Vandaag gaan wafje en ik maar weer eens op avontuur. Ik wilde de berwickshire coastal route met haar doen maar het lijkt toch wat veel en ver en zeker met bepakking. Ik ga eerst maar eens hier achter wild campen en loop daar dan heen met mijn rugzak. Dat is maar 5 kilometer en een goede eerste poging. De plek zocht ik gisteren al uit tijdens een spannende wandeling met wafje. Of het gaat lukken is de vraag maar de plek vond ik dus al.
Ik besloot de Coastal Route dus wel te gaan doen maar in stukjes opgedeeld. Als eerste etappe van de coastal route koos ik voor het stukje st abbs naar Eyemouth en terug. Dat zou mooi moeten zijn en al zwaar genoeg denk ik met de hoogteverschillen. De hele route loopt overigens vanaf de Cove tot Berwick upon Tweed. Dat is niet ver, namelijk 50 km en vandaar dat ik dacht die in 2 dagen te doen met bepakking en wild campen onderweg. Nu dus in stukken en aangezien ik dan delen heen en weer loop (zoals vandaag) is het bijna tweemaal zo ver.
Zo gezegd zo gedaan en omdat het vandaag mooi weer is, gaan we ook daadwerkelijk op pad. Water mee, geld mee, zonnebrand en petje mee. Er zou genoeg te badderen moeten zijn voor woef dus dat zit wel goed.
Ik rijd naar st abbs en ben weer verrast hoe ver iets lijkt als je niet precies de weg weet. Maar al snel rijd ik het dorpje in en kan ik naast de haven parkeren. Ik zie iemand met grote rugzak voorbij lopen als ik me aan het klaarmaken ben. Die loopt misschien wel de hele route.
Ik wandel eerst even door het haventje om te kijken en vast wat foto’s te maken. Het is heel pittoresk en heel engels. Geweldig. Als ik langs het café loop, zit de vrouw van de rugzak daar en we raken even aan de praat. Zij wandelt veel en kent de route. Vandaag doet ze iets anders maar ze sliep bij st abbs head. Tsja dat snap ik. Dat had ik ook gewild, lijkt me geweldig.
klik voor groot
We nemen afscheid en ik zoek het eerste bordje van de route. Dat zie ik al snel en ik loop naar boven het dorpje uit en heb mooi uitzicht over het haventje achter me in de diepte. Het is druk daar met veel duikers ook. Natuurlijk is de reddingsboot het meest prominent aanwezig daar en veel mensen dragen een shirt van de reddingsbrigade.
klik voor groot
Al snel lopen wafje en ik weg van st abbs. Onze eerste stop zal nu het strandje bij Coldingham bay zijn waar ze even kan badderen. Na wat klimmetjes en afdalingen staan we bij het strand waar het nu nog heel rustig is. Ideaal. Wafje gaat even als zeehond in het water liggen en ik wacht dus even af en kijk om me heen. Er zijn al wat kinderen aan het spelen bij de gekleurde strandhuisjes. Verderop zie ik de route omhoog slingeren over een pad met treden. Ik ben benieuwd.
klik voor groot
Als madam klaar is, gaan we weer verder. Nu eerst even omhoog en daarna geniet ik van het uitzicht. Prachtig! Ik praat met een echtpaar dat ook staat te genieten. Wat ik nou met die foto’s doe is de vraag. Ik vertel dat ik altijd een verslagje maak met de foto’s en dat daar uiteindelijk ook een boek van gemaakt wordt. Dat vinden ze wel leuk geloof ik. Ik neem weer afscheid. Ik zie ze later vast weer terug want zij gaan ook naar Eyemouth en ik ga straks weer terug.
klik voor groot
We hobbelen verder en komen alweer bij een baaitje uit waar woef even kan badderen. Ze heeft dit vandaag ook echt nodig want het is 25 graden met volle zon.
klik voor groot
We gaan maar weer verder. Weer even klimmen met houten balkjes die treetjes vormen. Niet makkelijk lopen maar we komen er wel. Als ik om kijk, zie ik hoe hoog we eigenlijk klimmen. In de diepte ligt het baaitje waar we net stonden en waar wafje lekker lag te badderen.
klik voor groot
Even verderop loopt water onder een bruggetje. Hier wil madam wel even drinken en dat mag natuurlijk. Drinken en badderen. Het kan niet op…. Goed te weten dat het hier kan trouwens, want zo komen we zeker van begin tot eindpunt vandaag ondanks de warmte. Ik vrees alleen dat dit het laatste punt zal zijn waar badderen en drinken kan tot Eyemouth. We lopen verder en het pad verandert langzaam in een smal pad langs een akker. Niet meer een mooi pad maar ik kan hier nog wel rustig door hobbelen. Warm is het hier wel en ik besprenkel wafje een paar keer met wat water. Zo gaat het water wel snel op natuurlijk. Ik zie in de verte een cruise schip schitteren in de zon. Jammer genoeg heb ik tegenlicht dus een foto lukt niet echt.
klik voor groot
Ik groet een wandelaar en omdat ik denk een Nederlands accent te horen vraag ik waar hij vandaan komt. Hij blijkt uit Duitsland te komen en nog leuker: hij komt van het cruiseschip dat verderop mooi in zee ligt te schitteren. Ik sprak er al over met het echtpaar waar ik eerder mee sprak. Ze hadden dat schip nog nooit gezien. De wandelaar bleek uit Hamburg te komen. Hij had tot 14 uur de tijd en wilde st. abbs nog zien. Hij wist ook dat er een bus tweemaal in het uur reed vanaf st abbs naar Eyemouth. Ik hoop maar dat hij het allemaal gaat halen! We nemen gauw afscheid zodat hij verder kan lopen. Ik ga de andere kant op, naar Eyemouth waar hij nu vandaan komt.
We schieten best lekker op eigenlijk. De route van St Abbs naar Eyemouth is maar 6 km dus heen en weer is maar 12 km. Als wafje het goed doet, kunnen we vanaf St Abbs straks een stukje verder de route vervolgen richting St Abbs head. Ik heb alleen geen idee of zij (en ik) dat kan. Eerst maar eens Eyemouth halen! Het gaat allemaal niet snel door het badderen, het genieten van het uitzicht en het foto’s maken. Maar waar ik loop, kan ik ook wel goed doorlopen want de paden zijn eigenlijk prima. Dat valt me echt enorm mee want een deel van de John Muir Link is gewoon bijna niet beloopbaar.
klik voor groot
Ik heb steeds beter zicht op het schip. Dat is wel mooi! Ik zie inmiddels ook een caravan park bij Eyemouth. Iets gigantisch zo te zien en daar lopen we eerst omheen voordat we in het centrum aan zullen komen. Het is er vast druk met de mensen van het cruise schip.
Even na 11 uur lopen we het centrum binnen. Ik realiseer me nu dat ik de duitse man van het schip dus niet om 11 uur zag maar om 10 uur. Op zijn horloge stond 11 uur maar dat stond natuurlijk nog een uur later. Misschien haalt hij het toch nog. Op het pad naar de caravan site lopen veel honden. Ze zijn allemaal lief en wat ben ik blij dat wafje niet meer loops is. Geen enkele hond heeft belangstelling voor haar. Mensen hebben wel belangstelling voor haar en ik moet diverse keren stoppen en vertellen wat voor hond dit nou is. Ze ziet er ondertussen uit als een Russische Ovcharka met dat wilde natte haar! Bij het caravan park laat ik het flesje voor woef bijvullen door mensen die uitzicht hebben over het cruise schip. Ik kan ze vertellen waar het vandaan komt en dat rond 14 uur de boot weer vertrekt. Later zocht ik op welke boot het was. Van Hapag en de route ging van Portugal naar de UK en Schotland en daarna weer naar Hamburg. Vandaag zijn ze om 7 uur aangekomen en om 14 uur moet iedereen dus weer terug zijn. In de itinerary staat dat je naar Alnwick castle kunt gaan of kunt wandelen in St Abbs Head reserve. Hoe je daar dan moet komen is mij dus een raadsel. Het klinkt allemaal leuk, maar volgens mij is de werkelijkheid toch iets anders met zo’n cruise.
klik voor groot
Ik kom uiteindelijk beneden bij het strand in het dorpje uit. Waf rent meteen naar de waterkant en gaat weer badderen natuurlijk. Ik wacht even af en daarna loop ik met haar naar een ijs stalletje.
klik voor groot
Ik neem een ijsje en raak weer aan de praat met twee mensen die wafje helemaal geweldig vinden. Later maken ze nog een foto van mij en woef en samen lopen we weer naar het strand waar woef nog eenmaal gaat badderen. Ik luister ondertussen naar de zeehonden die vanaf een rots aan het huilen zijn.
klik voor groot
Het is alweer 11.45 als ik weer richting de caravans loop. We gaan weer terug. Hoewel je dus dezelfde weg terug loopt, zie je steeds weer andere dingen onderweg en dat is leuk. Ook het licht is anders want de zon staat nu niet meer in mijn gezicht. Ik zie het cruise schip nog liggen en het uitzicht blijft fantastisch. Grappig genoeg kom ik ook het echtpaar weer tegen waar ik aan het begin mee heb staan praten. Ze moeten lachen en zeggen dat ik vast niet verwacht had ze weer te zien. Ze vragen zich af of ze met de bus terug zullen gaan maar ik opper dat het uitzicht de andere kant op ook prachtig is. We praten nog wat en ook over het cruise schip en daarna nemen we weer afscheid. ‘Don’t take the bus back’ roep ik nog.
klik voor groot
Het lopen gaat prima. Voordat ik er erg in heb, zijn we alweer langs de akker gelopen en steken we het bruggetje weer over waar wafje kan badderen en kan drinken. Ik vul toch maar voor de zekerheid even haar softflaskje met water uit de beek, anders heb ik straks misschien te weinig. Ik zie ook weer het strandje in de diepte liggen waar we nu eerst naartoe gaan. Ik moet nodig plassen en ga maar gewoon midden op het pad zitten. Omdat ik net hoog was, kon ik zien dat er niemand van beide kanten aan kwam…..
klik voor groot
We lopen door naar het eerste strandje en omdat het daar druk is, lopen we even door en gaan niet naar de water rand. Daarna hobbelen we weer de treetjes af naar het strandje naar Coldingham Bay.
klik voor groot
Op het strand daar is het inmiddels enorm druk natuurlijk. Overal zitten mensen en spelen kinderen. Ik besluit niet naar het strand te gaan daar. Er is een klein beetje bewolking nu en wafje badderde al uitgebreid in het beekje. Ik loop nu over het pad en kom langs een strand tent waar ik water en appelsap ga kopen. Wafje wacht braaf buiten totdat ik bij haar kom zitten op een bankje in de schaduw. Even uitpuffen dan maar! Ik zit inmiddels onder de uitslag van alle grassen die langs mijn benen zwiepen en ik gebruik het laatste water om dat een beetje te koelen en te wassen.
klik voor groot
Als we wat zijn uitgerust gaan we weer op pad. Ik moet even zoeken naar de route want ik kan vanaf het strand de trap niet vinden maar een aardige dame wijst me de weg. Wafje klimt braaf de trappen op. Vanaf daar is het nog maar een heel klein stukje voordat we alweer uitzicht hebben over St Abb en het haventje.
klik voor groot
Omdat waf wel happy lijkt en ik ook nog wel kan, lopen we toch maar verder richting St Abbs head. Daarvoor moeten we vervelend genoeg steile trappen beklimmen maar ik zie al dat we op de terugweg gewoon over de weg kunnen lopen. Dat is beter voor woef maar zonder morren klimt die stakker naar boven. Daar zie ik een kunstwerk staan ter nagedachtenis aan de doden van de ramp in 1881. Bij the Cove staat er ook eentje maar met meer mensen, omdat daar meer zeelieden de dood vonden. Wel bijzonder zo. Links het kunstwerk van St Abbs rechts van de Cove (foto van 18.06). Ik geniet van het uitzicht over het drukke haventje met alle mensen. Aparte sfeer daar.
klik voor groot
We lopen even langs de weg St Abbs weer uit maar al snel slaan we rechtsaf. Inmiddels is het weer bloed heet. Ik kijk voor me uit en zie een totaal open vlakte met heuvels. Dit lijkt me niet goed voor woef maar ik besluit een klein stukje door te lopen voor een uitzichts punt.
klik voor groot
Wat een prachtig uitzicht daar! Maar het pad dat ik zie, is niet aanlokkelijk. Wat een heuvels en wat een open vlakte! Woef ziet er goed uit, dus we doen nog een heel klein stukje. Ook al zie ik mensen als poppetjes zo klein op de heuvels wandelen, het gaat toch aardig rap en we komen steeds hoger met fraaie uitzichten. Geen enkel beeld kan vatten wat je in het echt ziet. Het is zo prachtig om St Abb in de diepte te zien liggen. Zo geweldig mooi, ik denk niet dat ik eerder zoiets moois gezien heb. De foto’s doen geen recht aan hoe het was. Het licht is lastig en een camera ziet niet wat wij kunnen zien met onze ogen. Tel daar het geluid van de schreeuwende vogels op de kliffen bij op en je hebt een heel bijzondere ervaring. Een stukje verder raak ik weer aan de praat met mensen. Zij vertellen me dat er ‘over een kwariertje’ een baaitje is waar waf kan badderen. Dat verrast me enorm want we zijn alleen maar aan het klimmen, maar kennelijk gaan we straks weer steil naar beneden als we zee niveau bereiken! Dat klinkt echter als muziek in mijn oren want het lijkt erop dat dat baaitje halverwege de vuurtoren van St Abbs Head ligt en dat zouden we dan kunnen halen! We lopen eerst nog even naar boven en gaan daarna inderdaad steil naar beneden. Straks klimmen we dit dus weer omhoog! Wafje is helemaal blij met haar bad. Ik besluit haar ook meteen even een klein hapje te geven. Haar ontbijt en extra hapje is al uren geleden inmiddels. Ik moet nu we even wachten maar dat is niet erg.
klik voor groot
Daarna moeten we weer verder en het is nogal een klimmetje naar de vuurtoren. Gelukkig is het een prima pad waar ik stukken gewoon kan joggen. Dat is prettig want zo gaat het wat sneller. De terugweg is natuurlijk een eitje straks op dit stukje! De uitzichten zijn magnifiek.
klik voor groot
Ik merk aan de geluiden van de vogels dat we steeds dichterbij St Abbs head komen. Ik zie ook veel Gannets voorbij vliegen. Mooie grote witte vogels die in kleine groepen voorbij vliegen. Op de rotsen hoor ik Puffins en Guillemots schreeuwen.
En dan is daar ineens de vuurtoren al. Het is een gek ding, want het is maar 8 meter hoog maar staat totaal op 68 meter hoogte boven de zee.
klik voor groot
Ik kijk even aan de andere kant maar besluit bij de parkeerplaats echt oom te keren. Het is wel genoeg voor vandaag en dit is een mooi punt om vanaf de andere kant te gaan bereiken bij stage 2 van de route. Als ik sta te mijmeren en over het water uit kijk, zie ik een bootje varen. Wat zie ik nou achter dat bootje? In het water? Met van die witte golfjes eromheen? Zijn dat nou dolfijnen? Ik kijk en tuur. Dat zijn toch echt dolfijnen en nog een hele groep ook. Ze springen boven het water uit en lijken met het bootje te spelen en het te volgen. De boot verdwijnt achter de gebouwen rond de vuurtoren en ik ga gauw naar de andere kant. Daar is het bootje weer en de dolfijnen ook. Ik loop naar de kant. Wat geweldig. Voor het muurtje van de vuurtoren zitten mensen met verrekijkers naar de rondvliegende vogels te kijken. Ik voel me een beetje lullig maar ik vraag of ze misschien ook de dolfijnen zo kunnen zien? Direct staat iedereen op en na even zoeken in het water en wijzen, heeft iedereen de groep in de gaten.
Ik word uitvoerig bedankt als ik weer verder loop. Ik wil even zelf kijken in mijn eentje, even verderop.
Minuten lang staar ik gefascineerd naar het schouwspel van de dieren. Het is niet 1 maar het zijn 2 groepen. Wat jammer dat ik geen verrekijker bij me heb! Maar het is prima te zien. Ik maak een foto maar ik zie natuurlijk niets terug. Alleen aan het wit is te zien dat daar echt iets ‘zit’ in het water. Geloof me, het waren dolfijnen. Wafje is er maar bij gaan liggen en wacht rustig af wat we gaan doen.
klik voor groot
Uiteindelijk wordt het water weer gladder. Met een laatste blik op de dolfijnen en de langs vliegende Gannets gaan we maar weer eens terug. We zijn al uren onderweg inmiddels.
klik voor groot
De terugweg gaat prima. Onderweg praat ik nog even met twee Nederlanders die net zijn aangekomen en op weg naar Edinburgh zijn. Hoewel de man een vogel liefhebber is, luister hij niet naar mijn suggesties over Isle of May voor de puffins. Dan maar niet toch! Wafje en ik hobbelen weer verder. Het eerste stuk is heerlijk bergaf nu naar het baaitje waar wafje nog een laatste keer kan afkoelen. Daarna weer verder. Ik zie St Abbs al liggen. Grappig genoeg hoor ik ineens de scheepshoorn van het cruise schip. De boot vertrekt!
klik voor groot
Daarna moeten we even flink klimmen en daarna beginnen we aan het allerlaatste stukje. Ik ga nog even zitten op een bankje bij het uitzichtspunt over St Abb. Ik veeg mijn gezicht af en vraag me af waarom het hier zo naar pis stinkt. Verrek dat is mijn zakdoekje waar ik mijn gezicht mee af zit te vegen. Dat gebruikte ik natuurlijk eerder op het pad toen ik een plas deed. Gatsie. Ik moet er wel om lachen en pak een schoon doekje. Sukkel. Daarna hobbelen we weer naar St Abb terug. Over de weg en niet over die enge trap en dat is veel beter voor wafje.
Jammer genoeg zit het terras van het cafe in de haven helemaal vol dus kan ik niets gaan drinken als afsluiting van deze mooie dag. Ik wandel nog een keer door het haventje en maak de laatste foto’s.
klik voor groot
Ja: dit was een top middag en gelukkig kon het ook prima met woefje zo met al die beekjes en strandjes. Ze lijkt niet echt moe maar ik til haar wel de auto in omdat ze even aarzelt met erin springen. Dat snap ik volkomen dus help ik haar even.
Moe maar voldaan rijd ik weer naar huis. Het is te warm om een ijsje te gaan halen bij de Asda met woef in de auto dus ik rijd meteen door naar huis en ga lekker koken. Op naar ons volgende avontuur. Als het kan, dan wil ik samen met woefje de etappe Dowlaw naar St Abbs head en terug doen. Omdat we nu een stukje extra hebben gelopen moet dat qua afstand wel kunnen. Morgen kan ik dan zelf weer een etappe doen terwijl zij uit kan rusten. Afwachten maar hoe het loopt.
gegevens:
* 20 km
* 28 graden
juni 109 km – 2017 totaal 1.517 km
tracer – 143 km
hoka clayton – 97 km
hoka clifton 3 – 542 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 737 km