Vandaag is het helaas alweer de laatste dag dat we in het Sauerland zullen zijn. We willen niet al te laat vertrekken maar we gaan natuurlijk nog wel op pad voor een rondje. Maar als we de gordijnen opentrekken, zien we dat het nu pas echt flink gesneeuwd heeft, bovenop het laagje dat van gisteren was blijven liggen. Dat levert misschien dat toch wel problemen op nu met de fiets. Qua lopen gaat het misschien nog wel maar met die fiets? We gaan het toch proberen en na het afrekenen gaan we op weg om de fiets te pakken. Inmiddels is de weg voor het hotel wel schoongemaakt maar ik zie verderop dat er echt een dikke laag sneeuw op de weg en de paden ligt.

klik voor groot

Het begin valt eigenlijk al helemaal niet zo mee maar moedig ploeteren we voort. We moeten toch eerst richting de parkeerplaats lopen en misschien valt het daar mee omdat het verse sneeuw is.

klik voor groot

Als we bij de koetjes komen is het werkelijk prachtig maar volgens mij wordt dit helemaal niets met de fiets vandaag en komt er dus niets van een rondje hardlopen. Wafje vindt het helemaal geweldig.

klik voor groot

We besluiten terug te keren want ik heb zo’n vermoeden dat wanneer we helemaal door gaan tot de parkeerplaats en het uiteindelijk toch niets blijkt te zijn, S. niet meer terug wil en dan weer opnieuw naar de parkeerplaats wil klimmen voor een wandeling….. We gaan dus terug, ik ga me omkleden voor een nordic walking rondje en S. gaat de fiets op het dak zetten. Dat valt nog niet eens mee want eerst moet het dak helemaal leeg worden gemaakt van de sneeuw vanwege de dakdrager die bedekt is met de sneeuw.

klik voor groot

Al snel zijn we weer klaar voor vertrek en gaan we op pad met onze stokken. S. leende weer de stokken van het hotel en ik graaf mijn eigen stokken op die inmiddels ergens ver weg onder de bagage liggen….

klik voor groot

Het is werkelijk prachtig onderweg en via het paadje lopen we via de kortere weg naar de parkeerplaats.

klik voor groot

Als we bij de parkeerplaats aankomen is het echt prachtig omdat er nog weinig mensen hebben gelopen daar. Wat een sneeuw ineens!

klik voor groot

We maken even wat foto’s en het begint ook weer verder te sneeuwen. Dat zal nog wel even doorgaan, althans zo ziet de lucht eruit! Maar van sneeuw word je eigenlijk niet nat dus we gaan verder met onze route en slaan linksaf bij de grote splitsing. We hebben hier al enkele keren gekeken maar hebben nog nooit dit pad genomen! Gelukkig hebben we een kaart zodat we kunnen zien waar we heen gaan, maar ik vermoed dat we het pad zullen nemen nu waar we hadden willen hardlopen.

klik voor groot

Het is prachtig omdat we zo het dal inkijken vanaf het pad. Het is niet erg helder maar het is erg mooi. Grappig dat je vanaf hier zo’n ander uitzicht hebt ineens. Normaal loop je eerst het bos in en nu lopen we ineens langs het bos en hebben dus een echt uitzicht de diepte in.

klik voor groot

Als we even verderop bij een bankje komen, zien we goed hoeveel sneeuw er eigenlijk ligt nu. Als we doorlopen zien we ineens twee hertjes het pad oversteken. Wat een prachtig gezicht en wat zijn ze stil. We hebben al eerder naar alle sporen in de sneeuw gekeken. Hertjes zijn makkelijk te herkennen aan de hoefjes maar de afdrukjes die eruit zien als van een grote kat kunnen we niet plaatsen. Ziet een afdruk van een vos er zo uit?

klik voor groot

Al snel zien we dat we totaal verkeerd zitten op de route. We lopen helemaal niet de Liesen Naturweg maar het is mooi dus we lopen gewoon door omdat we straks weer op het goede pad uit zullen komen. Alles is nieuw dus dat is ook leuk.

klik voor groot

Op een gegeven moment komen we bij een bocht in de weg waar we ineens fraai uitzicht hebben op Hesborn. Althans, we denken dat we oer Hesborn hier uitkijken als we naar de kaart kijken. Daarna lopen we weer verder en genieten van alles om ons heen.

klik voor groot

We lopen een mooi rondje en komen weer uit bij een bekend punt van de heenweg. Als we op de kaart kijken, zien we dat we rechtdoor kunnen steken en weer op een breder pad uit zullen komen dat ons weer nar de parkeerplaats zal leiden. Het is daarna ook wel genoeg geweest zo door de sneeuw want we krijgen inmiddels wel koude voeten van de sneeuw die in onze schoenen is gevallen. Volgende keer moeten we de sealskinz meenemen. Dat is ook bij regen en modder gewoon erg prettig!

De sneeuw is hier ook heel hoog en helaas blijkt het even later ook nog een eng steil paadje te zijn. Maar we doen voorzichtig en we komen er wel.

klik voor groot

Woef vindt het helemaal leuk en heeft echt nergens last van. Ze rent op en neer en graaft met haar kopje door de sneeuw. Ze snuffelt in alle gangetjes en holen en ziet er dan zo uit….

klik voor groot

Na ruim 8,5 km staan we weer bij het hotel. Dat was een hele fraaie hike waar we echt van genoten hebben. Nu gauw omkleden, broodjes halen en dan op pad naar huis! Jammer dat het er weer op zit maar wat hebben we enorm geluk gehad met het weer. Eerst mooie herfstkleuren en daarna sneeuw. We hebben overigens meer dan 100 km hier afgelegd dus dat is niet slecht. Op naar een volgend avontuur maar weer!

klik voor groot

gegevens:

* 8,5 km
* 0 graden, sneeuw

november 146 km – 2016 totaal 3.551 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 290 km
pure flow – 454 km

Vandaag ligt er weer meer sneeuw dan gisteren. Het is prachtig en we genieten volop. Woef trouwens ook want die vindt de sneeuw wel leuk! Het lijkt nog wel OK qua fietsen en hardlopen dus we gaan vol goede moed en zin op pad voor een nieuw rondje. Tot onze verrassing hebben we ontdekt dat het naar Winterberg maar 12 km is door het bos. Dat is met de auto een stuk verder. Toen we eens op de kaart keken, ontdekten we dat we de route ook iets konden inkorten. We hadden al gehoord dat de weg naar Winterberg aardig op en neer zou lopen qua hoogteprofiel dus we doen het even rustig aan en kiezen voor een iets kortere route vandaag. We hebben dus een route gemaakt van 18 a 19 km en dat lijkt ons prima voor deze ochtend met deze sneeuw. De route staat in de navigatie op de fiets dus we kunnen op pad zonder al teveel op de kaart te hoeven kijken en de weg zou een redelijk groot pad moeten zijn dus dat leek allemaal veelbelovend. Ik ga eerst even de voetjes van woef insmeren vanwege de sneeuw en S. gaat de fiets pakken.

klik voor groot

Daarna gaan we weer richting de parkeerplaats voor de start. Even klimmen en vandaag weer meer sneeuw dan gisteren.

klik voor groot

We lopen aanvankelijk een stukje van de rode route die we al eerder deden. Maar met sneeuw ziet het er allemaal anders uit natuurlijk. De klim is eigenlijk prima te doen en al snel zijn we weer boven.

klik voor groot

Na 4,5 km moeten we even een smaller paadje nemen dat ons naar de nieuwe route zal leiden. Daar ligt al best veel sneeuw en het is even ploegen, ook met de fiets. Maar wat een feest!

klik voor groot

Het pad daarna is weer wat breder en beter toegankelijk maar we merken duidelijk dat we al een stuk hoger zijn dan bij de start. Er ligt veel sneeuw op de bomen en het is erg fraai. Het klimmen valt niet helemaal mee maar ik loop redelijk makkelijk naar boven en ook S. komt boven met zijn fietsje.

klik voor groot

We kijken af en toe op de bordjes onderweg en daar staat ook de hoogte op. We zijn nu rond de 650 meter, dus 100 meter lager dan op de Bollerberg waar we gisteren zoveel plezier hadden met de sneeuw. Daar zal nu wel helemaal veel sneeuw zijn! We zien ook Winterberg staan en zien dat het maar 5 km is vanaf het punt waar wij weer omkeren. Maar we besluiten dat niet te doen. Dat is wel een erg groot extra lusje dan! We lopen even verder naar het Franzosenkreuz am Alten Weg en even later zijn we bij de splitsing waar wij rechtsaf slaan weer terug naar Hesborn.

klik voor groot

De weg is een beetje glad omdat er kennelijk een vrachtwagen (voor de bomenkap) overheen is gereden. dat loopt niet ideaal maar vooruit maar. Mooi is het gelukkig wel en voor de fiets is het ook goed te doen. We zijn verrast dat deze Schwalbe Marathon banden het toch redelijk goed doen op dit terrein.

klik voor groot

Veel te vroeg naar ons zin zijn we weer bij de parkeerplaats. Gaan we nog naar de Bollerberg? Een ander rondje? We slaan weer rechtsaf en maken een ander lusje. Het is te mooi om nu al te stoppen. Ik kan de hele dag wel blijven lopen trouwens.

klik voor groot

Natuurlijk maken we weer wat foto’s van woef en van ons samen. Altijd leuk. Vormen waf en ik geen mooi stel zo samen in het geel? Valt wel op in de sneeuw. Toch denk ik dat de Cloudchaser beter zit omdat deze tankie toch een beetje gaat hangen bij haar buik als het nat wordt aan de buitenkant. Dat betekent dat ze dan koud wordt. Met de cloudchaser blijft ze lekker warm.

klik voor groot

Na het lusje komen we weer op de bekende weg richting de parkeerplaats. Jammer maar helaas. Wafje moet ook eten dus we gaan toch maar weer terug. Inmiddels is het ook wel vrij mistig geworden.

klik voor groot

De fiets ziet er toch wel bijzonder uit met die sneeuwplakken overal. Dat fietsje heeft thuis wel wat onderhoud nodig denk ik en de remblokken slijten ook razendsnel natuurlijk.

klik voor groot

Na 19 km staan we weer bij het hotel. Misschien kunnen we vanmiddag nog een rondje lopen of eventueel wandelen met de stokken (dat deden we dus ook en dat verslag staat onder het kaartje). Als we hier nog een keer komen, gaan we zeker naar Winterberg lopen. We zouden dan zelfs het zo kunnen plannen dat we daar lunchen en waf eten geven en daarna weer verder of terug gaan! Ook is het wel handig om de volgende keer de mooie wandelkaart die ik jaren geleden kocht mee te nemen…..

klik voor groot

gegevens:

* 19 km
* 0 graden, sneeuw

ronde 2: 6 km

Vanmorgen hebben we ruim 19 km gelopen richting Winterberg. S. heeft niet zoveel zin om te fietsen en daarom gaan we eens met de poles op pad. Vanmorgen stond in het hotelkrantje dat je stokken kunt lenen bij de balie dus dat gaan we doen. Ik bracht mijn eigen stokken al mee dus 1 paar is genoeg. Het zijn verstelbare stokken dus we kunnen mooi eens kijken welke hoogte geschikt is voor S. We denken 120 cm omdat we dat al eerder probeerden.

Vol goede zin gaan we op pad. Inmiddels heeft het weer gesneeuwd dus dat is leuk. We willen naar de Bollerberg toren klimmen via een andere route waar we vorig jaar niet naar beneden durfden met de fiets. Nu willen we dat wel eens omhoog klauteren omdat dat de snelste weg is naar de toren en het ook wel erg mooi is nu met de sneeuw. Ik ben benieuwd hoe zwaar het zal zijn!

Eerst maar richting de parkeerplaats en ook dat steken we af via een offroad stukje. Helaas blijkt de camera te zijn meegenomen zonder geheugen kaart maar kunnen we gelukkig wel met mijn telefoon wat foto’s nemen van ons tripje.

klik voor groot

Na de parkeerplaats klauteren we de steile heuvel op.

klik voor groot

Het stukje klimmen valt eigenlijk best mee en hoewel we ons best moeten inspannen, zijn we redelijk snel boven. Daar slaan we rechtsaf over een prima pad waar veel sneeuw ligt. Als het goed is, kunnen we straks via een heel smal pad (volgens de kaart) rechtstreeks naar boven klauteren.

klik voor groot

We kunnen inderdaad het paadje vinden en we klauteren naar boven. Er is natuurlijk niemand geweest en de sneeuw ligt echt best hoog. Het is wel een avontuur en we vinden het echt leuk om te doen op deze manier.

klik voor groot

Het is zo mistig dat we de toren helemaal niet kunnen zien bij onze klim maar ineens zijn we op de top. We zien helemaal niets qua uitzicht maar de hoeveelheid sneeuw en de stilte maakt het prachtig. We blijven even staan luisteren naar de stilte en lopen daarna het pad weer naar beneden vanaf de toren.

klik voor groot

Inmiddels begint het ook echt te schemeren en foto’s maken komt er verder niet meer van. We lopen terug over een pad dat we kennen en eerder liepen en fietsten. Ik ben benieuwd of we straks alsnog onze hoofdlampjes nodig hebben of dat de sneeuw genoeg reflectie geeft. Ik schat in dat we net op tijd het bos uit zijn qua licht en anders is het ook niet erg omdat we natuurlijk goed voorbereid (en dus met licht) zijn vertrokken.

Na ruim 6,5 km staan we weer bij het hotel. Dat was een leuk avontuur en met de poles lopen was ook weer erg leuk. Dat gaan we nog eens doen!

klik voor groot

gegevens:

* 6 km
* 0 graden, sneeuw

november 138 km – 2016 totaal 3.543 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 282 km
pure flow – 454 km

Gisteren lag er een prachtig laagje poedersneeuw in de ochtend dat helaas in de middag alweer grotendeels verdwenen was. Maar de natuur zou de natuur niet zijn om ons vandaag weer te verrassen. Als we naar buiten kijken, zien we dat het wederom gesneeuwd heeft. Er ligt net iets meer dan de vorige ochtend. Misschien blijft dat wel langer liggen! We zijn dus reuze benieuwd naar de route(s) en gaan na het ontbijt snel op pad. Ik had eigenlijk ook een route in Dreislar getekend, maar omdat die route lager ligt, willen we toch weer de bossen in om te kijken naar de sneeuw! Wafje krijgt de cloudchaser aan en we gaan gauw weg.

klik voor groot

Terwijl we naar de parkeerplaats lopen als warming up, zien we hertjes door het veld naast ons springen. Een prachtig gezicht zo met de sneeuw. Het is overigens verder gewoon droog weer op een heel klein motsneeuwtje na. Ook is het niet erg mistig vandaag dus we zien ook nog wat in de dalen. De mistflarden maken het eigenlijk extra mooi. Het is fijn dat de weg hier naar boven al schoon gereden is door enkele auto’s. De bomen geven ook nog warmte af dus het is hier prima beloopbaar allemaal. We zijn benieuwd naar het bos!

klik voor groot

Er ligt duidelijk meer sneeuw in het bos dan gisteren. Toen lag er in het begin deel weinig maar nu ligt hier ook al een laagje. Wat is het mooi en wat is het lekker weer! Ik heb al snel mijn jasje uit en loop weer met mijn shirtje met sleeves en donsjackje. Dat loopt het fijnste met dit mooie weer. Ik heb wel handschoenen aan overigens. Het lopen gaat prima, het voelt allemaal zo fijn en schoon qua ademhaling.

klik voor groot

Op het stukje langs de bosrand maken we weer foto’s. Veel te veel natuurlijk maar hoe vaak loop je hier nou en hoe vaak nou met sneeuw? Ik vind het prachtig en sta gewoon even stil om me heen te kijken. Wat is het prachtig en vredig.

klik voor groot

Als we weer verder lopen, zien we de vliegenzwammen weer staan. Deze keer verder bedekt door de sneeuw maar ze houden het nog vol zo te zien met de sneeuw op hun dakje.

klik voor groot

Mijn schoenen doen het overigens prima hier in de sneeuw. Modder, natte stenen, bladeren en sneeuw. Inmiddels dus al van alles geprobeerd en dat bevalt goed. De natte bladeren van een paar dagen geleden was natuurlijk ook een nieuwe ervaring met deze schoenen, want dat heb ik nooit gehad in de UK als ik daar in de winter was. Wel modder en natte stenen. Maar dit bevalt prima zo.

klik voor groot

Na de bosrand gaan we weer steil omhoog rechtsaf. Daar lag gisteren best een laagje sneeuw dus we zijn benieuwd hoe dat nu is. Erg origineel zijn we momenteel niet met de routes maar het is zo mooi dat we gewoon willen zien hoe het vandaag is.

klik voor groot

We slaan weer rechtsaf en komen weer uit op het brede pad. Dat is mooi schoon en daar kunnen we goed lopen en fietsen. Ondertussen bedenk ik waar we nu naartoe zullen lopen. Misschien naar de Bollerbergturm waar we uitzicht zullen hebben en waar zeker meer sneeuw zal liggen. De turm ligt immers op 780 mtr hoogte en de klim zal zeker de moeite waard zijn denken we.

klik voor groot

Als we weer bij de parkeerplaats uitkomen, besluiten we het te doen. De klim naar de Bollerberg(turm). Dat zal niet meevallen en we besluiten gewoon even ieder onze eigen weg te kiezen. Ik denk dat ik het wel zal redden maar met de fiets lijkt me dat uitgesloten. Veel te steil. Ik hoop alleen dat de weg niet al te glad zal zijn maar we doen gewoon voorzichtig. We slaan dus linksaf en starten de klim….

klik voor groot

Rechts van me ligt het dal en gelukkig hebben we uitzicht en kunnen we genieten van de sneeuw op de daken en de bomen. Het klimmen gaat mij prima af. Ik ben helemaal verrast dat ik zo makkelijk naar boven loop. Ik loop langs het pad waar we vorig jaar in zijn geslagen maar niet meer naar beneden konden (wilden bedoel ik) omdat het te steil was. Nu loop ik gewoon door en klim verder. Op een gegeven moment is de eerste klim voorbij en staat er een bankje met een fraai uitzicht. Uitdaging of niet, ik stop toch even om een foto te maken en te kijken of S. nog OK is op zijn fietsje. Dat ik deze klim al zo makkelijk en bijna fluitend kon doen is al helemaal super natuurlijk. Ik kan ook makkelijk verder maar die foto wil ik toch hebben.

klik voor groot

Na de korte stop bij het mooie uitzicht gaan we weer verder. Dat valt aanvankelijk even niet mee want dat stoppen zo in een forse klim is niet prettig. Maar het gaat goed en al snel ben ik weer in mijn ritme. Nu even door tot het einde dan maar! Langzamerhand komt er ook sneeuw op de weg en ik let dus goed op. S. maakt daar nog een foto van als hij op dat punt aankomt.

klik voor groot

Ik ben inmiddels bijna bij de turm aangekomen op het hoogste punt. Het lopen is niet overal even makkelijk meer maar omdat het verse sneeuw is, ga ik ervan uit dat er geen ijs onder het laagje ligt. Ik probeer licht en zeker te lopen zodat ik niet val en dat gaat goed. Als ik bij de top ben, hoor ik ineens woef heel raar schel blaffen. Althans dat denk ik. Het is woef toch wel? S. is toch niet gevallen met de fiets? Ik keer meteen om en loop weer naar beneden. Gelukkig komt S. daar al gewoon aanlopen met de fiets aan de hand. Niks aan de hand, wafje was kennelijk gewoon opgewonden en blij.

klik voor groot

Samen lopen we dan nu maar even naar de turm om te kijken. Hier ligt echt wel wat sneeuw! Natuurlijk moet wafje ook even poseren. En die fiets? Die verandert langzaam in een sneeuwfietsje.

klik voor groot

Als we bij de turm komen, zetten we de fiets even weg en gaan verder kijken. Ik ga straks natuurlijk even naar boven klimmen maar als ik zo eens naar de trap kijk, zal dat niet meevallen. Op alle treden ligt een laagje sneeuw.

klik voor groot

Het uitzicht is werkelijk prachtig. Onderstaande foto vind ik echt een plaatje. Sneeuw en dan verderop nog een blik in het dal. Echt geweldig. Ik ben blij dat we de klim hebben gedaan om hier even rond te kijken met dit weer.

klik voor groot

Ik ga daarna even de turm beklimmen om te kijken of het vanaf de toren ook mooi is. Ik doe voorzichtig want er ligt best wat sneeuw en vooral op die trap.

klik voor groot

S. en wafje staan beneden te wachten.

klik voor groot

Het uitzicht is niet zo fraai vanwege de mistflarden en ik ga dus weer naar beneden. Daar laten we wafje nog even spelen in de sneeuw en we maken wat foto’s.

klik voor groot

Daarna gaan we maar weer eens verder. Ik ben benieuwd naar het pad want daar zal echt wel wat liggen denk ik. Zou ik er ook kunnen hardlopen en hoe gaat dat met de fiets? Het is prachtig mooi. Hardlopen gaat prima. Verse sneeuw is ook niet al te lastig en met goede schoenen al helemaal. Ik ben blij dat ik vandaag merino sokken aanheb want er valt natuurlijk ook sneeuw van boven in de schoen en dat smelt. Mijn voeten zijn echter prima warm en aangenaam met deze sokken.

klik voor groot

Omdat ik bij de toren mijn jackje heb aangetrokken, houd ik dat hier ook maar even aan. Hoofdbandje op en handschoenen aan. Het is hier ook wel iets kouder dan in het lager gelegen gebied. Het scheelt hier toch bijna 300 meter met het hotel.

klik voor groot

Het pad is goed te doen maar ik vind het maar knap dat S. zo met die fiets uit de voeten komt hier in dit terrein. Ik ben wel blij dat er nieuwe remmen opzitten inmiddels maar de remblokken zullen wel totaal versleten zijn als we thuis komen. Weekje heuveltjes en weg!

klik voor groot

Waf vindt alles nog leuk. Ze blaft en praat veel onderweg, waarschijnlijk van de opwinding. Ik voelde al even op haar rug maar ze is lekker warm dus dat kan het niet zijn. Pootjes zien er ook prima uit dus dat gaat goed.

klik voor groot

Ook het laatste stukje is weer prachtig natuurlijk! Ik ben benieuwd hoe het morgen is. Zal alles weg zijn? Valt er meer sneeuw? Morgen zullen we het weten!

klik voor groot

Vandaag in ieder geval een geslaagde run met prachtig weer en mooie beelden. Er is genoeg sneeuw voor mooie plaatjes maar we hebben er tijdens het lopen en fietsen weinig last van tot nu toe. Ik ben tevreden dat ik zo makkelijk heb geklommen vandaag. Ook alweer een opsteker.

Na 13 km staan we weer bij het hotel. Veel te veel foto’s natuurlijk voor zo’n kort rondje maar het was zo mooi! Op naar de volgende run.

klik voor groot

gegevens:

* 13 km
* 0 graden, sneeuw

november 113 km – 2016 totaal 3.518 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 257 km
pure flow – 454 km

ronde 1: 14 km

De voorgaande dagen hebben we goed, droog weer gehad en genoten van de mooie herfstkleuren. Voor vandaag is sneeuw verwacht en als we de gordijnen opendoen, zien we een heel dun laagje op de bomen liggen. Wat een prachtig gezicht! We hopen maar dat het er nog ligt na het ontbijt dus na de ochtendwandeling met wafje en het ontbijt gaan we gauw op pad. De weg is helemaal schoon en het is echt maar een dun laagje maar toch prachtig om te zien. Vorig jaar hadden we op de laatste dag van ons verblijf ook een poederlaagje. Dat was toen een enorme verrassing en echt genieten. We klauteren eerst de klim naar de parkeerplaats bij Hohe Schlade op. Ondertussen geniet ik van de koetjes in de sneeuw en het laagje op de bomen.

klik voor groot

Na de parkeerplaats gaan we verder en we kiezen voor de blauwe route omdat dit vorig jaar ook zo mooi was met de sneeuw. We komen dan eerst langs een open stukje en klimmen daarna een stukje hoger waar misschien wel wat meer sneeuw zal liggen! Grappig genoeg ligt er bijna niks in het bos. Misschien te warm door de bomen, wie za het zeggen. Maar het open stukje is wel weer erg mooi met het dunne laagje en omdat het zo dun is, merk je er verder niets van bij het fietsen of lopen.

klik voor groot

We zien nog wat herfstkleuren door de sneeuwlaag heen en dat is echt prachtig. We nemen even de tijd voor een paar foto’s van wafje en van de sneeuw.

klik voor groot

Na het open stukje langs de bosrand gaan we weer verder. Even een klein stukje stijgen en daarna rechtsaf en even steil omhoog en door een bos stukje waar het vorig jaar zo mooi was met de sneeuw. Wie weet ligt er nu ook meer dan beneden! Dat blijkt te kloppen. De klim gaat prima en daarna sukkel ik al fijn over het sneeuwlaagje. Ook S. fietst eroverheen en dat gaat verder prima.

klik voor groot

Na het bosstukje waar wat meer sneeuw ligt, slaan we weer rechtsaf en lopen we weer op een pad waar eigenlijk geen sneeuw ligt. Alleen op de bomen ligt een prachtig dun laagje.

klik voor groot

Als we weer bij de parkeerplaats zijn, besluiten we hetzelfde rondje nog een keer te doen. Het is toch elke keer anders en het loopt prima. De grap is dat we nu tijdens dit tweede rondje ineens mooie vliegenzwammen zien staan! Zo zie je maar dat het nooit hetzelfde rondje is omdat je elke keer wat anders ziet.

klik voor groot

Het lijkt inmiddels een beetje warmer te zijn geworden en de sneeuw is op lager gelegen plekken meer regen dan sneeuw. Jammer, want met een beetje pech is alles straks weer verdwenen!

klik voor groot

Na het bosstukje lopen we alweer terug naar de parkeerplaats en vanaf daar weer terug naar het hotel. Heerlijk rondje, echt zo verfrissend qua longen. Ik hoop dat we dit vaker kunnen doen ook al hebben we dan natuurlijk misschien niet zulk lekker weer. Maar vorig jaar hebben we ook in de regen gelopen en ook dan is de lucht gewoon fijner en schoner dan hier.

klik voor groot

Na 14 km staan we weer bij het hotel. Heerlijk was het. De kamer is vrij koud geworden omdat we alle ramen open hadden vanwege dat long gedoe. De kamer wordt ook al niet meer schoongemaakt omdat de stofzuiger misschien wel teveel stof verstuift in de kamer (hebben we bedacht). We gaan broodjes eten in de kamer en S. doet alsof het heeeeeel koud is! Woef ligt heerlijk te slapen inmiddels en is toegedekt met een lekkere handdoek.

klik voor groot

klik voor groot

rondje 2: 8 km

In de namiddag gaan we op pad voor een tweede rondje omdat het vanmorgen zo heerlijk was. We nemen een hoofdlampje mee en op de fiets gaat de nieuwe Lezyne 900 lumen lamp. Daarmee zouden we het toch makkelijk moeten kunnen doen in het bos qua licht!

We lopen het korte blauwe rondje van de langlaufloipes omdat we dat kennen en goed te doen is qua stijgingsprofiel. Jammer genoeg is de meeste sneeuw alweer weg. Het loopt heerlijk en ik loop flink door. Even vliegen! In no time staan we na ruim 8 km weer bij het hotel. Wat een genot was dit, zo heerlijk opgefrist!

In de avond gaan we lekker lui een video kijken en vroeg slapen. Morgen weer een dag! Ik ben benieuwd of er morgen weer opnieuw sneeuw zal liggen. Zou wel gaaf zijn!

gegevens:

* 21 km
* 2 graden, sneeuw

november 100 km – 2016 totaal 3.505 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 244 km
pure flow – 454 km

Gisterenavond zijn we niet meer op pad gegaan. Geen idee waarom niet maar ik kreeg S. toch niet zo ver om in het donker het bos in te gaan voor een kort rondje. Maar we hadden wel een mooie route gelopen en in de middag een beetje op de midgetgolf baan gespeeld. Vandaag gaan we dan wel weer lopen natuurlijk. Na het ontbijt gaan we op pad voor het rondje H2 en H1 aan elkaar gekoppeld. Die route liepen we vorig jaar ook samen. Op deze route hebben we zowel bos als uitzicht langs de bosrand over het dal en dat is tenminste fijn afwisselend. De route staat ook op de Teasi zodat S. de route kan zien op de fiets. Eerst weer even klimmen naar de parkeerplaats en daar klimmen we verder. Aanvankelijk start ik met mijn roze Lafuma jackje maar al snel wissel ik dat voor mijn Vaude giletje. Veel te warm!

Vandaag wil ik niet alleen met shirtje lopen vanwege die longen waar ik gisteren ineens last van had. Zou het door het weer komen of toch iets op de kamer? Ik heb dus nu ook mijn arm sleeves aan. Maar bij het klimmen in het begin smolt ik al meteen in mijn jackje dus hoppekee giletje aan.

Het klimmen valt niet mee maar S. maakt zelfs foto’s van paddenstoelen onderweg. Dat is vervelend want met die fiets is het klimmen over het pad met natte stenen en bladeren al helemaal geen pretje. Ik hou op een gegeven moment mijn handschoenen ook maar in mijn hand om S. niet weer te laten stoppen. Straks zullen we rechtsaf slaan het bos in en dat is steil omhoog. Wandelen met de fiets is daar de enige optie om boven te komen.

klik voor groot

Daarna slaan we rechtsaf richting de Bollingerturm. Dat loopt en fietst ook niet makkelijk en als we daarna eindelijk op een normale weg komen langs de turm, vergeten we een foto te maken van de toren uit de verte. Deze keer klimmen we er niet heen voor een uitzichts foto zoals we de vorige keer wel deden. Maar misschien komen we er nog. S. herinnert zich de route nog goed en zegt dat we straks een rottig steil stuk over bladeren gaan krijgen. Dat blijkt te kloppen en al snel modderen we over het pad.

klik voor groot

Onder de blaadjes liggen wortels en stenen dus het gaat allemaal erg langzaam want ik heb geen zin om mijn nek te breken. Ook bedenk ik dat we volgende keer de Spot Gen 3 mee moeten nemen. Die zit normaal op mijn rugzak maar nu hangt de rugzak gewoon thuis en hebben we dus niks bij ons. Verbinding is hier niet, dus als iemand iets breekt door een stomme val, kunnen we weinig doen. De Spot moet dus een mobiel apparaat worden die vaker los mee zal gaan, ook tijdens op onze fietstochten.

We lopen verder over de blaadjes. We komen er wel! Dan komen we bij een uitzichtspunt waar we vorig jaar ook hebben gestaan. We nemen toch even de tijd om een foto van ons samen te maken. Mooi is het hier zeker en met al die kleuren al helemaal!

klik voor groot

We lopen weer verder over een goed begaanbaar pad waar een mountainbiker ons keihard voorbij komt rijden. Ja he! De weg loopt hier eindelijk een beetje naar beneden dus dat kan makkelijk!

klik voor groot

We lopen daarna weer langs de bosrand langs weilanden. Het uitzicht is mooi en we lopen richting het dorp terug. Het zonnetje laat zich weer even zien.

klik voor groot

De kleuren zijn fantastisch onderweg. We komen door het dorp en lopen een stukje langs de weg richting de andere lus die ons straks weer richting het hotel zal brengen.

klik voor groot

Het begin van dit pad is prima begaanbaar en redelijk vlak. De weg is veel minder modderig dan vorig jaar want toen hebben we op sommige stukken enorm zitten rommelen (en schelden). We bieden wafje wat water aan hoewel het net miezert. Gek genoeg hebben we tijdens deze run een beetje miezer regen maar ook zon. Maar we hebben er eigenlijk geen last van dus dat is prima zo. Wafje wil overigens geen water en ik neem een beetje water dat lekker koud is geworden onderweg.

klik voor groot

Rechts van ons zien we de Bollingerturm liggen. Wat een eind lijkt dat zo! Inmiddels zijn we het klimmen ook een beetje beu. Het lijkt vlak maar het is gewoon vals plat omhoog en dat over een paar kilometer. Pfffff. Zelfs in 2011 vond ik het na 14 km welletjes herinner ik me uit de verslagen. Dit jaar overigens aanzienlijk minder modder! We hobbelen door en zien weer de stoel van de meubelmakerij in Liesen links van ons in de verte. Raar ding!

klik voor groot

We zijn nu vlakbij de weg die we gaan oversteken voor het laatste stukje. Ineens zien we rechts van ons mooie blauwe en witte bloemetjes. Grappig zo in november!

klik voor groot

Nog een stukje door en dan steken we de weg over. Wafje moet even aan de riem. Daarna lopen we alweer langs de achterkant van Barbet waar velgen gemaakt worden. Eigenlijk zouden we daar achterlangs moeten lopen maar vorig jaar merkten we al dat dat was afgesloten en moesten we dwars over het veld naar de weg.

klik voor groot

Al snel lopen we over de weg en hebben we uizicht over Hesborn. Echt fraai maar het is erg zwaar omdat de weg zo lekker omhoog loopt. Inmiddels hebben we wel een beetje genoeg van al het klimmen eigenlijk! Het uitzicht met de rode en gele kleuren is gelukkig wel erg ontzettend mooi. Herfst is toch een geweldig mooi seizoen met al die kleurtjes. Langzaam schiet onze route op, en het einde is in zicht.

klik voor groot

We lopen weer langs het kinderliftje aan de bovenkant. Dat zal nu het hoogste punt zijn dus straks gaan we weer naar beneden. Eindelijk dan!

klik voor groot

We hobbelen verder, lekker naar beneden, naar het dorp en langs het andere hotel. Na 18 km staan we weer voor de deur. Even wafje afdrogen en schoonmaken en de fiets wegzetten. Op naar de volgende run.

klik voor groot

gegevens:

* 18 km
* 5 graden

november 78 km – 2016 totaal 3.483 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 222 km
pure flow – 454 km

Vandaag dag 2 van bootcamp in het Sauerland. Gisteren hebben we onderweg naar dit hotel een mooie run gedaan rond de Mohnesee bij Werl. We hadden toen mooi weer en ook vandaag is het weer ons gunstig gezind. Het is droog en er staat wederom geen wind!

Na ons (karige) ontbijt gaan we op pad voor onze run. We gaan op pad en kiezen een van de langlaufroutes, waarbij we kunnen kiezen uit 5, 10 of 15 km plus heen en weer naar hotel (3 kilometer). Aanvankelijk willen we de zwarte route nemen (18 km) maar omdat we denken dat we ook in de avond nog gaan lopen, nemen we de rode route (13 km).

klik voor groot

Het is prachtig weer en mijn jasje is al snel uit. Het uitzicht is mooi en er zijn veel meer kleuren aan de bomen dan vorig jaar toen het al kaler was. We waren ook twee weken later maar toch. Erg fraai en we genieten er volop van. Eigenlijk heb ik het ook niet zo mooi gezien in 2010 en 2011 toen ik hier in dezelfde periode was.

klik voor groot

S. heeft zijn oranje Nike softshell aan. Gelukkig kochten we in de loop van de tijd een aantal goede kledingstukken voor onderweg dus we kunnen ons makkelijk aanpassen aan de weersomstandigheden.

klik voor groot

We doen de warming up richting Hohe Schlade bij de parkeerplaats waar de routes starten. Dat is al vermoeiend genoeg want de weg loopt vrij steil omhoog. Maar we komen er wel! Bij het bord met de routes maken we nogmaals een keuze voor de route voor vandaag. Altijd weer een beetje twijfel. Ik wil de hele dag wel lopen maar dat kan nu eenmaal niet. Het is een beetje mistig maar het uitzicht is nog steeds fraai. We kiezen voor zwart en lopen door. Maar bij de splitsing met rood kiezen we toch voor de rode route omdat we vanavond nog een keer gaan lopen.

klik voor groot

Dat valt helemaal niet mee want het is aardig steil. Maar het is goed te weten dat de laatste paar kilometers weer lekker naar beneden zullen gaan!
We komen weinig mensen tegen en dat is op zich wel opvallend. Lekker rustig overigens!

klik voor groot

Het stukje naar beneden loopt weer prima en al snel lopen we weer langs de skihut met de kinderlift. Vreemd genoeg hangt er in de middag ineens een skilift daar. Op onderstaande foto van de ochtend is te zien dat de lift er nog niet hing tegen het middag uur.

klik voor groot

Na 13 km staan we weer bij het hotel. Fijn rondje met prachtig weer! Helaas slaan mijn longen totaal dicht als we op de kamer zijn. Van mijn middagdutje komt dus niks want ik piep en heb het benauwd. Er is dus iets op de kamer! Dat is eeuwen geleden en ik baal als een stekker. Ik spit mijn koffer door op zoek naar een puffer en vind er uiteindelijk eentje in mijn rugzak gelukkig. We ontvluchten de kamer en gaan naar de midgetgolfbaan. Even buiten! Daar gaat het al meteen weer goed gelukkig.

klik voor groot

Op de kamer halen we de meeste hondenspullen weg en ook het dekbed met veren wordt verwisseld voor een synthetisch dekbed. Bummer maar nu eerst eens kijken of het verder weg zal blijven de komende dagen.

Jammer genoeg zijn we te lui om in de avond nog een rondje te doen dus morgen weer op pad.

klik voor groot

gegevens:

* 13 km
* 5 graden

november 60 km – 2016 totaal 3.465 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 204 km
pure flow – 454 km