Vandaag de eerste dag van mijn tweedaagse avontuur rond Hadrian’s Wall. Ik heb geen idee hoe zwaar het zal zijn, dus ik heb twee routes gemaakt waarvan de langste voor vandaag zal zijn met een bescheiden 20 km. Alles is geregeld en klaar en woef en ik vertrekken vroeg richting Melkridge waar ik zal overnachten. Daar aangekomen, blijk ik de auto alvast te kunnen parkeren dus dat is wel prettig en ook zie ik vast de omgeving waar ik zal slapen. Ik maak me verder klaar, kijk op de kaart en geef woef haar bandage voor de run en we gaan op pad. Eerst een stukje over de weg, de B weg oversteken en daarna door een veld richting Hadrian´s Wall. Het begin stuk is prima maar we stuiten meteen al op een rare stile die lastig is voor woef maar die klimt daar gewoon overheen. Oefening baart kunst, dat is wel duidelijk.
klik voor groot
Daarna komen we in een enorm modderig veld. Ik baal als een gek want woef is meteen zwart en vies en moet later ook nog de tent in. Maar goed, we moeten toch door en ik probeer maar niet te letten op de modder en op mijn natte voeten. We moeten immers nog beginnen! Maar al snel komen we op het eerste punt waar de wall goed zichtbaar is. Wat ontzettend jammer dat het zulk slecht weer is. Het is droog en prima temperatuur maar het is heel mistig en je ziet weinig van het mooie uitzicht en dat is natuurlijk erg jammer. Maar onze ogen zijn beter dan de lens van een camera want het was echt wel erg fraai wat ik zag zo onderweg.
klik voor groot
De route loopt aardig op en neer en overal zijn stenen die trappetjes of paden vormen. Je kunt hier gelukkig niet echt verkeerd lopen, want je blijft simpelweg de muur volgen.
Uiteindelijk blijkt de route rechtaf te slaan, achter een quarry door. Daar maak ik een foto en neem ik een plaspauze. Altijd handig dat die voorzieningen hier onderweg zijn te vinden.
klik voor groot
Als ik daarna het pad verder vervolg stuit ik weer op een stile met een klimmetje. Ik wil net een foto maken als twee andere lopers zich bij me voegen en vragen of ik OK ben. Het blijken Nederlanders die de hele Wall route volgen en van B&B naar B&B lopen met bagage transport. We raken aan de praat en het is leuk om ervaringen uit te wisselen. Het gesprek komt onder meer op mijn rugzak waar ik zo blij mee ben. Nadat we even gepraat hebben, gaan de lopers weer verder (de lunch wacht!) en ik maak een kiekje van woef die over de stile klimt.
klik voor groot
Daarna loopt de route ineens over een weiland. Eerlijk gezegd vind ik het niet heel erg spannend. Misschien door het weer waardoor de uitzichten minder fraai zijn, maar echt mooi of bijzonder is het hier niet (meer). Het mooiste stuk van de wall ga ik blijkbaar morgen bekijken (meer naar de oostkant). Maar we ploeteren door en maken er maar het beste van.
klik voor groot
Ik word wel een beetje gestoord van de klimmetjes over muurtjes en die arme woef doet vreselijk haar best. Ik ben blij dat ze haar harnas aan heeft, zodat ik haar zo goed mogelijk kan helpen. Zelfs 5 treden kan ze beklimmen.
klik voor groot
Rustig hobbelen we voort over het weiland maar ik vraag me nog steeds af wat hier echt leuk is. Het is natuurlijk weer een belevenis zo en het eerste deel met de muur was mooi, maar dit kan ik voor mijn gevoel overal wel lopen en de weilanden lijken ineens eindeloos.
klik voor groot
Dan wordt het ineens wel weer wat mooier met vergezichten en hoogtverschillen. Met mooi weer is dit vast prachtig.
klik voor groot
Omdat ik een rondje wil lopen ga ik op een gegeven moment wel van de route an en vervolg ik mijn weg over mijn eigen route. Dat betekent weer een trappetje, gevolgd door nog meer weiland een een stukje weg.
klik voor groot
Maar na het stuk weg kom ik ineens in een soort moeras terecht. Heel modderig en nat. Ik baal en begin te schelden. Ik ben moe en ik vind dit gewoon heel vervelend. Ik kan hier niet opschieten en alles is vies, nat en zwart. Hoe dat nou straks moet in de tent weet ik niet. De moed zinkt me in de schoenen. Ga ik niet gewoon straks lekker naar huis? Wat een stom gedoe zeg.
klik voor groot
Maar natuurlijk komen we ook weer op een normaal stuk weg uit. Nu het laatste stukje dan terug naar de tent. Even de B weg weer oversteken en weer over een weiland dat gelukkig wel normaal droog is. We waren net alweer een beetje schoon geworden over de weg dus dit is boffen. Maar ik heb er wel genoeg van eerlijk gezegd en kan niet wachten totdat we er zijn.
klik voor groot
Ik zie in de verte al de boerderij waar ik heen moet en uiteindelijk zijn we er na 20 km. Normaal is 20 km niks maar ik vind het echt welletjes voor nu.
Ik ga gauw de tent opzetten en mijn spullen klaarmaken. Natuurlijk ontsnap ik niet naar huis, want ik maak het avontuur nu gewoon af. Later zal ik daar heel blij mee zijn, want dag 2 wordt een zonovergoten dag!
klik voor groot
Als alles staat en naar mijn zin is ga ik lekker een beetje warme choco maken met mijn kookstelletje. Waf ligt lekker ingepakt bij me maar de temperatuur is goed en er is geen wind dus het is heel aangenaam eigenlijk. Ik heb inmiddels ook weer droge kleren aan en omdat de auto dichtbij staat, kan ik mijn laarzen lekker aantrekken. Wel een aandachtspuntje voor een volgende keer wat te doen met natte schoenen op camp.
klik voor groot
Ik zit daarna op mijn gemakje even uit te rusten en wat te eten. Dit is toch wel heel bijzonder zo na een run en heel anders dan een normale run waarbij thuis komt of met de auto weer naar huis rijdt. Ik geniet er wel van eerlijk gezegd en ben blij verrast dat het koken zo makkelijk gaat. Wat smaakt warme choco dan ineens lekker!
Na een paar uur wordt het donker en ga ik in de tent nog lekker even een filmpje bekijken en daarna slapen. Het blijkt een hele koude nacht te worden (onder het vriespunt) en dus dek ik woef lekker toe. Prima zo en op naar dag 2!
klik voor groot
gegevens:
* 20 km
* 6 graden – bewolkt
mrt 218 km – 2015 totaal 941 km
rapa nui – 186 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson lite – 357 km
hoka stinson trail – 49 km
hoka mafate – 403 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km