Gisteren hebben we niet gelopen maar zijn we naar Glencoe gereden. We hebben daar naar hertjes gezocht en wilden ook een stukje gaan fietsen daar. Dat laatste hebben we uiteindelijk niet gedaan maar het was wel weer leuk om in Glencoe te zijn. Vandaag gaan we wel op pad hoewel het geen mooi weer wordt. Althans, er is niks mis met het weer maar het miezert. Morgen en donderdag wordt het fraai weer volgens de voorspellingen dus we hopen morgen met de kano iets leuks te gaan doen en donderdag dan op Bonawe te gaan lopen. Ik heb nog een route bij Dalavich en die gaan we doen. Niet te ver en toch weer iets nieuws. We zetten de fiets op de auto en gaan op pad. Linksaf bij het huisje, langs het meer en even een stukje de op en neer gaande slingerweg volgen. We hebben al enkele routes hier gelopen. Elke keer gaan we nu net een stukje verder weg van het huisje starten en op deze manier zien we het hele gebied!

Ik parkeer aanvankelijk voor Dalavich maar kijkend op de kaart blijkt dat ik ook een andere route al gemaakt had die minder over de gewone weg zal lopen. We besluiten die route te nemen en moeten dus nog een stukje verder rijden en door Dalavich rijden naar de volgende parkeerplek. Zo gezegd zo gedaan en we rijden weer verder. S. kijkt ondertussen op de kaart en ziet dat we niet helemaal naar de parkeerplaats hoeven maar eerder al kunnen stoppen en de route vanaf daar kunnen oppakken. We zien ook meteen waar we zullen uitkomen op de terugweg. Eerst door het bos en de heuvels en op de terugweg dichter langs het water over een autovrij pad. Dat ziet er goed uit. Dalavich was trouwens weer een openbaring toen we erdoorheen reden. Ik ben daar ooit in 2006 geweest en was toen verrast door de rimboe en de afstand vanaf de bewoonde wereld. Mooi daar hoor, daar niet van maar wat een eind van alles af!

We parkeren de auto en gaan op pad. Routes aan en starten maar. Eh klimmen maar!

klik voor groot

We zien al direct dat de route aardig omhoog loopt en dat was ook wel de verwachting. Op de vorige rondjes in dit gebied moesten we ook eerst fors klimmen, hadden dan een mooi uitzicht en konden daarna weer lekker naar beneden hobbelen. Dat zou nu toch ook wel zo zijn? Toch? Ik kan alvast verklappen dat dat toch niet zo was/voelde deze keer. Mooi was het wel!

Het pad is overigens prima te belopen en te befietsen ondanks de grote rollende stenen. De uitzichten zijn ook erg fraai zo op onze weg naar ‘boven’.

klik voor groot

Ik moet wel af en toe even op de kaart kijken of we goed gaan. Sommige paden lopen gewoon nergens heen dus het is wel zaak om het juiste pad te kiezen dat van te voren gemaakt is.

klik voor groot

De eerste kilometers blijven maar stijgen en stijgen. Er komt eigenlijk geen einde aan. Dat is met de fiets al helemaal lastig en af en toe stapt S. even van de fiets om uit te puffen. Omhoog wandelen met de fiets aan de hand is overigens ook niet echt makkelijk. Maar ik hoor weinig mopperen achter me. Woef heeft het maar weer druk met haar roedeltje en ze loopt tussen mij en S. heen en weer om te zorgen dat we toch vooral bij elkaar blijven.

Wanneer gaan we nou eens dalen trouwens?

klik voor groot

Op een gegeven moment zijn we echt hoog en kijken we uit over Loch Awe in de verte. Zo jammer dat het een mistige en druilerige dag is. Prima om te lopen en om buiten te zijn maar met deze mooie vergezichten zou het mooi zijn geweest om wat meer te kunnen zien en te kunnen vast leggen eigenlijk. Maar we genieten wel van onze route die overigens veel te zwaar is eigenlijk. Maar we komen we wel natuurlijk! Volgens mij zijn we nu echt bijna bij het hoogste punt. Toch? We lopen langs een gedeelte waar afgravingswerkzaamheden zijn en daarna lijkt de weg naar beneden te gaan. Wie weet begint nu het heerlijke afdalen.

klik voor groot

We lopen inderdaad een klein stukje naar beneden. Maar vreemd genoeg loopt de weg op sommige stukjes ook weer wat naar boven. Leuk dat het overall daalt richting de weg en het meer, maar met die stomme klimmetjes zo ertussendoor is het nog steeds zwaar! We zien de weg in de diepte liggen en vragen ons af hoe de weg nu zal lopen. Is het straks dan een hele steile daling ofzo? Als ik op een gegeven moment op de kaart kijk, is de weg al dichtbij. Nog een bochtje naar rechts, een klein stukje verder en dan zijn we er al. Wat vreemd, waar is nou die lekkere daling gebleven dan? We lopen door en komen uit op de weg. We moeten even rechtsaf en een klein stukje over de weg lopen. Daar zien we al een deel van de oplossing over de daling. De weg ligt blijkbaar vrij hoog ten opzichte van het meer waar we heen moeten en het stukje over de weg daalt flink aanvankelijk. Dat is jammer, want dat hadden we graag net op het onverharde stuk gehad! S. laat de fiets lekker uitrijden en ik hobbel rustig met wafje aan de riem over de dalende weg. We slaan straks weer linksaf richting het bos en het pad langs het water. Ik ben benieuwd.

Het pad is fraai en rustig. Het lijkt een beetje op het pad langs het water dat we een tijdje geleden ook gedaan hebben maar dan dichterbij het huisje. Op het overzichtspostje met de routes is dat ook mooi te zien. (volgt).

We hobbelen rustig door het bos. Ik ben toch best moe geworden van het klimmen maar het is hier mooi en lekker fris qua lucht.

klik voor groot

Op een gegeven moment zien we ineens een paaltje van een wandeling met een bordje naar een waterval. Daar gaan we dan toch maar even kijken! Het blijkt een mooi plekje en er is ook een heus pad ergens heen. We besluiten toch maar terug te keren en onze eigen route te vervolgen.

klik voor groot

Daarna hobbelen we weer verder langs het meer. Op sommige stukken zijn we redelijk dicht bij het water maar het is toch totaal anders dan de route vanaf Bonawe bijvoorbeeld waar je dichterbij Loch Etive blijft. We kunnen hier eigenlijk nergens echt bij de waterrand komen.

klik voor groot

Ik kijk eens op mijn klokje en hoop eigenlijk dat we er inmiddels bijna zijn. Het klimmen begint toch een beetje zijn tol te eisen en hoewel dit redelijk vlak is allemaal inmiddels, is het toch een zwaarder rondje dan normaal. Woef doet het overigens gelukkig nog steeds prima.

Als we bijna bij de auto zijn, zien we een paadje dat naar de waterrand lijkt te leiden. Daar gaan we toch even kijken en dat was maar goed ook. Het is een prachtig plekje met een mooi uitzicht. Doodstil en heel vredig. We maken wat foto’s en laten waf even in het water spelen. Helaas zinkt het takje waarmee we gooien en aangezien ik niet wil dat ze met haar koppie helemaal onder water gaat (in verband met haar oren) laten we het maar bij eenmaal spelen in het water. Geweldige plek en erg mooie afsluiting van deze ronde!

klik voor groot

Na dit ommetje van de route lopen we snel weer terug. Waf is nu nat maar we zijn vlakbij de auto. Even rechtsaf over de weg en dan linksaf waar de auto geparkeerd staat. We waren 16 km onderweg. Daar ga ik wafje lekker afdrogen en daarna rijden we weer naar huis. Mooie ronde, beetje zwaarder dan verwacht maar wel leuk. Morgen met de kano op pad!

klik voor groot

gegevens:

* 16 km
* 10 graden

januari 40 km – 2017 totaal 40 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 496 km
pure flow – 454 km