Monthly Archives: April 2013

30.04.2013 – hitland – 8,5 km

**30.04.2013 – hitland – 8,5 km**

Vandaag een rustig rondje na de MM van afgelopen zondag. Het is nog niet erg warm, dus vandaag maar een extra vest aan om alvast een beetje op te warmen en te wennen. Op die manier zal mijn hartslag vanzelf alvast een beetje hoger worden. Goede training voor de marathon eind mei, wanneer het vast warm zal zijn.

Liep ik de MM op de Pure Flows, vandaag natuurlijk weer op de Pure Cadence omdat dat de schoen is die ik tijdens de marathon zal gaan dragen. De lange duurlopen deed ik immers ook vooral op deze schoen, zeker na de valpartij van enkele weken geleden toen ik pijn had nog. Iets meer ‘demping’ is dan wel handig (dacht ik toen).

De run ging prima, alleen had ik het vreselijk aan de stok met een hondeneigenaar die het ‘erbij vond horen’ dat ik bijna over zijn hond(en) struikelde. Nee dus, dat hoort er helemaal niet bij. Dat was nog niet het enige, want daarna kreeg ik een hijgende tientonner achter me aan die met geen stok was weg te slaan bij Ztje. De vorige keer dat het gebeurde kon ik het nog billijken, want toen was Ztje nog loops en rook ze lekker, nu niet meer. De eigenaar gaf geen kik en riep de hond ook niet. Bracht ik de vorige keer de hond terug (zonder dat ik een bedankje kreeg overigens), nu baalde ik zo van de opmerkingen van de man dat ik besloot door te lopen. De Labrador liep hijgend en puffend met me mee en ook al ging ik steeds harder lopen, de hond volgde braaf. Ik sloeg af naar links maar de dikkerd volgde nog steeds. Uiteindelijk kreeg ik zo de pest in dat ik alsnog ben teruggehobbeld naar de plaats waar de man rustig voortwandelde. Idioot toch?

Daarna de run afgemaakt en weer naar huis. Daar bleek een onaangename verrasssing. Bij inspectie van de schoenen bleek ineens een heel stuk van de zool weg te zijn. De zool ziet er verder qua slijtage nog prima uit, maar dit kan natuurlijk helemaal niet. Waar zwart hoort te zitten van de zool kijk ik nu op het zachte groene materiaal. Nou dat weer.

Ik was net mijn oude regeling nog aan het afronden met Brooks over de Pure Flow. Nu heb ik dus een Pure Cadence die na krap 237 km al niet draagbaar meer is. Ik geloof niet dat ik hier blij mee ben. Wat moet ik nu aan aanstaande zaterdag tijdens de lange run die als generale repetitie bedoeld was? Zucht.

Weer iets om op te lossen dus.

Gegevens:

* totaal 8,5 km
* temp 10 graden
* RWR 6/30 – pace M tempo rond de 6.30 (te snel)

april 164 km – 2013 totaal 704 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 232 km
pure flow – 315 km
pure cadence – 236 km
minimus MR – 63 km

28.04.2013 – assignment 32: – 10 km + MM – totaal 12 km

De laatste MM van het marathon schema. Ik liep er totaal 5 binnen het schema en we zijn nu 32 weken verder. De vorige MM liep ik op 8 maart. Tot nu toe was de snelste MM 8.07 en die liep ik hier in Nederland op 17 februari. De traagste ging in 8.32 (in week 11).

De laatste twee keer liep ik eerst rustig in met Ztje, die ik daarna even in de auto heb gedaan en liep ik daarna enkele versnellingen in autolaps van 2 minuten met 30 minuten pauze. Deze keer koos ik ervoor om de versnellingen iets rustiger te doen, maar het ging uberhaupt al niet zo snel, dus ik was benieuwd wat ik ervan terecht zou brengen tijdens de MM. Zodra ik omkeerde en terug liep richting Nieuwerkerk om de MM te gaan doen voelde ik al de wind. Het was weliswaar een heel zacht briesje, maar waarom had ik nou niet gemerkt dat er wind was? En dan dus tegenwind met de MM. Nou het zou me benieuwen. De metronoom had ik niet in mijn hand maar onder mijn kleding zodat ik mijn handen lekker vrij zou hebben. Ik ging van start en probeerde een beetje gelijkmatig te lopen. Ik ging er veel te snel vandoor maar ik had geen idee op wat ik de eerste 400mtr had afgetikt. De tweede zag ik wel ongeveer, omdat ik vlak voor het einde van de lap even op mijn horloge keek. Dat zag er niet gek uit, want dat leek rond de 2′ te zitten. De derde zag ik niet en ik had ineens moeite om door te zetten. Ook in lap 4 was ik even vermoeid totdat ik besefte dat ik ‘gewoon’ even snel(ler) moest lopen en dat het natuurlijk helemaal niets voorstelde. Ineens dus even de zweep erover en dat had ik ietsje eerder moeten doen zag ik naderhand toen ik de tijden ging checken op de computer. Maar ik ben dik tevreden want…. hoewel de laptijden niet zo fraai zijn, liep ik mijn zo vurig gewenste 8 minuten over de magic mile. Dat is toch een mooie afsluiter van deze training ronde. Een mooie 12 km/uur voor diegene die de minuut per kilometer tijd niets zegt.

De laptijden:

MM 5: 8.00
lap 1: 1.55 – 162 (max 168) – cadans 170
lap 2: 2.00 – 164 (max 167) – cadans 172
lap 3: 2.04 – 163 (max 166) – cadans 172 (achteraf zonde en niet nodig)
lap 4: 2.01 – 167 (max 174) – cadans 170 (toch weer mooi kunnen ophalen)

De laptijden van de vorige keer:

MM 4: 8.10
lap 1: 1.55 – 164 (max 168) – cadans 172
lap 2: 2.04 – 167 (max 171) – cadans 170
lap 3: 2.08 – 160 (max 174) – cadans 169
lap 4: 2.03 – 168 (max 180) – cadans 167

Overzicht van de MMs tijdens deze trainings opbouw:

week 03 – 8.29
week 11 – 8.32
week 22 – 8.07
week 25 – 8.10
week 32 – 8.00

Ja, ik ben dus dik tevreden. Ook al betaalde het zich nog niet uit tijdens de HM van Berlijn, ik ben dus sneller en sterker geworden en dat blijkt wel uit bovenstaand lijstje. Gelukkig staan er nog 2 HMs gepland, eind september in Nottingham en natuurlijk begin november weer de Berenloop op Terschelling (maar die is vooral leuk en niet zozeer bedoeld als leuke eindtijd).

Na de MM heb ik natuurlijk Ztje weer uit de auto gehaald en heb de training volgemaakt zoals moest volgens het schema en dat was lekker. Het was vreemd weer. Best fris bij de start. Ik had zelfs een dun jackje aan. Tijdens de MM zonder jackje en daarna weer met jackje tegen het afkoelen. De lente laat echt nog even op zich wachten helaas.

Gegevens:

* totaal 12 km
* temp 10 graden – duikelend zonnetje

april 155 km – 2013 totaal 694 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 232 km
pure flow – 315 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km

ultra droom

ultra droom

Omdat ik in de wintermaanden in de UK loop, zou ik heel graag eens een loop in dat gebied gaan doen. En laat er nou net inderdaad een ultra georganiseerd worden rond Bamburgh Castle vanaf Alnwick langs Dunstanburgh castle waar ik ook altijd loop! Een geweldig gebied.

dunstanburgh castle:

bamburgh castle:

Helaas zijn de data voor 2013/2014 nog niet bekend. Afgelopen maart was de run voor seizoen 2012/2013 dus het is nog even afwachten. Vol verwachting klopt mijn hart. Wordt het rond maart 2014 of toch pas in oktober. We zullen zien. De ultra is niet erg lang (51 km), dus dat moet geen probleem zijn. Volgende week loop ik mijn eerste run rond de 45 km, en dat is dus makkelijk op te bouwen. Rustig aan maar en kijken hoe mijn lichaam er op reageert. Na de marathon eind mei eerst wat korter werk en proberen weer wat extra aan snelheid te doen en dan weer verder kijken. Zo blijft het ook leuk!

26.04.2013 – hitland – 9,5 km

**26.04.2013 – hitland – 9,5 km**

Eigenlijk wilde ik gisteren lekker gaan lopen, maar weer een B2B leek me niet zo handig na vorige week met de heuveltraining in Aken, pal na de 39,5 km en de run op zondag. Even braaf geweest met als gevolg dat ik dus nu in de regen moest lopen en niet met het zonnetje van gisteren. De regen kan me niets schelen, maar ik wil wel nog graag wat trainingen in de zon lopen als voorbereiding op eind mei. Vast en zeker dat het dan ineens erg warm is. Daarom gisteren maar veel gewandeld, stevig doorgewandeld met een vest aan! Dat was ook lekker warm, zodat mijn lichaam een beetje kon wennen aan het zonnetje.

Vandaag een ‘van alles wat’ training. Eerst 4 km met RWR op 6 min/km, daarna een kilometertje op 5.25 min/km om met moeite te gaan afsluiten op een rustiger tempo. Wat voelde dat shit en zwaar. Ik had vanwege de regen geen metronoom bij me, en ik had moeite om het tempo laag te houden zonder enorm te gaan sjokken. Vervelend. Ik zal daar dus even goed mee aan de slag moeten, want enig tempo werk is er natuurlijk niet bij op de M. Het grote geheim is daar simpelweg het goed verdelen van de energie en krachten.

Ik vind het nog steeds erg jammer dat Berlijn zo gelopen is. Afgelopen zondag geen enkel ritmeprobleem zodat ik lekker kon varieren en op de geplande 5.27 min/km kon blijven. Natuurlijk had ik niet zo snel moeten beginnen tijdens de HM als ik gedaan heb, maar dan nog. Grrrrr. Sukkeltje. Maar goed, er komen nog meer kansen.

Volgende week de laatste lange duurloop. Dan zal ik ook feedback hebben hoe ik die training moet gaan lopen en na die training is ook duidelijker hoe ik de M ga ‘aanvliegen’. Ik ben benieuwd. Hoewel ik ‘geen tijd’ doel heb, zal ik toch een beslissing moeten nemen op welk tempo ik vertrek etc. anders weet ik al wat er gaat gebeuren en vertrek ik in de massa alsof ik een HM ga lopen en ben ik kapot als ik bij de racecourse aankom met nog 25 km te gaan. Dat gaan we dus even niet doen!

Anyway. Ik ben niet ontevreden hoe het allemaal verloopt. Ik merk na al deze weken grote verschillen met hoe het was en hoe het gaat. Maar er is nog zoveel ruimte voor verbetering, dat is voelbaar, merkbaar maar bovendien leuk. Ik heb geen haast. Zeker niet. Op naar de volgende assignment van dit weekend. Een MM!

Gegevens:

* totaal 9,5 km
* temp 8 graden – regen
* HR gem niet gemeten
* lap 1: 2000 mtr op 6 min/km RWR 6/30, lap 2: 2000 mtr op 6 min/km RWR 6/30, lap 3: 1000 mtr op 5.25 min/km, lap 4: 2000 mtr met moeite op 6.29 min/km RWR 6/30 moet werken aan traag tempo

april 143 km – 2013 totaal 682 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 232 km
pure flow – 303 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km

review: ID tags voor onderweg

**review: ID tags voor onderweg**

Tijdens hardlopen heb ik nooit iets bij me waaruit blijkt wie ik ben. Enkele maanden geleden was er in Huizen weer eens een hardloper onwel geworden en wist niemand wie het eigenlijk was. Niet zo handig dus. De SOS coin die ik in 2011 kocht om aan mijn schoen te doen (zie onder) vind ik erg onhandig. Enerzijds omdat ik veel verschillende schoenen draag en anderzijds omdat het gewoon een irritant ding is op de schoen. Dus maar op zoek naar iets anders, waar ik niet aan zou hoeven denken om mee te nemen en wat ook geen hinder geeft. Iets aan mijn sleutels? De sleutel heb ik vaak wel bij me, dus dat is misschien een idee. Een kaartje? Al zoekende kwam ik enkele opties tegen die me wel wat leken, om vervolgens uit te monden in een eigen maaksel dat ik nu al enkele maanden bij me draag en wat totaal geen hinder geeft. Onderstaand mijn ervaringen en idee.

Safe ID

Note: ik heb voor review doeleinden een Safe ID card gekregen. Dit heeft echter geen invloed op mijn beoordeling van de kaart..

Al zoekend naar een kaartje dat je met je mee zou kunnen dragen, stuitte ik op de website van Safe ID. Zij bieden een pakket met een hanger voor de sleutelbos, stickers en een plastic kaartje. Hierop is alleen een QR code afgedrukt, waarmee een hulpverlener naar een website kan gaan waar allerlei gegevens op staan.

eerste indruk
Het pakket ziet er verzorgd uit bij ontvangst. De sleutelhanger is vrij groot, maar ziet er stevig uit. De stickers vallen erg tegen, want het zijn papieren stickers (die je zelf ook uit de printer kunt halen) en zijn niet geplasticifeerd. Het kaartje is erg onopvallend, aan de ene kant het logo en een afbeelding van een gedeelte van een loper. Aan de andere kant een grote QR code.

hoe werkt het
Na ontvangst van het pakket is het de bedoeling dat de kaart geactiveerd wordt. Daarna kan je de gegevens invullen die zichtbaar zullen worden wanener de QR code gescand wordt. Dat activeren en invullen gaat gemakkelijk. De gegevens blijven een jaar op de server staan, daarna moet je voor een jaarlijks bedrag de kaart verlengen.

wat valt me op?
Het eerste dat me opviel waren zoals gezegd de stickers die niet handig zijn. Als de stickers nat worden, zal de QR code al snel niet meer leesbaar zijn. Bovendien is het een kwaliteit die je niet meer makkelijk ergens af kunt halen. Ik zou de sticker dus nooit op mijn telefoon plakken of iets dergelijks. De sleutelhanger is in orde, alleen is het totaal niet opvallend en vraag ik me af of een hulpverlener een dergelijke hanger zou herkennen als een ID tag.

De ‘alarmkaart’ vind ik zelf ook minder. Het lijkt in de gauwigheid meer op een lidmaatschap pas van een atletiekvereniging dan op een alarm pas. Ik zou heldere kleuren, in rood en geel gebruikt hebben en niet dit tamme wit met een een kant alleen een QR code. Bovendien mist de kaart een heel belangrijk item bij hulpverlening: de naam van de loper. Als je iemand ergens aantreft, is het van groot belang om te weten hoe de persoon heet, al is het maar om de persoon in kwestie aan te kunnen roepen. Op deze kaart staat dus helemaal niets. Geen naam, geen telefoonnummer, helemaal niets. Is er iets aan de hand en de persoon die je vindt heeft geen mobiele telefoon met scanner en met internetverbinding, dan heb je dus niets aan de kaart. Daar zit voor mij het grootste nadeel aan deze kaart.

Daarbij heb ik ook mijn twijfels over de veiligheid van de gegevens op de server. Het valt me op dat na lezen van de code alles direct zichtbaar is, dus zonder invullen van password en username. Dat betekent dat een beetje hacker zo bij de gegevens op de site kan. Ik heb daarover contact opgenomen met Safe-ID en er werd me verteld dat de server veilig is, omdat er geen links naartoe lopen van andere pagina’s. Dat is absoluut onvoldoende. Ik zag zelfs dat er geen spider verbod op de pagina’s was opgenomen voor zoekmachines. Ik heb daarvoor de benodigde programmeer gegevens gestuurd en ik hoop dat dat inmiddels wel is toegevoegd aan de website. Het blijft een probleem met privacy. Kies je ervoor om gegevens na scannen meteen zichtbaar te maken of niet. Ik begrijp het op zich wel, maar ik vraag me in dit geval af of het een bewuste keuze is geweest van de ontwikkelaars of meer een onbekendheid. Ik zou het zelf erg onprettig vinden wanneer alles ineens zichtbaar en vindbaar zou zijn.

oordeel

Het idee is prima. De sleutelhanger is OK, de stickers moeten verbeterd worden maar de pas is onder de maat. Het is bij een noodsituatie echt van belang om in ieder geval een naam te hebben om iemand aan te kunnen roepen. Een telefoonnummer dat snel en zonder tussenkomst van internet beschikbaar is, is ook nodig. Het idee moet dus verder worden uitgewerkt wat mij betreft.

Alarmcard

Meer uitgewerkt maar ook nog niet ideaal is de kaart van ‘Alarm card’. Daar zit ook een telefoondienst achter die bereikt wordt met gegevens en ook hier wordt gewerkt met een QR code.
Ik heb deze kaart zelf niet aangevraagd, omdat ik uiteindelijk zelf iets anders bedacht heb (zie onder). Maar het is al meer uitgewerkt dan de Safe-ID kaart naar mijn mening.

In het pakket 3 x de SOS ALARMCARD hanger, 1x GRATIS alarmsticker voor onder uw kentekenplaat, 1x GRATIS alarmsticker voor bevestiging op bijvoorbeeld fiiets, (school-, golf- of werk)tas, rollator, scootmobiel etc.

Hier dus geen sleutelhanger en een medische pas moet extra worden aangevraagd. Uiteindelijk zal je dus wel een pakketje kunnen samenstellen, maar het is ook weer net niet helemaal de oplossing voor hardlopers.

Voor meer informatie verwijs ik naar de website van de Alarm-Card.

ID kaart – eigen maaksel

Uiteindelijk ben ik dus zelf maar aan de slag gegaan. Aangezien ik altijd mijn >spibelt bij me heb, past daar wel iets in. Bovendien past het kaartje ook in de meeste zakjes in een short of tight. Ik heb een kaart laten maken met mijn foto (zodat meteen zichtbaar is dat de kaart over mij gaat). Vrij opvallend met SOS en in rood en wit zodat meteen duidelijk is dat het geen lidmaatschapspasje is.

Op de kaart verder mijn naam, telefoonnummers in geval van nood, medicatie en wat belangrijke dingen over mij. De eerste versie had ook op de achterzijde een QR code die naar een webpagina ging die beveiligd was met een user en password en dus minder makkelijk te hacken zou zijn (die gegevens staan natuurlijk op de pas). Bij een verbeterde versie heb ik de QR code weggelaten (omdat ik ontdekte dat lang niet alle telefoons goed een QR code kunnen lezen nog) maar staan gewoon de gegevens op de pas zoals huisarts etc.

Ik heb er inmiddels eentje in mijn jas (want als ik met de hond wandel heb ik ook nooit iets bij me) en er sit er standaard eentje in de Spibelt en in mijn Nathan.

Ik hoop het nooit nodig te hebben, maar ik vind het op zich prima op deze manier. Het zou toch een beetje slordig zijn als er iets gebeurt onderweg en hulpverleners moeten eerst kostbare tijd verspillen met zoeken naar een identiteit.

Onderstaand een voorbeeld voor mijn runningmate. Inmiddels ziet mijn pas er dus iets anders uit en staan op de achterzijde medische gegevens, maar het gaat om het idee. Een geplastificeerde (credit)card om gewoon altijd bij je te hebben.

voorzijde: inmiddels met foto, naam en geboortedatum, telefoonnummers

de achterzijde nu met alle medische gegevens, huisarts en medicatie

Het kaartje ziet er super strak uit en is klein genoeg om overal in te passen en opvallend genoeg om gevonden te worden. Het kan nat worden en weegt niets. Ik ben er blij mee en misschien is het een idee voor andere lopers die ook niets bij zich dragen maar dat toch willen.

24.04.2013 – hitland – 7 km

**24.04.2013 – hitland – 7 km**

Vandaag was het al aardig warm in de ochtend, maar hoewel ik later op de dag wilde lopen (om te wennen aan warmer weer), ben ik toch vanmorgen vroeg gaan lopen. Het was lekker rustig. De eerste jonge eendjes zijn er al en er wordt volop gebroed door zwanen, fuutjes en meerkoetjes. Eendennesten zie ik niet en ook zie ik in het gebied nog geen gansjes, hoewel ik die elders wel al gezien heb. De rietgorsjes, blauwborstjes, rietzangers en tjiftjaf deden hun uiterste best vanmorgen om een vrouwtje aan te trekken. Nog leuker was de roep van de koekoek. Dat was de eerste keer dat ik die hoorde. Volop dingen te beluisteren en te bekijken dus terwijl ik liep te hobbelen in het zonnetje. Woef vond het allemaal best (foto weliswaar van de route maar later vandaag genomen)

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 12 graden – zonnig
* HR gem niet gemeten

april 134 km – 2013 totaal 673 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 232 km
pure flow – 293 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km

21.04.2013 – assignment 31: 10 km – totaal 11 km (hitlandrun)

Vandaag een beetje aparte training gedaan. Eerst lekker 3 km inlopen met RWR. Dat ging aanvankelijk nog best moeizaam, ik denk door de drie dagen in Aken met alle heuvels en het lange autorijden van gisteren. Het was ook al tamelijk warm, hoewel het in de ochtend nog maar 3 graden was! Maar het zonnetje warmde alles razendsnel op. Uiteindelijk voelde alles wel tamelijk lekker en soepel aan en kwam ik bij de ijsbaan aan. Daar zou ik me nog even inschrijven voor een 5 km run (1e hitlandrun), die zou ik gaan lopen en daarna zou ik dan weer lekker 3 km terughobbelen, zodat ik netjes aan de 10 km zou komen. Een tempo doel was er niet voor vandaag dus ik zou niet gaan racen natuurlijk. Volgende week nog een MM in het schema en de week daarna de 43 km dus even rustig aan lijkt me niet zo gek.

foto: Leen de Koning

Na het inschrijven moest ik een half uurtje wachten. Op zich is het effect van de warming up dan al redelijk teniet gedaan, maar toch voelde het niet eens gek. Met z’n allen starten en over het bruggetje. Een beetje vreemde plek om te starten maar het ging verbazingwekkend goed eigenlijk zonder geduwd of gedoe. De weg daarna was blijkbaar breed genoeg en de lopers vooraan waren razendsnel (32 op de 10 en een dame met 45 op de 10 dus die zijn in een oogwenk vertrokken natuurlijk) dus er was een mooie uitwaaierend parcours. Ik had deze keer de VP aangezet op mijn horloge maar daar moet ik nog even aan wennen. Ik snap de toegevoegde waarde niet zo van het rennende mannetje in beeld ten opzichte van de gemiddelde pace. Zeker niet op de garmin 610 die een betere actual pace aangeeft dan de garmin 910. Ik zag dat het onderste mannetje voorop liep en onderaan zag ik 0.06 staan. Dat zou dus betekenen dat ik voor liep op schema. Eigenlijk niet de bedoeling dus ik liet het tempo wat terugzakken. De eerste kilometer was dus te snel (goh echt?). Maar het voelde prima. Lopen op bekend terrein is best leuk, en ik vond het gewoon een prima oefening om te zien of ik beter zou kunnen doseren als ik precies zou weten waar ik was en hoe ver ik nog moest. Bovendien is 5 km natuurlijk een ommetje waar je nooit mis kunt gaan. Na de splitsing met de 10 km merkte ik dat het toch wel een beetje te hard ging, en besloot ik tot een experiment met RWR om te zien of ik daarmee nog een beetje uit zou komen. En dat lukte prima, want ik bleef met RWR op 5.30 min/km zitten dus dat was allemaal OK. Doel was te lopen onder de 5.30 min/km en uiteindelijk was het volgens mij 5.27 min/km

copyright: PvB Fotografie

Niet ontevreden na de drie dagen achter elkaar in Aken en de lange dag van gisteren. Toen ik bij de finish over de brug kwam, hoorde ik zeggen dat ik 2e dame was. Nou ja, misschien hebben er maar 3 meegedaan ofzo maar het leverde me een bidon en een schoenentasje op. Toch leuk als slak. De snelle dames zaten allemaal op de 10 km, want nummer 1 liep daar dus iets van 45 minuten over de 10 km. Echt ontzettend snel dat scheelt een volle minuut op de kilometer en dat is heel erg veel!

De run was voor het goede doel en dat maakte het extra leuk. Lekker dichtbij, stralend weer en een heerlijke bekende omgeving om zoiets eens te doen. Ik ben benieuwd of ze het volgend jaar weer organiseren want dan ben ik zeker weer van de partij. Overigens denk ik dat ik best wat vaker een 5-je in kan plannen, om te leren doseren en te experimenteren.

HF was goed, en ging gewoon deze keer over de 158 heen. Geen problemen dus deze keer. Zou het aan het inlopen liggen? Dat zou best kunnen, ik heb geen idee maar het is wel iets om uit te proberen eigenlijk.

Foto’s zijn gemaakt door een fotograaf en komen morgen vrij dus dan kan ik wat posten hier als ze leuk genoeg zijn. Helaas nam ik zelf geen camera mee, hoewel dat prima gekund had, want er was tassenopvang bij de start met iemand die erbij bleef staan. Maar aangezien ik dat niet wist, had ik niks bij me, alleen een tasje met een jasje voor na de finish als ik even moest wachten. Hahaha dat moet ik dus deze keer voor de prijsuitreiking. Voor de slak die even zich een haas waande!

copyright: PvB Fotografie

Gegevens:

* totaal 11 km – waarvan 5 km run – hitlandrun in 27.17 (deels RWR)
* temp 15 graden – zonnig
* HR gem 160 max 165

april 127 km – 2013 totaal 666 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 232 km
pure flow – 286 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km

19.04.2013 – aken preuswald – 8 km

Vandaag het laatste rondje hier in Aken. Ik zou morgen nog wel kunnen lopen, maar een rustdag voor de training van zondag aanstaande, lijkt me geen gek idee. Bovendien liep ik hier nu drie dagen achter elkaar. Dus dan maar extra genieten van deze laatste dag. Het is hier erg mooi en ik bof geweldig met het weer. Het bos is helemaal droog en er is nergens modder. De heuvels blijven een uitdaging.

Vandaag koos ik voor een andere route, en sloeg ik linksaf na de start. Die weg loopt een beetje omhoog maar niet erg. Daarna rechtsaf het bos in en inmiddels ken ik de weg! Ik weet dus al dat ik bij de Fernsehturm uit zal komen en aangezien ik niet over de brede weg terug wil met al die kleine steentjes (die misschien de zooltjes van woef kapot maken), besluit ik dan toch maar door te lopen om rechtsaf die steile helling af te dalen waar ik gisteren omhoog geklauterd ben. Dat heb ik dus niet hardlopend gedaan. Het is een heel lastig stukje met allemaal losliggende keien en stenen en bovendien echt steil. Ik heb geen zin om weer op de grond te kukelen of mijn gewrichten teveel te belasten dus heb ik een beetje slingerend het eerste steile stuk gewandeld. Daar kwam ik een mooie hond tegen met een aardige eigenaar, dus heb ik even staan praten voordat ik weer verder ging en uiteindelijk het laatste stukje ben gaan lopen weer. Bij de grote kruising gekozen voor een extra lusje richting de velden waar ik gisteren ook liep, maar dan afsnijden zodat het niet het hele stuk zou zijn en daar kwam ik ook zowaar uit waar ik uit wilde komen.

Leuk dat ik nu dus aardig de weg ken. Onderstaande foto’s zijn niet tijdens de loop genomen maar tijdens een wandeling met de hond.

klik voor groot

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 12 graden

april 116 km – 2013 totaal 656 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 232 km
pure flow – 275 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km

18.04.2013 – aken preuswald – 8 km

Vandaag mijn tweede rondje hier gelopen. Ik besluit om dezelfde start te lopen om te kijken of ik het ‘nog steeds’ kan. Dat begin is namelijk helemaal niet makkelijk. Aanvankelijk loopt de weg omhoog, om daarna over een enorm lastig keienpad weer naar beneden te lopen. De kunst is daar eigenlijk om overeind te blijven en niet te zwikken of te vallen en ook nog een beetje tempo te houden. Daarna kom je op een stukje weg, en sla je linksaf door de velden. Een aardige weg, ware het niet, dat het daar gewoon weer omhoog loopt. In de warmte valt dat niet mee, maar ik vond het wel een leuke uitdaging, zeker met de wind vol op kop. Maar ik hield vol en klikte een lap tijd na 2 km vlak voor de afslag naar links langs het spoor. Vanaf daar gaat het weer heuvelopwaarts door het bos.

Deze keer besloot ik tot een extra lus recht door en wist ik al dat ik daarvoor een echt steil stuk op zou moeten. Dat lukte me uiteindelijk toch maar als je kijkt op het hoogteprofiel zie je meteen welk stukje ik bedoel. Ik hobbelde vrolijk door en bedacht dat ik de weg al aardig begon te kennen daar in het bos. Navigatie heb ik niet meer nodig.

Na een kleine 8 km vond ik het wel genoeg aangezien ik morgen weer weer wil lopen en ik dus ineens 3 dagen achter elkaar op zwaar terrein loop.

klik voor groot

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 13 graden
* HR max 160

april 108 km – 2013 totaal 649 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 224 km
pure flow – 275 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km

17.04.2013 – aken preuswald – 5,5 km

Een beetje onverwacht ben ik ineens in Aken. Maar aangezien ik vlak bij een geweldig mooi bos zit, het weer prima is en ik bovendien toch de hond moet uitlaten, ga ik op pad voor een kort rondje. het is vrij warm en alles loopt hier enorm op en neer. Ik besluit dus echt tot een baby rondje en dat is zo voor de eerste keer al zwaar genoeg met die heuvels. Kort maar krachtig zullen we maar zeggen. Maar ik geniet met volle teugen en besluit de volgende dag maar weer een rondje te rennen.

De foto’s geven een impressie van het bos, maar zijn gemaakt op een andere dag.

klik voor groot