Vandaag was het wederom geweldig mooi weer. S. opperde dat ik maar naar Kerrera moest gaan maar ik vond het niks om hem weer alleen te laten en zelf lekker op pad te gaan. Ik stelde voor dat hij ook met me mee zou gaan om naar Gylen Castle te wandelen vanaf de pont terwijl ik het rondje rond het eiland zou rennen. Zo gezegd zo gedaan en al snel waren we gepakt en gezakt en reden we richting het pontje. Wat was het mooi weer! Sneeuw op de bergtoppen, prima temperatuur en een heldere lucht. Onderweg vreesde ik nog even dat ik te koud gekleed zou zijn toen ik zag dat het onder het vriespunt was, maar omdat er geen wind stond, moest het wel OK zijn qua kleding en kon ik altijd eventueel mijn Montane jasje aantrekken onderweg.

klik voor groot

Deze keer gingen er 11 mensen mee met het pontje, op 3 januari 2013 was ik ongeveer de enige samen met wat boodschappen. Maar toen was het bewolkt en grijs en had ik totaal geen uitzicht. Dat zou deze keer wel anders zijn en bovendien had ik nu anderhalf uur langer de tijd op het eiland.

klik voor groot

Als we over zijn gevaren, trek ik mijn overkleding uit en doe ik mijn Arc’teryx jackje ook in mijn rugzak voor het geval ik veel eerder terug ben bij de ferry en niet meer op pad kan in de tussentijd. Dat zal overigens helemaal niet gaan gebeuren, want met mijn stukje off track en het bekijken van het castle dat ik in 2013 niet meer kon doen, zou ik al mijn tijd weer dik nodig hebben.

Ik wuif S. gedag en woef en ik gaan op pad. Ik heb woef netjes aan de riem in de hoop dat ik weer iemand tegen zal komen die ik toestemming kan vragen om haar los te laten lopen. Grappig genoeg schreef ik vorige keer dat ik gelukkig een vrouw tegenkwam die toestemming gaf, en schrijf ik ook over boeren die op honden mogen schieten die zich tussen de schapen begeven.

Nou…. dat klopt. Als ik een norse man op een quad tegenkom en vraag of ik woef los mag laten lopen, zegt hij ‘if you want her to get shot’ en rijdt weer door. Achterlijk antwoord, want dat mag uberhaupt alleen als schapen in gevaar zijn en de hond zich tussen de schapen bevindt. Niet als de hond gewoon naast aan de knie loopt. Maar ik ben voorbereid, en laat haar gewon aan de riem zitten die om mijn middel zit. Ik heb er geen last van en we vervolgen onze weg. Wat is het mooi! Ondanks die eikel geniet ik met volle teugen van het landschap. Ik zit wel aan de ‘koude’ kant met veel schaduw want de heuvels zijn toch flink. Ik moet een hoogteverschil van ruim 100 meter in het eerste korte stukje overbruggen en dat is best even doorbijten.

klik voor groot

Ik kom al snel bij een hek de vrouw tegen die ik in 2013 ook tegen kwam. Ze stopt en we kletsen wat over de hond, haar nieuwe hondje en de lammetjes van afgelopen jaar. Ze herkende ons meteen en dat was leuk. Ze zei ook meteen dat de hond op haar terrein gewoon los mocht lopen. Dat was dus het hee linker stuk van het eiland! Woeffie vond het heerlijk natuurlijk en nadat ik afscheid had genomen van de vrouw, vervolgen we onze weg en woeffie geniet nog meer.

klik voor groot

Het eiland is een stuk begaanbaarder dan vorige keer, want waar het toen een en al modder was, is de grond nu een stuk steviger door het koude weer. Dat loopt eigenlijk wel lekker en ik kan nu ook lekker om me heen kijken. Af en toe kraakt er wat als woef door een plasje loopt waar een dun laagje ijs op ligt. Maar alles is prima te lopen. De schapen en de koeien zijn mooi en doen niets.

klik voor groot

Deze keer heb ik prima navigatie bij me, dus besluit ik een stukje off road te gaan om te kijken of ik meer aan de rand van het eiland kan lopen. Vorige keer raakte ik nog de weg kwijt op het stukje open grasland maar dat herken ik deze keer gewoon en ik weet nu beter waar ik ben. In 2013 had ik alleen nog de Garmin met een route erop en verder niets. Nu heb ik een OS 1:25.000 kaart en dat scheelt een stuk.

Helaas blijkt dat ik niet helemaal kan lopen waar ik heen wilde, en kom ik dus weer terug op het pad uiteindelijk. Het was wel mooi en heeft ook erg veel tijd gekost. Maar al snel herken ik ook weer het pad met het stroompje eroverheen. Je loopt daar over keitjes waar water overheen stroomt. Lang niet zoveel als vorige keer en het loopt allemaal prima en is ook niet glad.

klik voor groot

Dan loop ik alweer langs de driehoekige steen en weet ik dat ik straks het kasteel zal zien liggen waar ik vorige keer niet meer heen kon. Ik ontmoet ook de eerste mensen die de overtocht ook maakten. Zij liepen blijkbaar eerst naar het kasteel en lopen daarna een stuk verder of misschien de hele route nog. Ze zijn dik ingepakt met enorme rugzakken, poles en gaiters. Ik had gedacht dat ze zouden gaan klimmen of off road zouden lopen maar ze lopen gewoon over het pad waar ik lekker overheen dender op mijn trail schoenen.

Dan zie ik het kasteel al liggen en ga ik erheen. Ik ben erg benieuwd en ik hoop ook dat S het leuk heeft gehad bij zijn tocht. We hebben geen verbinding en konden dus niet sms-en.

klik voor groot

Het is echt prachtig met een strandje en veel land eromheen met hoogteverschillen. Ik probeer van alle kanten het kasteeltje te bekijken. In de video die hieronder staat, is ook een kort filmpje opgenomen.

klik voor groot

klik voor groot

Terwijl ik geniet en rondkijk, let ik ook op de tijd. Ik moet geloof ik 3 kilometer naar het pontje, maar ik wilde een andere route nemen en heb dus geen idee hoe lang ik daarover ga doen. Uiteindelijk besluit ik dus maar terug te keren en met de kaart in mijn hand het pad te zoeken trug naar het pontje.

Dat blijkt een schot in de roos want hoewel het alternatieve pad enorm klimt, levert dat geweldige uitzichten op over het kasteeltje en het water.

klik voor groot

Steeds kleiner wordt het kasteeltje achter me, maar wat een landschap ook!

klik voor groot

Ik zie op de kaart dat ik de goede richting op ga voor het pad terug naar de ferry en inmiddels heb ik ook verbinding en kan ik sms-en waar ik uithang S. is al bij de pont geweest en wandelt een stukje terug om me te ontmoeten maar ik vrees al dat ik maar net op tijd bij de pont zal zijn….. Ik loop dus even door maar het is niet dat haast werk van de vorige keer waar ik echt tegen de klok moest lopen om op tijd te zijn. Bovendien is het nu zulk lekker weer dat ook de volgende pont geen straf zou zijn. Vorige keer was dat andere koek.

Ik zie in de verte Oban al liggen en als ik verder loop, zie ik Oban naast me liggen aan de andere kant van het water.

klik voor groot

Uiteindelijk kom ik S. tegen als ik vlakbij de pont al ben. Hij maakt een kiekje van me. Woef is weer aan de riem, want het terrein van de aardig dame ben ik alweer af en ik heb geen zin in gezeur.

Als we bij de pont zijn, trek ik mijn warme broek weer aan en het lekkere jasje uit mijn rugzak. Heerlijk! Op deze manier koel ik ook niet af op de ferry.

S. heeft het ook leuk gehad en vond het wel een belevenis. Met dit weer en met zo’n mooi doel is het ook prima te doen op deze manier.

klik voor groot

En waf? Die is moe en tevreden volgens mij. Een beetje vies maar dat mag de pret niet drukken. In de auto maak ik haar weer lekker schoon en droog en krijgt ze haar equafleece aan. Gelukkig is ze nog geen enkele keer stijf geworden met alle goede zorgen en warmte na een run!

klik voor groot

Op naar ons volgende avontuur.

Gegevens:

* 13,5 km
* temp -1

Video van de run met foto’s en filmpjes:

dec 222 km – 2014 totaal 3.041 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 1.062 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km