658 km

rapa nui – 206 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 385+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

22.05.2015 – sprouston – 12 km

Dit zal het laatste rondje zijn in dit gebied, want ik ben van plan om morgen en route naar de nieuwe plek in Belford te gaan lopen. Ik had niet zoveel zin meer in klimpartijen, en wilde ook niet enorm zoeken, maar wilde wel op een nieuwe – onbekende – plek lopen. Weinig wensen nietwaar? Uit het boekje had ik een simpele route gevonden rond Sprouston, hier dichtbij en deels lang de rivier en deels via de old railway. Een beetje zoals het rondje Roxburgh vermoedde ik. Zo gezegd zo gedaan en met de route in de navigatie gaan we op pad. Sprouston is snel gevonden. Het is eigenlijk het dorpje net aan de andere kant van de river Tweed. Parkeren gaat makkelijk en nadat ik even op de kaart en beschrijving heb gekeken of ik werkelijk het ‘grassy path’ moet nemen, zijn we op weg. Rechts van me zie ik een interessant bord in de muur ter nagedachtenis aan een hond die iets voor zalm vissers betekende. Jammer dat het niet beschreven staat in het boekje waar dat over gaat. Even snel een kiekje en daarna verder over het grassy path.

klik voor groot

Daarna lopen we al snel weer langs de rivier. Het is prachtig met mooi licht en het bootje met de vissers maakt het helemaal af natuurlijk. Ook nog een oud ding dat gebruikt werd voor zalm visserij (las ik in het boekje)

klik voor groot


Dan hobbelen we ineens een veld met koetjes in. Koetjes met kalfjes en de moed zinkt me even in de schoenen. Wat weet ik ook alweer van koeien met kalfjes? Niet lief. Gelukkig staan ze aan de rechterkant en kan ik helemaal links langs de water rand blijven lopen. Er zit zelfs een lage draad waar ik in geval van nood nog wel overheen kan springen misschien. Op hoop van zegen dan maar en we rennen de wei in. Daar komen de moeders al in actie. Wat doet dat loslopende rode kalfje daar? Ik schrik me kapot en zwaai weer met mijn armen en roep boos dat ze heel lief zijn. Dat helpt en ze minderen vaart en verliezen uiteindelijk hun belangstelling als ik ver genoeg van hun kroost ben. Gelukkig.

klik voor groot

De route is makkelijk want het is gewoon steeds maar rechtuit. Even ergens naar rechts een lusje om een huis heen en verder kan een kind de was doen. Zelfs ik. Veel flora en fauna onderweg en het is heel afwisselend, ook qua ondergrond maar het loopt allemaal prima.

klik voor groot


Dan ineens gaat het mis. Het ene moment hobbelen we vrolijk over het gras maar het andere moment kermt en piept woef ineens en staat stil op drie pootjes. Wat nu? Ze blijft piepen en dat doet ze nooit. Kapotte zool? Ik zie een raar gevormde tak op het pad liggen. Zou ze daarop zijn gaan staan of over gestruikeld zijn? Ik ga gauw kijken en bestudeer haar zooltjes. Geen bloed, niks te zien eigenlijk. Ze bibbert van schrik en ik masseer snel alles bij de gekwetste poot. Even tot rust komen, misschien is het alleen maar schrik. Ze is een keiharde maar kan ineens om niks dan enorm mutserig doen. Ik hoop dus dat dat nu ook zo is. Ik heb weliswaar schoentjes bij me, maar daar zou ik nu niks aan hebben want met de zooltjes is niks. Dat zou een heel eind dragen worden vanaf de rivier hier. Maar het kan altijd gebeuren, en ook ik kan ten val komen of iets dergelijks. Maar laten we eens kijken hoe het gaat na de massage….. Ik wandel rustig een stukje en doe alsof alles heel leuk is. Teveel aandacht is ook weer niet handig. Ondertussen loer ik of ik ook maar iets zie van mankheid of pijn. Dat lijkt niet zo te zijn en even later is ze alweer de hort op. Gelukkig! Ik maak ook weer vaart en we zijn weer op pad. Pfeew.

klik voor groot

Als we bijna aan het einde van het pad langs de rivier zijn gekomen, staat er een enorme groep schapen in de weide. Die schrikken van mij (of ons) en gaan keihard voor me uit rennen. Niet handig, als ze nou de andere kant oprennen, zijn ze van ons af. Maar nee de hele kudde truien rent voor me uit. Dat moeten we niet hebben, want straks denkt de boer nog dat woef ze opjaagt en schiet hij woef af. Ik lijn haar dus aan (terwijl ze al aan de knie liep) en probeer de kudde rustig te krijgen. Misschien reageren ze op mij. Terwijl ik even rustig blijf staan, komen ze gek genoeg toch eens even dichterbij om te kijken. Het is dus mijn beweging denk ik, die ze aan het schrikken maakt. Zo reageert elke kudde kennelijk weer anders.

klik voor groot

Uiteindelijk kom ik er toch langs als ze de heuvel opgaan.

klik voor groot

Daarna moet ik een stukje over de weg en sla linksaf richting de old railway. Dat is ook een mooi stukje met fraai uitzicht.

klik voor groot

Hier lopen geen schapen maar blijkbaar liepen die daar eerder wel en heeft de boer last gehad van enge honden die lammetjes aanvielen. Onbegrijpelijk als je enge honden hebt, dat je die dan niet aan de riem doet. Later hoorde ik van de eigenaresse van de cottage dat ze ook 3 lammetjes heeft verloren aan honden en dat een andere boer de hond van een vakantieganger heeft doodgeschoten. Die hond had een waas gekregen en was de hele kudde te lijf gegaan. Moet je toch niet aan denken!

klik voor groot

De old railway is vooral lang en een beetje saai hoewel het pad afwisselend een breed graspad is en een smal overwoekerd pad is. Allebei prima beloopbaar overigens. Maar ik ben wel blij als we uiteindelijk weer Sprouston inlopen. Het was een kort rondje, en leuk om gezien te hebben.

klik voor groot

gegevens:

* 12 km
* 16 graden

mei 267 km – 2015 totaal 1.644 km

rapa nui – 206 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 371+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

21.05.2015 – jedburgh – 15 km

Voor vandaag had ik al een paar dagen geleden een route uitgezocht en in de navigatie gezet. Het zou een rondje van 13 km zijn, die begon bij de abbey van Jedburgh waar ik op de eerste dag van de BAW ook halverwege de dag voorbij kwam. Gek idee dat ik toen nog twijfelde of ik Kelso wel weer zou halen en inmiddels is de hele route gedaan en heb ik alweer diverse rondjes gelopen hier.

Ik heb natuurlijk eerst even goed gekeken bij de abbey en wat foto’s gemaakt.

klik voor groot


Ook zag ik nu Inchbonny sculpture vlakbij. Daar heb ik de vorige keer niets van gezien maar ik wist het ook niet. Dit gaat over de ontdekking van horizontale en verticale rock strata die gevonden werden bij de kust van Berwick.

klik voor groot

Daarna gauw de stad uit en op weg naar de route over Cannongate bridge. Deze keer stak ik over, de vorige keer liepen we erlangs op weg naar Kelso.

klik voor groot

Dan twijfel ik even want de route staat deels aangegeven maar omgekeerd aan het boekje, dus keer ik de route om in mijn navigatie. Dat is maar goed ook want het einde van de route zal ik helemaal niet meer lopen zoals het moet.

klik voor groot

Daarover later meer. Ik loop dus eerst parallel aan Jed water verder met prachtig uitzicht links. Dit herken ik van de BAW. Jammer dat ik nu dezelfde richting op loop als maandag vorige week, maar het blijft mooi.

klik voor groot


Dit stuk loopt prima, en we hebben het naar ons zin zo onderweg.
Op een gegeven moment slaan we rechtsaf Dere Street op en dat is ook een fraai pad dat omhoog en naar beneden loopt. Links en rechts weer die heerlijk geurende struiken.

klik voor groot

Dan moeten we rechtsaf slaan een bos in. Vervolgens is het een en al ellende (voor mij dan). Het is een haast onbegaanbaar pad. Op sommige delen kan ik nog wel joggen maar op andere delen stap ik scheldend door de modder troep. Niks aan.

klik voor groot

Ik kijk op de kaart en besluit aan het einde de weg te pakken en terug te gaan naar Jedburgh. Ik heb geen zin om dit heel erg lang te doen. Als we na ruim 10 km weer terug zijn bij de abbey, besluit ik een deel van een andere route te doen die me naar Timpendean Tower zal brengen. Zo gezegd zo gedaan en na even zoeken, blijken we gewoon even de BAW terug te moeten lopen richting Hawick waarbij we weer langs Jail Castle komen. Vorige week stond daar de bloesem nog mooi in bloei.

klik voor groot

Rechts zal ik ergens een beetje verborgen pad kunnen vinden met een gate en dat is snel gevonden. We klimmen een paar trappen op en echt fraai is het allemaal niet (meer). Daarna loop ik aanvankelijk verkeerd over een weiland en daarna besluit ik terug te keren. Het doel is nu nog veel te ver weg, vandaag heb ik daar geen zin in en het pad dat ik nu aan het bewandelen (!) ben heeft een stijging van 80 mtr naar 210 mtr in een kort afstand. Dat kan ik dus niet en zeker niet nu meer. Ik slenter omhoog en help een schaap dat klem zit tussen hek en prikkeldraad.

klik voor groot

Ik ben blij als ik boven ben, en sla rechtsaf om over de weg weer naar Jedburgh te gaan. Daarbij vergeet ik even dat we net die enorme stijging hadden en dus weer naar beneden zullen moeten. Dit had beter andersom kunnen zijn: stijgen over de weg en dalen over zachte bodem. Ik hobbel rustig naar beneden maar omdat ik aan het afremmen ben, besluit ik het laatste stukje dan maar te wandelen. Beter voor lijf en leden Het is niet anders, het rondje liep voor geen meter. Gauw vergeten en op naar de volgende. Ik maak nog een foto van het uitzicht en van de abbey als ik vanaf de andere kant nu kom aanlopen.

klik voor groot

gegevens:

* 15 km
* 15 graden

mei 255 km – 2015 totaal 1.632 km

rapa nui – 206 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 359+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km

ultra droom (3): st cuthberts way – 101 km

In augustus 2014 begon ik met de voorbereidingen voor de Borders Abbey Way die ik vorige week deed met de hond. Geweldige ervaring en alles ging zoals gepland.

Maar nu kriebelt het natuurlijk weer (of nog steeds) en heb ik besloten om op 9 juni de St Cuthberts Way te gaan doen. Die is niet zo erg lang en ken ik deels al van mijn runs. Ik heb hier al een klein stukje gezien vanaf Melrose, en natuurlijk ken ik Holy Island al goed en deed ik ook een stuk bij de St Cuthberts Cave vanaf Belford en het stuk vanaf Wooler naar Yeavering Bell.

Juist dat maakt dat ik het wel aandurf om de route te doen en dan achter elkaar. Ik ga dat deze keer wel met bepakking doen en alles lijkt geregeld tot nu toe. Parkeren in Berwick Upon Tweed, bus naar Melrose. Dat is niet prettig want het is 1.5 uur plus rijden naar Berwickmaar dat is niet anders. Vanaf daar kan ik starten met de route richting Holy Island, van west naar oost dus.

Ik heb voor onderweg al op de plaatsen die daarvoor in aanmerking komen de campsites aangeschreven. Ik gok op 4 dagen lopen maar als het heel erg goed gaat, kan het ook sneller. Het getijde bij Holy Island is goed op 11, 12 en 13 juni dus ik kan rustig oversteken en er weer weg komen! Dat doe ik dan met de taxi terug naar Berwick want de bus gaat niet. Kosten daarvan zijn 20 pond dus dat is te overzien.

Ik ben erg benieuwd. Op zich staat alles op groen en is bijna alles voorbereid al.

update inmiddels is alles geregeld. ik vertrek op 10 juni en ga er 3 dagen over doen. Etappes: melrose-morebattle / morebattle – wooler / wooler – holy island