Vandaag heb ik zin in een wat langere run. Ik ken de omgeving voor een deel en dat maakt het makkelijker om te lopen omdat je niet steeds op de kaart hoeft te kijken. Bovendien had ik gisteren een route gaemaakt aan de hand van de knooppunten. Die stonden op een papiertje en zou me over een hele nieuwe route brengen richting de Wilhelminatoren vlak bij het drielanden punt. Vanaf daar wilde ik dan eerst even naar de Lourdesgrot en daarna terug naar het drielanden punt en via Belgie weer terug naar Aken. Zo gezegd zo gedaan en om 7.15 ging ik op pad. Ik wist namelijk niet zeker of het warm weer zou worden, dus koos ik maar voor een redelijk vroege run. Ik zou dan ook nog lekker de hele middag in Aken hebben. Overigens bleek dat niet zo te zijn maar dat voert een beetje te ver voor het verslag.

Waf had ook wel zin in haar run dus gauw op pad dan maar! Water mee, bakje voor haar en haar softflask.

klik voor groot

Ik koos eerst weer voor de route die ik eergisteren ook had gelopen. Het bos in, even klimmen en dan rechtsaf het pad naar beneden en weer linksaf omhoog richting de spoorlijn en weer linksaf het bos weer in. Dat was bekend terrein, maar daarna zou ik rechtsaf slaan en dat had ik nog niet eerder gedaan. Ik was erg benieuwd en werd meteen al aangenaam verrast. Ook al was het nog erg vroeg en een beetje dampig, het was erg mooi en weids!

klik voor groot

Ik was heel erg verrast want ik had echt geen flauw idee dat het hier zo mooi was zo langs de rand van het bos.

klik voor groot

Op een gegeven moment liep ik langs een bord met een doorzichtige wand. Je kon daar Nederland en Duitsland zien en op de doorzichtige plaat stonden bepaalde gebouwen zoals een kerkje die je dan ‘op’ de echte kerk erachter in de verte kon leggen. Op die manier zou je de lijnen van de landen kunnen zien. Helaas klopt mijn foto niet helemaal omdat ik het door de zonnebril niet goed kon zien op het scherm.

klik voor groot

Ik liep door en het was zo makkelijk om de bordjes te volgen. Ik hoefde nergens te stoppen of op de kaart te kijken, hoefde alleen het nummer te onthouden van het volgende knooppunt. Net zoals wij dat hier hebben voor de fietspaden. Erg makkelijk en heel erg leuk.

Na 6 km kwam ik al bij de Wilhelminatoren waar je voor 3 euro naar boven kunt klimmen. Helaas hielden de bordjes toen op. Vreemd, ik heb het vast gemist maar duidelijk was het dus niet. Ik weet zeker dat Nederland voor een deel meedoet met deze routes en ik had de nummers opgeschreven.

klik voor groot

Het gaf niet, want ik wilde eerst even naar de Lourdes grot en had daarvoor wel mijn navigatie nodig maar met hulp daarvan liep ik er zo naartoe. Helaas was het beeld op de grond ingepakt dus was het een beetje kaal. Vorige keer was Maria weg, nou dit weer.

klik voor groot

Na de grot weer een stukje door Nederland en deze keer liep ik bijna tot het einde. Daar was ik ook nog niet eerder geweest. Ik maakte nog een foto van woef met de mooie (zink?)viooltjes in het bos.

klik voor groot

De volgende halte was het drielanden punt en dat was ook makkelijk te vinden. Eigenlijk gewoon steeds rechtdoor het pad volgen. Dan kom je er vanzelf. Maar ik had wel keuze uit verschillende paden en ik koos iets onverhards dat er aardig uitzag en dat liep ook prima. Helaas waren de vlaggen bij het drielanden punt nog niet opgehangen dus was het een beetje kale boel. Ik maakte ook geen foto, alleen van de grenspaal samen met woef.

klik voor groot

Daarna nam ik het pad door Belgie. Dat loopt op en neer en is erg mooi. Nu helemaal want er is aardig gekapt waardoor je aan de rechterhand ineens uitzicht hebt over het dal. Het loopt niet heel gemakkelijk maar ik besloot alles toch hardlopend (nou ja joggend) te doen, ook de klimmetjes want dat is toch lichter dan wandelend merk ik en qua kuit en benen voelde ook alles goed. Echt warm was het gelukkig niet, het was een hele aangename temperatuur met een zonnetje.

Deze keer liep ik vrij ver naar het zuiden en bijna aan het einde voordat ik even uit het bos zou lopen, sloeg ik weer af richting Duitsland. Ik wist al ongeveer waar ik uit zou komen en dat klopte. De kilometers tikten rustig voort en ik was verrast hoe makkelijk het ging, zeker na eergisteren toen het zo moeizaam ging allemaal.

Na 17 km besloot ik dat woef echt even iets moest drinken. Dat bleek te kloppen en al snel was de 200 cc water opgelebberd. Meer hoefde ze niet en bij thuiskomst hoefde ze ook niks dus dit is blijkbaar met deze temperatuur voldoende. Ze deed het overigens prima en was fit en vrolijk onderweg.

klik voor groot

Ik probeer een selfie te maken met de camera maar de verbinding valt steeds weg. Met de telefoon lukt het niet echt.

klik voor groot

Ik ben inmiddels op bekend terrein en loop de rest van de route zonder problemen terug. Uiteindelijk klok ik af op 23 km. Ik had van te voren geen idee hoe lang de route zou zijn en dat loopt wel lekker. Volgende keer probeer ik weer een andere route!

gegevens:

* 23 km
* 15 graden – zonnig

april 143 km – 2015 totaal 1.200 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 68+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km