Nou ja, het tempo moet dus rond de 5.45 min/km liggen als ik netjes tussen het ene schema en het andere in ga zitten, en dat kwam vandaag ook beter uit geloof ik. Ik merkte bij de start al dat het tempo niet echt hoger wilde komen. Geen idee waarom, er stond wel veel wind, en ik ben ook wel moe door de pijn in mijn schouder na de val van vorige week. Maar verder had ik tijdens het lopen eigenlijk nergens last van en ging het op zich ook wel lekker. Maar dat tempo…. net alsof de snelheid niet goed werd weergegeven. Dat is natuurlijk niet zo dus ik liep gewoon niet zo snel vandaag. Toch ben ik tevreden. Doel iets bijgesteld, lekker doorgelopen en uiteindelijk toch sneller geeindigd dan gedacht (5.35 min/km). Dat is altijd beter dan totaal inzakken en langzamer eindigen! Het was alweer even geleden dat ik dit zo deed, want in week 3 en week 4 verving ik deze training voor resp. de 5 km in Leiden en de 5 km van de Trappistenloop. Alleen week 1 en week 2 was een normale training van 6 km plus het rustigere inlopen en uitlopen.
Gegevens:
* totale afstand 10,7 km
* temp 14 C
* cadans 82
* HR max 158
**mei 190 km – 2011 totaal 943 km** trailschoes 406 km
kayano 17 211 km
kayano 15 482 km
ds trainer 56 km
Vorige week deed ik 800-tjes, twee weken geleden deed ik ook 400-tjes. Vandaag wilde ik ook weer 400-tjes doen ook al schreef het schema voor vandaag zelfs iets heel anders voor, namelijk 1000-tjes. Wat een gezeur. Lezend in Klaas Lok over de souplesse methode, koos ik dus vandaag toch voor 400-tjes gewoon op souplesse. Ik was tamelijk moe, had nog last van alle schaafwonden en bulten en gaten van de val van donderdag. Dus rustig aan maar, en ik merk dat die kortere interval trainingen lekkerder aanvoelen en volgens mij effectiever zijn voor mij op dit moment en in deze ‘vorm’.
Ik was niet echt snel deze keer, maar het was wel redelijk gelijkmatig en omdat ik er meer wilde doen dan twee weken geleden, startte ik ook rustig(er).
De laatste was dus duidelijk langzamer, maar de wind was ook niet verkeerd vandaag….
Het waaide keihard, en ik heb drie laps met zijwind gedaan, eentje met wind pal tegen en de rest met wind bijna in de rug waar ik persoonlijk nooit echt sneller van word. Wind tegen is voor mij echt funest, dan kom ik op alle fronten gewoon tekort. Per ongeluk deed ik een extra lap, die dus nog langer was ook dan 400 meter, omdat ik niet had opgelet hoeveel ik er a had gedaan. Op zich een goed teken, ik was dus duidelijk niet zo moe dat de laatste niet meer kon. Ook weer leuk.
Voorafgaand aan de interval training op mijn gemakje op verschillende snelheden wat ingedribbeld en ingelopen en na de interval training nog een kilometer doorgedraafd (tegen de wind in) terug naar de auto. Totaal toch nog 12 km maar dat kwam dus ook doordat ik me een hele lap plus uitwandelen vergiste.
Op naar de volgende training.
Gegevens:
* totale afstand 12 km
* temp 16 C
* cadans 80
**mei 179 km – 2011 totaal 932 km** trailschoes 406 km
kayano 17 211 km
kayano 15 471 km
ds trainer 56 km
Eindelijk de knoop doorgehakt en me ingeschreven voor de halve marathon op 11 september in Nottingham. Precies 2 jaar geleden (september 2009) was ik nog aan het ploeteren op les 1 van Evy Start2Run om 3 minuten achter elkaar te kunnen lopen (wat dus ook mooi niet lukte) en nu ga ik dus 21,1 km lopen. Die afstand is een eitje, want ik loop nu ook eenmaal per week in mijn schema bijna 20 km en op Terschelling liep ik al ruim 26 km. Maar het moet tijdens de HM natuurlijk veel sneller en bovendien is het parcours nogal heuvelachtig, dus een super tijd zal er niet inzitten, maar dat moet dan maar tijdens HM2 (Amsterdam?).
Gevallen! Vandaag weer de 120 minuten loop net zoals vorige week. Het rondje ging op zich prima maar na een minuut of 10 na het inwandelen ben ik keihard gevallen, over een uitstekende steen. Ik probeerde nog in evenwicht te blijven maar omdat je dan toch verder ‘rent’ gaat dat dus gewoon niet en kletter je in een soort slow motion op je bek. Hand open (eindelijk een echt gat in mijn hand), elleboog open, broek kapot en een ontwrichte schouder die nu vooral erg vervelend is en erg pijnlijk is. Die wonden gaan wel weer dicht maar die schouder is klote. Mijn knie is ook dik maar daar heb ik totaal geen last van dus dat zal wel alleen een blauwe plek zijn. Ik ben eerst teruggegaan naar de golfbaan en heb daar alles goed uitgewassen en daar kreeg ik ook pleisters. Omdat het verder wel OK voelde, ben ik gewoon weer verder op pad gegaan. Ging ook prima, pas thuis merkte ik wat ik allemaal voelde eigenlijk. Mijn hand zat lekker om de bidon gevouwen, dus pas toen ik in de auto mijn hand weer uitstrekte, voel ik dat het toch niet zo lekker was allemaal. Nou ja, morgen zal het allemaal vast weer een stuk beter aanvoelen.
Het rondje ging verder prima. Ik heb rustig gedieseld en geluisterd naar ‘spookliefde’ op de mp3 speler. Prettige voorleesstem en leuk verhaal. Ik voelde wel een beetje de sfeer van Ierland toen ik aan het luisteren was. Ik kwam ook weer precies goed uit qua tijd en afstand, dus het is prettig dat ik het gebied zo goed ken. Op het laatste stukje lekker windje pal tegen maar het is wel droog gebleven.
Of ik nu eventueel zondag een run ga doen, weet ik nog niet, ik denk dat ik gewoon lekker eerst door ga met het schema en even mijn ‘krachten’ spaar. Ik heb zin in de volgende interval ronde, dat is nu de volgende training.
Overigens heb ik vandaag alsnog weer eens gekeken naar een schoen die lager is bij de laterale malleolus, en ik zag dat New Balance schoenen lager vallen. Een stuk lager dan de Asics Kayano. Misschien iets om verder uit te zoeken maar ik had er vandaag verder geen zin meer in.
Jakkie, een hele warme dag. Vanmorgen dacht ik slim te zijn en even te wachten in de veronderstelling dat er wel wolken binnen zouden komen drijven maar dat bleek niet handig, want tegen de middag werd het warmer en warmer en wees het kwik 22 graden aan. Er was gelukkig wel wat wind, maar dit weer is echt niets voor mij en ook niet voor Z-tje die echt als een hot-dog naast me liep. Tongetje op haar voetjes. Langs de Rottemeren is weinig schaduw te ontdekken, maar omdat ze nog steeds interessant is voor reutjes, wilde/kon ik niet in het natuurgebied hier gaan lopen. Het rondje Rottemeren is precies een uurtje, dus dat is op zich wel lekker en tussentijds eerder stoppen is er niet bij, want eenmaal over het water is er geen (kortere) weg meer terug. Maar het is en blijft een vervelend rondje om een of andere reden.
Het lopen ging op zich wel aardig, maar ik had het vreselijk warm en aan het einde had ik er wel genoeg van eigenlijk. Net over de brug moest ik eenmaal even stoppen omdat iemand op de fiets de weg wilde vragen en eenmaal zakte mijn tempo blijkbaar naar 0 omdat ik de riem om Z-tjes koppie moest slingeren vanwege een stel honden onderweg. Niks aan te doen, dat maakte het voor mij er niet makkelijker op helaas, want eenmaal lekker in beweging gaat het wel goed maar als je kort moet stoppen…. Het rondje zit er weer op, hartslag bleef wel redelijk in de goede zone ondanks de warmte dus ik ben niet ontevreden.
Gegevens:
* totale afstand 10,6 km
* temp 22 C
* HR max 155 gemiddeld 140 tijdens 60 minuten lap
mei 147 km – 2011 totaal 901 km trailschoes 406 km
kayano 17 211 km
kayano 15 441 km
ds trainer 56 km
Ik schreef al eerder over de drie verschillende compressie tights die ik heb aangeschaft en inmiddels geprobeerd heb. Tijd voor een tussentijdse evaluatie van de broeken. Over enkele maanden zal ik dit herhalen, want dan heb ik meer zicht op de levensduur van de diverse modellen.
__uiterlijk en aantrekken__
De sugoi is de dunste van de drie, de cw-x de dikste. Opvallend is dat de 2xu bestaat uit 2 verschillende materialen, en dat kan je goed voelen en zien. De cw-x is de minst opvallende broek, zowel de sugoi als de 2xu zijn erg opvallend, de sugoi door de wit gekleurde naden (ook in blauw verkrijgbaar), de 2xu door de opvallende X-en en belettering die overigens wel reflecterend is. Alle modellen hebben een klein zakje aan de voorzijde waar weinig in kan, die van de 2xu is het grootste. De drie modellen sluiten allemaal met een koord, waarvan de sugoi erg kort is en nu al rafelt. Bij de sugoi moet je erg oppassen dat je niet het koord eruit trekt. De cw-x heeft een koord in de vorm van een lus, dus daar bestaat geen gevaar en het koord van de 2xu is lang en stevig. De 2xu komt in een lengtemaat en dat is met mijn 1.83 een absoluut voordeel. De andere broeken zijn weliswaar voldoende lang, maar het is een verademing dat er eindelijk een broek werkelijk lang geleverd kan worden. Nadeel van de sugoi is de strakke onderzijde, waardoor het niet alleen lastig is om de voet erdoorheen te krijgen, maar waardoor het ook vrij strak rond de enkel zit en dat is in mijn geval niet prettig. Je moet voor alle drie de modellen even tijd nemen om aan te trekken. Het valt mij op dat de sugoi al wat minder strak lijkt te zitten en ik ben daarom benieuwd naar de levensduur van deze broek. Zonder compressie is natuurlijk het doel van de tight verdwenen. De 2xu vereist enige studie omtrent de juiste manier van aantrekken maar ik denk dat ik er inmiddels uit ben.
__hoe het zit en voelt__
De sugoi zit het strakst, de 2xu en cw-x zijn niet te vergelijken omdat de 2xu meer op compressie gericht is, en de cw-x meer op support. Alle broeken hebben een goede pasvorm, waarbij de 2xu het hoogst in de taille valt. Dat geeft bij warm weer soms irritatie rond de navel omdat de knoop toch in de navel drukt. De sugoi en de cw-x vallen wat lager, waarbij ik even moest wennen aan de strakke horizontale naad van de sugoi die over de billen loopt. Daardoor lijkt het net alsof de broek afzakt, wat geenzins het geval is. Geen enkel model knelt op verkeerde plaatsen. Opvallend blijft wat er wel of niet te zien is onder de broeken. Bij de sugoi is een broekje met pijpjes niet handig, omdat dat niet lekker zit. De lage slip van Pure Lime valt daar het beste onder en dan is er niets zichtbaar. Bij de 2xu kan je absoluut dat broekje niet eronder dragen, want dan zie je van alles zitten. Daar werkt juist een broekje met pijpjes beter. Bij de cw-x zie je alles, van randje van het hemd tot slip. Geen idee waardoor dat komt, zeker omdat de stof het dikste is van de drie modellen. Ik vind het niet erg, maar het is wel een punt van overweging misschien. Zelfs bij warm weer zit de 2xu en sugoi voortreffelijk. Heb geen van de broeken nog in koud weer kunnen testen en de cw-x nog niet bij warm weer. Dat volgt in review 3.
__werkt de broek__
Dat de broeken werken, dat weet ik inmiddels zeker. Ik moet wel zeggen dat ik de sugoi en 2xu na een training of wedstrijd enkele uren aanhoudt. Op die manier versterk je de werking van de broek en ik hou er werkelijk (links) een veel dunner been mee dus dat is positief nieuws. Spierpijn heb ik nooit, dus in hoeverre de broek daarbij helpt, kan ik moeilijk aangeven. Ik heb nauwelijks last van zware benen.
__levensduur__
Het is nog een beetje vroeg om daar iets over te zeggen maar de sugoi begint wel inmiddels al wat losse naadjes en torntjes te vertonen. De loslatende stiksels zet ik dan wel weer vast, maar opvallend is het wel. Voor mijn gevoel zit de 2xu iets beter in elkaar dan de sugoi en is de cw-x ook weer net een klasse meer, maar omdat dit toch een ander soort broek is, laat zich dat lastiger vergelijken. De 2xu en de sugoi zijn al diverse keren gewassen en na de wasbeurt zijn beide modellen snel droog en weer goed in model. Maar dit punt zal in review 3 verder worden uitgewerkt.
__conclusie__
Momenteel heb ik een lichte voorkeur voor de 2xu. Dat komt deels door de lengte, deels door de minder strakke enkelrand. Vooral dat laatste is voor mij erg belangrijk. De sugoi is een prima broek, waar ik inmiddels een tweede exemplaar van aanschafte vanwege de loslatende naden. Want dat de broeken werkelijk een functie hebben, boven een normale tight, dat staat voor mij nu wel vast.
Vandaag weer een interval dagje net als vorige week. Het was vrij warm en er stond vrij veel wind maar ik had ontzettend zin om even lekker te lopen. Vandaag weer zonder Z-tje want die is nog steeds loops en tijdens intervaltraining is het ook allemaal niet zo handig. Woensdag mag ze weer lekker meehobbelen. Vandaag ook eerst weer lekker joggen voorafgaand aan de training en tot slot nog terug gehobbeld naar de auto (6 min/km). Zo kom je toch weer een heel eind. Vind het nog steeds een raar idee dat ik nu eerst ee paar kilometer warm draaf, terwijl dat vroeger al de hele ‘training’ was.
Het ging op zich wel aardig, maar ik ben niet helemaal tevreden hoe het allemaal loopt. Vandaag las ik het boek ‘het duurloop misverstand’van Klaas Lok nog eens een keer door, en hij benadrukt het belang van soeplesse loopjes, en intervallen boven duurlopen. Zelf had ik al gemerkt dat ik eigenlijk meet ‘baat’ lijk te hebben van kortere intervalletjes dan van de 800-tjes die ik vandaag weer deed. Misschien ligt dat aan mijn niveau, ik weet het niet. Ik ga in ieder geval eerst dit schema afmaken, ik moet nog maar 2 weken, en dan ga ik nog eens kritisch kijken naar alles wat ik gedaan heb. Midden juni staat er nog een 10 km run op het programma en daar kan ik dan eens kijken of ik vooruit ben gegaan ten opzichte van de 10 km run van half april. Zegt natuurlijk weinig, want het zijn maar 2 maanden en zelfs per dag kan de prestatie wisselen. Maar het is in ieder geval een aardig ijkpunt weer. Wat ik nou met de run in Renesse aan moet op 4 juni, dat weet ik niet precies. Zou liever een 5 km run doen dat weekend of helemaal niets.
In ieder geval was ik iets sneller op de rondjes vandaag.
Tempo per lap in min/km: 5.04 – 5.04 – 4.59 – 5.05 min/km. Grappig is wel dat de 4.59 rond tegen de wind in ging. Logisch is er dus niets.
Op naar de volgende rondjes, maar ik snak naar een lekkere ronde ergens in een mooi gebied.
Gegevens:
* totale afstand 10,3 km
* temp 21 C
* HR max 162
mei 137 km – 2011 totaal 890 km trailschoes 406 km
kayano 17 211 km
kayano 15 430 km
ds trainer 56 km
Na een onrustige week waar ik veel heb gereisd vanwege de dekking van de hond, brak dan toch de zaterdagochtend aan. Zelfs die ochtend moest ik nog in alle vroegte met de hond op pad voor de dekking en voelde ik overal wel wat pijntjes, vooral mijn rug. Maar ik had reuze zin in de loop, want het zou een mooie omgeving zijn rond een abdij, waar je normaal niet kunt lopen. Ik was erop attent gemaakt op een forum waar iemand ook de run zou gaan doen. De run was een soort pre event voor de TTM, waarbij een deel van de opbrengst zou gaan naar de restauratie van de abdij. Vandaag lees ik in de krant dat er 3000 euro is opgehaald. Dat is op zich dus helemaal niet zo verkeerd denk ik. Door de zonovergoten dag, leek het voor iedereen ook wel een hele geslaagde dag (op de uitslagen na vermoed ik).
Enkele weken geleden dacht ik nog lekker een lange route te gaan doen, maar omdat ik nu met een schema bezig ben, zag ik daar van af. Het plan varieerde uiteindelijk van gewoon lekker een schema dag, via een hele rustige 10 km tot een snelle run met een bepaalde tijd in gedachten. B. van het forum wilde me zelfs wel hazen op een voor haar belachelijk langzaam tempo van 5.10 min/km.
Ik twijfelde vooraf nog wel, want het bleek een route te zijn die deels over zandpaden ging, deels over verharde weg. Wist ik veel.
Aangekomen bij het terrein was B. snel gevonden en spraken we voor het eerst met elkaar. Gek is dat, na elkaar alleen van een forum te ‘kennen’. Daarna nog even wat gedronken en daarna wat ingelopen. Het was behoorlijk warm en eigenlijk vrij onverwacht. Het parcours was nog steeds onbekend en ik was op zich wel erg benieuwd. Na het startschot gingen we op weg. Al snel doken we een paadje in waar het heel smal was en daar moest ik al mijn best doen om achter B. aan te blijven lopen. Nog niet zozeer vanwege de snelheid maar wel vanwege de mensen die ineens overal opdoken. Dan merk je al dat je achter iemand aan loopt, en eigenlijk altijd ‘achter’ bent. De eerste twee kilometer waren we helemaal niet zo slecht en lagen we nog redelijk op schema. Het ging ook wel aardig. Wel erg zandhappen en stoffig en er lagen wel veel boomwortels op het bospad.
Al snel ging het tempo er echter uit, en dan bedoel ik ook echt eruit. Niet een tandje terug maar gewoon een hele fiets. Zo langzaam loop ik nooit, en ik riep op een gegeven moment ook dat ze maar lekker door moest lopen. Maar B. bleef geduldig en keek vaak om waar ik bleef (daarbij bijna in een struik duikend op een gegeven moment). Uiteindelijk in een hele ‘slechte’ tijd gefinished. De grootste grap kwam aan het einde, toen ik dacht dat ik er bijna was, omdat we daar eerder hadden ingelopen. Helaas bleken we nog een extra lusje te moeten maken, en was de route totaal bijna 5.2 km. Dat is dus puur psychologisch… als het moeilijk gaat en je denkt dat je er bent, dan gaat die laatste lus ook niet meer. Toch eens aan werken. Gelukkig was ik niet de enige die het een zware route vond en die een slechtere tijd had gelopen dan normaal.
Maar het was op zich wel leerzaam, zeker als ik kijk naar wat ik nou heb uitgespookt. Vooral mijn cadans was een ramp. Van snelle passen tot langzame passen, alles door elkaar. Totaal geen enkel ritme in te ontdekken en daar gaat het al mis. Normaal loop ik vrij regelmatig en ergens net boven de 80. nu startte ik op 87 en dat lijkt een klein verschil maar is het niet.
Vergelijk bovenstaand plaatje maar eens met Barneveld (vergelijkbare afstand). Ik had ook simpelweg meteen moeten aanpassen aan het terrein en het weer en het stof en het tempo moeten laten zakken richting de 5.20 min/km (maximaal) zeker op het eerste stuk. Maar op zich was het gewoon heel leerzaam. Bovendien was de route mooi. Misschien had ik beter gewoon lekker op mijn gemakje 10 km kunnen doen en meer van de omgeving moeten gaan zien. Dan had B. ook een betere tijd kunnen neerzetten en als eerste vrouw kunnen eindigen op de 15 km, want nu miste ze die kans doordat ze de eerste ronde ineens als een totale slak moest lopen. Wie zal het zeggen hoe het anders gelopen was. We kozen nou eenmaal voor deze optie, dus zo is het gegaan.
Ik vond het in ieder geval een leuke middag, met mooi weer, leuke sfeer en een mooie omgeving.
Nu ga ik rustig door met mijn schema. Ik heb in ieder geval nergens last van na de run en weer heerlijk gelopen op mijn gele schoentjes.
klik voor groot
Filmpje waarin goed te zien is dat het allemaal heel traag gaat aan het einde. Ik loop langzamer dan tijdens een training! Het ziet er echt niet uit maar ja, niets aan te doen.
Gegevens:
* totale afstand 5,2 km
* temp 18 C
* HR max 162 bpm gem 156 bpm
* cadans te wisselend max 87
Vandaag stond weer de 120 minuten duurloop op het programma die ik vorige week heb afgebroken omdat ik veel te snel gestart was en het gewoon niet ‘goed’ voelde. Deze keer zou ik me zeker aan de hartslag zone houden en ging ik gewapend met een audioboek voorgelezen door Wim de Bie op pad. 120 Minuten lopen zou waarschijnlijk geestelijk meer een uitdaging worden dan lichamelijk dus een beetje entertainment onderweg zou geen kwaad kunnen. Ik loop natuurlijk veel vaker langere afstanden en ook langer dan 2 uur, maar normaal stop ik dan wel eens om een foto te maken, of om Z-tje drinken te geven. Z-je kon niet mee, want door de loopsheid is het niet zo handig lopen met al die reutjes achter haar aan. Bovendien zou het misschien ook wel erg lang zijn. Vandaag dus lekker alleen op pad. Uit voorzorg niet naar de Rottemeren, want dat is zo vreselijk saai, dat zou me zeker niet lukken. Lekker kriskras door het natuurgebied hier. Na anderhalf uur zie ik een ooievaar in het veld een jong konijntje verorberen. Omdat ik zo lekker langzaam liep, kon ik het allemaal goed volgen. Tien minuten later zie ik op de paal de jongen in het nest zitten. Geweldig gezicht! Verder veel weidevogels en ook veel roofvogels in de lucht waaronder een Kiekendief, Sperwer en Buizerd. Ik heb heel goed gelet op mijn hartslag zone. Niet te snel, lekker rustig aan en ook een beetje opletten of ik ergens iets voel in mijn lijf. Dat was niet zo en zonder enige moeite heb ik de 120 minuten volgemaakt. Aan het einde nog iets versneld en dat ging prima (vandaar de lichte stijging van de HR). Was het nou in oktober 2009 dat ik moeite had met 3 minuten? Dat lijkt wel heel ver weg op dit moment! Op naar de volgende week.
Vandaag weer de eerste training na Leiden. Voelde me prima, alleen moest ik naar de Rottemeren omdat Z-je loops is en ik nauwelijks meer rustig met haar buiten kan lopen. Bij de Rottemeren lopen geen honden dus dat was wel rustig. Ik vergiste me in de HR zone, had eigenlijk iets meer door moeten lopen maar ik vind het niet zo erg. Het ging prima, aan het einde ben ik nog iets sneller gaan lopen en dat was fijn. Op naar de 120 minuten duurloop, ook weer lekker rustig aan.
