Het is echt ongelooflijk maar ik heb dus nu al bijna 3 weken niet gelopen en vandaag is het zo ver. De marathon! Inmiddels hebben we ons kapot gewerkt om het huis klaar te krijgen maar het is gelukt. De eerste gasten zijn gisteren gekomen. Dat voelt natuurlijk ook heel gek want het is allemaal nieuw voor ons. We hebben 2 nachten doorgehaald bijna om alles rond te krijgen en donderdag heeft Chris (die de badkamer installeerde) enorm veel klussen in no time gedaan waar wij nog een week voor nodig gehad zouden hebben denk ik. Wat een raar idee maar er draait dus echt een vakantiehuis waar heuse gasten in zitten. Bizar! Maar dan is het nu opeens tijd om een marathon te lopen. Nou ja een stukje dan. Ik hoop dat ik 10 km mee kan rennen dat lijkt me wel genoeg. Gisteren zijn Chris en Richard gekomen uit de UK. We hebben rustig aan gedaan in de avond zodat ze zich kon voorbereiden. Vanmorgen start de dag dus ook met haar voorbereiding met pillen en poeders voor optimale prestatie. Ik voel me raar want ik liep al eeuwen niet(s) en heb geen enkele voorbereiding. Hoe ver zou ik komen eigenlijk? Het weer is goed. 10 graden, zonnig en geen wind. Ideaal dus op zich om te lopen zeker zonder wind want langs het water is het anders echt vreselijk. We vertrekken op tijd en gelukkig weten we waar we kunnen parkeren en ook vandaag lukt dat goed. Daarna even plassen bij het ziekenhuis en ook dat gaat prima. Ik moet nog even het startnummer voor ene Peter ophalen. Ik loop op zijn nummer en dat kostte weinig. Ik had echt geen zin om 80 euro uit te geven voor een stukje marathon.
klik voor groot
Daarna wandelen we richting de start. Het is hartstikke druk overal echt idioot. Uiteindelijk staan we in een rij richting het stadion maar we schuiven maar niet op. We horen zelfs dat de deuren zullen gaan sluiten. Wat een gedoe. Achteraan starten is prima maar dit is wel hee vreemd. We kiezen een andere rij en dringen ons op een of andere manier toch naar voren en zijn dan eindelijk in het stadion en in ons startvak. Er vertrekken nog steeds waves maar we hoeven niet al te lang te wachten. Chris wil wachten. Ik begrijp niet waarom we niet gaan want we lopen al heel langzaam, starten al achteraan en voordat we het weten worden we ingehaald door de bezemwagen en opruimwagens. Maar goed, het is haar run dus ik schuifel mee.
klik voor groot
Het gaat met de RWR al meteen fout omdat we de horloges natuurlijk niet op hetzelfde moment aanklikken. Onze pauzes zijn dus niet gelijk en dus moet ik op haar letten om te zien wanneer ik moet stoppen om te wandelen. Het voelt raar om werkelijk nog in het stadion bij het vertrekken alweer te wandelen maar ik doe mee. En zo hobbelen we rustig naar buiten en verder….. Het gaat niet eens heel slecht maar ik heb geen idee hoe ver ik kom. 5 km? 10 km? Een aantal keren probeer ik aan te geven dat we iets te snel gaan. Dat gebeurt altijd en altijd denk je dat je het wel zult halen want het voelt toch zo goed? Ik probeer het echt maar ze loopt haar eigen tempo en haar eigen race. En ik weet dus al dat het te snel gaat. Inmiddels komen we al bij het 7 km punt. Wow hahaha bijna 10 km al dus dat is niet slecht voor mij.
klik voor groot
Het gaat best aardig en we gaan nu langs het water lopen. Een heen en weertje. Ik moet nu ongeveer gaan kiezen wat ik wil want als ik eenmaal gestart ben met het stuk langs het water moet ik ook de andere kant doen en kom ik ineens uit rond de 25 km zoals de vorige keer. Ik besluit het te doen. Moet lukken. En het lukt ook. We passeren het HM punt en daarna gaan we verder. Het is inmiddels wel stil om ons heen. Ik zie aan de andere kant van het water de veegwagens al rijden maar die gaan ons niet inhalen. Uiteindelijk klok ik op precies 25 km af. Het tempo lag op 7.52 min/km
klik voor groot
Daarna kunnen we Chris verder volgen via de app van de marathon. Ze zakt vrijwel meteen wat in en dat is logisch als je alleen loopt. Wij wandelen ondertussen terug richting stadion. Richard wil niets drinken ergens dus gaan we maar terug naar het stadion. Ik ben weliswaar aangekleed maar ben best koud en voor mijn doen heb ik ook best een stukje gelopen. Maar we stappen door.
klik voor groot
Onderweg gaan we nog naar een punt waar we Chris kunnen zien langskomen. We weten waar ze ongeveer is dus het moet lukken om haar te zien en dat gebeurt ook. Ze loopt nog dapper door.
klik voor groot
Daarna dan toch echt richting stadion. Maar dan gaat het ineens langzaam. Chris is totaal ingestort volgens mij want het schiet niet meer op. En we wachten en wachten…. en wachten nog meer. Brrrrr ijskoud heb ik het en ik word stijf van die bankjes in het stadion. Maar uiteindelijk komt ze gelukkig toch goed binnen. Helemaal geen gekke tijd en dat komt denk ik vooral door het begin. Samen lopen gaat nu eenmaal beter. Ik voel me wel een beetje schuldig eigenlijk want als ik de hele run had kunnen doen had ze een geweldige tijd gehad denk ik. Misschien volgend jaar dan of een andere keer. Moet lukken.
klik voor groot
We wandelen naar de auto en gaan naar huis. Vanavond gaan we gezellig uit eten met z’n viertjes!
gegevens:
* 25 km
* 10 graden
oktober 31 km – 2019 totaal 1.351 km
