Vandaag het tweede rondje door het bos en over de heide. Ik kies voor hetzelfde rondje als in april. Ik ken de weg, en ik weet ongeveer wat me te wachten staat. Dat is ook wel lekker lopen. Omdat ik niet de hele ronde wil hardlopen, kies ik voor lang warmin up en een serieuze kern van 15 km waarbij ik gewoon lekker loop en kijk hoe het voelt maar ook de tijd neem voor een foto etc.

Eerst even een lekker rustige ochtend met slapen!

klik voor groot

Daarna gaan we dan toch echt op pad. Eerst dus maar lekker naar Middachten wandelen. Helaas tegenlicht en overal auto’s van de restaurateurs dus geen plaatje deze keer dan maar. Daarna wandelen we richting het bos en lijn ik woeffie aan. Ik heb weer de riem om mijn middel met een dunne nylon lichte riem die aan de halsband zit. Dat loopt een stuk beter dan het lasso dat ik normaal bij me heb. Eigenlijk ontdekte ik dat pas de vorige keer toen woef met het harnasje liep.

klik voor groot

Ik zag deze keer dus bewuster dat de drukke overweg geen licht of geluidssignalen heeft. Daar had ik laatst een discussie over maar ze bestaan dus nog echt! Goed opletten dus bij het oversteken van deze drukke overweg.

Daarna duik ik het bos in en wandel ik rustig de eerste heuvel op. Niet helemaal, want op een gegeven moment moet ik toch eindelijk eens beginnen met lopen. Woeffie is al lang weer los ook al mag dat niet. Samen hobbelen we naar boven en als ik boven ben, moet ik even kijken of ik links af moet want door de blaadjes is het pad bijna onzichtbaar geworden. Ik rommel rustig over het bladerdek door de modder en uiteindelijk moeten we ergens even naar beneden sukkelen richting de weg. Ik zie dat de eerste kilometer werkelijk sloom is gegaan maar het kan me niet schelen. Ik loop rustig voort totdat ik de eerste 2 loop kilometers gedaan heb en wandel daarna weer 200 meter. Ik geniet want het is prachtig mooi weer. Het gaat ontzettend snel allemaal. In april baalde ik nog van het vals plat, nu loop ik gewoon rustig door. Ik zie dat mijn gemiddelde rap verbetert.

We lopen over een fietspad, langs een bezoekerscentrum en daarna rechtsaf het gebied in waar normaal Schotse Hooglanders staan. Daar lijn ik haar maar weer braaf aan maar er is geen koe te bekennen. Wel vreemde geluiden die lijken op zwijnen maar ik zie niks. Ik hobbel voort over het zachte zand langs de heide en ben verrast dat het zo makkelijk loopt.

klik voor groot

Aan het einde van de heide weer rechtsaf richting de boerderij waar ik in april nog water voor woefje gevraagd heb. Het was toen ook een hele mooie zonnige dag maar natuurlijk veel warmer dan nu. Deze keer geen problemen met water!

Daarna over een mooi fietspad en dat loopt weer aardig omhoog. Ik zie mensen afstappen van de fiets en als ik voorbij tuf, roept de man dat hij het zo knap vindt dat ik zo lekker doorloop. Kijk! Dat is nog eens leuk. Overigens loop ik ook inderdaad behoorlijk door. In plaats van vertragen omdat het lastiger loopt, loop ik wat meer door en zwaai ik wat beter mijn benen uit in plaats van de shuffle pas die ik normaal loop. Het gaat eigenlijk super lekker en ik ben verrast. Liep ik in april niet te schelden op dit stuk?

Ik schiet lekker op en praat zelfs onderweg met een mevrouw op de fiets die een stukje met me meefietst. We kwamen aan de praat over een torretje op zijn rug en ik vertelde over het goudhaantje dat ik gisteren had opgepakt nadat het tegen een ruit was gevlogen. Huh? Ik kan dus gewoon een vals plat oplopen en nog praten ook. Ging dit niet in april nog heel klote? Opsteker dus!

Als er 15 ‘ren’ kilometers opzitten, klok ik af. Zie ik daar nou goed dat ik net zo snel deze 15 km uiteindelijk gelopen heb als tijdens de amsterdam marathon? Waar ik liep te klooien met veel te hoge hartslag en een te laag tempo? Zonder pauzes, zonder foto’s maken en zonder langzame eerste kilometer vanwege blaadjes? Nou zeg. Wie het begrijpt mag het zeggen. Hier snap ik dus helemaal niets van. Ik wist wel dat ik goed had gelopen maar het voelde als een makkie.

Na 21 km zijn we weer bij het hotel

klik voor groot

Ik ben ook veel geschikter om gewoon lekker te rennen en te wandelen en te rommelen. Zo lang als ik maar zou willen ook nog volgens mij. Nou dat komt mooi uit, want inmiddels is de tent van 950 gram toch gekocht! Dat wordt nog vervolgd natuurlijk. Eerst waf in orde en dan op avontuur.

Morgen eerst twee dagen cursus waardoor ik vrijdag pas weer zal lopen. Dan even loslopen voor de Hm van zondag. Als ik die nou ook gewoon eens ‘normaal’ ga lopen alsof het een training is, dan wordt het misschien nog wel een leuke tijd. Voordeel van die loop: prachtig gebied en leuke sfeer dus dat maakt alles verder goed. Misschien haak ik wel mentaal gewoon af op zo’n loop als in amsterdam, ik heb echt geen idee. Dat zou natuurlijk ook belachelijk zijn overigens.

Na de run ga ik nog lekker even zwemmen. Het is ijskoud op de kamer dus daar kan ik mooi even mee opwarmen. Waf heeft daar iets anders voor, maar de equafleece moet vooral beschermen tegen de tocht door de roosters die ik niet dicht krijg!

klik voor groot

Gegevens:

* 21 km
* temp 17

okt 228 km – 2014 totaal 2.559 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 438 km
hoka stinson trail – 797 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km