Monthly Archives: March 2014

31.03.2014 – hitland – 8 km

**31.03.2014 – hitland – 8 km**

Vandaag alleen een kort rondje. Na de 44 km van eergisteren niet onverstandig en bovendien wil ik eigenlijk morgen en overmorgen lekker op mijn gemakje wat dwalen met woef. Vandaag dus even kort maar krachtig. Het maandtotaal komt met dit loopje op 285. Niet eens slecht. Totaal geen doel overigens maar ik vond het best veel toen ik het zag. Het was prachtig weer dus dat kwam goed uit. Alles voelde goed, had nergens last van dus dat is weer een opsteker. Vreemd, want het voelt nog steeds een beetje als ‘too good to be true’. Vanavond even naar het karretje kijken voor woef. Ben benieuwd of het wat is, dan kunnen we over 4 weken een echte leuke duurloop doen! Nooit aan gedacht zoiets maar op die manier kunnen we gewoon voor 40 km en langere rondes op pad waarbij ze alleen in het begin even achter de fiets zal zitten en de rest lekker mee zal kunnen lopen. Ideaal.

Maar vandaag natuurlijk gewoon een ommetje met waf. Onderweg luisterend naar de vogels en het lijkt erop dat er alweer wat mee blauwborstjes zijn dan gisteren. Leuk dus! ook volop grutto’s maar verder nog weinig bijzondere dingen gespot. De ooievaars broeden en zaten laag in hun nest op de paal dus die kon ik niet even snel kieken toen ik er langs liep. Nog geen jonge eendjes maar dat komt ook nog wel want er wordt volop gebroed. Dat wordt dus straks weer genieten!

klik voor groot

Op naar de volgende run

Gegevens:

* afstand: 8 km
* temp 14 – zonnig

maart 285 km – 2014 totaal 729 km

hoka bondi b – 185 km
hoka stinson tarmac – 308 km
hoka stinson trail – 428 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

29.03.2014 – assignment 16: 42 km – totaal 44 km (rottemeren)

**29.03.2014 – assignment 16: 42 km – totaal 44 km (rottemeren)**

Vandaag zou het een stralende dag worden. Wel opvallend, want 4 weken geleden liep ik mijn eerste ultra trail in de UK en 8 weken geleden mijn laatste lange duurloop in de UK. Beide dagen was het geweldig weer. Voor de duurloop in de UK was S. bij me en we hadden toen een top weekend. Zonnetje, mooie omgeving en een heerlijke en gezellige run. Nu dus ook weer lekker weer en dat is zo samen toch fijner dan met regen lopen. Ik had zelf de hele weg regen bij mijn 45 km loop in de UK. Op zich ook een prima training om te kijken wat schoenen en kleding doen met zoveel regen!

Vol goede zin en moed dus op pad vandaag voor ons rondje. Klokslag 8 uur startten we bij de roeibaan. Helaas deze keer een saaie ronde, te beginnen met een lange ronde rond de plas en de tweede brug (15 km), daarna een rondje buitenom de roeibaan en dan zou S. de hond weer naar huis brengen. Zeker met een zonnetje en over de weg is 22 kilometer wel genoeg voor haar. Tijdens de ultra liep ze rustig 33 km met me mee, maar dat was onverhard. Heerlijk was het toen! Maar vandaag dus minder en op deze manier zijn we gebonden aan een bepaalde afstand/route. Maar als het goed is, komt daar verandering in, daarover later meer.

klik voor groot


Ik had me voorgenomen om deze ronde rustig te lopen, te experimenteren met ratio’s en met de metronoom. De metronoom ging op 172, later op 171. Dat deed ik maanden geleden ook op de langere duurlopen. Dat voelde toen als ‘net buiten de comfortzone’ maar vreemd genoeg was het nu prettig en lekkerder met dan zonder. Dus het trainen op hogere cadans gedurende de week is wel prima. De eerste twee kilometer gingen in een ratio van 30/30 om mezelf te dwingen rustig te starten. Eigenlijk lukt dat niet helemaal, want je loopt op het runsegment toch redelijk door rond de 6 min/km. Ook al is het maar een klein stukje. Door de idiote ratio kwamen de eerste 2 kilometers rond in 7.28 min/km en eigenlijk was dat dus nog te snel volgens de coach, die me rond 7.45 min/km had opgedragen te lopen (no faster than… stond er zelfs). Maar hoe kom ik daar? Minder snel lopen? Langere wandel stukken? Wat train ik nu met wat? In principe is dit alleen voor endurance training, niks meer en niks minder. Snelheidstraining is er niet bij want van deze run word je dus niet sneller. Ik had 5 km laps ingesteld op het horloge en na de eerste opwarm fase, zette ik de ratio naar 30/15 waar ik ook mee had getraind afgelopen week. Dat voelde ook een beetje vreemd, want de 30 seconden zijn echt veel te kort. Voor lekker tempo training is het leuk, maar ik was nu net op gang of ik moest alweer stoppen. Maar goed, ook al voelde het niet prettig, ik wilde het toch proberen want dit zijn de momenten waarop je iets kunt oefenen! De volle 5 km dus netjes zo gelopen en afgeklokt in 6.59 min/km. Volgende ronde dan in 60/20 wat een hele andere verhouding is. Dat voelde al lekkerder maar grappig genoeg maakte het weinig uit qua pace (6.53 min/km). Daarna eens op 45/15 geprobeerd. Wiskundig hetzelfde als 60/20 en dit liep ook eigenlijk wel lekker. Helaas werd het steeds drukker op de weg met enorm veel racefietsers. Die denken dat het hele pad van hen is, en dat gaf een paar keer ergernis en gedoe. Met een fietser en een woef erbij is het allemaal heel onrustig en nog in de eerste lap van 15 km baalde ik al als een stekker. Te druk, te onrustig. Niet lekker en ik kwam niet meer goed in mijn loop. Gelukkig was het rond de roeibaan rustiger qua fietsers en lopers. Eindelijk weer ‘normaal’. Ver voor me uit liep een dame te sjokken. Gek genoeg haalde ik die toch in met mijn langzame loop en RWR. Later kwamen we nog twee mannen tegen. Zij liepen net iets sneller dan ik in mijn runsegmentjes en liepen dus op me uit. Maar omdat we dezelfde route liepen, zag ik dat ze niet eens enorm veel op me uitliepen. Vreemd is dat toch met die tempo’s.

Op het water veel activiteit. Er werden roeitrainingen gegeven via de kant. Eigenlijk best veel geschreeuw. Niet zo vredig en stil als normaal!

klik voor groot


Toen we het rondje rond de roeibaan buitenom hadden gedaan, ging S met waf terug naar de auto. Woeffie moest na de eerste 22 km maar eens naar huis, er was ook geen bal aan voor haar zo over de weg en met veel gedoe van fietsers enzo. Het was dus genoeg! Maar omdat we haar halverwege thuis moeten krijgen, kozen we dus weer voor dit rondje. Prima voor 1 ronde maar vandaag zou het langer zijn en vreselijk saai.

Ik liep dus alleen verder. Het eerste stuk is wel mooi met de Aalscholver nesten in de boom en alle vogeltjes op het water. Daar is het ook vrij rustig. Ik hobbelde dus blij door maar zag wel dat ik eigenlijk te snel ging voor een training. Ik wist niet goed wat ik moest doen. Eerst maar eens deze lap afmaken dan. Ik had de ratio terug gezet op 30/15 en sloeg de walk vaak over zodat ik langere run segmentjes had. Dat liep ook wel lekker. Inmiddels scheen de zon volop en was het behoorlijk warm. Ik liep lekker met een dun shirtje maar die rugzak achterop was toch wel erg warm en groot op mijn rug. Ik wist dat al en had ook al eens gekeken naar een andere rugzak. De Nathan die ik heb is super, maar daar kan je dus echt bijna niks in meenemen. Je hebt alleen 2 voorzakjes. Misschien genoeg, ik weet het niet. Zonder de hond wel, want dan hoef ik geen riem ofzo mee te nemen. Ik verheugde me al op de laatste ronde, want dan zou ik de rugzak aan S. geven. Als hij toch meefietst hoef ik niet die enorme zak mee te sjouwen. Wel een goede oefening, want extra gewicht is altijd leuk om mee te trainen.

Ik hobbelde rustig verder. Langs bootjes en langs een eettentje waar veel mensen heerlijk in het zonnetje aan het genieten waren. Ik was ook weer wat rustiger geworden nu ik alleen liep en niet meer op dingen om me heen hoefde te letten. Na de lap besloot ik – om mezelf af te remmen – een kilometer te wandelen. Dat doe ik nooit, maar als ik het tempo niet naar beneden kreeg, dan maar op deze manier een soort rust inbouwen. Overigens voelt dat dus helemaal niet prettig, want mijn been liep meteen vol dus dat is ook niks. Maar goed, beetje experimenteren kan geen kwaad. Toen ik bij het bruggetje kwam, zag ik geen S. Ik was verrast want normaal staat hij er altijd al en nu had ik notabene een kilometer tussendoor gewandeld op mijn dooie akkertje! Ik maakte me ongerust en zette de tracker aan zodat hij kon zien waar ik was en stuurde ook een SMSje. Maar net op dat moment zag ik hem aan komen fietsen! Lieverd. Helemaal bezweet en moe. Samen gingen we dus weer verder, richting de roeibaan. Het schoot al aardig op qua kilometers maar ik besloot dat we niet nog een ronde om het grote water zouden maken, omdat de weg erg schuin loopt. Dat is dus vragen om een blessure dus het zou roeibaan, roeibaan en nog eens roeibaan worden…. Eerst dus het rondje buiten om dan nog maar een keer. Gaap. Ik kreeg er een beetje genoeg van. Het loopt gewoon niet echt leuk eigenlijk en er is geen bal (meer) aan. Lopen om het lopen. Ik gaf mijn rugzak toch maar aan S. Mijn hele rug kletsnat door de rugzak. Echt niet prettig. Mijn voeten waren ook behoorlijk opgezet en dat kon ik dus ineens goed merken aan de smallere Tarmacs. Ik vreesde het al een beetje, want ik schreef al in de review dat de Bondi aanmerkelijk breder is dan de Tarmac. Met koel weer geen probleem, maar nu kon ik mijn voeten goed voelen. Wel alles heel dacht ik, maar het voelde echt niet prettig meer. Ik sukkelde door….. Metronoom aan, en lopen maar. De ratio van 45/15 was prima en op de een na laatste 5 km lap liep ik hele stukken gewoon door. Dat zette geen zoden aan de dijk want de pace was precies gelijk aan de laatste 5 km lap met netjes 45/15. Gek toch hoe dat werkt! Ik rekende en rekende nog eens welke route we moesten nemen om aan de afstand te komen. In de UK was de route zo mooi dat het helemaal niet uitmaakte, nu was ik aan het rekenen geslagen. Nog een binnenrondje dan maar en dan zou het genoeg zijn! Ook al had ik er genoeg van, ik besloot de laatste lap van 2 kilometer eens even aan te zetten nog en dat lukte eigenlijk heel gemakkelijk en zo had ik toch nog een soort fast finish over 2 kilometer. Na 42 km wist ik er nog een behoorlijke 6.30 min/km uit te slepen op deze lange afstand. Ik was tevreden maar ik had het ook wel een beetje gehad. Ik was niet moe, maar gewoon niet zo ‘tevreden’. Ik weet niet precies waarom. Vreemd genoeg had ik met de wandelkilometers tussendoor om mezelf af te remmen de marathon afstand notabene sneller afgelegd dan de eindtijd van de eerste marathon in Nottingham. Ook bijzonder. Ik startte toen immers met die idiote pacer op een tempo van 5.45 min/km en liep de eerste 17 km achter elkaar door op veel te hoog tempo. Om.. dus vervolgens op het eindstuk werkelijk alles te verliezen en dus langzamer te eindigen dan nu tijdens de training met een idiote ratio en maar liefst 3 maal een kilometer wandelen tussendoor!! Dat is toch heel lastig te begrijpen zulke dingen en blijkbaar is het echt een wankel evenwicht en is doseren het enige geheim. Liep ik de ultra niet fluitend 4 weken geleden? Goed gedoseerd. Eigenlijk ook beter dan deze training. Ik ben er dus nog lang niet, maar ik ga vooruit. Ha!

klik voor groot




In de avond zijn we naar een fietskar gaan kijken voor woef. Gelukkig was iemand zo aardig om foto’s te sturen via twitter van haar fietskar. Op die manier wist ik – ondanks mijn voorwerk – nog beter waar ik op moest letten. De kar waar ik naar ging kijken was bijna net zo duur als een nieuwe van een ander model en aangezien de kar in kwestie ook nog eens scheurtjes had en fors gebruikt was, zagen we er van af. Op de terugweg zocht ik nog eens op marktplaats en kwam ik een andere kar tegen die er net was opgezet. Die leek me wél wat en morgenavond ga ik kijken. Ik ben benieuwd. Een enorme uitgave voor de kar die relatief weinig gebruikt gaat worden omdat ik nu eenmaal niet enorm veel lange duurlopen maak waar woef niet de hele afstand mee kan lopen, maar je komt nu eenmaal altijd pas na verloop van tijd achter dit soort dingen.

Inmiddels weet ik dat er van Thule geweldige karren zijn waarmee je ook prima kunt rennen. Ik kreeg goed advies van iemand die duizenden kilometers aflegt met zo’n ding. Niet met een baby of hond erin maar met zijn eigen spullen (tent etc). Maar aangezien dat ding honderden euro’s kost, is dat nog even niet aan de orde. Pas als woeffie niet meer zoveel mee zou kunnen rennen, is dat misschien wel de enige mogelijkheid om met haar te rennen. Ik hoop van harte dat het moment nog heel ver weg is, maar ik weet nu in ieder geval dat ze altijd met me mee kan blijven gaan. Ik achter de rollator (o nee, de kar) en zij erin.

klik voor groot

Het is alweer een dag na de run terwijl ik dit tik en ik heb nergens last van. Mijn voeten waren gelukkig heel en alles voelt goed. Ondanks het te hoge tempo. Misschien goed dat ik het op deze manier heb opgelost maar de volgende lange loop moet dus anders. Al doende leert.

Gegevens:

* afstand: 44 km
* temp 21 – zonnig
* voeding: 4 gelletjes in 2 inname momenten (2×120 ml), 2x complan smoothie (2×250 ml), water uit de rugzak, 550 ml water extra. Totaal: ongeveer 1,5 L
* 2 capsules saltstick, vooraf 2, achteraf 2 caps

maart 277 km – 2014 totaal 721 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 308 km
hoka stinson trail – 428 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

27.03.2014 – hitland – 10 km

**27.03.2014 – hitland – 10 km**

Kort rondje door Hitland en weer wat experimentjes gedaan met snelheid, cadans en RWR ratio. Deze keer de metronoom op 172 en 173 en dat voelde beter (minder opgesloten op de vierkante centimeter). Maar misschien moet ik de ene run hoger doen en de andere lager. Geen idee. Of past dit beter bij mij. RWR ratio’s op 30/15, 60/30 en 40/20 geprobeerd en natuurlijk ook enkele laps gewoon lekker doorgelopen. Aan het einde even versneld voor de lol en dat ging ook prima. Afstand had wel langer gemogen van mij maar met de 44-er van overmorgen dan maar even niet. Maar het gaat verder wel prima geloof ik. Ik zag trouwens onderweg het eerste blauwborstje dus dat was het cadeau van de run deze keer. Helemaal gaaf, nu beter opletten in het vervolg en kijken of ik er eentje kan vastleggen.

Gegevens:

* afstand: 10 km
* temp 16 – zonnig

maart 233 km – 2014 totaal 677 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 264 km
hoka stinson trail – 428 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

25.03.2014 – rottemeren – 10 km

**25.03.2014 – rottemeren – 10 km**

Vandaag weer eens naar de Rottemeren. Het is mooi weer en het blijft een prima plek om lekker zonder honden om je heen te kunnen lopen. Deze keer overigens wel veel racefietsers maar dat is natuurlijk normaal met het prachtige weer. Er is een heel stuk asfalt vernieuwd dus een deel van de route loopt niet meer zo idioot schuin. Dat is ook wel prettig. Ik wilde eens experimenteren met de metronoom en de rwr. De metronoom ging dus vast op 178 (effectief 180 bpm) en ik maakte 4 laps met een ratio van resp 30/15 en 60/30 en herhaalde dat dus tweemaal. Overigens zijn de laps dus toch niet vergelijkbaar. De eerste doe ik altijd rustig(er), en deze keer had ik met lap 3 een soort windje mee en dus met lap 4 deels windje tegen. Maar goed, het is toch leuk om te voelen hoe het voelt bij deze ratio’s die wiskundig natuurlijk gelijk zijn. Lap 3 en lap 4 zijn nagenoeg gelijk.

Toch maakt het uit: het is namelijk heel makkelijk om op een kort stuk een beetje snelheid vast te houden en met een relatief kort W segment ben je ook sneller (omdat het nu eenmaal korter is). Alleen is het vrij ‘onrustig’ lopen omdat je weer moet wisselen als je net op stoom bent. Maar ik heb geen idee hoe dat op een lange run zou uitpakken. Het is misschien wel iets om een volgende run gewoon eens een 8 km rondje te lopen op deze vreemde ratio en te kijken waar je op uit komt en (belangrijker) hoe dat voelt. Ik vond de hoge cadans niet eens makkelijk, zeker niet in de laatste lap/ Of dat kwam door de wind, of door het tempo weet ik niet maar deze ronde voelde niet als ‘makkelijk’. Kijkend naar de pace is het ook misschien wel logisch maar toch….. Zo was de training niet helemaal bedoeld maar het was wel heel snel voorbij!

lap 1 – cadans 180 – 12.23 (6.12 min/km) – rwr 30/15
lap 2 – cadans 180 – 11.59 (6.00 min/km) – rwr 60/30
lap 3 – cadans 180 – 11.44 (5.52 min/km) – rwr 30/15
lap 4 – cadans 180 – 11.38 (5.49 min/km) – rwr 60/30

Na de training lekker uitgewandeld en genoten van de aalscholvers die in grote aantallen in de bomen broeden en een enorme herrie maken. Echt leuk om te horen en naar te kijken. Verder veel soorten eendjes, zwanen en reigers. Er is veel te zien rond de plas, zeker op het laatste stukje waar je vlak langs de broedplaatsen loopt.

Na ruim 10 km waren we weer bij de auto. Veel te kort rondje eigenlijk maar met de langere run van komend weekend misschien ook weer niet zo gek. Op naar de volgende run dan maar.

klik voor groot


Gegevens:

* afstand: 10 km
* temp 12 – zonnig

maart 222 km – 2014 totaal 666 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 253 km
hoka stinson trail – 428 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

23.03.2014 – assignment 15: 11 km + MM – totaal 13 km (hitland)

Het is alweer even geleden dat ik een MM deed. Ik sloeg er zelfs eentje over omdat het toen zo keihard stormde dat het weinig zin had. Vandaag moest het dan maar weer eens gebeuren. Ik was benieuwd wat ik ervan terecht zou brengen. Mijn MMs zijn relatief te langzaam ten opzichte van de mile repeats. Dat geeft niet, maar het is wel frustrerend eigenlijk. Ik ging op pad voor de zo gewenste 8 minuten maar deze keer haalde ik dat dus ook mooi niet. Ik had me voorgenomen om na elke 400 mtr een paar stappen te doen om de HF te laten zakken. Geen idee of dat nou handig is of niet. In ieder geval bracht ik er helemaal niets van terecht, want als je ineens met 15 km/uur vertrekt, dan werkt dat natuurlijk niet.

Maar laat ik beginnen bij het begin van de training. Eerst even warm lopen. Het was best fris dus trok ik zelfs even handschoenen aan. Die gingen natuurlijk al snel weer uit maar het was wel even lekker. Daarna rustig met RWR inhobbeld ruim 2 kilometer. Ztje in de auto gedaan en verder op weg. Eerst even 4 maal 2 minuten doorhobbelen, die gingen in 5.24 min/km, 5.40 min/km, 5.35 min/km en 5.29 min/km. Eigenlijk heel makkelijk ook nog.

Daarna dus de MM. Maar zoals gezegd…. veel te snel van start! Zo eindigde ik de eerste lap niet in 2 minuten zoals gepland maar in 1.49. Tsja. Als je dan een paar stappen zet, dan staat de timer al direct op 0.13 minuten zag ik. Wat veel! De tweede lap ging dus in 2.05 en lap 3 en 4 allebei in 2.06. Dat brengt de MM voor deze keer op 8.06. Op zich is dat helemaal niet zo erg, maar het ging gewoon verkeerd. Dat is duidelijk.

Na de MM Ztje weer uit de auto gehaald en de rest van de training afgemaakt. Ik besloot maar wat cadans training te doen. Het lukte me maar niet om de cadans hoger te krijgen en dus besloot ik de metronoom maar eens ongezien heel hoog te klikken…..dat te proberen en daarna de metronoom zonder te kijken wat terug te klikken totdat het nog redelijk lukte. Dat even vasthouden…. Tot mijn verrassing zat ik zo ineens toch op 180 bpm. Ik besloot dat eens RWR te doen en dat liep dus enorm makkelijk. Vreemd! ook nog nooit op de Hoka gedaan overigens. De bijbehorende pace was meteen 5.30 min/km en dat is toch wel merkwaardig. Het voelt als een soort dribbelen en kost geen moeite. Ik ben benieuwd hoe dat op een lange stuk aan zou voelen met een RWR en dat ga ik dus komende week eens proberen. Blijkbaar moet je weer even via een truc op een hogere cadans komen anders loop je vast!

Ik ben dus duidelijk nog niet uitgeleerd. Volop te experimenteren dus nog.
Op naar de volgende ronde en we hebben gelukkig nog een MM te gaan. Ook nog mile repeats en twee lange duurlopen. Zo blijf je leuk bezig.

Gegevens:

* afstand: 13 km
* temp 8

maart 212 km – 2014 totaal 656 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 243 km
hoka stinson trail – 428 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

21.03.2014 – preuswald – 7 km

Vandaag de laatste dag in Aken en ik besluit toch maar een kort rondje nog te lopen voordat ik vertrek. Even lekker de benen strekken en aangezien woef toch naar buiten moet, kan dat net zo goed even met een rondje. Ik wil wel per se over normale brede paden blijven deze keer, want de bospaadjes enzo heb ik nu wel even gezien. Klimmen moet toch, dus dan maar over normale paden. Zo loop ik buitenom, even langs de weg en terug het bos in en over het brede middenpad door het bos weer terug.

klik voor groot

Dat blijkt wel erg kort, dus besluit ik door het parkje te lopen en kom tot mijn verrassing ineens weer op de Lutticherstrasse uit. Op de kaart zie ik dat ik verderop weer richting park kan lopen, dus doen we dat dan maar. Terug naar het park, door het park en dan is het wel klaar. Weer wat geleerd want ik wist niet dat je via dat parkje bij die straat kon komen!

Helaas zit mijn verblijf er weer op maar we hebben toch drie mooie rondjes gelopen en weer veel gezien! Op naar de volgende run. Dat wordt weer een echte training dus morgen even een rustdagje dan maar.

Gegevens:

* afstand: 7 km
* temp 11

maart 199 km – 2014 totaal 643 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 230 km
hoka stinson trail – 428 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

20.03.2014 – preuswald – 20 km

Vandaag dag 2 in Aken. Ik was van plan om nu eindelijk eens naar het drielandenpunt te lopen. Dat is immers dichtbij en ik had het nog nooit gezien! Toen ik van te voren de route aan het bekijken was, zag ik dat er ook een Lourdesgrot in de buurt zou zijn. Dat leek me ook wel leuk om te gaan bekijken. De route was dus snel gemaakt en ik had reuze zin in het rondje, want het was stralend weer en behoorlijk warm. De rugzak dus maar om en samen met waf op pad! Eerst even een stukje dezelfde route als gisteren, maar dan onderlangs, zodat ik niet weer over de trap zou hoeven. Dat liep prima, en alles was mooi droog.

klik voor groot

Daarna weer rechtsaf, even klimmen en niet richting geitenpad maar langs de grens lopen richting het drielandenpunt. Dat was meer een soort MTB route denk ik, maar wel leuk om een keer te zien, want je loopt echt langs de grensstenen met de nummers.

klik voor groot

Daarna kwam ik al direct uit bij het drielandenpunt. Dat stelt natuurlijk helemaal niets voor, maar is enorm uitgemolken, want er zijn overal vreettenten neergezet, er is een speeltuin en een labyrinth. Het ziet er eigenlijk heel troosteloos uit maar met het zonnetje was het leuk om even te zien.

klik voor groot

Maar goed, de vlaggen had ik wel snel gezien, en dus ging ik op zoek naar het Mariabeeld ergens in de buurt. Helaas stonden er allerlei bezienswaardigheden op een bord, maar niet wat ik wilde zien. Ik kreeg van iemand ongeveer de richting op, en dus gingen we maar op pad richting Vaals. Ineens liep ik dus weer in Nederland! Ik besloot maar door te hobbelen over het bospad totdat ik weer verbinding zou hebben op het Nederlandse netwerk, zodat ik even op internet kon zoeken naar de Lourdesgrot.

klik voor groot

Dat lukte vrij snel en toen zag ik dat ik niet zo erg ver van de Lourdesgrot vandaan was. Dat kwam dus goed uit, want ik was nu toch wel benieuwd eigenlijk. Even een stukje terug en dan linksaf het bos weer in. En al snel had ik het plekje gevonden. Ook dat stelt niks voor, maar op 15 augustus wordt hier een grote processie gehouden, dus het is echt iets dat nog gebruikt wordt als heilig plaats. Toch had het wel iets, dat plekje daar zo midden in het bos!

klik voor groot

Ik had alleen wel ruim een half uur gezocht naar het plekje! Grappig genoeg vraagt iemand wel eens ‘hoe lang loop jij nou over xx km’. Nou op dit soort rondjes kan ik daar zomaar heel lang over doen! Is totaal niet belangrijk, ik loop, kijk op de kaart, maak een foto en loop weer. En met zoeken, foto maken etc. verlies je heel veel tijd. Zulke rondjes hebben ook meer het karakter van een sightjog en niet zozeer een bepaald trainingsdoel, anders dan ‘op de been’ zijn. Wel die belasting maar niet de kilometer belasting. Ideaal dus. Mijn snelheidstraining, of duurloop training komt een andere keer weer! Dan geen leuke plekjes zoeken of foto’s maken!

Helaas vergat ik een wens te doen of even te bidden voor Maria, want ik wilde toch wel weer door met mijn rondje. Voor mijn gevoel was ik eigenlijk pas net onderweg! Terug dus maar richting het drielandenpunt. Dat ging deels langs de weg waar ook de Amstel Goldrace blijkbaar over verreden wordt. Ook nu veel racefietsers die natuurlijk wel een hellinkje willen pakken op hun fietsie!

Al snel kwam ik bij de lelijke Wilhelminatoren uit. Daar kan je voor 3 euro naar bovenklimmen en van het uitzicht genieten. Ook natuurlijk weer een vreetschuur erbij. Ongelooflijk daar! Vanaf daar weer terug naar de parkeerplaatsen en de vlaggen. Ook het hoogste punt van Nederland ligt daar en wordt aangegeven met een paaltje. Ook maar even een kiekje van gemaakt dan.

klik voor groot

Bij de splitsing koos ik voor de weg door belgie, langs de rand van het bos. Dat was erg mooi, omdat je een uitzicht hebt over het lager gelegen gebied. Echt genieten, en heel anders dan alleen maar bos. Helaas stuiterde mijn telefoon uit de rugzak (niet dicht gedaan eigen schuld) maar die kwam relatief goed terecht en is niet al te zeer beschadigd. Dat krijg je ervan als je niet oplet!

klik voor groot

Ik had het inmiddels best warm gekregen en ook waf had het warm. Ze kreeg water uit de rugzak maar ik moet er dus aan denken om haar opvouwbare bakje mee te nemen op dit soort rondjes. Ze had erge dorst toen we thuis kwamen en ik voelde me tamelijk schuldig. Maar goed, we moesten nog even door. Een flink stuk rechtdoor via Belgie. Af en toe keek ik op de kaart en het was allemaal prima te vinden. Toch is het wel fijner als de route ook op het horloge staat en ik heb geen idee waarom ik dat niet had gedaan. Ook weer een leerpuntje op volledig onbekend gebied! Het klimmen viel me uiteindelijk wel zwaarder en ik heb sommige stukken ook maar gewandeld uiteindelijk. Met de ultra nog zo vers in de benen hoef ik de problemen ook niet per se op te gaan zoeken.

klik voor groot

Ik dacht/hoopte dat het laatste stukje dus een fijn breed pad zou zijn, maar ik bleek wederom de grens aangezien te hebben voor mooi pad. Ik kwam dus weer op een raar paadje terecht door het bos met de grensstenen. Wat kleiner dan aan de andere kant, maar onmiskenbaar weer grensstenen.

klik voor groot

Toen ik dacht dat ik er bijna was, moest ik nog even iets heel steils opklauteren. Grappig genoeg kwam ik toen op hetzelfde punt als gisteren waar ik Belgie weer uit kwam. Nooit geweten dat ik daar dus naar beneden kon om daar verder te lopen. Zo leer ik het gebied dus steeds beter kennen en zeker met de kaart in de hand gaat dat makkelijk!

Maar ik vond het niet erg dat we er bijna waren. Het was erg warm, ik had dorst (beetje meer water meenemen met warm weer kan geen kwaad als je lang en niet zozeer ver onderweg bent) en vond het welletjes geweest. Het rondje was wel leuk, veel gezien en nieuwe dingen ontdekt. Nog volop te ontdekken daar, want in Belgie zijn allerlei leuke kapelletjes en dingen te bewonderen zag ik al!

Op naar het volgende rondje dan maar. Als het morgen niet al te slecht weer is, doe ik nog een klein rondje voor vertrek.

Gegevens:

* afstand: 20 km
* temp 21

maart 192 km – 2014 totaal 636 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 230 km
hoka stinson trail – 421 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

19.03.2014 – preuswald – 11 km

Vandaag de eerste dag in Aken. Morgen wil ik een dwaalrondje doen richting het drielandenpunt en een Mariabeeld bij de Lourdesgrot van Vaals, dus vandaag maar een beetje rustig aan. Het is ook weer een beetje wennen aan het klimmen, want er loopt hier helemaal niks vlak. Bovendien heb ik ook een bijzondere gave om steeds van die geiten- en paardenpaden te kiezen in plaats van lekkere brede paden. Geen rondje uitgezet, maar gewoon lekker lopen, want inmiddels weet ik wel ongeveer de weg.

klik voor groot

Ik nam me voor om morgen gewoon het pad onderlangs te nemen, zodat ik niet die rare trap hoef te nemen. Ik nam aan dat het met het droge weer inmiddels goed te lopen zou zijn en het leek ook wel alsof er wat geknipt en gekapt was, dus het andere pad was vast geen sluip weggetje meer! Daarna weer linksaf, omhoog en terug het bos in. Weer klimmen en dan bij de splitsing rechtsaf omhoog. Dat omhoog viel me niet zwaar, ik kwam er prima tegenop. Doorlopen en het tweede pad pas weer terug nemen. Dat was het geitenpad waar ik al eens eerder uit gekomen was in juli 2013. Ik kon er toen nauwelijks tegenop wandelen en dit keer was het precies zo. Rollende stenen en wandelend al een uitdaging. Ik zag wel op de kaart dat ik hier ook makkelijk richting het drielandenpunt zou kunnen lopen. Dat doe ik dus morgen op deze manier. Ik zou dan langs de grens lopen. Nu dus eerst omhoog en dan langzamerhand weer eens terug. Op een klein stukje klim had woef het zelfs even moeilijk want ik zag haar echt omhoog klauteren. Toen ze boven was, maakte ik een foto met het zonnetje als stralenkrans achter haar. Het was wel een mooi gezicht!

klik voor groot

Vanaf daar was het makkelijk, even door Belgie, hondje dus aan de riem en verder lopen. Ik ken daar de weg en uiteindelijk kan je het laatste stukje lekker naar beneden denderen. Tot mijn verassing hadden we er toch ruim 11 km opzitten. Dat had ik niet gedacht, was ook niet helemaal de bedoeling maar het was heerlijk weer, en ik was precies op tijd weer thuis.

klik voor groot

Op naar het volgende rondje dan maar weer.

Gegevens:

* afstand: 11 km
* temp 17

maart 172 km – 2014 totaal 616 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 230 km
hoka stinson trail – 401 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

17.03.2014 – hitland – 11 km

Vandaag een grappige training met wat RWR experimentjes op 800 meter stukjes. Ik oefende van alles, van 30/30 tot 120/30 en allerlei ratio’s die rekenkundig gelijk zijn zoals 30/15 versus 60/30, maar ook een verdwaalde 2/30 versus 25/15 op de laatste twee laps van 1000 meter. Het is erg lastig om het gevoel bij de verschillende ratio’s terug te halen, maar ik merkte bijvoorbeeld echt verschil tussen een 60/30 en 30/15 bijvoorbeeld. Ik wil op de volgende lange loop echt stukken van 5 kilometer oefenen met verschillende ratio’s en dan proberen bij te houden hoe het voelt, en welke ratio het is. Nu wist ik de eerste 4 laps zeker, maar kan ik me niet meer precies herinneren wat ik nu instelde voor lap 5 tot en met 7. Achterlijk ik weet het…. Voor een hele lange run is iets als 30/30 misschien te doen, maar je ziet duidelijk verschil met een 30/15 qua average pace. Nu was de 30/30 de eerste lap die ik altijd rustig doe, dus een volgende keer zou ik zeker een 30/30 nog eens moeten herhalen. Ik ben benieuwd wat het tempo op de lange runs zou zijn met een idiote ratio van 30/30. Het schijnt te gaan om snelste recovery tijd na een run die alleen bedoeld is om endurance te trainen. Daar geloof ik wel in eigenlijk. Je traint immers geen snelheid, daar zijn andere trainingen voor. Met weinig spierschade en snel herstel, richt je je dus voornamelijk op endurance en kan je verder lekker trainen en experimenteren met voeding etc zonder dat je vermoeid raakt. Ik vind het wel boeiend. Ik was verrast te zien dat er eigenlijk geen verschil zit tussen de 2/30 en de 25/15 qua average pace (5.53 min/km versus 5.55 min/km wat dus gewoon hetzelfde is).

Komende weken dus zeker eenmaal per week rommelen en kijken wat het beste voelt, en ook tempo gevoel ontwikkelen. Tussendoor af en toe een draafrondje of temporondje en verder natuurlijk de weekend assignments. Deze training was voorbij voordat ik er erg in had. Wilde eigenlijk een heel kort rondje, maar dit is ook leuk om te doen.

800tjes

lap 1 – 30/30 – 5.32 min
lap 2 – 30/15 – 5.04 min
lap 3 – 60/30 – 5.02 min
lap 4 – 60/15 – 4.51 min
lap 5 – 30/15 – 4.45 min
lap 6 – 60/15 – 4.42 min
lap 7 – 120/30 – 4.45 min

1000-tjes

lap 8 – 120/30 – 5.53 min
lap 9 – 25/15 – 5.55 min

Gegevens:

* afstand: 11 km
* temp 12

maart 161 km – 2014 totaal 605 km

hoka bondi b – 178 km
hoka stinson tarmac – 230 km
hoka stinson trail – 390 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km

15.03.2014 – assignment 14: 10 x 1.600 (5′) – totaal 26 km

**15.03.2014 – assignment 14: 10 x 1.600 (5′) – totaal 26 km**

Vandaag weer even een ‘moet’ training op het programma. Deze keer geen 8, maar 10 keer een 1.600-tje lopen. Met opwarmen en uitlopen, werd dit dus deze keer een 26 km rondje. De vorige keer was alweer 4 weken geleden, en toen liep ik nog in de UK. Ook met wind, net zoals vandaag, want er stond een harde wind (opvallend na de heerlijke dagen van de afgelopen week). Maar wind mag de pret niet drukken, en is ook een goede oefening dus vooruit maar!

Deze keer liep ik alleen (ook zonder de hond) en aangezien ik op deze afstand misschien wel iets zou willen drinken of eten, besloot ik een tasje neer te leggen bij een van de kijkposten aan de roeibaan. Op het zakje had ik een sticker geplakt met de mededeling dat het geen zwerfafval was en de datum. Misschien zou het wel blijven liggen maar ik betwijfelde of iemand de tas wel zou zien daar. Niet dus. Ik maakte wel een vergissing maar daarover later meer.

Toen ik geparkeerd had, eerst maar eens op weg voor een opwarm rondje. het was veel kouder dan ik dacht door de harde wind, dus besloot ik om toch mijn dunne jackje aan te trekken en niet met korte mouwtjes te gaan lopen. Jasje zou altijd weer uit kunnen! Maar frisjes was het door de wind! Toen ik eenmaal langs de roeibaan liep, keek ik eens waar ik de tas met spullen neer zou leggen. Net bij het clubhuis en dus hobbelde ik verder…. Bij het volgende huisje leek me wel wat, bij het 1500 meter bord. Maar toen ik doorhobbelde, hobbelde ik toch verder door en besloot te starten met mijn 1.600-tjes aan het einde van de baan, omdat je daar rondjes van 400 meter kunt lopen en gezien de wind, leek me dat geschikter dan de 500 meters die de laps onvergelijkbaar zouden maken. Uiteindelijk was ik dus al enkele kilometers op pad voordat ik startte met de eerste lap. Rustig beginnen, rustig beginnen… eigenlijk wilde ik de eerste lap rond de 9.30 doen…. Nou nee dus en na 9.09 klokte ik af zag ik. Ai. Op die manier zou ik dus alle rondjes rond deze snelheid moeten blijven en aan het einde nog wat versnellen ook. Misschien te hoog gegrepen zeker met de wind maar goed ik was nu begonnen dus vooruit maar. Ik had meteen een ademhaling die ik al eens eerder gebruikte, namelijk 2/2 maar met harde uitstoot zodat je de interne druk iets verhoogt. Dat zou moeten schelen qua hartslag. Helaas liep ik deze keer zonder monitor, dus ik heb geen harde gegevens maar laat ik vast verklappen dat ik nergens last van heb gehad. De tweede lap ging in 9.04 Nou niet echt langzaam dus en ik besloot dan maar rond dit tempo te blijven lopen (proberen). Na de vierde lap verveelde ik me een beetje want het was wel dodelijk saai eigenlijk die rondjes en ik besloot een stukje op te schuiven naar de volgende huisjes, richting de tas met lekkers, zodat ik ergens na de 6e lap daar zou uitkomen. Het was natuurlijk dom om die tas aan het einde van de baan te laten liggen! Lap 5 en lap 6 gingen prima en bleven zelfs onder de 9 minuten tot mijn verrassing met 8.58 en 8.57. Ik was dus heel tevreden. Daarna besloot ik even wat te drinken en koos – als experiment – voor de Nutridrink juice style van Nutricia die ik opgestuurd had gekregen. Dat was op zich wel OK maar omdat ik net aan het einde van de pauze lap alles pas ophad, moest ik meteen weer tempo maken en dat ging niet echt lekker. Ik klokte af op 9.00 Niet erg maar ik hoopte maar dat het een tijdelijk gevoel zou zijn. Daarna ging het alweer een stuk beter en lap 8 ging in… 8.54! Maar toen werd het zwaarder… de wind werd zwaar en ik had nu overal zijwind. In lap 9 deed ik na 800 meter even enkele stappen wandelen want ik merkte dat mijn tankje wel een beetje leeg raakte. Tot mijn verrassing klokte ik af op 8.59 en dat was dus niet gek ondanks mijn paar stappen wandelen. De laatste lap…. de wind waaide maar door, maar liep ik twee weken geleden niet nog 57 km! Dat was veel verder dus hoppekee even niet zeuren dan maar……Na 800 meter weer even die stapjes en toen ik de bocht opdraaide voor het laatste stuk op de parallel baan, schreeuwde ik ‘kom op nou’!!! Er fietste iemand maar dat kon me niks schelen. Het laatste stuk. Even op de loophouding letten, armpjes zwaaien en lopen vanuit de Dan Tien met kracht en niet vanuit de benen en…… 8.51 op de laatste lap dus dik tevreden. Ha! Hoezo mentaal spelletje?

Ik was wel blij dat het klaar was…. Helaas was ik dus uitgekomen aan het einde van de roeibaan en moest ik dus weer terug naar mijn tasje en de auto. Na de pauze lap besloot ik maar even RWR terug naar de auto te hobbelen omdat het anders veel te koud zou worden.

Na 26 km was de training klaar. De eerste 150 km zitten er alweer op deze maand en ik ben ook alweer over de 600 km voor 2014. Grappig. Op naar de volgende training dan maar. Over 10 weken is het alweer M-day!

De getalletjes:

lap 1 – 9.09 – 83
lap 2 – 9.04 – 83
lap 3 – 9.03 – 83
lap 4 – 9.05 – 82
lap 5 – 8.58 – 82
lap 6 – 8.57 – 82
lap 7 – 9.00 – 82
lap 8 – 8.54 – 83
lap 9 – 8.59 – 82
lap 10 – 8.51 – 81

Gegevens:

* afstand: 26 km
* temp 11 – winderig

maart 150 km – 2014 totaal 594 km

hoka bondi b – 167 km
hoka stinson tarmac – 230 km
hoka stinson trail – 390 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 201 km