Wederom een geweldig mooie dag. Gisteren was het grijs en nat, maar vandaag scheen de zon en waren de bergtoppen bedekt met een laagje sneeuw. Dat moest wel mooie plaatjes opleveren. Ik dacht meteen aan Kerrera omdat ik daar vorige keer met somber weer was geweest. Maar helaas gaat het pontje om 10.30 en dat zou ik dus nooit kunnen halen. Dan maar iets anders waar ik een mooi uitzicht zou hebben! Ik koos dus weer voor Bonawe omdat het me erg gaaf leek om weer bij het strandje uit te komen nu er sneeuw op de bergen lag. In de bossen was niet zo zinvol omdat je dan geen uitzicht hebt. Lekker naar het Loch dus weer! Zo jammer dat we de fiets nog niet hebben, want dit was een geweldige dag geweest om samen met S. een tocht te maken. Maar die krijgen we maandag dus nu hopen op nog een paar mooie dagen!
Snel dus alles ingepakt en naar de start bij de quarry. Ik nam deze keer ook de poles mee. Niet zozeer om te gebruiken maar om bij me te hebben en vast te wennen aan gewicht en van die hobbelende dingen. Dat beviel prima en ik zou ze uiteindelijk nog gebruiken ook maar daarover later meer. Eerst maar eens op pad door de quarry. Het was echt schitterend weer. Wafje moest nog even per se eng doen op een smal stukje waar achter het water van Loch Etive in de diepte lonkte. Raar beest.
klik voor groot
Na de quarry wordt het al snel mooi en het was echt genieten met dit heerlijke weer. In Nederland ligt sneeuw en ijs en is het vervelend weer. Hier dus niet.
klik voor groot
Al snel zijn we bij het prachtige uitzichtspunt. Ik weet dat ik hier een paar dagen geleden ook was, maar zo met die sneeuw op de toppen en het mooie licht, kan ik er geen genoeg van krijgen.
klik voor groot
Maar we lopen weer door richting de open vlakte waar het ook prachtig zal zijn met de besneeuwde bergtoppen.
klik voor groot
Vanaf daar weer verder richting het bos.
klik voor groot
Ik wilde eerst richting het path to glen etive lopen, maar aangezien het mooi weer is, besluit ik toch richting de pier te lopen, omdat het zulk mooi weer is. Richting het pad loop je door het bos en in de schaduw en dat is dus minder prettig op zo’n mooie dag als vandaag.
Maar dan gebeurt het. De swing bridge is een ijsbaan. Waf is glibberend ineens aan de overkant en daar sta ik dan. Hier ga ik echt niet overheen. Omdat er aan beide zijden van de brug hekwerk is waardoor waf niet in het kolkende water kan tuimelen, roep ik haar terug.
klik voor groot
Omdat het water onder de brug rustiger lijkt dan een paar dagen geleden, besluit ik het pad te nemen richting de stream crossing. Daar stond ik een paar dagen geleden immers aan de andere kant van het water te turen en besloot ik niet over te steken zonder poles (en zonder noodzaak want ik kon vrij makkelijk terug naar de swing bridge toen). Eens kijken of het vandaag te doen is om door het water te waden naar de overkant!
De blik vanaf deze kant van het water is al prachtig!
klik voor groot
Als ik voor het water sta, is het heel rustig, en spiegelglad. Ik zie wel dat er onder het water een stroming staat, maar dit moet te doen zijn. Hoe diep het precies is, laat zich alleen slecht inschatten want het is echt een behoorlijk stuk dat je moet oversteken hier Niet drie passen ofzo.
klik voor groot
Waf moet wachten, omdat ik eerst moet voelen hoe sterk de stroming is, en of ze dan aan de riem moet zodat ze niet ineens wegdrijft. Ik pak de poles uit mijn rugzak. Dat gaat makkelijk want ik hoef de zak niet eens af te doen. Ik stap het ijskoude water in en prik wat met mijn poles. Het begin is ondiep maar ik zie dat ik al snel tot ruim boven de knie zal uitkomen en nog wel verder ook. Het water is ijskoud maar kristalhelder. Nu ik er al in sta kan ik net zo goed doorlopen. Ik moet mijn poles wel gebruiken vanwege de onderstroom maar ik denk dat het niet te krachtig is voor woef. Maar hier heb ik een leermoment, want pas nu weet ik hoe diep water kan zijn voor haar om doorheen te waden. Al snel komt ze me voorbij zwemmen, terwijl het water bij mij tot halverwege mijn dijbenen reikt. Dat is dus een totaal nieuwe ervaring. Op de heenweg even geen tijd en moed om een foto te maken. Ik concentreer me op een veilige crossing en dat gaat prima.
klik voor groot
Wat een avontuur! Dan te bedenken dat ik me vorig jaar nog liet tegenhouden door een stroompje dat zeker niet boven de knie uit zou komen en maar een paar passen was! Waf is nat en koud, rent keihard in het rond en schudt zich uit. Maar is wel blij en vrolijk. Straks moeten we weer terug en daarna zal ik haar een beetje droogmaken.
Wat is het prachtig mooi. Mijn voeten zijn aanvankelijk koud maar zijn eigenlijk direct weer warm in mijn lekkere kousen en tot mijn verrassing is mijn wintertight niet doornat. Ik loop er ook graag mee in de regen. Kleding is dus alles, dat is wel weer duidelijk.
Ik geniet van het strandje. Ik maak een foto van de pier en weer een foto van mij en wafje. Deze keer weer met een zonnetje maar met veel meer sneeuw op de bergen achter ons!
klik voor groot
Daarna wordt het weer tijd om terug te keren. Ik kies voor het pad langs de lege cottage en gebruik daar de poles ook bij. Makkelijk!
Daarna gaan we weer de stream over. Deze keer mag wafje vooruit en maak ik snel een foto terwijl ze als een otter naar de overkant zwemt. Het valt me op dat ze vrij hoog in het water ligt, rug boven water en staart als een roer achter haar aan.
klik voor groot
In het midden is ergens een hoger stukje waar ik prima kan staan (het water komt daar tot onder de knie zonder al teveel stroming) en ik maak een foto vanuit het midden van de stream. Genieten!
klik voor groot
Aan de overkant maak ik waf droog. Helaas kan ik nergens mijn kleine microvezel doekje vinden, dus gebruik ik maar mijn arm sleeves om waf droog te wrijven. Straks even goed zoeken waar dat dng gebleven is want ik heb niet voor niets al die camping spullen! Ik berg de poles op en besluit door te lopen zodat we niet afkoelen. Mijn voeten voelen nu wel koud na het stilstaan in het midden van het water. Zal wel een idioot gezicht zijn geweest, een loper in deze kleding die midden in het water staat voor een foto. Maar al snel zijn mijn voeten weer heerlijk droog en warm en hobbelen we weer lekker op weg naar de auto. Dat is een kilometer of 8,5 dus dat is een klein stukje. Eerst door het bos
klik voor groot
Natuurlijk kan ik het niet laten om bij het fraaie uitzichtspunt over het meer nog een kiekje te maken.
klik voor groot
Daarna gauw verder richting de quarry. Het licht is nog steeds mooi.
klik voor groot
Al snel zijn we alweer bij de auto. Ik kijk nog een keer achterom naar de twee grote stenen die het pad aangeven dat je moet nemen.
Ik maak waf droog en warm en trek haar de equafleece aan en geef haar wat te eten. Lekker naar huis na dit mooie avontuur.
De terugweg duurt wat langer omdat ik achter een groep van 200 schapen kom die naar een andere weide gebracht worden. Mooi gezicht!
Maar uiteindelijk komen we weer veilig thuis. Mijn hoofd vol van nieuwe dingen. Op naar de volgende run!
Gegevens:
* 19,5 km
* temp 1
Video van de run met foto’s en filmpjes:
dec 209 km – 2014 totaal 3.028 km
rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 1.049 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km