Zondag heb ik samen met S. mijn eerste fietsrondje van dit jaar weer gefietst. Ook heb ik in januari al meer dan 300 km gelopen dus vandaag besloot ik maar eens zelf op pad te gaan voor een rondje op de racefiets. De weg is immers kurkdroog en dan scheelt poetsen! Ik heb er wel zin in en maak alles snel klaar voor vertrek. Garmin edge op het stuur, horloge nog even om voor de zekerheid (mocht de Edge uitvallen).

Ik start over de dijk en fiets redelijk rustig in. Hoewel… het gaat al snel boven de 25 km/uur maar het rijdt allemaal prima. Ineens zie ik een schaduw achter me rijden. Gatsie een plakker. Ik wilde juist lekker alleen fietsen en deze man zit dus gewoon in mijn wiel. Ik hoor gehijg. Ik zet een tandje bij en ga iets harder fietsen. Al snel tuf ik net onder de 30 km/uur. Ik raak hem niet kwijt maar het gehijg wordt harder. Stommeling. Ineens gaat hij tegen me praten…. Fiets je al lang? Ik antwoord dat ik meestal ga lopen en dat dit mijn tweede rondje van het jaar is. Ik hou je nauwelijks bij joh. Nou doe dat dan ook niet denk ik meteen. Ik laat toch het tempo wat zakken maar uiteindelijk krijg ik er genoeg van en fiets ik weer harder. Aan het einde van de dijk ben ik hem kwijt gelukkig en kan ik weer verder fietsen in mijn uppie.

Ik rijd richting Nieuwerkerk en daarna door naar Zevenhuizen. Met S. sloeg ik nog linksaf maar ik ga verder richting de snelweg. Het fietsen gaat goed maar ik heb een behoorlijk hoge hartslag door het koude weer. Niet idioot hoog maar hoger dan ik gewend ben. Ik fiets een stukje langs de A12 en neem het fietspad richting de roeibanen. Daar krijg ik al de eerste verrassing als ik weer langs het water rijd. Het is prachtig maar waar komt die wind ineens vandaan? Het is nog niet pal tegen maar om een of andere reden kom ik nauwelijks vooruit. Ik ga dan maar op mijn cadans letten zoals ik eerder ook deed. Maar toen had ik tenminste een beetje snelheid. Nu niet. Ik rijd 22 km/uur ofzo en het voelt als 15 km/uur. En de route richting het bruggetje is nog best lang! Ik fiets en doe mijn best. Het gaat uiteindelijk ook weer wat beter. Toch de kou denk ik. Ik heb het overigens totaal niet koud en ook mijn handen en voeten zijn prima.

Ik steek het water over via het bruggetje en rijd richting de roeibaan. Ik vlieg over de eerste baan. Dat rijdt heerlijk. Daarna over de andere baan weer terug. Het verschil in snelheid is bijna 10 km/uur. Idioot gewoon. Ineens gaat de Edge uit. Wat is dat nou balen. Ik ben blij dat ik mijn horloge ook om heb. Ik zet de Edge weer aan maar na 3 kilometer gaat het ding weer uit. Ik besluit de BT dan maar uit te zetten want volgens mij is dat nog steeds de schuldige. Ik weet nu niet meer precies hoeveel kilometer ik gereden heb maar ik kan wel snelheid, cadans en hartslag zien en dat is belangrijk. Gewoon doorfietsen! Ik geef niet op en ik ga dus ook niet afsnijden. Eventjes schiet het wel door mijn hoofd…. Als ik hier nou rechtdoor ga, dan kom ik vanzelf weer op de weg richting de start/ Nee dus. Even omdraaien en inderdaad… straks weer twee kilometer afzien door die rare koude wind. Er lijkt overigens helemaal geen wind te staan! Het is blijkbaar puur een beetje wind maar dan een koude wind die blijkbaar van alles doet met je. Ik heb misschien ook wel erg weinig gegeten vandaag en dan in combinatie met het snelle fietsen aan het begin is ook geen goede combinatie. Ik ben kennelijk gewoon helemaal leeg en moe. Dat is me eigenlijk nog nooit eerder gebeurd! Maar al mijmerend heb ik het vlieg stukje alweer gehad en kan ik dus weer beginnen aan het stukje ‘afzien’. Klein stukje maar, want ik sla straks weer linksaf wat we zondag ook gereden hebben. Dat gaat heel wisselend. Soms krijg ik even de smaak te pakken om vervolgens weer tempo te verliezen.

Maar natuurlijk kom ik er wel. Gewoon doortrappen en niet zeuren. Ik trek de buff een beetje hoger over mijn mond zodat de koude lucht niet meer zo ijskoud mijn lichaam binnenkomt. Dat lijkt ook wel wat te helpen. Koude doet een heleboel met een lichaam. De viscositeit is zelfs anders van de lucht! Daarom let ik ook op mijn hartslag.Het lijf moet hard werken in dit rare weer. Maar mijn lichaam is verder aangenaam warm en ik transpireer nauwelijks dus koel ik ook niet af als ik wat langzamer fiets. Dat is echt prettig. Goede kleding helpt dus ook wel.

Inmiddels schiet ik toch alweer op en ben ik alweer op weg richting Nieuwerkerk. Bij het stoplicht kijk ik even snel op mijn horloge hoeveel kilometer er nou op de teller staat eigenlijk. Ik zie namelijk maar een deel van het totaal op de Edge die natuurlijk drie keer uit is gegaan onderweg en elke keer weer op 0 begonnen is. Tot mijn verrassing staat er al bijna 40 km op de teller. Ik ben er nu bijna. Even nog over de ‘s Gravenweg en daarna via Hitland weer naar huis. Dat valt allemaal mee omdat ik hier aardig uit de wind kan rijden. Het was dus alleen het stukje rond de roeibanen en het water dat zo lastig was. Na ruim 45 km sta ik weer voor de deur. Net iets minder dan 2 uur gereden. Eind oktober ging dit allemaal net wat sneller maar toen was het ook net iets beter weer met 15 graden (ideaal dus).

Op naar de volgende rit dan maar weer.

Gegevens:

* -1 graden
* 45,3 km
* gemiddeld 23 km/uur

klik voor groot