Vanmorgen was het nog een beetje grijs en volgens de weersvoorspellingen zou het rond 2 uur gaan regenen maar zou het daarna opklaren. Dat komt goed uit, want dan kan ik lekker een dutje doen en pas in de namiddag gaan lopen. Dat is zo heerlijk met de lange dagen nu. Je hebt de hele dag de tijd eigenlijk. Omdat ik vlees moet halen voor woef, had ik een rondje uitgezocht rond Melrose, want dat is vlakbij Galashields waar ik heen moest voor het voer. Bovendien leek het me leuk om eens die Eildon Hills te bekijken die ik woensdag links heb laten liggen op de Borders Abbey Way. Ik liep daar met plezier, dus ik zou er graag weer terug gaan voor een rondje. Zo gezegd zo gedaan en terwijl ik op weg ben in de middag, klettert de regen tegen de autoruit. Gezellig! Maar we zijn op pad dus eerst maar eens zien. Het vlees was snel gehaald en daarna terug naar Melrose. Inmiddels is het ook mooi weer! Tot mijn verrassing vind ik – ondanks de zondag – gewoon een parkeerplekje vlakbij de bushalte waar ik dinsdag opstapte. Dat is vlakbij de abbey dus dat komt goed uit. Eerst nog even bij de abbey kijken op mijn gemak en daarna over Priors Walk richting Rhymer Stone waar ik woensdag ook liep. Daar ruik ik weer de uienlucht en het is inderdaad wild garlic. Heerlijk!

klik voor groot

We hobbelen verder en slaan deze keer rechtsaf als we in de buurt van Rhymer’s Stone zijn. Gek genoeg staat daar dus het informatie bord over die steen. Over Thomas the Rhymer die bij de boom daar zijn voorspellingen ingefluisterd kreeg. Ik zie achter me een van de drie heuvels van Eildon Hill al liggen.

klik voor groot

Ik ben benieuwd wat ik zal tegenkomen en hoe het pad zal zijn. Het is prachtig weer dus dat is leuk voor uitzicht als we gaan klimmen straks. Ik had twee routes gemaakt, waarvan er maar eentje is opgeslagen. Maar de andere route weet ik nog wel als ik de kaart erbij heb, dus onderweg besluit ik welke ik zal nemen uiteindelijk, want het begin is voor beide routes hetzelfde.

Het blijkt een prachtige route te zijn. Zeker met het vrolijke geel dat zo lekker naar zonnecreme ruikt. Het zonnetje schijnt, ik loop samen met woef en het is prachtig. En dan die lucht erbij….het is echt een bijzondere ervaring. Blij dat ik gegaan ben!

klik voor groot

We klimmen gestaag en het probleem is niet de klim maar het prachtige uitzicht. Ik kom nauwelijks vooruit want ik blijf maar kijken. Geweldig. Ik zie in de verte beneden me de abbey liggen en rechts van me die prachtige brug. Daar loopt ook een route heen en die wil ik ook nog gaan bekijken. Ik maak plaatjes, maar het ene uitzicht is nog mooier dan het andere en hoe hoger ik kom, hoe mooier en indrukwekkender het allemaal wordt. Toch post ik de foto’s want het brengt straks weer het gevoel terug van het klimmen en het uitzicht en hoe mooi het was. Echt heel bijzonder.

klik voor groot

Op de linker foto kan je rechts de brug zien liggen als je de foto vergroot, op de rechterfoto zie je de abbey heel goed:

klik voor groot

Na verloop van tijd kom ik op een soort splitsing waar de heuvels en vallei vormen. Links ligt een heuvel en rechts ligt een heuvel. Nu moet ik gaan kiezen welke route ik ga nemen. Ik besluit de St Cuthberts way een stukje te volgen en daarna over vlakker land een grote lus te maken om uiteindelijk weer bij Rhymer’s Stone uit te komen. Op die manier kan ik ook nog even lekker lopen, want ik vrees dat de andere route alleen maar meer van dit moois is met nog meer stijgen. Die doe ik dan wel een andere keer, ik heb van dit eerste stuk al enorm genoten. Prachtig!

klik voor groot

Het is een goede beslissing, want het trekt toch een beetje dicht en als er minder uitzicht is, is de route ook net minder fraai. De andere kant van Eildon Hill is ook erg mooi en eigenlijk onverwacht. Ik had me niet gerealiseerd dat je vanaf daar weer zo’n uitzicht zou hebben.

klik voor groot

Ik hobbel vrolijk naar beneden en raak even verderop aan de praat met wandelaars die de hond bewonderen en vragen waar ik heen ga. We praten wat over de St Cuthberts way die ik misschien ook nog wil doen en over de borders abbey way die ik gedaan heb. Na verloop van tijd neem ik afscheid en ik loop weer verder. Inmiddels zijn we in een bos aangekomen. Dat ruikt heerlijk en is erg mooi. Er schieten twee eekhoorns voor me uit die woef wel even wil besnuffelen. Foeiiiii.

klik voor groot

Van het bos weer over velden, langs schapen en koeien die gelukkig deze keer achter een hek staan. Het is van alles wat met overal mooie vergezichten en doorkijkjes. Ik geniet volop al is het jammer dat ik soms even op de kaart moet kijken.

klik voor groot

Ik loop door een dorpje en als ik op de kaart kijk, zie ik dat ik naast een huis sta waar iemand lekker buiten zit. Ook daar raak ik weer uitgebreid aan de praat en we hebben het over wandelen en de Borders Abbey Way. De vrouw vertelt dat ze er een jaar over gedaan heeft, steeds in kleine stukjes. Maar ze heeft zelfs een certificate of completion. Verder wandelt ze niet erg veel maar ze kan me wel vertellen welke kant ik op moet. Inmiddels weet ik dat dus wel (denk ik) en we gaan weer verder.

Het pad is een beetje eigenaardig met laag hangende takken. Niet handig met een rugzak maar wel leuk en woef vindt het allemaal geweldig. Ongelooflijk dat ze totaal geen last heeft van de lange run aan het begin van de week.

Na een veld sta ik even op de kaart te kijken. Ik ben net over een hekje gestapt en sta bij een ander hek. Als ik me omdraai zie ik dit:

klik voor groot

Ik moest zo lachen om die eigenwijze hond die daar OP het hekje staat te wachten. Alsof ze wilde zeggen ‘hoe lang moet ik nog blijven staan voordat je ziet hoe braaf ik ben???’ Nou dat is ze zeker. Ik maak snel een foto met de telefoon voordat ze er verder afspringt.

De route is daarna makkelijk. Even over het veld met de schapen richting de weg. As het goed is, loopt daar een oude railway langs waar ik overheen kan. Gelukkig klopt dat dus hoeven we niet langs de weg te lopen. Helaas wel het geluid van de auto’s Daarna linksaf het pad op richting Rhymer’s Stone. Helaas is het weer echt omgeslagen nu en heb ik ook de wind pal tegen. Maar we zijn er bijna en na de stone zullen we rechtsaf slaan naar Melrose terug.

klik voor groot

Ik kies voor het stuk over de weg en niet via Priors Walk zodat we een beetje opschieten. Zo komen we na 16 km weer bij Melrose na een erg mooie route met prachtig weer toen het moest qua uitzicht. Op naar de volgende run dan maar weer. Ik heb gepland om bij Jedburgh te gaan lopen dan. Ook weer een plaatsje waar ik was tijdens de Borders Abbey Way met een prachtige abbey en een mooi loop gebied.

klik voor groot

Overigens blijk ik op de terugweg langs die prachtige brug te rijden die ik vanaf de heuvels heb gezien. Jammer, want ik had het graag willen bewaren voor een run maar mocht ik daar niet meer toe komen, dan toch maar de plaatjes die ik maakte toen ik even parkeerde. Helaas de mooie brug met tegenlicht, de andere kant op kijkend zie je “old meets new” qua bruggen. Een bijzondere plek daar! Meer hierover op deze site

klik voor groot

gegevens:

* 16 km
* 12 graden

mei 219 km – 2015 totaal 1.596 km

rapa nui – 206 km
hoka bondi b – 60 km
hoka stinson lite – 531 km
hoka stinson trail – 322+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 372 km
pure grit – 20 km