Gisteren heb ik niet gelopen omdat ik niet helemaal zeker was van die linker kuit. Maar vandaag ga ik alsnog aan het einde van de middag op pad voor een kort rondje zonder woefje. Ik kocht vanmorgen een tent en had nog andere dingen te doen dus het kwam er niet meer van (dacht ik). Maar even na 15 uur dan alsnog op pad voor een kort rondje. Ik kies voor de Stinson Lite voor de zekerheid. Die lopen momenteel nog niet erg lekker maar hebben wel redelijke demping. Verder kies ik voor RWR op 1/20 zodat ik echt even rustig kan lopen. Ik hou de cadans hoog, hartslag laag en probeer geen geluid te maken met lopen zodat ik ‘licht’ loop. dat gaat eigenlijk prima. Ik voel niets en het lopen gaat heel makkelijk. Ik loop het rondje rond de dijk en weer terug over de weg en daarna binnendoor weer terug naar de start. Het is maar 9 km en ik ben in no time weer terug en alles voelt prima. Best fijn zo’n kort rondje dat geen moeite kost en wat ben ik blij dat alles goed voelt! Morgen even naar Haarlem voor mijn rug voor de zekerheid (want daar komt die pijn natuurlijk vandaan) en dan weer volle kracht vooruit.

gegevens:

* 9 km
* 6 graden

januari 336 km – 2017 totaal 336 km

tracer – 143 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 370 km
hoka stinson lite 3 – 54 km
hoka mafate speed – 612 km
pure flow – 454 km

Wafje mag vandaag nog steeds niet mee vanwege haar pootje maar het gaat wel al beter. Ik geef haar even de tijd, kan ze meteen weer even uitrusten van alle kilometers van deze maand. Wel vervelend dat het gebeurd is. Vandaag dus weer in mijn uppie op pad en ik kies toch voor Hitland omdat ik wat later ben vertrokken vanwege de gladheid. Toen ik woef vanmorgen uitliet, bleek het verraderlijk glad te zijn op sommige stukjes. De grond is natuurlijk nog steeds koud en met de motregen van vannacht wil dat wel!

Maar uiteindelijk lijkt het me wel veilig en ga ik op weg. Ik kies mijn gebruikelijke ronde. Even de warming up en dan richting de ijsvogel plek. Niets te zien of te horen. Ik vrees het ergste. Ik hobbel rustig door en kies vandaag voor een maximale hartslag van 125 dus weer een stukje lager dan voorgaande dagen. Ik merk dat dat prima gaat dus dat is mijn doel voor vandaag. Ik loop kriskras door het gebied. Aanvankelijk is het nog mistig maar al snel komt de zon ineens door de wolken en door de mist. Het is een prachtig gezicht met het licht door de mistflarden maar het laat zich onderweg slecht vangen op een foto dus ik loop maar gewoon door en geniet ervan. Ik loop even langs de koetjes en maak snel een kiekje van hun adem. Ik ben zo benieuwd hoe lang de kalfjes er nog zullen zijn. Ze worden nu echt groot.

klik voor groot

Daarna nog even langs de ooievaars en weer terug richting de start. Het lopen gaat prima maar ik vind 15 km voor vandaag ook weer even genoeg. Ik wil woef ook niet te lang alleen laten en ik moet nog een heleboel doen. Na ruim 15 km sta ik dus inderdaad weer bij de auto. Het is heerlijk weer en ik zou nog veel langer willen lopen natuurlijk!

Op naar de volgende ronde dan maar weer.

gegevens:

* 15 km
* 0 graden

januari 285 km – 2017 totaal 285 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 370 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 612 km
pure flow – 454 km

Gisteren heb ik 20 km gelopen zonder wafje en vandaag gaat ze ook nog niet mee vanwege haar voetje. Jammer maar helaas. Eerst even helen nu voordat ze weer mee kan. Ik ga haar dus eerst uitlaten en ga daarna zelf weer op pad voor mijn eigen rondje. Het is nog steeds koud en vandaag is er geen zon dus veel minder mooi dan gisteren. Maar nog steeds geen wind dus dat is prima.

Ik doe de warming up en loop daarna richting de ijsvogel plaats. Helaas ligt er allemaal schuim en rotzooi in het water. Zo ziet het ijsvogeltje natuurlijk niets en kan ze nog niet vissen! Wie heeft dat nu gedaan? Ik loop verder en ben verrast. Verderop zie ik mannen bezig met een blazer. Aha! Die eikels hebben dus al die troep in het water geblazen. Ik stop en vraag of ze ook bij de buis verderop bezig zijn geweest. Dat beamen ze en erger nog: ze hebben vrijdag het ijsvogeltje daar ook gezien en weten dus dat het een visplek is voor de vogel. Ik leg uit dat ze zo niets kunnen zien in het water en dus niet meer kunnen vissen. De man zal op de terugweg er iets aan gaan doen. Ik ben benieuwd!

Ik loop verder en slinger door het gebied. Het is vandaag heerlijk rustig. Een heel verschil met gisteren! Het lopen gaat ook prima vandaag en mijn hartslag blijft keurig onder de 130. Ook het fietsen ging gisteren trouwens goed. Het was totaal niet koud en het was heerlijk om te fietsen zonder wind! Ik hoop dat dat deze week nog een keer lukt.

Ik kijk naar alle vogels op het ijs en op de weilanden. Het is heerlijk om even buiten te zijn maar ik mis mijn woefje wel. Straks kan ik dus weer met haar naar buiten natuurlijk want zo komt ze nauwelijks uit met dat pootje. Niet fijn!

Als ik terugloop en weer langs de mannen loop met de blazer, vraag ik of ze het niet vergeten straks….. Ik maak nog een foto van de rotzooi en loop verder. Ondertussen zie ik een kraai die zit te eten aan een dode meerkoet. Ook een lekker hapje. Ik hoop maar dat het ijsvogeltje nog niet dood is.

klik voor groot

Na ruim 15 km sta ik weer bij de auto. Dat was voor vandaag wel even genoeg want ik moet nog zoveel dingen doen. Op naar de volgende ronde dan maar weer.

gegevens:

* 15 km
* 0 graden

januari 270 km – 2017 totaal 270 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 354 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 612 km
pure flow – 454 km

Gisteren heb ik niet gelopen omdat ik naar Duitsland was. Daar was het bos een en al ijs dus het was maar goed dat ik niet gepland had om daar een stukje te gaan lopen. Maar vandaag ga ik vol goede zin weer op pad voor een rondje. Het is vrij koud met -6 bij vertrek maar het lijkt erop dat de zon ook gaat schijnen dus dan zal het wel snel weer prettiger aanvoelen allemaal. Als ik de voetjes van woef insmeer, merk ik dat ze het niet prettig vindt aan haar linker achterpootje. Als ik eens goed kijk, zie ik dat er een hele rauwe open plek tussen de teentjes zit. He shit. Is gisteren dus gebeurd in dat stomme bos. Ik ga eens kijken hoe ze loopt en hoe het gaat maar ik merk al snel dat ze er geen bal aan vindt en ik ga dus niet haar voetje verder kapot laten gaan. Zal ik haar even terug brengen en dan weer gaan lopen of zou S. zo lief willen zijn om haar te halen? Pfff vorige week moest hij ons al samen oppikken en nu dan alleen wafje. Maar hij wil wel komen en ik sukkel een beetje rond met woefje zodat ze wel even uitgeweest is tenminste.

Al snel komt S. aanrijden, gaat woef in de auto en ga ik weer verder. Vreemd zo en ook niet leuk. Maar ik ga er maar het beste van maken. Ik hobbel richting de ijsvogel die zich niet laat zien of horen. Als het vogeltje het maar redt met dit koude weer! Ik loop verder en neem weer alle paadjes in het gebied. Het wordt al snel drukker en mensen gaan ook het ijs op. Ook de ijsbaan in Nieuwerkerk is al snel overvol. Mooi is het wel onderweg!

klik voor groot

Ik loop ook een stukje over de dijk en loop weer langs de ijsvogel plek. Helaas is het daar druk omdat mensen aan het schaatsen zijn op het slootje parallel aan de sloot waar de vogel zat. Ook nu weer taal noch teken van de vogel. Ik maak nog een rondje en daarna nog eentje. Ik wil eigenlijk vandaag dan veel verder lopen omdat ik nu woefje toch niet bij me heb maar ik moet al eeuwen zo ontzettend nodig naar het toilet… En met mensen werkelijk overal, en ook op het water is er nergens een plekje waar ik even kan gaan zitten ‘in het wild’. Ik besluit maar terug te keren dan.

klik voor groot

Beetje jammer is het wel maar niets aan te doen. In ieder geval een makkelijke 20 km ronde dus dat is ook wel OK. Het lopen ging prima dus dat was geen probleem. Ik loop terug over het grindpad en hoor een meisje huilen. Als ik langsloop, hoor ik haar zeggen dat ze zulke koude handjes heeft. Als ik verder loop, hoor ik de vader nog net zeggen dat hij geen handschoenen heeft. Het meisje huilt zo zielig. En koud is het zeker! Ik besluit terug te lopen want ik heb een warmertje in mijn zak. Meegenomen voor het geval ik de ijsvogel zou zien en vanwege het stilstaan zelf toch te koude handen zou krijgen. Ik vraag het meisje of ze koude handjes heeft en al snel zit ik voor haar. Ik laat haar het warmertje zien en druk op het metalen stukje in het zakje. Dat vindt ze wel spannend en ze kijkt toe. Het zakje kleurt wit en wordt warm en al snel heeft ze haar handjes eromheen gevouwen. Ik heb mijn warme handen weer om haar (ijs)koude handjes. Grote ogen waar de tranen alweer opdrogen. Dat vindt ze wel leuk. De vader voelt zich ongemakkelijk en wil na een minuutje al weer doorlopen. ‘kom de mevrouw moet verder’. Ik vraag of ze al warme handjes heeft maar het meisje zegt van niet dus wacht ik nog even. Uiteindelijk heeft ze weer warme handjes en ga ik ook weer verder. Ik stop het warmertje weer in mijn zak en ga op pad voor het laatste stukje. Met een glimlach op mijn gezicht loop ik terug naar de auto. Wat een mooi meisje! Na ruim 20 km sta ik weer bij de auto. Nu eerst naar het toilet!

Vanmiddag gaan we als het goed is nog even met de racefiets op pad. Voor het eerst in 2017 maar het is zo´n mooie dag!

gegevens:

* 20 km
* -5 graden

januari 255 km – 2017 totaal 255 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 339 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 612 km
pure flow – 454 km

Gisteren hebben we gelopen op een stralende ochtend met veel ‘ruige rijp’. In de middag ging de zon uitbundiger schijnen en dooide alle rijp helaas weg. Maar het is nog steeds goed weer om te lopen. Fris maar zonder wind en vandaag lijkt het zonnetje er ook bij te komen. Dat ziet er dus prima uit allemaal en ik ga met woef op pad voor mijn rondje. Ze is weer vrolijk en fit en bij mij gaat ook alles prima gelukkig. Natuurlijk heb ik weer mijn compact camera bij de hand voor het geval het ijsvogeltje toch weer zich laat zien. Wie weet! Ik doe de warming up en loop al richting het bruggetje. Ik zie een oudere dame ergens een fotocamera op richten. Het lijkt erop dat het ijsvogeltje zich weer laat zien en ik versnel een beetje mijn pas. Onzin natuurlijk maar het zou wel leuk zijn! Ik kom net aan als de vrouw weg is bij de bocht en daar zit het beestje weer op de buis waar gelukkig het water goed stroomt en hij kan vissen. Ik blijf op een afstandje even staan kijken of hij OK is en misschien iets vangt. Ik maak een foto van een afstandje en even later vangt hij ineens een enorme grote en dikke vis. Hij probeert ermee weg te vliegen maar of de vis is te groot of de ijsvogel is te zwak maar vogel en vis kletteren in het riet. Hij zit met wijde vleugels om de vis geslagen uit te puffen. Ik kan het van grote afstand toch wel allemaal goed zien en ik hou me doodstil want de eerste prioriteit is nu dat hij het visje opeet zodat hij wat gegeten heeft. Ik zie de vis spartelen. Ik heb zoiets nog nooit gezien. Wat een grote vis! Uiteindelijk lukt het het ijsvogeltje om in het riet te gaan zitten met zijn buit. Ademloos kijk ik toe. Woef hangt verveeld tegen mijn been aan en wacht ook braaf. Uiteindelijk is het visje op en vliegt de ijsvogel weer weg. Ik ben blij dat ik hem (het is trouwens een dame) gezien heb en dat er lekker gegeten is. Ik loop een kilometer en keer weer om om te gaan kijken of ze weer op de buis is gaan zitten. Niets te zien dus die heeft wel even een vol buikje denk ik.

Ik loop weer verder en ben blij met mijn waarneming. Altijd geweldig om te zien natuurlijk en gelukkig is het vogeltje nog OK na dinsdag toen ik hem voor het eerst zag. Ik loop verder en het is echt een geweldige dag. Door het heen en weertje naar het ijsvogeltje zitten er al aardig wat kilometers op als ik de eerste lus naar de dijk gedaan heb en richting de ooievaars loop. Volgens mij haal ik 20 kilometer vandaag met gemak zonder na te hoeven denk waar ik dan heen moet. Voorlopig loop ik gewoon nog even door. Als ik na een poosje terug ga, besluit ik eerst langs de ijsvogel te lopen en eventueel daar nog een lus te doen zodat ik nog een laatste blik kan werpen. Ik kom Rianne tegen, de vogelexpert van het gebied maar ze heeft het ijsvogeltje helemaal nog niet gezien. Ik leg haar uit waar het beestje zou kunnen zitten. Misschien op de terugweg! Ondertussen hebben we even gepraat over ijsvogels en hoeveel eten ze eigenlijk nodig hebben en hoe moeilijk het nu voor ze is. Ondertussen spelen de honden gezellig met elkaar en blijven lekker warm. Ik niet dus ik ga gauw verder. Woef is nog niet moe dat is duidelijk.

klik voor groot

Van Rianne kreeg ik later nog deze toegestuurd van onze spelende hondjes:

klik voor groot

Als ik langs het ijsvogeltje loop, zie ik hem (haar) weer zitten. Ik kan zowaar met mijn compactje twee aardige foto’s maken. Eentje op de buis en eentje in zijn meer natuurlijke habitat op het riet. De zon schijnt op zijn verenpakje en dat is prachtig. Ik laat hem weer gauw met rust en ga verder lopen om weer warm te worden. Op de terugweg zie ik het beestje weer en ook zie ik Rianne en ik wijs haar het vogeltje aan. Samen blijven we even op afstand staan kijken. Zij is veel strenger dan ik want ze probeert meteen iemand die met een telefoon veel te dichtbij probeert te komen voor een shit foto uit te leggen dat visjes belangrijker zijn dan een foto. Dat probeerde ik ook al maar helaas. Mensen snappen niet waarom de ijsvogel zich uberhaupt zo laat ‘benaderen’. Honger en energie besparen door te blijven zitten. Sukkels. Ik heb met mijn 20x zoom compactje aardige foto’s kunnen maken en laat het diertje verder met rust.

klik voor groot

Zo zit het vogeltje op de buis:

klik voor groot

Na 20 km sta ik weer bij de auto. Tevreden over de run en blij met de waarneming en het feit dat het beestje zo lekker gegeten heeft. Het lopen ging ook prima overigens, ik had nog wel zo’n stuk kunnen lopen. Mooie lage hartslag en mooi tempo. Ik ben natuurlijk wel twee maal even stil blijven staan voor het ijsvogeltje maar dat hoort er ook bij. Bijzondere momenten!

Als ik thuis ben, besluit ik nog even terug te keren met mijn gewone camera om te kijken of hij er (nog) zit. Ik maak nog enkele fraaie foto’s.

klik voor groot

gegevens:

* 20 km
* -2 graden

januari 235 km – 2017 totaal 235 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 319 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 612 km
pure flow – 454 km

Gisteren hebben we een rondje van 20 km gelopen en dat was erg fijn. Vandaag gaan we weer op pad en ik heb nog geen idee wat we zullen gaan lopen. Normale mensen lopen misschien wat korter na 20 km maar laten we maar eens kijken hoe het gaat. Het is ook vandaag weer prachtig met ruige rijp en het lijkt erop dat straks de zon doorbreekt en het veel lichter zal zijn dan gisteren. Ik ben erg benieuwd. Wederom weinig wind dus dat is heerlijk en hoewel het min 3 is, voelt het verder prima.

Ik loop weer het bekende stukje over het pad en geniet van de rijp op de rietpluimen en van de opkomende zon.

klik voor groot

Daarna hobbelen we weer naar het andere gebied. Ik laat de route naar de dijk links liggen vanwege de hondjes en bazen die ik aan zie komen uit die richting. Het oude deel is voor de meeste mensen te ver weg dus dat is een stuk rustiger daar. De ijsvogel laat zit weer niet zien of horen helaas maar het uitzicht over de golfbaan is prachtig.

klik voor groot

Ik kijk tevreden om me heen naar al het moois tijdens het lopen. Wafje doet het ook prima. Links van me zijn witte bomen met rijp, rechts van me komt de zon op. Een prachtige dag dus! Eigenlijk weer een dag om heel lang te lopen maar ja, wat is nou wijsheid? Ik merk nergens wat van en ook woefje lijkt het geen bal uit te maken of we nou 15 of 20 km lopen. Voorlopig loop ik dus maar even lekker door.

klik voor groot

Ik loop vandaag lapjes van 3.000 mtr als afwisseling op de 5.000 mtr laps en de 2.500 laps maar het maakt eigenlijk allemaal niks uit, want het gaat gewoon allemaal goed. De korte pauzes zijn meer bedoeld als foto momentje. Bovendien moet je ook weer niet te lang pauze nemen want het wandelen is best fris natuurlijk. Maar mooi is het! Het pad bij de ooievaars is weer erg fraai en heerlijk rustig.

Uiteindelijk is het wel genoeg (nou ja niet echt natuurlijk) en we keren weer terug richting de start. Vandaag zal het rondje weer rond de 15 km uitkomen denk ik. Ik loop weer langs de fraaie boom die ik gisteren ook fotografeerde en vandaag komt het allemaal nog mooier uit met de blauwe lucht.

klik voor groot

Ook nu weer taal noch teken van de ijsvogel en ik loop dus maar weer door. Ik besluit de langere weg te nemen terug naar de auto en krijg het daarbij aan de stok met baasjes van honden die vervelend doen. Geen idee wat dat toch altijd is met die mensen hoor. Ik loop daar gewoon met wafje aan de knie maar nee hoor. Gewoon doorlopen zonder omver gelopen te worden, besprongen of toegeblaft is er niet bij helaas. Wafje hoort het gelukkig allemaal niet meer zo goed en loopt stoicijns met me mee. Vervelende mensen.

De cool down doe ik op een rustige dribbel om niet teveel af te koelen. Ik had het namelijk uiteindelijk nog best warm zo met het zonnetje en ik voel dat mijn rug toch een beetje bezweet is. Ik geniet van het laatste stukje waar gelukkig niemand loopt en na 15 km klok ik weer af.

klik voor groot

gegevens:

* 15 km
* -3 graden

januari 215 km – 2017 totaal 215 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 319 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 592 km
pure flow – 454 km

Gisteren heb ik heerlijk gelopen in het mooie winterse landschap en vandaag ga ik ook weer op pad. Misschien zie ik het ijsvogeltje wel weer want er blijven steeds minder wakken over voor het arme beestje. Ik neem dus voor de zekerheid maar mijn fototoestel mee! Het is behoorlijk koud maar ik weet dat mijn kleding prima is. Niet zo warm dat je gaat transpireren en niet te koud. Bij de warming up misschien net wat frisjes maar dat is ook prima. Is het al warm bij de warming up dan ben je dus te warm gekleed voor een run!

Ik neem weer het langere pad voor de warming up en loop daarna voorzichtig richting de plek waar gisteren de ijsvogel zat. Niets! Jammer maar helaas. Ik hoop maar dat het beestje OK is. De ruige rijp op het riet is prachtig.

klik voor groot

Daarna lopen we door en ik slinger heerlijk door het gebied. Koetjes, ooievaars en meer moois onderweg. Vandaag ga ik eens wat verder lopen want elke keer als we de 15 km hebben gedaan, heb ik het gevoel dat ik nog lang niet klaar ben. Het kost alleen maar veel tijd want woef en ik kunnen gewoon veel verder lopen natuurlijk. Zij is ook zo fit als een hoentje en huppelt vrolijk met me mee. Ik loop lapjes van 2.500 meter met maximaal 200 mtr pauze tussendoor (vanwege de koude) en dat loopt prima. Ik heb een mooie lage hartslag (maximaal 129) en mijn tempo is ook prima. Tevreden dus.

klik voor groot

Ik loop ook even door naar het oude gebied van Hitland. Er is een pad gemaakt rond de ijsbaan en dat loopt nu met de harde ondergrond ook prima. Daarna maak ik een rondje door het andere gebied en daar ligt nog aardig wat ijs zo her en der maar het is nergens glad omdat ik op mijn trailschoenen loop. Die hebben erg te lijden van het asfalt tussendoor maar het is wel veilig(er) op deze manier. Ik reken een beetje uit hoe ver ik kom op het moment dat ik terug wil keren en schat dat ik voor vandaag wel aan 20 km zal komen als ik nog een rondje bij de ooievaars maak. Dat ga ik doen want dat loopt ook lekker. Inmiddels wordt het steeds mistiger en soms vlokt de mist zelfs uit en valt er iets uit de lucht. Bijzondere ervaring. Doordat er geen wind is, is het totaal niet koud. Mijn handen zijn inmiddels echt opgewarmd en de handschoenen zijn ook al lang uit.

Op het laatste stukje zie ik nog een prachtige boom met rijp en ik maak snel een kiekje van de boom met wafje.

klik voor groot

Ik hobbel verder en zie wederom geen ijsvogeltje op de plek. Het was ook zo bijzonder, dat maak ik niet meer mee denk ik. Normaal vliegen die vogels razendsnel weg als ze mensen zien!

Verderop tijdens de cool down kom ik iemand tegen die normaal op blote voeten loopt. Echt altijd en op elk terrein. Geen glad asfalt loper dus maar gewoon overal. Maar met dit koude weer heeft ze toch lekker warme schoenen aan. Dat begrijp ik ook helemaal. Ook al doen we alsof we holbewoner zijn, we zijn het toch net niet helemaal! Zij maakt nog een kiekje van mij en waf en daarna loop ik door naar de auto.

klik voor groot

Na 20 km zit onze run erop. Ook nu ben ik nog lang niet klaar eigenlijk en waf denkt ook dat we net gaan beginnen en speelt met een stokje. Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 20 km
* -3 graden

januari 200 km – 2017 totaal 200 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 319 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 577 km
pure flow – 454 km