Vannacht ben ik natuurlijk wel enkele keren wakker geweest en door alle thee van gisteren, moest ik ook naar het toilet. Maar even de benen strekken en door een rustige nacht lopen, is ook niet erg. Het was overigens totaal niet koud en (belangrijker) ook niet vochtig. Ik vond het prachtig om de uilen te horen in het donker en de andere roofvogels met hun schelle roep. Vanmorgen begonnen de fazanten al heel vroeg herrie te maken en er scharrelden enkele fazanten rond de tent die met hun kenmerkende klokkende geluiden lekker aan het fourageren waren. Maar zo dommelend is het wel heel fijn wakker worden. Ik heb het overigens geen moment koud gehad en had in de slaapzak alleen mijn dunne Lafuma shirt (lange mouwen) aan. Natuurlijk word je wel totaal verkreukeld wakker……Woef niet, die slaapt heerlijk nog wat door in haar warme Noblecamper en gele tankie.

Ik geef woef te eten en loop dan naar het toiletgebouw om me een beetje op te frissen. Ik zou vanaf 8.30 in de pub kunnen ontbijten maar eigenlijk vind ik dat veel te laat. Ik besluit dus straks zelf mijn warme ontbijtje te maken. Eerst ga ik woef uitlaten en als we teruglopen naar de tent, zie ik een rode eekhoorn. Mooi beestje en ik vind het leuk dat ik er inderdaad eentje gezien heb nu, want dat had ik al gelezen in de reviews van anderen. Daarna loop ik terug naar de tent voor mijn ontbijtje. Al snel pruttelt het gasstelletje weer met mijn water en kan ik al bijna eten.

klik voor groot

Ik vind dat echt wel wat hebben zo lekker buiten. Het weer is goed. Er is totaal geen zon en dat is echt jammer, maar het is niet vochtig (de tent is ook helemaal droog) en er is nauwelijks wind. Zo lekker zitten met de tent open, luisteren naar de vogels en een beetje om je heen kijken is toch wel bijzonder. Omdat er verder niemand is, lijkt het een beetje op wild kamperen natuurlijk en dat is juist wat ik leuk vind. Ik zou het vreselijk vinden als er voor mijn neus ook nog andere tenten zouden staan, kinderen zouden rondrennen of honden zouden blaffen. Dit is ideaal!

Ik eet rustig mijn warme ontbijt op, drink een warme chocolademelk en ga daarna op mijn gemakje de spulletjes opruimen. Daarna gaan we op pad voor ons (korte) rondje. Ik heb al gezien dat er aardig wat klimwerk in zal zitten tot aan 400 mtr toe dus ik ben benieuwd. Ik heb eigenlijk maar 1 bouwsel te bekijken en de rest is vooral ‘mooi’ als het goed is. Verder heb ik natuurlijk geen flauw idee van de omgeving hier.

We gaan deze keer richting Biddlestone. Daar zou een mooi kerkje te zien zijn en wat andere dingen (die ik dus niet gevonden heb). We slaan eerst bij de campsite rechtsaf. Een stukje over de nieuwe Sandstone Way voor moutainbikers. Dat ziet er niet onaardig uit maar klimt al aardig. Achter me ligt de campsite tussen de bomen.

klik voor groot

Al snel lopen we richting Biddlestone en moet ik volgens mijn route linksaf richting en farm en daarna rechtsaf richting een dovecote. Dat pad is dus echt onvindbaar en ik haal mijn arm open aan allerlei rare struiken. Ook niks voor woefje.

klik voor groot

Dit was dus geen succes en met een beetje zoeken verderop kan ik alsnog een stuk van het pad vermijden. Weer door een weiland, en weer door een hek elders. Balen dat die paden totaal niet onderhouden worden en zo slecht aangegeven staan. Als ik even later via de weg weer langs het stukje kom waar ik eigenlijk vandaan had moeten komen, staat er ook wel degelijk een bordje. Ik was dus goed maar er was gewoon geen pad. Raar.

Maar niet getreurd. Ik moet nu eigenlijk het bos in, maar ik kan ook over de rustige weg gaan lopen. Ik twijfel even maar kies toch voor de route die ik getekend heb. Want ergens moet dat kerkje liggen ook al zie ik er niets van. Ik sla het bospad dus in en zie even later tot mijn verrassing inderdaad het kerkje. Wat een mooie plek hier zo midden in het bos! Dat is wel verrassend eigenlijk.

klik voor groot

Daarna gaan we op zoek naar een of andere stones die ik dus niet kan vinden. Niks aan te doen en ik vervolg mijn getekende pad weer… Hoewel? Pad?

klik voor groot

Maar uiteindelijk kom ik toch weer netjes bij de kerk uit en kies het pad daar richting het punt waar we al eerder waren. Weer mis! Ook hier nauwelijks een pad te vinden maar uiteindelijk sta ik weer op de weg bij de dovecote waar we rechtsaf slaan om de heuvels in te gaan. En me dunkt: er volgt een klimmetje naar 400 mtr. Het is prachtig, want ik zie nu Biddlestone uit de hoogte en ook het kerkje tussen de bomen. Op de foto is het allemaal niet echt te zien. Er staan ook nog cottages op redelijke hoogte met een prachtig uitzicht.

klik voor groot

Eigenlijk zou ik ergens bovenop een homestead moeten zien maar dat zie ik dus ook niet. Gelukkig is de route erg mooi want de dingen die ik had verwacht te gaan zien, die zie ik dus niet.

Bovenop de top van de heuvel slaan we weer linksaf. Hier is zowaar een mooi goed begaanbaar pad. Het is echt prachtig en heel onverwacht. Vrij ruig en echt tussen de heuvels.

klik voor groot

Ik blijf goed op de kaart kijken, want ik moet straks ergens naar rechts en met dit mooie pad dat ook nog een beetje naar beneden loopt, ben ik anders in no time te ver gelopen natuurlijk.
Maar bij de koeien die fotogeniek staan te grazen, moet ik afslaan dus ik mis deze keer mijn pad niet. Even verderop zie ik dat ik naar een boerderij in de diepte verderop moet.

klik voor groot

Er is echt geen hond hier. Het is stil en verlaten. Ik ben eigenlijk wel verrast door dit gebied en ik vermaak me onderweg met om me heen te kijken en lekker te lopen. Ik ben veel tijd kwijt geraakt in Biddlestone met zoeken naar de stones, het maken van de foto’s en de rare paden die geen pad bleken te zijn. Dat is jammer, maar het doet me weinig want we hebben alle tijd. Hier kan ik wel lekker doorsukkelen dus dat komt allemaal goed.

Al snel zijn we een stuk lager en lopen we richting de farm die helemaal geen farm blijkt te zijn maar alleen maar een bouwval is. Ik vond het ook al zo verlaten van alles en iedereen! Dit zou nou een mooie plek zijn geweest voor een nachtje wild campen maar dat moet je dan wel van te voren weten!

klik voor groot

Na de farm slaan we linksaf richting de hills en een watertje. Ik ben benieuwd of het goed gaat komen, want ik heb ergens gezien dat er water loopt waar we overheen moeten. Ik vond het niet duidelijk op de kaart of er een brug was, want er was gewoon een pad overheen getekend. Ik hoop er dus maar het beste van.

Het begin van dit deel van de route is OK maar al snel moeten we door een veld zonder pad. Niet erg, maar het loopt dwars over de heuvel en is dus extreem schuin. Daar wandel ik, want ik heb wandelend al moeite genoeg.

Ineens zie ik twee schapen waarvan een met lammetjes. Een van de lammetjes is nog heel klein en heeft nog een bebloede navelstreng onder zijn buikje hangen en bloedvlekjes op zijn vachtje. Echt nog heel jong! Ik lijn woef even aan omdat de lammetjes nog zo ontzettend klein zijn. Een van de lammetjes blijft liggen en woefje ruikt er eens aan. Mmm lekker! Grapje natuurlijk want ze doet niets. De twee schapen en de lammetjes zijn ook niet onder de indruk van ons.

klik voor groot

Ik ben wel onder de indruk van het hekje waar ik eigenlijk overheen zou moeten want het is een stile met… prikkeldraad eroverheen! Daar krijg ik woef echt niet overheen en prikkeldraad is gewoon eng. Dat doen we dus niet en ik zoek naar een andere optie om weer op het pad te komen aan de andere kant van het hek. Dat vind ik verderop als ik naar beneden langs het hek blijf lopen. Gelukkig hier een gewoon hekje dat ik kan opendoen. Ook staan we nu bij het watertje zodat woefje even een slokje kan nemen daar. Mooi is het wel!

klik voor groot

Daarna moeten we helaas weer even omhoog klauteren om naar het pad achter het prikkeldraad hekje te komen. Maar dan zijn we wel weer dichtbij de schattige lammetjes… Ik kan er geen genoeg van krijgen. Zo bijzonder hier in de rimboe die beestjes.

klik voor groot

Daarna kan ik een pad volgen langs het riviertje en ben ik benieuwd waar ik nou uiteindelijk zal uitkomen. Kan ijk straks het water oversteken?

Tot mijn verrassing kom ik uit op een echte farmroad met gravel. Dat komt goed uit, want dan kunnen we weer een beetje opschieten. Natuurlijk ligt er inderdaad een grote brug over het water dus er is helemaal geen probleem.

klik voor groot

Ik besluit dat ik de extra lus niet meer ga lopen. Ik vind het genoeg geweest door al het klimwerk en zoeken naar paden. Aan het einde van deze farmroad is het hotel en de campsite al dus dat is prima wat mij betreft en ook voor woef is het wel genoeg geweest.

We lopen nog het laatste stuk door en lopen daarna naar de auto die ik vanmorgen bij het hotel heb gezet. Ik hoop op een lunch in de pub!

klik voor groot

Ik ga me nog even omnkleden, verzorg woef en ga dan met woefje naar de pub voor een lekkere warme lunch. Helaas is de ‘missus’ weg en wordt er dus geen lunch geserveerd. Het is echt duidelijk nog zeer laagseizoen. Ik krijg wel een lekkere pot thee van de eigenaar en woef krijgt weer haar kluifje. Maar het is niet warm in de pub zoals gisterenavond en ook erg ongezellig dus na het kopje thee rij ik gauw naar huis.

Zo komt er een einde aan een fijn mini avontuur met veel belevenissen en twee mooie routes. Ik ben erg blij dat het er nog (net) van gekomen is!

Vanmiddag dus inpakken voor mijn vertrek morgen!

gegevens:

* 12 km
* 11 graden

maart 323 km – 2016 totaal 1.101 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 196 km
hoka stinson lite – 706 km
hoka stinson trail – 334 km
hoka mafate speed – 430 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11

Als ik de gordijnen opentrek, is het mooi weer. Het zonnetje schijnt en er is nauwelijks wind. Dat betekent dus dat ik nog even op avontuur kan met waf. Enkele opties komen in me op. Nu eerst lopen, dan naar de campsite bij holy island en daar morgen vroeg een stukje lopen? Of iets nieuws? Maar waar en hoe regel ik dat dan snel?

Ik ga achter de laptop zitten en kijk eens op de kaart. Ergens bij Rothbury dan? Ik neem een risico door van de kust af te gaan maar redelijk snel maak ik een programma. Ik zocht en vond een campsite bij Rothbury en maak twee relatief korte routes. Ik denk dat we best lang onderweg zijn, dus het hoeft niet lang allemaal. Op beide rondjes zal van alles te zien zijn onderweg. De campsite boek ik niet, ik rij naar het gebied, ga kijken of het iets is en beslis ter plekke.

Zo gezegd zo gedaan en ik maak de rugzak klaar met de laatste dingen. Veel zit er nog in van drie weken geleden toen ik bij Holy Island wilde blijven maar dat uiteindelijk niet deed. Redelijk snel heb ik alles voor elkaar en kunnen we op pad.

De reis duurt een uurtje en het weer is nog steeds mooi. Ik kan de campsite makkelijk vinden maar de ward aanvankelijk niet. Maar hij heeft blijkbaar mijn auto gehoord en na een poosje komt hij eraan. Ik vraag aan de goede man of er een tent plek is. Jazeker een tent plek was er en ook nog beschikbaar. Hij wijst naar een veld dat totaal leeg is. Dat is boffen!

klik voor groot

Ik betaal 10,50 pond en krijg een papiertje met de code voor de douche en plee en ga naar het veld. Ik bestudeer het veld en kijk naar de zon. Deze keer zal ik daar goed rekening mee houden voor het geval het morgen vroeg ook nog mooi weer is. Voor het eerst zet ik de parula op maar dat gaat heel makkelijk en in no time staat de tent op zijn plek. Omdat ik vroeg ben en het zonnetje zo heerlijk schijnt, ga ik eerst wat warme chocomel drinken bij de tent. Ik lig dus gewoon op 22 maart in de zon half in mijn tentje!

klik voor groot

Rond 13.30 gaat het betrekken. Dat is nou jammer en ik besluit op weg te gaan voor het eerste rondje.

klik voor groot

Harbottle is de bestemming voor deze eerste ronde, want daar zijn nog ruïnes van een castle. Ik loop langs het riviertje terug naar de weg en sla linksaf. Daarna zie ik het kerkje al van Alwinton. Ik moet er toch langs dus neem ik een kijkje.

klik voor groot

Daarna weer richting de rivier. Rechts van me een aardige brug met een uitzichtspunt.

klik voor groot

Even later zie ik een gerestaureerde lime kiln. Ook daar maak ik natuurlijk een kiekje van.

klik voor groot

De weg klimt aardig maar is verder een echt pad. Meer een weg en later zie ik waarom. Er staan enkele huizen aan het einde van de weg. Mooie plek maar wel erg stil. Daarna loop ik een stukje door en zie ik rechts van me ineens al de ruïnes van harbottle castle (1160). Dat wordt ook wel ‘The sad castle’ genoemd. Dat is ook een reisdoel maar ik moet daarvoor eerst om harbottle heen lopen. Het gaat allemaal prima. Jammer dat het heerlijke zonnetje weg is maar voor lopen is het wel fijner.

klik voor groot

Even nog een paadje langs het watertje en daarna steken we een riviertje weer over dat zo richting Harbottle zal leiden. Het was een beetje modderig maar ik doe net alsof ik het niet zie en ga ervan uit dat wafje wel weer ‘schoon’ loopt straks. Op onderstaand foto heeft ze leuke zwarte voetjes.

klik voor groot

Al snel lopen we harbottle in. Lief dorpje met mooie huizen en een kerkje.

klik voor groot

Als we het dorp weer uitlopen, zie ik de parkeerplaats voor het castle. Daar praat ik even met iemand die met een allesbrander koffie staat te maken. Daarna loop ik verder richting het castle, maar ik kijk eerst even op de steen met het kinderversje over het sad castle.

klik voor groot

Er staat niet veel meer overeind maar het is een mooie plek daar. Ik loop om het castle heen en bekijk alles maar geniet vooral van het uitzicht. Het kerkje van Harbottle is ook goed te zien vanaf de andere kant. Ik praat nog wat met een oudere man de foto’s staat te maken en we hebben het erover dat je wel wat fantasie nodig hebt hier om er nog wat in te zien….

klik voor groot

Daarna gaan we weer verder met ons rondje. We slaan rechtsaf, lopen even over de weg en dan over een weiland. Als ik de houten poort wil sluiten, grijp ik in het prikkeldraad dat bovenop zit. Wat een idiote plek daarvoor. Voor de zekerheid maak ik het wondje schoon met een ontsmetting doekje uit mijn ehbo kitje.

klik voor groot

Aan de andere kant van het weiland is een muur met een rare opstap. Daar ga ik waf niet overheen gooien als het niet hoeft. Ik zie verderop weer beneden aan het weiland een hek en zo kan het ook kennelijk, dus lopen we maar weer naar beneden richting het hek. Schiet niet echt op zo….. Maar we komen bij de ingang van een parkeerplaats en kunnen op die manier ook weer op mijn pad komen.

klik voor groot

Daarna lopen we een stukje door het bos op weg naar drake stone. Geen idee wat ik moet verwachten. In ieder geval loopt de weg redelijk steil omhoog maar het uitzicht is geweldig.

Ineens lopen we Northumberland national park in. Er staat iets over een ‘danger area’ en rode vlaggen maar dat gebied is verder weg dan ik wil lopen volgens mij en we kunnen dus door. Het is een enorme klim maar wat mooi! Heel onverwacht maar echt prachtig. Van bovenaf kijk ik ineens op harbottle en het castle.

klik voor groot

Waf loopt blij door en heeft het leuk. Ik zie boven me enorme blokken. Dat zal drake stone dan zijn. We moeten nog even door. Waf slaat wat linksaf. Ik kijk op de kaart en denk dat ze gelijk heeft. Links aanhouden voor de stones.

klik voor groot

Na de klim staan we bovenop. 300 meter omhoog. Maar mooi is het! Zeker met woefje als referentie is te zien hoe enorm die dingen zijn.

klik voor groot

Het pad langs de rotsformatie is niet makkelijk te vinden maar we komen er wel.

klik voor groot

Daarna gaan we aan de andere kant weer naar beneden richting Harbottle lake. Het pad is niet makkelijk maar wel te doen en gelukkig niet heel nat. We moeten immers nog een dag!

klik voor groot

Na het meer rechtsaf richting bos. We lopen daarbij net voor de danger zone. Het bos is mooi en loopt lekker. Waf loopt een eind voor me uit.

klik voor groot

Uiteindelijk komen we het bos uit en op een heidegebied. Ook fraai. Ineens komt een grote groep schapen op me af. Die worden vast gedreven en dat klopt. Hoewel ik netjes blijf wachten kijkt de schreeuwende boer niet op of om. Hij schreeuwt alleen maar tegen de hond. Uiteindelijk zijn ze voorbij en kunnen wij weer verder.

klik voor groot

Ik zie het kerkje van Alwinton al liggen dus we schieten nu op. Ik besluit dat het ook genoeg is en doe het extra lusje niet meer. Waf moet eten en het is goed zo.

klik voor groot

Na 12 km staan we weer bij de tent. Ik geef woef eten en kleed me om. Daarna maak ik een warme chocolade melk. Lekker hoor. Ik besluit ook een soep te proberen. Mijn gasstelletje doet het prima en in no time heb ik tweemaal water gekookt met mijn kleine esbit pannetje.

klik voor groot

Het is toch wel apart weer om zo na de run lekker bij de tent te zitten met woef Ik heb me omgekleed in de tent na de run en ben al lekker warm. Ik heb een goede keuze gemaakt qua kleding geloof ik. Waf is ook warm alleen haar kopje lijkt wat koud. Ik leg mijn aeroloft jack maar gewoon lekker over haar heen en dat vindt ze prima geloof ik.

klik voor groot

Even na 6 uur ga ik bij de naastgelegen pub kijken. Lekker warm daar en rustig. Waf is welkom wist ik al van de camping baas en dat klopt. Ze is zelfs zeer welkom en wordt verwend met kluifjes en aaitjes. Ik neem wat lekkers en zelfs een toetje.

klik voor groot

Ik vind het wel wat zo. Lekker warm, lekker eten en ondertussen mail ik met S. omdat er WiFi is hier. Bij de tent is helemaal geen verbinding dus dat wordt heel stil. Zo gaat de avond snel voorbij ineens. Ik krijg nog een rondje hotel en ben bijna geneigd een kamer te boeken. Maar wafje mag aanvankelijk niet het hotel in, dus die beslissing wordt genomen. Is ook goed want ik ben hier voor de tent! Overigens wilden ze wel een uitzondering maken maar dat deed ik dus niet.

Ik neem afscheid van de hoteleigenaar en zijn vrouw en ga me klaarmaken voor de nacht. Buiten is het totaal niet koud en er staat geen wind. Best lekker en het is heerlijk stil zo in het voorseizoen. Er is hier natuurlijk nog geen hond en ook in het hotel was het zo doordeweeks heel stil. Ik maak me daarna ook klaar en kruip de tent in. Ik vind die tent zo deze eerste keer wel fijn. Makkelijk erin en eruit, grote voortent(en) en twee openingen. Ook de hoogte is ideaal want je kunt gewoon zitten.

Op naar de nieuwe dag dan maar. Zo fijn dat het toch gelukt is om op pad te gaan! Eerst even slapen en morgen weer op pad…..

gegevens:

* 12 km
* 11 graden

maart 311 km – 2016 totaal 1.088 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 196 km
hoka stinson lite – 706 km
hoka stinson trail – 322 km
hoka mafate speed – 430 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11