Vandaag ga ik weer op pad voor een rondje. Het is nog steeds grijs en grauw maar het lijkt toch wat te gaan opknappen. Het kan me ook niet veel schelen want het is gewoon heerlijk buiten. Ik besluit om toch weer hetzelfde rondje te doen als gisteren. Gewoon lekker rond de zendmast. Lopen, genieten van het bos met zijn eigen geluiden en geuren. Geen gedoe met klimmen en andere ellende en zelf makkelijk bepalen hoeveel kilometer we op pad zijn. Het loopt eigenlijk best aardig. Bij het eerste rondje zie ik achter me ineens de ‘gestoorde’ vrouw aankomen. Ze gilt nog niet dus waarschijnlijk gebruikt ze – net als de vorige keer dat ik haar tegen kwam – haar medicijnen. Ze loopt me voorbij en ik herken haar niet eens goed want ze is dik ingepakt. Ik loop nog gewoon in mijn korte skort en shirtje maar zij draagt een lange broek met jack. Ik krijg het er warm van. Verderop kom ik haar weer tegen en dan stopt ze. ‘Ik herkende je net niet’ zei ze. We raken even aan de praat en ik hoor weer de verhalen over de marathons en al haar successen. Ik ben nog steeds benieuwd of het nou echt zo is. Na een poosje ga ik weer verder. Wat is het toch apart dat we eigenlijk gewoon een vat met hormonen en wat electrische reacties zijn. Ik heb haar al heel wat keren meegemaakt als schreeuwende en wat angstaanjagende vrouw en de laatste paar keer gewoon als normale vrouw waar je mee kunt praten. Eigenlijk niet ze er niet eens gek uit zag ik vandaag.

Al nadenkend lopen we verder. Ik loop nog een rondje en daarna nog een rondje. Ik krijg er maar geen genoeg van. Elke keer zie ik toch echt weer wat anders en woef heeft het ook leuk. Vanmiddag rijden we weer naar huis dus na 12 km is het welletjes voor vandaag. Inmiddels schijnt het zonnetje ook weer en ziet het er vriendelijker uit. Op naar een volgende run.

klik voor groot

gegevens:

* 12 km
* 10 graden

oktober 52 km – 2017 totaal 2.252 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 145 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 776 km
hoka mafate speed – 881 km

Vrijdag had ik examen en was ik daarna onwijs moe, gisteren waren we de hele middag aan het zoeken naar spullen voor het nieuwe huis in Aken. Maar vandaag vertrek ik voor mijn eerste rondje met woef meteen voor een runnetje in het bos. Het regent maar dat kan me niet schelen. Ik heb 1 setje kleding bij me en dat trek ik dus aan. De temperatuur is nog prima dus ik vertrek gewoon in het kort en zet mijn petje op tegen de regen.

Woef is ook fit en blij en rent voor me uit. Ik kies vandaag heel suf voor een paar rondjes die redelijk vlak zijn om te lopen. Ik wil gewoon lekker lopen en genieten van de bomen en niet uitgeput raken door het klimmen hier. Na ruim 12 km sta ik weer voor de deur.

klik voor groot

gegevens:

* 12 km
* 10 graden

oktober 40 km – 2017 totaal 2.240 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 145 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 764 km
hoka mafate speed – 881 km

Gisteren liep ik hier al een kort rondje met woefje en vandaag lukt het me ook om een kort rondje te lopen. Helaas echt erg kort want ik vertrek meteen in de vroege ochtend voor mijn runnetje met woef. Ik merk dat ik moe ben en zware benen heb. Het loopt eigenlijk voor geen meter maar het is prettig om even buiten te zijn. Maar ik ben ook aan het nadenken over alles wat er nu gebeurt en hoe het verder moet en zal gaan met mijn vader. Allemaal niet leuk. Ik denk aanvankelijk dat ik een nieuwe route loop en dat blijkt deels waar te zijn.

klik voor groot

Ik loop eerst door het parkje en neem daarna een pad dat ik niet echt ken en normaal niet loop. Ik heb geen idee waar ik uit zal komen maar de richting voelt goed. Tot mijn verrassing kom ik weer bij de zendmast uit.

klik voor groot

Eigenlijk prima want nu weet ik waar ik ben en hoe lang mijn rondje kan worden en hoe lang het duurt. Ik loop een rondje en zigzag daarna offroad tussen de bomen door. Omdat ik blijkbaar moe ben, mijn voeten niet goed optil en niet oplet waar ik loop, val ik over een boomwortel. Voor je gevoel val je dan heel langzaam als in slow motion terwijl je je best doet om in evenwicht te blijven wat dus niet lukt. Ik zag de bramenstruiken ook dichterbij komen. Stom gedoe. Mijn bril blijft keurig op mijn hoofd zitten en ik val met uitgestrekte armen in de struiken. Gelukkig niet zo teveel schade en ik loop daarna weer verder en ga ook richting huis. Best lekker om even buiten te zijn weer. De temperatuur is prima en het is droog gebleven. Op naar de volgende run. Deze maand lijkt een all time low te worden door allerlei omstandigheden. Als ik daar nou ook lekker uitgerust van zou worden, zou het tot daar aan toe zijn maar dat zit er helaas dus ook even niet in.

gegevens:

* 8,5 km
* 13 graden

mei 99 km – 2017 totaal 1.303 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 34 km
hoka clifton 3 – 430 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 717 km
pure flow – 454 km

Eergisteren liep ik in de middag nog heel vredig een 16 km rondje met woef en in de avond werd ik ineens gebeld dat mijn vader met spoed was opgenomen. Dat betekende dus dat ik laat in de avond nog naar Duitsland reed. Gisteren kwam er natuurlijk niets van lopen maar vandaag ga ik tussen de ziekenhuis bezoeken toch even op pad voor een rondje. Al dat zitten is natuurlijk helemaal niets voor mijn lichaam en het kan nu wel even. Ik had bij het snelle inpakken van mijn spullen gelukkig wel een paar schoenen in de auto gesmeten en in mijn koffer wat renkleding gepropt. Je weet maar nooit! Omdat het warm is qua temperatuur loop ik voor het eerst in korte broek en korte mouwen shirt. Wafje wilde gelukkig ook wel even mee dus samen op pad! Ik nam een nieuwe route en dat bleek best aardig in het begin. Een mooi pad en een aardig stukje over een deels verharde weg met mooie uitzichten.

klik voor groot

Uiteindelijk kwam ik weer op de weg die zo lekker omhoog loopt en liep ik daarna weer in het bekende bos. Op weg naar het bos liep ik ook langs een uitzichtspunt waar je in de verte het ziekenhuis ziet liggen. Een akelig groot gebouw met rare buizen aan de buitenzijde. Daar ligt mijn vader dus nu. Gek idee.

klik voor groot

Ook op een van de lastigste stukjes van het bos maar dat mocht de pret niet drukken. Het ging eigenlijk wel aardig en ik kwam overal tegenop tot mijn verrassing.
Zelfs de steilste klim die ik eigenlijk nooit doe, liep ik helemaal tot boven aan toe. Wel met wat gehijg moet ik toegeven maar het loopt aan het einde dan ook bijna vertikaal omhoog. Wafje vond alles prima zolang ze maar een slokje water kreeg.

klik voor groot

Ik had natuurlijk niet onbeperkt tijd dus het was maar een kort rondje. Na 11 kilometer stonden we weer voor de deur. Misschien kan ik morgen nog een kort rondje lopen. Afwachten maar.

gegevens:

* 11 km
* 13 graden

mei 91 km – 2017 totaal 1.295 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 34 km
hoka clifton 3 – 421 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 717 km
pure flow – 454 km

Gisteren heb ik samen met woef 13 km gelopen in het bos en vandaag gaan we samen op pad voor een tweede rondje. Ik ga pas morgen weer naar huis omdat ik dan nog even naar Roermond kan voor een zakmes en naar Valkenswaard voor de rugzak. Aangezien woef het prima lijkt te doen, kunnen we wel voor een tweede rondje op pad. Ik heb alleen geen idee hoe lang we gaan lopen en daarom kies ik voor het rondje rond de zendmast vandaag. Het bos blijft toch mooi en ik vind het niet erg om wat rondjes te lopen hier. Dit is het enige vlakke stukje dat ik kan vinden hier (nou ja vlak..) en dat loopt ook wel even lekker na de route van gisteren. Ik liep ooit een hele lange training hier op dit stukje en dat beviel prima. Ik kan het op deze manier net zo lang of kort maken als ik zelf wil.

Onderweg zie ik een prachtige slak met huisje. Die zie ik niet zo veel want hier in de buurt lopen meestal die slakken zonder huisje. Vaak in grote getalen zodat je nog moet opletten waar je loopt ook! Deze was prachtig en ik ben toch even gestopt voor een foto.

klik voor groot

Ik loop een paar rondjes maar makkelijk gaat het niet. Ik heb enorm last van mijn buik, waarschijnlijk omdat we vanmiddag lekker gegeten hebben buiten de deur. Woef lijkt er aanvankelijk ook geen zin in te hebben maar dat verandert snel als ze haar behoefte gedaan heeft. Ik zet tijdens de run wel vier keer mijn petje op en af omdat het regent en dan weer droog en warm is. Het is echt raar weer. Gaandeweg wordt het bij mij ook beter en loopt het makkelijker. Ik denk dat ruim 10 km voor vandaag wel genoeg is en na het vierde rondje loop ik nog een half rondje offroad en daarna gaan we terug.

Ik zie twee hardlopers aankomen met een grote hond en aangezien ik al vermoed dat de hond voor mijn voeten gaat lopen omdat hij bij waf komt kijken, stop ik mijn run. Inderdaad loopt de hond voor mijn voeten omdat hij niet aan de knie blijft lopen bij de heren. Waf is bang voor de hond die erg wild is en samen zwalken ze over de weg waardoor de honden voor de andere lopers uitkomen. Een van de mannen loopt keihard tegen/door woef aan die gilt van de pijn. Nu ben ik dus echt pissig en ik roep naar de mannen die aanvankelijk gewoon doorlopen. Ruziemaken in het Duits kan ik ook prima. Het grappige is dat de mannen vonden dat ze totaal niets verkeerd deden. Ook een ‘sorry’ kon er niet van af. Als ze nou gewoon gezegd hadden ‘vervelend’ ofzoiets dan was voor mij de kous af geweest. Nu kregen we een hele discussie. Als zij nou eens hun hond zouden leren gewoon aan de knie te blijven en niet op alles af te rennen. Ik hoop maar dat waf nu geen last heeft van haar rug. Daar ben ik altijd zo voorzichtig mee en nou dit weer. Eikels.

Na dit voorval hobbelen we weer door en ik probeer het maar uit mijn hoofd te zetten. Na ruim 11 km staan we weer voor de deur. Op zich twee aardige rondjes maar dat kan beter qua gevoel.

gegevens:

* 11 km
* 10 graden

mei 24 km – 2017 totaal 1.228 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 34 km
hoka clifton 3 – 355 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 717 km
pure flow – 454 km

Vandaag ga ik een stukje lopen in het bos in Aken. Jammer genoeg had ik niet zoveel tijd daarvoor als ik hoopte want ik moest ineens rond 17 uur thuis zijn en dat wist ik dus niet. dat was dubbel lastig omdat ik niet meer precies de afstanden wist van de rondjes die ik er al eens gelopen had. Het enige dat ik zeker wist, is dat het nogal heuvelachtig is daar en dat dat dus veel tijd kost. Maar ik ga vol goede zin op pad. Het is raar weer. Niet al te koud maar wel af en toe met harde regen. Ik hoop er dus maar het beste van en neem mijn petje mee voor de zekerheid. Ik loop eerst het heuveltje op en sla daarna rechtsaf richting het spoor. Tot mijn verrassing kan ik overal tegenop lopen en dat is wel fijn om te merken eigenlijk.

klik voor groot

Ik loop weer via het rare paadje langs de grens richting het drielandenpunt. Dat is altijd wel een mooie route hoewel het nu door de regen erg glad is vanwege de natte boomwortels. Maar ik ga rustig door en al snel ben ik bij het drielandenpunt. Het is inmiddels mei en de toren is geopend. Maar het is nog steeds een troosteloze bende daar. Wat een treurnis. Overigens zijn er vandaag best wat mensen die komen kijken maar wat je daar nu moet doen, is mij een raadsel. Ik maak een fotootje van woef bij het hoogste punt van Nederland en daarna van het echte drielandenpunt waar vandaag eindelijk wel eens de vlaggen wapperen.

klik voor groot

Daarna kies ik voor de weg richting Belgie en dat is een mooi op en neertje om even te oefenen. Het gaat eigenlijk heel goed maar ik twijfel een beetje over de route. Hoe lang is dit ook alweer en ben ik straks dan niet te laat terug? Ik stop enkele keren om op de kaart te kijken ende juiste richting aan te houden.

klik voor groot

Ik herken alles daar natuurlijk maar ik weet simpelweg de afstanden niet meer precies. Ik hobbel rustig door en schat in dat ik het niet ga halen. Wafje krijgt ook nog water en ook dat kost weer tijd. Overigens wil ze helemaal geen water op dit rondje maar ze krijgt het natuurlijk wel aangeboden. Overigens merkte ik vandaag dat ik weer eens een van de ritsen niet open krijg van de rugzak van Salomon. Dat is toch echt slecht. Eens kijken of ik nog even bij de winkel langs kan gaan. Ik snap niet dat ze daar van die slechte ritsen voor gebruiken want dit is al de tweede rugzak met dit probleem.

klik voor groot

Ik stuur maar eens een SMS naar huis dat ik te laat zal zijn. Weer tijdverlies maar het lijkt me wel zo goed om dat even te doen! Ik doe echt mijn best maar ik baal er eigenlijk van dat ik nu weer tegen de klok in aan het lopen ben. Ik klauter ergens even over een paadje omhoog om weer op de weg bij de zendmast uit te komen en vanaf daar weet ik wel ongeveer hoe ver het nog is. Het laatste stuk loopt helemaal naar beneden dus dat loopt lekker gemakkelijk.

Na ruim 13 km staan we weer voor de deur. Op zich fijn dat we toch nog een 13 km rondje hebben kunnen lopen maar ik was natuurlijk graag veel langer onderweg geweest. Er lijkt altijd wel wat te zijn de laatste tijd waardoor het allemaal anders loopt dan gepland of gehoopt. Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 13 km
* 10 graden

mei 13 km – 2017 totaal 1.217 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 34 km
hoka clifton 3 – 355 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 706 km
pure flow – 454 km

ronde 1: 13 km

Gisteren heb ik heerlijk twee rondjes kunnen lopen. Dat voelde helemaal fijn. Vandaag komt mijn moeder uit het ziekenhuis en daarom sprak ik met mijn vader af dat hij mijn moeder ging halen en dat ik meteen met wafje even op pad zou gaan. Zo gezegd zo gedaan en in alle vroegte vertrekken waf en ik voor ons rondje. Het miezert en het is koud. Maar waf moet toch uit dus we gaan echt op pad. Ik kies vandaag voor hetzelfde rondje als gisteren. Even omhoog en twee rondjes rond de zendmast waar het een beetje vlak is. Daarna toch het lusje door Belgie en vandaag weet ik natuurlijk dat ik niet te ver moet lopen. Ik snap het wel dat ik er gisteren voorbij liep, want het pad ligt vol met blaadjes en is bijna niet te zien. Maar we komen weer goed uit en lopen even later alweer rond de zendmast. Maar gisteren zag ik ineens een nieuw pad en dat wil ik wel eens proberen. Het snijdt mijn vierkantje doormidden als het ware en ziet eruit als een spannend paadje in plaats van het brede pad waar ik normaal loop. Ik probeer eerst de ene helft en dat loopt leuk. Daarna slinger ik weer naar de andere kant om vanaf het brede pad weer het andere stukje te ontdekken. In de verte hoor ik echter geschreeuw. Oh nee. Komt daar ‘de gek’ weer aan? Ik schrok me de eerste keer kapot toen ik die vrouw tegenkwam. Maar als ze dichterbij komt, probeert ze de hond te aaien en we komen dus tot stilstand. Ze praat tegen me! Normaal schreeuwt ze en doet ze ‘eng’. Misschien neemt ze weer haar medicatie. Ze blijft maar praten, over hardlopen en over honden. Ik krijg allerlei verhalen te horen over marathons die ze gewonnen heeft, het prijzengeld en meer. Is dit nou de waarheid of confabulatie? Hoort dat bij haar ziektebeeld? Ik heb geen idee eigenlijk. Het miezert en terwijl ze praat, word ik best wel nat. Uiteindelijk heeft ze dat zelf ook door en loopt zij ook weer door. Ik kan mijn pad vervolgen en sla eindelijk af naar het nieuwe paadje dat ik wilde ontdekken. Het loopt prima en het is leuk. Ondertussen krijg ik een SMS dat mijn ouders weer thuis zijn. Ik ga dus ook gauw terug om bij ze te zijn en na 13 km staan we weer voor de deur.

gegevens:

* 13 km
* 3 graden

ronde 2: 7 km

Omdat mijn moeder even slaapt en mijn vader weg is, ga ik in de middag voor een tweede rondje op pad met woefje. Het is grijs en miezerig maar de temperatuur is verder goed in het bos. Ik besluit dezelfde route te lopen als vanmorgen. Een paar rondjes rond de zendmast en dan dat nieuwe pad doorsteken als extra lusje. Niet mer door Belgie want dat duurt te lang natuurlijk. Ik kies voor 1000-tjes en dat loopt prima. Mijn hartslag blijft mooi laag (126 met een max van 138) dus dat is wel bijzonder op dit traject eigenlijk. Ik heb ook het gevoel dat ik de hele dag wel zou kunnen lopen. Woefje is ook helemaal tevreden en hobbelt lekker met me mee. Ik voel me een blij mens.

Na ruim 7 km staan we weer voor de deur. Even een fijn rondje en dan toch nog 20 km gelopen vandaag. Heerlijk buiten. Op naar de volgende run.

gegevens:

* 7,5 km
* 3 graden

december 39 km – 2016 totaal 3.757 km

tracer – 70 km
rapa nui – 666 km
hoka clifton 2 – 477 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 330 km
pure flow – 454 km

ronde 1: 11 km

Gisteren ben ik in Duitsland aangekomen. Ik ben de middag bij mijn moeder geweest in het ziekenhuis en lag niet al te laat in bed. Vandaag ga ik meteen als ik opsta op pad met woefje voor een kort rondje en daarna ga ik weer richting ziekenhuis. Het is koud en een beetje grijs als we vertrekken maar het is wel lekker om even op pad te gaan. Omdat ik wel even serieus wil lopen, klauter ik eerst omhoog om daarna een vierkantje te kunnen lopen dat redelijk vlak is. Op die manier kan ik tenminste even trainen. Ik loop twee rondjes maar dat begint toch ook wat te vervelen dus ik besluit toch een extra lus te maken door belgie en sla linksaf. Waf moet daar eigenlijk aan de riem maar die bekeuring betaal ik dan wel als ik word aangehouden.

klik voor groot

Ik loop een stukje over een breed pad, sla linksaf en loop een extra lus. Het loopt allemaal prima maar op een gegeven moment zie ik klimtuig. O jee. Ik ben te ver doorgelopen en ik weet even niet precies waar ik ben. Ik was hier al eerder, dus ik weet wel ongeveer hoe ik terug moet maar ik pak toch even de kaart om te kijken. Ik neem een ruiterpad dat aardig klimt, en kom weer op het pad dat ik eigenlijk wilde nemen. Vanaf daar zal ik straks weer bij het vierkantje komen rond de zendmast waar ik aan het lopen was. Dat klopt ook en ik knoop er nog een lusje aan vast.

Omdat ik niet te laat bij mijn moeder wil zijn, is het helaas een kort rondje en ook een beetje ‘op de tijd’. Ik besluit dus terug te keren en ren de helling weer af richting mijn startpunt. Dat schiet tenminste een beetje op! Ik maak nog snel een kiekje van woef en ga naar huis.

klik voor groot

Na 11 km staan we weer voor de deur. Nu eerst naar het ziekenhuis!

gegevens:

* 11 km
* 2 graden

ronde 2: 7 km

Vanmorgen liep ik 11 km met wafje en dat was heerlijk. Ik ben de hele ochtend verder bij mijn moeder geweest en als ik om 14 uur thuis kom om woefje uit te laten, besluit ik mijn renkleding weer aan te trekken voor een kort rondje. Even lekker de spiertjes losmaken en even buiten scharrelen!

Het miezert een beetje maar het is eigenlijk best aangenaam buiten. Ik heb mijn Nike primaloft gilet aan en dat kan wel wat hebben en is ook lekker warm. Wafje vindt het ook allemaal fijn en rent met me mee. Ik neem een andere route dan vanmorgen en klim eerst omhoog.

klik voor groot

Daarna twijfel ik even waar ik heen zal gaan maar ik besluit even een klim te nemen en daarna door te gaan langs het ‘smokkelpad’ langs de grens. Als ik me niet vergis kom ik dan redelijk snel bij het drielanden punt uit. Daar kan ik even kijken en terugkeren via de brede weg door belgie. Dat is een mooi rondje maar ik heb geen idee hoe ver het eigenlijk is.

Al snel ligt de klim achter me en sla ik rechtsaf richting smokkelpad. Daar staan grensstenen en ook een oud draaipoortje. Een echte grens maar niet heus.

klik voor groot

Wafje zit al in Nederland als ik nog Duitsland een stukje door moet. Achter me ligt een heel vervelend pad steil omhoog waar ik ooit als klimgeit omhoog ben geklauterd. Nu zal ik een ander pad nemen dat niet al te erg klimt maar wel echt offroad is.

klik voor groot

Ik hobbel over het pad en let op de wortels. Voordat ik er erg in heb, loop ik al bijna bij het drielandenpunt. Even langs het memorial en daarna door naar Vaals en het hoogste punt. Jammer genoeg hangen er geen vlaggen bij het drielanden punt en ook staan er wat mensen dus ik maak verder geen foto daar. Wel even bij het hoogste punt van Nederland dan maar en daarna rennen we gauw weer terug naar Belgie. Toch een gek idee dat ik dus door Duitsland liep, nu in Nederland ben en straks via Belgie weer terug zal gaan.

klik voor groot

Alles rond het drielandenpunt ziet er treurig uit vandaag. Alles is gesloten en kil. Gauw terug! Het pad door Belgie loopt heerlijk en al snel hobbelen we weer richting Duitsland. Net een lekker rondje van 7 km gelopen. Wel met wat klimwerk maar prima gelopen en niet moe. Wafje is ook happy en kan er weer even tegen.

Ik ga gauw koken en daarna weer naar mijn moeder. Vandaag toch lekker 19 km weggetrippeld.

gegevens:

* 7 km
* 3 graden

december 19 km – 2016 totaal 3.737 km

tracer – 70 km
rapa nui – 666 km
hoka clifton 2 – 477 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 310 km
pure flow – 454 km

Vandaag is het helaas alweer de laatste dag dat we in het Sauerland zullen zijn. We willen niet al te laat vertrekken maar we gaan natuurlijk nog wel op pad voor een rondje. Maar als we de gordijnen opentrekken, zien we dat het nu pas echt flink gesneeuwd heeft, bovenop het laagje dat van gisteren was blijven liggen. Dat levert misschien dat toch wel problemen op nu met de fiets. Qua lopen gaat het misschien nog wel maar met die fiets? We gaan het toch proberen en na het afrekenen gaan we op weg om de fiets te pakken. Inmiddels is de weg voor het hotel wel schoongemaakt maar ik zie verderop dat er echt een dikke laag sneeuw op de weg en de paden ligt.

klik voor groot

Het begin valt eigenlijk al helemaal niet zo mee maar moedig ploeteren we voort. We moeten toch eerst richting de parkeerplaats lopen en misschien valt het daar mee omdat het verse sneeuw is.

klik voor groot

Als we bij de koetjes komen is het werkelijk prachtig maar volgens mij wordt dit helemaal niets met de fiets vandaag en komt er dus niets van een rondje hardlopen. Wafje vindt het helemaal geweldig.

klik voor groot

We besluiten terug te keren want ik heb zo’n vermoeden dat wanneer we helemaal door gaan tot de parkeerplaats en het uiteindelijk toch niets blijkt te zijn, S. niet meer terug wil en dan weer opnieuw naar de parkeerplaats wil klimmen voor een wandeling….. We gaan dus terug, ik ga me omkleden voor een nordic walking rondje en S. gaat de fiets op het dak zetten. Dat valt nog niet eens mee want eerst moet het dak helemaal leeg worden gemaakt van de sneeuw vanwege de dakdrager die bedekt is met de sneeuw.

klik voor groot

Al snel zijn we weer klaar voor vertrek en gaan we op pad met onze stokken. S. leende weer de stokken van het hotel en ik graaf mijn eigen stokken op die inmiddels ergens ver weg onder de bagage liggen….

klik voor groot

Het is werkelijk prachtig onderweg en via het paadje lopen we via de kortere weg naar de parkeerplaats.

klik voor groot

Als we bij de parkeerplaats aankomen is het echt prachtig omdat er nog weinig mensen hebben gelopen daar. Wat een sneeuw ineens!

klik voor groot

We maken even wat foto’s en het begint ook weer verder te sneeuwen. Dat zal nog wel even doorgaan, althans zo ziet de lucht eruit! Maar van sneeuw word je eigenlijk niet nat dus we gaan verder met onze route en slaan linksaf bij de grote splitsing. We hebben hier al enkele keren gekeken maar hebben nog nooit dit pad genomen! Gelukkig hebben we een kaart zodat we kunnen zien waar we heen gaan, maar ik vermoed dat we het pad zullen nemen nu waar we hadden willen hardlopen.

klik voor groot

Het is prachtig omdat we zo het dal inkijken vanaf het pad. Het is niet erg helder maar het is erg mooi. Grappig dat je vanaf hier zo’n ander uitzicht hebt ineens. Normaal loop je eerst het bos in en nu lopen we ineens langs het bos en hebben dus een echt uitzicht de diepte in.

klik voor groot

Als we even verderop bij een bankje komen, zien we goed hoeveel sneeuw er eigenlijk ligt nu. Als we doorlopen zien we ineens twee hertjes het pad oversteken. Wat een prachtig gezicht en wat zijn ze stil. We hebben al eerder naar alle sporen in de sneeuw gekeken. Hertjes zijn makkelijk te herkennen aan de hoefjes maar de afdrukjes die eruit zien als van een grote kat kunnen we niet plaatsen. Ziet een afdruk van een vos er zo uit?

klik voor groot

Al snel zien we dat we totaal verkeerd zitten op de route. We lopen helemaal niet de Liesen Naturweg maar het is mooi dus we lopen gewoon door omdat we straks weer op het goede pad uit zullen komen. Alles is nieuw dus dat is ook leuk.

klik voor groot

Op een gegeven moment komen we bij een bocht in de weg waar we ineens fraai uitzicht hebben op Hesborn. Althans, we denken dat we oer Hesborn hier uitkijken als we naar de kaart kijken. Daarna lopen we weer verder en genieten van alles om ons heen.

klik voor groot

We lopen een mooi rondje en komen weer uit bij een bekend punt van de heenweg. Als we op de kaart kijken, zien we dat we rechtdoor kunnen steken en weer op een breder pad uit zullen komen dat ons weer nar de parkeerplaats zal leiden. Het is daarna ook wel genoeg geweest zo door de sneeuw want we krijgen inmiddels wel koude voeten van de sneeuw die in onze schoenen is gevallen. Volgende keer moeten we de sealskinz meenemen. Dat is ook bij regen en modder gewoon erg prettig!

De sneeuw is hier ook heel hoog en helaas blijkt het even later ook nog een eng steil paadje te zijn. Maar we doen voorzichtig en we komen er wel.

klik voor groot

Woef vindt het helemaal leuk en heeft echt nergens last van. Ze rent op en neer en graaft met haar kopje door de sneeuw. Ze snuffelt in alle gangetjes en holen en ziet er dan zo uit….

klik voor groot

Na ruim 8,5 km staan we weer bij het hotel. Dat was een hele fraaie hike waar we echt van genoten hebben. Nu gauw omkleden, broodjes halen en dan op pad naar huis! Jammer dat het er weer op zit maar wat hebben we enorm geluk gehad met het weer. Eerst mooie herfstkleuren en daarna sneeuw. We hebben overigens meer dan 100 km hier afgelegd dus dat is niet slecht. Op naar een volgend avontuur maar weer!

klik voor groot

gegevens:

* 8,5 km
* 0 graden, sneeuw

november 146 km – 2016 totaal 3.551 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 353 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 290 km
pure flow – 454 km