10 | June | 2013 | Rundoggy

Vandaag een beetje lastige keuze waar ik wilde gaan lopen. Aanvankelijk dacht ik aan een ronde op Kerrera maar dat is vooral mooi met compleet helder weer. Daarom gekozen voor de ronde door het bos bij Barcaldine. Ik wist al dat het een zware ronde zou zijn, met een enorme klim in de eerste 7 km, een panorama op 10 km en dan lekker naar beneden rennen. En met deze warmte zou het dus niet meevallen. Maar een goede training voor de benen en ook voor het brein dus starten dan maar!

Het is prachtig mooi weer en ik besluit het petje maar in de auto te laten. Achteraf een domme beslissing want ik heb helemaal geen schaduw in het bos en loop bijna overal in de volle zon. Zonder petje is het dan gek genoeg toch wel akelig warm ineens.

klik voor groot

De route ken ik al, maar ik heb voor de zekerheid de route ook in de garmin geladen zodat ik een beetje weet hoe ver het allemaal nog is. Omdat ik de activiteit van 4 januari 2013, toen ik deze route ook liep heb omgezet naar een course, kan ik ook zien hoe ik deze route de vorige keer liep qua tempo. Eerlijk gezegd kan me dat helemaal niet schelen want ik ben niet uit op een snel rondje, ben wel benieuwd hoe het allemaal voelt en hoe het gaat qua ademhaling. Ik ben namelijk al een paar weken bezig met functionele K5 training voor de ademhaling. Trainde ik voor de marathon van eind mei alleen op load van 50 tot 70 mmH20, nu train ik met de metronoom functioneel op pasfrequentie. Dat lijkt toch echt zijn vruchtend af te werpen!

Het gaat allemaal niet super makkelijk en ik haal niet alles qua heuvel op, maar dat komt misschien omdat het zo ontzettend warm is. Vergelijk ik de pace en de hartslag van deze ronde en van 4 januari dan breng ik het er deze keer toch echt heel wat beter van af met 40 sec/km sneller en maar iets hogere hartslag en dat bij 20 graden temperatuur verschil! Mijn mantra ‘ik ben sterk’ en ‘ik ben fit’ lijkt ook wel wat te helpen.

Woef hijgt alleen verschrikkelijk en kijkt me af en toe zielig aan. Ze krijgt soms een slokje uit mijn rugzakje, die ik vooral mee heb genomen voor haar. Dat begint ze al te snappen maar als we thuis zijn, zal ik haar eigen rugzak weer eens omdoen om te wennen. Toch wel handiger en volgens mij kan ze dat makkelijk aan.

Gelukkig kom ik ergens een stroompje tegen en kan ze even haar pootjes nat maken en een slokje drinken.

klik voor groot

Verder en verder gaat de route en soms loopt de weg even lekker naar beneden zodat je weer wat vaart kunt maken.

klik voor groot

Als ik ergens eventjes sta te kijken naar het uitzicht, zie ik woef ineens zielig in het gras zitten. Even uitpuffen blijkbaar!

klik voor groot

Dan kom ik uiteindelijk bij het uitzichtspunt en net op dat moment verdwijnt de zon tijdelijk achter de wolken en ziet het er ineens grauw uit. Dat is echt pech, want ik heb de hele weg stralend bauwe lucht gehad met schapenwolkjes. Nu niet en voor dit uitzicht was ik gegaan! Ik vind het wel een mop eigenlijk.

klik voor groot

Daarna loopt de weg alleen maar lekker naar beneden en mag ik even oefenen in ´dalen´ op rollende steentjes. Ik loop niet op de MT10 vandaag hoewel dat wel makkelijk is met deze ondergrond. Maar gezien die lies en heup wil ik toch niet teveel wisselen van schoen zodat ik kan zien of een schoen uitmaakt of niet. Deze ronde voel ik niks overigens. Ik snap er niet veel van. Makkelijk is deze ronde niet met die klimmetjes en dalingen!

Uiteindelijk komen we aan bij de een na grootste boom van de UK. Dat valt helemaal weg op de foto hoewel je aan de maat van woef kunt zien hoe groot de boom ongeveer is.

klik voor groot