Monthly Archives: November 2012

30.11.2012 – hitland – 7,5 km

**30.11.2012 – hitland – 7,5 km**

Omdat ik dinsdag en woensdag al had gelopen, heb ik vandaag nog een korte training gedaan omdat er alsnog een rustdag tussen had gezeten. Vandaag op de Merrelltjes en dat loopt toch ook wel erg lekker. Maar ik had ook mijn nieuwe Falke kleding aan, en daar zal ik binnenkort wat over schrijven. Zeker een succes aankoop en ik weet nu weer waarom wat duurdere kleding toch vaak net even anders is dan de goedkopere kleding van ander materiaal.

Vandaag was ik eigenlijk van plan om – gezien het fraaie weer – mijn MM vast te lopen in plaats van zondag, maar omdat ik iets heel anders ineens aan het doen was, heb ik het maar gewoon tot zondag op de planning laten staan. Ik wilde experimenteren met een andere RWR ratio van 1′/20″ en verwachtte dus daarmee super langzaam te trippelen, waar ik ook zin in had. Maar na een aanvankelijk rustige start kreeg ik er kennelijk lol in, want ik ging steeds harder lopen en omdat ik ook cadans training deed met de metronoom (ieder run segment een hogere cadans, steeds met 1 stap meer) eindigde ik de heenweg met een verrassende 6 min/km. Heel merkwaardig, want met de 2′/22″ was ik al van 6.38 min/km naar 6.06 min/km gegaan wat ik al redelijk vlot vond. Op de terugweg besloot ik dus maar rustiger aan te doen en zette ik de RWR ratio terug naar 2′/25″ om te eindigen met een nog snellere tijd van 5.51 min/km. Wie het begrijpt mag het zeggen. Dit zou mijn streef tempo zijn voor de race van volgende week. Nu liep ik natuurlijk in principe maar een kort rondje, maar wel tijdens een normale training en ik ben erg verrast dat ik nu voor het eerst op de 6 min/km en zelfs sneller ben uitgekomen. Want hoe je het wendt of keert ik heb gewoon 6 km gelopen onder de 6 min/km en daar moet ik normaal best wat moeite voor doen.

Hoe het ook zij, ik heb een heerlijke rondje gelopen, kort maar krachtig op 85% max HR. Maar op een of andere manier zal ik zondag dus echt heel rustig moeten beginnen om die verrekte MM te kunnen lopen die ook al op het programma stond voor oktober, toen ik mijn 8 km rondje in Amsterdam liep. Ik ben benieuwd hoe ik dat ga aanpakken.

Maar het lijkt er dus op dat deze manier van trainen echt zijn vruchten afwerpt. Ik denk deels doordat je ook trage dingen doet, deels door de andere aanpak. Want in principe was mijn heenweg eigenlijk een soort 200-tjes trainen met ultra korte pauze van 20 seconden en dan nog best vaak en vrij snel ook. Anyway, ik vond het leuk en ik ben heel benieuwd hoe het over een paar maanden is. Vandaar dat ik zo uitgebreid dit beschrijf, zodat ik later nog weet hoe het eind november 2012 allemaal ging. Opvallend was echter mijn hartslag die keurig over de 160 bpm ging. Daarmee was de rem er ook gewoon af die zo vaak optreedt. Ik had dit eerder tijdens een 2000-tjes training die ik ook op prima tempo kon doen zonder de rem. Als de hartslag maar netjes mee omhoog gaat en niet blijft hangen en in die stoornis schiet rond de 158, kan ik dus blijkbaar inderdaad gewoon door lopen, want ik liep lang niet op mijn top. En als ik dan ineens gewoon snelle tijden zie verschijnen (zonder enige moeite), dan word ik daar wel erg blij van! Wie weet wat de toekomst nog gaat brengen. Ik weet nu in ieder geval dat als de rem eraf is (helaas een letterlijke door dat rare hart), dan kan ik dus wel vooruit!

Op naar de volgende run. Ik zit alweer bijna op de 2.000 km voor dit jaar en ik zal met de geplande trainingen van december toch ergens rond de 2.150 km uitkomen denk ik.

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 6
* gem HF 151 max 173 (heenweg) 156 max 167 (terugweg)
* cadans met metronoom tot 180, zonder metronoom op 170

nov 164 km – 2012 totaal 1.973 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 103 km
brooks pure cadence 21 km
merrell bare access 67 km
kinvara 3 256 km

28.11.2012 – aken preuswald – 8 km

Een tweede rondje door het Preuswald vandaag en ik besluit nu eens te starten met de weg die ik normaal als laatste terug neem. Heuveltje op dus, terwijl dit zo heerlijk loopt op de terugweg als de weg heuveltje af gaat. Ik dacht eerlijk gezegd dat het veel lastiger zou zijn om heuvelop te lopen, omdat je best snelheid maakt op de terugweg. Maar ik vond het klimmen eigenlijk nogal meevallen en de harde ondergrond maakte dat het wel lekker liep op deze manier. Normaal start ik altijd de andere kant op en moet ik meteen al door de bladeren en door de modder. Overigens viel het deze keer erg mee met de modder, maar vermeed ik het pad waar ik de vorige keer echt tot mijn enkels wegzakte en woef haar schoentjes ook verloor.

Aan het begin van het bos staat een schattig huisje tegen de bosrand met enorm veel grond erom heen. Dat lijkt me wel wat!

klik voor groot

Toen ik verder liep in het bos en genoot van alles om me heen, hoorde ik ineens een hele luide stem allerlei dingen roepen. Ik dacht dat het schoolkinderen waren die vroeg door het bos aan het fietsen waren en was benieuwd wat er op mijn pad zou komen. Dat bleek een man of vrouw te zijn die alleen maar keihard aan het roepen was. Ik heb geen idee wat hij of zij allemaal liep te schreeuwen maar het ging aan een stuk door. Achter de persoon liep een hond versierd met bloemen en gekleurde banden. Heel merkwaardig maar al snel was het geluid weggestorven en liep ik weer heerlijk in mijn eentje door het stille bos.

Ik wilde eigenlijk weer rechtsaf slaan richting Belgie, maar ineens dook de schreeuwende persoon weer op van links die ook richting Belgie liep. Dan maar rechtdoor en eens kijken of ik het grotere pad zou kunnen vinden die me op de weg zou brengen waar ik de gisteren het karrenpad had genomen en twee weken geleden een afslag miste. Vanaf deze kant zou ik immers weer op die bredere weg uit moeten komen. Hoewel ik de weg niet herkende, bleek het wel te kloppen, en kwam ik uit waar ik dacht uit te komen en kon ik dus via Belgie maar dan tegengesteld weer op de weg terug komen. Een prima rondje en nu weet ik dus weer wat meer de weg daar en kan ik ook makkelijker die karrenpaden vermijden. Dat is op zich wel leuk om te lopen, maar even een beetje doorlopen is ook niet slecht.

Helaas ontdekte ik dus toen ook dat ik kennelijk altijd lekker omlaag hobbel en dus nu omhoog moest klauteren. Gelukkig liep er een heel stuk voor me ook een man de heuvel op en kon ik me aan hem een beetje optrekken en viel het me niet eens tegen.

Tot mijn verrassing hadden we er toch weer 8 km opzitten toen ik klaar was en zo voelde het absoluut niet. Misschien helpt het ook wel (mentaal) als je weet waar je loopt en ongeveer de route naar huis kunt inschatten zonder dat je je zorgen hoeft te maken over de juiste route en de afstand.

Op naar de volgende run. Dat zal weer in mijn eigen kikkerlandje zijn!

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 8
* gem HF 136 max 161

rondje in google earth openen

nov 156 km – 2012 totaal 1.965 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 103 km
brooks pure cadence 21 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 256 km

27.11.2012 – aken preuswald – 7 km

Vandaag weer een rondje door het Preuswald. Rustig aan en niet te lang, want volgende week is ook alweer de Bruggenloop. Bovendien is de training met de hoogteverschillen al veel zwaarder dan in ons vlakke kikkerlandje!

Bij het begin van de run zo’n ‘altaartje’, en die kom je her en der in het bos ook tegen. Soms met brandend lampje of kaarsje erbij, of wat bloemen. Zulke dingen zie je dacht ik niet in Nederland, althans niet in de gebieden waar ik loop. Het is wel bijzonder.

klik voor groot

Ik denk inmiddels een beetje de weg te kennen door het bos, dus had van te voren een route in gedachten die aardig bleek te kloppen achteraf. Al snel ging het weer eventjes heuveltje op, en voordat ik moest klimmen, maakte ik snel nog even een kiekje van woef. Daarna een afslagje en ergens door het bos, klimmend en klauterend. Ineens schiet Ztje er vandoor en ik zie al snel eerst iets rennen met een witte kont, en vlak daar achteraan een rode woef. Een hert! Het is voor het eerst dat ik zo dichtbij een hertje zie in dit gebied en ik baal dat ik het dier niet eerder zag dan Ztje. Normaal doet ze dit niet, maar kennelijk ruikt het hert wel erg lekker en is ze in een oogwenk er achteraan. Gelukkig heb ik voor noodgevallen altijd mijn (jacht)fluit bij me, dus na het signaal keert ze direct om en staat ze kwispelend en opgewonden voor mijn neus. Ik vraag haar of het dier veertjes had, en al snel snapt ze dat ze helemaal niet achter een hert aan hoort te rennen (onzin natuurlijk). Dit ras is gefokt voor ‘veerwild’ en herten zouden haar eigenlijk niets moeten doen. Maar goed, het jachtbloed begon kennelijk even te kolken en aangezien ze superfit is, en helemaal blij tijdens een run, wil ze natuurlijk wel eens dit soort dingen doen. Ze rende immers – tot mijn schrik – in de UK een keer keihard achter een haas aan. Ik heb nooit geweten dat ze zo snel kon zijn!

klik voor groot

Weer richting Belgie en vanaf daar dus deze keer niet iets stoms doen, maar tijdig weer richting Duitsland en de start. In Belgie mogen honden niet los, maar omdat ik deze ker maar een klein stukje door Belgie wilde lopen, bleef ze dan maar aan de knie bij me lopen zonder de riem. Ik hoopte maar dat er geen hertjes zouden zijn.

klik voor groot

Daarna dus op het kompas een afslagje over een soort karrenpad genomen en daarna kwam ik inderdaad weer op de weg die ik ook bedoeld had. Prima rondje dus, niet verdwaald deze keer en weer een stukje van het bos ontdekt.

klik voor groot

Op naar de volgende run. Ik vond overigens het klimmen weer makkelijker gaan dan de vorige keer. Wel opvallend. Blijkbaar helpt het toch wel om af en toe dit soort hoogte verschilletjes mee te pakken. Het einde is natuurlijk altijd helemaal lekker zo heuveltje af.

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 8
* gem HF 134 max 161

rondje in google earth openen

nov 148 km – 2012 totaal 1.957 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 103 km
brooks pure cadence 21 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 248 km

24.11.2012 – assignment 10: 8 km – totaal 10,5 km

24.11.2012 – assignment 10: 8 km – totaal 10,5 km

Vandaag moet ik een vroeg rondje doen, maar als ik wakker ben en klaar om te vertrekken blijkt het niet alleen aardedonker te zijn maar ook ontzettend mistig. Ik ga dus maar even mijn spulletjes klaarmaken voor de rest van de dag en vertrek uiteindelijk even voor 8 uur. Als ik naar buiten stap, is het ijskoud en moet ik zelfs de ruiten krabben. Daar had ik niet op gerekend. Als ik bijna bij de start van het natuurgebied ben, besluit ik naar huis terug te keren voor Ventolin en voor mijn thermotight. Veel te koud en met die bloedvaten is kou toch niet zo handig. Weer uitstel van de start dus, maar al snel zit op weg met ventolin aan boord en een lekkere warme tight. Ik koos voor de CW-X thermo die ik vorig jaar kocht. Die bleek eigenlijk prima te zitten en heeft blijkbaar als enige van de modellen niet zo’n laaghangend kruipend kruis. Vanwege mijn lange stelten zijn de andere modellen een beetje kort en dat zit niet optimaal. Maar ik was aangenaam verrast en nu maakt het niet meer uit dat ik geen 2XU thermo tight in een lange maat kan krijgen. Het was dus om twee redenen goed dat ik ben terug gegaan.

Voor vandaag stond een 8 km rondje op het programma en als ik mijn warming up programma heb gedaan, ga ik van start. De broek zit verbazingwekkend lekker en ik verbaas me er weer over dat een broek daadwerkelijk ‘steun’ kan geven. Deze broek is veel beter dan de 2XU of Sugoi qua compressie en zeker qua steun. Maar in de zomer zijn alle modellen aan de warme kant en bovendien dus een beetje te kort. Jammer maar helaas. Als schoentje koos ik vandaag voor de Brooks Pure Flow en natuurlijk had ik ook weer de extra druk rond de bloedvaten aan het linkerbeen. Helaas valt dat met deze kortere broek wel erg op, omdat dit vleeskleurig is. Jammer maar helaas.

Al snel had woef weer helemaal in de gaten wat ook alweer de bedoeling was en ging braaf voorop. Samen liepen we lekker in de mist en kwamen niemand tegen. Helaas veranderde dit na enkele kilometers en ook deze keer had ik het weer een aantal keer aan de stok met eigenaren en hun hond. Eenmaal viel ik bijna languit over een Border Collie die ineens voor me schoot. Kennelijk ben ik van binnen eigenlijk braaf, want ik riep ‘och meisje toch’ omdat ik de hond bijna schopte, terwijl ik natuurlijk eigenlijk gewoon ‘klote beest’ had moeten roepen aangezien IK bijna op mijn bek kletterde door dat beest.

Toen ik in het oude deel van het natuurgebied kwam, besloot ik maar niet dezelfde weg terug te nemen om problemen te voorkomen en liep ik over de weg terug. Woef liep daar netjes naast me, dus kon niet meer voor haasje spelen en daar moest ik het allemaal zelf doen.

Maar we eindigden met een opvallend tempo van 6.06 min/km met RWR in een ratio van 2′/22″ dus kennelijk heb ik aardig doorgehobbeld tijdens de run segments. Maar het ging allemaal prima, cadans was goed, ademhaling was redelijk tot goed (gezien de mist) dus ik ben tevreden.

Gegevens:

* totaal 10,5 km
* temp 0 – mistig
* gem HF 147 max 161
* pace 6.06 min/km (RWR 2′/22″)
* cadans 172 (R segments)

nov 141 km – 2012 totaal 1.950 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 103 km
brooks pure cadence 21 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 241 km

22.11.2012 – lage vuursche – 11 km

22.11.2012 – lage vuursche – 11 km

Het past natuurlijk niet in het kader van ‘zuinig aan’ om voor een run helemaal naar de Lage Vuursche te rijden. Maar het zou vandaag prachtig weer worden en ik wilde zo graag nog de herfstkleuren zien in een bos dat ik toch besloot om het gewoon te doen! Toen ik vanmorgen opstond was het inderdaad ook geweldig weer met een strak blauwe lucht. Wie had dat gedacht rond deze tijd van het jaar!

Nadat ik wat klusjes gedaan had en ook wat gegeten had, gingen woef en ik op pad richting de Lage Vuursche. Ik vind het altijd best weer een stukje rijden, maar ik had reuze zin in de run. Toen ik door de Lage Vuursche reed, viel het me op hoe druk het overal al was. Ik moest onwijs nodig piesen, maar omdat ik pas helemaal buiten het dorp normaal kon parkeren, besloot ik er geen aandacht aan te besteden. Ik parkeerde de auto, stapte uit en….. zakte in de modder bijna weg tot mijn enkels. Slim geparkeerd! Ik vond het natuurlijk oerdom, maar goed, rondspringend kreeg ik toch mijn jas uit, jackje aan, hondje eruit, en na een heleboel heen en weer lopen (op zoek naar de hondenriem) was ik dan eindelijk klaar om te vertrekken. De Garmin gaf inmiddels keurig aan welke kant ik op moest. Dit zou de eerste keer worden dat ik de route van de 910 zou volgen. Net voordat ik wilde beginnen word ik tegengehouden door iemand die snel naar me toe komt. ‘Is dat een Hongaarse draadhaar?’ Mijn Hongaarse draadhaar laat zich wel aaien, maar wil eigenlijk liever lekker doorlopen en ik ook. Nadat ik even heb gesproken over de jacht en haar jachtpapieren, kan ik mijn weg vervolgen met mijn Hongaartje.

klik voor groot

De juiste afslag naar rechts vinden, was nog even lastig maar uiteindelijk dacht ik de goede weg genomen te hebben. Dat was een modderig bospad en ik was niet heel erg blij met mijn keuze. Zou ik weer verkeerd gekozen hebben bij het maken van de route voor vandaag? Ik hoefde niet snel te lopen, maar wilde wel gewoon lekker lopen en genieten, zonder teveel gedoe met modder enzo. Maar al snel was ik dan toch op een iets betere weg met veel blad.

klik voor groot

Woef had het reuze naar haar zin, snuffelde overal en deed overal een plasje. Zij wel, ik niet en inmiddels moest ik wel erg nodig. Zou ik dan toch maar in het bos gaan zitten? Niet echt iets voor mij dus ik besloot toch maar door te lopen.

Heel wat keren was ik de weg kwijt, en ik snapte totaal niet waarom het beeld elke keer even weg was als ik van de route af was (volgens de garmin dan). Uiteindelijk zou ik er vandaag nog wel achter komen, maar het begin was wel sukkelen en zoeken! Toen ik op een fietspad liep en net lekker op gang kwam, werd ik weer staande gehouden door iemand op de fiets die verrukt naar de hond keek en vroeg of ze een koekje mocht. Dat mocht ze helaas niet, maar een aaitje wilde ze dan wel hebben. Hondje blij, mevrouw blij, ik niet blij en samen liepen we weer verder. Volgende keer ga ik haar vermommen denk ik. Of ik doe haar hoorntjes op!

klik voor groot

De meeste paden waren wel goed te doen en het grappige is dat je hier in Nederland dus gewoon over de bladeren kunt lopen zonder angst. Natuurlijk kan er een dikek tak onder liggen waar je je enkel op zou kunnen verzwikken, maar die rare stenen en keien zoals in aken onder het lader dek liggen, zijn hier simpelweg niet. Alles is zacht en prima beloopbaar. Vandaag liep ik op de cadence met extra druk op de vaten rond de malleolus. Dat gaat de laatste tijd niet zo goed, en om problemen te voorkomen, probeer ik dan maar met een extra druk daar te lopen. Deze schoenen geven in ieder geval weinig last daar op die plek.

klik voor groot

Maar het lopen was mooi. De omgeving is prachtig, maar het was iets fijner geweest als ik een lekker makkelijk pad zou kunnen volgen. Ik weet daar totaal de weg niet, dus ben wel een beetje aangewezen op de route op mijn garmin. Een spoorzoeker ben ik ook al iet echt, dus dat loopt toch iets onrustiger dan dat je de weg goed kent. maar ik was blij dat ik gegaan was. Het was het genieten. Maar toen ik bij de auto kwam, had ik het gevoel dat ik nog moest beginnen. Merkwaardig. Ik was graag veel langer gegaan, maar zo was het voor vandaag in het schema ook wel genoeg.

Na de run natuurlijk woef te eten en te drinken gegeven en daarna kon ik eindelijk op zoek naar een WC want ik plofte zowat uit elkaar. Bij de Vuursche Boer dan maar naar binnen samen met waf, en wat te drinken besteld en een pannenkoek. Past ook al niet in een budget beperkte dag maar het was wel lekker. De tent zat stampvol. Bijzonder op een doordeweekse dag. Van crisis ook hier niets te merken.

Toen ik alles op had, ben ik naar huis gereden en kwam er weer een einde aan een gezellige en mooie run. Terwijl ik dit tik, ligt waf heerlijk te maffen en droomt waarschijnlijk al van ons volgende avontuur samen.

Gegevens:

* totaal 11 km
* temp 10 – zonnig
* gem HF 130 max 146

rondje in google earth openen

nov 130 km – 2012 totaal 1.939 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 92 km
brooks pure cadence 21 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 241 km

20.11.2012 – scheveningen 10 km

20.11.2012 – scheveningen – 10 km

Vanmorgen moest ik in Den Haag zijn en daarna in Wassenaar, dus besloot ik een rondje tussendoor te lopen op Scheveningen. Ik was van plan om het kleine rondje te lopen dat ik daar al eerder deed, door de duinen en terug. Dat zou ongeveer 7 km zijn vanaf de parkeerplaats. Maar omdat ik dichterbij de duinen parkeerde, liep ik een afslagje verder, waardoor ik ineens toch op het strand uit kwam. Het gaf niet, want het was prachtig weer, droog en zonnig en de duinen zijn altijd fraai.

klik voor groot

Het strand is volgens mij net opgespoten want het was heel dik en heel zacht. Beetje nep strand. Het zand is zo anders dan het strand van Bamburgh! Daar ligt voor mijn gevoel ‘echt’ zand. Maar het is altijd weer mooi de zee en het strand en bovendien een goede oefening.

klik voor groot

Ik ben alleen wel een sukkel. Ik had niet gekeken wat de windrichting was, zodat ik de wind lekker ‘tegen’ had op het strand. Dat maakte het dus nog extra zwaar ook. Bovendien lette ik niet op, en dacht ik lekker dicht bij de waterlijn te kunnen lopen, zonder dat ik in de gaten had dat ik mezelf ‘vast’ liep in een zee arm. Daardoor moest ik dus weer een stukje terug en toen merkte ik dat het met windje mee een stuk lekkerder liep!

Nou ja, al doende leert zullen we maar zeggen. Verder genoot ik met volle teugen van het heerlijke weer en het mooie strand. Vlak voor de pier bij het Zwarte Pad weer naar boven geklauterd om een klein stukje nog door de duinen terug naar de auto te lopen.

klik voor groot

Het rondje was dus wel wat langer geworden door de andere afslag, maar dat was niet zo erg, want het tempo lag (bewust) laag. Jammer dat woef er niet bij was, maar ik had een leen auto omdat mijn auto naar de garage was. Helaas kreeg ik op de terugweg na de run een belletje van de garage dat er nieuwe stabilisatorstangen, lagers en weet ik veel niet wat nog meer vervangen moet worden. Hum dat komt nou eigenlijk even niet zo goed uit allemaal. Maar ik begrijp nu wel dat ik het idee had dat ik met een los wiel rond reed. ‘Ik dacht eerst dat de wielbouten los zaten’ vertelde de garageman. Daar rij je nou een betrouwbare Volvo voor. Nou ja, tijdens de run was ik nog niet op de hoogte van deze ellende zullen we maar denken. Kassa!

Gegevens:

* totaal 10,3 km
* temp 10 – zonnig en winderig op het strand
* gem HF 135

rondje in google earth openen

nov 119 km – 2012 totaal 1.928 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 92 km
brooks pure cadence 10 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 241 km

17.11.2012 – assignment 9: oostvoorne 27 km – totaal 29,3 km

Vandaag stond weer een lange duurloop op het programma, en dus besloten we een rondje uit te zetten nabij Oostvoorne. Ik liep daar al eens met Ztje en toen was het erg mooi, maar regende het erg hard. Ik wilde er dus wel eens lopen tijdens de lange duurloop.

Les 1 voor vandaag: iets meer tijd uittrekken voor het maken van een mooie route en meer gebruik maken van Streetview. Ik had nu – gemakzuchtig – gebruik gemaakt van knooppunten en fietspaden, in de veronderstelling dat het er overal wel mooi zou zijn. Les 2 voor vandaag: nee dus.

Toen we richting Oostvoorne reden, bleek het enorm dicht te trekken en tegen de tijd dat we in Oostvoorne aankwamen, was het mistig en miezerde het zelfs. Daarnaast was het ook vrij koud, zodat het voor mij qua longen verre van ideaal was om te lopen. Ik had het niet verwacht, want het was eigenlijk vrij aardig weer toen we vertrokken. jammer maar helaas. We waren er nu, dus vooruit maar. De Buff op, handschoenen aan, fiets uit de auto en al snel was ik op pad. De route stond in de 910 die S. om zijn pols had, samen met de kaart en ik liep met de 610. Het begin bij het Wapen van Marion was wel mooi natuurlijk. Rechts over het water ligt de Maasvlakte en dat is haast surrealistisch zo met de strook natuur ertussen. Daar was nu totaal niets van te zien want je zag het water niet eens door de mist. Dat was wel erg jammer. Maar de duinen zijn mooi en er loopt een goed glad fietspad doorheen. Een ideale start en vol goede moed begon ik met warm lopen. Al snel bedacht ik dat ik mijn bril niet had gepakt uit de auto en scheurde die arme S. op zijn fiets terug naar de auto. Toen bedacht ik dat we de camera hadden vergeten, maar hoopte ik dat S. deze zou zien in de tas als hij de bril pakte. Helaas niet en rustig hobbelde ik verder, terwijl hij voor de tweede keer terug fietste naar de auto. Ik kreeg het wel aardig koud van het langzame warmlopen en van ‘warm’ lopen was dus eigenlijk geen sprake. Na een kilometer besloot ik dan toch maar te starten met de kern van 27 km en begon ik met een wat snellere pas en al snel sloot S. weer bij me aan.

klik voor groot

De eerste kilometers waren mooi en herkende ik nog van het rondje met Ztje. Langs water, door de duinen maar wel over het fietspad.

klik voor groot

Al snel liepen we de duinen uit en kwamen we in de bewoonde wereld. Ineens gewone paden met niets moois om ons heen. We hadden net zo goed in de polder kunnen lopen!

klik voor groot

Maar ja, je denkt nog dat het wel goed zal komen en vol goede moed liep ik door. Maar het werd van kwaad tot erger en ik liep op een gegeven moment dus gewoon over de autoweg en daarna over een fietspad langs de autoweg. Ik liep op een gegeven moment gewoon hardop te schelden. Niks was er meer goed. De vochtigheid (maar die was ook echt vervelend voor mijn longen), het jackje dat te warm was, de buff die te warm was maar ik niet meer af kon doen vanwege mijn verhitte warme kop, alles irriteerde. Ik was aan het schelden op de weg, aan het schelden op de afstand. Arme S.

klik voor groot

Soms was er ineens een aardig stukje maar zulk polderlandschap hebben we hier natuurlijk ook.

klik voor groot

De kilometers tikten maar langzaam weg, en ook al bleef mijn hartslag keurig (ondanks mijn scheldpartijen), mijn cadans vrij aardig en de snelheid gewoon ‘normaal’ (traag zoals ik doe op deze lange rondjes), het liep gewoon voor geen meter.

Ik zette op een gegeven moment de metronoom maar weer even aan om te voorkomen dat ik ging sloffen (dat deed ik helemaal niet zag ik later qua cadans) en probeerde mezelf tot de orde te roepen. Niks rechterhersenhelft. Links had duidelijk de overhand en riep steeds ‘wat doe je?’…. ‘Ga toch lekker naar huis’….. Zo loop ik eigenlijk nooit, ik loop altijd voor mijn plezier en met plezier maar vandaag was het gewoon kilometers draaien. Niet fijn.

Tot overmaat van ramp komen we ook nog op een lange rechte weg vol met shit en modder. Spekglad op die rare Brooks die al glad zijn op veel stukken grof asfalt als dat nat is. Vandaag merkte ik dat ook weer. Je verliest ‘grip’ en als ik dan op de weg kijk, zie ik weer dat asfalt met van die stukken erin. Daar ga je dus ook verkrampt van lopen. Maar die modder was helemaal niks. Weer iets om op te schelden!

klik voor groot

UiIteindelijk vragen we ons af of we sneller terug kunnen naar Oostvoorne om alsnog door de duinen te lopen. Maar helaas staat op het anwb bordje dat Oostvoorne nog 7 km weg zou zijn dus dat schoot ook al niet op. Wel kiezen we uiteindelijk voor die route, want als we weer afslaan richting een modderige weg, hou ik het voor gezien en blijf op het gewone fietspad verder lopen. Gezellig langs de weg, terug naar Oostvoorne waar ik er ongeveer 25 op zal hebben. Dat blijkt niet zo te zijn, want met 29,3 km zijn we terug bij de auto en dat hadden we ongeveer gepland. Een lusje door de duinen zit er dus helemaal niet meer in. Als we door het dorp lopen. ga ik weer bijna op mijn bek op de gladde klinkers. Ik besluit over de stoep te gaan en daar kan ik eindelijk weer normaal wat vaart maken en vrijer lopen. Merkwaardig hoor die zolen ik snap er niets van. Ik ben blij dat ik de auto zie staan. Braaf wandel ik nog even uit en dat is het dan. Wat een afschuwelijk rondje. Op papier zie ik niks bijzonders, prima cadans, prima HF en prima pace. Maar wat een klote rondje. Brrrrr gauw vergeten dit.

Op naar de volgende ronde.

Gegevens:

* totaal 29,3 km
* temp 8 – vochtig en miezerregen
* gem HF 140
* cadans 84 zonder, 86 met metronoom
* pace RWR 2/22 – 6.59 min/km

rondje in google earth openen

nov 108 km – 2012 totaal 1.918 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 92 km
brooks pure cadence 10 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 230 km

15.11.2012 – hitland 7 km

**15.11.2012 – hitland 7 km**

Dat lijkt misschien saai, zo’n zelfde rondje als eergisteren maar wat was het leuk! Met het oog op komend weekend waar weer een lange ronde op het programma staat, vandaag netjes aan de afstand/tijd gehouden.

Het was vanmorgen erg mistig en vochtig, dus ook deze keer weer aan het einde van de middag op pad gegaan voor mijn rondje, zodat ik net voor het donker weer terug zou zijn. Het viel aanvankelijk alsnog tegen, want door de mist merkte ik meteen dat ik toch echt geen goede longen heb, want al snel hoorde ik mezelf piepen. Ik lette dus nog meer op mijn ademhaling, probeerde zo goed mogelijk door de neus te ademen en ‘naar de longen’. Gelukkig was ik goed aangekleed, zodat ik geen energie hoefde te verspillen met ‘warm worden’.

Het eerste stukje – na het warmlopen – even de metronoom aangezet op een tempo dat net buiten de comfortzone ligt. Het grappige is dat je daarna maar een klein beetje terugzakt meestal, en toch iets hoger blijft hangen dan de normale cadans. Zo ook deze keer, want zonder metronoom liep ik nu rond de 85-86 dus dat ligt al heel dicht bij de gewenste 90! Het maakt kennelijk niet uit of ik de Merrell draag of de Brooks, want vandaag droeg ik de Brooks om lekker af te wisselen tussen de schoenen. Ook dit loopt prima.

Vandaag zag woef ook weer in het lopen een spelletje en liep ze weer als haas voor me uit. Deze keer zowel op de heen- als op de terugweg, dus ik kon lekker doorlopen. Het voelde ook eigenlijk allemaal heel gemakkelijk ook al zag ik later dat ik maar liefst 15 sec/km sneller had gelopen dan eergisteren op dit rondje. Qua omstandigheden was het verder gelijk, ook vandaag geen wind en prima loop temperatuur. Het is leuk dat die gekke hond er plezier in heeft om zo te lopen. Natuurlijk kan ik dat geen enorme stukken doen op deze manier, want dan is de lol er voor haar gauw af denk ik, maar zo op dit rondje vindt ze het blijkbaar leuk. De hele weg sjouwde ze ook nog met een grote rietstengel. Kennelijk maakt haar dat niets uit. Misschien kan ik haar nog wel aanwijzingen aanleren zoals ‘slow down’ en ‘speed up’ (grapje).

Enfin, het rondje zit er weer op en het was leuk. Grappig dat het totaal niet vermoeiend was terwijl ik toch aardig door heb gelopen zo achter die kwispel aan. Ik ben benieuwd naar de lange duurloop van komend weekend. Dat zal ik netjes rustig aan doen.

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 9
* HF gem 147
* cadans 85-86 met metronoom 88
* ratio 2′/22″
* 6.08 min/km RWR

nov 79 km – 2012 totaal 1.889 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 62 km
brooks pure cadence 10 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 230 km

13.11.2012 – hitland 7 km

**13.11.2012 – hitland 7 km**

Voor vandaag stond een kort en rustig rondje op het programma. Lekker samen met woef even een stukje lopen. Het is heerlijk om te lopen: prima weer, geen zuchtje wind, lekkere temperatuur en overal kleuren en vogels in het weilanden. Eerst een sukkel rondje om wat honden te ontlopen (hetgeen uiteindelijk niet lukt) en daarna even een heen en weertje tussen de weilanden. Aanvankelijk denk ik nog veel na over allerlei dingen van de afgelopen dagen maar al snel ben ik alleen maar aan het lopen en om me heen aan het kijken. Er vliegt een grote zilverreiger door de lucht. Een fantastisch gezicht, zo’n grote witte vogel die langzaam klapwiekt door de lucht.

Mijn tempo is niet eens slecht en mijn ademhaling is goed. Ik probeer vooral gewoon lekker te lopen met een zo langzaam mogelijke buikademhaling. De rest kan me niet schelen. Mijn Merrells zitten weer zalig en ik voel weer dat ik gewoon echt ‘loop’. Gek is dat toch. Misschien achteraf toch jammer dat ik de Berenloop er niet op durfde te doen.

Omdat ik echt een kort rondje wil doen vandaag, keer ik aan het einde van het pad simpelweg om zonder een lus door het bos te maken. Zo direct daar omkeren doe ik eigenlijk nooit, maar ik weet al dat mijn rondje ongeveer 7 km zal worden en dat is genoeg voor vandaag.

Op de terugweg geniet ik volop van meerdere zilverreigers in het weiland en andere vogels die fourageren en rusten.

Maar dan hobbelt woef ineens pal voor me uit. Ik kijk naar haar stevige gespierde benen (billen klinkt wat vreemd) en haar staart die bij iedere stap heen en weer gaat. Ze is helemaal in haar element en ik besluit haar te volgen en te gebruiken als ‘haas’. De hond die dacht dat ze een haas was! Ik sluit aan en kijk hoe snel ze eigenlijk draaft als ze op haar gemakje is. Omdat ik ‘aansluit’, gaat ze wat harder lopen en kijkt af en toe om. Ik volg braaf en moet wel lachen. Hoewel ze geen stabiel ritme aanhoudt natuurlijk, is het wel leuk om zo een soort spelletje te doen. Voor mij ook goed. Ik loop nu net iets harder dan ik eigenlijk wilde maar het is gewoon grappig om te doen. Zo komen we dus al snel weer aan het einde van het pad en is ons ‘haas spelletje’ ten einde. Als ik zeg dat ze ‘knap is’, dartelt ze op haar achterbenen om me heen. Hondje blij, ik blij. Het was een leuke, lekkere run waar ik dus totaal niet moe van ben geworden ondanks dat ze me toch lekker door liet hobbelen zo op de terugweg. Dat gaan we vaker zo proberen!

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 9
* HF gem 142
* cadans 172
* ratio 2′/22″
* 6.23 min/km RWR

nov 72 km – 2012 totaal 1.882 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 55 km
brooks pure cadence 10 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 230 km

11.11.2012 – assignment 8: 8 km – totaal 10 km

**11.11.2012 – assignment 8: 8 km – totaal 10 km**

Vandaag weer een rondje volgens schema over de vlakke weg. Ik ben nog steeds een beetje verkouden en ik merkte ook dat ik best moe was na de drie runs in Aken over de heuvels daar. Voor mijn gevoel ging het allemaal wat harkerig hoewel het tempo niet anders was dan normaal tijdens deze weekend training. Het zal wel goed zijn. De cadans was helemaal niet slecht zo zonder metronoom dus als ik op papier kijk, dan was het allemaal zo erg nog niet. Maar het voelde niet als een makkelijke training.

Volgende week staat alweer een lange run op het programma, dus komende week rustig aan en dan zaterdag of zondag (afhankelijk van het weer) weer op langer pad!

Gegevens:

* totaal 10 km
* temp 7
* HF niet gemeten
* cadans 168-170
* ratio 2′/22″
* 6.37 min/km RWR

nov 65 km – 2012 totaal 1.875 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 55 km
brooks pure cadence 10 km
merrell bare access 52 km
kinvara 3 230 km