Vandaag is het weer mooi weer en ga ik dus op pad met woef. Ze heeft er volgens mij wel zin in en ik pieker me suf waar ik een leuk onverhard rondje met haar kan lopen. Hier over de weg doe ik wel alleen, daar is voor haar geen zak aan. Ik besluit dus naar Dunbar te rijden en een stuk van de John Muir route te doen. Ik heb de laatste etappe al eens in zijn geheel gelopen (en met de bus terug) en vorig jaar liep ik ook een stukje op dit deel van het pad heen en weer. Vorige week deed ik natuurlijk een deel van deze etappe op de fiets maar dat is dan niet dezelfde route (helaas). Het begin is echt prachtig maar achteraf had ik natuurlijk toch een stukje dichterbij Dunbar moeten beginnen om het haventje nou eens in beeld te brengen. Mijn fout maar zo sla ik dat dus elke keer over op deze route!

klik voor groot

Het begin is echt prachtig en met dit mooie weer al helemaal. Ik zie wel wolken in de richting waar wij heen gaan lopen, maar dat kan me eigenlijk niet zoveel schelen. Het begin is prachtig en de rest zien we wel weer. Ik heb de sleeves in mijn rugzak en de cloudchaser voor woef. Er kan me dus niets gebeuren. Het gaat vast regenen en er staat ook een harde wind waar ik alleen op de golfbaan last van heb. Het pad daar loopt langs de klif en daar moet ik dus wel even opletten.

klik voor groot

Het is vrij rustig bij de golfbaan en ook op het parkeerterrein is het rustig. Misschien door het tijdstip want ik ben eigenlijk best laat. Woef had honger en heeft al drie keer te eten gehad. Dan kan ik dus niet gaan lopen en daarom startte ik later dan gepland. Als ik langs het parkeerterrein loop, zie ik dat het heel hoog water is. Kijk dat bruggetje nou!

klik voor groot

Ik loop over het parkeerterrein en neem het fietspad waar ik ook gefietst heb met de doggyride vorige week. Ik neem straks de brug rechtsaf en ga offroad verder. Met de doggyride kan dat dus niet. Ik loop daarna al snel langs het country park met de ezeltjes, lama’s en lammetjes.

klik voor groot

Daarna hobbelen we een stukje door het bos en zijn al snel bij de inham van de Tyne. Het is altijd prachtig en stil daar. Vorige keer moest woef daar per se nog even het water in maar deze keer hoeft dat niet.

klik voor groot

Het is inmiddels een beetje bewolkter geworden maar nog steeds droog. We lopen door langs het water en dat is erg mooi zo met hoog water. Ik heb het nog niet eerder zo hoog gezien. Meestal ligt er eerst een heel groot stuk strand naast me als ik hier loop.

klik voor groot

Het klaart weer op want het zonnetje piept tussen de wolken door. Dat is nog best warm en ik geef woef wat water.

klik voor groot

Daarna zijn we alweer aan het einde van het water gekomen. Ik ben wat verder gelopen dan de vorige keer maar het loopt deze keer ook zo makkelijk en lekker en woef doet het ook goed.

klik voor groot

Ik kijk eens op de kaart want er zijn volgens mij nog meer paden hier. Ik kan linksaf slaan, even langs een akker en dan weer linksaf. Dat lijkt een aardig lusje en dan loop ik niet tweemaal hetzelfde. Overigens maakt dat niets uit want je ziet gewoon weer andere dingen als je terug zou lopen. Maar langs de akker ken ik het niet, dus dat ga ik proberen. Mooi is het wel!

klik voor groot

Ik ben alweer vrij snel over het lusje gedraafd en kijk weer op de kaart waar ik nu heen zal gaan. Ik kom een echtpaar tegen dat de andere kant op loopt en ik vraag ze waar zij heen gaan en of ze het op de kaart kunnen laten zien. Zij lopen door het bos naar Foxlake en gaan vanaf daar weer terug. Ik kijk op de kaart en zie vreemd genoeg niets op de OS kaart aangegeven. Maar er is zeker een prima pad en er staat zelfs een bordje van Foxlake adventures. Ik besluit dus een extra lusje te maken en loop terug het bos in richting het lake.

Maar dat valt tegen. Niks mooi rustig meertje maar verpest door een slimme zakenman die daar een een of ander avonturen ding heeft opgericht. Allerlei watersport kan je daar beoefenen en overal staan van die ‘would be’ beach boys en girls. Naar sfeertje hangt hier zeg. Bah.

klik voor groot

Nu snap ik ook wat dat bord betekent waar ik wel eens langsrijd op de weg en ook vorige week nog op de fiets. Ik loop er gauw weer uit en kijk met verbazing naar de prijzen die gevraagd worden voor een paar uurtjes ‘avontuur’ 38 pond en meer zie ik. Watte? Dan maar lekker lopen. Ook geen goedkope hobby maar wel leuker en rustiger.

Ik ga gauw weer het bos in en hobbel verder langs mooie bluebells.

klik voor groot

Het loopt wel fijn hier in de bos en het is niet zo warm voor woef. Al snel zijn we weer bij de inham van de Tyne en vanaf hier is het weer bekend terrein. Op zich leuk dat extra lusje maar dat vreselijke meer had niet gehoeven.

Inmiddels is het weer bewolkt geworden en is het zonnetje weg. Het gaat vast regenen want zo voelt het een beetje maar tot nu toe was het heerlijk om te lopen en nog steeds droog.

klik voor groot

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe lang de route gaat worden want de vorige keer liepen we 12 km en nu ben ik er al dik overheen omdat ik verder liep en een extra lusje deed. Ik gok op 16 km ofzo en dat lijkt me ook wel genoeg voor woef vandaag. Maar we zijn er nog niet en net als ik zit te overpeinzen hoe ver het zal zijn, scheurt de hemel open voor een verfrissend zomerbuitje. Volgens mij is dit heel kort en ik ben toevallig net bij de openbare toiletten. Daar gaan we even schuilen en ik geef woef meteen wat water.

klik voor groot

Het buitje is inderdaad in no time weer voorbij en al snel lopen we weer buiten en gaat het zonnetje ook weer schijnen. Geen slechte timing dus!

Als ik bij een kruising kom, twijfel ik. Het is ineens laag water en de marsh ligt helemaal droog. Zal ik eroverheen lopen en zo een stukje afsnijden? Kom ik tot de brug die net nog helemaal in het water stond? Ik waag het erop. Ook weer iets nieuws. Ik kan altijd terug of door het water als het niet te hoog is aan het einde.

klik voor groot

Het loopt eigenlijk redelijk goed maar ik zie wel dat ik een enorm stuk aan het afsnijden ben op deze manier. Nou ook best. Het wordt dus geen 16 km denk ik maar ik vind het ook wel lang genoeg eigenlijk. Ik moet straks nog een stuk over de weg en even klimmen. Dat moet lukken want ik kon het zelfs met de fiets en de kar.

Als ik aan het einde kom, moet ik eventjes door een heel ondiep laagje water en dan kunnen we de brug over. Woef vindt het doodeng want het zijn grote vierkante gaten. Ik doe net alsof het leuk is maar schijt in mijn broek want de zijkant is open en ze zou dus kunnen vallen. Ik had het niet gezien anders had ik haar eroverheen getild natuurlijk, maar nu kan ik haar het beste met rust laten en zelf rustig laten uitzoeken hoe ze aan de andere kant moet komen. Dat gaat gelukkig goed en al snel staan we weer aan de overkant.

klik voor groot

Wat een verschil tussen laag water en hoog water! Ik vind het wel bijzonder. Ook weer leuk om deze route een keer gedaan te hebben. Ik loop nu snel even door en hobbel die klim op. Achter me komen racefietsers aan en als ik boven ben, kijk ik even hoe zij omhoog klimmen. Dan ben ik niet ontevreden over mezelf toen ik de doggyride op mijn fietsje daar omhoog trok zeg! Dat is weer een opsteker en glimlachend loop ik verder.

Het laatste stukje even over de weg en na 15,5 km staan we weer bij de auto. Het was een mooi rondje maar ook wel lang genoeg voor vandaag.

gegevens:

* 15,5 km
* 17 graden – zonnig, later een buitje. Aanvankelijk veel wind

mei 255 km – 2016 totaal 1.760 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 42 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 493 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25

Gisteren is woefje niet meegeweest maar vandaag lukt me dat niet. Ze gaat gewoon voor de deur liggen nadat ze eerst met haar fazant heeft staan rommelen om aan te geven dat ze wel zin heeft. Eigenlijk was ik van plan om eerst zelf op pad te gaan en pas in de middag met woef omdat het weer vanmiddag helemaal zal gaan opklaren. Maar het is nu ook droog en vriendelijk dus besluit ik om dan maar gewoon gelijk op pad te gaan. In 2014 liep ik voor het eerst in Gullane en dat wil ik nu ook doen. Leuk voor woef want het is vooral onverhard. Ik heb de route iets aangepast en maakte een 14 km rondje. Dat lijkt me wel genoeg eigenlijk.

Om 9.10 staan we al op het lege parkeerveld aan zee. Het is wel erg mooi en rustig hier! Al snel zijn we lekker op pad. Ik weet al dat ik gewoon door de duinen kan rommelen dus ik kijk niet voortdurend op de kaart want eigenlijk maakt het helemaal niets uit. Al snel loop ik tussen het groen en de bloesem.

klik voor groot

Ik besluit op de heenweg niet over het strand te gaan hoewel het wel aanlokkelijk eruit ziet daar.

klik voor groot

Het weer is eigenlijk wel goed. Het zonnetje duikelt een beetje maar de temperatuur is goed en de lucht is mooi soms met grote witte wolken en dan weer wat grijzer. Ik heb mijn rain sleeves bij me en voor woef haar cloudchaser.

Op een gegeven moment kom ik langs Muirfield golfcourse. In 2014 werd ik daar nog weggestuurd. Toevallig werd gisteren weer besloten dat vrouwen geen lid mogen worden. Dat leverde een stroom aan reacties op Twitter op. Dinosaurs! Raar is het ook wel trouwens. Maar nu loop ik er alleen langs.

klik voor groot

Ik zie al snel het strand weer in de diepte liggen. Het is toch wel erg mooi!

klik voor groot

Ik besluit toch even richting het strand te lopen en dat vindt woef nou helemaal gaaf. Als een idioot gaat ze rondjes rennen. Zo hard dat ze bijna uit de bocht vliegt. Je kunt aan de afdrukken van de pootjes links zien hoeveel kracht ze zet. Zo wordt ze veel te moe natuurlijk maar ik zie dit liever dan dat ze zielig achter me aan slentert en ik me zorgen maak of ze wel in orde is.

klik voor groot

Gauw gaan we weer verder en het blijft mooi. Ik besluit een andere route te nemen en door te lopen naar de noordelijke kant. Daar was ik nog niet eerder dus ik ben benieuwd.

klik voor groot

Grappig genoeg zie ik zelfs een vuurtoren op een soort eilandje liggen. Jammer genoeg gaat net de zon verscholen achter een dik wolkendek. Er valt zelfs een spatje regen maar als ik mijn sleeves aan heb getrokken, is het alweer opgehouden. Ik moet daarna even op de kaart kijken hoe ik eigenlijk weer op een normaal pad ga komen want ik sta nu op het strand en voor me torenen rotsen hoog op en rechts van me zijn de duinen.

klik voor groot

Maar het pad is snel gevonden en al gauw hobbelen we weer door de duinen. Ik zie een golfbaan opdoemen. Is dat nou dat verrekte Muirfield weer? Krijg ik straks nou gezeik wat ik daar doe? Achteraf blijkt het – gelukkig – een andere golfbaan te zijn maar ik vroeg het me wel even af toen ik daar liep. Al snel lopen we een soort bosje door. Mooi en lekker koel want inmiddels schijnt het zonnetje weer lekker. Ik ga waf maar eens wat water geven en dat drinkt ze gretig op.

klik voor groot

We lopen langs een paar peperdure huizen die erg mooi liggen en gaan daarna het bosje weer uit richting de weg naar Gullane. Ik kan nog wel richting de John Muir route maar het lijkt me wel genoeg zo.

klik voor groot

Ik hobbel even langs de weg naar Gullane. Gelukkig is er een verhoogd fiets/wandelpad en ben ik dus niet op de weg aan het lopen. Ik loop langs de afslag naar Muirfield en weet al dat ik daar dus niet mag komen maar dat ik over twee straten rechtsaf kan slaan en daar weer de duinen in kan. Altijd handig om even de kaart van de vorige keer te bestuderen. Zo doe ik het ook en al snel zijn we weer in de duinen vlakbij de parkeerplaats. Waf rent nog even uitsloverig een duintje op. Jajaja.

klik voor groot

Daarna een laatste stukje over het strand terug naar de auto. De route was uiteindelijk 12 km dus niet eens zoveel korter dan wat ik getekend had aanvankelijk.

klik voor groot

Er hopst nog een mooi reetje voor ons weg als we door de duinen teruglopen. Altijd mooi om te zien. Verder was er niet veel te zien en te beleven maar zo’n nieuwe route is altijd weer leuk en de uitzichten op het strand en de zee waren erg mooi.

Inmiddels is het stralend weer geworden en gaan woef en ik lekker thuis in de zon zitten. Als het me lukt, ga ik vanavond nog even een kort rondje lopen.

gegevens:

* 12 km
* 17 graden – zonnig

mei 231 km – 2016 totaal 1.736 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
>hoka clifton 2 – 33 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 477 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25

Gisteren heb ik niet gelopen. Sterker nog, ik weet niet eens wat ik gedaan heb. Volgens mij heb ik lekker gewandeld en buiten geluierd. En verder wat gelezen. Beetje rust voor mij en beetje rust voor woef kan ook geen kwaad. Het wandelen vond ze wel leuk tussen de bloemetjes.

Vanmorgen wil ik wel even snel op pad. Het weer is niet denderend voor het eerst sinds ik hier ben en ik ben benieuwd of ik het droog zal houden. Geen probleem want ik ga maar een kort rondje doen en ook nog eens zonder woefje. Ik neem niets mee en kies daarom voor mijn nieuwe Falke primaloft giletje omdat daar zakken inzitten voor mijn sleutel. Ben benieuwd of dat niet veel te warm is.

Ik kies vandaag voor het rondje via de Ford, langs de lekker ruikende wilde knoflook bloemetjes waar het hele bos mee vol staat. De foto van de bloemetjes is van gisteren.

klik voor groot

Ik start redelijk snel na de warming up en besluit een temporondje te doen van 4.000 mtr. Ik start al voor het Ford dus de eerste tijd verlies ik al bij het oversteken van het water over het voetgangersbruggetje. Daarna komt de akelig steile klim die ik gelukkig wel haal tot de top. Daarna weer verder. Even vlak en daarna even naar beneden bij Little Spott. Heb ik mijn energie goed verdeeld over stijgen en dalen? Dat weet ik straks. Ik loop me niet uit de naad zoals ik eerder wel eens heb gedaan (2014) maar loop wel flink door. Ik ben stiekem wel benieuwd waar ik straks eindig. Ik sla rechtsaf de weg op en loop de op en neer golvende weg. Niet rechtsaf naar de farm maar rechtdoor om de tempo lap af te maken zoals ik in 2014 ook deed. Na 4.000 mtr klok ik af op een verdienstelijke 5.51 min/km. Dat valt me niet tegen want ik zie eind 27 mei 2014 een tempo van 5.54 min/km en 10 juni 2014 5.58 min/km. Frappanter vind ik de hartslag. Mijn gemiddelde HF is 139 met een maximum van 153. Aanzienlijk lager dus dan de runs in 2014. Dat is toch weer leuk.

Ik sla rechtsaf en loop de rest van de route rustig via RWR terug. Dat gaat niet eens slecht ondanks de kloterige helling waar ik nu eerst weer tegenop moet.

klik voor groot

Na 8 km sta ik weer voor de deur. Dat was een rondje waar woef niks aan gemist heeft. Ik vond het wel leuk om te doen zo, maar voor haar was er niks aan geweest. Goede beslissing om haar lekker thuis te laten. Morgen gaan we weer samen op pad.

gegevens:

* 8 km
* 13 graden – zonnig
* lap: 4.000 mtr – 5.51 minkm – HS 138 (max 153)

mei 217 km – 2016 totaal 1.724 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 33 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 465 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25

Gisteren heb ik niet meer gelopen want ik heb mijn eerste fietstocht hier gemaakt met woef in de doggyride. Dat verslag staat hier.

Vandaag is het weer mooi weer als ik wakker word, en ik twijfel dus enorm wat ik zal gaan doen. Het plan was natuurlijk om de Berwickshire Coastal route te lopen met woef. In plaats van de tent, had ik al een B&B gevonden waar woef ook welkom zou zijn. Dat scheelt sjouwen met de tent en slaapspullen en op 50 km is dat welkom. Maar de voorspellingen zijn slecht. Vanaf morgen regen. Nou hoor ik dat al steeds en tot nu toe is het nog steeds goed maar ik zal de kat niet op het spek binden. Zal ik dan de tweede etappe alleen doen? Met de bus naar St Abbs en dan terug naar de auto? Dat is ongeveer 28 km. Kan ik dat wel op dit moment en – belangrijker – kan woef dat? Ik twijfel. Het waait ook nog en op die kliffen daar…..

Ik besluit het niet te doen vandaag. Daarmee is misschien de laatste kans wel verkeken maar dat merk ik dan wel weer. Tot nu toe heb ik allemaal fijne dingen gedaan en het onderste al uit de kan gehaald qua uren in een dag en activiteiten. Ik kan nu eenmaal niet alles en die fietstocht van gisteren zal toch ergens wel een soort vermoeidheid in mijn spieren hebben achtergelaten mag ik aannemen want 600 hoogtemeters met 40 kg kar achter je aan is niet niks.

We gaan dus op weg voor een echt trut rondje hier in de buurt. Ik ga niet eens weg met de auto maar start gewoon op de bekende route en ga ‘boven’ een langer lusje doen. Zo gezegd zo gedaan en uiteindelijk zijn woef en ik op pad. Aanvankelijk loopt ze een beetje te trutten. Heeft ze nou geen zin? Maar als ik zelf eenmaal na de warming up in beweging ben, kijkt ze weer blijer en hobbelt ze vrolijk mee. Eerst even naar de Ford met de gerenoveerde huisjes daar. Blijft een mooi plekje. Daarna rechtsaf en even klimmen. Ook daar is het prachtig.

klik voor groot

De weg golft vriendelijk op en neer maar ik ben langzaam en loop RWR deze keer. Gewoon lekker trutten. Ik heb geen haast ook al weet ik dat ik niet goed zal uitkomen qua voedertijd voor woef.
Na 5 km wil ze wel wat water en dat krijgt ze.

klik voor groot

Ik probeer een foto van waf en van mij te maken maar dat mislukt. Een selfie gaat nog net.

klik voor groot

Daarna lopen we weer verder en gaan weer over het offroad stukje met de mooie gele velden. Het is nog steeds lekker weer en ik heb mijn giletje al lang uitgetrokken. Veel te warm en die lange broek had dus ook niet gehoeven.

klik voor groot

Ik ben veel langzamer op het eerste verharde stuk dan de vorige keren. Niet zo vreemd want ik heb rustig aan gedaan, wafje water gegeven en staan praten met een boer. Maar het is wel een groot verschil want het scheelt echt minuten. Maar ik ben vandaag echt gewoon onderweg.

Ik wandel omhoog bij Spott House en geef waf nog wat water. Ik kijk op de klok en besluit dat ik haar beter wat eten kan geven omdat we zeker nog 5 km onderweg zijn. Met dit tempo duurt dat nog even want ik moet nu eerst naar 225 meter klimmen straks (vanaf 60 mtr). Die weg stijgt en stijgt maar door en dat duurt dus even. Dat voederen betekent wel dat ik moet wachten en dat is prima. Ik ga lekker in het zonnetje zitten en kijk om me heen. Wafje heeft in twee happen haar eten op en gaat daarna lekker tegen me aanhangen. Lekker warm dat lijfje. Wat is ze toch lief.

klik voor groot

Na veertig minuutjes (het minimum na het eten) gaan we weer rustig op pad. Rustig aan vanwege woef en haar buikie. Ik heb geen zin in een maagtorsie en het is ook nog warm. Verderop zie ik een reetje verwoede pogingen doen om over het hek te komen.

klik voor groot

De weg blijft maar omhoog lopen. Het valt echt niet mee en ik merk dat ik nauwelijks meer op gang kom na mijn rustpauze.

klik voor groot

Omdat het zonnetje weer door de wolken piept, besluit ik alsnog op de top van de heuvel (Brunt Hill weet ik inmiddels) weer even in de zon te gaan zitten. Wat zeg ik… liggen! Ik leg mijn hoofd lekker op mijn rugzak en na een tijdje komt woef tegen me aanliggen. Mmmm lekker warm zeg. Ik kijk naar de wolken en dommel wat. Ik hoor helemaal niets. Wat vogels, fazanten en wat patrijsjes. Wat zou er allemaal achter me in het veld gebeuren? Wat heerlijk zo. Ik hoef en moet niks. Zo lang heb ik dus echt nog nooit over een lousy 15 km gedaan en wat is het lekker zo.

klik voor groot

Op een gegeven moment duikt de zon weer achter de wolken. Ik trek mijn giletje aan en kom weer in beweging. We zullen nu toch maar weer eens op huis aangaan dan.

Ik hobbel weer naar de weg en moet eerst nog een stukje omhoog voordat ik eindelijk naar beneden mag lopen. Maar het laatste stuk doe ik niet eens hardlopend want ik vind dat een veel te grote belasting voor mijn knietjes. Liever nog omhoog dan zo steil omlaag en het allerlaatste stukje van de daling gebruik ik als cool down.

klik voor groot

Na 15,5 km staan we weer bij het huisje. Beetje rare run natuurlijk maar zo kan het ook en is het ook leuk voor een keertje. Ik ben benieuwd wat het weer nu gaat doen en welke avonturen we nog gaan beleven.

gegevens:

* 15,5 km
* 13 graden – zonnig

mei 209 km – 2016 totaal 1.716 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 25 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 465 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25

ronde 1: 10 km

Vannacht goed geslapen en toen ik vanmorgen vroeg naar het toilet sloop, lag woefje nog heerlijk te ronken. Moe van alle indrukken en ons loopje van gisterenavond denk ik. Kan ik mooi nog even blijven dommelen dus. Uiteindelijk sta ik op, laat woefje een plasje doen op het gras en maak me rustig klaar voor een kort rondje. Het is prachtig weer dus daar moet ik meteen gebruik van maken natuurlijk!

Veel later dan gepland gaan we samen op weg. Het is echt lekker buiten en na de warming up doe ik gauw mijn giletje uit. Ik draag mijn Salomon shirtje en rokje en dat zit allemaal prima. Het is weer echt mooi onderweg. Ik loop, ik geniet en maak af en toe een foto. Alle heuveltjes kom ik zonder problemen op en dat vind ik wel verrassend eigenlijk zo met mijn rugzakje ook nog eens op mijn rug.

klik voor groot

Ik hobbel rustig door en geniet van het uitzicht op Bass Rock in de verte. Zouden er ook dit jaar weer vaan Gannets broeden en schreeuwen daar op die rots? Eind mei gaan we het misschien weer zien, horen en ruiken als we er met de snelle boot langs varen. Nu al zin in en ik hoop op droog weer die dag!!

klik voor groot

De gaspeldoorn ruikt heerlijk naar zonnebrandcreme en als het zonnetje schijnt zoals nu, ruikt dat helemaal apart. De witte bloemetjes die zo heerlijk naar uien ruiken, komen al bijna uit en af en toe ruik van die flarden. Ik zie een reetje weghopsen en zie grote hazen in het veld. Wat een heerlijke ochtend zo. Ik ben echt een bofferd.

klik voor groot

Ik klok af als ik bij het hekje aan de weg kom en gebruik het laatste stukje voor de cool down. Ik moet daarvoor een heel steil stukje weg omhoog lopen. Dit zou ik moeten fietsen als ik met de fiets boodschappen ga doen. Haal ik dat? Als ik boven ben, ontmoet ik een man met een rugzak. Die is volgens mij al een tijdje onderweg en we raken aan de praat. Hij is 70 jaar en is al jaren aan het lopen (wandelen). Hij heeft enkele jaren geleden alles verkocht en is nu onderweg. Dat wilde hij al eerder, maar toen kon het niet. We bestuderen de kaart met de route die hij al gelopen had en nu nog gaat lopen. Deze keer is hij alweer ruim 6 weken onderweg. De teller staat op 20.000 miles. We praten over het gewicht van de rugzak en wat erin zit. Altijd weer interessant. Woef zit braaf te wachten en kan weer rekenen op een heleboel bewondering. Ze is ook speciaal!

Ik neem afscheid van de man en wandel het laatste stukje naar huis. Op naar de volgende ronde.

gegevens:

* 10 km
* 13 graden
* lap: 8 km – 6.40 min/km

mei 184 km – 2016 totaal 1.691 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 25 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 440 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25

ronde 2: 9 km (doon hill)

Vanmorgen hebben waf en ik een fijne 10 km ronde gelopen. Daarna heb ik lekker in de zon gezeten samen met woefje. Na het middaguur ben ik op de fiets boodschappen gaan doen. Ik was erg benieuwd of ik de helling op zou komen bij Spott House maar ik was vergeten dat de hele weg naar Dunbar gewoon naar beneden loopt en de hele weg terug dus eigenlijk omhoog. Maar het ging goed en zonder afstappen kwam ik weer thuis. Zelfs de eitjes waren nog heel.

In de middag heerlijk geluierd in het zonnetje. Genieten dus en zo onverwacht. De tweede mooie dag. En dat mooie weer zorgde er ook voor dat ik in de avond nog een keer op pad ben gegaan met waf. Ze lag wel lekker te slapen maar toen ik mijn kleren aantrok, was ze meteen weer wakker.

klik voor groot

Ik koos deze keer voor het rondje naar Doon Hill. Dat is zo mooi van bovenaf! Wel eerst even afzien met de klim naar boven na de start. Ik zou dat dus echt niet op de fiets kunnen. Omhoog wandelen is al lastig genoeg. Maar mooi is het en je komt vanzelf boven.

klik voor groot

Na de klim loopt de weg weer even naar beneden en golft daarna wat op en neer. Dat is allemaal wel goed te doen. Ik heb geen idee hoe ik dat vorig jaar deed. Continu of in stukjes. Voordat ik er erg in had, moest ik alweer linksaf slaan. Het volgende stukje was offroad en dat vond waf helemaal geweldig. Dit jaar geen reetje zoals vorig jaar. Dat was toen erg leuk. Ik hobbelde vrolijk door en klokte af na 4 tempo kilometers. Ik wist al dat ik langzamer was want door de erosie was het pad naar beneden lastiger dan vorig jaar. Ik durf daar simpelweg niet keihard overheen te rennen en dat is nou juist waar je wat tempo kunt maken. Maar ik was tevreden want het ging erg gemakkelijk (en het scheelde maar 2 seconden). Ik maakte wat foto’s van de lelijke fabriek aan de kust maar die zijn verdwenen van mijn camera door een storing. Beetje jammer wel.

Daarna hobbelden woef en ik weer naar boven langs een omgeploegd veld. Dat geeft een mooi patroon. Helaas ook hier geen reetje. Ik sloeg Doon Hill zelf over want er is verder niks te zien. Na de klim ging het snel. Even linksaf, genieten van de lucht van de gaspeldoorn en weer rechtsaf. Geen vosje deze keer. Aan het einde weer rechtsaf. Gisteren liep ik dit dus de andere kant op. Best grappig want het loopt toch flink naar beneden en gisteren liep ik dit dus weer omhoog.

klik voor groot

Ik ontdek nog een nieuw pad, dat ik later deze week wil doen. Daarna hobbel ik het laatste stukje rustig naar beneden en sla bij Canongate linksaf. Daar ploeterde ik met de fiets tegenop vanmiddag met mijn boodschapjes! De witte bloemetjes die zo lekker ruiken, lijken wel al wat meer uit te zijn dan vanmiddag. Misschien door het zonnetje.

klik voor groot

Na 9 km staan we weer voor de deur. Dit rondje brengt het jaartotaal al op 1.700 km

Op naar de volgende ronde maar weer.

gegevens:

* 9 km
* 13 graden – zonnig

mei 194 km – 2016 totaal 1.700 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 25 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 449 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25