Inmiddels zijn we weer thuis na 3 heerlijke weken in Schotland. We hebben eigenlijk wel geboft met het weer. We hebben natuurlijk regen gehad en rond Kerstmis ook enkele dagen met wind.

Totaal heb ik 198 km gelopen en dat is op zich vrij weinig. Maar dit jaar zijn we ook 4 dagen op pad geweest met de kano en hebben we twee hele dagen ‘verprutst’ met winkelen. Vooral de kano dagen hakken er natuurlijk in qua totaal. Vorig jaar liep ik 275 km en het jaar daarvoor 220 km.

De mooiste kano dag was natuurlijk op 4 januari toen we met een prachtige blauwe lucht naar Castle Stalker zijn gevaren. Maar ook de tocht rond Kilchurn Castle was erg mooi en ook rond de eilandjes. Alleen was het weer toen net iets minder mooi.

klik voor groot

Qua lopen hebben we veel nieuwe gebieden ontdekt maar hebben we ook een aantal dingen niet gedaan. We zijn wel op twee mooie dagen naar Inverawe en Bonawe geweest om langs Loch Etive te lopen. dat blijft toch wel erg mooi.

klik voor groot

Verder veel mooie uitzichten vanaf de bossen rond Dalavich en dichterbij het huisje. Dat waren allemaal nieuwe routes die goed te doen waren ook al waren het forse klimmetjes.

klik voor groot

Verder heb ik deze trip geen enkele lange run gedaan zoals ik wel vorig jaar deed. Toen liep ik – in aanloop naar de ultra van februari – ook een 35 km route en meerdere routes langer dan 20 km. Wat dat betreft dus wat minder gelopen. Ook hebben we uiteindelijk niet gefietst door Glen Etive wat we wel van plan waren. We hadden zelfs de fietsen mee toen we er waren en op zoek waren naar de herten. Maar het was druk vanwege bank holiday die maandag en het was koud en zo wandelden we uiteindelijk alleen een stukje, maakten wat foto’s en keken rond. Misschien wel jammer dat we uiteindelijk ook niet de dam bij Loch Cruachan hebben gezien en ook niet de nieuwe route hebben gelopen die we vorig jaar ontdekten vanaf Kings House hotel. Zo blijft er in ieder geval wel wat te wensen over voor een volgende keer!

Onderstaand een overzichtje van de routes. Ook aan te klikken in google earth.

klik voor groot

klik door naar google earth

Vandaag helaas alweer het laatste rondje hier. Morgen is er echt geen tijd meer voor een rondje voordat we vertrekken en we moeten ook nog alles vandaag opruimen en schoonmaken. We gaan dus niet meer ver rijden voor een rondje en kiezen uiteindelijk maar voor Fearnoch. Daar kunnen we redelijk makkelijk en bekend een 14 km rondje lopen en dat is ook wel genoeg voor vandaag. Bovendien is het geen mooi weer, maar dat was voorspeld. Wat hebben we afgelopen week geboft met het weer. We konden naar Inverawe, Bonawe en natuurlijk met de kano op pad! Overigens boeit het kleine beetje regen vandaag natuurlijk totaal niet!

Al snel staan we op de parkeerplaats bij Fearnoch. We vragen even aan iemand van de Forestry Commission of we gewoon over het afgesloten pad kunnen lopen en dat blijkt te kunnen. Gauw op pad dan maar. Woefje vindt alles weer prima en hobbelt voor ons uit. Wat is ze harig! We klimmen even het eerste stukje en proberen ondertussen de Edge weer uit. Inmiddels heb ik de downgrade gedaan naar versie 5.00 en dat zou goed moeten gaan. We volgen ook de course die we erin hebben gezet om te zien of dat nu allemaal werkt. Helaas kan ik de live track niet aanzetten aangezien we geen verbinding hebben en dat moet voordat je het uberhaupt kunt starten. Onhandig dus! Maar we gaan eerst maar eens kijken of de edge aan wil blijven (het antwoord is ‘ja’).

klik voor groot

Na het klimmetje slaan we na 3.5 km linksaf richting Glen Lonan. De boompjes die waren neergelegd om geplant te worden, liggen allemaal nog in de witte zakken. Zouden die niet dood gaan zo in die afgesloten zakken? De data op de zakken zijn 5 en 12 december dus dat is alweer een maand geleden. Merkwaardig!

klik voor groot

Daarna hobbelen we weer door en komen uiteindelijk weer bij de Glen. Even het watertje oversteken maar woef doet alsof ze die plank echt nog nooit gezien heeft. Wat een enge plank! Uiteindelijk doe ik haar maar aan de riem en loopt ze voor me uit en kan ik haar vrijwel meteen loslaten zodat ze zelf sneller over kan steken. Rare hond! Daarna loop ik even naar de kant waar het water rustiger is zodat ze lekker wat kan drinken. Ons meegebrachte water hoeft ze niet, ze heeft kennelijk liever een fris stromend beekje. Ik kan haar geen ongelijk geven!

klik voor groot

Daarna weer over de wildroosters richting de fietsenmaker en daarna weer linksaf bij de garden en weer het bos in.

klik voor groot

Natuurlijk gaan we weer even naar de bel die bij het watertje hangt en gaan we even over het water turen bij de vlonders en het bankje. Dag bos! Tot volgend jaar. Heerlijk plekje, ik wil helemaal niet weg.

klik voor groot

We gaan weer verder, door het lastige hek en weer terug naar Fearnoch Forest. Om een of andere reden vind ik het vandaag helemaal niet zo makkelijk. Ik mopper niet maar ik vind het prima als we er nu bijna zijn eigenlijk.

klik voor groot

Ik mopper wel nog op S. die ineens over enorme puntige grote stenen gaat rijden in plaats van af te stappen om de banden te sparen. ‘Zeker laatste dag he’ bits ik nog eventjes…. Niet aardig.

Uiteindelijk komen we natuurlijk weer bij de auto en zit ons rondje na 14 km er weer op. De edge is aangebleven, maar heeft wel ergens een verkeerde afslag aangegeven. Het lijkt allemaal nog niet helemaal optimaal maar dat komt vast nog wel. Er is vandaag een versie 6.10 uitgekomen dus die ga ik er dan maar opzetten in de hoop dat die beter is dan 5.10. De tijd zal het leren.

Nu opruimen, schoonmaken en morgen op weg naar huis.

klik voor groot

gegevens:

* 14 km
* 10 graden

januari 74 km – 2017 totaal 74 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 529 km
pure flow – 454 km

Gisteren zijn we met de kano op pad geweest. Het was schitterend weer met een blauwe lucht en weinig wind. Echt genieten dus! Maar ook vandaag is het een mooie dag en we hadden gepland om naar Bonawe te rijden om vanaf daar richting Dail Pier te lopen langs Loch Etive. Een paar dagen geleden liepen we aan de andere kant van het meer vanaf Inverawe naar het piertje aan die meer zijde. Dat was ook erg mooi!

We gingen eigenlijk iets te laat op pad want het is toch een uurtje rijden vanaf hier en daardoor waren we na het mooie licht pas aan het einde van de run. Maar de rit naar de start was ook al leuk omdat we langs ‘ons huis’ reden en even konden kijken hoe alles eruit zag. De eigenaar van de kavel waar we een paar jaar geleden over onderhandelden heeft inmiddels zijn huis gebouwd aan het meer. De kavel is verkocht maar nog onbebouwd. Misschien wachten de nieuwe kopers totdat de eigenaar zijn eigen huis ernaast verkoopt, zodat ze een veel grotere kavel kunnen bebouwen. Dat zou een logische maar dure stap zijn. We zijn benieuwd wat er gaat gebeuren daar. Verder nog twee nieuwe woningen vlak bij elkaar aan de meer zijde. Dhuarts house nog steeds gezien als gemiste kans voor ons en verder weinig te zien. Een huis in Bonawe te koop waar we ook al eens naar keken. Maar het is en blijft (te) ver weg allemaal en onhandig om op die plaats te verhuren.

Toen we eindelijk op de parkeerplaats bij de quarry waren, gingen we gauw op pad voor onze run. Droog, zonnig en weinig wind. Dat was dus een prima start! Fietsje doet het deze trip erg goed maar is inmiddels best vies geworden. Thuis maar eens even wat TLC op loslaten en dan is fietsje weer als nieuw denk ik.

klik voor groot

Het begin is vanaf de quarry eigenlijk weer erg mooi zo langs het meer. Mooie uitzichten en doorkijkjes en we genoten dus wel van de run. Geen enorme klimmetjes deze keer en dat zal de hele weg zo blijven ook. Beetje af en toe een steil klimmetje maar niks bijzonders en al helemaal niet zoals aan de andere kant. Opvallend dat het zo wisselt aan welke kant je loopt eigenlijk!

klik voor groot

Natuurlijk gaan we bij het meer waar we tot vlakbij het water kunnen komen weer even een foto maken. Niet alleen van de omgeving en het uitzicht maar ook van ons samen. Altijd weer leuk.

klik voor groot

Daarna lopen we weer verder maar bij de bocht maken we nog een paar kiekjes. Dat is en blijft zo’n mooi uitzicht daar! Jammer genoeg is de zon inmiddels een beetje weg maar het is wel prima weer!

klik voor groot

We lopen weer verder en lopen langs het eenzame huisje aan de linkerhand. Daarna gaan we door het eerste hek. Dat kan gewoon open maar waarom er nou een hek staat, is me eigenlijk niet helemaal duidelijk.

klik voor groot

Een stukje verder gaan we weer door en hek en lopen we een grote open vlakte op. Het zonnetje komt even tevoorschijn.

klik voor groot

We laten de drone even vliegen om de follow me functie te proberen. Jammer genoeg duurt het even voordat de drone het GPS signaal heeft gevonden maar we willen per se dit uitproberen omdat we hier alle ruimte hebben en ik een geel jasje aan heb waardoor de drone me gemakkelijk zou moeten kunnen zien. Uiteindelijk lukt het ook en kunnen we alles uitproberen. Het lijkt te lukken en waarschijnlijk ging het de vorige keer mis vanwege het ontbreken van een goed GPS signaal. Toch bedenk ik dat ik ook de andere app die ik inmiddels heb had moeten uitproberen want die kent ook een follow me functie!

Ondertussen maken we nog een kiekje van de fotogenieke koetjes die nog in het zonnetje staan te grazen. Jammer dat ze zo ver weg staan!

klik voor groot

Na de open vlaktes lopen we het bos weer in. Ik herinner me nog de eerste paar keer dat ik hier was. Aanvankelijk liep ik alleen tot het hek vlak voor de bosrand. Dat vond ik toen al best ver en bovendien vond ik het heel eenzaam. Nu vind ik het prachtig en ben ik ook minder onder de indruk van het massieve ‘weidse’ om me heen. Het is overigens nog wel steeds indrukwekkend maar ik herinner me vooral de eerste keer dat ik er liep en me heel nietig voelde. Ik heb er ook vaak genoeg met ontzettend slecht weer gelopen overigens! Woef is een keer heel stijf geworden van een run in de ijsregen hier. Daarna hebben we voor haar toch maar die equafleece gekocht en sindsdien heeft ze nooit meer problemen met stijfheid of pijn na een natte run.

Na het bos komen we al snel bij de splitsing naar ‘path to glen etive’ en ‘dail pier’. We kiezen voor dail pier want dat is ons doel voor vandaag. Het witte huisje aan het water en het piertje met het mooie uitzicht. Gelukkig is de brug prima begaanbaar en niet glad dus we kunnen gewoon oversteken.

klik voor groot

Na de brug even een stukje langs het stromende water en daarna verder richting het huisje. We zetten de fiets even bij het hek en lopen daarna verder door de modder en het natte gras. Overigens valt het dit jaar heel erg mee, want het is allemaal prima begaanbaar doordat de grond wat harder is door de koude nachten.

klik voor groot

We lopen naar het strandje met het piertje bij het water. Zo mooi daar! Ik schreef twee jaar geleden al dat ik daar graag eens een tentje zou willen opzetten en zou willen overnachten!

klik voor groot

Ook hier proberen we de follow me nog eens met de drone. Dat gaat niet feilloos maar we weten eigenlijk niet precies waarom. Misschien is het te donker, of zijn we te langzaam. Maar het blijft opletten wat de drone doet maar hij valt niet meer uit de lucht. Omdat de accu meteen naar 9% zakt, besluit ik de drone laag in de lucht te houden om te kijken hoeveel accuduur er daarna eigenlijk nog is. Ik ga er maar even bij zitten want de klok tikt rustig door en uiteindelijk laat ik de drone pas na 15 minunten dalen met 7% accuduur (gestart op 41%). We hebben wel bedacht dat we onderweg met koud weer de accu in onze zak moeten houden om de accuduur te verlengen.

klik voor groot

Daarna wandelen we via het strandje weer terug naar de fiets en dat is prachtig. Het water staat laag dus we kunnen gewoon langs het strandje lopen en kunnen ook even kijken bij de rustige oversteek aan het einde. Twee jaar geleden stak ik nog met woefje over via het water. Dat was toen erg mooi overigens. We hadden toen een seizoen met sneeuw op de bergtoppen en prachtige mooi helder blauwe luchten.

klik voor groot

Als we alles hebben gezien, gaan we maar eens terug. We kunnen helaas vanwege het tijdstip niet meer verder richting het pad naar glen etive maar we moeten weer eens terug. De terugweg is altijd veel sneller maar de dagen zijn zo kort in deze tijd van het jaar dat we niet meer verder kunnen nu. Ook best en we keren dus terug. Eerst weer even via het bos, daarna over de open vlakten. Het uitzicht is zo vanaf de andere kant toch weer heel anders!

klik voor groot

Als we bij het einde van de open vlakte komen waar eerder de koetjes in het veld stonden, zien we dat de koetjes inmiddels op het pad staan. Leuk!

klik voor groot

We lopen gauw door. Even wat op en neertjes maar we gaan gewoon door nu. Ondertussen kijk ik natuurlijk naar alles om me heen en geniet ik volop van de schone lucht en de stilte. Heerlijk!

klik voor groot

Dan zijn we ineens alweer bij de laatste klimmetjes met de uitzichten over het meer. We maken nog een paar foto’s en dan zijn we er al. Jammer maar helaas. Na bijna 20 km staan we weer bij de auto. Nog een rondje te gaan hier en dan zit het er weer op helaas.

klik voor groot

gegevens:

* 19,5 km
* 10 graden

januari 60 km – 2017 totaal 60 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 515 km
pure flow – 454 km

Gisteren hebben we niet gelopen maar zijn we naar Glencoe gereden. We hebben daar naar hertjes gezocht en wilden ook een stukje gaan fietsen daar. Dat laatste hebben we uiteindelijk niet gedaan maar het was wel weer leuk om in Glencoe te zijn. Vandaag gaan we wel op pad hoewel het geen mooi weer wordt. Althans, er is niks mis met het weer maar het miezert. Morgen en donderdag wordt het fraai weer volgens de voorspellingen dus we hopen morgen met de kano iets leuks te gaan doen en donderdag dan op Bonawe te gaan lopen. Ik heb nog een route bij Dalavich en die gaan we doen. Niet te ver en toch weer iets nieuws. We zetten de fiets op de auto en gaan op pad. Linksaf bij het huisje, langs het meer en even een stukje de op en neer gaande slingerweg volgen. We hebben al enkele routes hier gelopen. Elke keer gaan we nu net een stukje verder weg van het huisje starten en op deze manier zien we het hele gebied!

Ik parkeer aanvankelijk voor Dalavich maar kijkend op de kaart blijkt dat ik ook een andere route al gemaakt had die minder over de gewone weg zal lopen. We besluiten die route te nemen en moeten dus nog een stukje verder rijden en door Dalavich rijden naar de volgende parkeerplek. Zo gezegd zo gedaan en we rijden weer verder. S. kijkt ondertussen op de kaart en ziet dat we niet helemaal naar de parkeerplaats hoeven maar eerder al kunnen stoppen en de route vanaf daar kunnen oppakken. We zien ook meteen waar we zullen uitkomen op de terugweg. Eerst door het bos en de heuvels en op de terugweg dichter langs het water over een autovrij pad. Dat ziet er goed uit. Dalavich was trouwens weer een openbaring toen we erdoorheen reden. Ik ben daar ooit in 2006 geweest en was toen verrast door de rimboe en de afstand vanaf de bewoonde wereld. Mooi daar hoor, daar niet van maar wat een eind van alles af!

We parkeren de auto en gaan op pad. Routes aan en starten maar. Eh klimmen maar!

klik voor groot

We zien al direct dat de route aardig omhoog loopt en dat was ook wel de verwachting. Op de vorige rondjes in dit gebied moesten we ook eerst fors klimmen, hadden dan een mooi uitzicht en konden daarna weer lekker naar beneden hobbelen. Dat zou nu toch ook wel zo zijn? Toch? Ik kan alvast verklappen dat dat toch niet zo was/voelde deze keer. Mooi was het wel!

Het pad is overigens prima te belopen en te befietsen ondanks de grote rollende stenen. De uitzichten zijn ook erg fraai zo op onze weg naar ‘boven’.

klik voor groot

Ik moet wel af en toe even op de kaart kijken of we goed gaan. Sommige paden lopen gewoon nergens heen dus het is wel zaak om het juiste pad te kiezen dat van te voren gemaakt is.

klik voor groot

De eerste kilometers blijven maar stijgen en stijgen. Er komt eigenlijk geen einde aan. Dat is met de fiets al helemaal lastig en af en toe stapt S. even van de fiets om uit te puffen. Omhoog wandelen met de fiets aan de hand is overigens ook niet echt makkelijk. Maar ik hoor weinig mopperen achter me. Woef heeft het maar weer druk met haar roedeltje en ze loopt tussen mij en S. heen en weer om te zorgen dat we toch vooral bij elkaar blijven.

Wanneer gaan we nou eens dalen trouwens?

klik voor groot

Op een gegeven moment zijn we echt hoog en kijken we uit over Loch Awe in de verte. Zo jammer dat het een mistige en druilerige dag is. Prima om te lopen en om buiten te zijn maar met deze mooie vergezichten zou het mooi zijn geweest om wat meer te kunnen zien en te kunnen vast leggen eigenlijk. Maar we genieten wel van onze route die overigens veel te zwaar is eigenlijk. Maar we komen we wel natuurlijk! Volgens mij zijn we nu echt bijna bij het hoogste punt. Toch? We lopen langs een gedeelte waar afgravingswerkzaamheden zijn en daarna lijkt de weg naar beneden te gaan. Wie weet begint nu het heerlijke afdalen.

klik voor groot

We lopen inderdaad een klein stukje naar beneden. Maar vreemd genoeg loopt de weg op sommige stukjes ook weer wat naar boven. Leuk dat het overall daalt richting de weg en het meer, maar met die stomme klimmetjes zo ertussendoor is het nog steeds zwaar! We zien de weg in de diepte liggen en vragen ons af hoe de weg nu zal lopen. Is het straks dan een hele steile daling ofzo? Als ik op een gegeven moment op de kaart kijk, is de weg al dichtbij. Nog een bochtje naar rechts, een klein stukje verder en dan zijn we er al. Wat vreemd, waar is nou die lekkere daling gebleven dan? We lopen door en komen uit op de weg. We moeten even rechtsaf en een klein stukje over de weg lopen. Daar zien we al een deel van de oplossing over de daling. De weg ligt blijkbaar vrij hoog ten opzichte van het meer waar we heen moeten en het stukje over de weg daalt flink aanvankelijk. Dat is jammer, want dat hadden we graag net op het onverharde stuk gehad! S. laat de fiets lekker uitrijden en ik hobbel rustig met wafje aan de riem over de dalende weg. We slaan straks weer linksaf richting het bos en het pad langs het water. Ik ben benieuwd.

Het pad is fraai en rustig. Het lijkt een beetje op het pad langs het water dat we een tijdje geleden ook gedaan hebben maar dan dichterbij het huisje. Op het overzichtspostje met de routes is dat ook mooi te zien. (volgt).

We hobbelen rustig door het bos. Ik ben toch best moe geworden van het klimmen maar het is hier mooi en lekker fris qua lucht.

klik voor groot

Op een gegeven moment zien we ineens een paaltje van een wandeling met een bordje naar een waterval. Daar gaan we dan toch maar even kijken! Het blijkt een mooi plekje en er is ook een heus pad ergens heen. We besluiten toch maar terug te keren en onze eigen route te vervolgen.

klik voor groot

Daarna hobbelen we weer verder langs het meer. Op sommige stukken zijn we redelijk dicht bij het water maar het is toch totaal anders dan de route vanaf Bonawe bijvoorbeeld waar je dichterbij Loch Etive blijft. We kunnen hier eigenlijk nergens echt bij de waterrand komen.

klik voor groot

Ik kijk eens op mijn klokje en hoop eigenlijk dat we er inmiddels bijna zijn. Het klimmen begint toch een beetje zijn tol te eisen en hoewel dit redelijk vlak is allemaal inmiddels, is het toch een zwaarder rondje dan normaal. Woef doet het overigens gelukkig nog steeds prima.

Als we bijna bij de auto zijn, zien we een paadje dat naar de waterrand lijkt te leiden. Daar gaan we toch even kijken en dat was maar goed ook. Het is een prachtig plekje met een mooi uitzicht. Doodstil en heel vredig. We maken wat foto’s en laten waf even in het water spelen. Helaas zinkt het takje waarmee we gooien en aangezien ik niet wil dat ze met haar koppie helemaal onder water gaat (in verband met haar oren) laten we het maar bij eenmaal spelen in het water. Geweldige plek en erg mooie afsluiting van deze ronde!

klik voor groot

Na dit ommetje van de route lopen we snel weer terug. Waf is nu nat maar we zijn vlakbij de auto. Even rechtsaf over de weg en dan linksaf waar de auto geparkeerd staat. We waren 16 km onderweg. Daar ga ik wafje lekker afdrogen en daarna rijden we weer naar huis. Mooie ronde, beetje zwaarder dan verwacht maar wel leuk. Morgen met de kano op pad!

klik voor groot

gegevens:

* 16 km
* 10 graden

januari 40 km – 2017 totaal 40 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 496 km
pure flow – 454 km

Vandaag is het alweer 1 januari van een nieuw jaar. 2016 is afgesloten met 4.015 kilometers. Dat is op zich niet gek als je bedenkt dat ik ook ben gaan fietsen en dat ik geen twee lange runs van 120 km heb gedaan zoals in 2015 toen ik voor het eerst de 4.000 kilometer overschreed. Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar gaat brengen. Plannen genoeg maar je weet maar nooit.

Omdat het mooi weer is, gaan we vandaag richting Inverawe om een stukje langs Loch Etive te lopen. Dat vinden we altijd erg mooi hoewel het niet echt een makkelijk rondje is om te lopen. Maar vol goede moed en zin gaan we op pad.

Eerst even klaarmaken en dan op weg voor de warming up die aardig omhoog zal lopen.

klik voor groot

Ook hier is flink gekapt zoals we al op zoveel plekken hebben gezien. Het geeft wel mooie doorkijkjes overigens.

klik voor groot

Al snel hobbelen we tussen de bomen door en zien links van ons het meer liggen. Het probleem met dit rondje is dat op zoveel plekken het uitzicht fraai is. Maar omdat we hier al vaker hebben gelopen, maken we niet meer zo idioot veel foto’s als in eerdere jaren. Mooi blijft het! Op een gegeven moment zie ik weer een Dipper vliegen. Ik kan wel Dipper gids worden want om een of andere reden zie ik die beestjes elke keer terwijl ze in principe niet echt opvallend zijn. We blijven even staan kijken en genieten van zijn gehip op een paaltje. Deze keer wordt de foto nog redelijk herkenbaar op deze enorme afstand dus dat is leuk.

klik voor groot

Daarna gaan we weer gauw verder met onze run. Ik geniet met volle teugen van het meer en de stilte. Ook de schone lucht is heerlijk. Dat wordt straks dus weer afkicken van de gore Rijnmond shitzooi. De uitzichten zijn geweldig. Gelukkig doet S. het ook prima op de fiets maar het valt niet echt mee. Af en toe moet hij toch even afstappen.

klik voor groot

Er zijn gelukkig niet veel hekken op deze route en hier gaat alles gelukkig gewoon open. Ik vergeet alleen even dat dit ene hek totaal in het water staat. Op de terugweg sta ik dus ineens tot mijn enkels in het water. Beetje jammer maar mijn Merino outdoor sokken doen het gelukkig prima.

klik voor groot

Het lopen gaat eigenlijk wel heel goed. We schieten lekker op. Even langs de boerderij waar we vorig jaar de paardjes zagen staan en op de terugweg met de eigenaresse spraken. Zij wilde wel verhuizen maar dit jaar staan haar paardjes er nog en woont zij er blijkbaar ook nog. Daarna over een pen stuk dat enorm stijgt en daarna een prachtig uitzicht heeft. Hier moet S. even van de fiets maar dat snap ik wel want het loopt aan het einde bijna loodrecht omhoog. Dit jaar kom ik eigenlijk vrij makkelijk overal tegenop.

klik voor groot

Na het open stuk is het uitzicht geweldig. Vanaf hier is het nog maar een stukje naar het piertje. Onderweg testen we de nieuwe garmin edge 810 en die gaf wederom tweemaal een storing. Al twee keer viel het apparaat uit dus dat is een beetje teleurstellend. Dat gepiel kost dus ook even tijd maar we weten dat een mogelijke oplossing een downgrade is naar software versie 5.00 dus we zijn nog niet wanhopig. Vervelend is het wel. Gelukkig weet S. door de uitval niet precies hoe ver we al gegaan zijn en hoe ver het allemaal zal zijn. Hij denkt dat we op pad zijn voor een 16 km rondje terwijl het toch echt 24 km zal zijn….

klik voor groot

We hobbelen naar beneden naar de laatste boerderij die hier staat vlak voordat we het pad naar de pier op zullen gaan. Het is prachtig mooi. We steken de brug over en kijken naar het spiegelgladde water. Wat bijzonder dat we dit jaar 4 keer met onze eigen kano op pad waren hier!

Bij de boerderij rennen drie honden op ons af. Op ons geroep naar de blaffende dieren komt de eigenaar naar buiten om ze weer bij zich te roepen. Gelukkig gebeurt er niks. We kunnen verder en genieten van het uitzicht. We zijn eigenlijk net iets te vroeg, want de zon zal iets later pas boven de heuvel achter ons uitkomen en het strandje in het zonnetje zetten. Misschien zien we dat straks nog. We maken een kiekje van wafje op weg naar het strandje.

klik voor groot

Dan zijn we op het strandje. Het is een beetje winderig hier omdat je net in een bocht staat. Maar het is zo’n mooi plekje, we gaan echt even kijken en genieten voordat we weer terug lopen. Ik trek even een jackje aan om niet af te koelen.

klik voor groot

Inmiddels komt het zonnetje achter de heuvel vandaan. Dat geeft een mooi licht. Omdat het water heel laag staat, lopen we over het strandje even een stukje verder.

klik voor groot

We maken hier natuurlijk veel te veel foto’s maar op zo’n mooie dag met dit licht is het een fantastische plek. Ik zou nog wel even verder willen lopen maar S. zegt ‘het word vast niet mooier verderop’. Ik ben meer de jonge onderzoeker geloof ik en nieuwsgierig hoe het er acter de volgende bocht uit zal zien. Met dit lage water een mooie kans om te ontdekken. Maar we gaan dan maar terug. We moeten immers nog een stukje teruglopen over een vrij lastig parcours…. We gaan dus terug naar het eerste strandje met het piertje dat nu veel meer in het licht ligt. Prachtig! Daarna beginnen we weer aan de terugweg. Inmiddels het mooie gouden licht waar we vorig jaar ook zo van genoten maar toen zagen we dat al op de heenweg naar het strandje. Nu dus pad op de terugweg. Ik maak nog wel een foto van woefje in het gouden licht maar we vergeten een foto te maken van waf en mij in dit licht.

klik voor groot

Nu zal de zon weer snel achter de heuvel zakken en dan wordt het op de foto’s sombertjes hoewel het nog steeds goed weer is. We gaan beginnen aan de terugweg. Die is nu bijna 11 km nog dus even bikkelen. Het begin gaat weer omhoog… waar we net zo lekker even naar beneden konden rennen, gaan we nu weer omhoog natuurlijk.

klik voor groot

De terugweg voelt altijd wat korter. Dat komt deels door de herkenbare punten onderweg. Eerst weer naar de boerderij met de blafferds, daarna naar de paardjes.

klik voor groot

Verder gaat onze run. De uitzichten zijn nog steeds erg mooi. S. ploetert moedig voort op zijn fietsje. Nog geen lekke banden dit jaar gelukkig ondanks alle harde rotsen en stenen. Slechts eenmaal een gebroken spaak dus dat valt allemaal mee.

klik voor groot

S. is geloof ik wel benieuwd hoe ver het nog is maar ik beloof dat te zeggen als we gaan opschieten qua afstand. Het is overigens nog maar een kleine 4 km als we het hierover hebben want we komen al op het plekje waar vorige jaren een mooi bootje lag. Dit jaar niet maar ik loop er wel nog even heen.

klik voor groot

Daarna lopen we verder en zullen we de laatste klimmetjes gaan nemen tot de parkeerplaats. Dat valt nog even niet mee maar we komen we wel.

klik voor groot

Ik maak snel nog een fotootje van S. op zijn fietsje. We zijn er bijna!

klik voor groot

Het laatste stukje rijdt S. naar beneden en hij gaat alvast de fiets weer opruimen. Ik wandel nog even uit en samen doen we nog even een cool down in het bos. Na 24 km zit de ronde er weer op. Prachtige middag gehad met mooie uitzichten.

gegevens:

* 24 km
* 10 graden

januari 24 km – 2017 totaal 24 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 480 km
pure flow – 454 km

Gisteren hebben we weer een stukje gevaren met de kano. Er was wederom weinig wind en het was droog dus een perfecte dag voor een rondje met de kano. Het verslag staat hier.

Na de kanotocht hebben we fiets weer opgehaald. Terwijl we wachtten, zijn we even naar het meertje gelopen waar we eergisteren ook gerend hebben. Het is een raar idee dat je dan over een mini stukje ruim een half uur doet, terwijl je hardlopend dus in no time gewoon een 14 km rondje loopt. Doe mij maar hardlopen dan! De fiets is in ieder geval weer gemaakt (volgende keer doen we dat zelf natuurlijk) en we kunnen dus weer op pad vandaag.

Omdat we pas laat vertrekken vanwege het bezoek van de eigenaar van de cottage, besluiten we het stukje te lopen rond Nant Dam. Dat is dichtbij, mooi om te zien en makkelijk om te fietsen.

We parkeren weer bij de ingang en gaan daarna weer door het open gebied waar we even in de wind lopen. Al snel is het weer droog en aangenaam van qua temperatuur. We maken deze keer weinig foto’s omdat we de vorige keer al vrij veel plaatjes maakten. Toen was het trouwens een beetje vreemd weer en hadden we ook nog ijs/sneeuw patches onderweg. Nu is alles droog.

klik voor groot

Al snel lopen we weer langs het eerste meertje en langs de afslag naar de dam. We slaan de dam nu even over, dat doe ik wel een keer in mijn uppie. Wel zou het leuk zijn als we nu het basin en een van de ondergrondse tunnelingangen zouden kunnen vinden waar we de vorige keer dus blijkbaar vlak langs zijn gelopen. Maar eerst vervolgen we gewoon ons eigen rondje dat we al kennen. We hebben de nieuwe Garmin Edge vandaag op de fiets gemonteerd met de route van de vorige keer erin geprogrammeerd. Zo kunnen we vast even leren en kijken hoe het ding werkt. De route wordt netjes gevolgd en als we de afslag overslaan waar we de vorige keer rechtsaf sloegen naar de dam, pakt de edge de route daarna ook weer netjes op. ‘Course found’ klinkt het dan. Dat lijkt te werken.

klik voor groot

Als we uiteindelijk wel even rechtsaf slaan richting de intake die we de vorige keer niet bekeken hebben vanwege het weer, zegt de edge alleen ‘off course’ zonder aan te geven waar we dan wel heen moeten (omkeren dus). Dat is merkwaardig en later zullen we zien dat als we een lusje maken op zoek naar de tunnel er helemaal geen aanwijzingen meer komen hoe we dan wel op de route weer moeten komen. Dat moeten we dus nog even uitzoeken.

Na de intake lopen we verder en klauteren weer het pad met rollende stenen op en lopen daarna langs het andere meertje. Hier moet dan straks ergens het basin liggen van het powerstation.

klik voor groot

We pakken de kaart erbij en zoeken het basin op. Dat is snel gevonden en toch wel leuk om even te zien. Daar waren we de vorige keer wel erg dichtbij!

klik voor groot

Nu nog een van de ingangen van de tunnels vinden. Daarvoor moeten we het pad even vervolgen tot een splitsing en daarna verder zoeken. Het paadje is wat smal maar het gaat goed met de fiets gelukkig. Op de kruising kijken we weer op de kaart en we moeten blijkbaar even rechtdoor.

klik voor groot

Omdat we (vreemd genoeg) verbinding hebben, toveren we op de telefoon even een satelliet kaart tevoorschijn omdat we de tunnelingang niet kunnen vinden. Stukje verder nog? Qua verloop van het water vanaf het basin zou dat niet logisch zijn en we besluiten terug te gaan en daar nog even te kijken. Als we teruglopen, zien we dat we er al langs liepen. We keken dus gewoon naar de verkeerde kant! Erg oenig eigenlijk. De ingang stelt niks voor maar het is gewoon leuk om te zien hoe dat allemaal is aangelegd. Beneden bij de weg is een grotere ingang en is ook de machine kamer van het power station.

klik voor groot

We hoeven niet dezelfde weg terug maar kunnen een alternatief pad nemen dat ons straks weer op de juiste weg richting de parkeerplaats zal leiden. Hier is het overigens ook erg mooi met een mooi doorkijkje naar Loch Awe. Je kunt hier erg fijn lopen en fietsen!

klik voor groot

We hobbelen door en eindelijk geeft de Edge weer aan dat we op de route zijn. Geen enkele aanwijzing dus tussendoor vreemd genoeg.

We lopen rustig over de weg naar beneden en na enkele kilometers zijn we alweer in het open stuk en lopen we weer richting de auto. Na 11 km staan we weer op onze startplek. Fijn rondje en dat brengt het jaar totaal op 4.014 km qua loopkilometers. Overmorgen staat de teller weer op 0!

klik voor groot

gegevens:

* 11,5 km
* 11 graden

december 306 km – 2016 totaal 4.014 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 455 km
pure flow – 454 km

Gisteren hebben we niet gelopen omdat we met de kano op pad zijn gegaan naar Loch Awe en Kilchurn Castle. Het waaide bijna niet en het was droog, dus hebben we maar meteen de koe bij de hoorns gevat om dat rondje te doen. Het verslag staat hier

Vandaag is het droog en vrij warm qua temperatuur en we besluiten even een rondje te gaan lopen met wafje. We hebben weinig zin in een lang rondje omdat we vrij laat zijn. Niet het rondje bij Dalavich dus en ook niet naar Inverawe. We kiezen daarom voor Fearnoch. Even lekker lopen, bekend terrein, goed te doen met de fiets en niet te lang. Ik zou het op zich wel leuk vinden om minimaal 11 km te lopen omdat ik dan 4.000 loopkilometers op de teller krijg.

We rijden naar de parkeerplaats bij Fearnoch en starten onze run. Het is vrij warm met 11 graden ofzoiets en het is droog met weinig wind. Wafje is goed en heeft het ook wel naar haar zin denken we. Als ik wat spulletjes in de fietstas wil doen, blijkt dat S de tas in de keuken heeft laten staan. Dat betekent dus geen camera en geen tas. Gelukkig heb ik mijn telefoon en kunnen we dus nog wel wat kiekjes maken.

klik voor groot

Ondanks de bordjes dat we eigenlijk niet verder mogen, kiezen we voor de bekende route richting de Glen. Er wordt niet in het bos gewerkt op dit moment dus dat kan geen probleem zijn.

Eerst eventjes klimmen en dat gaat verder prima. Het lopen gaat goed en het bos ruikt lekker. S. is ook verrast om de kaalslag te zien dit jaar. Sommige stukken zijn echt onherkenbaar.

Na ruim 3 kilometer slaan we linksaf richting de Glen. Ook hier veel houtkap. Op een gegeven moment lopen we langs een stapel witte zakken. ‘Forest trees’ staat erop. We bekijken de zakken en omdat er eentje open staat, zien we dat er jonge boompjes in zitten. Die gaan blijkbaar allemaal geplant worden! Wat een gek gebeuren toch. Hoe lang zou het duren voordat die boompjes iets voorstellen en weer gekapt gaan worden? Ik heb echt geen idee.

klik voor groot

We lopen verder en hobbelen richting de Glen. Al van verre is de boerderij in de Glen nu te zien. Zo onwerkelijk dat hier vroeger een hele bosrand stond! We gaan door het hek en steken het watertje over via de balk die daar ligt. Daarna door de Glen over de weg. Ik doe woefje even aan de riem en S. maakt een foto van het bordje waar staat dat honden die zich tussen de schapen bevinden worden afgeschoten. Niet mijn wafje dus ze blijft lekker dicht bij me.

klik voor groot

We lopen weer langs de fiets verhuur (Rusty Cycle) en weten dan nog niet dat ons fietsje daar de nacht zal blijven…. Daarna bij de Garden weer het bos in. Dat blijft toch een mooi rondje op deze manier. We gaan bij het meertje weer even naar de bel kijken en daarna weer verder door het bos. De fiets wordt over het hek getild en we gaan weer verder het bos in.

klik voor groot

Op een gegeven moment ligt S. wel erg ver achter me als ik weer afsla in Fearnoch. Wafje heeft het er maar druk mee en rent tussen S. en mij in om de roedel bij elkaar te houden. Als ik weer omkijk zie ik S. gebaren dat ik moet komen. Er is een spaak gebroken. He shit. Wat een stom gedoe weer. Van mij mag hij doorrijden want we moeten toch terug en we hebben al eerder met een gebroken spaak gereden tenslotte.

We rijden rustig verder naar het einde. We moeten nog een kilometer of 4 dus dat moet wel lukken. Rustig aan over de grote stenen en al snel lopen we weer richting de huisjes bij het bos. Eerst moeten we nog even langs een omgevallen boom. Die lag er nog niet toen ik er liep!

klik voor groot

Daarna weer langs de huisjes en dan klok ik af en begin de cool down. Beter ook voor het fietsje. Na 14 km staan we weer bij de auto. Dat brengt het jaartotaal al op 4.003 kilometer. Best een eindje.

We besluiten op de terugweg even de Glen in te rijden naar de fietsenverhuur omdat we zagen dat bij de bouwval iemand in de schuur bezig was. Misschien kunnen we de fiets brengen en ergens later in de week weer ophalen. Gelukkig is er iemand thuis die de fiets kan aannemen. Hij heeft nu geen tijd maar wil het morgen wel even doen. Helaas blijkt dan het sleuteltje om het wiel uit de fiets te krijgen niet in het fietstasje te zitten. Dat zit namelijk – heel logisch – in het tasje van de andere fiets. S. maakt de afspraak dat we morgen om 10.30 weer terugkomen met sleutel en er dan even op kunnen wachten.

Morgen dus weer even terug! We hopen ook morgen met de kano op pad te kunnen dus we moeten nog even bedenken hoe we dat gaan doen allemaal maar dat komt vast goed. Op naar de volgende run, met of zonder fietsje.

gegevens:

* 14 km
* 9 graden

december 295 km – 2016 totaal 4.003 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 444 km
pure flow – 454 km

Vandaag gaan we het rondje dan lopen dat we eigenlijk gisteren hadden willen doen. Toen waaide het keihard en regende het ook hard en zijn we uiteindelijk in de namiddag nog even gaan lopen. Vandaag lijkt het er beter uit te zien en we rijden richting de start. Dat is hier maar iets meer dan 2 km vandaan maar we vinden het rondje zo wel ver genoeg voor wafje en dan hoeven we ook niet over de weg. Zo gezegd zo gedaan en al snel staan we weer geparkeerd bij de ingang naar de route. Eerst wordt dat even buffelen tegen de wind in en dat door een totaal open vlakte. Ik liep hier al een keer in mijn eentje maar op een andere route. Het begin is echter hetzelfde natuurlijk.

Zodra we de auto uit zijn begint het te hagelen. Niet een beetje maar keiharde hagelstenen die als scherpe steentjes tegen ons gezicht kletteren vanwege de harde wind die hard in ons gezicht blaast. S. komt nauwelijks de heuvel op met zijn fietsje en wafje vindt er ook niks aan en zoekt dekking tegen de harde steentjes die ineens in haar ogen waaien en tegen haar kopje rammelen.

klik voor groot

Ik kijk om en zie S. ploeteren en martelen. Even vraag ik me af waar we mee bezig zijn. Maar ik weet ook dat we ‘na de bocht’ veel beter uit de wind zullen zijn. Ik opper dat we het nog eventjes proberen tot het meertje en de bocht. Alles is nat en koud inmiddels maar we zetten dus toch nog even door.

klik voor groot

En dan zijn we bij het meertje, uit de wind en in een hele andere omgeving. Gek genoeg houdt het ook meteen op met hagelen en is het droog. Het is ook meteen eigenlijk aangenaam. We kijken op ons gemak even over het water. Wat een mooi uitzicht!

klik voor groot

Ik trek mijn Lafuma jack uit. Dat is dus geen succes met dit weer. Het voelt nat en koud dus gauw uit voordat mijn Nike Primaloft giletje ook nat wordt. Wafje ziet er gelukkig ook weer happy uit.

We lopen verder en al snel zijn we bij de afslag waar we eigenlijk links af zouden moeten. Rechtsaf is het pad naar Nant Dam en gezien het droge weer, besluiten we dat nu te doen om bij de dam te gaan kijken. Het pad is prima te befietsen en te belopen alleen loopt het wat op en neer. Wat we nu dus naar beneden lopen, moeten we straks weer omhoog lopen.

We hebben de wind weer wat tegen en het is iets meer open dan het vorige stukje. Het is allemaal prima te doen en ook erg mooi. Uitzicht over het meertje waar we net langs liepen en even verderop ook uitzicht al over Loch Nant. Een stuk verder zien we de dam liggen. Omdat het toch best waait, besluiten we er niet helemaal heen te lopen. Achteraf toch wel jammer maar misschien kan ik het nog een keer in mijn eentje doen. Ik ben meer van het onderzoekerige geloof ik.

klik voor groot

We keren weer om en lopen nu met de wind in de rug weer terug naar de afslag. Daar slaan we rechtsaf om de route die we gemaakt hebben te vervolgen. Even door het bos, langs Loch Nant en langs de intake van het Power Station. Inmiddels weten we dat het water via ondergrondse buizen richting Loc Awe gaat.

klik voor groot

Omdat er verder weinig te zien is, lopen we door en vervolgen de weg door het bos. Een stuk verder ligt weer een meertje en ook daar is het erg mooi.

klik voor groot

Bij een grote splitsing slaan wij linksaf om weer terug te keren naar de parkeerplaats. Ik ben de vorige keer rechtsaf gegaan maar je kunt ook rechtdoor. Toen we informatie over het ondergrondse Power station aan het zoeken waren, zagen we pas dat we vlak langs een ondergrondse ingang zijn gelopen nu en ook langs een basin aan de rechterzijde. Idioot natuurlijk dat we daar dus nu niks van gezien hebben! Het is wel een heel ingewikkeld systeem dat ze aangelegd hebben voor het verloop van het water maar blijkbaar werkt het.

Het uitzicht boven aan is prachtig. Voor ons zien we Loch Awe nog liggen. Doordat er zoveel gekapt is, kan je overal goed doorheen kijken en zijn er mooie vergezichten ontstaan.

klik voor groot

De weg die we nu gekozen hebben stops volgens de Ordinance Survey map verderop maar op de Open Cycle Map staat gewoon een pad ingetekend en we hebben ook het pad gezien waar we uit zouden moeten komen. We gaan er dus maar gemakshalve van uit dat we inderdaad via deze weg terug naar de auto kunnen hobbelen.

Het loopt heerlijk zo want we hebben de wind grotendeels nu in de rug en we lopen ook lekker heuvelafwaarts. We zijn er bijna en dan begint het. Zodra we weer bij de open vlakte komen, hagelt het weer keihard. De wind blaast ons bijna van de sokken en het loopt niet eens makkelijk. S. fietst maar vooruit richting de auto omdat hij toch anders in de remmen moet vanwege de wind en de heuvel. Ik hobbel er met wafje achteraan en sluit bij de auto weer aan.

klik voor groot

We ruimen gauw de fiets op en doen woef in de auto. Als we instappen is het alweer droog. Merkwaardig weer. Toch was het een lekker rondje in een prachtige omgeving. Nu eerst een lekkere warme choco met slagroom!

Op naar de volgende run dan maar. Nog 11 km en dan ga ik al over de 4.000 km voor dit jaar!
Als het weer goed genoeg is, gaan we morgen met de kano op pad!

gegevens:

* 12,5 km
* 2 graden

december 281 km – 2016 totaal 3.989 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 430 km
pure flow – 454 km

Vanmorgen wilden we met woefje een rondje gaan lopen richting Loch Nant. Dat zou een rondje van een kleine 10 km zijn als we met de auto naar de afslag zouden rijden. Dat leek ons wel genoeg voor eerste kerstdag. Het leek wel te waaien toen we wegreden maar we hadden nog niet zo in de gaten dat het echt hard waaide. Dat zagen we pas toen we in vol ornaat en ready to go bij de afslag parkeerden. De wind huilde rond de auto en de keiharde slagregen kletterde op de ruiten. We keken beteuterd naar het open stuk waar we eerst zouden moeten lopen. Dat leek ons niks voor woefje en we besloten terug naar huis te rijden. Dan maar even niet lopen nu.

Maar in de middag klaart het alsnog op en S. en ik besluiten even zonder wafje een stukje te gaan lopen. We willen wel eens even het stukje weg bekijken dat vanaf hier naar het andere hotel loopt via een doodlopende weg. Op Zoopla zagen we enkele prachtige huizen die net verkocht waren aan die weg, dus dat wilden we eigenlijk wel eens zien. Voor wafje niet leuk zo over de weg. Ik wilde eigenlijk gewoon alleen even lopen en we bedachten dat ik wel enkele keren gewoon die weg op en neer zou kunnen lopen.

Zo gezegd zo gedaan en samen gingen we op pad. Gewoon even 5 km lopen ofzoiets. Al snel waren we bij de afslag en ik begon met mijn runnetje. Ik koos voor 1000-tjes en aangezien ik had bedacht dat we gewoon een paar keer heen en weer zouden gaan lopen, ging ik vrij snel van start. We hobbelden langs de fraaie woningen aan de weg complet met steigers aan het meer. We liepen ook langs een plot dat te koop staat en vroegen ons af hoe je daar een huis op zou moeten krijgen.

Aan het einde van de weg kwamen we uit bij het hotel dat nu gesloten is vanwege renovaties. Prachtige plek aan het water en niet onaardig om te zien. Mooier dan het duurdere hotel aan de andere kant en ook makkelijker te bereiken. Het hotel won een keer een award voor most romantic hotel in the UK. We keken even bij de waterrand over het meer. Prachtig uitzicht daar!

klik voor groot

Daarna liepen we weer terug langs de mooie huizen. Omdat ik mijn 1000-tje nog niet af had, liepen we even door richting Kilchrenan Inn. Ik smolt inmiddels van de hitte met mijn petje, hoofdband en sleeves en deed gauw alles uit. Dat liep een stuk beter en we besloten een stukje door te lopen. Even naar het offroad stukje verderop en bij het watertje kijken? Loch Tromlee ligt daar met ruines van een castle. Dat deden we zonder dat we in de gaten hadden dat dat nog best een stukje weg was.

Al snel liepen we langs de afslag waar we vanmorgen gestaan hadden met de auto voor ons rondje. We moesten nog een stukje verder voor de afslag naar het meertje. Ondertussen liep de weg alleen maar omhoog en vroeg ik me af hoe ver het eigenlijk nog was….. Maar uiteindelijk was het paadje daar en sloegen we rechtsaf. Het meertje konden we al zien liggen in de diepte. Eerst nu naar beneden (straks dus weer omhoog) en weer een stukje verder. Door een hek waar we met veel moeite de fiets overheen tilden om daarna te ontdekken dat het grote hek gewoon open kon….Inmiddels liepen we op Ballimore Estate

klik voor groot

Nog een stukje verder richting het water. Het uitzicht was prachtig. Droog was het ook nog steeds en eigenlijk was het wel heel lekker buiten! Als jonge onderzoeker hobbelde ik verder richting het watertje en nog een stukje verder over een onbekend pad dat niet op de kaart staat….

Uiteindelijk draaien we dan maar om als we bij een hek komen. Ik zou wel verder willen maar we zijn al een tijdje op pad en we moeten ook weer eens terug. Tot nu toe boffen we qua weer dus we moeten het maar niet te gek maken.

klik voor groot

Gelukkig gaat de terugweg een stuk sneller omdat we lekker naar beneden kunnen hollen. Op het allerlaatste stukje gaat het alsnog regenen maar dan zijn we ook al bijna thuis. We zien nog een dode vos langs de weg liggen. Niet leuk.

Na 11 kilometer staan we weer voor de deur. Ietsje langer dan de geplande 5 kilometer maar wel een mooi stukje gezien van de omgeving weer. Grappig is alleen wel dat het rondje dat we vanmorgen wilden doen maar een kleine 10 km was, dus dat hadden we net zo goed kunnen doen eigenlijk…. Morgen dan misschien!

gegevens:

* 11 km
* 11 graden

december 269 km – 2016 totaal 3.977 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 417 km
pure flow – 454 km

Gisteren heb ik niet gelopen omdat we boodschappen hebben gedaan, maar vandaag gaan we samen weer op pad voor een rondje. Ik heb een rondje uitgezet bij Dalavich, een stukje verder dan waar ik uitgekomen ben op mijn rondje van eergisteren en ook een stukje verder dan het rondje dat een beetje mislukte en een klimrondje werd. Dit zou een recht toe recht aan rondje moeten worden over een normaal – goed toegankelijk – pad met mooie uitzichten. We reden dus vol goede moed richting de start. Het is vreemd weer. Er was een windwaarschuwing voor gisteren waar we weinig van gemerkt hebben. Verder wisselen harde buien met zon dus je moet vooral gewoon naar buiten gaan want het kan elke 5 minuten iets anders zijn. Koud is het ook al niet met een graad of 11.

Als we een stukje van de parkeerplaats bij Dalavich zijn, zien we het pad waar we uit zouden moeten komen aan onze linkerhand liggen. We besluiten daar de auto neer te zetten want we hoeven natuurlijk niet helemaal door te rijden als we ook hier kunnen starten met ons rondje. Zo gezegd zo gedaan en al snel is de fiets van de auto en gaan we op pad. Het eerste stukje loopt eventjes over de weg maar dat is het enige wegstukje want we zullen straks rechtsaf slaan het bos in waar we eerder uit zijn gekomen. Vanaf daar maken we een rondje.

klik voor groot

Al snel zijn we bij het pad het bos in en we hobbelen naar boven. Dit is bekend terrein want we liepen dit in tegengestelde richting. We gaan niet linksaf het doodlopende pad in. Ongelooflijk dat het zo’n mooi pad is dat nergens heen blijkt te lopen! We lopen verder en komen weer langs het gekke bordje dat aangeeft dat er mobile signal is op die plek.

klik voor groot

Verder en verder gaat het en de klimmetjes vallen niet altijd mee. Maar we komen er wel en rustig lopen en fietsen we voort. Woefje vindt alles best. Inmiddels doen we het regenjasje uit want bloot is veel lekkerder natuurlijk en de regen is inmiddels alweer gestopt.

klik voor groot

De route is mooi en het is een prima begaanbaar pad waar we op lopen. We schieten al lekker op en we steken een weg over en lopen richting het meer.

klik voor groot

We komen bij een splitsing waar een nieuwe brug gelegd is met een breed pad erachter. Ik kijk even op de kaart maar we moeten links van het watertje blijven. Het grote pad naar rechts en de brug staan niet eens op de kaart. Zal wel alleen voor de kap aangelegd zijn en verder nergens naartoe gaan…. Het watertje waar we langs lopen is heel wild maar mooi om te zien.

klik voor groot

We besluiten wafje even wat water te geven omdat we toch even stilstaan om naar het water te kijken en ze net een slokje uit een plasje nam. Helaas blijkt het waterbakje nog in de kano tas te zitten dus verzinnen we a la Mcyver iets anders en geven haar te drinken uit het dekseltje. Dat snapt ze na enig aandringen gelukkig ook wel.

klik voor groot

Even verderop staat een diversion naar een wandelpad dichter langs het watertje. Dat paadje gaan we dan maar nemen. S. belooft niet te schelden of te mopperen als het toch niet zo geschikt blijkt voor de fiets…. Mooi is het in ieder geval wel ook al loopt het lekker op en neer. We steken het watertje weer over via een bruggetje en kijken even over het water. Altijd een fijn geluid dat snel stromende water.

klik voor groot

Als we en stukje over het pad gelopen zijn, zie ik ineens iets vanuit mijn ooghoek. Een Dipper (waterspreeuw). Wat een kadootje. Ik blijf staan. Ja verdomd het is er eentje die pontificaal op een tak zit te hippen maar geen geluid maakt. Hoe kon ik dat nou opmerken in het voorbij hobbelen? Ik blijf kijken en gebaar naar S. dat hij rustig aan moet komen. Dat deed hij al want het pad is niet helemaal geweldig voor de fiets. Hij komt langzaam dichterbij en ziet de Dipper ook goed. Een foto maken gaat niet vanwege alle takjes maar wij staan echt even een tijdje te kijken naar de knapperd. Uiteindelijk vliegt hij laag weg over het water en gaan wij ook weer verder.

Op dit stukje zijn we ook mensen tegen gekomen. Je zou bijna vergeten dat er ook mensen hier wonen en wandelen want we zien nooit iemand eigenlijk. Ook rond het huisje is er niemand te bekennen natuurlijk. Heel anders dan in het vorige huisje dat meer in de bewoonde wereld ligt.

Een stuk verder lopen we al de parkeerplaats op waar we eigenlijk de start hadden getekend. Er vertrekken twee wandelroutes vandaan maar er hangt ook een bordje dat een wandelroute al is opgeheven maar dat je van harte welkom bent om het bos te verkennen. Idioot toch want dat hoorde ik ook al over Fearnoch. Bezuinigingen… Maar Schotland moet het toch ook hebben van toeristen die hier komen wandelen zou je zeggen. Heel vreemd. Maar wij hebben een goede kaart en kunnen gewoon onze weg vervolgen.

klik voor groot

We komen bij de weg uit en steken over. We hoeven gelukkig niet terug over de weg maar nemen de alternatieve 78 fietsroute die langs het water loopt. Dat is een prima begaanbaar pad en nog mooi ook. Het is warm en ik doe mijn sleeves uit. Het zonnetje schijnt zelfs dus we boffen nu wel.

Klik voor groot

Opeens hebben we een prachtige regenboog voor ons als we langs het meer lopen. Ergens regent het dus maar wij hebben het zonnetje nog even!

klik voor groot

Het meer is toch wel erg mooi zo naast ons. Eigenlijk zijn de routes uberhaupt erg mooi. Niet alleen een mooi bos, maar ook mooie uitzichten en doorkijkjes. Meer nog dan de oude routes die we rond het andere huisje uiteindelijk gevonden hadden. Dit is dichtbij en mooi. Inmiddels miezert het weer. Als we over het meer kijken zien we wolken met regen en alles in blauwtinten.

klik voor groot

Verderop is het weer droog. Ik ben erg blij met mijn gele bodywarmer die wel tegen een stootje kan blijkbaar. Ik word niet nat en blijf lekker warm. De no rain sleeves doen ook hun werk. Onder de kerstboom ligt een paartje van deze sleeves voor S. voor op de racefiets.

Inmiddels zijn we al bijna bij de auto. Als we er zijn keren we nog even om om te controleren of de witte banen die we op de kaart zien nu paden zijn of niet. Ik denk wel eens dat het brandgangen zijn door de bomen en dat lijkt te kloppen. Op de OS kaarten moet je dus geen witte banen volgen want dat zijn geen paden.

klik voor groot

Na 15 km staan we weer bij de auto. Dat was weer een leuk rondje en wafje deed het gelukkig ook prima. Op naar de volgende run dan maar weer.

gegevens:

* 15 km
* 9 graden

december 258 km – 2016 totaal 3.966 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 406 km
pure flow – 454 km