Vandaag is het dan de dag van de HM van Edinburgh. In 2012 liep ik diezelfde HM voor de eerste keer en daar haalde ik toen mijn PR (dat nog steeds staat 2.08.29). Ik deed een vermoeiend en zwaar schema daarvoor met in de aanloop een 5K en 10K wedstrijd waar ik overigens ook een PR haalde destijds. In 2013 zou ik hier dan de hele marathon gaan lopen, maar uiteindelijk startte ik niet omdat ik – na alle weken training en de volle afstand – een rare liespijn kreeg die niemand kon verklaren. Ik durfde het niet aan en liep gewoon wat voor mezelf toen. In 2014 liep ik uiteindelijk hier toch de marathon overigens. Dat jaar hadden we een top vakantie met heel mooi weer en ging S. voor het eerst ook met de fiets mee op rondjes in de buurt.

Dit jaar geen poespas rond schema’s en trainingen. Ik heb totaal niet getraind voor een (snelle) halve marathon want ik liep voornamelijk offroad en op MAF. Maar op zich zou dat laatste me niks in de weg moeten leggen voor een goede tijd want het legt een prima basis. Aangezien mijn hartritme me vanaf november 2014 niet meer zo in de steek laat tijdens snellere runs, zou in principe alles op groen moeten staan voor een redelijke run. Fit was ik op zich zeker. Zo mijmerde ik over mijn beste tijd van 2012 (2.08.29) en de tijd van de laatste HM in Terschelling november 2014 (2.14.35) en de Bruggenloop in december 2014 (1.33). Die laatste was geen beste uitslag eigenlijk. In 2015 liep ik alleen de ultra in februari en een 5K en 10K voor de lol op heel lastig terrein. Eigenlijk gingen beide runs wel goed overigens. Wat zou ik dan nu kunnen lopen? Ik dacht niet zozeer aan mijn 2.08 en nam me voor happy te zijn met een tijd sneller dan 2.14 maar helemaal blij te zijn met een 2.10. Met die gedachte ging ik gisteren lekker slapen. We zouden om 6.30 vertrekken naar Edinburgh. Eerst richting Musselburgh om de auto te parkeren bij de finish en daarna door naar de start. D. was weer zo aardig om ons weg te brengen naar de stad en voor het eerst hadden we de fiets ook bij ons in de taxi. Vorig jaar reed D. de hele weg met S. langs het parcours van de hele marathon. Voor niemand eigenlijk leuk en ook niet handig. De fiets leek een prima idee dus zo hadden we het gepland.

De voorspellingen waren vreselijk voor vandaag: harde wind en slagregens. Er was zelfs een weerswaarschuwing uit gegaan vanuit de organisatie. Eerst maar eens zien. Keurig op tijd vertrokken we vanmorgen. Ik had een beker slimfast met ribose genomen en had een reserve softflaskje mee voor bij de start met ribose en nesquick. In mijn spibeltje had ik 150 cc nesquick en ribose gedaan voor het geval dat. Verder lekker niets. Geen rugzakje, helemaal niets. Dat loopt toch zoveel lekkerder dan met iets op je nek!

De auto konden we prima kwijt bij het sports centre in musselburgh. Overigens stond bij terugkomst een medewerker iedereen weer weg te sturen want ze wilden natuurlijk alleen members daar hebben. Maar wij hadden een fijne plek niet te ver van de finish. Daarna gauw met de taxi richting centrum Edinburgh waar D. ons afzette en verder geld ging verdienen met andere lopers.

klik voor groot

Even snel bij een mooi hotel op een lekker warm toilet plassen en daarna naar de start. Het regende zachtjes maar de wind viel erg mee. Stom genoeg hadden we geen ponchos meegenomen maar ik had wel mijn dunne waterdichte broek aan en een regenjack. Voor de run had ik mijn lange tight aan, een korte mouwen thermo en een shirtje. Voor het begin de dunne sleeves en een petje vanwege de regen. De pet en de sleeves bleken toch veel te heet vanaf de eerste meter overigens!

klik voor groot

We waren niet extreem vroeg en hoefden dus niet al te lang te wachten op Regent Road. Mijn startvak was daar vrij vooraan dus dat was ook prettig. Om 8.05 ging de eerste wave van start en om 8.10 ging ik dan over de start streep. Er was omgeroepen dat Regent Road erg slippery was en dat klopte ook. Het zorgde ervoor dat ik netjes liep en vooral niet te snel van start ging. In 2012 scheurde ik de eerst 5 km weg met 5.30 min/km wat ik dus totaal niet heb volgehouden. Nu bleef ik rond de 6 min/km lopen en dat zou ook al prachtig zijn als ik dat zou kunnen volhouden met een continue loop.

klik voor groot

De eerste kilometers gingen snel. Even door de stad en daarna door een soort parkje. Ik hoopte S. daar te zien om mijn pet af te kunnen even. Helaas heb ik hem daar niet gezien maar een stuk verderop wel en toen kon ik mijn pet en sleeves kwijt. Heerlijk! Ik kwam snel weer in mijn ritme en draafde door. De eerste 5 km gingen keurig op 6 min/km en al snel draaiden we de promenade langs de zee op. Ik wist dat daar de 10 km mat ook zou liggen. Helaas zag ik S verder nergens langs de route. Ik hoopte maar dat het allemaal OK was op de fiets (dat bleek zo te zijn gelukkig).

klik voor groot

Ik liep in 1.00.00 over de mat, keurig op 6 min/km dus ik was tevreden maar ik moest het nog wel even zien vol te houden natuurlijk. Na de boulevard weer langs de weg. De route is echt vreselijk maar vandaag was ik alleen bezig met mijn horloge en met lopen. Ik had de route immers al eens gezien en veel was er niet te beleven.

klik voor groot

Ik wist dat Musselburgh racecourse nu al snel dichterbij zou komen. Op 15 km langs de racecourse, dan met 16 km bij de rotonde Musselburgh weer uit en dan het heen en weertje dan in 2012 nog zo lastig was. Met 12 km wurm ik mijn softflaskje uit de spibelt tijdens het lopen. Ik raak wel even uit mijn ritme maar ik heb het snel op en ben daarna weer snel in het ritme. Ik kan inmiddels wat beter cadans vasthouden terwijl ik andere dingen aan het doen ben. Toch maak ik een rekenfout, want ik reken met 6 min/km en reken door met een finishtijd van 2.06 terwijl dat niet klopt. De route is 21.22 km en die 220 mtr kost dus meer dan een minuut. Eigenlijk stom, want ik had met 6 min/km moeten rekenen met een basis finish tijd van 2.07.15 ongeveer. Mijn PB is 2.08.29 dus ik kon maar 75 seconden verliezen op het hele stuk. Maar goed… voorlopig liep ik in ieder geval nog mooi vlak en niet zoals in 2012 waar ik van 5.30 min/km over de eerste 5 km al snel wegzakte en uiteindelijk zelfs op 6.35 min/km zou gaan lopen in het vierde blok (!). Nu ging het veel beter dus ik had nog steeds goede hoop op een mooie tijd die nog niet eens moeilijk te halen zou zijn. Omdat dit weer de eerste keer was dat ik zoiets deed, was mijn eerste doel nu mooi vlak te lopen op een redelijk goede tijd. Zou het gaan lukken? Ik loop verder en al snel klinkt het 15 km signaal op mijn horloge. Ik loop door Musselburgh langs de racecourse.

klik voor groot

Het ziet er nog steeds goed uit. In tegenstelling tot 2012 voel ik dat ik er nu bijna ben. Even naar de rotonde en dan kan het niet meer dan 2 km zijn tot het keerpunt. De weg glooit een beetje op en neer maar het voelt prima. In 2012 leek dit nog een op en neer gaande weg met eindeloze stroom lopers waar het keerpunt maar niet in zicht kwam. Hopeloos was het toen en ik verloor veel tijd. Nu niet, ik hou het tempo vast en kijk per kilometer. 17 km… nog steeds op schema…. 18 km en inderdaad is daar het keerpunt al…..De andere kant weer op en zien dat er nog een eindeloze stroom lopers aan die kant loopt. Daar komt kilometer 19 al en nog steeds gaat het goed. Alleen had ik dus iets beter moeten rekenen (achteraf)…..Ik zie en 12 mile bord dus nog maar 1.600 mtr. Ik kijk op de klok en reken uit wat de finish tijd zou kunnen zijn. Ik zet een beetje aan maar wanneer moet dat nou…. Bij de rotonde staat S. te roepen. Ik til mijn hand op maar ben bezig met de tijd nu. Normaal doe ik dat niet zo eigenlijk maar het loopt nu prima en niets staat me in de weg om een redelijke tijd te lopen. Zonder tempowerk, zonder schema en zonder specifieke training voor dit evenement. Ik heb gewoon al 20 km continu op mooi tempo gelopen. Het voelt best goed en het voelt als een opsteker na mijn eigen trainingen en het geduld om weer op de weg te komen. Ik loop door de mensen massa die bij de rotonde staat en ga op weg naar het park waar de finish is. Die finish is ineens dichterbij dan ik denk en ik ga linksaf het park in. Daar liggen van die enge ijzeren platen die misschien ook glad zijn. Maar ik kijk op mijn horloge. Ik zie de 2.08 in beeld en ik WIL per se nu nog op 2.08 finishen. En dat lukt. Ik klok af. De 2.08 is het enige dat me boeit. Ik weet dat het (net) geen PB is maar ik ben stomverbaasd en verrast. Wat goed zeg en dan ook nog op deze manier Vlak, zonder gedoe en gewoon ‘goed’. Na alle kilometers van de afgelopen weken. Goed gedoseerd.

klik voor groot

Na de finish krijg ik de medaille en het zakje met goodies en T-shirt. Jammer genoeg blijkt het een hele grote maat te zijn. Niks aan te doen. Het shirt uit 2012 heb ik wel eens gedragen want het was toen een fijn shirt.

klik voor groot

Dit jaar zie ik S. meteen staan bij de finish. Dat is fijn want dan kan ik mijn kleren pakken en me even snel gaan omkleden. Mijn nieuwe Lafuma softshell zit heerlijk ondanks mijn vochtige armen. Het is namelijk weer bloedheet in de kleedkamers. Maar ik ben weer lekker warm en aangekleed. S. is gelukkig niet nat geworden onderweg. We hadden anders al bedacht dat we eventueel bij de grote Tesco in de buurt zouden kunnen omkleden als het zou regenen. We moesten immers eerst nog even naar de auto lopen nu.

klik voor groot

Zo jammer dat hij me onderweg overal gemist heeft. Maar zo met de fiets was een verademing duidelijk. Je bent overal natuurlijk veel sneller met de fiets. Dit was een prima oplossing op deze manier.

We wandelen samen terug naar de auto, proppen de fiets erin en gaan vlees halen voor woef en eindelijk en dingetje voor aan haar harnasje met telefoonnummer en naam erop. Daarna gaan we lekker eten bij Rocks. Waf is al uitgeweest met de vrouw van D. Toen we aan kwamen rijden, komt zij met haar dochter net aanlopen met de vier honden en woef. Een mooi gezicht en woef gaat helemaal uit haar dakje als ze ons ziet. Ook weer happy.

klik voor groot

Ik vond het eigenlijk wel grappig vandaag moet ik bekennen. Niet gedacht dat het zo goed zou gaan eigenlijk. De eerste hurdle is natuurlijk het hartritme. Dat was nu allemaal OK en verder heb ik goed gedoseerd en netjes gelopen.

Nu eerst 10 juni weer op avontuur met woef. Ruim 100 km lopen en overnachten. Daarna zien we wel weer wat het volgende avontuur gaat worden.

Onderstaand drie foto’s die ik voor heul veel geld kon aanschaffen…. Toch maar gedaan dan

klik voor groot

gegevens:

* 21 km
* 10 graden
* finish tijd 2.08.51 (6.05 min/km)
* HF max 164

mei 347 km – 2015 totaal 1.725 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 70 km
hoka stinson lite – 559 km
hoka stinson trail – 404+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km