Vannacht ben ik natuurlijk wel enkele keren wakker geweest en door alle thee van gisteren, moest ik ook naar het toilet. Maar even de benen strekken en door een rustige nacht lopen, is ook niet erg. Het was overigens totaal niet koud en (belangrijker) ook niet vochtig. Ik vond het prachtig om de uilen te horen in het donker en de andere roofvogels met hun schelle roep. Vanmorgen begonnen de fazanten al heel vroeg herrie te maken en er scharrelden enkele fazanten rond de tent die met hun kenmerkende klokkende geluiden lekker aan het fourageren waren. Maar zo dommelend is het wel heel fijn wakker worden. Ik heb het overigens geen moment koud gehad en had in de slaapzak alleen mijn dunne Lafuma shirt (lange mouwen) aan. Natuurlijk word je wel totaal verkreukeld wakker……Woef niet, die slaapt heerlijk nog wat door in haar warme Noblecamper en gele tankie.

Ik geef woef te eten en loop dan naar het toiletgebouw om me een beetje op te frissen. Ik zou vanaf 8.30 in de pub kunnen ontbijten maar eigenlijk vind ik dat veel te laat. Ik besluit dus straks zelf mijn warme ontbijtje te maken. Eerst ga ik woef uitlaten en als we teruglopen naar de tent, zie ik een rode eekhoorn. Mooi beestje en ik vind het leuk dat ik er inderdaad eentje gezien heb nu, want dat had ik al gelezen in de reviews van anderen. Daarna loop ik terug naar de tent voor mijn ontbijtje. Al snel pruttelt het gasstelletje weer met mijn water en kan ik al bijna eten.

klik voor groot

Ik vind dat echt wel wat hebben zo lekker buiten. Het weer is goed. Er is totaal geen zon en dat is echt jammer, maar het is niet vochtig (de tent is ook helemaal droog) en er is nauwelijks wind. Zo lekker zitten met de tent open, luisteren naar de vogels en een beetje om je heen kijken is toch wel bijzonder. Omdat er verder niemand is, lijkt het een beetje op wild kamperen natuurlijk en dat is juist wat ik leuk vind. Ik zou het vreselijk vinden als er voor mijn neus ook nog andere tenten zouden staan, kinderen zouden rondrennen of honden zouden blaffen. Dit is ideaal!

Ik eet rustig mijn warme ontbijt op, drink een warme chocolademelk en ga daarna op mijn gemakje de spulletjes opruimen. Daarna gaan we op pad voor ons (korte) rondje. Ik heb al gezien dat er aardig wat klimwerk in zal zitten tot aan 400 mtr toe dus ik ben benieuwd. Ik heb eigenlijk maar 1 bouwsel te bekijken en de rest is vooral ‘mooi’ als het goed is. Verder heb ik natuurlijk geen flauw idee van de omgeving hier.

We gaan deze keer richting Biddlestone. Daar zou een mooi kerkje te zien zijn en wat andere dingen (die ik dus niet gevonden heb). We slaan eerst bij de campsite rechtsaf. Een stukje over de nieuwe Sandstone Way voor moutainbikers. Dat ziet er niet onaardig uit maar klimt al aardig. Achter me ligt de campsite tussen de bomen.

klik voor groot

Al snel lopen we richting Biddlestone en moet ik volgens mijn route linksaf richting en farm en daarna rechtsaf richting een dovecote. Dat pad is dus echt onvindbaar en ik haal mijn arm open aan allerlei rare struiken. Ook niks voor woefje.

klik voor groot

Dit was dus geen succes en met een beetje zoeken verderop kan ik alsnog een stuk van het pad vermijden. Weer door een weiland, en weer door een hek elders. Balen dat die paden totaal niet onderhouden worden en zo slecht aangegeven staan. Als ik even later via de weg weer langs het stukje kom waar ik eigenlijk vandaan had moeten komen, staat er ook wel degelijk een bordje. Ik was dus goed maar er was gewoon geen pad. Raar.

Maar niet getreurd. Ik moet nu eigenlijk het bos in, maar ik kan ook over de rustige weg gaan lopen. Ik twijfel even maar kies toch voor de route die ik getekend heb. Want ergens moet dat kerkje liggen ook al zie ik er niets van. Ik sla het bospad dus in en zie even later tot mijn verrassing inderdaad het kerkje. Wat een mooie plek hier zo midden in het bos! Dat is wel verrassend eigenlijk.

klik voor groot

Daarna gaan we op zoek naar een of andere stones die ik dus niet kan vinden. Niks aan te doen en ik vervolg mijn getekende pad weer… Hoewel? Pad?

klik voor groot

Maar uiteindelijk kom ik toch weer netjes bij de kerk uit en kies het pad daar richting het punt waar we al eerder waren. Weer mis! Ook hier nauwelijks een pad te vinden maar uiteindelijk sta ik weer op de weg bij de dovecote waar we rechtsaf slaan om de heuvels in te gaan. En me dunkt: er volgt een klimmetje naar 400 mtr. Het is prachtig, want ik zie nu Biddlestone uit de hoogte en ook het kerkje tussen de bomen. Op de foto is het allemaal niet echt te zien. Er staan ook nog cottages op redelijke hoogte met een prachtig uitzicht.

klik voor groot

Eigenlijk zou ik ergens bovenop een homestead moeten zien maar dat zie ik dus ook niet. Gelukkig is de route erg mooi want de dingen die ik had verwacht te gaan zien, die zie ik dus niet.

Bovenop de top van de heuvel slaan we weer linksaf. Hier is zowaar een mooi goed begaanbaar pad. Het is echt prachtig en heel onverwacht. Vrij ruig en echt tussen de heuvels.

klik voor groot

Ik blijf goed op de kaart kijken, want ik moet straks ergens naar rechts en met dit mooie pad dat ook nog een beetje naar beneden loopt, ben ik anders in no time te ver gelopen natuurlijk.
Maar bij de koeien die fotogeniek staan te grazen, moet ik afslaan dus ik mis deze keer mijn pad niet. Even verderop zie ik dat ik naar een boerderij in de diepte verderop moet.

klik voor groot

Er is echt geen hond hier. Het is stil en verlaten. Ik ben eigenlijk wel verrast door dit gebied en ik vermaak me onderweg met om me heen te kijken en lekker te lopen. Ik ben veel tijd kwijt geraakt in Biddlestone met zoeken naar de stones, het maken van de foto’s en de rare paden die geen pad bleken te zijn. Dat is jammer, maar het doet me weinig want we hebben alle tijd. Hier kan ik wel lekker doorsukkelen dus dat komt allemaal goed.

Al snel zijn we een stuk lager en lopen we richting de farm die helemaal geen farm blijkt te zijn maar alleen maar een bouwval is. Ik vond het ook al zo verlaten van alles en iedereen! Dit zou nou een mooie plek zijn geweest voor een nachtje wild campen maar dat moet je dan wel van te voren weten!

klik voor groot

Na de farm slaan we linksaf richting de hills en een watertje. Ik ben benieuwd of het goed gaat komen, want ik heb ergens gezien dat er water loopt waar we overheen moeten. Ik vond het niet duidelijk op de kaart of er een brug was, want er was gewoon een pad overheen getekend. Ik hoop er dus maar het beste van.

Het begin van dit deel van de route is OK maar al snel moeten we door een veld zonder pad. Niet erg, maar het loopt dwars over de heuvel en is dus extreem schuin. Daar wandel ik, want ik heb wandelend al moeite genoeg.

Ineens zie ik twee schapen waarvan een met lammetjes. Een van de lammetjes is nog heel klein en heeft nog een bebloede navelstreng onder zijn buikje hangen en bloedvlekjes op zijn vachtje. Echt nog heel jong! Ik lijn woef even aan omdat de lammetjes nog zo ontzettend klein zijn. Een van de lammetjes blijft liggen en woefje ruikt er eens aan. Mmm lekker! Grapje natuurlijk want ze doet niets. De twee schapen en de lammetjes zijn ook niet onder de indruk van ons.

klik voor groot

Ik ben wel onder de indruk van het hekje waar ik eigenlijk overheen zou moeten want het is een stile met… prikkeldraad eroverheen! Daar krijg ik woef echt niet overheen en prikkeldraad is gewoon eng. Dat doen we dus niet en ik zoek naar een andere optie om weer op het pad te komen aan de andere kant van het hek. Dat vind ik verderop als ik naar beneden langs het hek blijf lopen. Gelukkig hier een gewoon hekje dat ik kan opendoen. Ook staan we nu bij het watertje zodat woefje even een slokje kan nemen daar. Mooi is het wel!

klik voor groot

Daarna moeten we helaas weer even omhoog klauteren om naar het pad achter het prikkeldraad hekje te komen. Maar dan zijn we wel weer dichtbij de schattige lammetjes… Ik kan er geen genoeg van krijgen. Zo bijzonder hier in de rimboe die beestjes.

klik voor groot

Daarna kan ik een pad volgen langs het riviertje en ben ik benieuwd waar ik nou uiteindelijk zal uitkomen. Kan ijk straks het water oversteken?

Tot mijn verrassing kom ik uit op een echte farmroad met gravel. Dat komt goed uit, want dan kunnen we weer een beetje opschieten. Natuurlijk ligt er inderdaad een grote brug over het water dus er is helemaal geen probleem.

klik voor groot

Ik besluit dat ik de extra lus niet meer ga lopen. Ik vind het genoeg geweest door al het klimwerk en zoeken naar paden. Aan het einde van deze farmroad is het hotel en de campsite al dus dat is prima wat mij betreft en ook voor woef is het wel genoeg geweest.

We lopen nog het laatste stuk door en lopen daarna naar de auto die ik vanmorgen bij het hotel heb gezet. Ik hoop op een lunch in de pub!

klik voor groot

Ik ga me nog even omnkleden, verzorg woef en ga dan met woefje naar de pub voor een lekkere warme lunch. Helaas is de ‘missus’ weg en wordt er dus geen lunch geserveerd. Het is echt duidelijk nog zeer laagseizoen. Ik krijg wel een lekkere pot thee van de eigenaar en woef krijgt weer haar kluifje. Maar het is niet warm in de pub zoals gisterenavond en ook erg ongezellig dus na het kopje thee rij ik gauw naar huis.

Zo komt er een einde aan een fijn mini avontuur met veel belevenissen en twee mooie routes. Ik ben erg blij dat het er nog (net) van gekomen is!

Vanmiddag dus inpakken voor mijn vertrek morgen!

gegevens:

* 12 km
* 11 graden

maart 323 km – 2016 totaal 1.101 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 196 km
hoka stinson lite – 706 km
hoka stinson trail – 334 km
hoka mafate speed – 430 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11