Monthly Archives: April 2015

16.04.2015 – preuswald – 23 km

Vandaag heb ik zin in een wat langere run. Ik ken de omgeving voor een deel en dat maakt het makkelijker om te lopen omdat je niet steeds op de kaart hoeft te kijken. Bovendien had ik gisteren een route gaemaakt aan de hand van de knooppunten. Die stonden op een papiertje en zou me over een hele nieuwe route brengen richting de Wilhelminatoren vlak bij het drielanden punt. Vanaf daar wilde ik dan eerst even naar de Lourdesgrot en daarna terug naar het drielanden punt en via Belgie weer terug naar Aken. Zo gezegd zo gedaan en om 7.15 ging ik op pad. Ik wist namelijk niet zeker of het warm weer zou worden, dus koos ik maar voor een redelijk vroege run. Ik zou dan ook nog lekker de hele middag in Aken hebben. Overigens bleek dat niet zo te zijn maar dat voert een beetje te ver voor het verslag.

Waf had ook wel zin in haar run dus gauw op pad dan maar! Water mee, bakje voor haar en haar softflask.

klik voor groot

Ik koos eerst weer voor de route die ik eergisteren ook had gelopen. Het bos in, even klimmen en dan rechtsaf het pad naar beneden en weer linksaf omhoog richting de spoorlijn en weer linksaf het bos weer in. Dat was bekend terrein, maar daarna zou ik rechtsaf slaan en dat had ik nog niet eerder gedaan. Ik was erg benieuwd en werd meteen al aangenaam verrast. Ook al was het nog erg vroeg en een beetje dampig, het was erg mooi en weids!

klik voor groot

Ik was heel erg verrast want ik had echt geen flauw idee dat het hier zo mooi was zo langs de rand van het bos.

klik voor groot

Op een gegeven moment liep ik langs een bord met een doorzichtige wand. Je kon daar Nederland en Duitsland zien en op de doorzichtige plaat stonden bepaalde gebouwen zoals een kerkje die je dan ‘op’ de echte kerk erachter in de verte kon leggen. Op die manier zou je de lijnen van de landen kunnen zien. Helaas klopt mijn foto niet helemaal omdat ik het door de zonnebril niet goed kon zien op het scherm.

klik voor groot

Ik liep door en het was zo makkelijk om de bordjes te volgen. Ik hoefde nergens te stoppen of op de kaart te kijken, hoefde alleen het nummer te onthouden van het volgende knooppunt. Net zoals wij dat hier hebben voor de fietspaden. Erg makkelijk en heel erg leuk.

Na 6 km kwam ik al bij de Wilhelminatoren waar je voor 3 euro naar boven kunt klimmen. Helaas hielden de bordjes toen op. Vreemd, ik heb het vast gemist maar duidelijk was het dus niet. Ik weet zeker dat Nederland voor een deel meedoet met deze routes en ik had de nummers opgeschreven.

klik voor groot

Het gaf niet, want ik wilde eerst even naar de Lourdes grot en had daarvoor wel mijn navigatie nodig maar met hulp daarvan liep ik er zo naartoe. Helaas was het beeld op de grond ingepakt dus was het een beetje kaal. Vorige keer was Maria weg, nou dit weer.

klik voor groot


Na de grot weer een stukje door Nederland en deze keer liep ik bijna tot het einde. Daar was ik ook nog niet eerder geweest. Ik maakte nog een foto van woef met de mooie (zink?)viooltjes in het bos.

klik voor groot

De volgende halte was het drielanden punt en dat was ook makkelijk te vinden. Eigenlijk gewoon steeds rechtdoor het pad volgen. Dan kom je er vanzelf. Maar ik had wel keuze uit verschillende paden en ik koos iets onverhards dat er aardig uitzag en dat liep ook prima. Helaas waren de vlaggen bij het drielanden punt nog niet opgehangen dus was het een beetje kale boel. Ik maakte ook geen foto, alleen van de grenspaal samen met woef.

klik voor groot


Daarna nam ik het pad door Belgie. Dat loopt op en neer en is erg mooi. Nu helemaal want er is aardig gekapt waardoor je aan de rechterhand ineens uitzicht hebt over het dal. Het loopt niet heel gemakkelijk maar ik besloot alles toch hardlopend (nou ja joggend) te doen, ook de klimmetjes want dat is toch lichter dan wandelend merk ik en qua kuit en benen voelde ook alles goed. Echt warm was het gelukkig niet, het was een hele aangename temperatuur met een zonnetje.

Deze keer liep ik vrij ver naar het zuiden en bijna aan het einde voordat ik even uit het bos zou lopen, sloeg ik weer af richting Duitsland. Ik wist al ongeveer waar ik uit zou komen en dat klopte. De kilometers tikten rustig voort en ik was verrast hoe makkelijk het ging, zeker na eergisteren toen het zo moeizaam ging allemaal.

Na 17 km besloot ik dat woef echt even iets moest drinken. Dat bleek te kloppen en al snel was de 200 cc water opgelebberd. Meer hoefde ze niet en bij thuiskomst hoefde ze ook niks dus dit is blijkbaar met deze temperatuur voldoende. Ze deed het overigens prima en was fit en vrolijk onderweg.

klik voor groot

Ik probeer een selfie te maken met de camera maar de verbinding valt steeds weg. Met de telefoon lukt het niet echt.

klik voor groot

Ik ben inmiddels op bekend terrein en loop de rest van de route zonder problemen terug. Uiteindelijk klok ik af op 23 km. Ik had van te voren geen idee hoe lang de route zou zijn en dat loopt wel lekker. Volgende keer probeer ik weer een andere route!

gegevens:

* 23 km
* 15 graden – zonnig

april 143 km – 2015 totaal 1.200 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 68+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

14.04.2015 – preuswald – 11 km

Over het rondje vandaag kan ik kort zijn. In een woord ‘ruk’. Het was hartstikke warm ineens en ik was ontzettend sloom van de lunch en van het zonnen. Ik startte in het bos, moest meteen heuvelop, daarna even lekker heuvelafwaarts om vervolgens in de volle zon weer te gaan klimmen. Nou nee dus.

klik voor groot

Ik kwam wandelend boven. Ik ben ook wel erg voorzichtig nog met de kuit, dat moet ik toegeven en inmiddels had ik ook best vermoeide benen. Dus die klim maar even niet. Maar in mijn warme (winter)broek kreeg ik het ook steeds warmer en warmer en ik besloot maar even te wandelen tot ik weer in het bos was en daar een paar rondjes rond de mast te lopen. Ik wilde namelijk eigenlijk gewoon even serieus lopen en dat kon ik hier echt even niet voor elkaar krijgen.

Toen ik bij de mast kwam, heb ik daar twee serieuze rondjes gelopen en dat was wel lekker. Maar het was veel te warm voor een echte lekkere run. Morgen of overmorgen wil ik weer naar het drielanden punt en de lourdes grot maar dan vertrek ik gewoon heel vroeg. Lekker zonder eten in mijn buik en lekker in de koelte van het bos.

Ik zag wel dat inmiddels de knooppunt routes klaar zijn en dat de bordjes er staan. Dat lijkt leuk voor de lange run die ik hier nog wil gaan doen. Misschien kan ik iets nieuws proberen!

klik voor groot

Op naar de volgende run dan maar!

gegevens:

* 11 km
* 21 graden – zonnig

april 120 km – 2015 totaal 1.177 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 45+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

review: campsite – vijlen (hoeve bellet)

De nacht van 12 op 13 april 2015 sliep ik in Cottessen (Vijlen) op boerderij camping ‘Bellet’. Volgens de site een kleine camping met 15 plaatsen naast een boerderij. Website http://www.bellet.nl. Ik had op Google earth gekeken en het leek wel mooi te liggen met uitzicht op de vallei en de rest van de campings waren allemaal erg groot en echte campings met speeltoestellen enzo. Daar heb ik dus echt geen zin in.

prijs

Ik vond het nogal prijzig, want ik moest voor mijn kleine tentje met de hond 19,50 betalen en voor warm water moest je een muntje kopen voor 0,60 euro (4.5 minuut warm water). Dat lijkt inmiddels een beetje uit de tijd maar vooruit maar.

aankomst en campsite

Ik mocht weliswaar op zondag aankomen, maar wel rond 12 uur dus dat deed ik. De receptie is achter de camping. Daarvoor moet je wel even zoeken en over het parkeerterrein lopen. Het ligt erg mooi en is goed bereikbaar. De ontvangst was hartelijk, ik kreeg uitleg en de rondleiding naar de douches en toiletten en kreeg daarna een paar plaatsen te zien die beschikbaar waren. De plaatsen met uitzicht op de vallei liggen erg fraai en mooi ver van elkaar af maar zijn deels verhard. Dat leek me niet echt prettig met mijn tent en met de haringen en daarom koos ik voor de plaats bij de ingang op het gras naast de kippen en de ganzen. Dat was even een risico maar de kippen hoorde je vreemd genoeg niet en de gans liet zich niet horen. De plek was redelijk vlak en lag prima in de zon met mooi uitzicht. De camping ligt mooi en goed ten opzichte van het Vijlerbos. Mogelijkheden te over om te starten met wandelingen.

sanitair

Sanitair was in orde. Ik vond het koud en een beetje vreemd dat alleen in de ochtend verwarmd werd. Het geklooi met de muntjes weerhield me ervan om te gaan douchen. Overigens is het sanitair gebouw gemengd maar omdat het zo klein is (en rustig), heb je daar op zich geen last van. Er zit een kleedruimte (afgesloten) voor de douche dus dat is makkelijk. Alles was brandschoon overigens. Geen fohn bij de spiegels zoals in schotland.

wifi

Er is Wifi met redelijke ontvangst alleen hangt het papiertje met de codes in de sanitair ruimte.

Conclusie:

Op zich een camping met een erg fraaie ligging. Ik had een mooie plaats maar ik weet niet zeker of de plek waar ik stond wel een echte plek is. Er is geen water of electriciteit bij de plaats en dan vind ik 18 euro voor alleen de plek erg duur zeker omdat je ook apart voor warm water moet betalen.

14.04.2015 – camping (3)

Vandaag de tweede keer ‘buiten’ met de tent na een run. Weer anders dan de vorige keer in Schotland. Allereerst was het weer beter en ten tweede had ik deze keer direct na aankomst de tent al lekker opgezet, matrasje klaargemaakt en de spullen voor woef klaar gelegd. Mijn rugzak met mijn eigen spullen lag nog in de auto. Ik had een mooie plek uitgezocht om te overnachten en goed op google earth gekeken of het goed lag qua verkeer en plekken (er waren er maar 13 en geen kinder dingen ofzo). Toen ik aankwam was het een verrassing dat de meeste plaatsen verhard waren, terwijl ik graag op gras wil staan. Er was een hele mooie plek beschikbaar met uitzicht en goed ten opzicht van de zon maar verhard. Ik koos dus uiteindelijk voor een grasplekje met mooi uitzicht en kippen en ganzen naast me. Dat was een risico maar ze waren doodstil gelukkig.

omstandigheden

• temperatuur 17 graden overdag, rond de 6 graden in de nacht
• nauwelijks wind bij opzetten tot krachtig in de nacht
• mooi weer, helaas in de ochtend bewolkt en grijs

opzetten

Makkie. Wel winderiger maar als je eerst de vier punten vastzet dan is het redelijk goed te doen om de boog te maken. Stok opvoeren vanaf de dichte kant (eruit halen vanaf de deur zijde), boog vastzetten en punten in de grond duwen. De binnentent zat deze keer ook al vast in de buitentent dus dat was een makkie. Eigenlijk bleek de tent toch verkeerd te staan ten opzichte van de harde wind in de nacht, maar de wind was gedraaid dus dat is niet altijd te voorzien blijkbaar. Tent staat stabiel maar klappert wel iets met harde wind. Ik stond deze keer lekker in de zon, koos voor zon bij de deur met het uitzicht in de avond en tot 20.30 heb ik lekker buiten kunnen zitten met mijn vuurtje en mijn zitmatje. Woef lag op haar nieuwe (auto) bedje.

indeling

Matras lag niet hetzelfde als de vorige keer, maar volgens mij schoof woef mij simpelweg naar de zijkant. Ik lag ook te dicht op de wand bij de hoofdzijde. Het nieuwe bedje van woef past ook goed, maar het thermarest matrasje lijkt dan niet echt nodig in dat geval (in de zomer). Ik had weer de twee losse pouches naast me tegen de wand van de tent aan, rugzak in de hoek naast mijn hoofd. Lampjes natuurlijk weer in de nok. Niet vergeten reserve batterijtjes aan te schaffen en mee te nemen. Met twee is het altijd wel OK omdat je er maar eentje aan hebt maar voor de zekerheid wel handiger. In de vestibule weer mijn water, schoenen en de nieuwe drinkbak voor woef.

kleding

Ik had het ontzettend warm in de tent. Ik had de lange dunne thermobroek aan, toch met de lange kousen. Zou met warm weer echt voor de sokken gaan die ik ook bij me had overigens. Verder had ik een nieuw setje renkleding (shirtje, hemdje) aan. Nadeel in de zomer is duidelijk de korte mouw op het matrasje. Ik had de slaapzak als quilt en lag dus direct op het matrasje deze keer. Dat is met blote armen echt niet fijn. Ik heb uiteindelijk mijn vestje onder me gelegd en dat lag lekker, maar ik moet eens nadenken hoe je dat oplost in de zomer. Ik had het dus zeker niet koud deze keer. De binnentent stond aanvankelijk ook open, maar door de aantrekkende wind besloot ik toch de deur te sluiten. Overigens was mijn renkleding die ik overdag aan had gehad (korte broek, korte mouwen shirtje en hemd) eigenlijk meteen droog na een uurtje buiten. Schoenen waren ook droog gebleven.

het slapen/comfort

Erg warm maar ik durfde het toch niet aan om alleen met de zomer slaapzak te slapen maar dat had volgens mij prima gekund. Ik werd alleen naar de zijkant geduwd door de hond en dat was vervelend. Ik moet opletten dat het matrasje verder naar het voeteneind ligt, anders heb je weinig ruimte boven je hoofd door het hoge matrasje. Slaapzak als quilt doet het prima overigens.

Deze keer had ik weer mijn dag/nacht lenzen in en had ik dus geen gedoe met een bril. Ogen open en iets kunnen zien is gewoon erg prettig.

rond camp

Ik was rond 18 uur terug bij de tent en heb op mijn zitmatje heerlijk bij de tent gezeten. Ondanks de wind kon ik mijn vuur makkelijk aanhouden en gebruikte ik precies 1 tablet voor een potje. Dat was genoeg voor mijn thermosfles. Ik kocht een nieuwe Rubytec 0.35L en die houdt daadwerkelijk alles warm tot de volgende ochtend. Ik had een Alite Monarch stoeltje laten komen, maar dat is niks die gaat terug. Ik ga toch voor de Crazy Creek Powerlounger 2.0 als ik die kan krijgen in de USA. Dat weegt 340 gram en kan ik ook als zitmatje gebruiken en woef kan er ook op liggen in de tent. Nu zit ik gewoon op mijn zitmatje en dat gaat ook prima.

Helaas was de ochtend niet fraai. Ik had me verheugd op een lekkere luie ochtend in de zon rond de tent maar dat ging niet door. Ik heb dus in de ochtend niks meer gedaan en ben gaan opruimen en gaan lopen.

koken

Ik had gepland om hetzij brood hetzij de farmers omelet te eten. Maar in de middag had ik bij het boscafe een lekkere warme salade gegeten, dus had ik niet meer zoveel behoefte om te eten toen ik terug kwam. Ik maakte gelijk een lekkere warme chocolade toen ik bij de tent kwam, maar als het mooi weer is, heb je duidelijk minder behoefte aan eten. Ik had net een bolletje opgegeten omdat ik het folie wilde gebruiken als onderlegger om het gras niet af te fikken (door de wind) toen iemand met een pannetje aankwam omdat ze over hadden van hun eten. Heel aardig natuurlijk maar ik hoefde het niet per se. Het maakt dus veel uit wat je overdag eet en hoe warm het is.

opruimen

Als ik met de auto ben, past alles in mijn tas, zelfs het grote honden bed. Ik heb dus 1 tas waar inzit:

  • dikke bed voor woef
  • cloudchaser voor woef
  • thermarest voor woef
  • mijn thermarest
  • slaapzak
  • tent
  • zakje met haringen en tentstok
  • opvouwbaar bakje voor woef
  • kussentje
  • amazonas deken voor woef

Daarmee kan ik dus de tent opzetten en de slaap benodigdheden in de tent leggen. Opruimen ging goed. Alleen het amazonas dekentje voor woef is niet in de hoes te krijgen. Die deken moet uberhaupt kleiner. Verder geen bijzonderheden of nieuwe dingen. Het enige dat nat was deze keer was de onderzijde van de tent. Ik heb nu de tent na thuiskomst even uitgehangen maar als ik met de auto zou zijn kan ik ook de tent wel even afdrogen.

hond

Deze keer had ik een Cloudchaser bij me voor haar. Nauw aansluitend jasje dat waterdicht en winddicht is. Ik zag alleen dat als ze opgerold ligt, dat het misschien in haar nek niet zo lekker zit. Ik weet het niet, ze was wel lekker warm onder de cloudchaser. Aan het einde van de avond was het toch een beetje fris voor haar zo na het lopen en stil liggen, en daarom dekte ik haar maar toe met mijn pullover. Ik denk dat als de amazonas kleiner gemaakt is, dat het probleem opgelost is. In de tent is het geval ook wel erg groot, maar ze rommelt er lekker mee totdat het goed ligt en ze haar neusje erin kan stoppen. De grote drinkbak is prettig, stabiel en makkelijk ui te drinken. Ik kan die bak ook laten staan in de vestibule (haring door de onderkant met de lus). Het rode vouwbakje moet ook mee voor de K9. Overigens is ze voor het eerst alleen in de tent gebleven en dat ging goed. Als ik met de auto ben, dan moet ik de grote draaipin meenemen om haar buiten te kunnen vastleggen voor de tent. Ik gebruikte nu een kleine haring en dat werkte niet.

Leerpunten

. matrasje nog beter positioneren
. geen diepvrieszak meenemen voor eten en drinken maar een stevige bak met deksel
. amazonas voor woef kleiner maken
. nadenken over matrasje in de zomer (plakkerig met blote armen)

conclusie

Weer een succes ook al had ik het erg warm. Ik had een mooie plek met mooi uitzicht. Deze keer een winderige nacht en dat gaat ook prima. Ik had een powerbank bij me om de telefoon op te laden en dat was prettig. De Garmin houdt het wel even uit dus die hoeft niet te worden opgeladen. Ik had een e-reader bij me maar ik was laat terug bij de tent, heb nog even gepraat met mensen, wat gegeten en gedronken en ben rond 21 uur alweer gaan wandelen met woef. Zo blijft er weinig tijd over om te lummelen en te lezen.

13.04.2015 – limburg – dag 2 (camptrip) – 16 km

Vandaag word ik niet eens zo erg vroeg wakker in de tent en kan ik blijven dommelen tot na 07.00 uur zelfs. Dan besluit ik er toch maar eens uit te kruipen en met de hond te gaan wandelen die tot mijn verrassing niet om haar eten kwam zeuren in de vroege ochtend. Ook nooit weg! Het verslag van dag 1 van deze camptrip staat hier.

klik voor groot

Het blijkt tot mijn teleurstelling een hele grijze bewolkte ochtend te zijn en niet de beloofde stralende morgen. Ik had me er zo op verheugd om lekker een luie ochtend in de zon bij de tent te hebben maar dat zit er niet in.

Al snel ben ik dus op pad voor mijn wandeling met woef en ik besluit de tent dan maar op te ruimen en op weg te gaan voor een rondje. Gisteren heb ik nog een route gedownload en op de navigatie gezet dus ik weet waar ik heen kan gaan. De site wandelgidszuidlimburg is echt ideaal omdat je heel makkelijk routes kunt downloaden en kunt bekijken. Ik had route 19 aangeraden gekregen door mensen bij de tent. Omdat ik niet zeker wist of ik vandaag ook hier zou lopen, had ik (stom genoeg) geen eigen route gemaakt. Niet handig, een volgende keer zou ik dus me beter voorbereiden en ook alternatieven hebben qua afstand en landschap. Er is genoeg te lopen!

De route zou rond Vijlen zijn. Vijlen bestaat uit ca. 500 huizen en 1400 inwoners. Onder het dorp Vijlen vallen ook de buurtschappen Camerig, Cottessen, Harles, Mamelis, Melleschet en Rott Vijlen ligt op een hoogte van 200 meter boven NAP en is daarmee het hoogst gelegen dorp van Nederland. In Vijlen was een van de oudste nederzettingen van Zuid-Limburg te vinden.

Het dorp heeft een markante kerk uit het midden van de vorige eeuw, maar het ontleent zijn recreatieve aantrekkingskracht vooral aan het grootste loofhoutcomplex in Limburg, een bosgebied van meer dan 600 ha, zeer geliefd bij de wandelaars. Vijlen, met de gehuchten Cottessen en Camerig, is een paradijs voor de wandelaar.

De statige toren van de St. Martinuskerk torent fier en vooral hoog boven het landschap uit. Van verre is dit Vijlense Godhuis zichtbaar en manifesteert zich daardoor als oriëntatiepunt bij talloze wandelaars. Het is de hoogst gelegen RK kerk van Nederland. De uitgestrektheid van de Vijlenerbossen vormt een aparte attractie. Aan alle kanten omzoomd door veelal steile hellingbossen, is het plateau een eldorado voor de echte wandelaar.

klik voor groot


Zo gezegd zo gedaan en als ik terug ben van de wandeling met woef, start ik met het opruimen van de tent. Dat gaat vrij gemakkelijk en al snel is alles weg en ingepakt. Zo jammer dat er geen zonnetje is!

Al redelijk vroeg ben ik dus op pad voor de run. Het zal een run zijn die dus niet door het bos loopt maar wat meer in het open gebied loopt en daar heb ik wel zin in. Misschien knapt het weer ook nog wel wat op. Afwachten maar.

Ik start weer over het stukje weg waar ik gisteren ook heb gelopen aan het einde van de run. Ik ga terug door de boomgaard maar ik kies voor de weg op de heenweg. Het is wel fraai met dat beekje dat door het landschap loopt en overal hoor je vogeltjes ondanks de sombere ochtend.

klik voor groot

Ik kom ook langs veel vakwerk huizen en huisjes. Sommige daarvan zijn in gebruik als vakantiehuis maar andere huizen worden gewoon bewoond en zien er fraai en verzorgd uit.

klik voor groot

Tussen de bossen, de heuvels en de Geul loop ik langs de Volmolen aan de Plaatweg, een watermolen die zowel cultuur-historisch als educatief als toeristisch zeker een bezoekje waard is en die op dit moment dienst doet als graanmolen. In eerste instantie werd ze gebouwd voor het vollen van geweven stoffen tot een sterk laken.

klik voor groot


Daarna loop ik weer door een dorpje en overal kom je onderweg wel kruisen en gedenk tekens tegen.

klik voor groot


Al snel loop ik Belgie binnen. Je ziet meteen dat het een ander land is. De straten zijn anders, de huizen en de borden zijn anders. Heel herkenbaar. Woef en ik hobbelden vrolijk door. Beetje over weggetjes, beetje over onverharde paden. De route had eigenlijk van alles wat. Maar jammer genoeg wist ik eigenlijk niet precies wat ik nou allemaal zag en wat ik kon bekijken.

klik voor groot


Op een gegeven moment werd het gelukkig lekker weer dus dat liep wel fijner en dan ziet alles er ook ineens mooier uit. Woef wilde wel wat water en ik was weer blij met het nieuwe drinkbakje.

klik voor groot

Toen we een bos uitliepen, hadden we een prachtig uitzicht.

klik voor groot


Al snel waren we weer bij het beekje en het bankje dat inmiddels heerlijk in het zonnetje lag. Daar ben ik nog even lekker gaan zitten en woef lag al snel te dommelen in het zonnetje. Een beetje onbevredigend einde van deze twee dagen. Ik had het beter voor moeten bereiden omdat er op de meeste routes van alles te zien is. Dat had ik dus niet goed gedaan en ik had me ook niet gerealiseerd dat het met mooi weer zoals gisteren, gewoon lekkerder is om buiten het bos te blijven (tenzij het zo warm is dat de verkoeling van het bos nodig is). Maar ik ken nu al een beetje de weg en weet wat ik kan verwachten van de routes van de site en de omgeving. Dit ga ik dus gewoon nog een keer doen!

klik voor groot


gegevens:

* 16 km
* 12 graden – bewolkt, later zonnig

april 109 km – 2015 totaal 1.166 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 34+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

12.04.2015 – limburg – dag 1 (camp trip) – 18 km

Omdat het mooi weer zou worden en ik morgen in Aken moet zijn, besloot ik om te gaan lopen in Limburg en te overnachten op een boerderijcamping. Iets heel kleins, geen kinderspeeltoestellen, mooi uitzicht en geen caravans voor je neus of zoiets. Ik had alles al geboekt ruim van te voren, de route was klaar dus ik kon op pad! Rond 12.30 kwam ik aan en na een uurtje had ik een mooie plek gevonden, de tent opgezet en ingeruimd en was ik op weg voor mijn run met woef. Ik had een tussenstop bij boscafe ‘het Hijgend Hert’ gepland om daar ook iets te eten. Weer op gang komen daarna zou wel even een probleem zijn maar het zou niet zo ver zijn richting de tent dus vooruit maar. Maar zo ver was het nog niet, ik moest eerst nog beginnen met de run!

klik voor groot

Ik had een route gevonden op de website die allerlei wandelingen heeft in Limburg. Beter een bestaande route gebruiken dan zelf het wiel uitvinden dacht ik. Op zich was de route ook wel aardig. Het begin ging over open landschap, en daarna liep ik het bos in. Nadeel in ons kleine landje is natuurlijk het feit dat je steeds op de weg stuit en overal wel de weg en het verkeer hóórt. Niet fijn! Bovendien vond ik het eigenlijk jammer om in het bos te lopen, want ik had gehoopt op de vergezichten die je in Limburg hebt. Maar we hobbelden vrolijk door en de kilometers gingen toch best snel voorbij. Het was allemaal prima te vinden overigens. Ik vraag me wel af of je niet makkelijker een beschrijving kunt lezen tijdens het lopen dan kijken op de kaart. Ik had nu de Teasi bij me en elke keer voor een afslagje piepte het apparaat dus dat liep ook wel goed.

klik voor groot



Na 11 km kwam ik aan bij het boscafe. Ik vond gelukkig nog een plekje en heb daar wat gedronken en gegeten. Ik koos een lekkere warme salade met gerookte zalm en warme zalmfilet. Daarna kwam ik een beetje moeilijk op gang natuurlijk maar al snel hobbelden we weer voort. Waf had weer lekker bij gedronken uit haar nieuwe Ruffwear Quencher. Ik merkte nu pas hoe slecht het oude bakje eigenlijk was. Die stortte al in met een beetje water maar deze blijft mooi open staan en is prima op te vouwen in mijn rugzak.

klik voor groot

Nadat we even gelopen hadden, kwamen we eindelijk op een stukje open terrein met uitzicht. Het zonnetje erbij maakte alles mooi en vriendelijk. Omdat het zulk heerlijk weer was, besloot ik ergens op een bankje nog even te gaan zonnen en te luieren. Ik was toen alweer vlakbij de tent dus dat kwam goed uit. Mooi uitzicht voor me, geen mensen en een zonnetje. Waf werd er ook helemaal lui van. Overigens ontdekte ik pas later dat het holle pad richting het bankje waar ik overheen was gelopen inderdaad vol zat met dassen burchten! Leuk om een eventuele volgende keer eens in de schemering te gaan wachten op een das!

klik voor groot



Uiteindelijk weer richting de tent gegaan via een omweg en nog even door een boomgaard. De omgeving daar is prachtig, en ik besloot om voor de volgende dag een andere route te maken die wat meer buiten de bossen zou blijven. Op die manier zou ik tenminste iets zien van de omgeving!

klik voor groot

Omdat het zulk lekker weer was, heb ik buiten de tent kunnen zitten tot 21 uur! Ik heb meteen een warme chocoladedrank gemaakt en later kwam iemand me warm eten brengen wat zij zelf over hadden. Dat was heel aardig maar niet nodig op zich natuurlijk. Door de harde wind zat ik aanvankelijk wel even te klooien met mijn vuurtje want het gras vloog bijna in brand door de vlammen die uit de brander sloegen. Dat loste ik op met een groot stuk aluminium folie, maar ik moet toch echt een windschermpje maken uit een blikje zodat dit niet meer kan gebeuren. Overigens had ik nog steeds – ondanks de wind – maar 1 esbit tabletje nodig voor mijn potje dus dat scheelde weer. Ik had ook 4 grams blokjes meegenomen voor de zekerheid maar die heb ik niet gebruikt. Mijn nieuwe Rubytec thermosfles was een succes, want eindelijk had ik gewoon de volgende ochtend nog lekker warm water.

klik voor groot


Woef lag buiten de tent op haar nieuwe bedje eerst lekker bloot, daarna met haar cloudchaser jasje aan en uiteindelijk toen het later werd toegedekt met mijn pullover.. Dat was ook wel een succes volgens mij, maar als het winderig wordt, moet er toch iets bij maar daarvoor heb ik de amazonas deken bij me. Die moet ik een beetje kleiner laten maken en dan is het prima zo. Langzamerhand wordt de uitrusting dus compleet. Inmiddels kan ik ook de telefoon opladen met de powerbank. Moet nog even uitpluizen hoe vaak dat precies kan met mijn telefoon.

klik voor groot

Om 21 uur ben ik nog een stukje gaan wandelen en daarna ben ik de tent ingegaan om te slapen. Ik heb nog 5 minuten video gekeken maar ik was best moe van het rijden en de hele dag buiten, dus ben ik lekker gaan slapen.

klik voor groot


Middernacht werd ik wel wakker vanwege de wind die aan mijn tentje rukte. De wind was blijkbaar gedraaid maar alles bleef natuurlijk gewoon staan. Alleen wat geklapper.

Eigenlijk heb ik best goed geslapen alleen had ik het vreselijk warm. De slaapzak gebruikte is als quilt en dat was zelfs nog vrij warm. De hele dag buiten, zonnetje op je hoofd en dan een warmere nacht dan de vorige keer…. dat wil dus blijkbaar wel. Volgende keer kan de zomer slaapzak wel mee denk ik. Scheelt een hoop ruimte en gewicht!

Op naar dag 2 van mijn camp trip dan maar!

gegevens:

* 18 km
* 18 graden – zonnig

april 93 km – 2015 totaal 1.150 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 18+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

10.04.2015 – rottemeren – 13,5 km

Vandaag weer het eerste rondje na de plotselinge kuitpijn van afgelopen zondag. Ik ben nog een naar de fysio geweest afgelopen dinsdag. Ik kan zelf een beetje moeilijk naar de achterkant van mijn benen kijken, dus vandaar mijn bezoekje. Ik had zelf natuurlijk al gevoeld en niks van een kuiltje of zwelling gevoeld. Maar dat zegt niet alles en ik ben dan ook altijd weer verrast door de ‘stelligheid’ waarmee fysiotherapeuten (en ook artsen) dingen beweren. Dat maakt patienten/clienten misschien blij, maar eigenlijk is het natuurlijk belachelijk. Ik heb dan tenminste nog het voordeel dat ik zelf kan voelen wat ik voel én de kennis heb om te bedenken wat het zou kunnen zijn samen met (beperkt) onderzoek. Dan nog blijven er verschillende opties. Ik herinner me nog de fysio in 2010 die met de grootste stelligheid beweerde dat mijn pijn in de kuit zeker géén trombosebeen was. Dat was het dus wel en gelukkig wist ik dat zelf ook (twijfelde aanvankelijk zelf tussen achillespees en trombosebeen). Gevaarlijke actie van die man destijds, want hij had natuurlijk moeten zeggen dat hij het niet zeker wist of zoiets. Ik kan dat tenminste dan nog zelf beoordelen en inschatten. Nooit meer bij die man geweest overigens.

Maar goed, ik had het over mijn eerste rondje weer na zondag dus laat ik niet teveel afdwalen. Ik kan alvast verklappen dat het een lekker rondje was. Moeilijk om dan in te houden en terug te keren na ruim 13 km. Dat leek me echter voor vandaag wel voldoende om van op te bouwen weer. Woef had het overigens erg warm, die moet ook weer wennen aan het heerlijke weer blijkbaar en ik zag ook wel iets terug van het zonnetje in een wat hogere hartslag. Maar fijn was het zo met de zon en het windstille weer! Ik dwaalde wat heen en weer over een stukje roeibaan en even langs de molens. Ik durfde het vanwege de kuit niet aan om rond de plas te gaan lopen omdat je dan wel erg ver van de auto bent mocht het toch pijn gaan doen. Maar zo was het ook mooi!

Ik was tevreden hoe het allemaal liep en voelde dus op naar de volgende ronde dan maar weer.

klik voor groot



gegevens:

* 13,5 km
* 18 graden – zonnig
* lap: 10,5 km – pace 7.30 min/km – HF average 130 (max 141) cadans max 170
* 1.500 mtr warming up en cool down voor de zekerheid
* lap opgebouwd uit 10,5 km RWR op 2/1 later 2,5/30

april 75 km – 2015 totaal 1.131 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 49 km —> afvoeren (verkocht)
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

review: compressiekousen

Over de jaren heen is er veel veranderd qua compressiekousen. Nieuwe merken en vooral ook nieuwe modellen. Dat is niet altijd ten goede helaas, want een goede compressie kous is meer dan een leuk kleurtje alleen! Ik heb drastisch de review pagina veranderd en een update gegeven. Ook zal ik de komende periode een nieuwe compressiekous uitproberen: de X-Bionic Effektor Competition.

Lees verder op de review site

05.04.2015 – rottemeren – 12 km (afgebroken)

Vandaag dag 3 van de 4×15 training. S. zou weer gezellig meegaan op de fiets en natuurlijk was woef ook van de partij. Het was prachtig weer en alles stond op groen voor een lekker rondje. We kozen voor vertrek rond 17 uur in de hoop dat veel mensen dan weer eens naar huis zouden gaan om te eten zodat het niet zo druk zou zijn rond de plas. Dat bleek op zich ook redelijk te kloppen, want het was niet idioot druk met fietsers of wandelaars. Al snel waren we op pad voor ons eerste lapje rond de plas. Het ging eigenlijk prima en al snel waren we alweer bij de molens en liepen weer aan de andere kant van het water terug voor de langste poot van de ronde.

klik voor groot


Ik merkte al snel dat ik eigenlijk wel vrij vlot liep. Ik liep op hartslag frequentie en helemaal binnen MAF maar blijkbaar is door de training in de UK het tempo dat bij mijn MAF zone hoort toch wel omhoog gegaan. Dat is op zich leuk, maar dan kan er ook weer op een andere manier getraind worden, namelijk op nog lagere hartslag! Ik besloot de lap af te maken tot na de brug en dan een laatste lap van 5 km te doen op rustiger tempo. Zo gezegd zo gedaan. Ik klokte af op 10 km en wandelde even 100 meter voordat ik aan de rustige lap zou beginnen. Na 200 mtr startte ik weer en rustig hobbelend liepen we weer verder. Het liep allemaal prima en we zouden er zijn voordat ik er erg in had. Dacht ik. Nou niet dus want ineens voel ik mijn kuit. Pats en stil stond ik. Hoe kan dat nu? Wat voelde ik nu precies? Merkwaardig. Ik kon gewoon op mijn tenen staan dus de pees was het niet. Ik stopte, en maakte een foto van de jonge gansjes die toevallig daar op die plek aan het zwemmen waren. Even niet lopen dus. Daarna gewandeld. Na een tijdje voelde het al beter en zo hobbelde ik terug over het nieuwe onverharde pad langs het water. Terug naar de auto in eerste instantie en dan eens verder voelen en kijken. Op de weg besloot ik dat het genoeg was en wandelden we terug naar de auto. Wat onbevredigend en wat onduidelijk. Wat voel ik nou? Ik heb absoluut veel gevraagd tijdens Hadrian’s wall en Cragside. Sinds die tijd voel ik ook wel ergens een soort strak gevoel. Maar verder niks en lopen doet er niks aan toe of af en bovendien was het al op de terugweg en werd het steeds minder. Maar nu ineens dit. Waarschuwing of echt iets aan de hand? Geen idee maar ik kon niet anders dan stoppen. Voor morgen zit de 4e lap van 15 km er dus ook even niet in lijkt me. Eerst maar even aanzien hoe het zich ontwikkelt. Zou ik mijn allereerste loopblessure hebben?

klik voor groot


gegevens:

* 12 km
* 8 graden – zonnig
* lap: 8 km – pace 6.34 min/km – HF average 134 (max 141) cadans max 172 meestal op 170
* lap opgebouwd uit 3 km RWR – 5 km continu

april 61 km – 2015 totaal 1.117 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 27 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 49 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

04.04.2015 – rottemeren – 16 km

Vandaag dus dag 2 van de 4×15 reeks in de voorbereiding op de BAW. Het is eigenlijk rotweer. Winderig en met de noordenwind waterkoud. Het zou ook rond 18 uur gaan regenen dus met een beetje pech lopen we nog in de regen ook. In tegenstelling tot gisteren heb ik ook een buff om en handschoenen en zelfs een hoofdband. Voor het begin met de warming up en het stukje met tegenwind ook wel handig, zo blijkt tijdens het lopen! Het is echt niet fijn om te lopen hoewel de wind me weinig doet. Genoeg oefening gehad in de UK met wind!

We starten weer met het rondje rond de plas. Het is tamelijk rustig, waarschijnlijk vanwege het weer. We lopen langs de bomen met de aalscholvers die broeden. Het is op de foto niet zo goed te zien maar de bomen zitten werkelijk vol met nesten en het is best een kabaal door de vogels daar!

klik voor groot


Ik besluit het eerste deel tegen de wind in op RWR te lopen. De snelheid daarbij is redelijk goed al loopt de hartslag ietsje buiten MAF maar alleszins acceptabel. Voordat ik er erg in heb, lopen we alweer de andere kant op en hebben de wind in de rug. Buff gaat af en de handschoenen gaan uit. Het voelt meteen een stuk warmer. Hoewel alles lekker loopt, krijg ik niet netjes mijn ademhaling in het gareel met mijn cadans. Hier op de vlakke weg is mijn cadans veel hoger dan in de UK offroad en ik moet mijn ademhaling daar nog een beetje op aanpassen merk ik. Mijn tempo op MAF is ook een stuk hoger en kennelijk moet ik gewoon weer even wennen.

Rond de 7e kilometer wordt woef ineens aangevallen door een enorme dikkerd. De baasjes staan erbij en kijken ernaar. Rare mensen heb je toch. Vervelend genoeg blijft die hond aan de gang en ik ga er ook van schelden en baal als een stekker. Inmiddels is mijn hartslag ineens 151 door dit geklooi. Ik schreeuw als een viswijf naar de hond en die mensen maar die kijken niet op of om. op onderstaand plaatje is de piek mooi te zien. Waar de snelheid naar 0 zakt, zit ineens een piekje in de hartslag!

klik voor groot

Na het voorval gaan we weer verder. Irritant zoiets maar het lopen gaat al snel weer OK. Mijn continu lap gaat prima, maar het voelt op een of andere manier als jakkeren. Heel vreemd eigenlijk, want de hartslag blijft mooi laag, tempo is goed daarbij. We lopen verder en helaas valt inderdaad even na 18 uur de eerste bui. Het stelt niks voor maar we ploeteren even tegen de wind in door de regen.

Als we bij het einde van de plas zijn, lopen we over de eerste baan voor de extra lap en terug over de tweede baan. Daar zien we een lepelaar overvliegen. Het kadootje van de dag! Met bijna 16 km op de klok komen we weer bij de auto uit. Op naar de derde ronde van de reeks!

Als we wegrijden begint het zonnetje te schijnen en neemt de wind ook af. Dat belooft wat voor morgen!

klik voor groot


gegevens:

* 16 km
* 8 graden – somber en winderig en een enkel buitje
* lap: 13,5 km – pace 6.39 min/km – HF average 134 (max 140) met piek van 151 door hondengevecht
* lap opgebouwd uit 3 km RWR – 8 km continu – 2.5 km RWR

april 50 km – 2015 totaal 1.106 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b (nieuw) – 16 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 49 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km