26.10.2010 – sauerland – 15 km

Vandaag was de eerste dag van mijn 3-daagse in Sauerland. De reis verliep voorspoedig en de eerste route was gepland vanaf de ‘Kump’ in Hallenberg. Gewapend met Garmin voor de auto en de Garmin voor het rennen kon ik de start makkelijk vinden. Dat was een mooie plek in het centrum van Hallenberg met vakwerkhuisjes.

klik voor groot

Daarna was het even zoeken naar de richting van de start. Eerst een rondje gewandeld en uiteindelijk gevonden welke richting ik op moest. Er stond weliswaar een bord met allerlei routes die daarvandaan starten, maar hoe je dan verder moest, was me niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk bleken de pijltjes op lantaarpalen en bomen te zijn bevestigd. Helaas zou al rap blijken dat niet overal de pijltjes nog zichtbaar zouden zijn. Waar zouden we zijn zonder GPS!

klik voor groot

Eerst een stukje Hallenberg uitgewandeld en al rap ging het heuveltje op de bossen in. Toen ik mensen tegenkwam, heb ik eens gevraagd hoe lang het heuvel op zou gaan en na een bemoedigend ‘de hele weg’ ben ik maar doorgewandeld.

klik voor groot

Overigens bleek dat niet te kloppen, want vooral het begin was erg heuvel op. Maar toch wel even andere koek dan in Nederland getuige het hoogteverschil overzichtje van deze route

Na een kleine 2 km (dat is dus veel meer dan de 800 meter die ik normaal inwandel om warm te worden) leek het me wel een beetje te doen om te gaan hardlopen en ben ik gestart. Het was een prachtige route en omdat de bomen nu alle kleuren geel, rood en groen hebben, was het werkelijk een lust voor het oog. Erg mooi en volop genieten. Ik heb geen hoog tempo aangehouden, simpelweg omdat ik niet wist wat me nog allemaal te wachten zou staan, en of ik de route zou kunnen vinden. De Garmin in combinatie met de pijlen deed het prima, en ik kon overal goed de weg vinden. De paden waren niet overal even goed helaas, maar dat wende al snel en ik maakte me al snel niet zo druk meer om modderige renschoenen (die overigens eigenlijk heel schoon zijn gebleven). Het enige dat ik belangrijk vond waren mijn knieen en enkels, want in modder ga je snel onderuit.

Op een gegeven moment kwam ik ineens bij een weg uit. Ziva was al aan de riem omdat ik een auto hoorde, en ineens liepen we samen op de weg. Daar heb ik dus even tempo gemaakt, want ik wilde zo snel mogelijk van de weg af zijn. De Garmin gaf de richting aan, en er was dus nergens een pijl te zien helaas. Uiteindelijk ben ik gewoon doorgegaan en kon ik de pijlen weer vinden zonder problemen, maar zonder de GPS was ik dus niet goed gelopen want ik had geen flauw benul gehad waar ik heen had gemoeten. Niet erg op die route op dat punt, want ik was bij een weg met huizen waar ik de weg had kunnen vragen. Dat zou op 27 oktober wel anders zijn….

Later op de route kwam ik ineens bij een echte modderpoel uit. Daar kon ik dus niet meer hardlopen, want al wandelend (schuifelend) ging ik bijna onderuit op de gladde ondergrond. Het was daar zo glad vanwege alle vrachtauto’s die er rijden met boomstammen. Dat zijn zware wagens die de hele grond kapot maken en met de regen van de afgelopen tijd, krijg je dus een onbegaanbaar gebeuren. Maar het was een prima moment om even rustig van de omgeving te genieten. Wondermooi!

klik voor groot

Na dit modderpad kon ik gelukkig weer redelijk doorsukkelen en bleef ik ook mooi op de route. Het allerlaatste stukje ging heuvelafwaarts maar ik vond het te glad en was bang om mijn knieen teveel te belasten, dus ben ik het laatste stukje grotendeels teruggewandeld. Heuvelaf is een grote belasting op gewrichten en zeker met een gladde ondergrond ga ik dus maar een tandje terug. Als je normaal ‘hard’ naar beneden kunt rennen, dan kan je mooi gewicht en schokken opvangen, maar met een gladde ondergrond gaat dat dus niet.

Al snel kwamen we lekker bij de auto aan en heb ik Ziva verzorgd (water en eten) en mezelf lekker warm aangekleed. Daarna nog in de auto een broodje opgepeuzeld, lekker achter zittend op de rand van de achterbak. Dat vond Zief ook wel gezellig.

klik voor groot