Het zit er op. We did it…. 4 abbeys in bijna 120 kilometer in 3 dagen. Woef en ik. Het plan ontstond in augustus en is gelukkig op het laatste moment op drie punten aangepast: het verblijf gedurende de nacht (niet in een hotel maar gewoon in het huisje), het aantal dagen (van 4 naar 3) en de start dag (niet dinsdag de 12e maar maanag de 11e vanwege het weer). Stuk voor stuk goede beslissingen. Hoewel het achteraf allemaal een eitje bleek te zijn, was alles heel goed voorbereid en heb ik veel getraind met toenemende belastbaarheid gedurende dagen achtereen. Dat pakte prima uit en woef deed het uitstekend.

Ik had wel enkele dingen die mee hebben gezeten. Het was droog en de harde wind had ik op de eerste en tweede dag grotendeels in de rug. Dat scheelde enorm en dat kon ik ook goed gebruiken. Als het ineens heel zonnig was geweest of de hele dag had geregend, was het allemaal anders geweest.

De route was mooi maar het blijft lastig in te schatten – ondanks al het voorwerk – hoe het echt zal uitpakken. Ik was verrast over de tweede dag met de klimmetjes. Dat stond nergens en het hoogteprofiel zag er ook niet schokkend uit. Of paden goed beloopbaar zijn of niet, is niet te voorspellen aan de hand van een boekje.

Onderstaand wat dingen die me te binnen zijn geschoten die goed gingen of juist anders kunnen

voeding

Ik had niet veel voeding onderweg nodig en dat had ik ook zo getraind. Op dag 1 en 2 nam ik een sandwich en op dag 3 nam ik twee sandwiches. Verder op de eerste dag 500cc appelsap dat ik onderweg had gekocht. Extra nam ik op dag 2 een gelletje onderweg maar dat was meer een oppeppertje denk ik dan dat ik het nodig had. Die zitten standaard altijd in mijn rugzak. Ik had ruim voldoende water bij me voor woef en voor mij. Voor woef een 500cc softflask en voor mezelf de 2L bladder. Op deze route overigens geen probleem om bij te vullen indien dat nodig was geweest. Woef kon onderweg drinken en kreeg op 2 plekken van anderen wat water. Vooraf standaard elke dag de slimfast met ribose en havermout. Natuurlijk de saltsticks.

rugzak

De rugzak is erg comfortabel en zit goed. Geen enkele schuif of schaafplek ondanks alle uren die ik er nu mee gelopen heb. Lastig zijn alle flapperende riempjes. Dat moet echt anders want met de harde wind heb ik daar behoorlijk last van gehad en eentje waaide een paar keer hard in mijn gezicht. Ook de Spot en de bidon houder die ik als zakje gebruik moet naar de linker kant. Zoeken in de rugzak is een crime. Ik kan niets vinden omdat de rugzak heel groot is en geen compartimenten heeft. Ik zou een volgende keer toch de pouch voorop proberen en daar de dingen in willen hebben die ik voor het grijpen moet hebben zoals het bakje voor woef en het water. Nu moest ik voor elke wissewas de hele rugzak afdoen en bijna alles eruit halen op zoek naar dat ene dingetje dat ik nodig had. De exped zakjes stickeren met de inhoud en nog enkele bij kopen (inmiddels gedaan).

tempo

Ik heb op deze route voorzichtigheidshalve een RWR aangehouden van 2.30/30 zoals ik ook in Garderen liep. Dat kon soms niet vanwege een rottig pad of een klim en soms ging het zo makkelijk dat ik gewoon door kon lopen. Maar qua planning moet je met alle pauzes en foto’s maken dus rekening houden met een tempo van 5 km/uur. Daarbij jog je dan gemiddeld iets sneller dan 8 km/uur. Ik zag bijvoorbeeld op de laatste dag dat ik van de ruim 7 uur die ik onderweg was ruim 3.5 uur stil heb gestaan. Dat zijn pauzes, drinkpauzes voor woef, foto’s maken, kaart lezen etc. Ik denk dat de maximale dagafstand met goed weer en goed beloopbaar terrein rond de 50 km zal liggen zonder zware bepakking.

kleding

Ik had een lange tight aan, korte mouwen shirt en mijn windjack en thermohemd met korte mouwen. Dat was de basis en afhankelijk van het weer kwamen daar sleeves bij of niet. Enkele stukken kon ik lopen zonder jackje. Pauzeren was lastig door de harde wind en relatief lage temperatuur. Ik had elke dag mijn donsjack in mijn rugzak voor de pauzes en voor het bekijken van de abbeys. Dat werkte prima. Ik kon het gelukkig doen met 1 paar schoenen: de hoka stinston trail. De XBS kousen hebben hun werk goed gedaan.

hond

Woef had werkelijk nergens last van deze trip. Ze is in top conditie en vertoonde geen enkele tekenen van vermoeidheid of stijfheid. Dat verraste me, en ik was er heel blij mee. Onderweg at ze Rodi worst die ik van te voren gesneden had omdat dit makkelijk mee te nemen is en ook in delen gegeven kan worden. Wetties mee is wel aan te raden want ik krijg er hele vieze kleverige handen van. In de vroege ochtend kreeg ze ongeveer 3 uur voordat we gingen lopen een vrij grote vlees maaltijd. Haar pootjes verzorgde ik elke dag met het vet en op dag 3 kreeg ze zonnebrand op haar weinig behaarde neusje.

toekomst

Er van uitgaand dat woef dit nog even kan doen, zou ik zoiets nog een keer willen doen. Voordeel van deze route is het feit dat het een circular route is. De meeste LDW zijn lineair en dat maakt het lastiger qua logistiek. Ik heb geen idee of ik deze afstanden had kunnen lopen met volle bepakking en de tent. Ik ga binnenkort een klein stukje proberen met bepakking. Overigens weet ik ook niet of ik op alle plekken goed had kunnen overnachten. Dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt.

conclusie

Eigenlijk ging alles goed. Het weer deed mee, de bussen reden goed en alles wat we hadden uitgezocht van te voren bleek mogelijk en te kloppen. Die uitgebreide voorbereiding maakte dat het achteraf dus allemaal een makkie was. Als het regent, wordt alles anders want dan heb je meer rommel na afloop ook natte kleding. Ik zou voor deze run niets anders hebben gedaan, behalve de rugzak anders indelen. Dag 2 werd een beetje verpest door het jakkeren voor de bus en dat zou ik dus nooit meer zo doen.

Op naar de volgende run dan maar!

klik voor groot

Ik heb ook de foto’s in een fotoalbum geplaatst: flickr fotoalbum

rondje in google earth bekijken

dag 1: hawick – kelso
dag 2: hawick – melrose
dag 3: melrose – kelso