Gisteren regende het behoorlijk, maar volgens de voorspellingen zou het vandaag in de ochtend mooi weer worden en dat bleek ook te kloppen. Het zonnetje scheen maar het was aanvankelijk nog vrij fris. Daarom maar gestart met de lange tight en aan het begin met de sleeves aan en de buff om mijn nek. Natuurlijk bleek dat al snel te warm en liep ik toch lekker met korte mouwen.

We hadden een rondje uitgezet van 14 kilometer, deels over de weg, deels over een onverhard deel dat we al eens eerder liepen en dat met de fiets wel te doen zou zijn ondanks de regen van voorgaande dagen. We zouden weer eindigen met de klim richting Fulletby maar kregen daarvoor in ruil een dalend begin dus dat was wel lekker lopen! Helaas viel de riem van woef precies in een plas en kon ik dus een natte riem in mijn broek stoppen.

klik voor groot

Een deel van de route zou over een weg gaan die we al eens gelopen hadden maar een deel was nieuw. Het was een verrassend mooie route en we genoten van het weer!

Over het veld was inmiddels gesneden koek. Het blijft een beetje vreemd om soms over een akker te lopen waar de weg wordt aangegeven door twee zakken op een paal. Maar eerlijk is eerlijk: hier staat tenminste iets aangegeven en is over de akker een soort pad geploegd. Op veel akkers is niets en moet je het maar uitzoeken, ook al is het een officieel wandelpad. Daarna staken we de weg over om rechtdoor te lopen (eerder gingen we rechtsaf over een drukke weg weer richting Viking Way en dat was geen succes). Daar zag ik een ringslangetje op de weg zonnen. Toen ik dichterbij kwam, kroop het dier snel de veiligheid van het gras in en is de foto dus erg onduidelijk zo tussen de blaadjes.

klik voor groot

We lopen een stuk over de weg en daarna weer wat over de weg. We zien allerlei leuke paden en bridle ways en besluiten morgen toch nog een rondje te lopen om de omgeving nog wat te verkennen. We eindigen in Tetford en zullen daarna weer gaan klimmen.

klik voor groot

Omdat we thuis gestart zijn, moeten we ook weer de heuvel op klauteren. Ik besluit het gewoon te doen en ik hoop dat S. deze (laatste) keer ook de top van de heuvel zal halen op de fiets. Hij gaat vooruit en ik zie alleen nog een stipje de heuvel op ploeteren op de fiets. Ik tuf rustig voort en S. is bijna boven. Ik besluit maar niet te roepen omdat hij anders misschien stopt en denkt dat er iets is. Maar net als ik een foto wil maken, stopt hij alsnog voor het einde van de heuvel. Dan tuf ik zelf maar gewoon door. Ik loop toch aardig op hem in en S stapt weer op de fiets op het vlakke stukje. Ik hobbel ook verder. Daarna het tweede kortere klimmetje en tot mijn verrassing zie ik S. weer wandelen met het fietsje. Ik hobbel door en… ik ben uiteindelijk eerder bij de kruising dan hij. Dat verrast me, want omdat het aardig steil is, loop je heel langzaam maar omhoog maar blijkbaar is dat dus toch sneller dan fietsen/wandelen/fietsen/wandelen. Not too bad!

Daarna even linksaf nog een stukje lopen en daarna de cool down. Alles voelt goed en na een kleine 14 km zijn we weer thuis. Het laatste stukje sloeg het weer een beetje om en werd het grijs maar het was weer een prachtige ochtend.

klik voor groot

Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 14 km
* temp 15

okt 85 km – 2014 totaal 2.414 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 360 km
hoka stinson trail – 751 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Vandaag was het niet echt fraai weer en bovendien was het nog koud ook. Maar omdat het droog was, besloten we richting Louth te rijden om de ‘Rover reservoir Route’ te lopen. Die zou niet alleen gepijld zijn, maar zou ook een vlakke route zijn waar we makkelijk stukken zouden kunnen afsnijden en waar we ook over de weg zouden kunnen lopen als de velden onbegaanbaar zouden blijken te zijn. Zo gezegd zo gedaan en na de middag gingen we op pad voor onze run. Fietsje op het dak en toen we naar buiten stapten toch nog even snel de lange broek aangetrokken. Met krap 9 graden op de teller geen overbodige luxe want het waaide ook nog eens keihard. Voor de zekerheid ook regenjack handschoenen en buff mee!

De start in Fulstow was snel gevonden en bij de plaatselijke pub parkeerden we de auto en gingen we op pad. Wat was het ijskoud!! Ongelooflijk dat we vorige week zo’n prachtige warme week hadden en eergisteren nog met een heerlijke temperatuur 24 km hebben gelopen. En erger nog.. die marathon met 25 graden en zon vorig weekend… Grrrrr.

Maar genoeg gezeurd, lekker op pad dan nu voor onze run, goed aangekleed en gewapend met kaart en navigatie.
Eerst lopen we langs het GMT punt. Stom bordje dat lijkt op een grafsteen. Maar toch leuk

klik voor groot

Even door het dorpje en daarna rechtsaf. De route gaat meteen door een veld maar is nog prima te doen. Woef vindt alles leuk natuurlijk en kan lekker los lopen.

klik voor groot

Eerst lopen we door een omgeploegde akker waar een boer nog netjes een soort pad doorheen heeft getrokken maar vervolgens staan we voor een keurige lege akker zonder pad. Dat is nou jammer want dit is toch echt een officieel pad en een officiele route. We besluiten over het gras richting de weg te gaan, en vanaf daar weer de route op te gaan.

Over de weg gaat wel aardig en eigenlijk willen we dat reservoir nou wel even bekijken en slaan aanvankelijk links af wee de weg op. Maar het waait keihard en het reservoir blijkt een paar meter boven de grond achter een soort dijkje te liggen. We keren weer om en besluiten eerst de route te volgen en aan de andere kant eventueel de omweg naar het reservoir te maken. We zullen straks toch zeker wel wat te zien krijgen van dat reservoir?

We lopen weer over een pad en S. ziet een ijsvogeltje vliegen en ik hoor het vogeltje ook. Het loopt allemaal vrij aardig maar het is vlak en pretty boring. We zijn allebei verrast dat het zo’n soort route is en hebben en beetje de pest in. Maar we maken er maar het beste van. Het is in ieder geval droog en dat is al bijzonder en onverwacht.

klik voor groot

Inmiddels zijn mijn sleeves al af en mijn buff ook. Ik hou voor de zekerheid mijn jackje wel aan vanwege de wind. Later zal blijken dat dat een verstandige keuze was!

Na ruim 6 kilometer zitten we nog steeds op de gepijlde – saaie – route en staan we ineens voor een soort knollenveld waar wel een soort pad is gemaakt, dwars naar de voetgangersbrug. Daar moeten we dus blijkbaar heen. Ik loop richting de brug en het valt me op dat het heel erg zwaar loopt ineens. Ik kijk eens goed en zie dat ik al een kilo klei/modder aan mijn schoenen heb zitten. Vooruit kom ik bijna niet meer en als ik om kijk, zie ik S ook ploeteren met de fiets. Shit. Ik schiet in de lach en wil een foto maken van S. maar die roept verwilderd dat ik door moet lopen omdat hij bijna weg zakt in de akker. Ja klopt. Ik ook! Hij komt tot stilstand en daarmee zijn we aardig in de bonen want vervolgens hebben we (werkelijk) ruim een half uur nodig om de schoenen en de fiets te ontdoen van de enorme bonken klei.

klik voor groot

Inmiddels worden we natuurlijk steenkoud en stijf van dit gedoe en we zijn pas op de helft! Gelukkig is het droog en komt het zonnetje af en toe even kijken, en woef vindt het allemaal best.

Na dit enorme oponthoud gaan we weer verder. Nu moeten we over een graspad langs het kanaal! Maa dat is redelijk goed te doen. Er staan koeien maar die laten zich makkelijk wegjagen gelukkig.

klik voor groot

Als het ineens heel grijs wordt, besluiten we om een beetje haast te maken. Niks MAF zone, want ik hobbel met flinke vaart over het gras en hoor mijn horloge piepen dat ik uit de gewenste zone ben. Ja ja dat weet ik wel.

S. gaat bij een grote plas nog wat modder van de banden en remmen halen en ik loop door over het pad. Straks gaan we linksaf weer de weg op dus daar kan hij me inhalen. Met 5.30 min/km hobbel ik over de weg. Mijn hartslag is keurig over de 158 heen geschoven en ik loop een soort interval training tempo tegen de wind in te beuken. Uiteindelijk komt S. ook weer naast me fietsen en samen leggen we het laatste stukje af.

klik voor groot

Het begint toch zachtjes te regenen en we lopen door. Ik kijk op de kaart en besluit dat bij een bepaalde kruising rechtdoor en linksaf het snelste is, maar S. is eigenwijs en zegt dat als we linksaf slaan we sneller bij de pub zijn. Nee dus maar ik loop en loop en zeg dat hij maar ast door moet fietsen om de fiets op het dak te zetten. Als ik dan uiteindelijk rechtsaf mag slaan richting de pub, moet ik inderdaad slingerend het hele dorp nog door en blijkt de route van S dus niet sneller. Maar het regent gelukkig niet hard en de auto is nu dichtbij.

Omdat ik snel gelopen heb en mijn HF vrij hoog is, ga ik toch maar wel even een cool down doen. Dat is veel beter voor lichaam en spieren en ik wandel een stukje en dribbel verder terug naar de auto. Na ruim 12 km zijn we weer terug bij de pub.

Geen leuke route, maar wel weer eentje met een verhaal! Ik ben blij verrast dat ik vanuit MAF zo makkelijk weer snel kon gaan lopen waarbij (mede door de forse tegenwind) de HF zo makkelijk weer boven de 158 is gekomen. Dat was op zich niet de bedoeling van deze ronde, maar wel erg prettig dat het wel kan!

Op de terugweg besluiten we toch nog even met de auto naar dat verrekte reservoir te gaan. Ook al is het nat en donker, we willen nu wel eens zien waar we nu omheen zijn gelopen. We rijden dus een stukje terug en parkeren bij het reservoir waar we een verkeersbord zien om automobilisten te waarschuwen niet met een fiets op het dak onder de slagboom door te rijden. Dat waren we al niet van plan!

We wandelen naar boven, de dijk op richting het water. Tsja. Niks aan gemist zo te zien. Vreemd genoeg lijkt er wel een pad rond het reservoir te lopen maar goed, zo liep de route nu eenmaal niet. We gaan gauw terug naar de auto en lekker naar huis.

klik voor groot

Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 12,3 km
* temp 10

okt 71 km – 2014 totaal 2.402 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 360 km
hoka stinson trail – 737 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Na ons korte rondje vandaag maar weer een langer rondje. Zowel woef als S. zijn OK en ook de fiets is in orde. Ik ben ook prima dus vooruit maar en al snel hebben we een rondje bedacht voor vandaag. Binnenkort gaan we met de auto op pad voor een rondje verder weg van huis maar aangezien we vanmorgen al naar Donna Nook zijn geweest, blijven we maar even dichter bij huis.

We kiezen voor een combi van de run van gisteren met de Roman Way en dan over de weg via Salmonby weer terug richting Fulletby. Ik had al gezien dat het einde een stijging zou zijn van 59 meter naar 140 meter dus dat is wel een klimmetje. Onderstaand het plaatje van het hoogteprofiel.

Eerst maar eens warmlopen. Het is weer een stralende dag gelukkig!

klik voor groot

Door het veld, even klimmen en rechtsaf weer richting Belchford. Vanmiddag hebben we gegeten in de Blue Bel Inn. Hoewel… S. heeft wat gegeten en ik niet want ik heb mijn bord weer terug gegeven. Dat doe ik dus echt nooit, maar zwartgeblakerde worstjes hoef ik echt niet en na een uur wachten op onze lunch had ik ook al niet meer zoveel zin dus ik vond het al lang best. Ik kon nu tenminste gewoon lekker lopen zonder volle buik!

klik voor groot

Ik probeerde gewoon lekker continu te draven en binnen MAF te blijven. Op dat heuveltje onverhard door het veld lukte dat natuurlijk niet maar het viel me alleszins mee. Door het dorp, en over de Roman Way ging het allemaal boven verwachting goed eigenlijk.

klik voor groot

Na de Roman Way sloegen we deze keer rechtsaf naar Tetford en daarna door naar Salmonby. Deels over de weg en een klein stukje nog over een pad richting een watertje. Best een aardige route en ik sukkelde lekker door.

klik voor groot

Na het pad sloegen we rechtsaf richting het huisje en vanaf daar zouden we gaan klimmen. Ik was erg benieuwd hoe dat zou gaan maar ik wist al dat ik boven MAF zou komen. De keuze was dus doorlopen en boven MAF uitkomen maar proberen de klim te halen of stoppen en omhoog wandelen wat ook niet zo makkelijk zou zijn. Ik koos ervoor om te proberen om de hele heuvel te beklimmen maar wel onder HF 158 te blijven. Dat zou net moeten lukken!

Ik liep rustig maar gestaag en het einde van de heuvel naderde. Dat ging eigenlijk wel goed! Daarna een klein stukje even vlak en daarna nog een stukje omhoog! Maar ook dat lukte en al snel liepen we weer naar links over de weg naar de cottage. Vanaf daar nog maar een klein stukje. Ik had dus een keurige ronde continu gedraafd op rustig tempo met mooie hartslag waarbij ik natuurlijk ruim boven MAF uit ben gekomen op de klim, maar heb ik die wel helemaal gedaan!

S. kwam me ook al snel weer achterop rijden. Hij had het laatste stukje van de heuvel niet gehaald op de fiets en had een stukje moeten wandelen. Volgende week nog eens proberen, ik weet zeker dat we het dan allebei weer net makkelijker doen!

Ik klokte af en begon aan de cool down. We hadden toch even op ons gemakje 14 km gelopen en het voelde heerlijk. Op naar de volgende run.

klik voor groot

Gegevens:

* 14 km
* temp 20

okt 34 km – 2014 totaal 2.366 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 340 km
hoka stinson trail – 720 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Het is vandaag een schitterende dag met volop zon. Vanmorgen hebben we boodschappen gedaan en in Boston een nieuwe camera gekocht dus die kunnen we mooi onderweg uitproberen. Jammer genoeg ging de oude ineens kapot! Maar met dit mooie weer én een mooie route voor de boeg kunnen we ons eens even uitleven qua plaatjes schieten.

We gaan een bekende route lopen die ik vorig jaar ook deed. Maar nu gaat S mee op de fiets, zodat hij de route ook eens kan zien!

klik voor groot

Vol goede moed dus op pad. Ik had deze keer maar mijn uitgescheurde trail schoenen aan en hoopte er maar het beste van qua voetjes. Ik weet het zo langzamerhand ook niet meer. Eerst een stukje over de weg, daarna rechtsaf door het veld en vanaf daar alleen maar door het veld richting Belchford.

Het was prachtig vanwege het mooie licht en de zon. Ook al zijn de velden op dit moment leeg en al omgeploegd, het blijft mooi.

klik voor groot

Het was voor S op de fiets wel zwaar, maar hij sloeg zich er dapper doorheen. Ik liep lekker op MAF continu en ging daar alleen bij een helling even overheen. Ondertussen maakte ik met de telefoon ook wat plaatjes. Met het mooie weer zouden die ook zeker lukken.

klik voor groot

Na het veld sloegen we rechtsaf richting het dorpje. Even een stukje over de weg dus dat is ook wel lekker op de fiets. Woeffie had het best warm maar het was allemaal nog prima te doen.

klik voor groot

Langs de Blue Bel Inn waar we al wat gegeten hebben na een eerdere run en weer rechtsaf het veld op over de Viking Way. De Viking Way is een 147 mile lange route waar we nog maar een klein stukje van hebben gezien.

Dat is ook een erg mooi pad maar op de fiets ook niet echt super makkelijk!

klik voor groot

We hobbelden/hijgden/ploeterden vrolijk verder en het schoot al aardig op. Het plan was om deze ronde te doen en dan een lusje rond de boerderij erachteraan te lopen omdat het anders erg kort zou zijn.

klik voor groot

Ik hobbel door de gaten en bobbels en roep naar S. of hij nu begrijpt waarom ik niet een enorm hoge cadans heb op dit terrein. Ik hoor geen antwoord, kennelijk is hij nog ergens een foto aan het maken.

Op een gegeven moment ga ik vast door een hekje en loop verder. Loop nog wat verder en kijk eens om. Mmmm dat klopt niet, want inmiddels zou ik S wel moeten zien op zijn fietsje. Ik besluit om te keren en klauter weer omhoog. Daar komt S. uiteindelijk weliswaar aan maar hij ziet er wat verwilderd en vies uit.

klik voor groot

Hij was over de kop geslagen en de ketting was er ook af. Vandaar zijn vieze zwarte handen. Hij heeft gelukkig niets maar is wel vies en bezweet. Arme stakker. We wandelen verder, want we zijn er inmiddels bijna en het laatste stukje gaat toch over een veld met schapen. Dat extra lusje komt er dus niet meer van en na 7 km zijn we alweer thuis.

Als we van het weiland afkomen, hopst woeffie ineens vreemd met een pootje en als ik gauw kijk wat er aan de hand is, zit er een wesp! Waarschijnlijk is ze gestoken. Ik zie verder niets, maar dat wordt dus even alles goed in de gaten houden de komende uren.

Zo is elk rondje dus een beetje gek deze keer! Maar mooi was het en de camera doet het. Ook weer leuk.

Update zowel waf als S zijn OK. Woef kreeg geen dikke poot of iets dergelijks, S. heeft ook niets aan de tuimeling op het gras overgehouden en de fiets lijkt ook OK. Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 7,3 km
* temp 18

okt 20 km – 2014 totaal 2.352 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 340 km
hoka stinson trail – 705 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km

Vandaag weer op pad voor een lekker rondje. Het was in de ochtend stralend mooi weer geweest en we hadden lekker geluierd in de tuin. Maar zo tegen het einde van de middag leek het wel lekker om een rondje te lopen nog. Ik had een route uitgezet deels door het veld en deels over de weg, maar precies hoe lang het allemaal zou zijn, wist ik niet precies.

klik voor groot

We hadden aanvankelijk even moeite om de route te vinden op de Teasi maar eigenlijk doordat we eigenwijs de verkeerde kant opliepen en dachten dat de Teasi ons de verkeerde kant op wilde hebben. Nee dus en na een paar keer opnieuw de route ingeven, waren we dan toch op pad en kon de Teasi ons ook de weg wijzen. Beetje valse start dus eigenlijk.

klik voor groot

Maar al snel klopte alles en hobbelden we door het veld en S op de fiets ploeterend. Het was redelijk te doen en ik sukkelde door. We konden ergens even niet thuisbrengen hoe de route nu liep maar ook al wees het plaatje rechtdoor en sloegen wij rechtsaf waar het pad liep, bleek het allemaal toch te kloppen.

Veel te snel kwamen we weer bij de weg uit en dat bleek best een drukke weg te zijn. Niet prettig en hoewel we natuurlijk deze keer de riem bij ons hadden, was het niet echt fijn lopen. Misschien kwam het door mijn schoenen of door de warmte maar ik werd er niet echt happy van. Ik voelde me opgejaagd en ik bleef maar doorsukkelen over die klote weg. Uiteindelijk sloegen we weer ergens rechtsaf een veld in en uiteindelijk kwamen we op de Viking Way waar woeffie ook weer lekker los mocht lopen. Maar S bleef maar doorfietsen en ik zwoegde me rot op dat stomme veld. Ik vond er geen ruk aan en baalde als een stekker.

klik voor groot

Achteraf blijkt dat de route enorm aan het stijgen was daar. Misschien liep het daarom ook zo verdomd zwaar, maar ik vond er niks aan. Scheldend en rommelend hobbelde ik verder.

klik voor groot

Uiteindelijk krijg ik zelfs woorden met S en verwijt ik hem dat hij alleen maar doorfietst en niet op of om kijkt, of van de omgeving geniet etc etc. Allemaal onredelijk geklets natuurlijk. We zijn allebei moe en chagrijnig geloof ik.

Als S zegt dat we nog 4 km van huis zijn, snauw ik dat dat gelukkig niet zo is en mopper ik voort dat hardlopen een stomme bezigheid is etc etc. Hahahaha. Maar na 2,5 km zijn we weer thuis en zit ons 13 km rondje er op. Pfff ik heb het gevoel alsof ik een marathon heb gelopen. Niet leuk.

klik voor groot

Mijn voeten liggen open en ik baal van die stomme schoenen. Er is dus niks goed, dat is duidelijk

Op naar de volgende run!

Gegevens:

* 13 km
* temp 18

okt 13 km – 2014 totaal 2.345 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 340 km>
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km