Vandaag mijn tweede rondje hier gelopen. Ik besluit om dezelfde start te lopen om te kijken of ik het ‘nog steeds’ kan. Dat begin is namelijk helemaal niet makkelijk. Aanvankelijk loopt de weg omhoog, om daarna over een enorm lastig keienpad weer naar beneden te lopen. De kunst is daar eigenlijk om overeind te blijven en niet te zwikken of te vallen en ook nog een beetje tempo te houden. Daarna kom je op een stukje weg, en sla je linksaf door de velden. Een aardige weg, ware het niet, dat het daar gewoon weer omhoog loopt. In de warmte valt dat niet mee, maar ik vond het wel een leuke uitdaging, zeker met de wind vol op kop. Maar ik hield vol en klikte een lap tijd na 2 km vlak voor de afslag naar links langs het spoor. Vanaf daar gaat het weer heuvelopwaarts door het bos.

Deze keer besloot ik tot een extra lus recht door en wist ik al dat ik daarvoor een echt steil stuk op zou moeten. Dat lukte me uiteindelijk toch maar als je kijkt op het hoogteprofiel zie je meteen welk stukje ik bedoel. Ik hobbelde vrolijk door en bedacht dat ik de weg al aardig begon te kennen daar in het bos. Navigatie heb ik niet meer nodig.

Na een kleine 8 km vond ik het wel genoeg aangezien ik morgen weer weer wil lopen en ik dus ineens 3 dagen achter elkaar op zwaar terrein loop.

klik voor groot

Gegevens:

* totaal 8 km
* temp 13 graden
* HR max 160

april 108 km – 2013 totaal 649 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 224 km
pure flow – 275 km
pure cadence – 227 km
minimus MR – 63 km