Vandaag is het weer mooi weer en ga ik dus op pad met woef. Ze heeft er volgens mij wel zin in en ik pieker me suf waar ik een leuk onverhard rondje met haar kan lopen. Hier over de weg doe ik wel alleen, daar is voor haar geen zak aan. Ik besluit dus naar Dunbar te rijden en een stuk van de John Muir route te doen. Ik heb de laatste etappe al eens in zijn geheel gelopen (en met de bus terug) en vorig jaar liep ik ook een stukje op dit deel van het pad heen en weer. Vorige week deed ik natuurlijk een deel van deze etappe op de fiets maar dat is dan niet dezelfde route (helaas). Het begin is echt prachtig maar achteraf had ik natuurlijk toch een stukje dichterbij Dunbar moeten beginnen om het haventje nou eens in beeld te brengen. Mijn fout maar zo sla ik dat dus elke keer over op deze route!

klik voor groot

Het begin is echt prachtig en met dit mooie weer al helemaal. Ik zie wel wolken in de richting waar wij heen gaan lopen, maar dat kan me eigenlijk niet zoveel schelen. Het begin is prachtig en de rest zien we wel weer. Ik heb de sleeves in mijn rugzak en de cloudchaser voor woef. Er kan me dus niets gebeuren. Het gaat vast regenen en er staat ook een harde wind waar ik alleen op de golfbaan last van heb. Het pad daar loopt langs de klif en daar moet ik dus wel even opletten.

klik voor groot

Het is vrij rustig bij de golfbaan en ook op het parkeerterrein is het rustig. Misschien door het tijdstip want ik ben eigenlijk best laat. Woef had honger en heeft al drie keer te eten gehad. Dan kan ik dus niet gaan lopen en daarom startte ik later dan gepland. Als ik langs het parkeerterrein loop, zie ik dat het heel hoog water is. Kijk dat bruggetje nou!

klik voor groot

Ik loop over het parkeerterrein en neem het fietspad waar ik ook gefietst heb met de doggyride vorige week. Ik neem straks de brug rechtsaf en ga offroad verder. Met de doggyride kan dat dus niet. Ik loop daarna al snel langs het country park met de ezeltjes, lama’s en lammetjes.

klik voor groot

Daarna hobbelen we een stukje door het bos en zijn al snel bij de inham van de Tyne. Het is altijd prachtig en stil daar. Vorige keer moest woef daar per se nog even het water in maar deze keer hoeft dat niet.

klik voor groot

Het is inmiddels een beetje bewolkter geworden maar nog steeds droog. We lopen door langs het water en dat is erg mooi zo met hoog water. Ik heb het nog niet eerder zo hoog gezien. Meestal ligt er eerst een heel groot stuk strand naast me als ik hier loop.

klik voor groot

Het klaart weer op want het zonnetje piept tussen de wolken door. Dat is nog best warm en ik geef woef wat water.

klik voor groot

Daarna zijn we alweer aan het einde van het water gekomen. Ik ben wat verder gelopen dan de vorige keer maar het loopt deze keer ook zo makkelijk en lekker en woef doet het ook goed.

klik voor groot

Ik kijk eens op de kaart want er zijn volgens mij nog meer paden hier. Ik kan linksaf slaan, even langs een akker en dan weer linksaf. Dat lijkt een aardig lusje en dan loop ik niet tweemaal hetzelfde. Overigens maakt dat niets uit want je ziet gewoon weer andere dingen als je terug zou lopen. Maar langs de akker ken ik het niet, dus dat ga ik proberen. Mooi is het wel!

klik voor groot

Ik ben alweer vrij snel over het lusje gedraafd en kijk weer op de kaart waar ik nu heen zal gaan. Ik kom een echtpaar tegen dat de andere kant op loopt en ik vraag ze waar zij heen gaan en of ze het op de kaart kunnen laten zien. Zij lopen door het bos naar Foxlake en gaan vanaf daar weer terug. Ik kijk op de kaart en zie vreemd genoeg niets op de OS kaart aangegeven. Maar er is zeker een prima pad en er staat zelfs een bordje van Foxlake adventures. Ik besluit dus een extra lusje te maken en loop terug het bos in richting het lake.

Maar dat valt tegen. Niks mooi rustig meertje maar verpest door een slimme zakenman die daar een een of ander avonturen ding heeft opgericht. Allerlei watersport kan je daar beoefenen en overal staan van die ‘would be’ beach boys en girls. Naar sfeertje hangt hier zeg. Bah.

klik voor groot

Nu snap ik ook wat dat bord betekent waar ik wel eens langsrijd op de weg en ook vorige week nog op de fiets. Ik loop er gauw weer uit en kijk met verbazing naar de prijzen die gevraagd worden voor een paar uurtjes ‘avontuur’ 38 pond en meer zie ik. Watte? Dan maar lekker lopen. Ook geen goedkope hobby maar wel leuker en rustiger.

Ik ga gauw weer het bos in en hobbel verder langs mooie bluebells.

klik voor groot

Het loopt wel fijn hier in de bos en het is niet zo warm voor woef. Al snel zijn we weer bij de inham van de Tyne en vanaf hier is het weer bekend terrein. Op zich leuk dat extra lusje maar dat vreselijke meer had niet gehoeven.

Inmiddels is het weer bewolkt geworden en is het zonnetje weg. Het gaat vast regenen want zo voelt het een beetje maar tot nu toe was het heerlijk om te lopen en nog steeds droog.

klik voor groot

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe lang de route gaat worden want de vorige keer liepen we 12 km en nu ben ik er al dik overheen omdat ik verder liep en een extra lusje deed. Ik gok op 16 km ofzo en dat lijkt me ook wel genoeg voor woef vandaag. Maar we zijn er nog niet en net als ik zit te overpeinzen hoe ver het zal zijn, scheurt de hemel open voor een verfrissend zomerbuitje. Volgens mij is dit heel kort en ik ben toevallig net bij de openbare toiletten. Daar gaan we even schuilen en ik geef woef meteen wat water.

klik voor groot

Het buitje is inderdaad in no time weer voorbij en al snel lopen we weer buiten en gaat het zonnetje ook weer schijnen. Geen slechte timing dus!

Als ik bij een kruising kom, twijfel ik. Het is ineens laag water en de marsh ligt helemaal droog. Zal ik eroverheen lopen en zo een stukje afsnijden? Kom ik tot de brug die net nog helemaal in het water stond? Ik waag het erop. Ook weer iets nieuws. Ik kan altijd terug of door het water als het niet te hoog is aan het einde.

klik voor groot

Het loopt eigenlijk redelijk goed maar ik zie wel dat ik een enorm stuk aan het afsnijden ben op deze manier. Nou ook best. Het wordt dus geen 16 km denk ik maar ik vind het ook wel lang genoeg eigenlijk. Ik moet straks nog een stuk over de weg en even klimmen. Dat moet lukken want ik kon het zelfs met de fiets en de kar.

Als ik aan het einde kom, moet ik eventjes door een heel ondiep laagje water en dan kunnen we de brug over. Woef vindt het doodeng want het zijn grote vierkante gaten. Ik doe net alsof het leuk is maar schijt in mijn broek want de zijkant is open en ze zou dus kunnen vallen. Ik had het niet gezien anders had ik haar eroverheen getild natuurlijk, maar nu kan ik haar het beste met rust laten en zelf rustig laten uitzoeken hoe ze aan de andere kant moet komen. Dat gaat gelukkig goed en al snel staan we weer aan de overkant.

klik voor groot

Wat een verschil tussen laag water en hoog water! Ik vind het wel bijzonder. Ook weer leuk om deze route een keer gedaan te hebben. Ik loop nu snel even door en hobbel die klim op. Achter me komen racefietsers aan en als ik boven ben, kijk ik even hoe zij omhoog klimmen. Dan ben ik niet ontevreden over mezelf toen ik de doggyride op mijn fietsje daar omhoog trok zeg! Dat is weer een opsteker en glimlachend loop ik verder.

Het laatste stukje even over de weg en na 15,5 km staan we weer bij de auto. Het was een mooi rondje maar ook wel lang genoeg voor vandaag.

gegevens:

* 15,5 km
* 17 graden – zonnig, later een buitje. Aanvankelijk veel wind

mei 255 km – 2016 totaal 1.760 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 42 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 266 km
hoka stinson trail – 493 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25