Dinsdag dus weer interval dag! Deze week waren de afstanden weer korter dan vorige week en dat zou betekenen dat ik mezelf goed zou moeten pacen om netjes op de streef snelheid te blijven en niet te gaan racen. Ik had dus van te voren weer bedacht op welke streeftijden ik wilde lopen. Net zoals vorige week ongeveer, dus op 5.55 min/km – 5.40 min/km – 5.25 min/km – open (zoals het zou gaan, bij voorkeur sneller dan 5.15 min/km)

Vorige week zag het rijtje er als volgt uit:

lap 1 – 3.000 – 17.45 (5.55 min/km) – HF 144(148) – cadans 168(172) – stride 1.00 mtr
lap 2 – 2.000 – 11.14 (5.37 min/km) – HF 149(155) – cadans 168(172) – stride 1.06 mtr
lap 3 – 1.000 – 05.25 (5.25 min/km) – HF 153(158) – cadans 164(170) – stride 1.12 mtr
lap 4 – 800 – 04.06 (5.08 min/km) – HF 157(169) – cadans 162(164) – stride 1.20 mtr

Daarbij was de tweede lap dus te snel geworden en zou ik deze keer beter moeten pacen. Het zou mij benieuwen. Gisterenavond een beetje teveel gegeten en ook nog eens slecht geslapen. Niet als excuus, maar gewoon constatering van een feit. Die volle buik was gewoon niet zo slim, want dat is iets dat je altijd merkt. Niet alleen bol en vol maar ook nog eens zwaar(der).

Maar goed, vol goede zin en moed op pad dan maar voor deze training! Het was aardig mistig bij vertrek maar ik wist al dat de zon er snel doorheen zou breken, en dat het dan aardig warm zou worden. Niet zo geschikt voor woef dus redelijk vroeg op pad. Een uurtje later dan gisteren, starten we dan uiteindelijk om 8 uur op de baan voor onze warming up en easy mile. Ik hobbel weer naar het einde van de baan om mijn sapje weg te leggen en maak het rondje van de mile af.

De eerste lap begint en ik probeer mezelf te pacen op 1.12 minuten per 200 meter. Die twee velden zijn weer de enige die ik in beeld heb. Het begin gaat te hard. Je loopt dan zo snel even wat secondes weg en dat is niet de bedoeling. Ik doe echt enorm mijn best, vertraag behoorlijk en kom uiteindelijk precies op 11.50 minuten uit (5.55 min/km). Dat voelde wel erg gemakkelijk.

Helaas ben ik veel te ver van mijn sapje vandaan en voordat ik het weet, klinkt het signaal alweer voor de volgende ronde. Ik probeer daar tussen de 1.09 en 1.08 oer 200 mtr te lopen en dat lukt aardig. Ik lijk aan het einde iets te snel uit te komen, maar klok uiteindelijk af op 9.05 (afgerond 5.41 min/km). Het voelde op zich OK maar niet helemaal ‘mijn tempo’.

In no time zijn de 90 seconden rust alweer voorbij en ik begin aan de 1.00 mtr lap. Die is makkelijk want daarvoor neem ik 1.05 per 200 mtr en dat voelt ook OK. Ik loop bijna niet met metronoom en vreemd genoeg loopt deze lap eigenlijk gemakkelijk en ik klok af op 5.24 minuten (5.24 min/km). Tot nu toe lig ik dus nog netjes op schema met mijn streeftijden.

Eindelijk kan ik een slokje nemen maar dat is een beetje haastig allemaal want ik heb maar 5 seconden om een slokje te nemen voordat het signaal alweer klinkt. Ik vertrek en ik denk dat ik iets te snel weg ging. Ineens staat er rem erop. Althans zo voelt het. Maar een tijdje geleden voelde het ook niet lekker na 231 meter en gaf ik er de brui aan, deze keer wil ik gewoon even doortrekken en kijken hoe het daarna loopt. Het blijft voelen alsof de rem erop staat. Vorige week ging het veel lekkerder! Maar aan het einde kan ik toch nog even doortrekken en versnellen voor een redelijke 4.10 minuten (5.12 min/km). Dat is niet eens zoveel trager dan vorige week maar alleen maar doordat ik aan het einde nog even kon doortrekken. Vreemd. Als ik na de lap de hartslag erbij klik, zie ik 152 staan. Dat was vorige week een bemoedigende 170 ! Deze keer duurde het dus wel erg lang voordat ik over die rottige 158 ben gegaan blijkbaar. Misschien doordat ik op zich beheerst(er) heb gelopen dan vorige week. Daar ging ik in de laatste 1000 mtr lap al eerder over de 158 en bij de laatste 800 was ik er waarschijnlijk ook sneller en dus ook sneller eroverheen. Jammer maar helaas.

Ik ben niet moe maar het voelt allemaal een beetje onbevredigend als ‘net niet’. Had ik nou gewoon lekker moeten scheuren op deze (kortere) laps? Eigenlijk is dat niet de bedoeling en al helemaal niet de week voor een marathon. Ik denk dus dat het op zich OK was, ook al voelde het raar.

Volgende week is deze training weer wat aangepast richting de marathon en zal ik geen 800 mtr meer lopen om niet meer in die zone uit te komen. Ook is de totale afstand dus veel korter, want ik loop alleen een 2.000-tje, een mile en een 1.000-tje en dat is het dan.

Gek idee dat de schema er ineens alweer bijna op zit. Zaterdag doen we een soort generale repetitie met een ratio en tempo dat ik volgende week ook wil gaan lopen. Dat tempo is bijna gelijk aan de trainings tempo’s van de afgelopen lange duurlopen, de ratio is iets anders maar zou ik theorie makkelijker moeten lopen. De tijd zal het leren, zaterdag gaan we dat uitproberen.

Zo ver is het nog niet! Ik loop mijn easy mile weer uit en daarna de cool down. De zon schijnt inmiddels en het is al redelijk warm. Ztje hijgt als een postpaard en waggelt met me mee. is ze nou wel in orde? Ze was heel blij en vrolijk tijdens de run en maakte veel contact. Maar nu doet ze wel erg zielig. Misschien moet ik haar donderdag maar thuis laten als ik mijn tempotraining moet doen. Dan kan ik iets later beginnen om te wennen aan een iets warmere temperatuur en heeft zij een rustdagje extra.

De getalletjes nog even voor vandaag:

lap 1: 11.50 (5.55 min/km) – HF 144(148) – cadans 170(172) – stride 0.99 mtr
lap 2: 09.05 (5.41 min/km) – HF 148(152) – cadans 168(172) – stride 1.05 mtr
lap 3: 05.24 (5.24 min/km) – HF 151(159) – cadans 170(174) – stride 1.09 mtr
lap 4: 04.10 (5.13 min/km) – HF 156(164) – cadans 164(166) – stride 1.15 mtr

Gegevens:

* 11 km
* temp 18

sep 175 km – 2014 totaal 2.207 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 54 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 228 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km