Vandaag een heerlijk rondje gelopen in het Preuswald in Aken. Hoewel ‘heerlijk’…. Door een misverstand kon ik pas heel laat starten en was ik even vergeten dat je toch wel iets langer over een 11 km rondje doet in een heuvelachtig bos, dan op de vlakke weg. Tel daarbij op dat dit een nieuwe ronde was (in juni liep ik een andere route), en je begrijpt…. het werd een soort race tegen de klok uiteindelijk om voordat het aardedonker zou worden weer uit het bos te zijn.
In het begin van de run had ik nog niets in de gaten en maakte ik nog snel even twee kiekjes van Ztje met haar schoentje. Ze deed het prima op haar schoen overigens.
Daarna ben ik lekker gaan lopen en was ik alleen erg verrast over de ondergrond. Nare stenen, die ook niet echt lekker konden zijn voor het kapotte voetje van Z-tje. Op een gegeven moment liep ik zelfs op een stukje MTB route blijkbaar, met sprongetjes en stammetjes. Gelukkig weet Ztje dan altijd haarfijn de beste route te kiezen, dus dat maakt het makkelijk om haar te volgen.
De route was mooi en makkelijk te vinden. Op een gegeven moment dacht ik op mijn klokje te zien dat ik nog 3,33 km moest en was ik opgelucht dat ik voor het donker nog net eruit zou zijn. Maar toen zag ik ineens dat het eerste getal toch echt een 5 was en geen 3 en toen werd ik toch wel een beetje pissig. Gewoon door het misverstand waardoor ik pas zo laat (en met eten in mijn maag) kon gaan lopen. Want dit zou geen ontspannend rondje genieten zijn, maar een soort haastwerk zonder nog op of om te kunnen kijken.
Het ging in het begin even heuvelopwaarts, om weer te dalen en gelukkig was het hele laatste stuk flink dalend en kon ik eindelijk eens lekker doorrennen. En het voelde ook als rennen met de hete adem van spoken en bosgeesten in je nek die tevoorschijn zouden komen als het nog donkerder zou worden. Maar precies om 18.50 net voordat het donker zou worden, liep ik het bos weer uit. Beetje opgelucht, dat wel.
Het bos is prachtig mooi, en langzamerhand zal ik mijn weg er wel leren kennen. Nu ben ik nog afhankelijk van de garmin en kan ik niet ergens even afsnijden als het te laat wordt, of als ik moe word. Maar wie weet, over een tijdje hoe makkelijk ik er kan lopen. Op naar de volgende run.
Ik was overigens erg blij dat de schoen van Z-tje zo goed bleef zitten en dat ze aan het lopen was met die echte zool, want met deze ondergrond was het anders vast verkeerd gegaan met haar pootje. Dat belooft dus veel goed voor het Sauerland volgende week.
Gegevens:
* totale afstand 11,4 km
* HR max 158
oktober 104 km – 2011 totaal 1.622 km
trailschoes 490 km
kayano 15 672 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 89 km