Gisteren heb ik een stukje van de route met woefje gedaan. Dat was het ‘inhaal rondje’ van eergisteren toen we ons doel niet haalden vanwege het warme weer en het zware pad. Voor vandaag staat voor mij ook een ‘inhaal rondje’ op het programma. Toen ik zondag zelf het rondje startte vanaf the Cove haalde ik Dowlaw ook niet vanwege het warme weer. Ik liep toen de terugweg over weg terug en dat scheelde een stuk. Voor vandaag kan ik dat ook doen. De heenweg loop ik via de Coastal route en de terugweg kan ik weer via de weg doen. En ik weet al dat die weg heerlijk alleen maar zal dalen totdat ik weer bij de auto ben. Natuurlijk moet ik dan het eerste stukje klimmen, maar dat zal toch off road zijn en al langzaam gaan.

Ik zal dus niet al te lang onderweg zijn vandaag en dat is maar goed ook want er wordt onweer voorspeld en daar heb ik geen zin in. Regen is niet erg maar onweer vind ik gevaarlijk. Ik wandel dus eerst met woefje en ga daarna direct op pad voor mijn ren rondje. Wafje mag echt niet mee. Het weer is prima maar ze moet uitrusten voor de lange route van morgen en bovendien loopt dit stukje route veel te veel over de verharde weg en daar is toch niets aan voor haar. Ik geef haar dus een aai en vertrek zonder acht te slaan op die zielige hondenogen die me nastaren.

Al snel parkeer ik de auto naast het rijtje huizen waar ik zondag omkeerde. Dat was een prima punt en ook het enige punt op deze doodlopende weg naar de boerderij bij Red Heughs waar je de auto neer kunt zetten. Er stopt ook een soort taxi busje die kennelijk hier overal kinderen oppikt voor school.

Ik ga gauw van start en het eerste stukje loopt ook over een verharde weg naar de boerderij aan het einde die ook het eindpunt is van deze weg. Ik word onderweg nog aan de praat gehouden door een boer in zijn pickup truck. Of het niet te koud is om te wandelen. Het is 16 graden, alleen staat er een beetje veel wind vandaag. Een hele omslag sinds de voorgaande dagen maar ik vind het prima om te lopen zo. Ik leg uit dat ik even een korte warming up doe en dat ik straks ga joggen. Ik heb geen idee of de man zich afvraagt of ik gek ben trouwens. Van joggen zal straks vast weinig komen met het stukje achter de boerderij richting Dowlaw. Hij rijdt weer verder en ik ga dan maar eens joggen nu het nog kan op dit verharde pad. Even afstand maken! Ik geniet van een enorme haas die voor me uit blijft hopsen. Het uitzicht naar links richting de zee is prachtig ondanks het donkere weer. Aan het einde van de weg loop ik over het erf van de boerderij. Daar loopt het pad ook echt gewoon overheen en ik vind dat altijd wel bijzonder dat dat gewoon mag.

klik voor groot

Na de boerderij is er natuurlijk geen mooi pad meer te bekennen. Op sommige stukken kan ik nog aardig uit de voeten maar op andere delen is het echt niks en kan ik niet eens een pad ontdekken. Dat is best lastig want je moet dus ver vooruit kijken naar een paaltje met een gele stip om te weten in welke richting je een veld moet oversteken. De route klimt hier ook aardig maar het uitzicht achter me wordt natuurlijk steeds mooier naarmate ik hoger kom.

klik voor groot

Er zijn diverse kissing gates waar ik makkelijk doorheen kom. Ik ben over de eerste uiteindelijk maar geklommen omdat ik die niet open kon krijgen. Goed dat ik zonder wafje was want het ging maar net met mijn lange benen. Het ‘pad’ loopt meestal langs een akker ofzoiets. Niet echt wat je je voorstelt bij een pad van een grote wandelroute. Er liggen soms stenen, waarschijnlijk om met nat weer te zorgen dat het nog beloopbaar blijft. Maar als het gras zo hoog is, zie je die stenen dus niet en verzwik je je enkels als je niet oplet. Maar ik loop rusig door en jog rustig waar dat kan.

klik voor groot

Het gaat allemaal best snel en ik ben dus straks ik no time al bij het keerpunt op weg naar Dowlaw waar ik gisteren met wafje was. Gek idee. Voor mij mag het allemaal wel wat langer duren vandaag maar het is nu eenmaal niet anders. Voor gisteren erbij met woef was het teveel geweest denk ik.

klik voor groot

Na ruim 5 kilometer sta ik weer op de Dowlane Road en sla ik rechtsaf. Het is inmiddels best grijs maar het is nog steeds droog en ik hoor nog geen onweers gerommel gelukkig. Vanaf nu loop ik alleen maar over de weg terug en het laatste stuk is lekker downhill.

klik voor groot

Als ik op de drukkere weg terug richting Old Cambus loop, zie ik op een gegeven moment heel in de verte al het blokje huizen en mijn grijze lange auto ernaast. Grappig om dat zo te zien liggen vanaf hier. Daar moet ik dus heen. Het wordt steeds grijzer en ik hoor inmiddels wat gerommel. Even doorlopen dus maar. Het uitzicht is ook hier mooi ondanks dat je over de weg loopt. In de verte zie ik het powerstation en de cement fabriek met de hoge toren. Ik zie zelfs de contouren van Bass Rock in zee liggen. Op zich jammer voor de foto’s dat het geen helder weer is, maar het loopt heerlijk (zolang het niet onweert).

klik voor groot

Na 10 kilometer sla ik weer rechtsaf voor het laatste stukje naar de auto en het huizen blokje. Het lijkt hard te regenen boven zee en later zie ik onderweg dat dat klopt want er liggen op een bepaald stuk autoweg grote plassen. Wat vreemd dat het zo plaatselijk is want ik heb niets gehad op 2 spetters na. De wolken zijn wel grijs en vreemd dus ik ben blij dat ik er ben.

klik voor groot

Dit was dus maar een kort maar mooi rondje. Jammer dat ik dit niet zondag kon doen toen ik vanaf de Cove startte maar het was het teveel die dag. Gelukkig kon het ook op deze manier en zo is de route nu compleet vanaf de Cove tot Eyemouth. Rest dus nog de laatste etappe van Eyemouth naar Berwick. Die hoop ik morgen met wafje te gaan lopen!

gegevens:

* 10 km
* 15 graden

juni 154 km – 2017 totaal 1.562 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 97 km
hoka clifton 3 – 542 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 782 km