Het is maandag dus weer een MAF rondje op het programma net zoals elke maandag. Vorige week ging dat wel goed, maar was de afstand iets langer dan vandaag (6.59 min/km). Vandaag was het weer een 7 mile rondje, en dat liep ik al eerder in de slagregen een paar weken geleden. Grappig genoeg zijn de MAF rondjes nooit helemaal te vergelijken en moet je echt kritisch kijken naar de hartslag, de afstand en andere factoren zoals het weer (is het warm, staat er wind etc).

Vandaag was het geen gek weer, niet te warm, beetje mistig nog en uiteindelijk een zonnetje. Bijna windstil dus geen verschil tussen de heen- of terugweg.

Eerst dus maar eens lekker warmlopen dan!

klik voor groot

Er hangt nog een beetje mist en de opkomende zon geeft een prachtige oranje gloed. Ook weer veel ganzen en andere vogels op en rond het water!

Maar na ruim 800 meter zullen we toch eens moeten beginnen met onze MAF ronde, dus geen foto’s meer en even lekker lopen dan maar. Ik ga van start met de metronoom op 172. Dat loopt aardig en ik probeer bewust echt een beetje weg te blijven van de 138 (maximale MAF frequentie) zodat ik lekker loop en een beetje ruimte heb aan het einde met eventueel oplopende hartslag. Ik loop naar het einde van de baan, en besluit alleen de banen vandaag te gebruiken. Ik heb geen zin in gedoe met honden onderweg die ineens weer een hoger HF waarde geven in mijn lijstje.

Terug over de andere baan en al snel zit de eerste 5 km er alweer op. Makkie en we rommelen lekker door. Maar die metronoom irriteert me eigenlijk en ik besluit het ding uit te zetten. Lekker alleen pacen op ademhaling en ondertussen kijken naar de hartslag. Het alert staat ook op 138 maar dat wil ik niet eens horen!

Ik loop met een ademhaling van 2 stappen in en 3 stappen uit of soms zelfs 2 stappen in en 4 stappen uit. Ik zal later zien dat mijn cadans gemiddeld 170 is geweest en dat is prachtig met een ‘eigen’ ritme dat blijkbaar helemaal lekker liep. Daar ben ik dus erg blij mee. Het gaat dan bijna automatisch allemaal en het loopt heerlijk. Toen ik over de baan weer terug liep, vond ik het bijna jammer dat ik nog maar een stukje over de andere baan zou ‘mogen’ en dat de training dan alweer ten einde zou zijn. Loop ik nou werkelijk gewoon fluitend een 13 km rondje met lage hartslag zonder enig verval en zonder gedoe? Dat is toch opmerkelijk!

Ik sla weer af en ga de baan weer op voor het laatste stukje. Mijn tempo is prachtig en mijn hartslag is geweldig gebleven. Helaas kwam ik wel degelijk een hondje tegen die vanaf de parkeerplaats helemaal de berm ging oversteken om op ons af te rennen. Tsja, daar tikte ik dus alsnog even 140 aan omdat ik schrok en riep Balen maar niks aan te doen. Ik zal deze training afsluiten met een mooi laag gemiddelde van 135 (!) waarbij ik eigenlijk nergens hoger dan 138 ben geweest en al helemaal geen 140 of hoger. Dat is prachtig, want vorige week liep ik iets minder netjes.

Als de kerntraining erop zit, klok ik af. Ik ben tevreden. Gek toch dat je totaal niet vermoeid bent van deze training. Dit is zo goed voor het lichaam. Lage hartslag, vlak en rustige ademhaling. Top!

Woeffie gaat lekker snuffelen overal en heeft het reuze naar haar zin zo op het stukje cool down terug richting de auto. Ik ook want ik geniet van de vogels en maak nog een kiekje van woef in het zonnetje dat inmiddels al lekker schijnt.

Ik ben tevreden en na ruim 13,5 km zijn we weer terug bij de auto. Makkie. Op naar de volgende run.

klik voor groot

Onderstaand weer het overzichtje van pace en hartslag. Werkelijk vlakker dan vlak zonder enig verval of cardiac drift.

klik voor groot

Gegevens:

* 13,8 km
* temp 16
* lap: 11,5 km – 6.48 min/km – HF 135(140 door een hond eigenlijk overal 138 max) – cadans 170(176) deels metronoom – ademhaling 2/3 soms 2/4 – stride length 0.86 mtr

sep 164 km – 2014 totaal 2.196 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 54 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 217 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km