Vandaag was het niet echt fraai weer en bovendien was het nog koud ook. Maar omdat het droog was, besloten we richting Louth te rijden om de ‘Rover reservoir Route’ te lopen. Die zou niet alleen gepijld zijn, maar zou ook een vlakke route zijn waar we makkelijk stukken zouden kunnen afsnijden en waar we ook over de weg zouden kunnen lopen als de velden onbegaanbaar zouden blijken te zijn. Zo gezegd zo gedaan en na de middag gingen we op pad voor onze run. Fietsje op het dak en toen we naar buiten stapten toch nog even snel de lange broek aangetrokken. Met krap 9 graden op de teller geen overbodige luxe want het waaide ook nog eens keihard. Voor de zekerheid ook regenjack handschoenen en buff mee!

De start in Fulstow was snel gevonden en bij de plaatselijke pub parkeerden we de auto en gingen we op pad. Wat was het ijskoud!! Ongelooflijk dat we vorige week zo’n prachtige warme week hadden en eergisteren nog met een heerlijke temperatuur 24 km hebben gelopen. En erger nog.. die marathon met 25 graden en zon vorig weekend… Grrrrr.

Maar genoeg gezeurd, lekker op pad dan nu voor onze run, goed aangekleed en gewapend met kaart en navigatie.
Eerst lopen we langs het GMT punt. Stom bordje dat lijkt op een grafsteen. Maar toch leuk

klik voor groot

Even door het dorpje en daarna rechtsaf. De route gaat meteen door een veld maar is nog prima te doen. Woef vindt alles leuk natuurlijk en kan lekker los lopen.

klik voor groot

Eerst lopen we door een omgeploegde akker waar een boer nog netjes een soort pad doorheen heeft getrokken maar vervolgens staan we voor een keurige lege akker zonder pad. Dat is nou jammer want dit is toch echt een officieel pad en een officiele route. We besluiten over het gras richting de weg te gaan, en vanaf daar weer de route op te gaan.

Over de weg gaat wel aardig en eigenlijk willen we dat reservoir nou wel even bekijken en slaan aanvankelijk links af wee de weg op. Maar het waait keihard en het reservoir blijkt een paar meter boven de grond achter een soort dijkje te liggen. We keren weer om en besluiten eerst de route te volgen en aan de andere kant eventueel de omweg naar het reservoir te maken. We zullen straks toch zeker wel wat te zien krijgen van dat reservoir?

We lopen weer over een pad en S. ziet een ijsvogeltje vliegen en ik hoor het vogeltje ook. Het loopt allemaal vrij aardig maar het is vlak en pretty boring. We zijn allebei verrast dat het zo’n soort route is en hebben en beetje de pest in. Maar we maken er maar het beste van. Het is in ieder geval droog en dat is al bijzonder en onverwacht.

klik voor groot

Inmiddels zijn mijn sleeves al af en mijn buff ook. Ik hou voor de zekerheid mijn jackje wel aan vanwege de wind. Later zal blijken dat dat een verstandige keuze was!

Na ruim 6 kilometer zitten we nog steeds op de gepijlde – saaie – route en staan we ineens voor een soort knollenveld waar wel een soort pad is gemaakt, dwars naar de voetgangersbrug. Daar moeten we dus blijkbaar heen. Ik loop richting de brug en het valt me op dat het heel erg zwaar loopt ineens. Ik kijk eens goed en zie dat ik al een kilo klei/modder aan mijn schoenen heb zitten. Vooruit kom ik bijna niet meer en als ik om kijk, zie ik S ook ploeteren met de fiets. Shit. Ik schiet in de lach en wil een foto maken van S. maar die roept verwilderd dat ik door moet lopen omdat hij bijna weg zakt in de akker. Ja klopt. Ik ook! Hij komt tot stilstand en daarmee zijn we aardig in de bonen want vervolgens hebben we (werkelijk) ruim een half uur nodig om de schoenen en de fiets te ontdoen van de enorme bonken klei.

klik voor groot

Inmiddels worden we natuurlijk steenkoud en stijf van dit gedoe en we zijn pas op de helft! Gelukkig is het droog en komt het zonnetje af en toe even kijken, en woef vindt het allemaal best.

Na dit enorme oponthoud gaan we weer verder. Nu moeten we over een graspad langs het kanaal! Maa dat is redelijk goed te doen. Er staan koeien maar die laten zich makkelijk wegjagen gelukkig.

klik voor groot

Als het ineens heel grijs wordt, besluiten we om een beetje haast te maken. Niks MAF zone, want ik hobbel met flinke vaart over het gras en hoor mijn horloge piepen dat ik uit de gewenste zone ben. Ja ja dat weet ik wel.

S. gaat bij een grote plas nog wat modder van de banden en remmen halen en ik loop door over het pad. Straks gaan we linksaf weer de weg op dus daar kan hij me inhalen. Met 5.30 min/km hobbel ik over de weg. Mijn hartslag is keurig over de 158 heen geschoven en ik loop een soort interval training tempo tegen de wind in te beuken. Uiteindelijk komt S. ook weer naast me fietsen en samen leggen we het laatste stukje af.

klik voor groot

Het begint toch zachtjes te regenen en we lopen door. Ik kijk op de kaart en besluit dat bij een bepaalde kruising rechtdoor en linksaf het snelste is, maar S. is eigenwijs en zegt dat als we linksaf slaan we sneller bij de pub zijn. Nee dus maar ik loop en loop en zeg dat hij maar ast door moet fietsen om de fiets op het dak te zetten. Als ik dan uiteindelijk rechtsaf mag slaan richting de pub, moet ik inderdaad slingerend het hele dorp nog door en blijkt de route van S dus niet sneller. Maar het regent gelukkig niet hard en de auto is nu dichtbij.

Omdat ik snel gelopen heb en mijn HF vrij hoog is, ga ik toch maar wel even een cool down doen. Dat is veel beter voor lichaam en spieren en ik wandel een stukje en dribbel verder terug naar de auto. Na ruim 12 km zijn we weer terug bij de pub.

Geen leuke route, maar wel weer eentje met een verhaal! Ik ben blij verrast dat ik vanuit MAF zo makkelijk weer snel kon gaan lopen waarbij (mede door de forse tegenwind) de HF zo makkelijk weer boven de 158 is gekomen. Dat was op zich niet de bedoeling van deze ronde, maar wel erg prettig dat het wel kan!

Op de terugweg besluiten we toch nog even met de auto naar dat verrekte reservoir te gaan. Ook al is het nat en donker, we willen nu wel eens zien waar we nu omheen zijn gelopen. We rijden dus een stukje terug en parkeren bij het reservoir waar we een verkeersbord zien om automobilisten te waarschuwen niet met een fiets op het dak onder de slagboom door te rijden. Dat waren we al niet van plan!

We wandelen naar boven, de dijk op richting het water. Tsja. Niks aan gemist zo te zien. Vreemd genoeg lijkt er wel een pad rond het reservoir te lopen maar goed, zo liep de route nu eenmaal niet. We gaan gauw terug naar de auto en lekker naar huis.

klik voor groot

Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 12,3 km
* temp 10

okt 71 km – 2014 totaal 2.402 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 78 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 360 km
hoka stinson trail – 737 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km