28.09.2014 – week 15: marathon nottingham – totaal 42 km

Vandaag zou het dan moeten gaan gebeuren. De marathon waar ik 15 weken het schema voor heb gevolgd. Eigenlijk kon er niets misgaan. Ik was goed getraind, had er wel zin in en had er eigenlijk ook alle vertrouwen in. Ongeveer alles hebben we getraind. Streeftempo, sneller, continu, RWR je kon het zo gek niet bedenken. Dus tot 30 km zou alles moeten lukken volgens plan. Na een rustige nacht dus even alles inpakken wat ik al had klaargelegd. Ik zou niet erg veel meenemen. De Nathan voor onderweg met mijn saltsticks en gels in een softflask en water op mijn rug. Ook de telefoon mee voor foto’s onderweg en een live tracking route.

klik voor groot

Even na 6.15 rijden we weg van de cottage en hopen rond 08.00 op het parkeerterrein te zijn. Vol goede moed dus op pad. Waf achterin net zoals vorig jaar. Nog even tanken vlak voordat we Nottingham inrijden en even naar het toilet en daarna het allerlaatste stukje naar de parking. Om 08.00 zijn we op de plaats van bestemming en we kunnen weer lekker dichtbij op het (droge) veld parkeren. Zo! Wij staan maar alvast op de plek!

klik voor groot


We gaan het veld maar eens bekijken en de startvakken en nog even naar de dixies. Er staan er heel wat en het is nog rustig.

Daarna gaan we maar eens rustig op pad naar de startvakken. We nemen woef vast mee, want het is een redelijk rustige sfeer dus dat moet ze wel kunnen denk ik. Bovendien is het al vrij warm dus beter maar meteen uit de auto!

klik voor groot



Uiteindelijk sta ik dan in mijn blauwe vak en begint het grote wachten. Ik sta precies voor het deel waar iemand praat en waar straks ook de warming up zal plaatsvinden.

klik voor groot


Ik doe dus niet mee met de warming up want koud gaan stretchen doe ik nooit en nu dus ook niet. Ik babbel wat met mensen om me heen en van mij mag het wel beginnen eigenlijk.

klik voor groot


En dan schuiven we eindelijk naar de start en maak ik een foto van de startboog…..

klik voor groot


Ik ga van start en let goed op mijn horloge. Ook al hebben we RWR getraind, ik weet al dat door de drukte dit op de eerste km niet zal lukken dus rustig aan dan maar. Dat gaat redelijk goed maar na 1500 meter klapt er ineens iemand met een enorme dreun op de grond naast me. Werkelijk ongelooflijk dat een mannenlichaam dit geluid maakt als het tegen asfalt smakt. Iedereen kijkt om maar aangezien de goede man náást me op de grond slaat, kan ik moeilijk gewoon doorlopen alsof ik niets gezien heb. Gelukkig is de man zo onder invloed van de adrenaline dat hij eigenlijk niks merkt van alle verwondingen en weer doorloopt. Mmmmm. De rest van mijn eerste lap gaat verder prima. Het is vrij warm, maar ik vind het nog niet enorm heftig qua weer. Ik zie dat ik op zich op streeftempo loop, maar wel aan de snelle kant dus ik besluit ietsje gas terug te nemen omdat ik er nog lang niet ben! Als ik in de getalletjes loer achteraf, vraag ik me af of ik dit beter niet had kunnen doen. Tijdens de trainingen liep ik ook dit tempo en liep dat bijna ‘automatisch’ met een prima eigen cadans op ademhaling. Nu ben ik netjes gaan vertragen maar vooral qua cadans en niet zozeer qua paslengte. Gevolg: weliswaar langzamer maar zwaarder en vermoeiender. Ik weet het niet, maar het is wel opvallend.

Ondertussen gieren de ambulances langs en door het parcours. Heel vervelend, want ik kan er nooit zo goed tegen, al die gillende ambulances. Zeker niet in combinatie met sport, of een evenement dat in principe gewoon leuk moet zijn en niet een dodelijk of gevaarlijk iets.

klik voor groot



Ondertussen is de route weer over een een of andere parkeerplaats gegaan van een industrie terrein. Hoe verzinnen ze het! Vreselijke route echt niet mooi. Ik ben geloof ik ook al over de campus gelopen en dat was wel groen maar toen lette ik even niet op. Ik weet uberhaupt niet meer precies op welk punt ik nou waar op de route liep eigenlijk.

Op 12 mile splitst de marathon zich van de halve marathon en voert weer langs een woonwijk.

klik voor groot

Daarna over een drukke saaie weg waar over 1 rijbaan een stroom lopers heen en een stroom lopers terug loopt. Daar tussenin zit een stukje groen en een plas en dat is wel aardig. Ik maak er wat foto’s van.

klik voor groot


Na dat stukje groen dus weer over die weg en tot mijn verrassing lopen er nog steeds mensen dus de andere kant op, in de richting van het water! Pfff die moeten nog een heel stuk. Inmiddels is het toch wel warm en ik zou pas later zien dat het ruim 25 graden was.

klik voor groot

Ik zie S en waf staan en stop even om wat te drinken. Daarna slaan we linksaf en moeten we een bruggetje over. Dat gaat grappig genoeg nog best en ik herken het stuk ineens van vorige keer toen ik het zooltje uit mijn schoenen wilde halen en mijn veters niet meer los kreeg. Deze keer gelukkig geen geklooi met schoenen of iets dergelijks. Alles zit en voelt goed dus dat is weer een opsteker. Zou ook niet weten waarom niet eerlijk gezegd, maar het altijd weer leuk als het ook daadwerkelijk zo is.

Hoewel de zon er echt op los schijnt, ben ik niet oververhit. Ik heb inmiddels alweer even een spons bij me en die maak ik voortdurend nat. Bij elke waterpost neem ik twee waterzakjes aan en probeer ik een deel over mijn hoofd te gieten en de spons nat te maken. Ik ben er niet erg handig mee en ik verlies er ook wat tijd mee merk ik. Hannes!

Ondertussen loop ik richting de roeibaan en S gaat alvast naar de laatste post voor de finish.

klik voor groot


Ondertussen maak ik wat foto’s bij die roeibaan en het water daar. Het is snoeiwarm zo in de volle zon en ineens weer iemand die onwel wordt. Bij de andere lopers die iets hadden onderweg was altijd al iemand aanwezig en kon je alleen maar verheugd denken ‘dat gebeurt mij niet’ maar nu was er niemand. Sjips. Gelukkig is het niks bijzonders maar ik verlies wel tijd. Een andere loper loopt door om de medische hulpdienst te waarschuwen en die zijn er heel erg snel. Het kost dus allemaal niet gek veel tijd maar ik word er wel een beetje sikkeneurig van. Het voelt toch allemaal niet echt lekker al die mensen die ‘fall like flies’ zoals ze dat zo mooi zeggen hier. Vorige week stierf er nog een 24 jarige loper op de DtD loop aan een heat stroke. Vermijdbaar dus.

klik voor groot

Na de roeibaan weer een stukje onder een brug door. Mijn schoenen zien er werkelijk niet uit want het hele laatste stuk was onverhard en stoffig. Je loopt daar langs het water over een of ander paadje. Ik vind dat prima maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die deze route dus niet leuk vinden en liever over de weg lopen. Maar de eerste helft vond ik nou net weer niks qua omgeving dus zo vindt iedereen wel weer wat. Toeschouwers zijn er ook niet trouwens en met een 1400 man op de marathon lopen er ook niet echt veel mensen op dat laatste stuk. Als je dus anderen nodig hebt om je aan op te trekken, dan moet je hier vooral niet gaan starten want dan heb je een probleem.

Na de brug nog een stukje langs de rivier. Het is inmiddels echt wel warm geworden. Maar met mijn spons gaat het nog prima eigenlijk. Ik maak alleen wel de vergissing om niet eens op mijn horloge te kijken hoe lang ik al onderweg ben eigenlijk. Ik vermoedde namelijk dat het echt wel heel erg slecht zou worden qua eindtijd, en was bang dat het demotiverend zou werken.

klik voor groot

Had ik het nou maar wel gedaan, dan had ik gezien dat het allemaal niet zó erg slecht was en had ik misschien nog wel wat aan kunnen zetten zo aan het einde. Ik had me na alle vertraging onderweg vooral voorgenomen om veilig en niet warm over de finish te komen.

Bij de laatste stop bij S voor wat water loop ik een nieuw stukje. Ik kan nog niet zien waar we het water oversteken. Hoe ver is het nou nog? Uiteindelijk loop ik weer door een afschuwelijk stukje route met allemaal hekken vanwege wegwerkzaamheden. Gezellig!

klik voor groot

Daarna weer rechtsaf en dan weet ik dat ik er bijna ben. Dan kijk ik eindelijk eens op mijn klokje. Oen!

klik voor groot

De klok staat op 4.58 en dat betekent dat ik dus nog makkelijk plan B had kunnen halen als ik iets eerder gekeken had. Nu ik nog een aardig stukje moet, weet ik al dat ik toch over de 5 uur heen zal schieten. Onnodig en zonde en van te voren zeker niet verwacht. Die mensen die ik onderweg hielp, hebben niet veel tijd gekost maar me alleen wat uit het ritme gehaald. Dan nog. Waarom ik nou niet meer in mijn eigen tempo ben gekomen, snap ik toch niet zo goed. Ik ben na 20 km ongeveer over gegaan op de oude RWR ratio van 2/30 in plaats van de 500 meter laps. Dat voelde op zich OK maar dan nog. Heb ik nou te zeer vertraagd om niet te snel te gaan? Het tempo was goed maar stevig aan de ‘snelle kant’ van onze trainingen. Dan nog, dan had het zeker 25 km zonder problemen op dát tempo moeten gaan.

Alle trainingen gingen vlak en zonder verval. Op een tempo van 6.45 min/km en dus niet 7.08 min/km !! Idioot gewoon.

Al mijmerend kom ik bij de afslag naar de finish. Ineens in de volle zon. Wat is het warm! Ik sukkel over het gras en zie niet eens wat mijn tijd nou gaat worden en om eerlijk te zijn had ik dus al besloten dat ik me niet even uit de naad zou gaan rennen op weg naar de finish aangezien ik de 5 uur toch al voorbij was. Zwak misschien maar soit. Zeker niet in de volle zon. Jammer maar helaas. Dure en wijze les. Even eerder op het horloge kijken en even berekenen wat mogelijk is en wat niet. Niet op deze manier dus. Ook onderweg een beetje experimenteren om weer in een ritme te komen zoals de metronoom aanzetten en niet in de zak laten zitten.

klik voor groot


Als ik over de finish ben, klok ik af. Jammer, 5.02.20 en niet de zo gehoopte 4.45 of korter. Dat lag ook gewoon in lijn der verwachting. Mooi weer of niet, mensen helpen of niet. Het had gewoon sneller gekund en gemoeten.

Ik sla mijn folie om me heen maar dat is veel te heet.

klik voor groot

Gelukkig zie ik woef en S. al heel snel. Waf is blij, ik ben blij en S is verrast natuurlijk dat het zo lang duurde allemaal. We gaan haar nog even uitlaten en dan lekker weer naar huis.

klik voor groot

Als we in de auto stappen en wegrijden is het inmiddels al heel wat tijd later dan de finish en zakt de temperatuur langzaam van 28 naar 27 en 25. Ongelooflijk wat een warme en zonnige dag. Leuk voor de supporters maar toch een beetje onverwacht en ongewenst

klik voor groot

Gegevens:

* 42,48 km
* temp 25 (!)
* lap: 5.02.20 – 7.08 min/km – HF average 143 (153) – cadans max 174

klik voor groot

Finish foto’s en onderweg:

sep 288 km – 2014 totaal 2.320 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 54 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 340 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

One thought on “28.09.2014 – week 15: marathon nottingham – totaal 42 km

  1. guus

    Na een intensieve training en geweldige inzet is een prachtig resultaat behaald!
    Het is een fantastische prestatie om aan dit evenement met een mooie tijd mee te kunnen doen !
    Gefeliciteerd !!

Comments are closed.