Gisteren heb ik niet gelopen omdat we in de ochtend met de kano bezig waren en een kort rondje hebben gevaren. Vandaag ga ik even alleen op pad voor een rondje. Wafje lijkt een beetje last te hebben van een oortje. Misschien heeft ze te hard langs de grassen geschuurd op ons rondje van eergisteren. Bovendien sliep ze ook zo diep dat ik haar maar lekker laat slapen vandaag. Het regent toch dus ze hoeft niet extra nat te worden. S. blijft ook thuis, dus hij heeft even een paar rustige uurtjes voor zichzelf. Ik kies voor Fearnoch Forest waar we al zo vaak liepen. Dat loopt goed, ik weet dan precies waar ik een moet en hoe lang ik ongeveer weg zal zijn.

Als ik vertrek, is het eigenlijk best koud zie ik op de thermometer van de auto. Niet erg, ik heb mijn sleeves aan en mijn gele Nike primaloft bodywarmer. Dat is wel genoeg al was een winter tight misschien wel lekker geweest met de regen.

Al snel kom ik aan bij Fearnoch. Ik had precies 16 minuten nodig om op de weg naar Taynuilt te komen vanaf het huisje. Dat duurt best lang maar het lijkt al minder ver dan de eerste keer dat we hier in het donker reden. Ik parkeer de auto en ga op pad. Er valt wat witte rommel uit de lucht. Ik ben benieuwd!

klik voor groot

Vrijwel aan het begin van de route zie ik al borden dat je eigenlijk niet verder mag/kunt vanwege forestry works. Toch niet vandaag? Ik hoor niets dus volgens mij rijden er geen wagens. Dat lijkt me wel veilig en ik besluit door te lopen. Ik ben nog met de warming up bezig als ik een auto van de Forestry Commission zie. Hij stopt, draait het raampje naar beneden en daar begint het… Of de signs niet zichtbaar waren. Eh…. Ik jokkebrok dat iemand gezegd had dat er niet gewerkt werd en dat het OK was. Oh, hij bedoelde ook niet dat ik er niet mocht komen, hij vroeg zich alleen af of de borden leesbaar waren. Hahaha ja vast. Dat was een nette manier om te vragen of ik wel kon lezen…. Maar al snel bleek de man mij te herkennen van vorig jaar. Pete van de commission uit Fearnoch. Ik was hier vorig jaar toch met mijn ‘man and the dog’ Yep. We praten wat en ondertussen sta ik in de keiharde hagel en zit hij lekker in de auto. Ik moet lachen als ik weer verder loop. Eindelijk kan ik beginnen met de run.

Het weer valt me wel mee eigenlijk. Het is niet echt koud en er staat niet veel wind. Er komt wel wit spul uit de lucht. Soms een soort harde witte hagel waar je overigens verder niet nat van wordt. Met een petje op maakt het uberhaupt al geen bal uit, zeker niet als je al even aan het lopen bent.

Ik kijk eens om me heen en ben verrast hoe het bos eruit ziet. Ik herken het bijna niet van vorig jaar. Er zijn zoveel bomen gekapt! Ik snap het beleid nog steeds niet moet ik bekennen want het is weer een enorme kaalslag. Hoe lang zou het duren voordat er weer bomen staan? Zonde. Ik begrijp ook niet goed waarom er allemaal paden overblijven die niet even aan elkaar worden gemaakt voor walking routes. Schotland heeft toch echt toerisme nodig? Pete zei al dat de cycling bordjes waren weggehaald vanwege bezuinigingen. Waarom weghalen? Waarom niet laten staan en erbij zetten dat ze niet meer onderhouden worden? Al nadenkend loop ik verder. Het is hier prachtig en ik geniet wel van mijn rustige runnetje.

klik voor groot

Ik moet even op de kaart kijken waar ik eigenlijk naar links moet afslaan richting de Glen. Dat wil ik graag maar ik herken niet alles meer vanwege de kaalslag. Maar al snel sla ik linksaf en ben ik op het bekende pad. Ik stop even voor een sanitaire stop. Geweldig uitzicht haha. Ik hobbel rustig door en kom nu in een totaal open stuk waar ik enkele jaren geleden nog langs krakende en piepende bomen liep. Ineens sta ik bij het einde van het bos en loop ik de glen al in.

klik voor groot

Het watertje steek ik makkelijk over en het pad daarna is niet erg modderig. Ik loop daarna lekker over de weg door de Glen met de wind in de rug. Heerlijk! Zonder wafje geen gedoe met de wildroosters dus ik kan lekker doorlopen. Ik hobbel langs de fietsverhuur waar we twee jaar geleden nog een fietsje huurden en sla daarna linksaf bij de Gardens die overigens nu ook geopend zijn (voor charity).

Daar loop ik weer het bos in en mijn volgende stopje zal het meertje zijn met de ‘Bell’. Ik maak natuurlijk even een kiekje en besluit daarna even rond het meertje te lopen ook al zal ik dan straks even door een moerasachtig stukje terug moeten.

klik voor groot

Na het lusje loop ik weer verder richting Fearnoch Forest. Het lopen gaat verder prima. Ik ben verrast door de witte stukjes her en der waar de hagel blijft liggen maar mooi is het allemaal wel. Verderop loop ik langs Pete’s Pitstop (jawel, van de ranger die ik net tegen kwam met zijn auto) en daarna loop ik verder een stukje naar beneden.

klik voor groot

Vanaf hier schiet het op en al snel loop ik door Fearnoch en naar de parkeerplaats. Inmiddels ligt er een dun laagje hagel/sneeuw op het pad. Ik ben verder niemand tegengekomen onderweg maar bij de parkeerplaats staan toch drie andere auto’s. Er zijn kennelijk nog meer gekken die onderweg zijn.

Na 15 km sta ik weer bij de auto. Even lekker gelopen en nu naar huis! Op naar de volgende ronde.

klik voor groot

gegevens:

* 15 km
* 2 graden

december 218 km – 2016 totaal 3.936 km

tracer – 101 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 545 km
hoka bondi 4 – 290 km
hoka stinson lite 3 – 45 km
hoka mafate speed – 376 km
pure flow – 454 km