Vandaag is het weer stralend weer als ik beneden kom. Dat is leuk voor een rondje! Ik had al even op de kaart gekeken en ik ga een stukje van de John Muir link doen vandaag. Het lijkt vooral offroad te zijn en dus geschikt voor woef en er is als loopdoel nog een mooie vuurtoren te zien. De John Muir Link is een soort extra route die de John Muir Way (dunbar) verbindt met de Berwickshire Coastal Route die ik zo graag gedaan had met woef. Het lijkt me een vlak stuk dus niets houdt ons tegen om daar te gaan kijken. Is het niks? Dan gaan we gewoon weer terug en de route kan net zo kort of lang worden als ik wil. Vol goede moed gaan we dus op pad. Ik parkeer de auto net na de camping ergens bij een watertje. Geen idee of ik nu dichtbij de route zit maar dat zie ik dan zo wel.

In Nederland is het snertweer dus ik stuur eerst eens wat mooie zonnige plaatjes over de lijn….

klik voor groot

Ik had beter iets verder kunnen parkeren want we lopen eerst 600 mtr over de weg. Maar de geurende gaspeldoorn is zo heerlijk. Daarna slaan we linksaf en lopen richting de zee. Verhip hier is ook een strandje.

klik voor groot

Ik geniet nu al. Woef ook en dat doet me goed. Zo lang ze maar niet saai over een weg hoeft te hobbelen is het blijkbaar leuk. Ik raak even aan de praat met een vrouw in een busje. Ze heeft daar geslapen vannacht samen met haar 90 jarige vriendin. Die zie ik in de verte aankomen wandelen. Wow wat een vrouw! Ik maak een grapje en zeg dat ik heb gehoord dat ze net 70 is geworden. Ze lacht en ondertussen pluk ik een eng beest uit haar haar. Ik voel dat het stevig in de lak zit Waar je al niet mee bezig bent als je aan het kamperen bent. Ik vind het wel een grap. Ik zie er niet zo uit als ik uit mijn tentje kruip maar deze twee dames hebben het goed bekeken want ze staan redelijk dichtbij openbare toiletten die er heel erg netjes uitzien. Ik neem afscheid en loop verder. Altijd leuk deze praatjes onderweg. Even later kom ik weer in gesprek met een koppel dat ontbijt aan het maken is. Ook wild campen dus. Lijkt me ook een geweldige plek zo aan de zee.

Ik loop door en neem een offroad stukje dat anders loopt dan het officiele pad. Maar dit is leuker voor woef en in de verte is de vuurtoren al te zien. Mooi ding! Alleen staat de zon verkeerd want die schijnt in mijn gezicht. Niet handig met fotograferen maar vooruit maar. Ik heb Catcraig dus gemist blijkbaar want ik heb geen borden gezien over de negen verschillende soorten limestone die bij laag water gezien kunnen worden. Raar is dat. De geological route eindigt bij Barns Ness lighthouse, uit 1901 en gebouwd door D A Stevenson.

klik voor groot

Ik loop verder en geniet met volle teugen. Het is wel ontzettend warm en ik ben veel te warm gekleed. Niks aan te doen, als woefje maar OK is. Ik heb volop water bij me in ieder geval maar het is bijna weer voor haar cool jacket vandaag.

Dan ineens ben ik bij de vuurtoren. Leuk!

klik voor groot

We lopen weer verder en het is echt niet te harden van de warmte. Woef hijgt en hijgt nog meer maar ze is vrolijk en blij. Ik zie nergens aan dat ze het moeilijk heeft maar ik besluit haar wat water te geven en even de kans te geven wat af te koelen.

klik voor groot

Dan te bedenken dat het in Nederland regent en grijs is, vind ik wel grappig. In Schotland regent het toch altijd? Er zijn genoeg mensen die dat denken. Terwijl ik loop, is S. al uren in touw als vrijwilliger voor een een of andere goede doelen loop. Hij kan vast na 36 uur niets meer over lopen horen.

klik voor groot

We steken een bruggetje over dat weer heeeeel eng is natuurlijk en ik besluit nog een klein stukje door te lopen tot het power station. Misschien kan ik daar de volgende keer starten en het laatste stukje van de Link lopen. Dat lijkt een goed idee. Ik kan wel verder lopen maar ik ga liever terug en loop dan eventueel de andere kant nog een stukje op. Ik zie in de verte al dat lelijke power station liggen.

klik voor groot

Ik besluit even naar het strandje te lopen zodat woef even wat kan afkoelen. Dat laat ze zich geen tweemaal zeggen en ze rent naar het water en speelt voor zeehond.

klik voor groot

Als ze weer helemaal happy is, komt ze uit het water en zegt dat er weer klaar voor is. We gaan dus maar weer op de terugweg en gaan weer over dat enge bruggetje dat nu niet meer zo eng is. Daarna ga ik toch een kijkje nemen bij een hekje waar ik volgens mij een ander pad kan nemen voor de terugweg. Dat blijkt zo te zijn en op ludieke wijze wordt aangegeven dat honden aan de riem moeten vanwege de schapen. Nu heb ik gelukkig al gezien dat de schapen in het andere veld staan en dat er op het hele stuk niets staat en woef dus los kan blijven lopen.

klik voor groot

Het is een prachtig pad dat ook nog eens heel makkelijk loopt. Lekker vlak en breed en overal weer die geurende struiken. Vanuit de verte en nu met de zon in de rug heb ik weer zicht op de vuurtoren in de verte. Wat ontzettend gaaf.

klik voor groot

We lopen rustig verder en zijn al snel weer bij de vuurtoren. Even een selfie maken dan maar want ik heb nu wel erg weinig foto’s van woef en mij onderweg de laatste tijd. Ik vergeet het eigenlijk altijd maar achteraf is het toch altijd wel leuk.

klik voor groot

Daarna gaat het snel. Ik loop nu weer richting de parkeerplaats waar ik vanmorgen met de campers sprak en daar ga ik eens bekijken welke route ik ga nemen. Ik zie nog een stonechat en daar kan ik een wazig kiekje van maken.

klik voor groot

Als ik weer bij de start van de route ben gekomen, besluit ik de route door te lopen en niet over de weg terug te gaan naar de auto. Volgens mij loop ik dan eerst langs de golfbaan en dan moet ik maar even kijken hoe ik daar weer weg kom. Zo gezegd zo gedaan en al snel hobbelen woef en ik langs de baan. Redelijk pad en woef is netjes aan de riem die in mijn broekband zit. Er is niet veel te zien en ik vind het maar niks met die stomme balletjes. Ik zie nog een kapotte zee egel en verderop een mooi watertje. Ook zie ik Dunbar vanuit de verte en Bass Rock. Dat is dan wel weer leuk. Maar de weg is eindeloos. Hoe kom ik hier nu weer weg? Links van me zie ik een muur die ik ook al zag toen ik over de weg liep vanaf de auto. Eigenlijk wil ik daarheen….. Uiteindelijk stoor ik vier mannen en vraag hoe ik weer weg kom daar. Ze leggen het me uit en na nog een paar keer vragen, kom ik uiteindelijk op het pad richting Deer Park en vanaf daar naar de oude A1.

klik voor groot

Gelukkig zie ik nu op de kaart waar ik ben en waar ik heen moet. De laatste vrouw aan wie ik de weg vroeg, heeft het ook goed uitgelegd. Het is weer hartstikke warm en ik geef woef in de schaduw wat water en maak haar lijfje nat. Dat vindt ze wel lekker. Lopen we alsnog over warm asfalt het laatste stukje terug!

Maar gelukkig is daarna al snel de afslag naar links en zie ik in de verte de auto al in de zon schitteren. Ik moedig woef aan en zeg dat we er over een kilometer zijn. Ze gelooft het wel en hobbelt vrolijk door. Het laatste stukje en daarna weer lekker water en een hapje.

klik voor groot

Jammer van het laatste stukje ook al kon ze daar lekker los en deels over het gras. Ik had niet die weg over de golfbaan moeten nemen. Maar dat wist ik ook niet van te voren. Erg mooie route met een mooie vuurtoren. Volgende run het laatste stukje proberen. Misschien is dat ook weer zo mooi. In ieder geval heel verrassend en volop mogelijkheden ook om lekker te wandelen dus. Deel 2 staat hier.

gegevens:

* 16 km
* 21 graden – zonnig en warm

mei 271 km – 2016 totaal 1.777 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 42 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 510 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25