31.01.2011 – seahouses countryroads

Vandaag weer het ultrakorte rondje gedaan van de eerste dag op 4 januari. Het is vandaag op zich aardig weer maar er staat wel een hele harde wind. Omdat ik al mijn kilometers had gemaakt voor deze maand, besloot ik tot een kort en snel rondje. Ik was namelijk benieuwd of ik nu erg traag geworden was door mijn langere rondjes met alle pauzes en stops onderweg. Vandaag dus maar weer mijn ‘wegschoenen’ aangedaan en op weg gegaan. Gek idee, want als je toch dan eens een keertje voor de snelheid gaat (wat ik normaal niet doe), dan is het nog best lastig om de energie goed te verdelen, zeker met deze wind.

En guess what…. hoewel ik een keer Z-tje moest roepen die achter bleef (dat vind ik eng op de weg) en zelfs eenmaal snel moest aanlijnen vanwege een auto, heb ik meer dan 10 km per uur gehaald, om precies te zijn 10,2 km per uur dus echt sneller. Dat is voor de allereerste keer, mijn snelste tijd op de 5 km was 9,9 km per uur. Ik was erg verrast om 29,30 in mijn schermpje te zien toen ik afklikte. En toch stiekum wel een beetje blij.

Ik ben niet snel, dat hoeft ook niet want ik vind langere afstanden veel leuker om te doen. Maar een beetje snelheid geeft wel wat meer reserve. Het gaat er om dat het kán in ieder geval. En over het jaar heen, ben ik toch een heel stuk sneller geworden. Toen ik dit rondje in maart 2010 liep, deed ik er veel en veel langer over. Toch wel bijzonder.

Gegevens:

* totale afstand 6,8 km
* temp 5 C
* gem BPM 134

rondje in google earth openen

januari 208 km – 2011 totaal 208 km

29.01.2011 – low newton, dunstanburgh castle, craster

Vandaag nogmaals het rondje richting Dunstanburgh castle gelopen omdat het castle vandaag geopend zou zijn. Vanmorgen was het stralend weer, met een blauwe lucht en veel zon. Tijdens paardrijles was het dus erg lekker. Helaas ging het daarna snel betrekken en werd het grijzig maar bleef het wel droog. Overigens ging het wel spetteren toen ik na het lopen weer in de auto zat maar dat stelde niets voor. Om te lopen was het heerlijk, want het was een prima temperatuur en totaal geen wind. Helaas was de grijze sombere lucht niet echt fraai voor de foto’s.

Eerst vanaf Low Newton over het strand richting het castle. Ik was eigenlijk net iets te vroeg, want ik liep nog een beetje op het aflopende strand maar het zand was wel tamelijk vast allemaal al. Bij het castle was het ontzettend modderig op het pad, omdat het twee keer in de nacht geregend heeft en vannacht gevroren had. Daarna naar Dunstanburgh castle en netjes een kaartje gekocht om erin te mogen. De man van de National Trust hield me lang aan de praat en dat betekende dat ik redelijk afgekoeld al aan mijn rondje kasteel begon. Dat viel een beetje tegen, de uitzichten waren wel prachtig, maar die stenen….. tsja. Kweenie misschien kwam het ook wel doordat ik niet echt gekleed was om lekker rond te gaan kijken. Snel alles bekeken dus, en daarna weer over het gras richting Craster gegaan.

klik voor groot panorama

klik voor groot

klik voor groot panorama

klik voor groot

Heel rustig weer mezelf aangezwengeld en toen ik lekker warm was weer lekker verder gedieseld. Het was druk, veel mensen die vanaf Craster een bezoekje wilden brengen aan het kasteel. Het lopen ging lekker, de ondergrond van vast, droog gras is heerlijk om op te lopen. Deze keer iets verder gelopen dan de vorige keer, want ik wilde het haventje nu wel eens echt even bekijken en een stukje van Craster. Het haventje is wel aardig, en zal vooral met wat zon wel fotogeniek zijn. Nu werd het een beetje somber op de foto helaas. Na het haventje nog even doorgelopen maar al snel wist ik eigenlijk niet waarheen ik verder nog zou gaan, en besloot ik maar terug te gaan. Je moet soms erg oppassen om niet te ver te lopen als het heel lekker gaat en zonder moeite. Ik wist immers niet hoe de wind zou zijn de andere kant op, want daar kan je je ook nog heel erg mee vergissen…. Zeker met een route heen en weer, kan je lelijk met wind tegen terug moeten ploeteren als je niet oplet. Maar gelukkig geen wind, alleen wel behoorlijk veel modder op het pad langs de golfbaan.

klik voor groot panorama

klik voor groot panorama

Craster harbour vanaf de andere kant gezien:

klik voor groot panorama

Die rare hond besloot ineens dat ze wel achter een golfballetje aan wilde rennen, dus in plaats van een braaf rennerdje langs de golfbaan, was Ztje ineens een heel stout hondje die keihard de golfbaan oprende naar iemand toe die daar stond te slaan. Ik moest even mijn fluitje tevoorschijn grabbelen maar daar reageerde ze daarna ook meteen op en kwam weer braaf aanracen. Ik roep braaf ‘sorry’ maar ik geloof dat die man het wel grappig vond want hij glimlachte lief naar me en stak zijn hand op. Gelukkig dus geen zure fanatiekeling.

Aan het einde van de run nog even pootjes schoonmaken in het water bij Low Newton en zo kwam er weer een einde aan de run van vandaag.

Tot mijn verrassing heb ik deze maand dus inderdaad meer dan 200 km al gelopen, met 18 keer rennen. Dat is opvallend. Ik heb eenmaal 20 keer in een maand gelopen, en tweemaal eerder ook 18 keer, maar met veel minder kilometers totaal. Nou ja, gelukkig is dat allemaal geen doel op zich. Ik bekijk altijd per run hoe het gaat, hoe het weer is, en of het mooi is. In een vreemde omgeving is het altijd leuker en ‘anders’ om te lopen, en zijn de afstanden ook groter. Bovendien is het hier allemaal verder weg dan bij mij thuis, en dat scheelt ook. Wat zeker heel erg meehelpt dat ik veel en ver kan lopen, is de kwaliteit van de lucht. Ik schat dat Schotland het beste was, maar hier aan de Oostkust is het duidelijk ook een heel stuk beter dan thuis. Dat is zonder enige twijfel goed merkbaar. Ik bof ook met de wind overigens! Zodra het waait, ben ik weg en kan ik niet meer zo ver lopen jammer genoeg. Niets aan te doen. Voorlopig gaat het lekker en geniet ik van de omgeving en van het weer.

Gegevens:

* totale afstand 15,2 km
* temp 6 C
* gem BPM niet gemeten

rondje in google earth openen

januari 201 km – 2011 totaal 201 km
trailshoes 139 km

27.01.2011 – seahouses & bamburgh beach

Vandaag het rondje gedaan dat ik ook op 10 januari heb gedaan. Dat is alweer meer dan 2 weken geleden. Vandaag werd het ineens erg mooi weer, maar wel een beetje wisselend tussen wolkig en zonnig. Dat betekende dat het af en toe ontzettend warm was in de zon, omdat er ook bijna geen wind stond.

Ben weer bij Monkshouse gestart, omdat ik niet zekker wist hoe ver ik vandaag wilde/kon lopen. Op die manier zou ik sneller bij het kasteel zijn, en zou ik eventueel gewoon lekker terug kunnen naar de auto, maar ook verder richting Seahouses door kunnen lopen op de terugweg en weer terug naar de auto. Dat laatste heb ik ook uiteindelijk gedaan, maar eigenlijk omdat het zo ontzettend mooi was.

Het getijde was heel laag, dus het strand was enorm groot. Het is bijzonder om te zien dat allerlei rotspartijen die je meestal niet ziet, dan ineens vrij komen te liggen boven het water. Dan is het nauwelijks voor te stellen dat het water zoveel bedekt bij hoog water. Het water lijkt dan eigenlijk heel ondiep, maar als je de hoge rotsen bekijkt, is dat ds geenszins het geval!

Ik ben dus eerst even door de duinen gelopen waar paardjes staan die erg leuk zijn. Altijd als ik met Ztje loop, komen ze me even begroeten. Deze keer stonden ze in de weide waar ik toevallig nu doorheen liep, want meestal staan ze aan de andere kant achter een hek. Nu wilde er eentje toch echt even aandacht:

klik voor groot

Daarna richting Monkshouse, even door het water en op weg naar de rotspartijen waar je dan nu met zulk laag water makkelijk omheen kan draven en verder richting Castle Bamburgh. Omdat ik het kasteel nou al enkele keren op de foto had gezet, ben ik maar doorgelopen richting Stag Rock. Dat is een rotspartij waar een wit hertje op geschilderd is. Normaal staat dat vol water, en ik heb er eens met windkracht 10 staan kijken naar het water en de wilde zee. Geweldig. Maar zo zonder water, is het ook heel apart om te zien eigenlijk. Ik heb hier dus 500 meter op mijn gemakje rond gebanjerd, op zoek naar mooie plaatjes en panorama’s. Ik heb hier heel wat keren gestaan om naar vogels te kijken, en vandaag was er blijkbaar ook het een en ander te zien met het lage water, getuige een grote groep vogelaars die gewapend met kijkers en telescopen stond te kijken.

klik voor groot

panorama klik voor groot

klik voor groot

panorama klik voor groot

Daarna ben ik een heel klein stukje boven langs over de weg teruggerend naar de zee, want ik wilde niet weer langs de rotsen.

Vanaf daar lekker doorgedieseld richting de auto en uiteindelijk besloten om het achtje af te maken richting Seahouses. De zee was zo ontzettend laag, dat ik bijna helemaal vertikaal een heel stuk richting de zee kon lopen, en daarna naar Seahouses kon buigen. Heel bijzonder. Net toen ik uit wilde gaan wandelen kwam ik twee bekenden tegen met de hond, dus toen ben ik maar gestopt om Ztje even te laten snuffelen en even met de bekenden te praten. Het is grappig dat ik hier al zo ontzettend veel mensen heb leren kennen. Zowel in de sportschool, als tijdens het wandelen. Steeds weer kom ik ze tegen, en het is altijd weer gezellig om even te praten of een stukje op te wandelen samen.

Zo kwam er dus een einde aan een lekker rondje strand vandaag met – buiten verwachting – mooi weer. Nu eerst een massage! Dat voelt als een enorme verwennerij, en dat is het ook. Ben erg benieuwd of het lekker zal zijn.

Gegevens:

* totale afstand 11,45 km
* temp 9 C
* gem BPM

rondje in google earth openen

januari 186 km – 2011 totaal 186 km
trailshoes 124 km

25.01.2011 – low newton beach, dunstanburgh castle, craster & golf course

Vandaag weer het rondje van gisteren en van eerder deze week. Gisteren had ik al een erg mooi rondje extra bij het kasteel gewandeld en foto’s gemaakt, dus dat hoefde vandaag niet meer. Ik ben wel omgelopen, omdat ik benieuwd was of het kasteel open was vandaag. Volgens de website zou het gesloten zijn op dinsdag en woensdag en dat klopte, ik kon er dus helaas niet in. Dat betekent dat ik dus toch nog een keertje terug moet. Vanaf de andere kant was ik toch ook wel weer benieuwd wat het uitzicht nou verderop zou zijn, en wat ik nog meer tegen zou komen langs het pad. Voor me lag een prachtig mooi uitgestrekt weiland met schapen, maar mooi kort en niet modderig. Iets beters als ondergrond bestaat bijna niet! Het strand is op zich ook OK maar was vandaag vrij zacht en het loopt schuin, en dat is niet optimaal. Ik heb een klein stukje gewandeld langs het kasteeltje naar de achterkant om mijn poten niet te breken op de keien, maar op het terugweg kon ik onderlangs en kon ik wel doorlopen. Toen ik eenmaal had gezien dat het kasteel gesloten was, ben ik lekker over het gras verder gehobbeld. Eerst langs de kliffen. Omkijkend zag ik dat het toch wel erg mooi was en heb ik nog her en der wat foto’s gemaakt, ondanks de grijze sombere lucht. Door een paar hekjes moest ik weer, en langs een heleboel schapen totdat ik in de buurt van Craster harbour kwam. Dat stelt dus allemaal niets voor. Maar ik wilde niet helemaal doorlopen tot het einde, want ik wist niet zeker of de wind niet was toegenomen, en ik wist dat het rondje al ruim over de 10 km zou gaan, omdat ik deze keer wat doorgelopen was. Hoewel ik rustig aan het dieselen was, was het wel vandaag al de derde dag en besloot ik dus maar terug te gaan. Stom genoeg liep ik eerst nog verkeerd ook (moet je even voorstellen…. een weids uitzicht, gras en schapen en werkelijk onmogelijk om mis te lopen maar ja…. die struiken en dat water, daar kan je dus niet doorheen) en moest ik een stukje terug om onderlangs het kasteel weer terug te lopen richting de golfbaan. Dat punt zo achter het watertje en de struiken leverde echter wel dit plaatje op, de mooiste van de serie:

Vanaf de golfbaan was het natuurlijk weer gesneden koek zo over de course en daarna door de duinen. Natuurlijk Ztje nog even laten spelen in het water en bij de auto lekker eten en drinken gegeven. Zelf ook wat gedronken en toen weer op weg naar de cottage.

panorama klik voor groot

Het kasteel van dichtbij tot steeds verder weg, tot craster en weer terug.

klik voor groot

Gegevens:

* totale afstand 13,2 km
* temp 9 C
* gem BPM 131

rondje in google earth openen

januari 175 km – 2011 totaal 175 km meeste km’s in deze maand sinds begin van lopen
trailshoes 113 km

24.01.2011 – low newton beach, dunstanburgh castle & golf course

Vandaag heb ik hetzelfde rondje gedaan als op 20 en 21 januari. Starten vanaf de parkeerplaats in Low Newton, even een door de duinen, dan het strand op richting Dunstanburgh Castle. De vorige keer ben ik tot de eerste overblijfselen van het kasteel gekomen, en zag ik pas op Google Earth dat ik eigenlijk nog even om had moeten lopen.

Dat heb ik dus nu ook gedaan. Ik heb lekker op mijn gemakje over het strand gerend, tot het einde waar ik even over de keitjes naar boven moet, richting het duinpad naar het kasteel. Toen ik bij het hekje kwam, waar het pad over zou gaan in een hobeelig gebeuren met grotere keien, heb ik een lap gemaakt en ben ik gewoon verder gewandeld. Ik wilde dat kasteel nou wel eens van de andere kant bekijken, maar niet mijn enkels verzwikken en al helemaal niet mijn knie beschadigen, die ik vanmorgen al een beetje verdraaid had tijdens het zitten achter de laptop. Voorzichtigheid voor alles, alleen oppassen voor afkoeling. Dat is het enige nadeel als je onderweg iets anders wilt doen en er staan wat wind. Ik bof geweldig met het weer, alleen waaide het vandaag iets harder dan de voorgaande dagen. Later zou ik dat ook begrijpen, want ik was net voor de regenbui weer in de auto!

In ieder geval eerst nog even genoten van het uitzicht vanaf de eerste overblijfselen. Er was een mooi soort licht (altijd voor een regenbui, dat had ik wel kunnen herkennen) en het was erg vredig en mooi. Daarna verder gewandeld, in de richting die ik had gezien op Google Earth. En al snel zag ik dat het landschap aan de andere kant heel anders was. Heuvelachtig en met mooie doorkijkjes naar de zee. Het leek een beetje op uitzichten die ik uit Noord Ierland ken. Erg mooi, lekker groen, schapen en zee. Prachtig.

klik voor groot

Al snel kwam ik aan de andere kant waar inderdaad de twee torens nog fier overeind staan. Wat een mooi gezicht en dan die vergezichten richting Craster. Echt geweldig. Zeer de moeite waard dus, en wat een mop dat ik de vorige keer daar zo dichtbij ben geweest, zonder te weten dat het zo mooi was net om de hoek.

klik voor groot

Panorama klik voor groot: net met een zonnetje erbij!

Omdat er teveel wind stond en het erop leek dat het zou gaan regenen ben ik niet op mijn gemakje alles gaan bekijken,en heb ik alleen wat foto’s gemaakt.

Daarna ben ik weer richting de golfbaan gerend om terug te gaan naar de auto. Helaas dacht ik slim te zijn en een deel over het strand te rennen, maar ik vond dat niet fijn rennen met dat aflopende strand, dus ben ik toch maar weer terug gegaan richting golfbaan en duinen. Op die manier kwam ik gewoon weer in het dorpje uit.

Daar heb ik Ztje nog even in de zee laten spelen en daarna heb ik haar eten gegeven bij de auto en ben weer naar huis terug gereden. Inmiddels regende het flink tot mijn verrassing, hoewel het inmiddels alweer droog is. Ik heb er dus geen last van gehad, had alleen het mooie licht bij het kasteel.

De volgende keer toch eens binnen kijken, want het is wel erg mooi. Zo zie je maar, rennen en sight-seeing kan je prima combineren!

Gegevens:

* totale afstand 10,2 km
* temp 8 C
* gem BPM 122

rondje in google earth openen

januari 161 km – 2011 totaal 161 km
trailshoes 100 km

23.01.2011 – seahouses

Vandaag na een rustdag weer een rondje gelopen. Het weer is nog steeds prima, hoewel het wel vandaag bewolkt is. Maar de temperatuur is goed, het is toch wel vrij licht en er staat niet al teveel wind. Inmiddels loop ik nog steeds met mijn korte mouwtjes onder mijn windjackje. Daaronder wel een thermohemd en dat is een prima ‘laagje-op-laagje’ outfit voor dit weer. Ik start met handschoenen en hoofdband maar die doe ik al snel weer af. Vandaag deed ik overigens is de duinen de hoofdband weer op, want door de chinese geneeskunde, weet ik als geen ander nu hoe belangrijk bescherming tegen de wind is, zeker rond de galblaasmeridiaan die over het hoofd loopt. Tot op heden (even afkloppen) ben ik ook al heel erg lang niet meer verkouden of grieperig geweest, dus er zal wel wat waarheid in zitten, in al die theorie.

Ik was eigenlijk van plan om het Bamburgh rondje te herhalen maar dan deze keer met de terugweg over het strand. Maar op de heenweg, had ik voor het eerst even zware benen. Toen ik bij de splitsing kwam om linksaf richting Bamburgh te gaan of rechtsaf richting huisje terug, koos ik dus voor rechtsaf. Mijn tempo was vrij goed, maar doordat ik langzaam ben gestart omdat ik langer wilde lopen (de Bamburgh route), kwam mijn tempo uiteindelijk toch niet bij de 10 km per uur uit. Jammer maar helaas. Liever krachten verdelen. Uiteindelijk kwam ik weer bij het huisje uit (rond de 7 km) en besloot ik alsnog richting het strand te gaan lopen. Eerst dus richting Shoreston, en daarna linksaf even een stukje langs de weg, om daar ergens de duinen op te gaan en weer terug te keren over het strand. Daar dus ook mijn eerste ‘pauze’ en uiteindelijk heb ik door de duinen maar een lap ingelast om ztje even te laten plassen en te laten poepen. Toen ze dat deed, stond ik dus ook semi geinteresseerd naar haar poep te kijken en deed ik alsof ik een zakje in mijn renpakje zocht. Meestal ruim ik de poep hier ook netjes op, omdat dat nu eenmaal gebruik is hier. Maar ik zag mezelf nou niet echt gaan rennen met een zakje stront, dus ben ik uiteindelijk doorgelopen in de hoop dat niemand mijn poepende hondje had gezien.

Omdat ik toch even aan het wandelen was (500 meter uiteindelijk) heb ik ook maar wat kiekjes gemaakt, hoewel ik dat op deze run niet van plan was natuurlijk. Toch wel aardig geworden denk ik.

Na het kleine stukje duinen weer het strand opgelopen en vanaf daar weer in een stuk teruggerend naar de cottage. Het ging wel lekker, de trailschoenen doen het ook best goed op de weg. Overigens was de batterij van de footpod inderdaad op. Nieuwe gekocht en nu werkt alles weer naar behoren.

Op naar de volgende run.

klik voor groot

panorama klik voor groot

panorama klik voor groot

Gegevens:

* totale afstand 12,3 km
* temp 6 C
* gem BPM 135

rondje in google earth openen

januari 151 km – 2011 totaal 151 km
trailshoes 90 km

21.01.2011 – low newton beach, dunstanburgh castle & golf course

Vandaag eerst weer een uurtje paard gereden. Het is nog steeds super zacht weer. Stralend blauwe lucht, en eigenlijk geen wind. Heerlijk dus. Het was hard werken op het paardje, een andere dan gebruikelijk. Een hoog, slank paard, iets heel anders dan het tonnetje waar ik eerder op reed. Erg leuk en het ging ook prima.

Daarna toch maar bijna meteen weer op pad gegaan, omdat ik nu eens een rondje wilde doen zonder dat een hoog getijde roet in het eten zou gooien. Even iets eten en omkleden dus, en op pad weer richting Low Newton, waar ik gisteren ook gelopen heb.

Deze keer niet eerst langs de rare toren door het weiland met de schapen, maar meteen vanaf de parkeerplaats rechtsaf geslagen, heuveltje af richting de village. Ik dacht slim te zijn en eerst achter de huizen langs te lopen een stukje door de duinen, om zo het watertje dat er altijd is, te omzeilen. Dat lukte prima, maar ik sloeg eerst iets te snel linksaf richting de zee. Het water stond een heel stuk lager daar dan gisteren,!

klik voor groot

Ik kon lekker doorlopen over het strand, maar wat ik eerder niet gemerkt had, was dat het strand redelijk schuin afloopt. Dat maakt het best zwaar om te lopen. Ander probleem is het feit dat de stranden hier steeds maar relatief kort zijn voordat je weer bij rotsen uitkomt. Het is dus niet zo dat je de hele kustlijn langs het strand kunt blijven lopen, hoewel er wel een coastal route is. Maar die loopt dus soms ook langs paden.

Aan het einde van het strand moest ik dus ook even kijken waar ik eigenlijk heen moest. Z kon wel even poseren daar. Ik had van te voren al gekeken en gezien dat ik aan het einde richting de golfbaan weer naar boven zou kunnen, ergens een stukje door de duinen eerst. En dat klopte, even over wat rotsen en dan kwam ik al op het pad.

panorama: klik voor groot

Ik kwam al snel op het juiste pad, ik was vlakbij de golfbaan en zag het pad richting de ruines.

klik voor groot:

Tsja, en de ruines naderend was het erg mooi. Het is moeilijk uit te leggen en de foto’s doen geen recht aan de omgeving. Je staat iets boven de zee, hoort de golven en ziet dan rechts groene golfbaanvelden, en voor je een pad richting de ruines. Ik vond het echt erg mooi. Het pad richting de ruines was nou niet echt optimaal om overheen te rennen, maar ik had al lekker kunnen rennen over het strand en wilde toch even een kijkje nemen bij die ruines, dus vooruit maar.

klik voor groot:

panorama: klik voor groot

Al rommelend over de keien kwam ik toch echt steeds dichterbij.

klik voor groot:

Het was weliswaar erg modderig op dat pad richting de ruines, maar het was de moeite waard. Ik ben op een gegeven moment toch maar wel gestopt om weer om te keren. Heb nog wat foto’s gemaakt, en ben toen weer omgekeerd om over de golfcourse en de duinen terug naar de parkeerplaats te lopen. Die weg liep ik gisteren ook al, dus vanaf de ruines ben ik gewoon weer aan een stuk terug gerend, dus over de golfbaan, langs de rare vakantiehuisjes, langs de vogelkijkhut, en weer richting de village.

panorama: klik voor groot

Vanaf de village wilde ik eerst nog even door de weilanden, maar ik besloot dat het wel lang genoeg was geweest, ook voor Ztje

klik voor groot:

klik voor groot:

Vanaf het weiland ben ik op mijn gemakje teruggewandeld naar het strand, om Ztje nog even te laten spelen in het water en een beetje schoner te laten worden. Ik maakte ook een raar kiekje vanaf het strand van een stukje van het dorpje met een restaurantje helemaal achterin waar ik van de zomer nog vaak buiten heb genoten van een toastie en een warme choco na het vogels kijken.

klik voor groot:

En zo komt er weer een einde aan een prachtige dag met een klein rondje. Deze keer wel helemaal over het strand op de heenweg zoals gepland. Ben daarna nog even naar Beadnell gereden om te kijken, maar dat lijkt me niet echt leuk verder, en ook zonder doel. Ik moet dus nog wat anders gaan verzinnen om te lopen.

Overigens moet ik ook even kijken naar de footpod, want volgens mij loopt de garmin nu alleen over de GPS en is dat ook de reden waarom mijn tijden zo raar zijn en waarom al die gekke pauzes zo staan. Dat is voor later vanavond dus een mooi klusje. Misschien zit er een batterij in, dat zou goed kunnen. En na ruim een jaar zou die wel eens op kunnen zijn natuurlijk!

edit ik keek net eens goed op google earth. ik had toch nog even door moeten lopen over dat vieze pad denk ik, omdat er veel meer resten net om de hoek te bewonderen zijn kennelijk. ik heb alleen maar een klein stukje nu gezien maar er zijn twee grote torens nog over. geen idee of ik daar echt kan komen maar met mooi weer toch wel de moeite waard misschien vanuit craster.

Gegevens:

* totale afstand 9,5 km
* temp 6 C
* gem BPM niet gemeten

rondje in google earth openen

januari 139 km – 2011 totaal 139 km
trailshoes 78 km

20.01.2011 – low newton beach & golf course

En weer was het stralend weer vandaag, zelf nog mooier dan gisteren. Totaal geen wind, en een strakblauwe lucht. Werkelijk heel bijzonder en zo ontzettend fijn. Vanmorgen een uurtje paardrijles gehad en dat ging heel erg goed. Fijn om te communiceren met een paardje.

Daarna eerst een stukje gewandeld met Z op het strand. Niet al te lang want mijn gekke beestje wilde niet eten en aangezien ik ook nog wilde hardlopen, moest ze toch echt wel wat naar binnen krijgen. Beetje brandstof is nooit weg. Al trainend bijna een hele rodi worst naar binnen gekregen en inmiddels weet ze al bijna goed wat ly-down betekent. Dus dat is weer het voordeel van dit gedoe rond het eten.

Om 2 uur daarna naar Low Newton gereden. Was erg benieuwd naar de zee. Vanaf de parkeerplaats eerst een stukje over de weg richting het wiland gebied. Er staat een of andere toren waarvan ik dus niet weet wat het is. Maar het is een heel herkenbaar ding, dat je van verre ziet als herkenningspunt (o moet ik daarheen…).

klik voor groot

Je ziet vanaf het weiland gedeelte ook ruines van een kasteel in de verte liggen. Dat is Craster en het was de bedoeling dat ik ongeveer daar uit zou komen. Vandaar dat ik het dus nog een keer wil lopen!

klik voor groot

Op het weiland liep ik op een gegeven moment tussen de schaapjes en boven langs de zee terug richting de village. Vanaf daar naar het strand. Ik zag al snel dat het water hoog was. Toen ik ergens overheen stapte waar water al was ingelopen, vroeg ik aan voorbijgangers tot hoe ver ik zou komen en hoe het er verderop uitzag.

klik voor groot

klik voor groot

Het was wel ontzettend mooi maar een beetje rottig lopen op het zachter wordende zand. Om te wandelen was het prima geweest. Ergens na een bocht was het helemaal ondergelopen en kon ik alleen maar door de duinen er langs komen. Gelukkig kon ik daarna weer over een bruggetje.

klik voor groot

Mooi was het wel! Maar dat zand, daar was echt niet meer in te lopen. Hier een afdrukje van Z die er ook helemaal in wegzakte. Wandelen geen probleem natuurlijk maar niet geschikt meer om op hard te lopen

klik voor groot

Daarna dus maar echt de duinen ingegaan, alleen liep dat natuurlijk weer op en neer. Maar dat even klimmen leverde wel een geweldig uitzicht op!!

klik voor groot

Erg mooi maar toen wist ik zeker dat ik de ruines niet meer zou kunnen halen.
Uiteindelijk zag ik rechts van me de golfbaan die ik ook op Google Earth had gezien. Nou heb ik dus totaal geen idee van de spelregels van een golfbaan en ik wist dus ook niet of ik me daarop kon wagen, en zeker niet of ik dat kon doen met een hondje! Maar op een gegeven moment zag ik iets dat op een pad leek, en ben ik daar dus maar opgerend. Aan golfers heb ik toen gevraagd welk pad ik precies kon nemen richting Low Newton. Eerst richting het clubhuis werd me verteld. Daar zag ik ook anderen met honden lopen, dus ben ik ook die richting maar opgegaan.

klik voor groot

Nog eens gevraagd en al snel kwam ik op het goed pad door de duinen dat niet eens heel slecht was. Dat was tenminste een echt pad, waar ik gewoon op door kon rennen. Eerst langs afschuwelijke vakantiehuisjes die gewoon midden in de duinen liggen. Ik wist al dat het pad me uiteindelijk bij een bird hide zou brengen, waar ik in de zomer vaak heb gezeten om naar vogels te kijken. Bijzonder om daar nu eens van de andere kant op af te lopen.

klik voor groot

Verder was het bekend terrein en gesneden koek. Vanaf daar verder over het pad, richting de village. Daar aangekomen weer even terug over het veld stukje, nog een extra ommetje en uiteindelijk weer terug naar de auto.

klik voor groot

Het stukje door de duinen was een beetje klunen en omdat de snelheid steeds onder een bepaald tempo kwam, lijkt het net alsof ik daar overal heb stilgestaan. Dat was niet zo maar het was wel een beetje moeizaam gebeuren. Maar dat maakt het spannend. Er is niks saaiers dan een eenvoudig heen en weertje over het strand tenslotte. Maar ook deze route wil ik nog een keer maken met laag water. Door de volle maan zijn de getijden heel vreemd maar dat hoort er allemaal een beetje bij.

Het was een super lekker rondje met volop zon. Ook Z vond het heerlijk volgens mij want die vindt de duinen echt het einde. Aan het einde van de rit heeft ze lekker haar buikie vol gegeten bij de auto. heb haar helemaal volgepropt met brokjes en het laatste stukje worst. Die kan er dus nu wel weer even tegen. Vanavond nog een bakje en dan heeft ze bijna gegeten wat ze moest eten vandaag. Kan moeilijk met een broodmagere hond thuiskomen!

klik voor groot

Gegevens:

* totale afstand 9 km
* temp 4 C
* gem BPM niet gemeten

rondje in google earth openen

januari 130 km – 2011 totaal 130 km
trailshoes 69 km

19.01.2011 – seahouses countryroads & bamburgh beach

Ook vandaag stralend weer en niet al teveel wind. Wat een geluk want met lekker weer is het toch allemaal wat lekkerder om te lopen. Ik wist niet helemaal zeker wat ik nou wilde gaan lopen, maar uiteindelijk koos ik voor de route vanaf het huisje, eerst richting Elford, het begin gelijk aan de route die ik eerder liep deze week. Maar in plaats van rechts af te slaan aan het einde van de weg die uitkomt op de zee, sloeg ik vandaag linksaf, richting Bamburgh Castle. Dat is wel erg mooi omdat het kasteel dan eigenlijk voor me in beeld bleef gedurende de hele weg.

klik voor groot

Aan het einde van de weg kom je dan in het centrum van Bamburgh. Dat centrum stelt helemaal niets voor, het is een soort centraal parkje met wat winkeltjes en hotelletjes eromheen. Ik liep rechtdoor richting kerk, sloeg rechtsaf richting kasteel om linksaf via Wynding naar de opgang van het strand te gaan over de parkeerplaats.

klik voor groot

Toen ik op het strand uitkwam, zag ik al snel dat het heel hoog water was. En dat terwijl het water vanmorgen tijdens wandelen heel erg laag stond. Dat was echt geweldig! Ik wist dus al snel dat ik Monks House niet over zou kunnen steken en dat ik over de rotsen zou moeten wandelen. Maar het zand bleek ook al snel veel te zacht, dat was echt niet te lopen. Dus dan toch maar weer omhoog door de duinen en het rulle zand richting kasteel om even door de duinen weer richting de weg te komen. Jammer maar helaas. Mijn tempo was ook helemaal weg want ik moest echt even een stukje klauteren om in de duinen te komen.

Vanaf daar moest Z dus ook aan de riem over de weg, maar bij Monkshouse had ik er 10 km opzitten (10,8) en daar ben ik dus toch maar weer het strand opgegaan om haar even lekker te kunnen laten dollen. Ik heb vanaf daar 200 meter richting strand gewandeld en vanaf daar ben ik weer gaan hardlopen, zo goed en kwaad als dat ging met het zachte zand. Geen feest, dus misschien doe ik de route nog wel een keer met laag water, want het is natuurlijk hartstikke mooi. En met de wind in de rug over het strand is wel heel erg gaaf. Dus dat moet ik nog een keer proberen als het lukt. Eventueel dan toch maar in de vroege ochtend een keer.

klik voor groot

Daarna na ongeveer een kilometer rechtsaf geslagen, door de duinen weer richting de weg (country road zoals iemand in het zwembad gisteren zo mooi zei) richting Shoreston waar ik altijd met Z loop voor haar korte wandelingetje. Daar kwam ik uiteindelijk iemand uit het zwembad tegen met een hondje en daar heb ik mee teruggewandeld naar de cottage om af te koelen.

Een heerlijk rondje, niet al te ver niet al te zwaar maar wel erg jammer van het strand. Ik had me echt verheugd op een route deels weg deels strand en nu was het vooral over de weg. O pardon….. over de countryroad.

klik voor groot

Gegevens:

* totale afstand 13,5 km
* temp 8 C
* gem BPM 138

rondje in google earth openen

januari 121 km – 2011 totaal 121 km
trailshoes 60 km