Vandaag ga ik weer op pad voor een rondje. Wafje gaat weer mee en ik vertrek weer vanaf huis. Dat maakt echt veel uit qua tijd en zo meteen binnen komen is ook best fijn. Niet eerst nog even een stukje met de auto rijden na afloop en weer afkoelen! Het is vreemd weer en omdat het waait en misschien ook wel gaat regenen, trek ik weer mijn Fast wing jackje aan van Salomon. Omdat ik de Flipbelt om heb, kan ik dat jasje eventueel – net als gisteren – opbergen in de belt maar ik denk dat ik het vandaag aan ga houden. Ik doe de warming up weer langs de dijk en zet toch maar de beacons op de telefoon aan voor de zekerheid, zodat ik een kaartje en wat gegevens zal hebben als de garmin 610 er eventueel weer mee op houdt. Dat gebeurde al eerder tijdens een run en ook laatst op de fiets. Misschien is de accu niet meer goed maar ik neem aan dat dit kleine stukje toch wel moet kunnen. Dat blijkt overigens niet het geval dus ik ben blij dat ik de gegevens nog heb van de telefoon.

Als we in het natuurgebied zijn, start ik de training. Ik kies vandaag weer voor die gekke ratio van 45/15 maar dan op een lagere hartslag. Gisteren liep ik dus sneller op de rensegmentjes en kwam ik uit op 7.05 min/km (met korte pauze vanwege mijn jackje) en een maximale hartslag van 139, vandaag wil ik rustig aan doen en maximaal op 130 lopen. Ik ben dus benieuwd waar ik uit zal komen. Het loopt allemaal super gemakkelijk en woef vindt dit wel erg leuk zo. Lekker afwisselend en ze reageert op de piepjes van mijn horloge.

De luchten zijn vandaag prachtig en ik word getrakteerd op verschillende regenbogen. Ik probeer met mijn telefoon een kiekje te maken maar tegen de tijd dat ik het ding uit de belt heb gepeuterd is het mooie licht alweer weg.

Al snel hebben we de eerste 5 km er alweer op zitten. Als ik met de auto ga, is dat op dit punt 3 kilometer minder! Grappig genoeg voelt dat vreemd, want het is net alsof dat eerste stukje (en later het stuk terug naar huis) niet ‘meetelt’ want het kost totaal geen moeite. Zo hobbelen we verder door het gebied. Ik word aangesproken door mensen die met flyers rondlopen vanwege een vermiste hond. Daar neem ik natuurlijk even tijd voor en ik berg de flyer op in mijn Flipbelt. Lijkt me zo rot als je een hond kwijt bent! Daarna lopen we weer verder. Inmiddels schijnt het zonnetje even maar ik had net toch echt een kort maar hevig buitje ineens. De wind is best fris en ik ben blij met mijn jackje vooral nu ik ontdekt heb dat ik de mouwen toch een beetje kan optrekken zodat het net minder warm is allemaal. Dat jackje weegt dus echt helemaal niks, het is net papier zo dun!

Ik hobbel het hele gebied door met wafje die het prima doet overigens. Het is lekker rustig en alles voelt ook prima. Ik kijk af en toe op mijn horloge en zie dat mijn gemiddelde rond de 7.30 min/km ligt. Dat is natuurlijk heel langzaam (in amsterdam liep ik 5.28 min/km op de 8 km run) maar het voelt zo gemakkelijk dat ik denk dat ik dit uren vol zou kunnen houden. Wat ik dus bijzonder vind is het feit dat ik mijn continu training voor amsterdam ook op precies dezelfde pace liep (en dezelfde hartslag namelijk maximaal 130) maar dan continu. Dat voelt aanzienlijk minder prettig en is ook vermoeiende voor het lichaam. Nu loop ik dus maar 45 seconden, wandel 15 seconden stevig door en loop precies even snel. Ik blijf dat opvallend vinden en interessant. Die RWR methode werkt echt, maar alleen in combinatie met continu trainingen volgens mij.

Hoe het ook zij, ik ben gewoon lekker aan het lopen en geniet van mijn run en van mijn blije wafje. Ik loop gewoon hetzelfde rondje als gisteren en weet dus al dat we na 16 km weer voor de deur zullen staan. Toch best een eindje en het voel als een ommetje. Gisteren ging het overigens ook makkelijk maar dat voelde toch net weer anders. Na 14 km houdt mijn horloge ermee op. Accu blijkbaar leeg, ik weet het niet. Ik kan het later nog wel uitlezen en zie dat ik gemideld 7.34 min/km heb gelopen met een gemiddelde HS van 120 (max 129) dus dat is echt keurig. Bij 10 slagen lager dus 30 sec/km langzamer. Dat lijkt me ook wel te kloppen en zeker met de wind van gisteren is dat echt keurig.

Ik baal van het horloge dat er ineens weer mee ophield. Ik was net zo vredig aan het lopen en al op de terugweg. Dan sta je toch weer even te pielen om dat ding aan te krijgen, wat uiteindelijk dus niet lukt. Ik zal thuis eens kijken of ik de accu ga laten vervangen want het is een fijn horloge. Ik meen dat dat 25 euro kost bij iemand in Leiden.

Ik loop verder naar huis in de wetenschap dat mijn run er toch bijna op zal staan. Na 16 km staan we voor de deur. Blije waf, blije ik. Lopen ging heel makkelijk. Mocht ik morgen weer even op pad gaan, dan blijft wafje thuis omdat het anders teveel wordt voor haar. We gaan komend weekend naar Sauerland en dan mag ze weer lekker mee.

Op naar de volgende run(s).

gegevens:

* 16 km
* 10 graden
* lap: 13,5 km – pace 7.34 min/km – HS 120 (129) – cadans max 172 – RWR 45/15

november 32 km – 2016 totaal 3.437 km

tracer – 70 km
rapa nui – 635 km
hoka clifton 2 – 338 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 191 km
pure flow – 454 km