Monthly Archives: September 2015

30.09.2015 – horncastle – 15 km

Vandaag is het weer een mooie dag. We kiezen een hele nieuwe ronde bij Horncastle. Ik heb een rondje uitgezet langs het kanaal en via een fietsroute. We hebben geen idee maar we gaan vol goede moed op pad. We parkeren in een doodlopend straatje bij nieuwe huizen en als de kar klaar is, gaan we op pad. Stukje terugwandelen en tussen de huizen door het public footpath op. We lopen meteen langs het water en we zijn verrast dat het zo fraai is daar. Over het bruggetje loopt de viking way naar rechts aan de andere kant van het water, maar wij kiezen voor het fietspad dat er ook goed uitziet. Er lopen een aantal mensen te wandelen.

klik voor groot


We laten de drone even op maar er staat toch best wat wind. Na dit intermezzo gaan we op pad. De route is mooi en prima begaanbaar met de fiets en de kar. Waf loopt lekker los.

klik voor groot


Onderweg komen we kunstwerken tegen die we even fotograferen. We komen ook door een stukje bos en dat ziet er aantrekkelijk uit. Ik hobbel vrolijk door terwijl S. foto’s maakt van de kunstwerken. Waf rent dus vrolijk heen en weer tussen S. en mij. Als ze me inhaalt, zie ik dat het schoentje uit is. Terug dan maar en al snel ziet S. het schoentje. Aantrekken en weer verder.

klik voor groot





Dan slaan we rechtsaf weer bos in. Het pad is redelijk begaanbaar zowel voor mij als voor de fiets en de kar. Maar als we de route linksaf willen vervolgen, blijkt dat niet te doen. Na tien meter besluiten we al dat we een andere route moeten nemen en we rijden de kar achteruit de modder weer uit.

klik voor groot

De route laat zich makkelijk aanpassen en we gaan weer verder. Eerst nog door een modderige grasroute maar uiteindelijk komen we bij een open stuk met mooi uitzicht. Het is warm geworden. We besluiten de drone nog eens op te laten.

klik voor groot


Even een stukje S. volgen op de fiets. Maar de batterij is leeg en de drone landt een beetje in het hoge gras naast het pad. S. is zo lief om hem te gaan pakken maar stapt zo in een gat en ligt op zijn reet in het gras. Ik ben echt slecht en lig in een deuk van een afstand. Gelukkig heeft hij zich geen pijn gedaan. Raar is het wel want het pad houdt gewoon op en je valt dus als het ware in een greppel daar! We doen een nieuwe accu in de drone en proberen het opnieuw. Ik wacht niet op het gps signaal en als de drone omhoog gaat, pakt een windvlaag ineens onze bebop. Hoppekee weg istie. Ik zie hem keihard naar achteren vliegen bijna uit zicht in de richting van hoge bomen. Als ik van de schrik bekomen ben, bedenk ik dat ik op mijn scherm kan kijken of hij nog vliegt of in de boom hangt. Gelukkig. Hij vliegt nog en reageert op mijn besturing. Uiteindelijk lukt het om de bebop weer terug te halen. Ik maak nog wat beelden maar de schrik zit er wel in.

klik voor groot


We lopen verder, komen bij een farm en een kerkje maar ik heb geen zin meer in een nieuw drone avontuur dus we lopen door.

klik voor groot

We hobbelen rustig door en lopen langs een oude mill. Ook weer geen drone opnames alleen een foto.

klik voor groot


Verder gaat het en we moeten even over de weg. Ik haast me want het is er druk qua verkeer. Geen tijd voor gedoe en waf zit in de kar.
Aan het einde gaan we snel van de weg af en volgen een pad. Als we moeten kiezen uit de akker en een pad, kiezen we voor het pad. Dat loopt prima maar als we aan het einde weer op het public footpath komen, worden we aangesproken door een boer en zijn vrouw in de auto die hun land aan het inspecteren zijn. Of we wel weten dat het ‘not allowed’ is om daar te lopen en dat het public footpath toch echt ergens anders loopt. De boer komt zelfs de auto uit maar als hij me wil laten zien waar het dan staat op het bordje kan hij het zelf ook niet vinden. Hij bedoelt het niet rot, want we komen uiteindelijk gewoon aan de praat over van alles en nog wat, maar we snappen niet waarom hij nou moest melden dat we niet over dat pad hadden gemogen. Veel breder dan de akker notabene! Ook geeft hij ons toestemming om aan het einde over de farm te lopen omdat er twee hekjes zouden staan op het footpath. Onze verbazing is groot als we aan het einde ontdekken dat het echte pad inderdaad ergens naast de farm loopt. Geen hond die dat ziet en wij lopen dus – weliswaar met toestemming – over het erf naar de weg.

Vanaf daar nog maar een klein stukje en niet lang daarna zijn we weer bij de auto. Op naar de volgende route!

Korte video (link)

gegevens:

* 15 km
* 17 graden bewolkt en winderig

september 303 km – 2015 totaal 3.031 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 132 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

29.09.2015 – withcall – 7 km

Vandaag is het bewolkt en een beetje somber en fris weer, maar het lijkt op te knappen, dus gaan we op weg voor een 14 km rondje. Het is een rondje vlakbij de route rond Sotby dat erg mooi was. Aanvankelijk rijden we naar Donnington omdat we denken dat daar de start is, maar als we op de kaart kijken, zien we dat de start heel ergens anders is. Jammer, want de omgeving lijkt mooi en er is een kerkje te zien. We rijden dus verder en parkeren ergens op een kruising. Het ziet er niet veel belovend uit maar we gaan toch maar van start. S. gaat de fiets en de kar klaarmaken.

klik voor groot


Terwijl S de fiets klaarmaakt, maak ik vast een video met de drone. Stukje weg waar we straks vandaan komen en een klein stukje dat S bezig is met de kar. Daarna gaan we van start en slaan rechtsaf de weg op. Best druk en door de lange rechte wegen rijden mensen nog hard ook. Woef zit dus zielig in de kar want dit is niks. Overigens is het uitzicht rechts van ons wel fraai en we maken een foto.

klik voor groot

Als we verder lopen, zien we ineens schotels in het veld staan. We turen op de kaart en zien ‘cumulus’. Iets met een weerstation misschien? We lopen verder en we durven vanwege de wind (en misschien de signalen) de bebop niet het veld over te sturen voor een video. Dat doen we later dan wel.

klik voor groot

De weg is afschuwelijk en het is ook niet echt lekker weer. Bij de kruising dubben we even wat we moeten doen. Hele andere route? Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om deze weg door te gaan lopen want linksaf – zoals de route is – ziet er ook al niet gezellig uit. Maar we besluiten toch maar de route te volgen en straks te kijken of het groene lijntje linksaf (om af te snijden) misschien een begaanbaar pad is. Op die manier kunnen we tenminste wel de route afsnijden want ik heb helemaal geen zin meer in 14 km over deze route.

klik voor groot

Als we bij het bewuste pad komen, blijkt dat het een heel goed pad is en we besluiten dus de route in te korten en over het pad weer richting de auto te lopen. En dat blijkt een goede keuze want het is prachtig. We genieten volop, maken foto’s en een stukje film. Helaas komen daar de eerste vlekken op de lens die ik niet opmerk en pas later zal zien (waardoor het laatste gedoe bij de schotels dus totaal mislukt).

klik voor groot





We rommelen ook nog even met de drone maar door de vieze lens en het witte pad met het schelle licht, wordt het geen optimale opname helaas. Maar het blijft een leuke oefening. De video onder is maar kort maar geeft wel een aardige impressie. Ik glijd nog bijna uit als ik over zachte glibberige klei modder loop. Woef is ook heel vies en haar schoentje is ook grijs.

klik voor groot


Aan het einde van het pad lopen we even over een erf en dan komen we weer op de weg en zijn alweer bijna bij de auto. Door dit mooie op en neer gaande pad hebben we toch nog een aardige route gelopen en we hebben er ook nog eens eeuwen over gedaan. Raar rondje.

klik voor groot

Als we alles opgeruimd hebben, rijden we even wat dichter naar de schotels in het weiland. Dan komen we tot de ontdekking dat we een paar dagen geleden echt vlakbij gelopen hebben, want we herkennen het mooie koolzaadveld. Idioot gewoon dat we de hoge mast niet herkend hebben. Ook de schotels waren niet te zien vanaf die route. Maar nu kunnen we er redelijk dicht naartoe lopen maar we maken (wederom) de fout om niet zo dicht mogelijk naar ons doelobject toe te lopen en de drone van te veraf op te laten. Nou zien we uiteindelijk toch niks en mislukt alles omdat er volop vlekken op de lens zitten, maar dom is het wel. Want de schotels zijn wel apart.

klik voor groot

Veel te veel foto’s dus van een mini rondje. Maar je moet zelf op een bepaald pad gestaan hebben om te ervaren hoe mooi het was. Helaas nooit echt in een foto te vangen.

Op naar de volgende ronde dan maar weer. Overigens werd het in de middag stralend weer, dus we hadden gewoon even moeten wachten (of thuis moeten blijven voor een rustdagje).

Korte video (link)

gegevens:

* 7 km
* 13 graden bewolkt en winderig

september 287 km – 2015 totaal 3.017 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 118 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

28.09.2015 – sotby – 11 km

Gisteren de HM gelopen en vandaag weer lekker op pad. Het weer is prima, dus we gaan een kort rondje lopen. Het rondje was snel gemaakt en we rijden richting Sotby en parkeren bij Corners Farm. Als we aankomen op de startplek voor onze run, blijkt dat S. de sleutel vergeten is om de bouten vast te draaien aan de kar. Normaal gaat dat met een klem, maar die is al in Nederland achtergebleven en dus is dit al een noodoplossing. Maar gelukkig betekent het niet dat we niet op pad kunnen, en draait S gewoon alles maar met de hand vast. Woef zal wel niet meteen van de fiets af stuiteren denken we. Terwijl S. alles klaar maak, laat ik de drone een rondje vliegen. Altijd weer leuk om er even mee te oefenen.

klik voor groot


Daarna gaan we maar eens op pad voor ons rondje. We hobbelen over de weg en het gaat eigenlijk best aardig. De weg is rustig dus spelen we ook nog een keer met de drone en laten woef lekker los lopen.

Op een gegeven moment slaan we rechtsaf en achter ons toetert een auto. Irritant zeg…. maar dan blijkt de man de hondenriem van de weg te hebben geraapt en ons achterna gereden te zijn om de riem te brengen. Wat onzettend aardig! De riem is van de fiets gevallen toen S. nog even de bouten en moeren vaster draaide…. Grrrrrrr hoe kan je nou die riem missen die op het stuur ligt…. Maar goed, saved by the bell zullen we maar zeggen. Ik zou die riem niet graag kwijt raken moet ik bekennen en ik prop driftig de riem weer in mijn eigen rugzak.

S. zit ondertussen te schelden op de camera die niet meer in wil schuiven. Batterij eruit helpt ook niet. Zou de camera stuk zijn? Ook deze is immers een jaar en een week, net zoals de andere camera die inmiddels weer gerepareerd is. Geen foto’s dus meer en route, hoewel ik er nog een paar maak met mijn camera.

Wat een rare run zo met al die dingen die mis of bijna mis gaan….

Als we bij een kerkje komen, besluiten we de drone nog maar eens op te laten voor wat beelden. Zal de laatste keer wel zijn, want we zijn alweer bijna terug bij de auto op dit korte rondje.

De kerk in beeld brengen is nog niet eens makkelijk maar het is weer een mooie oefening voor het ‘echte’ werk straks in de winter in de UK waar erg veel en route altijd te zien is.

klik voor groot

Ik neem eerst de voorkant op, en heb last van het licht. Daarna proberen we de achterkant. Ik durf zowaar de drone over de kerk heen te sturen naar de andere kant maar dan ineens zie ik helemaal niet meer wat ik eigenlijk aan het opnemen ben. Als de drone uiteindelijk weer aan mijn kant vliegt, zie ik ineens propellers in beeld. Hoe kan dat nou in hemelsnaam? Als de drone geland is, kijken we wat er aan de hand is. Het blijkt al snel dat het niet alleen mogelijk is om de lens te tilten van boven naar beneden, maar ook van links naar rechts. Laat dat nou in geen enkele manual staan? Weer wat geleerd dus. Wel handig want voorheen draaide ik de hele drone als ik iets een beetje meer naar links wilde zien maar zo kan het dus ook. Niet te ver, want dan krijg je dus ineens de propellers in beeld maar het kan een heel stuk.

Na deze lange drone pauze gaan we weer op weg. De route is niet echt aantrekkelijk vandaag, maar het laatste stukje off road is wel weer erg mooi. Veel te snel zijn we weer bij de auto.

klik voor groot


Op naar de volgende route dan maar weer!

Overigens ontdekten we thuis dat de camera van S. helemaal niet kapot was. De accu was simpelweg totaal leeg en daardoor ging de lens niet meer terug in de behuizing. Mmmmm even het icoontje van de batterij status gemist blijkbaar…… Eind goed al goed.

Korte video (link)

gegevens:

* 11 km
* 15 graden zonnig

september 280 km – 2015 totaal 3.010 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 111 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

27.09.2015 – HM Nottingham – 21 km

Vandaag dan de dag van de HM in Nottingham. Hoewel ik er goed voor getraind heb/had, is de afgelopen week natuurlijk geen beste voorbereiding meer geweest. Dit is de zesde achtereenvolgende dag dat ik aan het lopen ben en ik ben al meer dan een week aan het hoesten. Mijn plannen zijn dus simpelweg bijgesteld. Maar ik ben hier nu en ik heb dus de afgelopen dagen zoveel mogelijk genoten van het buiten zijn en het lopen. Dan maar ‘vermoeid’ aan de HM beginnen. Zal ook nog wel lukken neem ik aan. Ik had al besloten om met de 2.10 pacer mee te gaan als dat uberhaupt zou lukken. Zou het me lukken om ‘niet fit’ 21 km achter elkaar (continu) te lopen na de afgelopen week van rare rondjes meestal met RWR, veel stoppen en stilstaan en al aardig wat hoogtemeters in de benen? Geen idee, ik wist alleen dat het parcours van de HM veranderd was en dat er trots geroepen was door de organisatie dat het zo’n leuke uitdaging dit jaar zou worden met de heuveltjes. Dat leek me allemaal wel mee te vallen maar waarom het nou allemaal weer veranderd moest worden, is mij niet duidelijk.

Om 6.15 rijden we weg van het huisje. Het is hartstikke mistig. Ook al geen longen weer en totaal anders dan de voorspelde zonnige en warme dag. Misschien knapt het straks nog op maar de 8 graden is toch wel erg frisjes. We tanken weer even gas bij de Shell om 18 km voor de parkeerplaats en ik ga maar meteen even naar het toilet. Daarna zijn we al snel op de vertrouwde parkeerplaats en we rijden lekker door naar voren zodat we dicht bij de start staan. S. moet straks immers weer naar de auto voor woef en voor de fiets die nu ook mee is. S. zal straks met fiets, hond en kar een stukje van het parcours gaan fietsen. Het is nog steeds enorm mistig en ijskoud. Ik dring voor bij de drukke dixies en we hangen nog wat rond bij de auto voordat we naar de startvakken gaan. We hebben al even gekeken hoe het er allemaal uitziet.

klik voor groot


Daarna gaan we naar de startvakken en langzaam trek ik wat laagjes uit om niet meteen af te koelen. De pacer met zijn 2.10 uur bord zien we ook ineens en die heeft geen flauw idee waar hij heen moet. Ik weet hem te vertellen dat hij naar het blauwe vak moet, waar ik ook ingedeeld ben. We lopen daar dus heen en dat is weer dezelfde plek als vorig jaar, waar ook de warming up gegeven zal worden door het beest en een fitte man.

klik voor groot



Het is toch nog even wachten op het startschot. Ik ben er inmiddels wel klaar voor dus kom maar op dan…..

klik voor groot

Gelukkig was het bij de start zo koud dat we woef rustig even in de auto konden laten. Vorig jaar was er nog een hond achtergelaten in de snikhete auto die bijna bezweek. Achterlijke mensen blijf je houden. S. gaat haar zo ophalen als ik weg ben!

Dan gaat eindelijk het startschot en kunnen we gaan lopen. Ik loop vlak achter de pacer en zie al snel dat hij redelijk langzaam loopt. Kan me niet schelen, ik wil gewoon lekker lopen en als het gaat, ook gewoon alles achter elkaar. De eerste mile is zeker te langzaam. Daarna doemt de eerste heuvel al op. Het stelt weinig voor en het loopt allemaal prima. Maar ik krijg tintelende handen. Geen idee waarom. Adem ik verkeerd? Tintelende handen hoort namelijk bij verkeerd ademen. Ik voel me verder echt prima maar dit voelt niet prettig. Heuveltje op gaat dus helemaal niet zoals ik wil, want ik ben bijna van plan om dan maar te stoppen als het wel weer gaat. Ik ben een enorme bangerik namelijk. Als ik iets voel dat ik niet kan thuisbrengen of niet snap, dan gaat de rem erop. Lopen moet vooral leuk en gezond zijn in mijn wereldje. Maar het gaat weer prima en ik loop redelijk vlot de heuvel weer af en maak wat tijd goed die ik verloren heb. De pacer loopt inmiddels al een stukje voor me uit, maar ik ga niet ineens hard lopen om hem weer in te halen.

klik voor groot

Ik loop aardig wat tijd weer goed op de heuvel afwaarts en de eerste 5 km zijn redelijk OK qua tempo. Maar ik weet dat dit geen redelijk getal is, want ik loop langzaam en heb alleen wat tijd goed gemaakt met de afdaling. De tweede lap van 5K mis ik op mijn horloge, dus ik weet niet echt wat ik aan het lopen ben en kijk ook niet echt moet ik bekennen. Ik wil graag gewoon doorlopen, niet stoppen en de finish halen. Ik weet dat ik op 7 mile S. alweer zal zien. Op 3 mile zag ik hem ook staan, maar toen hobbelde ik vrolijk voorbij.

Inmiddels schijnt de zon er al vrolijk op los. Het wordt warm. Ook dat nog. Van ijskoude start met mist naar warm weer. Ik ben blij dat ik op zich wel gestart ben met weinig kleding. Alleen heb ik een buff om mijn hals vanwege het hoesten en die gaat ook niet meer af. Maar warm wordt het! Misschien had ik daarom wel last in het begin. Vanwege het koude mistige week. Niet echt opgewarmd begonnen etc. Geen idee. In ieder geval loopt het nu allemaal weer goed.

klik voor groot

Op het 7 mile punt zie ik inderdaad S. weer en hij heeft lief een natte spons klaar. Die wil ik wel! Ik heb inmiddels ook al een waterzakje aangepakt bij de controle post en dat heb ik ook in mijn hand!

klik voor groot

Ik ben happy met mijn sponsje. Nu kom ik er wel neem ik aan. De pacer zie ik nergens meer en ik gok en beetje dat ik misschien nog wel op 2.15 binnen kan komen. Maar eerlijk gezegd gezegd boeit het me niet.

klik voor groot

Ik doe lang met mijn waterzakje en neem vrij aan het einde nog een watertje aan. Helaas zit die nog dicht en heb ik veel agressie nodig om het geval open te scheuren met mijn tanden. Die blijven gelukkig nog in mijn bek. Stom systeem.

Ik ga toch maar eens op mijn klokje kijken wat ik aan het lopen ben. Zou ik 2.15 nog halen? Hoe ver is het eigenlijk nog? Ik gok een beetje qua afstand. Ik zie het 1 mile bord opdoemen en ga versnellen. Dat gaat allemaal nog goed. Maar ik reken en reken en zie al dat ik 2.15 niet meer ga halen. Verdorie, dat is toch best jammer eigenlijk. Zou 2.16 nog wat dan nog kunnen? Ik loop al langs het water en zal straks rechtsaf slaan. De route is wel beter dan vorig jaar moet ik bekennen. Nu is het einde tenminste normaal. Daar lopen we het gras al op. Ik ga toch nog even aanzetten en ren ineens iedereen voorbij. Hahaha, ik snap wel dat als je echt kunt hardlopen, dat het dan leuk is om mensen in te halen. Maar helaas…. de klok springt net op 2.17 als ik over de finish kom. Echt 2.17.00 is mijn finish tijd. Had ik een seconde sneller gelopen dan was het nog net een 2.16 geweest. Ik vind het allemaal prima zo. Hartslag gemiddeld 146 dus wat wil je nog meer. Eigenlijk hoor je helemaal niet te starten als je zo rochelt maar dit moet kunnen.

Ik loop bijna langs de medailles maar ik krijg er gelukkig toch eentje en ga op zoek naar S die er ook al is.

klik voor groot


Woeffie is ook weer blij dat het roedeltje compleet is. Nog even uitlaten en lekker even niksen bij de auto in de stralende zon. Droge broek aan en lekker winddicht jasje aan.

klik voor groot

Terwijl ik rommel met woef (pootje, eten etc) gaat S. nog even een foto maken van het terrein dat nu wel in het zonnetje ligt.

klik voor groot

Daarna gaan we de fiets achter op de auto zetten in plaats van op het dak. We gaan even sushi eten in de stad en we weten al dat we anders qua hoogte er niet in kunnen rijden. We lossen dat dus even op met de haak achter op de trekhaak.

klik voor groot

Daarna rijden we naar het centrum dat eeuwen duurt vanwege de rij auto’s en de afgesloten wegen vanwege de marathon. Maar uiteindelijk vinden we onze bestemming toch. De sushi boer en de PC world om naar een laptop te kijken voor S. De sushi vinden we eigenlijk niet echt lekker dus we zijn na niet al te lange tijd alweer weg. De laptop bevalt wel en die gaat dus mee naar huis.

klik voor groot

Zo komt er dus weer een einde aan een dagje Nottingham. Ik heb eigenlijk niet echt een gevoel bij deze loop. Ik ben verrast dat ik na al deze dagen lopen gewoon 21 km achter elkaar kon lopen op mooie lage hartslag. Dat ik aan het einde toch nog zo kon versnellen. Ik wilde dat gewoon nu niet omdat ik niet top fit was. Ik ga dan geen risico nemen om later problemen te krijgen door een loop die net teveel was. Bovendien wil ik morgen ook weer gewoon lopen en de rest van de week ook. Dus wat dat betreft ben ik dik tevreden. Qua eindtijd is het natuurlijk verschrikkelijk. Het is niet de langzaamste tijd maar het komt er wel dichtbij. Hoewel je dat ook weer in ander perspectief kunt plaatsen als je bedenkt dat ik nu met mooi lage hartslag liep (en dus gewoon veel harder kon), terwijl ik bijvoorbeeld in 2012 in Weesp toen nog met ritmeproblemen een 2.23 HM liep. Ik weet het niet, het blijft een raar spelletje dat hardlopen.

Op naar de volgende run dan maar weer. Komende week nog lekker veel avonturen beleven en dan maar weer eens kijken. Ook eerst goed beter worden. Een betere HM komt er nog wel. Voorlopig blijft de 2.08 dus nog even mijn PR (Edinburgh 2012 en 2015).

gegevens:

* 21 km
* van 8 stijgend naar 17 graden, van mistig naar zonnig
* finish tijd 2.17.00

september 269 km – 2015 totaal 2.999 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 100 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

26.09.2015 – aby – 10 km

Vandaag toch een rondje ook al is de HM morgen al. Dat betekent wel dat de HM gelopen wordt op de zesde achtereenvolgende dag, maar dat zal wel lukken neem ik aan. Ik ben hier nu, en met dit geweldige weer moet je maar alles nemen zoals het komt. Overigens hoest ik nog steeds, maar ik voel me prima en mijn HF blijft ook prima. We hebben dus snel besloten om weer lekker op pad te gaan maar ik doe een concessie: we lopen maar 10 km nu. We starten net achter het dorpje Aby (met 1 B inderdaad). We parkeren ergens langs de weg en terwijl S. de fiets en de kar klaarmaakt, maak ik weer een korte video van de omgeving van de start (zie de video onder).

Helaas komen er een paar auto’s aan en moet ik dus de drone weer omhoog sturen en kan ik niet laag over de weg richting de auto sturen. Maar even later lukt dat alsnog en kan ik ook dat even snel opnemen. Als de kar en de fiets klaar is, kunnen we op weg voor ons rondje! We komen al snel weer op een mooi stuk met prachtige vergezichten.

klik voor groot



Het is vandaag maar een klein stukje maar we genieten volop. De route is mooi, woef heeft het prima en het weer is ook goed. Ik loop op mijn gemakje en het blijft toch een prima training zo.

Op een gegeven moment gaan we een stukje offroad. Dat zou net moeten gaan met de kar maar uiteindelijk valt het toch een beetje tegen. Ik vind het natuurlijk prima zo even van de we af, want normaal loop ik eigenlijk alleen maar over de velden als ik hier ben, maar nu met de fiets en de kar lopen we meer over de weg. Maar ik zie het er nog wel van komen dat ik met woef op pad kan door de velden want ze kan eigenlijk prima uit de voeten (pootjes) met haar schoentje.

klik voor groot

Na het offroad stukje weer verder over de weg en daar komen we langs een watermolen met allerlei vogels die je zou kunnen gaan bezichtigen. Dat doen we niet, maar het is wel een mooie plek.

klik voor groot




Dan lopen we Aby alweer bijna in. We hebben geen gekke dingen gezien of gedaan onderweg dus het is een beetje saai wat dat betreft. We doen nog even een stukje cool down om een visvijver heen en maken een foto van het fraaie uitgesneden plaatsbordje van Aby.

klik voor groot

Daarna natuurlijk weer het ritueel van de fiets en de kar opruimen en de route zit er weer op!

klik voor groot

Aan het einde van de route bekijken we nog even de ruine waar we langs kwamen en maken ook daar nog wat beelden. Altijd leuk! Het zijn de overbijfselen van een kerk. Helaas vergeten we een foto te maken maar het is prima te zien op de drone beelden.

Korte video (link)

gegevens:

* 10 km
* 15 graden – zonnig

september 248 km – 2015 totaal 2.981 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 79 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

25.09.2015 – goulceby – 16 km

Vandaag is het weer een mooie dag, dus gaan we wederom op pad voor een rondje. Niet de beste voorbereiding voor de HM van zondag aanstaande en ik ben ook nog steeds aan het hoesten. Dat duurt dus al langer dan een week. Maar ik heb geen koorts, voel me niet ziek of benauwd dus met lage hartslag moet dat allemaal wel kunnen op mijn gemakje. Het is hier zo mooi!

Deze keer kiezen we voor een rondje rond Goulceby. De route was snel uitgezet en vol goede zin gaan we op pad. We vinden een parkeerplekje in het dorp in de berm en S. zet weer de fiets in elkaar en de kar. De kar gaat nog steeds mee voor de poot van woef maar ze loopt al lekker hele stukken mee, zeker als het rustige weggetjes zijn.
Als alles klaar is, gaan we op pad voor onze ronde. We lopen al snel langs de afslag richting de Viking Way en lopen langs een kerkje tussen de bomen.

klik voor groot


Het is weer erg fraai onderweg. Mooie vergezichten en dat is ook wel te zien op de drone beelden. Het lopen gaat goed, het weer is ook fijn. Weinig wind en prima temperatuur.

klik voor groot


Na een poosje komen we op een aardig pleintje waar ook een kerkje te zien is en daar proberen we wat beelden van te maken. Het kerkje ligt in Market Stainton.

klik voor groot





Na verloop van tijd komen we op een splitsing waar we rechtsaf slaan over een fietsroute. Het is altijd maar weer afwachten wat voor soort paden we kiezen want op de OS kaarten is en blijft het lastig om te beoordelen wat voor soort pad het is. Soms kom je alsnog op een karrenpad uit terwijl het op de kaart eruit ziet als een vrij aardig te belopen of te befietsen route. Maar nu was het aangegeven als fietspad en dat blijkt ook wel te kloppen. Het is mooi met rechts nog gele koolzaadvelden dus dat ziet er met het mooie weer heel zonnig uit.

klik voor groot


We rommelen hier even wat met de drone omdat het zo mooi is daar en dat lukt deze keer aardig goed (zie video). Elke keer leren we weer wat meer qua beelden maken (en bewerking).

klik voor groot



Na dit intermezzo wat veel tijd kostte, gaan we weer verder. We slaan rechtsaf en lopen weer een stukje over de weg. Daarna rechtsaf richting een nature reserve waar we aanvankelijk hadden willen starten. Het uitzicht daar is adembenemend. Wat jammer dat de drone al een lege batterij heeft, want dit was geweldig geweest. Ik maak maar even een korte video met de camera en maak ook wat foto’s.

klik voor groot



Vanaf dat punt bekijken we de route nog eens en besluiten een stukje off road te gaan. Helaas kan dat niet, want er staat een bord dat honden niet toegestaan zijn. Maar omdat het gewone pad over de weg parallel aan het offroad stukje loopt, besluiten we dat ik offroad zal gaan en dat S met woef en de kar over de weg zal gaan. Zo gezegd zo gedaan.

klik voor groot

Ik loop heerlijk maar ineens kom ik uit bij een boerderij met een blaffende hond die op me af komt rennen. Ik snap er niets van en kijk nog eens op de kaart.

klik voor groot

Er komt een man op me af en ik maak mijn excuses dat ik op zijn terrein loop. De man vindt het niet erg en vertelt dat het vaak gebeurt. We raken aan de praat en ik vertel hem dat ik hem benijd om de prachtige plek waar hij woont (zeg maar gewoon green eyed monster trouwens). Ik ga weer verder want ik mag gewoon verder lopen en kom uit bij een hek waar ik even overheen moet klimmen. Het is maar goed dat S. niet mee gegaan is met de kar.

klik voor groot

Ondertussen is S. natuurlijk al lang aangekomen op de plek waar we hadden afgesproken. Hij staat op het punt waar ik uit had moeten komen en dat is een soort karrenpad zien we later.

klik voor groot

Uiteindelijk ontmoeten we elkaar weer op de weg want hij zag me al aankomen door het veld. We lopen weer samen verder voor het laatste stukje. Onderweg nog herfststijloos gezien.

klik voor groot

Niet veel later komen we weer bij de auto terug. S. gaat de fiets opruimen en ik doe nog even de cool down. Ik loop naar de Viking Way om even te kijken en ga daarna weer terug naar de auto.

klik voor groot

De ronde zit er weer op. Woef gaat weer in de auto en we gaan lekker naar huis om wat te eten en lekker in de tuin te luieren. Op naar de volgende route.

klik voor groot

Korte video (link)

gegevens:

* 16 km
* 17 graden – zonnig

september 238 km – 2015 totaal 2.971 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 69 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

24.09.2015 – burwell – 17 km

Vandaag gaan we een rondje doen dat start bij een punt dat we gisteren ontdekten tijdens onze run. De omgeving was daar prachtig en we hadden de noordzijde van de route nog nooit verkend dus dat gingen we doen. Weer met de fiets en de kar en voor het eerst zouden we ook de drone meenemen om wat beelden onderweg te schieten. Overigens ging dat alweer wat beter dan de vorige keer, want we hebben nu ook echt delen van de weg die we gelopen hebben en ook beelden van woef en S. op de fiets. Onder dit berichtje staat de video.

Toen we bij de start kwamen, heeft S. eerst de fiets klaar gemaakt en heb ik de eerste beelden gemaakt met de drone. Dus ook beelden van S. die de fiets klaarmaakt.

klik voor groot

Daarna zijn we op weg gegaan. Eerst richting Burwell over de weg met prachtig uitzicht. Daarna linksaf richting een stukje offroad.

klik voor groot


Ook hier heb ik drone opnames gemaakt en dat was leuk om te doen en later terug te zien. Het waaide behoorlijk maar de zon scheen ook. Lastig met kleding want zo met de wind koel je snel af als je even wat anders staat te doen. Maar mijn dunne windjackje is prima.

Woef is lekker uit de kar natuurlijk en rent als een idioot in het rond. Ze blijft ergens heel lang snuffelen en kijken en komt uiteindelijk keihard aanrennen. Ik kan nog net het laatste stukje op de video zetten. Helaas is haar schoentje uit als ze eenmaal bij ons is dus moet ik terug om de schoen te gaan zoeken. Raar beest.

klik voor groot

Als we eindelijk aan het einde van het 1.500 mtr offroad stukje zijn, blijkt dat we daar 45 minuten over gedaan hebben met de drone, het schoentje zoeken en foto’s maken. Dat schiet niet op en ik besluit opnieuw te starten met de warming up zodat ik straks normaal kan gaan lopen. Al snel zijn we weer echt lekker op weg.

klik voor groot



Woef loopt nog steeds lekker mee over de weg want het is heel rustig daar en er valt voor ons ook genoeg te genieten van het mooie uitzicht. We kijken even snel bij een kerkje maar de drone blijft op de kar want het waait veel te hard om risico’s te nemen.

klik voor groot


Dan komen we bij een drukke weg waar we woef in de kar doen. Ik ga even kijken en gelukkig blijkt er langs de akker een pad te lopen zodat we veilig door kunnen lopen. Daarna slaan we rechtsaf en lopen weer een heerlijk rustig en mooi stuk op.

kik voor groot



Als we aan het einde van de weg komen, proberen we aanvankelijk rechtsaf te slaan over een weiland om weer de drukke weg te ontwijken. Maar dat ziet er niet echt uit als een pad dus besluiten we maar door te lopen en te bekijken of we langs die enge drukke weg kunnen lopen. Ook dat gaat weer goed, want er blijkt een wandelpad langs de weg te lopen en dus komen we weer goed weg en kunnen gewoon de route vervolgen.

We zijn er al bijna en dat is maar goed ook want het loopt vandaag aardig op en neer. Ook het laatste stuk loopt weer omhoog maar het lukt me aardig om daar continu tegen op te hobbelen. Het uitzicht is weer geweldig en er lopen wat grouses op de weg. Altijd leuk om te bekijken. Woef heeft meer dan 10 km meegelopen en dat is met dat voetje dus prima.

klik voor groot

Als we bij de auto komen, krijgt woef lekker te eten en te drinken en gaat S weer de fiets op de auto zetten. Op naar de volgende ronde. We boffen nog steeds enorm met het fraaie weer!

klik voor groot

Korte video (link)

Onderstaand het hoogteprofiel van de run van vandaag.

gegevens:

* 17 km
* 17 graden – zonnig

september 222 km – 2015 totaal 2.955 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 53 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

23.09.2015 – belchford – 13 km

Vandaag weer op pad voor een rondje. Het is prachtig weer en het gaat prima zo met woef en S op de fiets met de doggyride. We hebben inmiddels de kar vastgezet met een bout en hoewel dat niet handig is, kunnen we op deze manier gewoon de kar gebruiken. We kiezen voor vertrek vanaf het uitzichtspunt boven bij Belchford. Dat is prachtig en op deze manier ontlopen we 1 forse klim naar het uitzichtspunt. Vanaf het uitzichtspunt lopen we eerst westwaarts richting Oxcombe en iets verder en slaan dan rechtsaf richting het Noorden en maken een soort rondje zodat we weer bij de start uit zullen komen. Voor ons nieuw gebied dus we zijn erg benieuwd. Ik speel natuurlijk eerst even met de drone bij het vertrekpunt. Dat uitzicht is echt prachtig! Ondertussen maakt S. de fiets en de kar klaar en wacht woeffie braaf in de auto.

klik voor groot




Het vervelende met dit soort routes is dat op veel punten het uitzicht adembenemend is. Helaas legden we de drone weer in de auto en zullen we pas na afloop nog een tweede take off doen voor wat beeld vanuit de lucht, maar we maken wel volop foto’s gelukkig.

klik voor groot

De route is erg mooi en al snel kunnen we woef uit de kar halen omdat het heel rustig is op de weggetjes die we gekozen hebben. Dan kunnen we mooi eens kijken hoe ze loopt!

klik voor groot




Tot ons plezier loopt woef prima mee en wij genieten dus dubbel van het mooie uitzicht en de blije woef. Vandaag loop ik overigens gewoon even RWR en hou ik mijn hartslag in de gaten vanwege het hoesten. Overigens heb ik daar tijdens het lopen totaal geen last van en vandaag gaat het lopen ook heel makkelijk. Rustig aan maar gewoon steady en vlak zonder problemen. Wat boffen we met het weer!

klik voor groot



Bijna het hele stuk over de weg gaat woef lekker mee en alleen op een drukker stukje bij een kruising doen we haar even in de kar. Net op het moment dat we bij de kruising staan, komt er een hele colonne all terrain wagens de hoek om. We fantaseren dat ze allemaal bij elkaar horen en gaan jagen ergens. Zo ziet het eruit. Later zal aan de knallen te horen zijn dat we gelijk hadden. Rare jongens die Engelsen. Maar voorlopig zijn wij er nog niet en we hobbelen door. Kijkend op de kaart hebben we besloten dat we even rechtdoor zullen lopen en straks rechtsaf een stukje off road zullen nemen. Dat is fijn omdat woef er dan uit kan. Even afwachten of het te doen is met de kar achter de fiets maar dat gaan we vanzelf zien. Tot nu toe hebben we geluk met de routes die we hebben gemaakt voor de combi lopen en fiets/kar en woef. De omgeving is prachtig en we zien hele andere dingen dan vorig jaar toen we veel meer in de velden zijn gebleven dan nu.

klik voor groot

Aan het einde van het off road stukje lopen we even over het erf van een boerderij

klik voor groot

Als we weer linksaf slaan de weg op, lopen we eerst heel steil naar beneden. Maar daarna begint het klauteren….. voor ons uit wandelt een fietser met de fiets aan de hand. Dat is een mooie ‘haas’ voor S. en voor mij. Dat varkentje zullen we eens even wassen. Waf zit inmiddels weer in de kar dus S. moet hard werken om zowel de fiets als de kar plus woef de heuvel op te trekken. Ik loop ook door want RWR deze heuvels op is niet prettig. Ik hoor het horloge af en toe piepen dat ik weer zou mogen wandelen maar ik hobbel voort. Ik let op mijn ademhaling en het lukt zowaar om alles gewoon lopend omhoog te komen. Ook S komt fietsend boven en dat vind ik echt heel knap met die kar erachteraan!

Daarna lopen we al snel weer over de weg met het mooi uitzichtspunt waar de auto ook geparkeerd staat. We maken nog een extra lusje offroad voor de cool down en daarna gaat de fiets lweer het dak op en ruimen we de kar weer op in de auto. We besluiten nog even met de auto een stukje de route te rijden en de drone nog een keer op te laten voor wat video beelden zoals wij die onderweg gezien hebben. Maar morgen gaat de drone gewoon mee!

klik voor groot

Als we naar huis rijden, zien we een hermelijn over de weg rennen met een konijntje. Hij laat het konijntje vallen vanwege de auto’s die eraan komen. Eigenlijk wil ik wel met de camera wachten omdat het hermelijntje vast en zeker terug komt maar S. heeft geen zin meer. Hij is duidelijk ‘klaar’. Ik niet maar ik heb het beeld wel in mijn geheugen gegrift. Prachtig!

Korte video (link)

Onderstaand het hoogteprofiel van de run van vandaag. Heel mooi vlak alleen een klimmetje op het einde.

gegevens:

* 13 km
* 16 graden – zonnig

september 205 km – 2015 totaal 2.938 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 36 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

22.09.2015 – fulletby – 13 km

Gisteren regende het de hele dag maar dat was ook voorspeld. Ik ben lekker gaan slapen want ik heb keelpijn en wil niet echt ziek worden. Dus de dag hebben we verder goed en lui doorgebracht. Vandaag is het een stralende ochtend en we gaan gauw op pad. Deze keer gaat S. mee met de doggyride en we kiezen dus voor een rondje over de weg. Dat zou met de kar prima moeten lukken en is voor mij ook goed. Ik loop lekker op mijn nieuwe Stinson Lites en dat loopt prima. Ik ga alleen even terug naar het huisje voor mijn buff en doe voor de zekerheid de windjas ook in de kar voor het geval dat ik het alsnog nodig zou hebben. Hoewel het zonnetje flink schijnt, is het toch frisjes door de wind.

klik voor groot


Al gauw zijn we lekker op pad. We gaan even richting Belford en slaan rechtsaf naar beneden…. dat gaat natuurlijk heel makkelijk zo lekker heuvelafwaarts. Eergisteren liep ik dit nog omhoog!

klik voor groot



Daarna steken we door naar Tetford en lopen door het dorp en maken een grote ronde weer terug richting Fulletby. Het begin ging allemaal prima. Ik koos voor 2000-tjes maar ergens moest ik S. even een stukje duwen met de kar en daarna was het eigenlijk over. Ik kreeg er hoofdpijn van en aangezien ik niet echt fit ben, bleef mijn HF skyhigh voor het trage tempo en zelfs met RWR werd het eigenlijk niks meer. We kozen dus niet meer voor een extra lusje maar zijn gewoon naar huis gegaan.

klik voor groot






Na 13 km waren we weer thuis. Daarna zijn we even terug gelopen naar een veldje waar we langs waren gelopen en hebben een video gemaakt met de drone en woeffie uitgelaten. Dat was een mooie afsluiter van de ochtend! Op naar de volgende ronde dan maar weer. Ik hoop dat dat beter gaat dan vandaag.

klik voor groot

Korte video (link)

gegevens:

* 13 km
* 16 graden – zonnig

september 192 km – 2015 totaal 2.925 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 23 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km

20.09.2015 – fulletby – 14 km

Vandaag dan het tweede rondje hier in de UK. Waf gaat nog steeds niet mee, maar ze lijkt al iets beter te lopen met dat pootje. Er zit echt een laagje op van die rommel. Als het nou onder dat laagje maar wel heelt! Afwachten dus even hoe zich dat ontwikkelt. Het is wel vreemd dat ik nu in mijn eentje hier aan het lopen ben. Dat is nog niet eerder gebeurd. Niet leuk maar ik ga wel van de omgeving genieten en loop dan ook maar een stukje over de weg wat ik anders niet zo snel zou doen met woeffie. Eerst neem ik weer het mooie pad vanaf het huisje richting Belchford en sla daarna rechtsaf richting het dorp. Het is een prachtige ochtend maar er hangt een beetje nevel die maar langzaam oplost ondanks de warme en heldere zon. Maar mooi blijft het.

klik voor groot

Als ik bij het dorp kom, loop ik rechtdoor deze keer. Even door het dorpje heen langs de Blue Bell Inn en de kerk. Daarna links aanhouden en even een weg omhoog vervolgen. Daarna Plats Lane op. Dat is een mooi stukje, parallel aan de weg langs het uitzichtspunt veel hoger. Ik loop dus nu op het lage deel waar je vanaf veel hoger op uit kunt kijken.

klik voor groot



Dat loopt allemaal prima maar ik zie al dat het geen weg is om met de doggyride te doen. We moeten echt op de weg blijven met dat ding. Na Plats Lane ga ik door Tetford rechtsaf en loop nog even onverhard om een stukje af te snijden richting de weg terug naar Fulletby. Daarna over de weg omhoog klauteren. Ruim een kilometer lang moet ik 110 mtr stijgen. Gewoon dus 10% omhoog en dat lukt me zonder te stoppen. Maar met de kar echt niet te doen denk ik want met de fiets word je gewoon weer naar beneden getrokken. Andere routes zijn er gelukkig ook.

Ik ben niet eens zo moe dat ik na de klim niet door kan lopen en hobbel rustig door totdat ik ik bijna weer bij de cottage ben. Na 14 km klok ik af. Wel even wennen om onverhard te lopen en al helemaal weer wennen aan het klimmen!

Onderstaand het hoogteprofiel. De klim aan het einde is toch best een kluif(je).

Na de run ga ik heerlijk in de tuin in het zonnetje luieren samen met woeffie. Zij droomt vast over onze avonturen en ik hoop echt dat ze snel mee kan.

klik voor groot

Korte video (link

gegevens:

* 14 km
* 17 graden – zonnig

september 179 km – 2015 totaal 2.908 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 115 km
hoka stinson lite – 10 km
hoka stinson trail – 855+ km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 20 km
gel-lyte 33 – 11 km