Vandaag is het dan de dag van de run in Amsterdam. Ik schreef gisteren al een ‘voorbeschouwing’ op deze race. Meer voor mezelf om eens wat op een rijtje te zetten en om een ‘hard doel’ op te schrijven. Mijn absolute doel was <44 en dat komt overeen met 5.30 min/km op deze afstand. Ik wilde eigenlijk de marathon gaan lopen om te zien of ik die afstand ook nu beter kan lopen met deze manier van trainen, maar omdat ik toch ingeschreven bleek te zijn, vond ik het wel een uitdaging om eens een snellere loop weer te doen en te proberen mijn oude PR op die afstand uit 2011 te verbeteren. In 2012 en 2013 ging dat allemaal voor geen meter en was ik zelfs 2 minuten trager. Maar dit tempo zou nog best een uitdaging zijn want dat loop ik eigenlijk nooit en ook niet op runs.

Maar met de hartslagtraining van de afgelopen 2 jaar zou er toch wel iets mogelijk moeten zijn dacht ik.

Vol goede moed vertrekken we dus om 8 uur met de auto richting Amsterdam. S. is weer zo lief om met me mee te gaan! De start is om 10.10 maar ik moet mijn startnummer nog ophalen en naar de start lopen en ik wil ook niet helemaal achteraan starten met mijn plannetje voor ogen. Overigens stond ik al ingedeeld in het voorste vak. Toen ik in 2013 voor de laatste keer deze loop deed, was de sfeer nog gemoedelijk en werd er niet geduwd en getrokken maar in drie jaar kan er veel gebeuren. Dan dus maar liever een beetje vroeg op pad.

Gelukkig kunnen we makkelijk parkeren op de plek bij de VU die we andere jaren ook gebruikten en zo wandelen we rustig naar de sporthal om het nummer op te halen. Onderweg nog even naar het toilet bij de VU waar het een drukte van belang is vanwege de Semmy lopers (goed doel). Bij de startnummers is het ook niet druk en al snel zit het nummer op mijn shirtje gespeld en zijn we klaar.

klik voor groot

We lopen nog even over de expo waar het ook rustig is en ik kijk even naar de Flipbelt, een soort doorontwikkelde Spibelt waar inmiddels mijn telefoon al lang niet meer inpast. Na de run even passen want ik keek al eerder naar dat ding maar ik wil wel eerst passen gezien de prijs. De Spibelt gebruik ik nog steeds met plezier maar is een beetje klein.

Daarna lopen we naar de start die op een andere plek is dan in de jaren dat ik de run deed. Iets verder weg en de route is ook net iets anders. Eenmaal een bocht bij het begin en aan het einde van de route geen bochten meer maar gewoon rechtdoor lopen naar het stadion. Ik wist de afstanden op verschillende herkenbare punten dus dat zou allemaal wel los moeten lopen.

klik voor groot

Al snel sta ik in mijn startvak en dan begint het wachten. Het is niet heel druk en er wordt niet geduwd. Inmiddels heb ik mijn broek en jackje uitgedaan want het wordt al best warm hoewel het in de schaduw nog fris is zo in de ochtend. Maar de zon zal er straks bijkomen, dus dan wordt het snel warmer. Ik heb me gehouden aan mijn plannetje qua kleding. Kort rokje, korte mouwen shirtje zonder hemd, calf sleeves en de sokken. Tijdens het rijden en het wachten had ik wel links nog een compressie sokje tijdelijk aan maar dat is inmiddels natuurlijk ook al uit.

klik voor groot

Tijdens het wachten praat ik wat met mensen om me heen. De dame rechts van me komt uit Frankrijk en wil 40 minuten gaan lopen. Dat is net te snel. De dame links van me wil eigenlijk 43 maar alles onder de 45 is goed. Misschien straks even kijken of ik daar aan kan haken.

Dan is daar ineens toch de start.

klik voor groot

Ik klik mijn horloge aan (weet nooit of het de eerste of de tweede mat is) en ga van start. Netjes op ademhaling en cadans letten en een eigen tempo zoeken. Dat lijkt redelijk goed te gaan en in tegenstelling tot vorige jaren bedenk ik nu ook waar ik ongeveer loop en ook welke afslagen ik moet nemen. Ergens net na de start hoor ik nog even ‘je gaat goed’ roepen. Gossie! Ik kijk niet op of om natuurlijk maar ik heb het wel gehoord! Ik loop verder en denk na over de route. Ik zwenk dus braaf al een beetje naar rechts als we rechtsaf richting Vondelpark gaan en weet dat er dan al 1.500 mtr op zal zitten. Inmiddels is de eerste kilometer al geweest. Iets te snel gelopen maar dit voelt allemaal nog prima. Ik weet dat je je kapot kan lopen in het begin maar het is niet dramatisch en mijn ademhaling komt mooi mee. Ondertussen wandelt S. natuurlijk alweer terug naar het stadion.

klik voor groot

Ik loop door het Vondelpark en weet dat dit een heel stuk zal zijn. De tweede kilometer zit er ook al op. Ook netjes binnen streeftijd dus ik ben tevreden. Maar ik ben nog nergens en ik weet (helaas) dat in 2013 het na 4 kilometer een beetje over was. Toen liep ik ook snel maar was het gewoon over en uit en heb ik verder RWR gedaan. Dit jaar toch zeker niet?

Ik loop onder de weg door. Dit herken ik van mijn voorbereiding. Straks richting het Rijksmuseum en eronderdoor en weer naar links. Ook dat gaat allemaal goed. Er staan fotografen en ik zal er wel idioot opstaan want deze keer ben ik alleen met lopen bezig. Ademhaling, cadans en tempo. Ik loop en loop. Het gaat eigenlijk nog wel goed. Dan ineens twijfel ik. Heb ik nou 5 of 6 kilometer gelopen? Volgens mij 6 als ik terugdenk aan de herkenningspunten die ik van te voren had bekeken. Maar ik weet dan de rondetijden niet meer allemaal. Lig ik nou nog op schema? Ik ben wel iets kwijt geraakt, dat weet ik maar het zou allemaal wel rond de 5.30 moeten liggen als ik alles middel denk ik. Ik besluit toch even de totale afstand aan te klikken. Ja! 6 kilometer al. Dat geeft een boost want ik ben dus nu al veel verder dan in 2013 en het gaat nog goed. Ik heb vlak voor de start de boog zien staan voor de laatste 500 mtr dus vanaf nu nog maar 3 stukjes lopen van 500 meter en dan ga ik die boog onderdoor voor het laatste stukje. Dat is niks toch?

Voordat ik er erg in heb klinkt het 7 kilometer signaal al. Nog even doorlopen nu! Ik besluit de totale afstand en totale looptijd aan te klikken op mijn horloge. Wat zit er nog in qua eindtijd? Ik schrik aanvankelijk van de 39 minuten op het scherm maar ik ben natuurlijk al een stuk verder dan 7 kilometer dus ik reken door. Maar ik loop vooral door! Daar zie ik de boog al voor de laatste 500 mtr. Ik reken even niet meer maar loop gewoon door. Onder de boog en weer verder. Er staan al flink veel mensen voor marathon lopers die straks gaan binnenkomen. Ik let nergens op. Ik loop over het middenterrein naar de ingang van het stadion. Ik kijk naar de tijd. Verdomd zeg, reken reken. Dat moet toch lukken om onder die 44 minuten te blijven? Ik zet een beetje aan, en ik zie de bordjes in het stadion… 175 meter, 150 meter. Dat is nog best een stukje maar het gaat gewoon lukken en ik ren over de matten. Klik! Ik zie 43.47 op mijn eigen klokje en zelfs de bruto tijd is nog onder de 44 minuten. S. zit op de tribune en weet dus al dat mijn plan gelukt is en dat ik onder de 44 minuten over de streep ben gekomen!

klik voor groot

Ik zoek de tribune af en zie het oranje vlaggetje van de doggyride zwaaien. Daar is hij! Ik zwaai ook. Blij natuurlijk maar ik wil ook even rustig doorwandelen na deze run. Ik wandel door richting de uitgang en de medailles. Daarna loop ik het stadion uit en zie ik S. ook weer. Dat is dus een mooi resultaat en ik ben heel tevreden. Ik ben erg benieuwd naar mijn hartslag bij deze run maar ik weet al dat ik netjes over de 160 ben gekomen omdat ik dat in beeld zag toen ik af klokte en een ander scherm tevoorschijn toverde. Verder heb ik niets gezien onderweg en het lichtje met de hartslag zone aanduiding had ik afgeplakt. Achteraf lees ik uit dat ik alleen in de laatste kilometer boven de 158 heb gelopen en maximaal 164 haalde. Dat is dus opvallend en een mooi resultaat ook.

klik voor groot

Ik ga me snel even omkleden in het stadion en daarna wandelen we terug naar de expo om naar de flipbelt te kijken. Die nemen we mee en we kijken nog even naar andere spulletjes. Jammer genoeg mis ik blijkbaar de stand die Hoka schoenen verkoopt want daar had ik wel even willen kijken. Maar ik had me voorgenomen om niks te kopen omdat ik alle renspullen wel heb en dus kijk ik blijkbaar niet echt goed. Maar met de flipbelt ben ik denk ik wel blij.

klik voor groot

Na de expo wandelen we weer terug naar de auto en rijden naar huis. Eerst even woefje verzorgen en daarna gaan we nog even met de kano op pad. Het is heerlijk weer geworden. Onderweg kijk ik even hoe een aantal lopers van Twitter het doen op de marathon. Die doe ik wel weer een andere keer. Deze afstand was voor vandaag het plan en dat ging dus prima. In 2016 een nieuw PR op de halve marathon en op deze afstand. Nu de 15K nog in december! Overigens ging ook de HM in Nottingham 5 minuten sneller dan vorig jaar en ook de 10K in de Uk ging sneller dan vorig jaar. Al met al geen slecht resultaat van deze manier van trainen. Nou ja trainen… ik loop gewoon rustig en loop zoals het die dag goed voelt. Dat kan dus een continu loopje zijn, of 1000-tjes of iets anders. Misschien zit daar ook wel een groot gedeelte van het geheim. De afwisseling en het luisteren naar het lichaam. Vooral geen schema met ‘moeten’. Het is toch alleen voor het leuke en voor het lekker buiten bezig zijn? Maar dit resultaat is wel verrassend. Ik ben immers ook alweer 5 jaar ouder!

Toch ongelooflijk dat ik van de week dus meer dan 16 minuten langzamer liep op de 8km tijdens de training! Allemaal met een vooropgezet doel. Rustig op hartslag trainen en dat gaat dus soms heel erg langzaam. Maar het werkt prima en het is nog eens leuk om te doen ook. Ik vind het heel bijzonder eigenlijk. Niks hard en snel trainen maar gewoon fijn lopen, langzaam lopen op lage hartslag. Hoorde ik laatst nu weer iemand zeggen dat je zo traag wordt van langzaam trainen? Zucht. Nee dus en het nog beter voor je lijf ook.

Op naar de volgende run. En op naar nog een PR maar dan is het weer even welletjes met dit soort runs. Voor volgend jaar nog eens bekijken wat ik eventueel wil proberen maar niet te gek.

gegevens:

* 8 km
* 13 graden
* finish tijd 43.47 – HS 153 (164) – cadans 170-176

oktober 155 km – 2016 totaal 3.259 km

tracer – 56 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 205 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 181 km
pure flow – 454 km