Vandaag word ik niet eens zo erg vroeg wakker in de tent en kan ik blijven dommelen tot na 07.00 uur zelfs. Dan besluit ik er toch maar eens uit te kruipen en met de hond te gaan wandelen die tot mijn verrassing niet om haar eten kwam zeuren in de vroege ochtend. Ook nooit weg! Het verslag van dag 1 van deze camptrip staat hier.

klik voor groot

Het blijkt tot mijn teleurstelling een hele grijze bewolkte ochtend te zijn en niet de beloofde stralende morgen. Ik had me er zo op verheugd om lekker een luie ochtend in de zon bij de tent te hebben maar dat zit er niet in.

Al snel ben ik dus op pad voor mijn wandeling met woef en ik besluit de tent dan maar op te ruimen en op weg te gaan voor een rondje. Gisteren heb ik nog een route gedownload en op de navigatie gezet dus ik weet waar ik heen kan gaan. De site wandelgidszuidlimburg is echt ideaal omdat je heel makkelijk routes kunt downloaden en kunt bekijken. Ik had route 19 aangeraden gekregen door mensen bij de tent. Omdat ik niet zeker wist of ik vandaag ook hier zou lopen, had ik (stom genoeg) geen eigen route gemaakt. Niet handig, een volgende keer zou ik dus me beter voorbereiden en ook alternatieven hebben qua afstand en landschap. Er is genoeg te lopen!

De route zou rond Vijlen zijn. Vijlen bestaat uit ca. 500 huizen en 1400 inwoners. Onder het dorp Vijlen vallen ook de buurtschappen Camerig, Cottessen, Harles, Mamelis, Melleschet en Rott Vijlen ligt op een hoogte van 200 meter boven NAP en is daarmee het hoogst gelegen dorp van Nederland. In Vijlen was een van de oudste nederzettingen van Zuid-Limburg te vinden.

Het dorp heeft een markante kerk uit het midden van de vorige eeuw, maar het ontleent zijn recreatieve aantrekkingskracht vooral aan het grootste loofhoutcomplex in Limburg, een bosgebied van meer dan 600 ha, zeer geliefd bij de wandelaars. Vijlen, met de gehuchten Cottessen en Camerig, is een paradijs voor de wandelaar.

De statige toren van de St. Martinuskerk torent fier en vooral hoog boven het landschap uit. Van verre is dit Vijlense Godhuis zichtbaar en manifesteert zich daardoor als oriëntatiepunt bij talloze wandelaars. Het is de hoogst gelegen RK kerk van Nederland. De uitgestrektheid van de Vijlenerbossen vormt een aparte attractie. Aan alle kanten omzoomd door veelal steile hellingbossen, is het plateau een eldorado voor de echte wandelaar.

klik voor groot

Zo gezegd zo gedaan en als ik terug ben van de wandeling met woef, start ik met het opruimen van de tent. Dat gaat vrij gemakkelijk en al snel is alles weg en ingepakt. Zo jammer dat er geen zonnetje is!

Al redelijk vroeg ben ik dus op pad voor de run. Het zal een run zijn die dus niet door het bos loopt maar wat meer in het open gebied loopt en daar heb ik wel zin in. Misschien knapt het weer ook nog wel wat op. Afwachten maar.

Ik start weer over het stukje weg waar ik gisteren ook heb gelopen aan het einde van de run. Ik ga terug door de boomgaard maar ik kies voor de weg op de heenweg. Het is wel fraai met dat beekje dat door het landschap loopt en overal hoor je vogeltjes ondanks de sombere ochtend.

klik voor groot

Ik kom ook langs veel vakwerk huizen en huisjes. Sommige daarvan zijn in gebruik als vakantiehuis maar andere huizen worden gewoon bewoond en zien er fraai en verzorgd uit.

klik voor groot

Tussen de bossen, de heuvels en de Geul loop ik langs de Volmolen aan de Plaatweg, een watermolen die zowel cultuur-historisch als educatief als toeristisch zeker een bezoekje waard is en die op dit moment dienst doet als graanmolen. In eerste instantie werd ze gebouwd voor het vollen van geweven stoffen tot een sterk laken.

klik voor groot

Daarna loop ik weer door een dorpje en overal kom je onderweg wel kruisen en gedenk tekens tegen.

klik voor groot

Al snel loop ik Belgie binnen. Je ziet meteen dat het een ander land is. De straten zijn anders, de huizen en de borden zijn anders. Heel herkenbaar. Woef en ik hobbelden vrolijk door. Beetje over weggetjes, beetje over onverharde paden. De route had eigenlijk van alles wat. Maar jammer genoeg wist ik eigenlijk niet precies wat ik nou allemaal zag en wat ik kon bekijken.

klik voor groot

Op een gegeven moment werd het gelukkig lekker weer dus dat liep wel fijner en dan ziet alles er ook ineens mooier uit. Woef wilde wel wat water en ik was weer blij met het nieuwe drinkbakje.

klik voor groot

Toen we een bos uitliepen, hadden we een prachtig uitzicht.

klik voor groot

Al snel waren we weer bij het beekje en het bankje dat inmiddels heerlijk in het zonnetje lag. Daar ben ik nog even lekker gaan zitten en woef lag al snel te dommelen in het zonnetje. Een beetje onbevredigend einde van deze twee dagen. Ik had het beter voor moeten bereiden omdat er op de meeste routes van alles te zien is. Dat had ik dus niet goed gedaan en ik had me ook niet gerealiseerd dat het met mooi weer zoals gisteren, gewoon lekkerder is om buiten het bos te blijven (tenzij het zo warm is dat de verkoeling van het bos nodig is). Maar ik ken nu al een beetje de weg en weet wat ik kan verwachten van de routes van de site en de omgeving. Dit ga ik dus gewoon nog een keer doen!

klik voor groot

gegevens:

* 16 km
* 12 graden – bewolkt, later zonnig

april 109 km – 2015 totaal 1.166 km

rapa nui – 198 km
hoka bondi b – 41 km
hoka stinson lite – 454 km
hoka stinson trail – 34+ km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km