Vandaag de eerste dag in Werl. Ik schrok me gisteren kapot toen ik bij het hotel aankwam, want dat bleek bij een soort industrieterreintje te liggen, heel ongezellig allemaal. Het was een duur sporthotel en van binnen was het erg mooi met een fijne grote kamer. Alleen lag de kamer helaas aan de straatkant vlak bij het stoplicht met optrekkende auto’s en vrachtwagens. Dat zou dus een nachtje niet slapen betekenen waarschijnlijk. Het liefst was ik meteen door gereden naar huis, maar ik was moe en ik wilde heel erg graag bij de Mohnesee lopen, waar het erg mooi zou moeten zijn. Aangezien ik alles had voorbereid qua lopen, besloot ik maar te blijven en vroeg mijn bedje op te zoeken.

Vandaag was het schitterend weer. Toen ik naar de auto liep om te vertrekken, voelde ik al dat mijn kleding veel te warm zou zijn. Ik ben me dus maar snel gaan omkleden in lekker dunne renkleding en dat bleek een prima keuze te zijn want het werd al snel onbewolkt met 20 graden! En dat voor eind oktober!

De start van de run was snel gevonden, en ook de pijltjes kon ik snel vinden. Er was een soort lieveheersbeestjes plaag, en al snel zat ik onder de rode beestjes die mijn gele jasje kennelijk wel leuk vonden. Ztje werd helemaal wild van die beestjes dus we zijn maar snel op pad gegaan. Na een stukje bos kwamen we al snel bij het water met de sperrmauer. Dat was werkelijk adembenemend.

Klik voor groot (navigeren kan gewoon via de pijltjes toetsen)

Het eerste deel van de route liep langs het water en steeds ving ik een beeld op van het water en de blauwe lucht. Echt geweldig.
Jammer genoeg boog daarna de route ineens af het bos in. Even twijfelde ik of het allemaal wel klopte, want dat het heuveltje op ging, was niet erg maar het was nogal een vreemd pad met wortels en overhangende takken. Best spannend en Z-tje vond het allemaal prachtig natuurlijk.

Klik voor groot

Daarna liep ik weer lekker op de weg en moest ik een stukje klimmen maar dat ging wel goed. Vandaag had ik voor de kayano gekozen en die liepen een stuk beter dan de trailschoenen, ook op de stenen en wortels. Toen ik de klim had volbracht, zag ik dat Z-tje het een beetje moeilijk had, dus ben ik even gestopt om haar wat water te geven voordat ik naar beneden zou rollen.

Klik voor groot

Tot mijn verrassing was de route veel te kort, en kwamen we al snel weer bij de Sperr mauer uit. Daar heb ik dan eerst maar wat foto’s gemaakt en genoten van het geweldige uitzicht.

Onderstaande panorama’s zijn echt de moeite waard om even open te klikken voor een grotere afbeelding.

Klik voor groot

Daarna even over de Sperr Mauer gelopen en gekeken naar alle slotjes die in de hekken hingen, Bijzonder gezicht.

Klik voor groot

Daarna even bedacht wat ik wilde doen, omdat de route een beetje te kort was, en besloten om rondom het kleine bekken te lopen, zodat ik de mauer ook van de andere kant zou kunnen zien. Het hele meer omlopen zou 17 km zijn, en dat vond ik voor dit moment met al 7 km op de teller teveel voor Z-tje. Jammer maar helaas. Met de boot halverwege overvaren was nog een idee geweest, maar dan zou ik een uur moeten wachten op de volgende overtocht. Dus dan maar het rondje gedaan en nog wat plaatjes geschoten onderweg en genoten.

Klik voor groot

Veel te vlug kwamen we weer bij de andere kant aan. Echt reuze jammer. Misschien had ik beter gisteren een kortere route kunnen doen en vandaag dan weer een echte lange. Maar goed, ik kende het gebied nog niet, en het was nu ook wel genoeg voor Ztje. Ik ben blij dat haar pootje het zo goed gehouden heeft, maar ik vond haar tijdens de laatste run een beetje moe met een rode tong. Misschien omdat het ineens zo warm was. Maar aangezien ik nou eenmaal met haar samen loop, kan ik haar niet zomaar teveel laten doen.
En zo besloot ik dat het welletjes was voor deze trip en dat ik ook niet meer zou overnachten in het hotel maar nog diezelfde avond naar huis zou rijden.
Na 58 km in 4 dagen kwam er dus een einde aan mijn Sauerland trip.

Gegevens:

* totale afstand 10,5 km
* temp 19

rondje in google earth openen

oktober 162 km – 2011 totaal 1.681 km
trailschoes 538 km
kayano 15 683 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 89 km

Vandaag de derde dag. Ik ga vandaag richting een andere plaats, dichter naar de grens en nadat ik genaaid was met de rekening ben ik vertrokken voor de laatste run hier in Hoch Sauerland. Het is gelukkig droog met een waterig zonnetje, dus dat is al niet slecht. Ik heb als plan een korte route te doen, en dan herten te gaan kijken in het natuurgebied hier in de buurt om vervolgens naar het andere hotel te gaan.

Toen ik even op weg was en de splitsing tussen de blauwe en rode route zag, besloot ik alsnog voor de rode (langere) route te gaan. Ztje deed het prima en we konden rustig aan doen.

Vorig jaar liep ik ook deze route, toen op de eerste dag net na aankomst. Ik herinner me nog dat het lekker liep, en dat er in het hoogste gedeelte natte sneeuw lag ergens. Dat was toen wel apart. Ik liep toen aardig door met de naderende schemering en was vrij snel weer terug. Ik zou hier ook zeker niet mis kunnen lopen, omdat alles mooi uitgezet is met grote gekleurde pijlen en dat is ook wel erg prettig voor de verandering.

De route was bekend en wel weer mooi. Maar toch… er knaagde iets en ik weet nog steeds niet waarom. Achteraf denk ik echt dat het door de schoenen kwam. Die mogen na deze runs met pensioen. Veel te vroeg maar er is echt iets niet goed, net alsof er totaal geen demping meer inzit.

Verder was het wel mooi en verliep de run zonder problemen eigenlijk. Weinig foto’s deze keer, want een bos is een beetje bos en er waren geen spectaculaire uitzichtspunten.
Na de run omgekleed in het hotel en op weg naar de herten. Dat viel ook een beetje tegen ten opzichte van vorig jaar toen ik geweldige hertenmannen kon fotograferen!
Op naar het volgende hotel in een nieuwe omgeving. Ik wist al dat ik daarvoor een stukje met de auto zou moeten rijden, en was zeer benieuwd.

Klik voor groot (navigeren kan gewoon via de pijltjes toetsen)

Gegevens:

* totale afstand 13 km
* HR max 156
* temp 10

rondje in google earth openen

oktober 154 km – 2011 totaal 1.670 km
trailschoes 538 km
kayano 15 672 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 89 km

Vandaag de tweede dag hier in het Sauerland. Het is redelijk weer en ik heb niet eens gek geslapen. Het ontbijt was hier matig, maar ik kon wel voldoende eten en ik wilde toch niet met een volle maag op pad gaan. Vanmorgen zag ik drie hertjes tijdens het wandelen met Z-tje dus wie weet wat ik vandaag nog meer tegen zou komen! Vorige keer zag ik immers een hert op deze route op aaiafstand van me weg springen.

Vol goede moed zijn we op pad gegaan voor een 20 km ronde. Het zonnetje scheen prachtig op de gekleurde bladeren. Dat was echt een lust voor het oog.

Klik voor groot (navigeren kan gewoon via de pijltjes toetsen)

Als eerste weer de stijgende route richting de parkeerplaats Hohe Schladern. Langs de kinderski sleeplift die er dit jaar niet hing. Vorig jaar liep ik hier ook langs en nu wist ik al dat ik op de terugweg aan de bovenzijde langs zou lopen. Ik zou eventueel dus over de weide terug kunnen lopen en af kunnen snijden! Ztje hoorde, rook en zag overal muisjes en beesjes in het gras ritselen en had het reuze naar haar zin.

Klik voor groot

Daar aangekomen wilde ik een foto maken en helaas klonk toen ineens het ‘route volbracht’ signaal van de garmin. Weg was dus de totale route, want ik zou nu opnieuw de course in moeten stellen om na te kunnen lopen. Jammer maar helaas, ik zou dus niet de volledige route achter elkaar hebben op de kaart.
Na de foto’s van het uitzicht op pad gegaan en ik twijfelde even bij een afslag. Moest ik niet naar boven, waar ik de vorige keer hijgend en puffend liep toen ik een echtpaar tegenkwam? Ik besloot toch door te lopen en op een gegeven moment klonk daar het ‘off course’ signaal. Toch verkeerd en wat een oen was ik, om verkeerd te lopen op een route die ik al eens eerder liep. Terug dus, en deze keer heuvelopwaarts. Ik voelde al meteen mijn benen na dit starten en stoppen. Ik ben daar niet goed in zo aan het begin van een ronde, zeker niet als het mijn tweede opeenvolgende loopdagje is.
Al snel herkende ik alles weer en merkte ik dat het inderdaad heuvelop ging. Dat viel me niet mee. Liep ik dit vorig jaar nou zo makkelijk of ook niet? Ik ging helemaal aan mezelf twijfelen. Ik struikelde over stenen, verzwikte mijn enkels en glibberde over stukken modder. Ik kreeg aardig de pest in. Geen idee waarom, maar dat gebeurde gewoon.

Klik voor groot

Mooi was het wel overigens en dat maakte veel goed. Het weer wa s ook prima alleen was ik veel te warm aangekleed. Maar dat blijft lastig, want hoger in de bossen zonder de zon was het nog best fris.
Ergens halverwege liep ik weer verkeerd. Ik dacht me te herinneren dat ik rechtdoor moest en over een bladerweg zou gaan, maar al snel klonk weer het ‘off course’ signaal. Toen ik terugkrabbelde en over de weg verder liep, klonk het echter weer en wist ik dat ik toch goed zat op de eerste weg met al die bladeren. Ik baalde flink. Daarna herkende ik alles weer en wist ik verder wel hoe de route zou lopen. Het was op sommige punten echt weer erg mooi.

Klik voor groot

Terug naar het dorp, daar een stukje over de weg en dan oversteken, omhoog en terug door de velden richting een bedrijf en weer terug heuvelopwaarts naar de parkeerplaats en weer naar beneden richting hotel. Zo gedacht niet zo gedaan. Op kilometerpunt 14 kreeg ik er ontzettend genoeg van. Ik had last van die stomme stenen en het liep gewoon niet lekker. Ztje deed het prima maar had duidelijk behoefte aan water en bij gebrek aan een kabbelend beekje waar ik bij kon, heb ik mijn laatste water met haar gedeeld. Eindelijk zag ik weer de toren in beeld komen en kon ik inschatten hoe ver ik nog moest. Maar het liep niet lekker. Kwam dat nou doordat ik de route al eens gedaan had? Door de afwisseling van modder, bladeren, stenen en weg die de vorige keer spannend was maar nu alleen maar zwaar en vervelend was? Ik heb geen idee. Maar het was niet echt prettig.

Klik voor groot

Ik was blij dat ik weer in het hotel was. Ik heb me snel omgekleed en ben nog even Frankenberg ingegaan om winkeltjes te kijken.
Dag twee was weer ten einde.

Gegevens:

* totale afstand 20 km
* temp 10

rondje in google earth openen

de eerse 1,7 km staan er niet op, dat was de stijgende weg naar de parkeerplaats

oktober 139 km – 2011 totaal 1.657 km
trailschoes 525 km
kayano 15 672 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 89 km

Het is grappig, maar vorig jaar op precies dezelfde dag, ging ik ook naar het Sauerland. Ik heb daar toen heerlijk gelopen en genoten van de prachtige omgeving. Vandaag vertrek ik dus weer. Deze keer ook goed voorbereid, gewapend met blaarpleisters, 2 paar schoenen en renkleding. Routes goed uitgezocht, printjes erbij en alles wat je verder maar kunt bedenken en wat ik vorig jaar niet bij me had. Ik ben erg benieuwd en heb er veel zin in.

Wordt dus vervolgd!

avond

Inmiddels ben ik dus aangekomen in het Sauerland en zit de eerste run er alweer op. Vandaag was het – helaas – geen goed weer en onderweg had ik veel regen. Ik vond het deze keer een pest eind weg. Ik reed om 11.30 weg en startte pas om 16.00 net na aankomst in Hallenberg. Dat viel me dus ontzettend tegen, zeker als je niet echt lekker/goed kunt zitten. Maar goed, eind goed al goed en hoewel mijn lichaam voelde alsof alles tot stilstand was gekomen van binnen, had ik wel zin in een run (zeker om alles weer in beweging te krijgen). het was zowaar droog toen ik de schoen van Z-tje aantrok, dus wie weet had ik geluk.

Ik had gekozen voor precies dezelfde start als op 26.10.2010 toen ik hier ook was. Ik wist dat het deels via de GPS deels via de bordjes prima te lopen zou zijn en ook wel een mooie route was. Dus dan maar vol goede moed gestart.

klik voor groot (navigeren kan gewoon via de pijltjes toetsen)

Deze keer geen omweg gemaakt, want ik wist inmiddels dat de bordjes op lantaarnpalen etc bevestigd waren en ik wist ook welke kant ik op moest. Dat scheelde dus een heleboel zoeken. GPS signaal was ook snel opgepikt dus al snel sukkelden we richting het bos. Het viel me weer tegen, om het beginstukje te wandelen want dat liep toch best steil omhoog. Ik twijfelde in het begin zelfs of ik wel de goede kant opliep, ondanks de bordjes en de GPS.

Toen ik lekker warm was geworden ben ik gaan lopen en genoot ik al snel van de omgeving. Het is echt jammer dat het pestweer was, want de foto’s zijn ook niet al te fraai geworden. De kleuren van de bossen leken me iets minder fel geel/rood dan vorig jaar, maar het is ook een rare periode geweest qua weer en warmte. Misschien morgen met beter weer, dat dan ook de kleuren anders worden.

klik voor groot

De route loopt wat vreemd, aan het begin vrij steil omhoog, dan weer vlak, met ergens rond de 5 km nog een nare klim die er helemaal niet eens zo uitziet als je eraan begint. Maar dit jaar wist ik het, en herkende ik het punt meteen. Ik zou wel zien waar ik zou moeten stoppen… Maar tot mijn verrassing heb ik het hele stuk kunnen lopen, ook al ging het heel langzaam. Maar het is iets meer dan 100 meter stijging in ietsje meer dan een kilometer, dus dat is toch niet verkeerd. Ik oefen wel met dit soort hellingen op de loopband maar dan maar een klein stukje. Kennelijk ben ik toch sterker geworden.

klik voor groot

Daarna was het verder makkelijk en kon ik ook alles goed vinden. Ik heb weer wat footo’s gemaakt op een soort uitzichtspunt, waar je mooi zicht hebt over het dal aan de linkerkant. Z-tje vindt dat ook wel interessant die diepte daar. Vorig jaar was het helderder (maar ik startte toen ook een uur eerder) en die foto’s van toen vind ik nog steeds erg mooi met ruigaard die de diepte in tuurt. Deze keer lukte dat niet zo helaas. Overigens was het wel minder modderig, en was Z-tje weliswaar modderig maar met droge grijze modder die ik er wel zou kunnen uitborstelen later. De schoen zag er niet uit natuurlijk.

klik voor groot

Het einde van de route loopt helemaal naar beneden en deze keer kon ik zeker op het laatste stuk mooi vaart maken en het stuk met de steentjes was zigzaggend well goed te doen zonder uit te glijden. Vorig jaar was er zoveel modder dat ik daar heb moeten wandelen.

Ik was dus ruim voordat het donker werd weer terug bij de auto. Ik deed er een kwartier korter over dan vorig jaar, maar ik heb vorig jaar op de helling moeten wandelen en op het laatste stukje dus ook. Maar – hoewel het niet het doel was van de run van vandaag – denk ik wel dat ik sneller was op de gewone stukken. Er zit dus nog steeds wel vooruitgang in blijkbaar.

Nu eerst lekker slapen en bedenken welke route ik morgen ga lopen.
Als het goed is, blijft het droog.

Gegevens:

* totale afstand 14,5 km
* HR max 163
* temp 10

rondje in google earth openen

oktober 119 km – 2011 totaal 1.637 km
trailschoes 505 km
kayano 15 672 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 89 km

Vandaag een heerlijk rondje gelopen in het Preuswald in Aken. Hoewel ‘heerlijk’…. Door een misverstand kon ik pas heel laat starten en was ik even vergeten dat je toch wel iets langer over een 11 km rondje doet in een heuvelachtig bos, dan op de vlakke weg. Tel daarbij op dat dit een nieuwe ronde was (in juni liep ik een andere route), en je begrijpt…. het werd een soort race tegen de klok uiteindelijk om voordat het aardedonker zou worden weer uit het bos te zijn.

In het begin van de run had ik nog niets in de gaten en maakte ik nog snel even twee kiekjes van Ztje met haar schoentje. Ze deed het prima op haar schoen overigens.

Daarna ben ik lekker gaan lopen en was ik alleen erg verrast over de ondergrond. Nare stenen, die ook niet echt lekker konden zijn voor het kapotte voetje van Z-tje. Op een gegeven moment liep ik zelfs op een stukje MTB route blijkbaar, met sprongetjes en stammetjes. Gelukkig weet Ztje dan altijd haarfijn de beste route te kiezen, dus dat maakt het makkelijk om haar te volgen.

De route was mooi en makkelijk te vinden. Op een gegeven moment dacht ik op mijn klokje te zien dat ik nog 3,33 km moest en was ik opgelucht dat ik voor het donker nog net eruit zou zijn. Maar toen zag ik ineens dat het eerste getal toch echt een 5 was en geen 3 en toen werd ik toch wel een beetje pissig. Gewoon door het misverstand waardoor ik pas zo laat (en met eten in mijn maag) kon gaan lopen. Want dit zou geen ontspannend rondje genieten zijn, maar een soort haastwerk zonder nog op of om te kunnen kijken.

Het ging in het begin even heuvelopwaarts, om weer te dalen en gelukkig was het hele laatste stuk flink dalend en kon ik eindelijk eens lekker doorrennen. En het voelde ook als rennen met de hete adem van spoken en bosgeesten in je nek die tevoorschijn zouden komen als het nog donkerder zou worden. Maar precies om 18.50 net voordat het donker zou worden, liep ik het bos weer uit. Beetje opgelucht, dat wel.

Het bos is prachtig mooi, en langzamerhand zal ik mijn weg er wel leren kennen. Nu ben ik nog afhankelijk van de garmin en kan ik niet ergens even afsnijden als het te laat wordt, of als ik moe word. Maar wie weet, over een tijdje hoe makkelijk ik er kan lopen. Op naar de volgende run.

Ik was overigens erg blij dat de schoen van Z-tje zo goed bleef zitten en dat ze aan het lopen was met die echte zool, want met deze ondergrond was het anders vast verkeerd gegaan met haar pootje. Dat belooft dus veel goed voor het Sauerland volgende week.

Gegevens:

* totale afstand 11,4 km
* HR max 158

rondje in google earth openen

oktober 104 km – 2011 totaal 1.622 km
trailschoes 490 km
kayano 15 672 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 89 km